No. 15. fierste Blad.
Honderdste jaargang.
1898.
VRIJDAG
4 FEBRUARI.
i'ARIJSCHE BRIEVEN.
Haag'sche Brieven.
Buitenland.
Verordening op het heffen van opcen
ten op de hoofdsom der Rijks personeele
belasting.
ALKMAARSCHE com Ai.
Deze Courant wordt Dinsda g-, Donderdag-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f O,SO franco door het
geheele rijk f 1.
3 Nummers f O,O®. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone advertentien
Per regel f 0 1.». Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
Telefoonnummer3.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente
ALKMAAR brengen ter konnis van de ingezetenen, dat
in het Gemeenteblad van Alkmaar n°. 75 is opgenomen
het besluit van den Raad dier gemeente, d.d. 10 Novem
ber 1897, waarbij is vastgesteld eene
Bedoeld Gemeenteblad is verkrijgbaar ter gemeente
secretarie, tegen betaling van 5 ots. per exemplaar.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MAOLAINE PONT, Voorzitter.
1 Februari 1898. C. D. DONATH, Secretaris.
KENNISGEVING^
Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALKMAAR
brengt, op grond van artikel 1 der wet van 22 Mei 1845
(Staatsblad Nrs. 22), bij deze ter kennis van de ingeze
tenen der gemeente, dat het kwartaalseh kohier No. 11
der Personeele belasting, dienstjaar 1898, op 28 Januari
1898door deu Directeur der directe belastingen in
Noordholland executoir verklaard, heden aan den ontvanger
der Rijks directe belastingen binnen deze gemeente ter
invordering is overgegeven.
Alkmaar, Het Hoofd van het bestuur voornoemd,
31 Januari .1898. A. MAOLAINE PONT.
Parijs, 28 Januari 1898.
IV.
Zoo wij -eens niet over de affaire Drejfus spraken Het
is thans te Parijs veel kalmer, en de groote twist houdt
alleen nog aan in de dagbladen. Veel nieuws vertellen
de couranten ons niet, de eene richting verklaart dat de
veroordeelde schuldig was en ook zijn schuld bekend
heoft, waarop de andere partij antwoordt dat de veroor
deeling onwettig was en Drejfus altijd zijne onschuld
heeft volgehouden. Toen wij nog heel klein waren zagen
wij eens in eene Amsterdamsche achterbuurt twee zeer
vuile kleine jongens, zittende op eene stoep. Het eene
jongentje drensde «Het is wellis" en het andere ventje
greinde«Het is nietes" nu dit is ongeveer de hou
ding der parijsche pers in de laatste acht dagen.
Intusschen gaf die affaire ons lawati genoeg. Betoo
gingen op straat, vechtpartijen in vergaderzalen, moord
en doodslag in Algiers, tot zelfs eene hevige kloppartij
in de Tweede Kamer ln andere landen komen zulke
twisten onder de vertegenwoordigers van het volk ook
voor, doch wij gelooven toch dat de fransche afgevaardig
den een pluimpje verdienen wanneer dit gegeven mav
worden voor kabaal en geweld. In het «Journal" gaat
Edmond Le Roy na welke zittingen in de fransche
Tweede Kamer bijzonder vermeld mogen worden, en zien
wij dat sedert eene eenw, sinds de groote fransche revo
lutie, de Nationale Vergaderingen maar al te dikwijls
getuigen waren van woelingen, twisten, oorvijgen en be-
leedigingen, waaruit tweegevechten ontstonden. En te
verwonderen is dit niet zoo wij slechts denken aan den
raad, door Oasimir Périer, minister van Koning Lodewijk
Philips, aan een zijner collega's gegeven«Zoo ze je be-
leedigen, stn>jfj0 hun je glas suikerwater naar het hoofd.''
Twee zeer populaire mannen ontvielen ons deze week.
,De groote tooneelspeler Taillade is te Brussel overleden
Wij gelooven niet dat er ook maar één Panjzenaar
bestaat, dia niet weet wie Taillade was. Deze groote
acteur was hier even bekend en populair als in Holland
Louis Bouwmeester, Veltman, Mevrouw Kleine enz. Hij
werd geboren te Parijs in het jaar 1826, en was reeds
een oud acteur toen wij hem hier voor het eerst zagen,
doch mensehen van zekeren lee.'tijd wisten toch te ver
tellen met hoeveel talent Taillade optrad in vele schouw
burgen en in allerlei hoofdrollen ran groote drama's
Maria Stuart, Macbeth, Rocambole, Lodewijk XI, Lucre-
eia Borgia, Cromwell, Othello, Klaveren Aas, Notre-
Dame de Paris, Twee weezen enz. enz. Wij herinneren
ons hem in La Faridondaine, in Fnaldès, in Notre-Dame
de Paris, in Le Ventre de Paris, en eindelijk voor twee
maanden geleden op het tconeel van het Thé&tre de la
République in de Closerie des Genéts. In dit laatste
drama zou Taillade te Brussel optreden in het Alham-
bra-Théfttre en reeds had hij de repetition bijgewoond,
toen hij woensdagavond plotseling overleed. De oude
man sterft in armoede, gelukkig echter zal het geld voor
zijne begrafenis niet ontbreken en zal ook zijn oude vrouw
niet worden vergeten. Een eerste beroep in het Journal
bracht al dadelijk 1825 francs op, waaronder sommen
van 1 tot 250 frs., de artisten van alle schouwburgen
houden collecte onder elkander, de Société des acteurs
beloofde de helft bij te dragen van vervoer van Brussel
naar Parijs en in de begrafeniskosten, een afgevaardigde
van de Société des Gens de Lettres belooft een ter
rein op het kerkhof van Père-Lachaise dus aan mede
werking ontbreekt het niet.
De andere populaire man is Emile Richebourg, een
man die de roman-feuilletons zoo maar uit den mouw
schudde. Als letterkundige producten zijn de meeste
roman-feuilletons der bladen a 1 sou goed voor den prul-
Iemand, doch er zijn toch schrijvers zooals Montépin en
Richebourg, die zeer goede eigenschappen hebben. Riche
bourg bezat in hooge mate de geheimzinnige kracht alle
eenvoudige meuschen tot tranen toe te bewegen, een
feuilleton van dozen sckrijver was voldoende om eene
kleine courant te doen loven. De »Kleine Courant" heeft
veel aan hem te danken, Petit Journal gaf ons »l'Enfant
dn Faubourg", »les deux berceaux", «Deux Mères", «An
drée la Charmeuse", «Jean Loup", »la Petite Mionne
enz. enz. Men beweert dat het blad «La Petite Répu
blique", door Gambetta opgericht in het begin niet
het minste succes had, ondanks het talent van alle me
dewerkers van dezen grooten tribuunGambetta was
daarover zeer verdrietig, toen hij den raad ontving een
feuilleton aan Emile Richebourg te vragen. Deze liet toen
dadelijk drama's en tranen uit zijne pen vloeien, en het
geen Gambetta en zijne vrienden niet vermochten, dit
deed de feuilleton, de oplage van de «Petite République
steeg onmiddellijk met 30 duizend exemplaren per dag
De verhalen vau Richebourg kannen ia ieder geval nooit
kwaad stichten, integendeel, op echt ouderwetsche wijze
wordt steeds de deugd beloond en de misdaad gestraft
de gelieven krijgen elkander, maar dit alles niet dan na
een paar honderd feuilleton-nummers.
Men heeft toch dwaze menschen en men ziet hier de
wonderlijkste dingen Eene vrouw wierp onlangs een kop
met vitriool naar het hoofd van een minnaar, en deze
loste toen eenige revolverschoten op de jonge vrouw
Thans ontving de commissaris van politie, die haar arres
teerde, een brief van een rijk man uit de provincie, ei
genaar van een kasteel, ergens in België, die absoluut
met die jonge dame wil trouwen Zoo het waar is, dan
wensehen wij het jonge paartje veel geluk.
Nog vreemder is het geval van de twee moeders voor
één kind. Een zekere heer Follet had voor zeven jaar
geleden omgang met een mooi winkeljuffertje, Mej. Lor-
get. Een lief dochtertje werd geboren en erkend door
den vader en de moeder beiden. Doch verleden jaar brak
de heor Follet mot mej. Lorget en trad in het huwelijk
doch tegelijk wilde hij zijn kindje voor zien alleen hou
den daarom erkende zijn nieuwe, thans wettige vrouw
ook het kleine meisje, en werd het kind door dit huwelijk
als wettig kind aangenomen. Tot zoover was dit voor de
kleine niet slecht, doch waar de heer Follet al zeer bar-
baarseh werd, was toen hij de echte moeder wilde belet
ten haar kind te omhelzen. Madame Follet hield tegen
mej. Lorget vol «Uw kind is niet meer uw kind, nu
ben ik de moeder." Wat zou de ware moeder doen, zij
nam een advocaat en begon een proces, hetwelk zij na
tuurlijk wou eerst voor de civiele rechtbank, en daarna
voor het hof van appèl De rechters hebben gelukkig
besloten dat eene moeder altijd is en blijft de moeder,
maar wie zou ooit gedacht hebben dat voor het erken
nen van znlk eene natuurlijke waarheid twee processen
noodig waren.
Nog hadden wij eenige groote branden, en verder zijn
wrj allen in meerdere of mindere mate verkouden, heb
ben griep of influenza. In de eerste drie weken van dit
jaar was de sterfte te Parijs vrij groot, 1227, 1214 en
1220, terwjjl het gewone cijfer voor de weken in Januari
gemiddeld 1101 bedraagt. Gelukkig hebben wij per week
ongeveer 450 huwelijken en 1200 geboorten. Voor heden
Bluiten wij dezen brief, welke toch niet geheel echt
parijsch kan zijn, maar zoo wij verder gaan, spreken wjj
stellig weder over de affaire Dreyfus, welke doch
neen, heden zouden wij daar niet over spreken.
J. M. T.
li.
We hebben hier ook een bezoek van mevrouw Albrecht
gehad. De geestdrift was bij ons echter zoo groot niet
als bij u in Alkmaar! In 't begin vond ik 't publiek
zelfs koel. Maar later en vooral toen «Ouwe Sientje"
verscheen oeh, 't was ook zoo'n pittig oudje. Zoo
goedig écht eenvoudig zat zo te vertellen en zoo na
tuurlijk Sommige oogenblikken wAs 't geen spel meer,
dan zèt daar werkelijk ouwe Sientje, juist zooals
Justus van Maurik haar in zijne verbeelding moet gezien
hebben. Toen daverde de zaal van 't applaus en zelden
was 't misschien beter verdiend, 't Speet me, dat ik u
niets kan melden van bloemstukken of iets dergelijks,
één enkele palmtak werd hier aan de grijze kunstenares
vereerd.
Heel veel bijval heeft hier de Italiaansche opera. Merk
waardig toch de Hollandsche opera kon niet blijven
bestaan, ofschoon ze goed was vaD 't jaarde meeste
schade werd haar toegebracht door de ItaliaaDsche. Wat
dwaas toch eigenlijk dat 't haagsche publiek zoo aan
getrokken wordt door alles wat vreemd is 1
Verleden week vrijdag woonde ik de eerste opvoering
bij van Aïda. t Voldeed me uitstekend. De solisten waren
ten volle voor hnn taak berekend en de koren waren
goed, zuiver als kristal, wat men van de Fransche niet
altijd kan zeggen, 't Stuk had enorm succes, zoo zelfs,
dat nu tegen a.s. zondag, dns in 11ji week tijds, de derde
opvoering al is aangekondigd. De decoraties waren echter
VÏ"Ü _sjolel, soms zelfs bepaald armoedig. Maar overigens:
muziek en spel waren goed. 't Is wèl te recommandeeren,
dat stnk te gaan zien. Ik althans heb er van genoten.
De voorliefde van de Hagenaars voor alles wat vreemd
is, uit zich ook in de opschriften enz. voor winkels
Kappers zijn hier niet meer, 't zijn allemaal «coiffeurs",
mijnheer! Vraag naar geen koekbakker, 't is minstens
een «Patissier," als 't heel mooi is, heet hij »Palïssier,
cuisinier, glacier" Een bekende handelaar in boeken noemt
zijn zaak «Maison Blok," hoe vindt u dat fransche «Maison"
klinken naast het echt-Hollandsche »Blok?" Eeu paar
naaistertjes, die nog al eens voor mijn meisje werken,
noemen zich «Goedhart et soeurs", en een bekende winkel
in de Hoogstraat draagt dit opschrift«Jongbloedt
ci-devant Windt." Zouden die menschen daar nu nooit eens
t bespottelijke van inzien En moeten vreemdelingen
niet gaan denken, dat we totaal niets van ons eigen
mooi Hollandsch houden Me dunkt, ze krijgen zoowat
den indruk, alsof we er ons een beetje voor schamen.
Wat een gehaspel is dat in den laatsten tijd met de
bakkers hier geweest. Eerst was er groote kwestie op
de brood- en meelfabriek. Tot zelfs de dames zijn er aan
te pas gekomen. Er heeft eene groote advertentie in de
couranten gestaan, waarin een damescomité verklaarde,
na grondig onderzoek zeker te weten, dat de uitgesloten
werklieden onrechtvaardig waren behandeld. Daarom
vroegen ze voor hen steun, in den vorm van klandisie,
aan de huismoeders. Voor zoover ik hoorde, schijnt het
die bakkersgezellen, die nu voor eigen rekening werken,
goed te gaan. Ja, ja, de vooruitstrevende vrouwtjes be
ginnen hier in den Haag meê te tellen, maar daarover
straks. Eerst de bakkers
Een van de zaken, die aan de orde van den dag zijn,
i® afschaffing van nachtarbeid, 't Zou gemakkelijk genoeg
zjjn, als 't publiek dan zijn versche morgen-cadotjes maar
niet bij een ander kocht.
Twee coöperatieve vereenigingen «de Hoop" (dat zijn
de Oranjeklanten) en de «Volharding" (socialisten) hebben
zonder veel schade den nachtdienst afgeschaft. «Eigen Hulp"
heeft 't ook gedaan, met dè,t gevolg echter, dat de bak
kerij die eerst goed rendeerde, al heel gauw hard achter
uitging. Nu is er eene vergadering belegd door de 3 ge
noemde vereenigingen, waarin «Eigen Hulp' heeft gezegd,
den nachtarbeid weer te moeten invoeren, omdat 't
publiek zich anders elders voorziet. Nu, 't verwondert
me niet. Ik eet óók liever versch brood dan oudbakken.
Maar waarom slaan dan ook niet overal de bakkers de
handen in elkaAr, dan is 't immers in ééns uit 't Is
een ^eisch van den tijd. Maar zoolang er bakkers zijn,
die 't nog doen willen, zoolang is 't publiek egoïst ge
noeg, liever versch brood dan oudbakken te eteB.
Ik sprak zooeven over de vrouwtjes! De minister zal
wel opgekeken hebben, toen hij daar twee dames op
audiëntie kreeg, die hem kwamen vragen, waarom er bij
den post- en telegraafdienst niet evenveel dames als heeren
weiden geplaatst. Ja, wat moest de man zeggen? «Ze
kregen vroeger niets, dus laat ze maar blij zijn, dat ze
nu althans wat hebben", dat ging toch niet. Och neen,
hij had kassiau met de schepseltjes, ze konden geen
nachtdienst verrichten en voor den treindienst waren ze
ongeschikt, omdat de brievenzakken te zwaar zijn. De
nachtdienst lijkt mij niet zoo'n onoverkomelijk bezwaar.
Bij ons in den Haag moet zoo menig meisje 's avonds
om 10 of 11 uur alleen naar huis van kantoor, of winkel,
ol les, of dienst, ol wat dan ook. 't Zal gauw zóó wennen,
dat t niet meer opvalt, als een meisje of vrouw, wan
neer dan ook, alleen over straat moet. Maar werkelijk
voor de zakken met brieven en pakketten, zooals ik ze
wel heb zien tillen aan tnssehenstations, dahrvoor is
mannenkracht noodig, daarbij komt 't alleen aan op
spierkracht en och, laten de vrouwen zich in dat opzicht
toch niet overschatten. Ze zouden er veel van hun eigen
mooi streven onvruchtbaar door maken.
THEO VAN STRALEN.
BfiLfilfi. Den 1 Februari deelde de ministor van
h inanciën de Smet de Nayer in de Kamer mede, dat
de regeering besloten heeft het tarief der invoerrechten
op geraffineerde suiker met ingang van 1 October 1899
te verlagen tot op 15 francs. De minister hoopt, dat bij
op het oogenbhk geen verandering behoeft te brengen
wordt g alag0n volgens welke de belasting gerekend
BfiïI'TE. De veldtocht in den Soedan, zal in twee
deelen worden gescheiden. Het eerste deel zal zich uit-
strekkon over Metemneh, Shendi en den zesden waterval.
Hieraan znllen drie Engelsche bataljons deelnemen. Het
begin van dezen tocht is van het eind van Febrnari tot
een nog niet bekend tijdstip uitgesteld. De tweede tocht
zal in Juni worden aangevangen en zieh uits'rekken tot
Kartoem, Omdnrman en misschien ook Sennar. Hieraan
zullen 6 hngelsche bataljons deelnemen.
De opperbevelhebber van den Khalief, Sheik Abdullah
El-Tachi beschikt over bijna 70,000 man. Maar Abdul
lah is niet tevreden met deze strijdmacht. Te Omdnrman
komen nog voortdurend versterkingen uit Darfoer, Kor-
dofan, en Sennar ;.an, zoodat het leger der Dervishen
weldra 80,000 men zal tellen. Naar men gelooft is slechts
de helft van deze manschappen van wapenon voorzien.
E SKSEI.AWI). De berichten omtrent den jongsten
nederlaag in Engelsch-Indie zijn thans iets uitgebreider.
Bij een gecombineerden aanval van vier brigades tegen
de Afridis in de Kajuri-vlakte, zijn de troepen der vierde
brigade in een hinderlaag gevallen. ijf officieren, waar-