Nienwjaarswenschen.
Uit gebrek aan bewijs,
19 decemberT
Oudejaarsavond
Brandweer.
No. 151 Tweede blad.
HTegen en XVTegentigste Jaargang,
1897.
ZONDAG
Vrijdag 31 Dec. a.s.,
NIEUWJAARSWENSCHEN
a 2S ets. a contant,
niet verschijnen
Vrijdagsavonds 24 December.
Feuilleton.
Nederland.
m
*v
j&ST' -A
In het nummer van den
zal weder gelegenheid bestaan tot
het plaatsen van
van 1 tot 5 regels.
Wegens het Kerstfeest zullen
de nummers van Donderdag- en
Zaterdagavond, 23 en 25 December,
maar alsdan een nummer worden uitge
geven des
De manschappen in dienst bij de
brandspuiten Nos. 1, 2 en 5 of daar
van in den loop van 1897 ontslagen,
kunnen de hun over 1897 toeko
mende belooning ontvangen bij den
gemeente-ontvanger op Maandag
20 en Dinsdag 21 December a. s., van
'smorgens9 tot'snamiddags 2 uur.
CHARLOTTE BRAEME.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar O,SO; franco door het
geheele rijk 1,
3 Nummers f O,O®. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer: 3.
Prijs der gewone Advertentlën
Per regel f 0,13. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HEKMs. COS-
TER ZOON.
(de nummers van Donderdag- en Zaterdag
avond, 30 Dec., en 1 Jan., zullen hierdoor
KIEV VER8CHIJKU1V),
DK UITSEVERS.
DU 111T6ËVER».
Tijdelijke verandering van markten.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR doen te weten; dat de markten, welke zouden in
vallen op Zaterdagen 25 December a.s. (eersten Kerstdag)
en 1 Januari a.s. (Nieuwjaarsdag) onderscheidenlijk zullen
worden gehouden op Woensdag, 33 December en
Vrijdag, 31 December a.s.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
AlkmaarA. MAOLAINE PONT, Voorzitter.
18 Dec. 1897. 0. D. DONATH Secretaris.
DOOR
26)
HOOFDSTUK XXXVIII.
De Times van Juni en Juli.
Een roode gloed van het vuur bestraalde haar schoon
gelaat en haar rijk violet zijden kleed, toen Lord Arden
binnenkwam.
»Hoe lief van je om al die lectuur door te worstelen,"
zei hij. «Begrjjpt gij het?"
Zij was in staat hem kalm aan te zien en te ant
woorden.
»Ik begrijp het volkomen en ik geloof Leo, dat de
advocaten n goed geraden hebben. Voert gij het proces
niet ten einde, dan zult- gij op geen enkelen weg buiten
het kasteel meer recht hebben."
De graaf nam een conrant uit haar handen en liep die
vluchtig door. Zij was op haar hoede, zij verwachtte de
schriklijke woorden. En daar kwamen zij.
Alice? vroeg hij, «hebt ge wel eens van deze zaak
gehoord
«Van welke zaak, Leo
»Die rechtzaak nit dien tijdhet geheim van Colde
Feil
En toen die woorden gesproken werden door hem, dien
zij zoo liefhad, stortte zij niet, zooals zij gedacht had,
levenloos neder.
Sfederlandsch vee.
In het Nienws van den Dag van den 16 komt de
volgende brief van «Ericus" voor, waaraan wij gaarne
een plaatsje geven in ons blad
«In No. 48 (2 Dec.) van het «Journal d' Agriculture
pratique" komt een beschrijving voor van het Neder
landsch vee.
Dit stak is zeer onpartijdig, juist en met overtuiging
geschreven door Dr. Hector George, den bekenden mede
werker voor veeteelt van bovengenoemd, reeds meermalen
door mij aangehaald, degelijk landbouw-tijdschrift (Paris
Rue Jacob 2610 fr. 50 per 6 mnd. bij vooruitbetaling)
De bijna altijd keurig uitgevoerde gekleurde plaat, die
slechts eens per maand verschijnt, stelt, naar aanleiding
van dit artikel, een Hollandschen stier voor, toebehoo
rende aan den beer Ohesthem, te Verlinghem (Nord).
Dit prachtige dier behaalde bij den algemeenen land
bouwwedstrijd te Parijs dit jaar 1897 den eersten prijs,
Natuurlijk wa3 het vóór de sluiting der Fransche grenzen
voor Nederlandsch vee, dus vóór Nov. 1896, ingevoerd
Men onthoude dezen liefhebber van Nederlandsch vee
om hem bij gelegenheid eens een wederdienst te kunnen
bewijzen.
De keurige plaat schijnt eene Nederlandsche weide voor
te stellen. Zelfs een houtzaagmolen, vier knotwilgen
een plas met waterleliën in 't midden en riet aan den
kant ontbreken niet.
't Kan wel niet anders of zoo'n stnk en znlk een af
beelding in een algemeen geacht landbouwtijdschrift, dat
schier in alle landen der wereld gelezen wordt en bijna
61 jaar bestaat, moet ons land, ons vee, ten goede komen
Reeds op den vierden regel lezen we, dat de heer Hen
geveld (zeker de bekende rijksveearts te Haarlem), «die
veel heeft bijgedragen tot de stichting van een Neder
landsch Rundvee-Stamboek in 1875, het Nederlandse::
rundvee toen heeft verdeeld in groot, middelsoort en
klein, welke verdeeling nu algemeen wordt aangenomen
een verdeeling (zegt schr.) waarom men alle Nederlandsche
rundvee kan groepeerec."
Dit groote, meest geachte vee, hoofdzakelijk voor den
uitvoer bestemd (volgens schr.) is van Groningsch, Friesch
Noord- of Zuid-Hollandsch soort.
Van de provincie Groningen wordt gezegd, dat ze mis
schien moet gehouden worden voor de fokplaats (pépinière)
van het meest gelijkvormige groote Nederlandsche vee
Na een zeer waardeerende beschrijving van dit ras
komen de Groninger «witkoppen" (Têtes blanches) aan
de beurt, «met een witten kop en overigons een geheel
zwart lichaam."
«In Friesland" (zoo vervolgt dr. Hector George) is het
vee meer grofbeenig, het beendergestel sterker 't is lang
van lichaam en slaat hoog op de pooten meermalen is
de borst betrekkelijk eng, de rug scherp, maar bij de
koeien is het achterdeel (train postérieur) altijd breed en
de uiers zijn goed ontwikkeld. De huid is zwart en
wit (hij de Groninger grootendeels zwart), soms wit en
rood (roodbont), of zelfs wel vaal of bleek grijs."
Van Noord- en Zuid-Holland wordt gezegd, dat deze
provinciën meer nit Friesland en Groningen ingevoerd,
dan oorspronkelijk vee bevatten. «Daar (in Noord- en
«Ik heb nooit veel couranten gelezen en was in
Frankrijk."
«Maar deze zaak is over de geheele wereld bekend."
«Wat was het dan?" vroeg zij met een bovenmensche-
lijke poging.
«Een vergiftiging, een jonge vrouw, bijna een kind nog
had haar man vergiftigd."
«En waarom vroeg zij doodsbleek.
«Ik geloof dat zij dit zelve niet wist. Uit de getuigen
verklaringen zou ik opmaken, omdat zij een afkeer van
hem had."
«En is zij veroordeeld
«Neen. Ik ben overtuigd dat zij schuldig was, maar de
jury, die misschien onder den indrnk was van haar jeugd
en schoonheid, sprak haar vrij bij gebrek aan bewijs."
«En waar gebeurde bet
«In de bnnrt van Ardrossan in Schotland, Zooals ik
zei, ben ik overtuigd van haar schuld, maar toch deed
het vonnis mij genoegen. Ik vind het ists onmenschelijks
een vronw op het schavot te brengen."
«Maar hoe wisten de menschen dat zij schuldig was
vroeg Lady Arden, zich meer en meer herstellende.
«Haar man zelf had haar beschuldigd. Ja, het is bijna
n roman, lees het eens, hier staat het, onder het op
schrift Het geheim van Colde Feil."
Zij nam de conrant aan zonder te beven.
«Misschien was zij toch onschuldig," zeide zij.
«Ik geloof het niet. Op hot sterfbed uit men geen
ongegronde beschuldigingen en bovendien haar man had
haar oprecht liefgehad. Ja, ik heb nooit zoo iets aan
doenlijks gelezen als de geschiedenis van haar huwelijk."
O, als hij het wist
«De schijn bedriegt vaak," zei Lady Arden zacht.
«In dit geval niet. Zoodra ik het gelezen had, zei ik
tot mij zelfziehier een tweede markiezin van Brin-
villiers, een jonge, mooie vrouw, maar in het geheim een
giftmengster."
Zuid-Holland) heeft de witte kleur de overhand op de
zwarte en treft men slechts weinig rood- en grijsbonte
runderen aan," zegt schr.
«Die groote soort Nederlandsch vee is zeer melkrijk,"
vervolgt Dr. H. G. «Ze geeft gemiddeld omstreeks 4000
L. per jaar, en sommige koeien geven van 5000 tot 6000
L. Daarom worden dan ook in deze 4 provinciën de
runderen het meest gefokt voor den nitvoer van melk
koeien.
«Wijl de uit Nederland in de andere landen van Europa
en in de Nieuwe Wereld ingevoerde (Amerika, Afrika
en Australië worden hier zeker alle drie bedoeld E.)
meest allen nit de genoemde vier provinciën voortkomen,
meent men ten onrechte," zegt schr., dat alle Nederlandsche
vee groot van stuk, zwartbont van kleur en buitengewoon
melkrijk is. Slechts bij het groote slag is dit het geval.
«Zoo is het Zeeuwsche vee gewoonlijk minder hoog,
vóór hooger dan achterde schoft is altijd 2 a 3 cM.
hooger dan het achterdeel. Daarenboven zijn deze run
deren hoekiger en grover, hebben een dikken kop, een
harde huid, met dik, ruw haar bedekt, over 't geheel
zeer grof, iu overeenstemming met het Zeeuwsch klimaat."
('t Is zeker reeds vele jaren geleden, dat Dr. H. G.
in Zeeland geweest is. Men vindt daar bijna geen koeien
meer, ook maar eenigszins overeenkomende met deze be
schrijving. Integendeel krijgt het Noord-Hollandsch type
in Zeeland steeds meer de overhand, zooals ik reeds op
merkte naar aanleiding van de tentoonstelling te Wis-
sekerke dezen zomer en mijn reis daarheen E.)
«Vervolgens," gaat schr. voort, «zijn ze bijna alle rood
bont, waardoor men ze reeds terstond van voornoemde
groote zwartbonte soorten kan onderscheiden. Een ander
verschil is, dat ze gemiddeld 3000 L. (dus 1000 L. per
jaar minder) melk geven."
Eindelijk bestaat een laatste verschil daarin, dat de
melk slechts voornamelijk dient voor plaatselijk gebruik.
Vleeschproductie voor de Engelschen is, volgens schr.,
hoofddoel. Daarom voert men in Zeeland ook zooveel
Durham's ras in, wat men elders in Nederland zorgvul
dig vermijdtuit vrees, dat de melkproductie achteruit
zal gaan.
Eindelijk komt Dr. Hector George aan het kleine
Nederlandsche soort en eindigt met een lofspraak op de
buitengewone zorg en netheid, welke de Nederlanders bij
de verpleging van hun vee aan den dag leggen. Ze
schuieren, roskammen en wasschen het zeer zorgvuldig.
Zelfs heeft schr. blijkbaar met de grootste verbazing
gezien, dat in vele streken de staarten over katrolletjes
liepen en zoo waren opgebonden, om ze niet te veront
reinigen.
Veehandel in Friesland.
De prijzen van het vette rundvee rijzen nog met
den dagde tijd van goedkoop vleesch is dan ook weer
voorbij. Wel trekken de slagers in de dorpen, die dezen
zomer begonnen met geregeld per week een «beestje" te
slachten, nog naar de weekmarkten om te koopen, maai
de meesteu kochten niets de prijzen waren te hoog. De
prijs is thans 32 34 cent hot Kg., en de dorpssla
gers hebben geene vaste klanten.
In melk- en kalfvee i9 de handel vrij wat stiller dan
de vorige weekten de prijzen zijn lager. Of dit een ge
volg is van minder sluiken over de Belgische grenzen
«Schriklijk 1" riep zij.
«Ja, mijn liefste. Maar wat weet gij ook van de zonden
en slechtheden der menschen En nooit zult gij daarvan
iets hooren zooals mijn liefde n beschermt."
Hij nam haar in zijn armen en kuste haar.
«Maar Leo," hernam zij met tranen in de oogen, «gij
zegt zelve, dat die vrouw nog jong was, een kind bijna.
Oordeelt gij niet te hard over haar? Gij zijt anders zoo
vriendelijk en ridderlijk voor vr uwen."
«Voor vrouwen ja, maar een moordenares kan ik geen
vrouw noemen. En zij was schuldig, Alice, de hemel zelf
heeft het bewezen."
«De hemel Hoe
«Ik begrijp eigenlijk niet waarom wij over die akelige
geschiedenis spreken," antwoordde hij. «Maar gij vraagt
hoe de hemel het bewezen heeft, Alice Er is een ond
geloof dat een schip met een moordenaar aan boord ver
ongelukken moet. Nu, deze moordenares ging onder val-
schen naam naar Amerika, maar het schip waarop zij was
verging."
«Dus is zij dood, maar de herinnering aan haar misdaad
is gebleven," zei Lady Arden.
«Spreek er niet meer over, Alice. Het doet n te zeer
aan, gij beeft als een riet. Neen, leg de couranten neer,
gij moet het niet lezen. Laten wij wat rijden gaan."
Hij stond daar op. De frissche winterlucht zou haar
goed doen, zei hij, en hij verweet zich zelf dat hij met
Alice over zulke schriklijke dingen gesproken had. Zij
maakten een rijtoer door de bo3Schen, Lady Arden was
geheel hersteld en des avonds bespraken zij hun eigen
proces en werd aan de couranten niet meer gedacht.
Het was du voorbij, zij was veilig, zij kon de toe
komst onbezorgd te gernoet gaan haar liefde en geluk
ongestoord genieten.
