Een Godsgericht. No. 119. Negen en Negentigste Jaargang. 1897. WÜENSBAG OCTOBER. Stedelijk Museum te Alkmaar. Onbestelbare Jlrieven, Buitenland. FEUILLETON. ALKMAARSCHE HM RAM' Deze Courant wordt IMasdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven, Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,§0franco door hst geheele rjjk 1, De 3 nummers Afzonderlijke nummers S ets. Prijs der gewone Advertentlën t Per regel @,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. Telefoonnuitiiaeri 3 Kosteloozc bezichtiging voor onvermogendcn op Zondag ÏO October, 's namiddags van 1 tot 3 uur, waarvoor toegangskaarten te verkrijgen zijn ter ver gadering der commissie, op Donderdag 7 October 's namiddags van 23 uur ten stadshnize. Aan en voor kinderen beneden 13 jaren worden geene toegangskaarten afgegeven. verzonden gedurende de le helft der maand Sept. van het postkantoor Alkmaar: Mej. P. C. Kroon, Amsterdam. W. Hubelmeijer, 's Gravenhage. J. Bakker, Oade Wetering. 0. v. d. Bosch, Rotterdam. Van Bergen: 0. Essers, Amsterdam. Van Heerhngowaard: J. Walverlaar, Amsterdam. Van Hoogwoud: N. Bonten, Dordrecht. Van Obdam: G. Vonk, Amsterdam. Van Oudkarspel: A. v. Tooien Co., 's Gravenhage. Briefkaart: M. Hulskamp, Brief. Buitenland: W. Limpke, Donnersleben. ^BUITSClHIiAAl». Men weet, welk een antipathie Bismark koesterde tegen keizerin Augusta en hoe hij zelden een gelegenheid ongebruikt voorbij liet gaan om aan haar adres min aangename opmerkingen te niten. Eene_ redevoering van den keizer te Ooblenz gehouden, waarin hij Augusta een »groote vrouw" noemde, deed Bismarck do pen opvatten. De keizerin heeft hard medegedaan om mijn zenuwen in de war te maken zij was zelf ook een zenuwachtige, onstandvastige, onrustige natuur," zeide de oud-kanselier. En dan besprak hij de mystieke neigingen der Keizerin, die haar deden overhellen naar het katholicisme en haar Jranschgezinde houding, die haar gemaal dikwijls groote moeilijkheden bereidde. De keizer, daarover weinig gesticht, schreef, blijkbaar naar aanleiding van Bismarck's uitlating, een brief aan de groothertogin van Baden, waarin hij o.a. zegt 22) Roman naar het Engelse h. VAN A. CONAN DOYLE. De Mormoon staarde hem met onverholen verbazing aan. Het was inderdaad bijna onmogelijk, in dezen ge bogen, verwaarloosden zwerveling, met het spookachtig bleok gelaat en de verwilderde, koortsachtige oogen, den sierlijken jongen spoorzoeker van voorheen weerte vinden. Nadat hij zich echter overtuigd had, dat het waarlijk de jager was, ging de verwondering van den man in ontsteltenis over. »Gij zijt krankzinnig dat ge hier komt," riep hij uit. »Mijn eigen leven zou niet meer veilig zijn, als men mij met u zag sprekon. De Heilige Vier hebben u vogelvrij verklaard, omdat gij de Ferriers hielpt ontvluchten." »Ik vrees hen niet en hun vonnis evenmin," ant woordde Hope ernstig. »Maar gij moet iets van deze zaak afweten, Oowper, en ik bezweer" n, bij alles wat u lief is, mij eenige vragen op te helderen. Wij ziju altijd goede vrienden geweest. In Gods naam, weigor mij dit verzoek niet." »Wat wilt gij weten?" vroeg de Mormoon verontrust. »Zeg het gauw. De rotsen hebben hier oorenen de boomen oogen.' »Wat is er van Lncy Ferrier geworden?" »Zij is gisteren getrouwd met den jongen Drebber maar houd u goed, man, houd u goed gij ziet er uit alsof gij gaat sterven," sLet niet op mij," sprak Hope op zwakken toon. Tot zelfs zijne lippen waren verbleekt en hij was neergezonken op den steen waartegen hij geleund had gestaan j>ge- trouwd, zegt gij »Ja, de plechtigheid werd gisteren voltrokken ziedaar waarom de vlaggen op het Raadhuis wapperen. De jonge Drebber en de jonge Stangerson kregen twist over de vraag wie van beiden haar zou hebben. Zij hadden beiden deel uitgemaakt van de bende, die hen achterna zat, en Stangerson had haar vader doodgeschoten, wat hem de meeste rechten scheen te geven maar toen do oneenigheid voor den Raad werd gebracht, bleek Dreb- ber's partij de sterkste te zijn, en gaf de Profeet haar «Tot keizerin Augusta zal de Duitsehe natie steeds opzien met bewondering, dankbaarheid en liefde, als tot een voorbeeld voor alle tijden. »Haar zal de geschiedenis oen gedenkteeken geven, dat door niemand zal kunnen worden verstoord." EAMEIjAAB. Na de gunstige berichten van de laatste dagen komen thans weder minder goede tijdingen uit het gebied van den opstand in Britsch-Indië. De strijd bij Jut en Agrah is geëindigd met een ernstige neder laag der Britsehe troepen, die voor den vijand moesten terugtrekken met een verlies van vijftig dooden en ge kwetsten. De Mohmauds hadden over den vrede onderhandeld en hun was de eiscb gesteld, dat zij de geweren zouden inleveren. Toen het er echter op aankwam deze voor waarde te vervullen, weigerden do opstandelingen, waarop de brigade van generaal Jeffries bevel kreeg hen te tuch tigen. Woensdag vernielden de Britsehe troepen eenige forten, zonder tegenstand te ontmoeten. Donderdag rukte de brigade op tegen twee sterk verdedigde en moeielijk te naderen dorpen in het Mohmanddal, Jut en Agrah. De guides bestormden de hoogten ter rechterzijde en verdreven den vijand op den linkervleugel. Intusschen werd op het West-Ken t-regiment en de Pendsjabis uit een der forten door den uitstekend opgestelden vijand op het onverwachtst een moorddadig vuur geopend. Er ont stond een verwoed gevecht, maar ten slotte moesten de Britsehe troepen terugtrekken. Dit geschiedde in de beste orde onder bedekking der artillerie. FBIAHRIJM. Men verzekert, dat de heer Ha- notaux begeerig om alle quaesties over Afrikaansche be zittingen met Engeland uit den weg te ruimen, aan lord Salisbury heeft voorgesteld, commissarissen te benoemen, die zouden bijeenkomen om de aanhangige geschillen te bestudeeren. Tot deze geschillen behooren de afbakening van de achterlanden van Dahomey en het Nigergebied en de grens-quaesties over Sierra Leona en de Ivoorkust. Volgons de berichten is Engeland gaarne bereid om tot onderhandeling over te gaan. BKIEKEAXAAB. Wat te voorzien was, na de laatste berichten uit Athene, is geschied. Het ministerie is afgetreden, en er is reeds weder een ander Zaimis, een neef van den oud-minister Delyannis, lid der Volks vertegenwoordiging, met de formatie van een nieuw ka binet belast, heeft zijn taak reeds volbracht. De portefeuille vau oorlog is toegevallen aan generaal Smolenski, den eenigen opper-officier, die in den laatsten oorlog getoond heelt tact en overleg te bezetten, en wiens optreden vertrouwen en eerbied inboezemde. aan hem over. Hij zal haar echter niet lang bezitten, want de dood stond gisteren op haar gelaat te lezen. Zij gelijkt meer op een schim dan op eene vrouw. Ver trekt gij thans weer »Ja, ik ga heen," mompelde Jefferson Hope, die weder overeind gerezen was. Zijne trekken schenen uit marmer gehouwen te zijn, zoo hard en strak was hunne uitdruk king maar in zijne oogen gloeide een onheilspellend vuur. »En waarheen begeeft gij u »Dat komt er niet op aan," antwoordde hij, en zijn wapen over de schouders slingerende, zwierf hij het ravijn weder in en trok hij zich terug in het hartje der bergen, te midden van de holen der wilde dieren. Onder hen allen was er geen zoo bloeddorstig of gevaarlijk als hij. De voorspelling van den Mormoon werd maar al te spoedig bewaarheid. Hetzij het te danken viel aan den ontzettenden dood kaars vaders, of wel aan de gevolgen van het gehate huwelijk, waartoe men haar gedwongen had, de arme Lncy bleek eene geknakte bloem te zijn zij kwijnde weg en stierf binnen eene maand tijds. Haar dwaze echtgenoot, die haar voornamelijk gehuwd had ter wille van .John Ferrier's rijkdom, legde geen groot ver driet aan den dag over dit verliesmaar zijn overige vrouwen beweenden haar, en zaten bij het lijk op, ge durende den nacht voor de begrafenis, zooals de gewoonte bij de Mormonen het wil. Zij zaten, in den vroegen morgen, om de lijkkist geschaard, toen, tot hare onbe schrijfelijke vrees en verwondering, de deur werd open gerukt en een man met woest gelaat en verwilderde haren, in gescheurde kleederen gehuld, de kamer binnen trad. Zonder een blik of een woord voor de ontstelde vrouwen over te hebben, liep hij op de witte, zwijgende gestalto toe, welke eens de reino ziel van Lucy Ferrier had omsloten. Over haar heenbuigende, drukte hij eer biedig de lippen op haar ijskoud voorhoofd, en toen hare hand vastgrijpende, nam hij den trouwring van haar vinger af. sDaarmede mag zij niet begraven worden riep hij met een luiden spotlach, en voordat men nog om hulp had kunnen roepon, was hij de trappen algesneld en verdwenen. Dit voorval was zoo raadselachtig en zoo snel gebeurd dat de waaksters er moeielijk zelf aan ge loofd zouden hebben of er andere lieden van haddeu overtuigd, ware het geen. onloochenbaar feit gebleven, dat de gouden ring, die Lucy als eene gehuwde vrouw deed kennen, verdwenen was. De Grieksohe pers begroet met ingenomenheid het op treden van bet kabinet Zaimis, waarin het een waarborg ziet voor het afsluiten van een vrede onder wellicht be tere voorwaarden dan door de mogendheden verkregen zijn. De nieuwe minister van buitenlandsche zaken, prins Maurocordato, tot nog toe gezant van Griekenland bij den sultan van Turkije, is reeds naar Konstantinopel vertrokken, om over de vredesvoorwaarden to beraad slagen met Tewfik-pacha. IMJSIjAAB. De Czar is, zoo blijkt thans, on langs van een zekeren dood gered. Er was, luidens be richten uit Warschau, een samenzwering gesmeed tegen het leven van den Czar door Duitsehe socialisten. Het plan was om een mijn te graven onder den verbindings weg tusschen het paleis van den gouverneur en het koninklijk kasteel van Lazionky en deze te laten springen op het oogenblik dat de Gzaar zou voorbijkomen. Het werk was reeds bijna gereed, toen de samenzweerders bemerkten, dat de weg begon te verzakken en het noodig oordeelden om metselaars te laten komen teneinde de zoldering van de mijn te versterken. Deze mensehen, Polen, kregen de lucht van het duistere plan en deelden hun vermoedens aan de overheid mede. De plaats werd omringd door de politie en de samenzweerders liepen in de val. In verschillende wijken der stad werden toen inhechtenisnemingen gedaan; 120 verdachte personen zijn achter slot en grendel gezet. Onder de gevangenen moeten vier vermomde Duitsehe officieren zijn, die in de mijn arbeidden. SPAAJE. Het conservatieve kabinet, dat met Oa- novas zijn leider verloren heeft, heeft zijn ontslag gevraagd. De Regentes heeft, na een onderhoud met generaal Polavieja, en met de voorzitters der beide Kamers, het ontslag aangenomen, en aan Sagasta opgedragen een kabinet te vormen. Do liberale leider beeft die opdracht aanvaard. Voor Cuba heeft de nieuwe premier grootsehe plannen. Hij wil generaal Weyler terugroepen en aan het eiland een zelfbestuur geven, op den grondslag van het onlangs door hem ontwikkelde program. Te Manille heeft een zware brand gewoed. De mate- rieele schade is onafzienbaar. Vele openbare gebouwen zijn vernield, waaronder de kazerne, de bibliotheek en het museum met de archieven der gendarmerie. De kapi tein-generaal en de overheden der stad leidden in per soon het blusschingswerk. «II ETS EK Et Al». Na een uitvoerig debat is de Zwitsersche Nationale Raad Zaterdag overgegaan tot de stemming over de inrichting van de administratie der bondsstaatsspoorwegen. De volgende besluiten zijn genomen. Eenige maanden achtereen bleef Jefferson Hope dooi de bergen zwerven, een zonderling woest leven leidende, en steeds in zijn hart den wraakdorst aanwakkerende, die hem bezielde. In de stad waren allerlei verhalen in omloop, betreffende de verwilderde verschijning, die door de buitenwijken sloopen de eenzame bergpassen bespookte. Bij zekere gelegenheid floot er een kogel door St&ngerson's venster heen, en kwam op een voet afstands van hem in den muur terecht. Op een anderen keer dat Drebber onder een klip doorliep, stortte er een groot rotsblok op hem neer, en ontkwam hij alleen aan een afgrijselijken dood, door zich plat ter aarde te werpen. De beide jonge Mormonen hadden weldra de reden ont dekt van deze aanslagen op hun leven, en voerden her haalde expedities door de bergen aan, in de hoop hun vijand te vangen en te dooden maar hunne pogingen bleven onbekrooud. Zij waren nu wel godwongeu de voorzorg te nemen nooit alleen of na het vallen der duis ternis uit te gaan en aanhoudend hunne woning te laten bewaken. Na verloop van eenigen tijd konden zij deze maatregelen weder laten varen, want er werd niets meer van hun tegenstander gehoord of gezien, en zij koesterden de hoop dat zijne wraakgierigheid ten slotte bekoeld was. Dit was echte, zoo weinig het geval, dat zijn dorst naar vergelding nog slechts met den dag toenam. Het karakter vau deu jager was hard en onbuigzaam, en ziju hoofddenkbeeldwraak te nemen, had hem zoo geheel eu al overmeesterd, dat het geen plaats tot eenige andere aandoening meer overliet. Hij was echter bovenal een practiseh mensch en zag al spoedig in, dat zelfs een ijzeren gestel als het zijne onmogelijk de le venswijze kon volhouden, waartoe hij zichzelf veroordeeld had. Hij werd gesloopt door vermoeienis en gebrek aan voldoend voedsel. Indien hij in de bergen stierf, wat moest er dan van zijne wraakplannen worden En toch kon zulk een dood niet uitblijven, als hij op deze manier voortging. Hij gevoelde dat bij daarmede slechts een dienst zou bewijzen aan den vijand, eu keerde dus, of schoon vol tegenzin, naar de Nevada mijnen weder, om aldaar bij krachten te komen en geld genoeg bijeen te verzamelen om, zonder gebrek te lijden zijn oogmerk te volvoeren. Hij had zich voorgenomen hoogstens gedurende een jaar afwezig te zijn, maar eene aaneenschakeling van onvoorziene omstandigheden belette hem de mijnen eerder dan na vijf jaren te verlaten. Maar toch waren, aan

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1897 | | pagina 1