Nederland. van de hand van den veroordeelde Ja zeide eertijds de regeering ja zeggen thans de regeeringsbladen en eveneens bevestigend beantwoordde tot voor weinige da gen de oud-minister Cavaignac die vraag. Onmiddellijk bestreed mevr. Dreyfus die bewering en beriep zich daarbij op verscheidene personen. Cavaignacdaardoor aan het weifelen gebracht, wenschte, gelijk wij reeds meldden de regeering hierover te interpelleeren. Door de kabinetsqnaestie te stellen, wist Méline gedaan te krijgen (ofschoon met geringe meerderheid)dat de interpellatie Cavaignac niet terstond doch eerst na de bereids ingediende interpellation zonde worde behandeld. Heel veel profijt zal de regeering echter van dat uitstel niet hebbenwant onmiddellijk trokken alle interpel- lacten zich terug, zoodat Cavaignac's interpellatie thans nummer één op de lijst staat en vermoedelijk reeds Zaterdag a.s. ter tafel zal komen. Wat zal er dan uitkomen De Matin" gelooft dat de woorden van Dreyfus ver keerd zijn overgebracht. Het blad meent te weten, dat de veroordeelde tot kapitein Renand zou hebben gezegd »Ik ben onschuldig aan de misdaad van verraad welke mij wordt ten laste gelegd. Ik zweer u dat ik ons land niet verraden heb, dat ik niets heb medegedeeld over de nationale verdediging. Indien ikgelijk men gelooft, stukken aan Dnitschland had overgeleverd, zou het geschied zijn met de bedoeling mij in ruil daarvoor andere stukken te verschaffen, die van nut zouden zijn voor onze verdedigingmaar ik zou nooit mijn land hebben verraden." Toen de kapitein zich verwonderd toonde over deze zonderlinge onderstelling, voegde Dreyfus erbij Laten wij aannemen dat ik plannen had overgeleverd. Deze zouden dan zonder eenig belang zijn en mij ver- oorlooven andere stukken van aanzienlijke waarde in ruil te verwachten. Maar ik heb geen verraad gepleegd. Ik ben onschuldig en mijn proces zal herzien worden." Dit zijn volgens de »Matin" de woorden van den veroordeelde geweest. Zola is nog steeds niet gedagvaard. Toch zal de regee- daartoe, na hare stellige belofte, moeten overgaan. Komt 't zóó ver dan zal Zola volgens de »SoirJ' den Duit- schen en den Italiaanschen gezant verzoeken in zijn pro ces als getuigen op te treden. Het proces zal waarschijnlijk niet voor de eerste helft van Februari voorkomen. Het openbaar ministerie zal worden waargenomen door den advocaat generaal Van Cassel. Zola heeft tot verdediger mr. Labori gekozen. De studenten van de hoogescholen te Genua en te Romede kring vPatria" te Ravenna en de orde van advocaten in deze plaats hebben aan Zola betuigingen van sympathie gezonden. Intusschen hebben overal manifestatiën en betoogingen plaats. De anti-semietische betooging in Tivoli-Vauxhall heeft een uiterst rumoerig verloop gehad. Zes tot zevenduizend personen drongen de zaal binnen en toen deze geheel gevuld was drongen de achterblijvers de deuren in en sloegen de ruiten stuk In de zaa' waren de socialisten en de anarchisten in grooteu getale aanwezig. Verder bestond het publiek uit geestelijken anti-semietische studenten en leden van katholieke vereenigingen. Van een geregelde vergadering was geen sprake. Reeds bij de eerste woorden verhief zich opnieuw een onbe schrijfelijk rumoer en de kloppartij begon. Tegen een uur of tien bereikte het rumoer zijn toppunt, de aiar- cnisten hadden roode vlaggen ontplooid, de geheele zaal was één slagveld, waarvan niet minder dan dertig ge kwetsten werden weggedragen. In de straat voor het gebouw had zich een groote menigte betoogers verzameld die door de bereden repu- bliekeinsche garde uiteen werden gejaagd. Te Lyon betoogden de studenten voor het Journal du Peuple" dat partij had gekozen voor Zola. De ruiten werden ingeworpen, waarop de redacteur en het verdere personeel den aanvallers met stokken en steenen te lijf gingen. Eenige studenten werden gewond. Te Marseille zijn vele winkelglazen ingesmeten en hebben andere winkeliers bordjes met «katholieke win kel" als voorzorgsmaatregel uitgehangen. Te Nancy te Bordeaux, te Clermont-Ferrand, te Grenoble en Nantes vielen de dezelfde tooneelen voor. In Nantes werd zelfs de synagoge bedreigd. De overheid treedt overal op, maar geeft niet den indruk zeer veel kracht te ont wikkelen. SPAA'JK. Zware overstroomingen hebben in de af- geloopen week groote schade aangericht. De Segnra is bij Murcia buiten haar oevers getreden, twintig kilometer in het rond zijn de velden overstroomd. Barcelona ligt in het water. Te Tortosa is een deel van den muur van het kasteel San Juan ingestort, waarbij een aantal menschen werden gedood of-gewond. De spoorlijn van Guona naar Frankrijk is bij de grens gestoord. Ook uit Perpignan komen berichten van overstroo mingen. Uit Havanna wordt geseind, dat bij het voorbij rijden van een militairen trein te Alkuizar een bom is ontploft. De trein derailleerde, een persoon werd gedood, vier menschen werden gewond. De opstandelingen vielen het convooi aan, maar de troepen gaven vuur en dreven de rebellen uiteen. TURE&IJEj. Een syndicaat van bankiers uit Frank fort en Brussel heeft aangeboden aan de regeering, tegen een rente van 5 pCt. het bedrag voor te schieten, dat deze noodig heeft tot aan de betaling van de oorlog schatting door Griekenland, onder den waarborg dat de sommen bestemd voor de terugbetaling dezer leening, rechtstreeks zullen worden gestort bij een aangewezen bankinstelling. De sFrankf. Ztg." verneemt nog ait Konstantinopel dat de Russische gezant erg vóór de candidatuur van prins George als gouverneur van Kreta is, en er bij den Sultan op heeft aangedrongen, dat deze die canoidatuur aan de mogendheden zou voorstellen. Indien de Sultan daartoe niet mocht overgaan, zou Rusland bereid zijn Griekenland te steunen, om Kreta nog te annexeeren. De »Voss. Ztg.'' gelooft, dat zoowel de Daily Telegr." als de sFrankf. Ztg." den bal misslaan, en dat de can didatuur van prins George eigenlijk een misplaatste aar digheid is. TRA AS VA AIi. De onderhandelingen gevoerd tus- schen den heer Middelberg, den directeur der N. Z. A. Spoorwegmaatschappij, met de administrateur der overige Zuidafrikaansche spoorweglijnen over de vermindering der tarieven voor koopmansgoederen, over zee aange bracht en meer bepaald voor machines en mijn-materieeel, zijn met succes bekroond. Op de lijnen, behoorende tot de spoorwegadministraties van Natal en Lorenzo Marques zal de vermindering van het tarief bedragen 1 shilling op elk bedrag van 6 shil lings volgens het tegenwoordig tarief. De spoorweg-administratie van de Kaapkolonie heeft tot nog toe haar definitieve beslissing nog niet bekend gemaakt. De transito-handel van de Delogoabaai en Transvaal bedroeg gedurende de eerste elf maanden van 1897 tot 2 milioen pond sterling. Vischvangst. Een nieuwe groote zeer nationale onderneming is in Denemarken op louw gezetEen maatschappij in aan- deelen tot beoefening der vischvangst in de IJslandsche wateren. De maatschappij draagt den naam F r e m (Voor waarts) en begint met een aanvankelijk kapitaal van 200.00Ü kronen, welk kapitaal tot 1.000.000 kronen zal worden uitgebreid. Directeur der maatschappij is de heer Herrmann, iemand die, naar hetgeen de Deensche bladen melden vroeger al directeur is geweest van dergelijke ondernemingen in het buitenland, o. a. ook in Nederland. Deze maatschappij die met 3 stoomtrawlers en 12 kotters zal beginnen, zal een zwaren slag toebrengen aan de Engelsche visschers, die sedert jaren goede vangsten doen in do IJslandsche wateren en nu worden verdreven, aangezien de »Frem" het uitsluitend recht van visch vangst in die wateren krijgt. Het zijn de Engelsche en Schotsche markten die men voor den afzet voorna melijk op 't oog heeft. Het nationale karakter der maatschappij is ook nog uitgedrukt in de omstandigheid dat alleen Deensch ka- »Of ik," zeide Ralph verheugd. »En ik heb thuis eene kooi, die er juist voor geschikt is." Dus werd de jonge vink heel voorzichtig in een over dekt mandje gedaan, en een half uur later zette Mab Tresidder de twee verlaten jonge wezens aan de deur van Whinhaven's predikantswoning af, zich verwonderd afvragend, hoe het hen op hun verder levonspad gaan zou. Een oude huishoudster, met een stuursch uiterlijk, kwam bij het naderen van het rijtuig naar buiten loopen. »Zoo, bent u daar, jongeheer Ralph," zeide zij, hem nauwkeurig bekijkend, of hij er wel schoon en netjes uitzag. »'t Is maar goed, want Sir Matthew is al sedert een minuut of tien hier, en de notaris uit Londen ook. Komt u binnen, juffrouw?" voegde zij er bij, terwijl zij juffrouw Tresidder met eenen niet al te vriendelijken blik opnam, bij de gedachte hoe dikwijls deze Ralph al niet door bosschen en struiken had gesleept, tot groot nadeel van zijne kleeren. »Neen, ik kom niet binnen," zeide Mab, »maar dit is nog geen afscheid, Ralph, want ik zal morgen na de begrafenis op je wachten." Zij groette hem met de hand en reed haastig weg, terwijl de oude juffrouw Grice een niet zeer vleiend ge mompel »dat is zeker nieuwerwetsch," en »bespottelijk vrouwen bij eene begrafenis" deed hooren. Ralph had intusschen het mandje met den vink zorg vuldig weggestopt, en stond nu met een kloppend hart, in de vestibule. De stilte in het huis was ondragelijk en het zachte gegons van vreemde stemmen in het stu deervertrek, deed de ellende en de verlatenheid, die met elk oogenblik drukkender werd, nog meer uitkomen. »Goede hemel," riep de oude juffrouw Grice uit, »sta daar toch niet in de lucht te kijken als een tooneel- speler, maai ga naar binnen, en wees beleefd tegen de heeren wacht even, je haar is geheel in de war, zeker nog geen borstel gezien sedert van morgen." Ralph, door zijn leed geheel gedwee geworden, ging gehoorzaam naar de kamer rechts van de andere deur, zijn eigen heiligdom, waar hij zoolang als hij zich her inneren kon gewerkt en gespeeld had, en na zijn krullend bruin haar geborsteld te hebben, totdat het geheel glad zat, keerde hij weer langzaam naar de kleine, stille vestibule terug, die zelfs door de tegenwoordigheid van juffrouw Grice niet verlevendigd werd. Niets verstoorde de stilte als het tikken van de klok, en het gefluister der stemmen in de aangrenzende kamer, geen levend wezen was er, die medelijden met den verlegen, ver laten knaap had. Hij keek op naar de donkere portretten van Lord John Harsick en Catharina, zijne vrouw, die boven de oude eikenhouten kast aan den muur hingen, en de tranen sprongen hem in de oogen, toen hij zich herinnerde hoe hij zijnen vader een jaar of twee drie geleden geholpen had, de koperen lijsten op te poetsen. Het oude statige paar stond daar, elkanders handen vasthoudend, en hij meende, dat zij met een soort van weemoed op hem neerzagen, omdat hij zoo geheel verlaten was. Aarzelend bleef hij op den drempel van het studeervertrek staan, beangst om binnen te gaan, maar ten laatste toch door eene nog sterkere vrees gedwongen, zich te bewegen. »Wanneer zij naar buiten komen en mij hier vinden, zullen zij denken dat ik sta te luisteren 1" dacht hij bij zichzelf, en met een moedig besluit opende hij de deur en trad de kamer binnen. Het studeervertrek was in werkelijkheid de huiskamer van de predikantswoning, een gezellig vertrek met eene veranda en hooge openslaande ramen aan eene zijde van den schoorsteen was een aardig klein hoekje aangebracht, waar de Dominee gewoonlijk zijne zeldzaamste planten hieid, en waar het licht van een klein raam, op de mar meren buste van een jonge schoone vrouw, de moeder die Ralph zich nog zeer vaag kon voorstellen viel. Een oude heer met een vriendel k, onderzoekend gelaat en merkwaardig dik wit haar, zat nu aan de schrijftafel van zijn vader. Met den iug naar den haard gekeerd, stond een heer van middelbaren leeftijd, dien Ralph dadelijk van de portretten, als zijn peetoom Sir Matthew Macta vish herkende. Angstig keek hij op naar het sluwe, Schotsche gelaat, met zijne rossige haren, hier en daar met grijs vermengd, met zijne scherpe staalblauwe oogen, pitaal wordt gebruikt en dat de bemanning der schepen uitsluitend wordt gerecruteerd uit de bevolking van IJsland en de Far-öer. Voorloopig heeft men 150 a 160 man noodig maar als de onderneming haar volle uitbreiding heeft verkregen, dan zal men plaats hebben voor een paar duizend man. Dit is van groote betee- kenis voor de bevolking der Far-öer en van IJsland welke uit eigen middelen niet veel konden doen tegen de Engelschen. Paarden. De populairste man in Londen in de week van Kerstmis tot Nieuwjaar is ontegenzeggelijk Lord Alfred de Rothschild. Ai de koetsiers en conducteurs van huur rijtuigen en trams dragen van Kerstmis tot Nieuwjaar een strikje in de kleuren van den stal-Rothschild: geel en blauw. Deze populariteit dankt hij in de eerste plaats daaraan dat hij een groot lieihebber van paarden is: hij bestuurt zelf zijn paarden door de straten van Londen, en alle koetsiers kennen en groeten hem, als hij hen passeert. Maar de eigenlijke oorzaak van deze populariteit is ge legen in de orgineele wijze, waarop hij zijn sympathie be tuigt aan de beambten der rijtuigmaatschappyen en trams. Elk jaar met Kerstmis ontvangen alle koetsiers en conducteurs van hem een fazant of kalkoen. En hoeveel heeft hij daarvoor noodig, denkt men Zes duizend. Als wij den prijs van een fazant of kalkoen geniddeld op 4 rekenen, dan kost deze aardigheid den Lord ongeveer f 25000. Re ramp op Anbolna. In het weekblad slnsulinde" schrijft de heer van Sandick bij vele bijzonderheden van geographischen en anderen aard ook het volgende: De residentie Amboina is een der meest beruchte aard- bevingsgebieden van de geheele wereld. We zouden eenige kolommen noodig hebben om alle aardbevingen te be schrijven die daar opgeteekend zijn. Die aardbevingen zijn volstrekt niet altijd van vulkanischen aard, hoewel het een feit is dat op 't gebied van het vulkanisme deze streek der Molukken meer dan rijkelijk bedeeld is. De ergste aardbeving ter hoofdplaats Ambon is zeker wel die van 1674 geweest, die 2322 menschenlevens kostte verder de aardbeving van 1835, die onder de painhoopen eener kazerne binnen het fort Victoria 58 menschen doodde en 36 wondde. Ambon is niet telegraphisch aangesloten. Vandaar dat de ramp van 6 Januari eerst den 12e Januari is ge seind. Het ss. der gouvernements-marine »De Arend," te Ambon aanwezig, bracht de tijding over van Ambon naar Makasser. Van Saparoca en Banda, afdeelingen die ook tot de residentie Amboina behooren en die uit eilanden bestaan die gewoonlijk niet stilstaan als Ambon aan het schudden is, konden nog geen berichten zijn er is daar evenmin telegraphische aansluiting, maar bovendien is daar geen stoomschip gestationeerd. Uit de telegrammen blijkt, dat er reeds stoomers naar die eilanden vertrokken zijn, om te zien, hoe het daar afgeloopen is. Na de uitbarsting van Krakatau in 1883 is de aardbe ving te Amboina de eerste beteekende sramp van hooger hand," zooals men dat in Indië in ofiBcieelen stijl noemt. Iltivcnkarspcl. Zondag, den 16, gaf de dames- zaugvereeniging Excelsior" alhier, met medewerking van eenige heeren met groot succes eene uitvoering van »Ma- rijke van Seheveningen", operette van Goldewey te Hoorn, in het Park. Egmond aan Zee. Alhier had den !8dejaar- lijksche vergadering plaats van aandeelhouders in de Vennootschap Omnibusdienst »De drie Egmonden." In 1897 werden vervoerd 23554 passagiers, waarvan 7103 op Alkmaar, 16451 op Kastrikum, zijnde 4754 meer dan in 1896. Met verlangen wordt hier uitgezien naar een beter verkeersmiddeltwee plannen voor een stoomtram verbinding van hier op Alkmaar zijn in behandeling. (>ra§inaalers in Januari. Als iets zeer ongewoons kan gemeld worden dat men deze week in den P u r m e r bezig was met gras- maaien. zijn ietwat gerimpeld voorhoofd en onophoudelijken glim lach. Het was een krachtig, aantrekkelijk gelaat, mtfar met iets zeer verschillends van de gezichten die Ralph gewend was te zien de rondborstige landsheeren, en de dorpsgeestelijken hadden niets gemeen met dezen leven- digen handelsman van de wereld. »Wel, mijn jongen," zeide hij hartelijk, »ik ben blij je te zien. Je kunt je mij zeker niet meer herinneren want je was nog een kleine jongen, toen ik de laatste maal hier was. Laat me eens zien je heet Raphe niet waar »Niet Raphe, maar Ralph," zeide de knaap, en plotse ling schoot hem een gesprek tusschen zijn vader en twee antiquaires te binnen, dat hem vroeger had doen lachen, maar hem nu aandoenlijk toescheen een had hem zacht op het hoofd gestreeld, er met zijne ruwe stem bijvoegend Wanneer iemand je Raphe" noemt, zeg dan maar dat ie gek is Het was onmogelijk om iemand als Sir Matthew »gek" te noemen en de knaap wendde zich naar den Notaris en was zeer verwonderd toen hij in plaats van het ge wone type van een zaakwaarnemer, een zeer voornaam uitziend heer uit de oude school, met beleefdevoor komende manieren zag, die blijkbaar begreep hoe pijn lijk dit onderhoud voor een jongen van dertien jaar wezen moest. »Ga zitten Ralph", zeide Sir Matthew, hem eenen stoel aanwijzend, »ik moet je over verscheidene zaken spreken." Ralph gehoorzaamde echter met een zonderlinge ge waarwording dat hij in zijn eigen huis, door een vol komen vreemde werd gecommandeerd. »Mijnheer Marriott en ik," vervolgde zijn peetoom, »hebben op onze reis van Londen, de zaken van je vader ingezien, en trouwens ik was er reeds vroeger van op de hoogte. Het spijt mij, mijn jongen, om het te moeten zeggen maar hij heeft je geheel onverzorgd achter gelaten." (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1898 | | pagina 2