Uit gebrek aan bewijs,
No. 129
Negen en Negentigste Jaargang.
1897
V B IJ D A G
29 OCTOBER.
Amsterdamsche Brieven.
Feuilleton.
Buitenland.
CHARLOTTE BRAEME.
AIKMAA
COURANT
Deze Courant wordt JUiBsdag-, Donderdag- en
Baterdag»vood uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar f ©,80; franco door het
gekeele rgk 1,
De 3 nummers 0,0®. Afzonderlijke nummers 3 ets.
feiefoonnaawer s 3
Prijs der gewone Advertentlënr
Per regel 0,1 A. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HBRMs. COS-
TER ZOON.
XXVI.
't Is mat de Wleuwe Amsterdammer gegaan
zooals ik in mijn vorigen brief reeds vreesde: deschijn-
doode is na haar weder-ontwaking spoedig opnieuw
ingesluimerd maar nu om het moede hoofd spoedig ter
ruste te leggen. Ik had dat al een paar dagen geleden
kannen meldenmaar opzettelijk heb ik daarmede ge
wacht men kon niet weten of er nog weer een nieuwe
verrassing wachtte. Sinds Woensdag j.l. is er echter geen
nummer meer verschenen en men kan nn wel vrij zeker aan
nemen dat de doodstrijd werkelijk is volstreden.
Deze voldoening heeft het blad kunnen hebben van
zijn bestaan, dat 't zijn eigen lijkrede heeft kunnen lezen.
Jammer maar, dat daarin niet veel voorkwam, wat moed
gaf voor het verschiet. Bij menschen mag men zich streng
honden aan de spreuk, dat van de dooden niets dan goed
gezegd mag worden waar 't kranten geldt heeft niemand
zich daaraan gestoord. Met bijtenden spot hebben de
meeste bladen liet geval behandeld en waar nog met eenige
waardeering werd gesproken gold dit het verleden en
allerminst het beden. Een jonrnalistieke leegte laat
het blad dan ook niet aehter hoogstens een schrik
voor ondernemende mannen die rondliepen met het denk
beeld een nieuwe conrant te beginnen.
Zooals ik reeds de vorige week zeide het ergst is de
débacle voor de typografen waaronder er zijn die al
sinds de oprichting van de N. A m s t. daaraan hebben
gewerkt. Hnn kansen om wat anders te vinden staan
niet al te best. Of de hooge loonen de uitgevers ertoe
gebracht hebben om het minst dringende werk naar de pro
vinciale zetterijen te zenden dan wel dat door deze loonen een
menigte typografen van buiten naar de hoofdstad zijn gelokt
een feit is 't, dat na al meer den vijftig man sinds
maanden zonder werk rondloopen. Behooren zjj tot den
Bond wat bij de meesten het geval is, dan krijgen zij
wel is waar gedurende eenige weken een nitkeering, maar
door de groote overvoering van de markt is die
termijn meestal al lang verstreken, voordat er een plaatsje
op een zetterij is gevondenIn verschillende andere
vakken van handenarbeid moet 't nog treuriger gesteld
zijn, zoodat er van den winter weer heel wat van de
liefdadigheid zal gevergd worden.
Een groof geluk is 't ten minste, dat voorde diamant
nijverheid eindelijk weer eens een periode van ongekende
drnkte is aangebroken. De Amerikanen schijnen een
groot deel van de schatten, die zij zich door de hoogo
graanprijzen hebben verworven in edelgesteenten te
willen omzettener is daarnaar althans veri vraag en
de slijpers kunnen nu eens op hun verhaal komen van de
moeilijke tijden, die zij achter den rng hebben.
De harde ervaring schijnt hen anders nog niet terug
gebracht te hebben van het in de diamantbewerkerswereld
meer dan overal elders gehuldigde systeem »Zoo gewou-
DOOR
5)
HOOFDSTUK V.
Haar levensgeschiedenis.
Dudley Ross had zwijgend geluisterd naar deze eenvou
dige verklaring van iets dat hem een raadsel geschenen
had. Hij geloofde het, maar zou de jury dat ook doen?
Hij wist dat vrouwen soms gebruik maken van arseni-
knm als scboonheidsmiddeltje. Hij herinnerde zich een
geruchtmakende zaak waarin een meisje beschuldigd
werd haar verloofde te hebben vergiftigd en de sterkste
aanwijzing tegen haar was geweest dat zij arsenikum in
haar bezit had. Zij kon echter bewijzen, dat zij maanden
lang er reeds gebruik van maakte als toiletartikel en
zij werd vrijgesproken. Zon de jury dit thans ook doen
Maar toch waarom zonden de dames geen arsenikum
kunnen gebruiken op haar toilettafel en loodwit of bis
muth wel En eensklaps vroeg hij
»Hebt gij wel eens aan uw kamenier gezegd dat, gij
arsenikum hadt
Neen, geen woord. Ik schaamde mij zelfs tegen baar
er over."
»Dat is jammer. Hadt gij het haar dadelijk gezegd,
dan kon zij het thans als getuige bevestigen."
Alles loopt op mijn ongelnk nitalles wat ik gedaan
heb wordt verkeerd uitgelegd. Had ik het haar maar
gezegd
»Ik vind het toch vreemd, dat toen gij over arsenikum
hoordet spreken, gij niet onmiddellijk er aan dacht, dat gij
dit ip nw bezit badt."
>Dat vind ik zeli ook,''antwoordde zij vrijmoedig »maar
ik was zoo verschrikt en ontsteld, dat ik niet denken kon."
»Knnt gij nauwkeurig opgeven wanneer gij het gekocht
hebt
nen, zoo geronnen." Na den arbeid van den dag bevol
ken zij 's avonds de schouwburgen, opera-zalen en circussen,
die ondanks de slechte tijden nn weer goede zaken maken.
Aan den bloei van het diamantvak is 't dan ook alleen
te danken dat nog geen onzer vier opera's den geest
heeft gegeven niet zelden spelen zij voor uitverkochte
zalen.
Of „(liefdadigheid naar Vermogen" ook dienzelf
den gnnstigen terugslag zal ondervinden? 't Is te hopen,
want haar taak zal ook dezen winter alles behalve
gemakkelijk zijn. Hoewel November voor do deur staat,
doet het Genootschap nog weinig van zich hooren
en in de vergadering die do vorige week werd
gehouden, scheen eigenlijk niemand recht den moed te
hebben om te informeeren, hoe 't met de plannen voor
den winter stond. Een feit is 't, dat verschillende contri
buanten, wier bijdragen meetelden, naar elders zijn ver
trokken ondanks het in werking treden der forensen
belasting op den 1 Januari a.s. gaat de uittocht van
gegoede ingezetenen nog steeds voort. De winkelstand
heeft al zijn hoop gevestigd op het volgende jaar, waarin
men van de Kroningsfeesten een ruilden gonden regen
verwacht, 't Schijnt zoo goed als zeker te zijn, dat de
Koninginnen niet aan het Centraalstation, maar aan de
Weesperpoort zullen aankomen, wat natuurlijk voor de
Damrakkers een leelijke misrekening is. Zij zijn toch al
niet best te spreken, nu zij bemerken, dat zij zonder
eenig bezwaar nog een paar maanden langer van hnn
mooi plantsoen hadden kunnen profiteeren de eene maand
verloopt na de andere en de Beursbonw schijnt geen
schrede te vorderen. Met des te meer ijver wordt aan
het nieuwe postkantoor gearbeid; er bestaat goede moed,
dat het fraaie gebouw nog vóór do inhuldiging in dienst
kan worden gesteld.
Onze gemeenteraad is deze week ongenietbaar met zijn
begrootings-disenssiën. Zoodra deze doorworsteld zijn staat
een nieuwe berg van debatten voor de deur de gas-
quaestle zal moeten worden afgedaan. Bijna een jaar
geleden stond men voor hetzelfde gevaltoen kwam in
behandeling het rapport der commissie van hoofdambte
naren der gemeente, die onder voorzitterschap van den
toenmaligen wethouder Trenb een onderzoek had ingesteld
naar de geldelijke uitkomsten, van gemeente-exploitatie der
gasfabrieken te verwachten en daarbij rut de conclusie was
gekomen, dat zulk een exploitatie alleszins aanbevelenswaar
dig was te noemen. De Raad was toen echter door aarzeling
bevangen en om meer zékerheid te verkrijgen word een
motie aangenomen waarin de wenschelijkheid werd uit
gesproken van een advies door een commissie van des
kundigen. Sedert werd deze commissie benoemd en haar
oordeel is dat de gemeente met vertrouwen zelf de
zaak kan ter hand nemen »om de gasfabrieken van
Amsterdam onder eigen beheer te maken tot nieuwe
bronnen van welvaart voor de Gemeente." Ten overvloede
hebben ook de commissiën van bijstand in het beheer
»Ja, want ik heb bij Clelland mijn naam moeten tee
kenen.
«En dat is nw voornaamste verdedigingsmiddel
»Ja."
„Nu, ik geloof u, maar wat zal de jury doen? Een
andere vraag kan een der dienstboden of iemand anders
in huis iets van het arsenikum afgenomen hebben
»Neen, ik alleen wist dat het er was. Het was in een
koffer, dien ik alleen op reis gebruik en in de laatste
vier maanden heb ik hem slechts eenmaal geopend; juist
om het arsenikum er in te doen. En de sleutels bewaar
ik zelf."
»Koesterde nw kamenier misschien haat jegens uw
man
»Dat weet ik niet. Ik sprak nooit met haar over hem.
Maar al haatte zij hem nog zoo, dan zou ik niet begrijpen
hoe zij arseniknm in het kopje heeft kunnen doen, dat
ik alleen heb aangeraakt."
»Is het mogelijk dat het vergif in de suiker of in den
room was
»In dat geval had ieder die van de koffie dronk, ver
giftigd moeten zijn."
»llet is raadselachtig," zei de advocaat. »Er moeten
zaken in uw of in zijn leven zijn, die hier in het spel zijn
en die ik niet ken. Verhaal mij dns alles van nw leven,
wat gij weet, verberg mij niets."
»Ik behoef u niets te verbergen mijn leven is zoo
gewoon mogelijk. Ik ben geboren op Eirmanse en ik ben
daar gebleven tot den dag waarop ik naar Coide Feil
ging. Mijn moeder stierf, toen ik vier jaar ond was en
haar zuster, tante Flora Macdonald, is toen het huishonden
komen waarnemen. Mijn vader was dokter met een groote
praktijk en daardoor eenigszins vermogend. Op betrekke
lijk jeugdigen leeftijd werd hij ziekelijk en daa'Om legde
hjj zijn praktijk neer en vestigde zich op Firmanse, waar
hij veel aan tuinbouw dacht te gaan doen. Hij hoopte
veel geld te krijgen voor de rijke vrachtenopbrengst en
van het grasgewa9. Eenige jaren ging dit werkelijk zoo,
en er was geen gelukkiger huis in heel Schotland dan
het onze. Mijn vader was een vriendelijk, goedhartig man,
mijn tante Flora een lieve vrouw. Tot mijn dertiende
jaar wist ik niet wat de woorden komtrer of zorg betee-
kenden. Ik was te jong toen mijn moeder stierf om daar
over veel verdriet te hebben en mijn eerste zorg kwam
der Pnblieke Werken en der gemeente-financiëu met bijna
eenparige stemmen in dien zin geadviseerd zoodat B.
en W. wel niet anders konden doen dan voor te stellen,
de gasfabrieken in eigen exploitatie te nemen. Merk
waardig is dat dit voorstel met algemeene stemmen is
genomen zoodat derhalve ook de Burgemeester vóór
naasting is. Aangezien in deze beide laatstgenoemde
commissiën gezamenlijk 13 Raadsleden zitting hebben
zijner nog maar weinig stemmen noodig om de voordracht
te doen goedkeuren. Waarschijnlijk zal zij een schitterende
meerderheid verkrijgen. Trouwens waarom zon in
Amsterdam niet kunnen, wat in de meeste andere groote
gemeenten met zulke gunstige resultaten geschiedt.
Na do telefoon het gas waaneer zon nu de tram
aan de beurt komen? De aandeelen derA. O. M. stegen
terstond na het aftreden van Trenb als wethouder, maar
mon ziet, dat ook zonder zijn voortstuwende kracht de
concessionarissen niet met rust worden gelaten.
KfiYPTB. Alvorens zich vorder in den Soedan te
wagen, dragen de Engolschen zorg hunne veroverde stel
lingen zoo goed mogelijk te versterken en vooral voor
goede communicatie te zorgen. De spoorweglijn tot Berber
schiet goed op, terwijl langs de geheele lijn een telephoon
is aangelegd.
Verder worden door de Britsche kanonneerbooten ver
kenningen gedaan, den Nijl op tot de stelling der Der-
wishen. Deze is bijzonder sterk. Elk fort wordt nog
beschermd door loopgraven aan weerszijden. Het kamp
der Derwishen ligt diep in de woestijn achter een heu
velrug.
De verkennende booten werden hevig door don vijand
beschoten, maar stoomden niettemin zonder noemens
waardige schade te lijden langs het flank der stelling.
Uit woede over hun nederlaag tegen den Djaulin-stam
hebben de Dervischen een verschrikkelijke wraak genomen
op de bevolking van hot land tnsschen den linkeroever
van den Nijl en Metemneh. De geheele streek is ont
volkt, alle mannen die zij konden vinden zijn door de
troepen van den Khalifa vermoord, de vrouwen zijn me
degevoerd en honderd-vijftig van do schoonste jonge
meisjes zijn aan den Khalifa gezonden. Vele vrouwen
en kinderen werden in de rivier verdronken.
EKÏttMf.AlVW. De stakers in het machinevak worden
van alle zijden flink ondersteund. Dezer dagen ontving
het comité 1400.ten behoeve van de strijders voor
den achfnurswerkdag. De vereeniging van locomotief-
makers hoeft een ren :eloos voorschot van 4000 gegeven
en de mijnwerkers van Wales, 130.000 in getal, zullen
zes pence per hoofd afzonderen voor de stakers.
Verder heeft het comité van den burgemeester van
toen ik zag hoe wij al armer werden en mijn vader oud
en sukkelend onder den last die hem te zwaar werd. Ik
wil u niet lastig vallen met alles omtrent mijn verblijf
op Firmanse te verbalen. Als ik daaraan denk of erover
spreek vallen de mnren van deze sombere cel weg, ver
geet ik dat ik gevangen ben, beschuldigd van moord met
voorbedachten rade, vergeet ik alle versehriklijkheden van
den dood van mijn echtgenoot en ben ik weer een kind,
dat zijn leven sleet op de groene heuvelen en de natuur
met geheel zijn hart liefhad. Ik heb mij, sedert ik in deze
doodsche cel ben opgesloten, wel eens afgevraagd of ooit
een kind meer van do natuur heeft kunnen houden dan ik.
Ik had nooit behoefte aan speelkameraadjes of vriendinnen
de boomen, de velden, de bloemen, de vogels, de duiven
die uit mijn hand aten, de witte zwanen die over de
rivier gleden, de koeien die soms half in het waterston
den, ik had ze allen lief. Kunt. gij u een kind van dertien
jaar voorstellen, mijnheer Ross, met een gelaat als een
roos, altijd in de irissche lucht, zonder wereldsche zorgen,
bemind door den vriendelijkste aller vaders, de liefste aller
vrouwen Wie kon zoo gelukkig zijn als ik Toen was
ik een kind, dat vogels voederde en bloemenkransen vlocht,
nu ben ik een vrouw, beschuldigd van moord O God,
hoe kan dat zijn Op mijn dertiende jaar," zoo vervolgde
zij na eenig zwijgen, »ondervond ik mijn eerste verdriet.
M n vader verloor een groot deel van zijn vermogen,
door den val van een maatschappij, die voor de soliedste
van Engeland gehouden was. Hij was te oud en te zwak
om zijn praktijk als dokter weder op te nemen. Wij moeten
zuinig worden en van de opbrengst van ons land leven,
zei hij, en zoo deden wij. En toen zag ik den kommer op
mijns vaders gelaat. Hij was altijd gewoon aan zekere
lnxe, bij dronk aan tafel een glas wijn en dit hield thans op.
Des avonds dronk hij steeds een glas grog en ook dit werd
afgeschaft. Hij hield veel van rijden, maar de merrie
Kilkenny, waaraan hij zoo gehecht was, werd verkocht.
Hij had altijd de ochtendbladen gelezen, maar schafte
dio thans af. Toch kwam nooit een klacht over zijn lip
pen, maar ieder kon zien, hoe hij 't zich aantrok. En nog
zwaar Ier ramp trof ons. In het eerste jaar, dat wij van
de opbrengst van ons land moesten leven, werd de oogst
door voorjaarsvorst vernield, veie ouzer koeien stierven
en wij kwamen tot de bitterste armoede. Zoo leefden wij
in zorgelijke, bekrompen omstandigheden tot ik zeventien
jaar werd." Wordt vervolgd.)
