Nederland.
van de hand van den veroordeelde Ja zeide eertijds
de regeering ja zeggen thans de regeeringsbladen en
eveneens bevestigend beantwoordde tot voor weinige da
gen de oud-minister Cavaignac die vraag. Onmiddellijk
bestreed mevr. Dreyfus die bewering en beriep zich
daarbij op verscheidene personen. Cavaignacdaardoor
aan het weifelen gebracht, wenschte, gelijk wij reeds
meldden de regeering hierover te interpelleeren.
Door de kabinetsqnaestie te stellen, wist Méline gedaan
te krijgen (ofschoon met geringe meerderheid)dat de
interpellatie Cavaignac niet terstond doch eerst na de
bereids ingediende interpellation zonde worde behandeld.
Heel veel profijt zal de regeering echter van dat uitstel
niet hebbenwant onmiddellijk trokken alle interpel-
lacten zich terug, zoodat Cavaignac's interpellatie thans
nummer één op de lijst staat en vermoedelijk reeds
Zaterdag a.s. ter tafel zal komen. Wat zal er dan
uitkomen
De Matin" gelooft dat de woorden van Dreyfus ver
keerd zijn overgebracht. Het blad meent te weten, dat
de veroordeelde tot kapitein Renand zou hebben gezegd
»Ik ben onschuldig aan de misdaad van verraad
welke mij wordt ten laste gelegd. Ik zweer u dat ik
ons land niet verraden heb, dat ik niets heb medegedeeld
over de nationale verdediging. Indien ikgelijk men
gelooft, stukken aan Dnitschland had overgeleverd, zou
het geschied zijn met de bedoeling mij in ruil daarvoor
andere stukken te verschaffen, die van nut zouden zijn
voor onze verdedigingmaar ik zou nooit mijn land
hebben verraden."
Toen de kapitein zich verwonderd toonde over deze
zonderlinge onderstelling, voegde Dreyfus erbij
Laten wij aannemen dat ik plannen had overgeleverd.
Deze zouden dan zonder eenig belang zijn en mij ver-
oorlooven andere stukken van aanzienlijke waarde in
ruil te verwachten. Maar ik heb geen verraad gepleegd.
Ik ben onschuldig en mijn proces zal herzien worden."
Dit zijn volgens de »Matin" de woorden van den
veroordeelde geweest.
Zola is nog steeds niet gedagvaard. Toch zal de regee-
daartoe, na hare stellige belofte, moeten overgaan. Komt
't zóó ver dan zal Zola volgens de »SoirJ' den Duit-
schen en den Italiaanschen gezant verzoeken in zijn pro
ces als getuigen op te treden.
Het proces zal waarschijnlijk niet voor de eerste helft
van Februari voorkomen. Het openbaar ministerie zal
worden waargenomen door den advocaat generaal Van
Cassel. Zola heeft tot verdediger mr. Labori gekozen.
De studenten van de hoogescholen te Genua en te
Romede kring vPatria" te Ravenna en de orde van
advocaten in deze plaats hebben aan Zola betuigingen
van sympathie gezonden.
Intusschen hebben overal manifestatiën en betoogingen
plaats.
De anti-semietische betooging in Tivoli-Vauxhall heeft
een uiterst rumoerig verloop gehad. Zes tot zevenduizend
personen drongen de zaal binnen en toen deze geheel
gevuld was drongen de achterblijvers de deuren in en
sloegen de ruiten stuk
In de zaa' waren de socialisten en de anarchisten in
grooteu getale aanwezig. Verder bestond het publiek uit
geestelijken anti-semietische studenten en leden van
katholieke vereenigingen.
Van een geregelde vergadering was geen sprake. Reeds
bij de eerste woorden verhief zich opnieuw een onbe
schrijfelijk rumoer en de kloppartij begon. Tegen een
uur of tien bereikte het rumoer zijn toppunt, de aiar-
cnisten hadden roode vlaggen ontplooid, de geheele zaal
was één slagveld, waarvan niet minder dan dertig ge
kwetsten werden weggedragen.
In de straat voor het gebouw had zich een groote
menigte betoogers verzameld die door de bereden repu-
bliekeinsche garde uiteen werden gejaagd.
Te Lyon betoogden de studenten voor het Journal
du Peuple" dat partij had gekozen voor Zola. De ruiten
werden ingeworpen, waarop de redacteur en het verdere
personeel den aanvallers met stokken en steenen te lijf
gingen. Eenige studenten werden gewond.
Te Marseille zijn vele winkelglazen ingesmeten en
hebben andere winkeliers bordjes met «katholieke win
kel" als voorzorgsmaatregel uitgehangen. Te Nancy te
Bordeaux, te Clermont-Ferrand, te Grenoble en Nantes
vielen de dezelfde tooneelen voor. In Nantes werd zelfs
de synagoge bedreigd. De overheid treedt overal op,
maar geeft niet den indruk zeer veel kracht te ont
wikkelen.
SPAA'JK. Zware overstroomingen hebben in de af-
geloopen week groote schade aangericht. De Segnra is
bij Murcia buiten haar oevers getreden, twintig kilometer
in het rond zijn de velden overstroomd. Barcelona ligt in
het water. Te Tortosa is een deel van den muur van het
kasteel San Juan ingestort, waarbij een aantal menschen
werden gedood of-gewond. De spoorlijn van Guona naar
Frankrijk is bij de grens gestoord.
Ook uit Perpignan komen berichten van overstroo
mingen.
Uit Havanna wordt geseind, dat bij het voorbij
rijden van een militairen trein te Alkuizar een bom is
ontploft. De trein derailleerde, een persoon werd gedood,
vier menschen werden gewond. De opstandelingen vielen
het convooi aan, maar de troepen gaven vuur en dreven
de rebellen uiteen.
TURE&IJEj. Een syndicaat van bankiers uit Frank
fort en Brussel heeft aangeboden aan de regeering, tegen
een rente van 5 pCt. het bedrag voor te schieten, dat
deze noodig heeft tot aan de betaling van de oorlog
schatting door Griekenland, onder den waarborg dat de
sommen bestemd voor de terugbetaling dezer leening,
rechtstreeks zullen worden gestort bij een aangewezen
bankinstelling.
De sFrankf. Ztg." verneemt nog ait Konstantinopel
dat de Russische gezant erg vóór de candidatuur van
prins George als gouverneur van Kreta is, en er bij den
Sultan op heeft aangedrongen, dat deze die canoidatuur
aan de mogendheden zou voorstellen. Indien de Sultan
daartoe niet mocht overgaan, zou Rusland bereid zijn
Griekenland te steunen, om Kreta nog te annexeeren.
De »Voss. Ztg.'' gelooft, dat zoowel de Daily Telegr."
als de sFrankf. Ztg." den bal misslaan, en dat de can
didatuur van prins George eigenlijk een misplaatste aar
digheid is.
TRA AS VA AIi. De onderhandelingen gevoerd tus-
schen den heer Middelberg, den directeur der N. Z. A.
Spoorwegmaatschappij, met de administrateur der overige
Zuidafrikaansche spoorweglijnen over de vermindering
der tarieven voor koopmansgoederen, over zee aange
bracht en meer bepaald voor machines en mijn-materieeel,
zijn met succes bekroond.
Op de lijnen, behoorende tot de spoorwegadministraties
van Natal en Lorenzo Marques zal de vermindering van
het tarief bedragen 1 shilling op elk bedrag van 6 shil
lings volgens het tegenwoordig tarief.
De spoorweg-administratie van de Kaapkolonie heeft
tot nog toe haar definitieve beslissing nog niet bekend
gemaakt.
De transito-handel van de Delogoabaai en Transvaal
bedroeg gedurende de eerste elf maanden van 1897 tot
2 milioen pond sterling.
Vischvangst.
Een nieuwe groote zeer nationale onderneming is
in Denemarken op louw gezetEen maatschappij in aan-
deelen tot beoefening der vischvangst in de IJslandsche
wateren. De maatschappij draagt den naam F r e m (Voor
waarts) en begint met een aanvankelijk kapitaal van
200.00Ü kronen, welk kapitaal tot 1.000.000 kronen zal
worden uitgebreid. Directeur der maatschappij is de heer
Herrmann, iemand die, naar hetgeen de Deensche bladen
melden vroeger al directeur is geweest van dergelijke
ondernemingen in het buitenland, o. a. ook in Nederland.
Deze maatschappij die met 3 stoomtrawlers en 12
kotters zal beginnen, zal een zwaren slag toebrengen aan
de Engelsche visschers, die sedert jaren goede vangsten
doen in do IJslandsche wateren en nu worden verdreven,
aangezien de »Frem" het uitsluitend recht van visch
vangst in die wateren krijgt. Het zijn de Engelsche
en Schotsche markten die men voor den afzet voorna
melijk op 't oog heeft.
Het nationale karakter der maatschappij is ook nog
uitgedrukt in de omstandigheid dat alleen Deensch ka-
»Of ik," zeide Ralph verheugd. »En ik heb thuis eene
kooi, die er juist voor geschikt is."
Dus werd de jonge vink heel voorzichtig in een over
dekt mandje gedaan, en een half uur later zette Mab
Tresidder de twee verlaten jonge wezens aan de deur
van Whinhaven's predikantswoning af, zich verwonderd
afvragend, hoe het hen op hun verder levonspad gaan zou.
Een oude huishoudster, met een stuursch uiterlijk,
kwam bij het naderen van het rijtuig naar buiten loopen.
»Zoo, bent u daar, jongeheer Ralph," zeide zij, hem
nauwkeurig bekijkend, of hij er wel schoon en netjes
uitzag. »'t Is maar goed, want Sir Matthew is al sedert
een minuut of tien hier, en de notaris uit Londen ook.
Komt u binnen, juffrouw?" voegde zij er bij, terwijl zij
juffrouw Tresidder met eenen niet al te vriendelijken blik
opnam, bij de gedachte hoe dikwijls deze Ralph al niet
door bosschen en struiken had gesleept, tot groot nadeel
van zijne kleeren.
»Neen, ik kom niet binnen," zeide Mab, »maar dit
is nog geen afscheid, Ralph, want ik zal morgen na de
begrafenis op je wachten."
Zij groette hem met de hand en reed haastig weg,
terwijl de oude juffrouw Grice een niet zeer vleiend ge
mompel »dat is zeker nieuwerwetsch," en »bespottelijk
vrouwen bij eene begrafenis" deed hooren.
Ralph had intusschen het mandje met den vink zorg
vuldig weggestopt, en stond nu met een kloppend hart,
in de vestibule. De stilte in het huis was ondragelijk
en het zachte gegons van vreemde stemmen in het stu
deervertrek, deed de ellende en de verlatenheid, die met
elk oogenblik drukkender werd, nog meer uitkomen.
»Goede hemel," riep de oude juffrouw Grice uit, »sta
daar toch niet in de lucht te kijken als een tooneel-
speler, maai ga naar binnen, en wees beleefd tegen de
heeren wacht even, je haar is geheel in de war, zeker
nog geen borstel gezien sedert van morgen."
Ralph, door zijn leed geheel gedwee geworden, ging
gehoorzaam naar de kamer rechts van de andere deur,
zijn eigen heiligdom, waar hij zoolang als hij zich her
inneren kon gewerkt en gespeeld had, en na zijn krullend
bruin haar geborsteld te hebben, totdat het geheel glad
zat, keerde hij weer langzaam naar de kleine, stille
vestibule terug, die zelfs door de tegenwoordigheid van
juffrouw Grice niet verlevendigd werd. Niets verstoorde
de stilte als het tikken van de klok, en het gefluister
der stemmen in de aangrenzende kamer, geen levend
wezen was er, die medelijden met den verlegen, ver
laten knaap had.
Hij keek op naar de donkere portretten van Lord John
Harsick en Catharina, zijne vrouw, die boven de oude
eikenhouten kast aan den muur hingen, en de tranen
sprongen hem in de oogen, toen hij zich herinnerde hoe
hij zijnen vader een jaar of twee drie geleden geholpen
had, de koperen lijsten op te poetsen. Het oude statige
paar stond daar, elkanders handen vasthoudend, en hij
meende, dat zij met een soort van weemoed op hem
neerzagen, omdat hij zoo geheel verlaten was. Aarzelend
bleef hij op den drempel van het studeervertrek staan,
beangst om binnen te gaan, maar ten laatste toch door
eene nog sterkere vrees gedwongen, zich te bewegen.
»Wanneer zij naar buiten komen en mij hier vinden,
zullen zij denken dat ik sta te luisteren 1" dacht hij bij
zichzelf, en met een moedig besluit opende hij de deur
en trad de kamer binnen.
Het studeervertrek was in werkelijkheid de huiskamer
van de predikantswoning, een gezellig vertrek met eene
veranda en hooge openslaande ramen aan eene zijde van
den schoorsteen was een aardig klein hoekje aangebracht,
waar de Dominee gewoonlijk zijne zeldzaamste planten
hieid, en waar het licht van een klein raam, op de mar
meren buste van een jonge schoone vrouw, de moeder
die Ralph zich nog zeer vaag kon voorstellen viel. Een
oude heer met een vriendel k, onderzoekend gelaat en
merkwaardig dik wit haar, zat nu aan de schrijftafel van
zijn vader. Met den iug naar den haard gekeerd, stond
een heer van middelbaren leeftijd, dien Ralph dadelijk
van de portretten, als zijn peetoom Sir Matthew Macta
vish herkende. Angstig keek hij op naar het sluwe,
Schotsche gelaat, met zijne rossige haren, hier en daar
met grijs vermengd, met zijne scherpe staalblauwe oogen,
pitaal wordt gebruikt en dat de bemanning der schepen
uitsluitend wordt gerecruteerd uit de bevolking van
IJsland en de Far-öer. Voorloopig heeft men 150 a
160 man noodig maar als de onderneming haar volle
uitbreiding heeft verkregen, dan zal men plaats hebben
voor een paar duizend man. Dit is van groote betee-
kenis voor de bevolking der Far-öer en van IJsland
welke uit eigen middelen niet veel konden doen tegen
de Engelschen.
Paarden.
De populairste man in Londen in de week van
Kerstmis tot Nieuwjaar is ontegenzeggelijk Lord Alfred
de Rothschild. Ai de koetsiers en conducteurs van huur
rijtuigen en trams dragen van Kerstmis tot Nieuwjaar
een strikje in de kleuren van den stal-Rothschild: geel en
blauw.
Deze populariteit dankt hij in de eerste plaats daaraan
dat hij een groot lieihebber van paarden is: hij bestuurt
zelf zijn paarden door de straten van Londen, en alle
koetsiers kennen en groeten hem, als hij hen passeert.
Maar de eigenlijke oorzaak van deze populariteit is ge
legen in de orgineele wijze, waarop hij zijn sympathie be
tuigt aan de beambten der rijtuigmaatschappyen en trams.
Elk jaar met Kerstmis ontvangen alle koetsiers en
conducteurs van hem een fazant of kalkoen. En hoeveel
heeft hij daarvoor noodig, denkt men Zes duizend. Als
wij den prijs van een fazant of kalkoen geniddeld op 4
rekenen, dan kost deze aardigheid den Lord ongeveer
f 25000.
Re ramp op Anbolna.
In het weekblad slnsulinde" schrijft de heer van
Sandick bij vele bijzonderheden van geographischen en
anderen aard ook het volgende:
De residentie Amboina is een der meest beruchte aard-
bevingsgebieden van de geheele wereld. We zouden eenige
kolommen noodig hebben om alle aardbevingen te be
schrijven die daar opgeteekend zijn. Die aardbevingen zijn
volstrekt niet altijd van vulkanischen aard, hoewel het
een feit is dat op 't gebied van het vulkanisme deze
streek der Molukken meer dan rijkelijk bedeeld is.
De ergste aardbeving ter hoofdplaats Ambon is zeker
wel die van 1674 geweest, die 2322 menschenlevens kostte
verder de aardbeving van 1835, die onder de painhoopen
eener kazerne binnen het fort Victoria 58 menschen
doodde en 36 wondde.
Ambon is niet telegraphisch aangesloten. Vandaar dat
de ramp van 6 Januari eerst den 12e Januari is ge
seind. Het ss. der gouvernements-marine »De Arend,"
te Ambon aanwezig, bracht de tijding over van Ambon
naar Makasser.
Van Saparoca en Banda, afdeelingen die ook tot de
residentie Amboina behooren en die uit eilanden bestaan
die gewoonlijk niet stilstaan als Ambon aan het schudden
is, konden nog geen berichten zijn er is daar evenmin
telegraphische aansluiting, maar bovendien is daar geen
stoomschip gestationeerd.
Uit de telegrammen blijkt, dat er reeds stoomers naar
die eilanden vertrokken zijn, om te zien, hoe het daar
afgeloopen is.
Na de uitbarsting van Krakatau in 1883 is de aardbe
ving te Amboina de eerste beteekende sramp van hooger
hand," zooals men dat in Indië in ofiBcieelen stijl noemt.
Iltivcnkarspcl. Zondag, den 16, gaf de dames-
zaugvereeniging Excelsior" alhier, met medewerking van
eenige heeren met groot succes eene uitvoering van »Ma-
rijke van Seheveningen", operette van Goldewey te
Hoorn, in het Park.
Egmond aan Zee. Alhier had den !8dejaar-
lijksche vergadering plaats van aandeelhouders in de
Vennootschap Omnibusdienst »De drie Egmonden." In
1897 werden vervoerd 23554 passagiers, waarvan 7103
op Alkmaar, 16451 op Kastrikum, zijnde 4754 meer dan
in 1896. Met verlangen wordt hier uitgezien naar een
beter verkeersmiddeltwee plannen voor een stoomtram
verbinding van hier op Alkmaar zijn in behandeling.
(>ra§inaalers in Januari.
Als iets zeer ongewoons kan gemeld worden dat
men deze week in den P u r m e r bezig was met gras-
maaien.
zijn ietwat gerimpeld voorhoofd en onophoudelijken glim
lach. Het was een krachtig, aantrekkelijk gelaat, mtfar
met iets zeer verschillends van de gezichten die Ralph
gewend was te zien de rondborstige landsheeren, en de
dorpsgeestelijken hadden niets gemeen met dezen leven-
digen handelsman van de wereld.
»Wel, mijn jongen," zeide hij hartelijk, »ik ben blij je
te zien. Je kunt je mij zeker niet meer herinneren
want je was nog een kleine jongen, toen ik de laatste
maal hier was. Laat me eens zien je heet Raphe
niet waar
»Niet Raphe, maar Ralph," zeide de knaap, en plotse
ling schoot hem een gesprek tusschen zijn vader en twee
antiquaires te binnen, dat hem vroeger had doen lachen,
maar hem nu aandoenlijk toescheen een had hem zacht
op het hoofd gestreeld, er met zijne ruwe stem bijvoegend
Wanneer iemand je Raphe" noemt, zeg dan maar
dat ie gek is
Het was onmogelijk om iemand als Sir Matthew »gek"
te noemen en de knaap wendde zich naar den Notaris
en was zeer verwonderd toen hij in plaats van het ge
wone type van een zaakwaarnemer, een zeer voornaam
uitziend heer uit de oude school, met beleefdevoor
komende manieren zag, die blijkbaar begreep hoe pijn
lijk dit onderhoud voor een jongen van dertien jaar
wezen moest.
»Ga zitten Ralph", zeide Sir Matthew, hem eenen
stoel aanwijzend, »ik moet je over verscheidene zaken
spreken."
Ralph gehoorzaamde echter met een zonderlinge ge
waarwording dat hij in zijn eigen huis, door een vol
komen vreemde werd gecommandeerd.
»Mijnheer Marriott en ik," vervolgde zijn peetoom,
»hebben op onze reis van Londen, de zaken van je vader
ingezien, en trouwens ik was er reeds vroeger van op
de hoogte. Het spijt mij, mijn jongen, om het te moeten
zeggen maar hij heeft je geheel onverzorgd achter
gelaten."
(Wordt vervolgd.)