Een Godsgericht.
No. 110.
UTegen en Megentigste if aar gang,
1807,
WOENSDAG
Buitenland.
FEUILLETON.
15 SEPTEMBER.
MAARSC
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
®aterdag»vo*d uitgegeven. Abonneiaentsprys per
3 maanden voor Alkmaar f <0.80ranoo door bet.
geheele rijk 1,
Do 3 nummers ƒ0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Trijs der gewone Advertentiêni
Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franeo aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
BEEGIE. In tegenstelling met de gunstige berichten
die onlangs uit het Congo-gebied ontvangen werden en
waarvan wij melding maakten, berichten eenige Duitsehe
bladen thans dat de muitende troepen van baron Dhanis
het Engelsche fort Katoeweaan het Albert Edward Nyanza-
meer hebben genomen en verwoest. De muiters waren
den 17 Juli slechts 50 K.M. van den naastbijzijnden
Engelschen post Kasagana verwijderd en zijn dns over
winnend verder doorgedrongen.
Koning Leopold is weer op reis gegaan, maar
waarheen wordt niet gemeld. Hij heeft zich Zaterdag te
Ostende aan boord van zijn jacht .Clémentine'' ingescheept.
DUITSCHÏiAMfD. Dat niettégenstaandoDnitschland's
onvermoeide pogingen, gedurende bijkans 30 jaren, om
de bewoners van hetRijksland (bet in 1870 geannexeerde
deel van Elzas-Lotharingen) met de verandering van
vaderland te verzoenen, de sympathie voor de regeering
er nog niet groot is, blijkt wel nit het onderstaande,
aan de »Voss Zeitg" ontleend
«De groote massa van de bevolking van het Rijksland
wil van protesteeren tegen de Duitsehe overheersching
niets meer weten. Daarentegen vindt men bij haar ook
geen levendig vaderlandsch gevoel de arbeiders vooral
zijn als socialisten aan het denkbeeld van vaderlands
liefde minder gaan hechten maar zij ziju in hun
eigen welbegrepen eigenbelang bereid eerlijk deel te
nemen aan het politieke leven der natie. Een echte pro
testbeweging bestaat daarentegen nog in de rijke en be
schaafde klassen der maatschappij en deze vijandige hou
ding is de grootsto hinderpaal voor een spoedige ver
smelting van den Elzas en Lotharingen met het overige
Dnitschland.
Van deelneming aan het politiek leven is bij deze
klassen geen sprake. Voor den ambtenaarsstand die tot
leedwezen van een groot deel der bevolking nit Dnitschors
nit andere streken bestaat, leveren zij geen sollicitanten,
hun zonen gaan naar Frankrijk om er hun opvoeding te
krijgen. Slechts een klein deel is in het Duitsehe volk
opgegaan."
EGÏPTE. De opperbevelhebber der Engelsche ex
peditie laat zich door de onverwachte triomfen niet
verlokken om overijld voorwaarts te trekken zich spie
gelende aan het rampspoedige einde der expeditie Hicks,
wenscht hij een goede verbinding met zijne operatie-basis
aan te leggen, alvorens verder zuidelijk te trekken. Eerst
zal hij de strategische spoorweglijn van Wady Haifa
naar Aboe Hamed doortrekken, en daardoor den weg
naar Khartoem in verbinding brengen met den spoorweg
Roman naar het Engelse h.
16) VAN
A. CONAN DOYLE.
«Hij maakte het land daarginds in Illinois en Hij
maakte den Missouri,vervolgde de kleine. «Ik zou
zeggen dat iemand anders deze streek hier schiep. Zij
is volstrekt niet zoo goed gemaakt. Men heeft er de
boomen en het water vergeten."
«Wat zoudt gij er van zeggen als gij eens badt?"
vroeg de man eerbiedig.
»Het is nog geen avond," antwoordde zij.
«Dat komt er niet op aan. Het is het gewone nnr
niet, maar daar zal Hij niet op letten, daar kant gjj
zeker van zijn. Zeg de gebeden eens op, die gij gewoon
waart eiken avond in den wagen te doen, toen wij op
de vlakte waren."
«Waarom bidt gij zelf niet?" vroeg het kind, met
verwonderden blik.
«Ik heb mijne gebeden vergeten," gaf hjj ten ant
woord. «Ik heb ze nooit meer opgezegd, sedert ik half
zoo groot was als dat geweer maar misschien is het
nooit te laat. Zeg de nwe op, en ik zal toeluisteren en
er mede instemmen.''
«Dan moet gij neerknielen en zal ik het ook doen,"
zeide zij, tot dat doel de sjaal uitspreidende. «Kijk,
zoo moet gij nwe handen ophouden. Dan zult gij n
veel beter gevoelen."
Het ware een zonderlinge aanblik geweest, voor ieder
ander toeschouwer dan de haviken. Naast elkander op
den smallen omslagdoek, lagen de beide zwervelingen,
het kleine, babbelende kind en de rnwe, verharde man
neergeknield. Haar rooskleurig gezichtje en zijn ver
wilderd, hoekig gelaat waren beide naar den wolkeloozen
hemel opgeheven, tot eene innige smeekbede aan dat
ontzagwekkend Wezen, tegenover Wien zij zich van aan
gezicht tot aangezicht bevonden, terwijl de twee stemmen
de eene zwak en helder, de andere schor en lnid
zich samenpaarden om ontferming en vergiffenis af te
vragen. Toen het gebed ten einde was, gingen zij weder
in de schaduw van het rotsblok zitten, totdat het kind
naar Kaïrodan za' ook tassehen Saakim en Berber
een spoorwegverbinding worden tot staud gebrachten
zoolang dit niet geschied is, blijft sir Horatio te Berber,
alleen door voortdurende verkenningen zich op de hoogte
hondend van 's vijands handelingen.
EMTGEItAND. Uit Engelsch-Indië komt weinig
nieuws. Sir Bindon Blood rukt met zijn sterke troepen
macht voort, doch heeft nog weinig of geen tegenstand
ontmoet. «Politieke overwegingen" hebben de tweede
colonne, die zich met sir Bindon's troepen vereenigen
moest, acht-en-veertig nar opgehouden doch de «Westm.
Gazette" begrijpt niet welke overwegingen dit kunnen zijn.
De Afridis maken zich voor den strijd gereed en ver
zamelen zich in groote massa's. De Engelsche bladen
verwachten echter niet veel tegenstand van de zijde der
opstandelingen, nn nit vele berichten blijkt dat de »al-
gemeene opstand" feitelijk mislukt is
Wat men na van da staatknnde der Indische regeering
ook denke, zegt de «Daily Chronicle," er kan geen verschil
van meening bestaan over de groote kosten die deze po
litiek met zich brengt. In een boekje van kolonel
Hanna komt een becijfering voor, waaruit blijkt, dat in
de laatste twintig jaren, alleen voor de noordelijke
grenzen van Indie is uitgegeven het bedrag van 52 mil
lioen p. st. of ongeveer 21/ss millioen p. st. per jaar.
En met welk resultaat
Dat thans 40.000 man onder de wapenen zijn om den
opstand te onderdrukken, dat een groote expeditie noodig
wezen zal, die opnieaw 4 of 5 millioen zal kosten en
dat zoodoende, vóór het jaar ten einde is, het totaal be
drag der uitgaven voor de N.W. grens zal zijn gestegen
tot zestig millioen P. St. alles sedert onder lord Lyt-
ton's bewind de oorlog tegen Afghanistan begonnen werd.
SP AATJE. Spanje is een van d'io landen die in
tegeuspraak met de bekende zegswijzeslapende arm
worden. Uit Cnba wordt het verrassende bericht ont
vangen dat de stad Victoria de las Tnnas door de
opstandelingen is genomen. Hoe is het mogelijk, vraagt
men zich af, indien ten minste de berichten van generaal
Weyler niet geheel en al op fantaisie berusten dat een
stad van 5000 inwoners met zeven forten met een be
zetting van 400 man Spaansche troepen, en tweeKrupp-
kanonnen door de opstandelingen is genomen. En wel
na een beleg dat veertien dagen duurde en waarvan
zoomin in Spanje als in het overige Europa iets bekend
geworden is. Is dan het oostelijk deel van het eiland
geheel in handen der opstandelingen Is dan elke ver
binding tnsschen het hoofdkwartier en Victoria verbroken
geweest? Is dan generaal Weyler niet bij machte ge
weest de benarde stad te ontzetten in de veertien dagen
van het beleg
in slaap viel en zich tegen de breede borst van haar
beschermer aannestelde. Hij sloeg eenigen tijd achtereen
hare sluimering gade, maar de natuur herwon hare rech
ten over hem. Drie achtereenvolgende dagen en. nachten
had hij zich geen oogenblik rust gegund. Van lieverlede
zonken de oogleden over de vermoeide oogen neer, viel
het hoofd al dieper op de borst, totdat de half vergrijsde
baard van den man op de gnlden krullen van de kleine
neerdaalde, en beiden in denzelfden zwaren, door geen
droom verstoorden slaap verzonken lagen.
Indien de zwerveling nog slechts een half nnr
wakker ware gebleven, zon zijn blik een zonderling
schouwspel hebben gezien. Ver weg, aan den uitersten
zoom der alkali-vlakte, steeg een klein stofwolkje op,
in den aanvang bijna onmerkbaar, en nauwelijks te
onderscheiden van de nevelen in do verte, maar van
lieverlede hooger on breeder wordende, totdat het eene
groote, goed te onderscheiden wolk uitmaakte. Deze
wolk ging voort met in omvang toe te nemen, totdat
het klaarblijkelijk werd dat zij alleen teweeggebracht
kon zijn door eene groote menigte zich voortbewegende
wezens. In vruchtbaarder streken zon men t.ot de
slotsom zijn gekomen dat een dier groote kudde buf
fels, die gewoon zijn in de prairiën te grazen, in aan
tocht wasmaar in deze dorre wildernis was dit
geheel onmogelijk. Toen de stofwolk meer en meer de
eenzame rots naderde, waar de beide ongelukkigen
rusttenbegonnen de met doek overspande hniven
van karren en de gestalten van gewapende ruiters zich
door den nevel te vertoonen, en bleek dit alles deel
nit te maken van eene groote karavaan Toen het hoofd
daarvan den voet der bergen had bereikt, kon men het
eind daarvan nog niet aan den horizon zien opdagen.
Recht door de onmetelijke vlakte, trok de lange stoet,
wagens en karren, ruiters en voetgangers. Tallooze
vrouwen, die onder lasten gebogen voortstrompelden, en
kinderen, die naast de voertuigen huppelden of wel nit
de witte wagenkappen keken. Het was klaarblijkelijk geen
gewone troep landverhuizers, maar veeleer het een of an
dere rondtrekkende volk, dat zich door de macht der
omstandigheden gedwongen had gezien een nieuw vader
land op te sporen. Door de heldere lucht weerklonk een
onbestemd gedrnisch van stemmen en leven, door al die
tallooze reizigers voorgebracht; men vernam het geknars
van wielen en het gehinnik van paarden. Maar hoe lnid
dit ook mocht worden, het was niet voldoende om de
twee afgematte zwervers daarboven te wekken.
Het eerste bericht werd te Havana aangebracht door
de gevangenen nit Victoria die door de opstandelingen
in vrijheid waren gesteld.
De minister van oorlog heeft onmiddellijk aan generaal
Weyler het verzoek geseind om nadere inlichtingen over
deze verovering. Hierop is het antwoord ontvangen
dat de generaal een expeditie naar Victoria heeft ge
zonden om de stad te heroveren.
TURKIJE. Nog steeds is men niet verder met
de vredesonderhandelingen en 't vreemde isdat men
niet schijnt te weten, waar de schoen wringt.
De «Times betoogt, dat er opnieuw vertraging in
de vredesonderhandelingen te wachten is, door de schnld
van Dnitschland. Uit Athene wordt aan het blad ge
meld dat Dnitschland nu het zijn zin gekregen heeft
wat de instelling der financiëele coutróle betreftthans
voorsteltdat de ontruiming van Thessalië zal plaats
hebben een maand nadat de commissie belast met het
beheer van de verpande inkomsten de data heelt vast
gesteld voor de achtereenvolgende betalingen op de oor
logsschatting.
De «Daily Telegraph" laat zich nit Konstantinopel
meldendat de houding van Dnitschland de overige
machten zal noodzaken, de vredesonderhandelingen voort
te zetten zonder Dnitschland, «wat zeker niet in het
belang van de Grieksche schnldeischers in Dnitschland
wezen zon,"
De «Standaard" daarentegen werpt de schnld voor alle
talmen op Griekenland. «Het Grieksche antwoord op de
nota van lord Salisbury is zeer onbevredigend wat be
treft de waarde der inkomsten die Griekenland voor den
dienst der leeningen wil aanwijzen."
VEREENIGDE STATEST. Men seint den 11
Sept. nit Hazleton (Pennsylvania.)
Een troep ongewapende mijnwerkersdie het werk
gestaakt hadden bij Colorainegaven geen gehoor aan
het bevel van den Sheriff om zich te verspreiden. De
adsistent-sheriffs vuurden öp /hen waardoor 22 man ge
dood en 76 gewond werdèp.
Men vreest voor internationale verwikkelingen daar
vele slachtoffers vreemdelingen waren.
In een meeting der burgers van Hazleton werd de
vervolging der sheriffs geëischt.
De stoom wal vischvaarder «Nnarch" is in het ijs
van de Poolzee vergaan. Van de opvarenden zijn 31 tus-
scheu de ijsschotsen verpletterd en elf doodgevroren.
De kotter «Bear", die de noodseinen van de «Nnarch"
opmerkteredde elf opvarendenwaaronder de vronw
van den kapitein. Negen man weigerden het wrak te
verlaten. Men vreest dat zij evenals de anderen zijn
omgekomen.
Aan de spits der karavaan, reed een reeks van ernstige
mannen met harde gelaatsTrekken, in somberklenrige,
eigengemaakte kleederen gehnld en met geweren gewapend'.
Toen zij onder aan de rots gekomen waren, maakten zij
halt en hielden onder elkander raad.
«De bronnen zijn rechts van ons, broeders," sprak een
hunner, een man met strak en gladgeschoren gelaat en
half vergrijsd haar.
«Rechts van den Sierra Blancodan zullen wij den
Rio Grande bereiken," zeide een ander.
«Gij behoeft niet bang te zijn voor gebrek aan water,"
riep een derde. «Hij, die het aan de rotsen kan doen
ontspringen zal thans zijn eigen uitverkoren volk niet
verlaten."
«Amen Amen antwoordde het gansche gezelschap.
Zij waren op het punt hun tocht voort te zetten, toen
een der jongsten, die de beste oogen had, een kreet
slaakte en wees naar het rnwe rotsblok boven hen. Van
zijn top wapperde een stnk rooskleurige stof, die scherp
en vroolijk tegen de grauwe steenen daarachter afstak.
Bij dien aanblik grepen allen de paarden vaster in de
handen en tastten naar hunne geweren, terwijl andere
rniters toe kwamen snellen, om de voorhoede te verster
ken. Het woord «Roodhuiden" was in ieders mond.
«Er kan hier geen groot aantal Indianen wezen," sprak
de bejaarde man, die de aanvoerder scheen te zijn. «Wij
zijn de Pawnees voorbijgetrokken, en er zijn geen andere
stammen, voordat wij do groote bergen doorkruisen."
«Zal ik voornit gaan om te zien, broeder Stangerson?"
vroeg een der beide.
«En ik, en ik," riepen een twaalftal stemmen.
«Laat nwe paarden omlaag en wij zullen n hier op
wachten," zeide de aanvoerder. In een oogwenk waren de
jongelieden afgestegen, hadden zij hunne paarden vast
gebonden, en beklommen zij de steile heiling, die voerde
naar het voorwerp, dat hnnne nieuwsgierigheid gaande
had gemaakt. Zij schreden snel en onhoorbaar voorwaarts
met heel het zelfvertrouwen en de vlugheid van jaren
lange oefening. Zij, die in de vlakte achtergebleven waren,
konden hen van rots tot rots zienspringen, totdat hnnne
gestalten zich tegen de luchtlijn afteekenden. De jonge man,
die het eerst, de opmerkzaamheid op dat raadselachtige
punt gevestigd had, voerde hen aan. Eensklaps zagen zijne
volgelingen hem de handen omhoog steken, alsof hij door
verbazing overmeesterd werd, en toen zij hem ingehaald
hadden, stonden zij niet minder verwonderd over den
aanblik, die hunne oogen trof.
