Godsgericht. No. 120 Wegen en Megentigste Jaargang. 1897 VRIJDAG ~~8~ OCTOBER. Amsterdamsclie Brieven. FEUILLETON. B uitenlan d. Deze Courant wordt «Aasde*-, «onderdag- en Siaterdagavoad uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door bet geheele rjjk 1, De 3 nummers 0,0®. Afzonderlijke nummers 3 ets. üelefoonnunamer3 9*rijs der gewone Adverlentlënt Per regel ©,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgavers HBRMs. COS- TER ZOON. XXIV. Tusschen twee partijen die elkaar al lang niet al. te best verstonden de makelaars en de notarissen is de wrijving in de laatste maanden zoo groot geworden, dat een uitbarsting bijna niet kan achterwege blij ren. De makelaars in onroerende goederen zou men kunnen rangschikken onder de Amsterdamsche eigenaardigheden. Art. 64 van het Wetboek van Koophandel kent hen niet en de Amsterdamsche gemeenteraad besloot, in overeen stemming hiermedein Februari 1863dat zij ook niet meer benoemd zouden worden. Hoogstens zijn er nog maar vijftig overgebleven van hen die vóór dat Raadsbesluit hun aanstelling kregen niettemin zijn er wel een paar honderd personen die zich zonder blikken of blozen makelaar in onroerende goederen noemen. De waarheid isdat zij slechts makelaars zijn in roerende goederen of assurantiënmaar vau overheidswege is nooit aan merking gemaakt op hun onjuiste titulatuur en daarom handhaven zij deze. Is dat op zichzelf reeds een vrij brutaal stukje nog veel meer is er waaruit blijktdat de makelaars niet kieskeurig zijn in het zich aanmatigen van rechten, waar aan geen wetten ten grondslag liggen. Zij hebben hun ontstaan te danken aan het feitdat 't in een groote stad als Amsterdam waar de notaris de kooplustigen niet kentwel iets waard is een tusschenpersoon te heb ben die crediet-waardig is en aan den anderen kant ook weetvoor welke som zijn cliënt goed is. Als zoodanig kunnen zij ontegenzeglijk nut bewijzen en het halve per cent van de verkoopsomdat zij voor hunne diensten krijgenis nit dat oogpunt niet slecht besteed. Maar daarmee is niet te verontschuldigen het soort terrorisme, dat zij langzamerhand zijn gaan uitoefenen. Een makelaar is niet meer dan een bemiddelaar, van wiens diensten men vrij moet zijn gebruik te maken; in geen geval moet hij iemand dwingen zich tot hem te wenden. In Amster dam vindt men echter van dit alles niets. Daar wordt bij een verkoopiug van onroerende goederen alloen dan een bod aanvaard wanneer 't uit den mond van den make laar komt on van een particulier, zelfs al heeft hij de geboden som naast zich liggen wordt geen nota geno men. Dat de makelaars die dwingelandij zoo ver hebben kunnen drijven ligt voornamelijk in hunne nauwe aaneen sluiting waarvan weer het gevolg is, dat zij een eigen gobouw hebben Frascati genaamd waar bijna alle ver- koopingen plaats hebben. Door dat gebouw hebben zij de notarissen geheel afhankelijk gemaakt. Zeer groote huizen of terreinen worden wel-is-waar ook in het O. Z. Heeren-logement geveild maar ook daar genieten de ma kelaars precies dezelfde voorrechten. Hoe 't een notaris inwendig ook moge koken hij zal zich wel wachten daar aan uiting te geven het gevaar zou hem dreigen, dat Frascati voor hem ontoegankelijk zou worden en aangezien hier nu eenmaal de kooplustigen samenkomen, zou geen veiling hem meer worden opgedragen. Zoo groot is de invloed der makelaars, dat in de vorige Roman naar het Engelse h. 25) VAN A. CONAN DOYLE. ZESDE HOOFDSTUK. Vervolg der gedenkschriften van John Watson, M. D. De hevige tegenstand, door onzen gevangene geboden, bleek weldra geen kwade bedoelingen tegen ons tot grondslag te hebben, want zoodra hij zich tot machte loosheid gedoemd zag, glimlachte hij op vriendelijke wijze, en gaf de hoop te kennen, dat hij geen onzer onder de worsteling had gekwetst. »Ik veronderstel dat gij mij naar het bureau van po litie zult overbrengen," sprak hij tot Sherlock Holmes »mijn cab staat voor de deur. Wilt gij mijne beenen losmaken, dan zal ik er heen loopen. Men tilt mij niet zoo gemakkelijk meer op als vroeger.'' Gregson en Lestrade wisselden blikken, alsof zij het voorstel erg gewaagd vonden maar Holmes vertrouwde aanstonds op het woord van den gevangene en knoopte den doek los, dien wij hem om de enkels hadden ge bonden. Hij stond op en strekte de beenen nit, als wilde hij zich vergewissen dat zij inderdaad weder vrij waren. Ik herinner mij hoe ik, toen ik hem daar zoo voor mij zag, bij mijzelven dacht zelden een flinker gebonwd man te hebben aanschouwd. Zijn donker, door de zon ge blakerd gelaat droeg daarbij eene uitdrukking van vast beradenheid en geestkracht, even groot als zijne lichaams sterkte. »Zoo ooit de pest van hoofd der politie open komt, zijt gij daarv oor de aangewezen persoon," zeide bij, m< t week hun protest tegen een veiling en bloc van 26 per- ceelen bouwterrein en 6 huizen aan de geprojecteerde Ceintuurbaan en Ruijsdaelkade, terstond ten gevolge heeft gehad dat de verkooping is uitgesteld. De notarissen individueel durven deu strijd niet aau en brommen zich liever onder een hun onwaardig juk dan de kans te loopen geboycot te worden en daarmee hun praktijk te verliezen. Intusschen is 't ook hiermee de kruik gaat zoo lang te water tot zij breekt. Ernstig wordt er door de notarissen over gedacht om zich niet langer de dupe te doen wor den van onderlingen concnrrectie-geest, maar tegenover de aaneensluiting der makelaars een eigen coalitie te plaat sen. Het eerste werk zou dan wezen een gebouw te koopen of te stichten voor veiling-lokaal daarmee zou de grootste macht van hun tegenstanders zijn geknot. De makelaars vertrouwen er intusschen op, dat 't niet licht zoo ver zal komenvolgens hen zijn de notarissen veel te jaloersch op eikaars verkoopingeu en kunnen zij zich nooit zoo sterk samenvoegen dat zij zich kunnen stellen tegenover een groep, waarvan de leden zich krampachtig aan elkander vasthoudenomdat het belang van den een ook dat van den ander is. Daar zal wel veel waars in zijn, maar men hoede zich toch voor zelf-overschatting. Wanneer de notaris de rol van den dienstwilligen dienaar moet spelen tegenover personen, die van rechtswege zijn ondergeschikten zijn, dan kan de boog zoo sterk gespannen worden, dat een reactie niet uitblijft. In die crisis-periode vorkeeren wij thans en de vraag is nu maar, in hoeverre de makelaars van het behaalde succes een bescheiden of onverstandig gebruik zullen maken. Ook dit conflict leert weder, dat aaneensluiting de groote factor is, die onze tegenwoordige samenleving regeert. Het besef daarvan blijkt zelfs reeds tot onze helers en putwerkers te zijn doorgedrongen. In de afge- loopen week hebben zij als één man het werk neêrge- legd om te komen tot een loon van 25 ets. per uur voor de gezellen en 30 cent voor den heibaas. Wanneer men bedenkt, dat in dit vak, vooral 's winters, vele weken van werkeloosheid gewoonte zijn en men neemt voorts in aanmerking den loon-standaard bij anderen handen arbeid in de hoofdstad, dan ziju die eischen niet buiten sporig. Het al of niet billijke beslist echter niet meer bij de strikes der latere jaren tegenwoordig is alles afhankelijk van twee factoren de weerstandskas en de solidariteit. Van de eerste ziju de heiwerkers geheel ver stoken maar tegen dat gemis weegt wel op hunne krachtige organisatie. Zoodra de werkstaking in den morgon van den 1 October was geproclameerd, heeft niemand hunner zich vermeten aan den arbeid te blijven en kennende de vereelte vuisten van de heiers heeft geen ander werkman den moed gehad zich voor de open plaat sen aan te melden. Zelfs de pogingen der patroons om van buiten manschappen te reernteeren hebben geen resul taten opgeleverd hun zou trouwens een hardhandige ontvangst zijn bereid, want aan alle stations van spoor en bootwaren posten uitgezet om eventueele onder kruipers" hetzij met woorden, hetzij met daden tot andere gedachten te brengen. onverholen bewondering mijn huisgenoot aanziende: »De manier waarop gij mijn spoor hebt gevolgd was een meesters uk." »Gij deedt beter met ons te vergezellen," sprak Hol mes tot de twee detectives. »Ik kan u rijden," antwoordde Lestrade. sGoedj! en Gregson zal binnen in komen zitten bij ons. Gij ook, dokter. Gij hebt zooveel belang in de zaak gesteld, dat gij er wel het eind van behoort te vernemen." Ik stemde daarin vol blijdschap toe en wij gingen te zamen de trappen af. De gevangene wendde geen enkele poging aan tot ontsnappen, maar steeg rustig in de cab, die hem had toebehoord, en wij volgden hem. Lestrade klom op den bok, legde de zweep over het paard, en voerde ons binnen zeer korten tijd naar het oord onzer bestemming. Men liet ons eene kleine kamer binnen, waar een inspecteur van politie den naam van onzen gevangene en dien van hen, die hij heette vermoord te hebbenvroeg. De inspecteur was een bleekeonverstaanbare man, die zijne plichten op on verschillige werktuigelijke wijze nakwam. „In den loop der week zal de gevangene voor de overheidspersonen worden gebracht," zeide hij, »in dien tusschentijd hebt gij misschien nog iets te verklaren mijnheer Jefferson Hope maar ik moet u waarschuwen dat nwe woorden opgeteekend zullen worden, en dus, tegen u kunnen ge tuigen." „Ik heb heel veel te zeggen," antwoordde de bergjager langzaam. »Ik zou alle3 aan deze heeren willen mede- deelen." sZondt gij niet beter doen daarmede te wachten tot uw verhoor vroeg de politie-beambte. »Het is zeer goed mogelijk dat men mij nooit in vei- hoor zal nemen," gaf hij ten antwoord. »Neen gij behoeft mij niet verschrikt aan te kijken. Ik denk aan geen zelfmoord. Gij zijt immers een dokter en bij deze laat ste vraag wendde hij de donkere, heerschzuchtige oogen naar mij. »Ja," gaf ik ten antwoord. Breng uwe hand dan eens hier," sprak bij glimlachend, Onder die omstandigheden zal den patroons niet veel anders overblijven dan te doen wat sommigen hunner reeds dadelijk hebben gedaan toegeven. Voor hen, die aangenomen werk onder handen hebben is dat zeker een bard geval, tenzij er bepalingen in het bestek zijn, die in een eventueele werkstaking voorzien. Wrokkende zal de werkgever het hoofd in den schoot leggen, totdat ook bij hem het onstuimige verlangen ontstaat om met zijn vakgenooten hetzelfde te doen als de werklieden vereeniging tot een krachtiger bond, niet verdeeld door jalousie de métier, maar hecht als cement door aller ge meenschappelijk belang. Zoo wordt de klove tuschen werkgever- en nemer steeds dieper 't is een kamp van ieder voor zich en er zou wol een wonder moeten geschieden, eer beide partijen weer kunnen worden saam- gebracht. Aaneensluiten die lens heeft men ook reeds het vier tal opera-gezelschappen toegeroepen, dat dezen win ter het muziek-lievende Amsterdam verheuging schenkt. Voorloopig is er echter nog geen sprake van, dat daar aan gehoor wordt verleend. Ook hier is 't een strijd op leven en dood gelukkig, dat de Kunst er geducht van profiteert. Alle vier gezelschappen doen hun uiterste best en van alle vier is eigenlijk niet veel anders dan goed te zeggen. Wij zijn echter nog pas iu het begin van het seizoen en de ondervinding leert, dat bet feu sacré dikwijls niet tegen winterkoude bestand is. nriTHCIIL.tiVU. Op den partij-dag der Buitsche sociaal-democrateu is het jaarverslag uitgebracht door den secretaris der partij, In het verslag wordt geconstateerd, dat de partij ook in het afgeloopen jaar vooruitgegaan is. Zij heeft een zetel veroverd in den Landdag van Weimar en vier ze tels in de vertegenwoordiging van Meiningen. Van alle zijden wordt geklaagd over gebrek aan zalen voor ver gaderingen. Dientengevolge moest de mondelinge agitatie worden beperkt, maar des te meer is er propaganda ge maakt met geschriften. De colporteurs van socialistische geschriften zijn bij hun arbeid zeer bemoeilijkt door de Zondagswet on andere wettelijke voorschriften. In het afgeloopen jaar ontvingen de sociaal-democra tische bladen van Duitschland in het geheel 3.322.000 Mk.: 2.450.000 Mk. aan abonnementsgelden en 872.000 Mk. aan advertenties. De dagbladen hebben het grootste aantal abonné's, n.l. ruim 256.500 en brachten alleen 2,702.000 Mk. op. Het verslag eindigt met de opwekking de kas der partij in staat te stellen een goudregen over het land te zenden, ten einde bij de aanstaande verkiezingen het ge- wenschte succes te kunnen behalen. De redacteur Hofer, wiens gevangenneming te Eger wegens hoogverraad, begaan in een redevoering te Leipzig, zooveel beweging heeft veroorzaakt, is tegen borgtocht op vrije voeten gesteld. Als reden van de vrijlating wordt zijne bedenkelijke gezondheidstoestand opgegeven. Een dichte menigte terwijl hij zijne geboeide vuisten tegen de borst aandrukte. »Ik gehoorzaamde, en gaf mij aanstonds rekenschap van het ongewone zonderlinge kloppen van zijn hart. Zijn borstkas scheen te trillen en te sidderengelijk een broos gebouw, waarbinnen eene groote machine aau het werk zou zijn. Iu de stilte der kamer kon ik duidelijk een onbestemd gegons en gehamer vernemendie nit dezelfde bron voortsprong. Welriep ik nit, »gij hebt een chronische hartkwaal." »Ja, zoo noemt men dat," sprak hij kalm. »Ik ben daarom verleden week naar een dokter gegaan en hij vertelde mij ronduit dat ik er binnen enkele dagen aan zou moeten sterven. Gedurende de laatste jaren is de kwaal steeds toegenomen. Ik kreeg het dank zij over maat van arbeid en ontberingen in de Salt Lake bergen. Mijne taak is volbracht, zoodat het mij onverschillig is wanneer ik been zal gaan maar ik zou gaarne nog eerst de heele zaak willen ophelderen. Het zou mij onaange naam zijn na mijn dood voor een gewonen sluipmoorde naar door te gaan." De inspecteur en de beide detectives begonnen onder elkander te redetwisten over de vraag of het wel gewenscht was, dat hij thans zijne bekentenis ai zou leggen. >Gelooft gij dokter dat er oogenblikkelijk gevaar bestaat vroeg de eerste. Zonder eenigen twijfel," gaf ik ten antwoord. ïln dat geval is het bepaald onze plicht, in het belang .van het recht zijne verklaringen aan te hooren." sprak de inspecteur. »Gij zijt vrij, mijnheer, uw ver slag te geven; maar ik zeg u nog eens dat het geboekt worden zal." »Zoo gij het veroorlooft, zal ik gaan zitten", zeide de gevangene, de daad bij het woord voegende. j>Mijn hartkwaal put mij spoedig uit, en de worsteling welke it: een half uur geleden had te doorstaan heeft het er niet beter op gemaakt. Ik sta op den rand van het graf, en zal u dus geen onwaarheid vertellen. Mijne minste woorden kunt gij gelooven wat gij er verder mede doet is voor mij van geen belang." Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1897 | | pagina 1