No. 15. fierste Blad. Honderdste jaargang. 1898. VRIJDAG 4 FEBRUARI. i'ARIJSCHE BRIEVEN. Haag'sche Brieven. Buitenland. Verordening op het heffen van opcen ten op de hoofdsom der Rijks personeele belasting. ALKMAARSCHE com Ai. Deze Courant wordt Dinsda g-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f O,SO franco door het geheele rijk f 1. 3 Nummers f O,O®. Afzonderlijke nummers 3 ets. Prijs der gewone advertentien Per regel f 0 1.». Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER ZOON. Telefoonnummer3. BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente ALKMAAR brengen ter konnis van de ingezetenen, dat in het Gemeenteblad van Alkmaar n°. 75 is opgenomen het besluit van den Raad dier gemeente, d.d. 10 Novem ber 1897, waarbij is vastgesteld eene Bedoeld Gemeenteblad is verkrijgbaar ter gemeente secretarie, tegen betaling van 5 ots. per exemplaar. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MAOLAINE PONT, Voorzitter. 1 Februari 1898. C. D. DONATH, Secretaris. KENNISGEVING^ Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALKMAAR brengt, op grond van artikel 1 der wet van 22 Mei 1845 (Staatsblad Nrs. 22), bij deze ter kennis van de ingeze tenen der gemeente, dat het kwartaalseh kohier No. 11 der Personeele belasting, dienstjaar 1898, op 28 Januari 1898door deu Directeur der directe belastingen in Noordholland executoir verklaard, heden aan den ontvanger der Rijks directe belastingen binnen deze gemeente ter invordering is overgegeven. Alkmaar, Het Hoofd van het bestuur voornoemd, 31 Januari .1898. A. MAOLAINE PONT. Parijs, 28 Januari 1898. IV. Zoo wij -eens niet over de affaire Drejfus spraken Het is thans te Parijs veel kalmer, en de groote twist houdt alleen nog aan in de dagbladen. Veel nieuws vertellen de couranten ons niet, de eene richting verklaart dat de veroordeelde schuldig was en ook zijn schuld bekend heoft, waarop de andere partij antwoordt dat de veroor deeling onwettig was en Drejfus altijd zijne onschuld heeft volgehouden. Toen wij nog heel klein waren zagen wij eens in eene Amsterdamsche achterbuurt twee zeer vuile kleine jongens, zittende op eene stoep. Het eene jongentje drensde «Het is wellis" en het andere ventje greinde«Het is nietes" nu dit is ongeveer de hou ding der parijsche pers in de laatste acht dagen. Intusschen gaf die affaire ons lawati genoeg. Betoo gingen op straat, vechtpartijen in vergaderzalen, moord en doodslag in Algiers, tot zelfs eene hevige kloppartij in de Tweede Kamer ln andere landen komen zulke twisten onder de vertegenwoordigers van het volk ook voor, doch wij gelooven toch dat de fransche afgevaardig den een pluimpje verdienen wanneer dit gegeven mav worden voor kabaal en geweld. In het «Journal" gaat Edmond Le Roy na welke zittingen in de fransche Tweede Kamer bijzonder vermeld mogen worden, en zien wij dat sedert eene eenw, sinds de groote fransche revo lutie, de Nationale Vergaderingen maar al te dikwijls getuigen waren van woelingen, twisten, oorvijgen en be- leedigingen, waaruit tweegevechten ontstonden. En te verwonderen is dit niet zoo wij slechts denken aan den raad, door Oasimir Périer, minister van Koning Lodewijk Philips, aan een zijner collega's gegeven«Zoo ze je be- leedigen, stn>jfj0 hun je glas suikerwater naar het hoofd.'' Twee zeer populaire mannen ontvielen ons deze week. ,De groote tooneelspeler Taillade is te Brussel overleden Wij gelooven niet dat er ook maar één Panjzenaar bestaat, dia niet weet wie Taillade was. Deze groote acteur was hier even bekend en populair als in Holland Louis Bouwmeester, Veltman, Mevrouw Kleine enz. Hij werd geboren te Parijs in het jaar 1826, en was reeds een oud acteur toen wij hem hier voor het eerst zagen, doch mensehen van zekeren lee.'tijd wisten toch te ver tellen met hoeveel talent Taillade optrad in vele schouw burgen en in allerlei hoofdrollen ran groote drama's Maria Stuart, Macbeth, Rocambole, Lodewijk XI, Lucre- eia Borgia, Cromwell, Othello, Klaveren Aas, Notre- Dame de Paris, Twee weezen enz. enz. Wij herinneren ons hem in La Faridondaine, in Fnaldès, in Notre-Dame de Paris, in Le Ventre de Paris, en eindelijk voor twee maanden geleden op het tconeel van het Thé&tre de la République in de Closerie des Genéts. In dit laatste drama zou Taillade te Brussel optreden in het Alham- bra-Théfttre en reeds had hij de repetition bijgewoond, toen hij woensdagavond plotseling overleed. De oude man sterft in armoede, gelukkig echter zal het geld voor zijne begrafenis niet ontbreken en zal ook zijn oude vrouw niet worden vergeten. Een eerste beroep in het Journal bracht al dadelijk 1825 francs op, waaronder sommen van 1 tot 250 frs., de artisten van alle schouwburgen houden collecte onder elkander, de Société des acteurs beloofde de helft bij te dragen van vervoer van Brussel naar Parijs en in de begrafeniskosten, een afgevaardigde van de Société des Gens de Lettres belooft een ter rein op het kerkhof van Père-Lachaise dus aan mede werking ontbreekt het niet. De andere populaire man is Emile Richebourg, een man die de roman-feuilletons zoo maar uit den mouw schudde. Als letterkundige producten zijn de meeste roman-feuilletons der bladen a 1 sou goed voor den prul- Iemand, doch er zijn toch schrijvers zooals Montépin en Richebourg, die zeer goede eigenschappen hebben. Riche bourg bezat in hooge mate de geheimzinnige kracht alle eenvoudige meuschen tot tranen toe te bewegen, een feuilleton van dozen sckrijver was voldoende om eene kleine courant te doen loven. De »Kleine Courant" heeft veel aan hem te danken, Petit Journal gaf ons »l'Enfant dn Faubourg", »les deux berceaux", «Deux Mères", «An drée la Charmeuse", «Jean Loup", »la Petite Mionne enz. enz. Men beweert dat het blad «La Petite Répu blique", door Gambetta opgericht in het begin niet het minste succes had, ondanks het talent van alle me dewerkers van dezen grooten tribuunGambetta was daarover zeer verdrietig, toen hij den raad ontving een feuilleton aan Emile Richebourg te vragen. Deze liet toen dadelijk drama's en tranen uit zijne pen vloeien, en het geen Gambetta en zijne vrienden niet vermochten, dit deed de feuilleton, de oplage van de «Petite République steeg onmiddellijk met 30 duizend exemplaren per dag De verhalen vau Richebourg kannen ia ieder geval nooit kwaad stichten, integendeel, op echt ouderwetsche wijze wordt steeds de deugd beloond en de misdaad gestraft de gelieven krijgen elkander, maar dit alles niet dan na een paar honderd feuilleton-nummers. Men heeft toch dwaze menschen en men ziet hier de wonderlijkste dingen Eene vrouw wierp onlangs een kop met vitriool naar het hoofd van een minnaar, en deze loste toen eenige revolverschoten op de jonge vrouw Thans ontving de commissaris van politie, die haar arres teerde, een brief van een rijk man uit de provincie, ei genaar van een kasteel, ergens in België, die absoluut met die jonge dame wil trouwen Zoo het waar is, dan wensehen wij het jonge paartje veel geluk. Nog vreemder is het geval van de twee moeders voor één kind. Een zekere heer Follet had voor zeven jaar geleden omgang met een mooi winkeljuffertje, Mej. Lor- get. Een lief dochtertje werd geboren en erkend door den vader en de moeder beiden. Doch verleden jaar brak de heor Follet mot mej. Lorget en trad in het huwelijk doch tegelijk wilde hij zijn kindje voor zien alleen hou den daarom erkende zijn nieuwe, thans wettige vrouw ook het kleine meisje, en werd het kind door dit huwelijk als wettig kind aangenomen. Tot zoover was dit voor de kleine niet slecht, doch waar de heer Follet al zeer bar- baarseh werd, was toen hij de echte moeder wilde belet ten haar kind te omhelzen. Madame Follet hield tegen mej. Lorget vol «Uw kind is niet meer uw kind, nu ben ik de moeder." Wat zou de ware moeder doen, zij nam een advocaat en begon een proces, hetwelk zij na tuurlijk wou eerst voor de civiele rechtbank, en daarna voor het hof van appèl De rechters hebben gelukkig besloten dat eene moeder altijd is en blijft de moeder, maar wie zou ooit gedacht hebben dat voor het erken nen van znlk eene natuurlijke waarheid twee processen noodig waren. Nog hadden wij eenige groote branden, en verder zijn wrj allen in meerdere of mindere mate verkouden, heb ben griep of influenza. In de eerste drie weken van dit jaar was de sterfte te Parijs vrij groot, 1227, 1214 en 1220, terwjjl het gewone cijfer voor de weken in Januari gemiddeld 1101 bedraagt. Gelukkig hebben wij per week ongeveer 450 huwelijken en 1200 geboorten. Voor heden Bluiten wij dezen brief, welke toch niet geheel echt parijsch kan zijn, maar zoo wij verder gaan, spreken wjj stellig weder over de affaire Dreyfus, welke doch neen, heden zouden wij daar niet over spreken. J. M. T. li. We hebben hier ook een bezoek van mevrouw Albrecht gehad. De geestdrift was bij ons echter zoo groot niet als bij u in Alkmaar! In 't begin vond ik 't publiek zelfs koel. Maar later en vooral toen «Ouwe Sientje" verscheen oeh, 't was ook zoo'n pittig oudje. Zoo goedig écht eenvoudig zat zo te vertellen en zoo na tuurlijk Sommige oogenblikken wAs 't geen spel meer, dan zèt daar werkelijk ouwe Sientje, juist zooals Justus van Maurik haar in zijne verbeelding moet gezien hebben. Toen daverde de zaal van 't applaus en zelden was 't misschien beter verdiend, 't Speet me, dat ik u niets kan melden van bloemstukken of iets dergelijks, één enkele palmtak werd hier aan de grijze kunstenares vereerd. Heel veel bijval heeft hier de Italiaansche opera. Merk waardig toch de Hollandsche opera kon niet blijven bestaan, ofschoon ze goed was vaD 't jaarde meeste schade werd haar toegebracht door de ItaliaaDsche. Wat dwaas toch eigenlijk dat 't haagsche publiek zoo aan getrokken wordt door alles wat vreemd is 1 Verleden week vrijdag woonde ik de eerste opvoering bij van Aïda. t Voldeed me uitstekend. De solisten waren ten volle voor hnn taak berekend en de koren waren goed, zuiver als kristal, wat men van de Fransche niet altijd kan zeggen, 't Stuk had enorm succes, zoo zelfs, dat nu tegen a.s. zondag, dns in 11ji week tijds, de derde opvoering al is aangekondigd. De decoraties waren echter VÏ"Ü _sjolel, soms zelfs bepaald armoedig. Maar overigens: muziek en spel waren goed. 't Is wèl te recommandeeren, dat stnk te gaan zien. Ik althans heb er van genoten. De voorliefde van de Hagenaars voor alles wat vreemd is, uit zich ook in de opschriften enz. voor winkels Kappers zijn hier niet meer, 't zijn allemaal «coiffeurs", mijnheer! Vraag naar geen koekbakker, 't is minstens een «Patissier," als 't heel mooi is, heet hij »Palïssier, cuisinier, glacier" Een bekende handelaar in boeken noemt zijn zaak «Maison Blok," hoe vindt u dat fransche «Maison" klinken naast het echt-Hollandsche »Blok?" Eeu paar naaistertjes, die nog al eens voor mijn meisje werken, noemen zich «Goedhart et soeurs", en een bekende winkel in de Hoogstraat draagt dit opschrift«Jongbloedt ci-devant Windt." Zouden die menschen daar nu nooit eens t bespottelijke van inzien En moeten vreemdelingen niet gaan denken, dat we totaal niets van ons eigen mooi Hollandsch houden Me dunkt, ze krijgen zoowat den indruk, alsof we er ons een beetje voor schamen. Wat een gehaspel is dat in den laatsten tijd met de bakkers hier geweest. Eerst was er groote kwestie op de brood- en meelfabriek. Tot zelfs de dames zijn er aan te pas gekomen. Er heeft eene groote advertentie in de couranten gestaan, waarin een damescomité verklaarde, na grondig onderzoek zeker te weten, dat de uitgesloten werklieden onrechtvaardig waren behandeld. Daarom vroegen ze voor hen steun, in den vorm van klandisie, aan de huismoeders. Voor zoover ik hoorde, schijnt het die bakkersgezellen, die nu voor eigen rekening werken, goed te gaan. Ja, ja, de vooruitstrevende vrouwtjes be ginnen hier in den Haag meê te tellen, maar daarover straks. Eerst de bakkers Een van de zaken, die aan de orde van den dag zijn, i® afschaffing van nachtarbeid, 't Zou gemakkelijk genoeg zjjn, als 't publiek dan zijn versche morgen-cadotjes maar niet bij een ander kocht. Twee coöperatieve vereenigingen «de Hoop" (dat zijn de Oranjeklanten) en de «Volharding" (socialisten) hebben zonder veel schade den nachtdienst afgeschaft. «Eigen Hulp" heeft 't ook gedaan, met dè,t gevolg echter, dat de bak kerij die eerst goed rendeerde, al heel gauw hard achter uitging. Nu is er eene vergadering belegd door de 3 ge noemde vereenigingen, waarin «Eigen Hulp' heeft gezegd, den nachtarbeid weer te moeten invoeren, omdat 't publiek zich anders elders voorziet. Nu, 't verwondert me niet. Ik eet óók liever versch brood dan oudbakken. Maar waarom slaan dan ook niet overal de bakkers de handen in elkaAr, dan is 't immers in ééns uit 't Is een ^eisch van den tijd. Maar zoolang er bakkers zijn, die 't nog doen willen, zoolang is 't publiek egoïst ge noeg, liever versch brood dan oudbakken te eteB. Ik sprak zooeven over de vrouwtjes! De minister zal wel opgekeken hebben, toen hij daar twee dames op audiëntie kreeg, die hem kwamen vragen, waarom er bij den post- en telegraafdienst niet evenveel dames als heeren weiden geplaatst. Ja, wat moest de man zeggen? «Ze kregen vroeger niets, dus laat ze maar blij zijn, dat ze nu althans wat hebben", dat ging toch niet. Och neen, hij had kassiau met de schepseltjes, ze konden geen nachtdienst verrichten en voor den treindienst waren ze ongeschikt, omdat de brievenzakken te zwaar zijn. De nachtdienst lijkt mij niet zoo'n onoverkomelijk bezwaar. Bij ons in den Haag moet zoo menig meisje 's avonds om 10 of 11 uur alleen naar huis van kantoor, of winkel, ol les, of dienst, ol wat dan ook. 't Zal gauw zóó wennen, dat t niet meer opvalt, als een meisje of vrouw, wan neer dan ook, alleen over straat moet. Maar werkelijk voor de zakken met brieven en pakketten, zooals ik ze wel heb zien tillen aan tnssehenstations, dahrvoor is mannenkracht noodig, daarbij komt 't alleen aan op spierkracht en och, laten de vrouwen zich in dat opzicht toch niet overschatten. Ze zouden er veel van hun eigen mooi streven onvruchtbaar door maken. THEO VAN STRALEN. BfiLfilfi. Den 1 Februari deelde de ministor van h inanciën de Smet de Nayer in de Kamer mede, dat de regeering besloten heeft het tarief der invoerrechten op geraffineerde suiker met ingang van 1 October 1899 te verlagen tot op 15 francs. De minister hoopt, dat bij op het oogenbhk geen verandering behoeft te brengen wordt g alag0n volgens welke de belasting gerekend BfiïI'TE. De veldtocht in den Soedan, zal in twee deelen worden gescheiden. Het eerste deel zal zich uit- strekkon over Metemneh, Shendi en den zesden waterval. Hieraan znllen drie Engelsche bataljons deelnemen. Het begin van dezen tocht is van het eind van Febrnari tot een nog niet bekend tijdstip uitgesteld. De tweede tocht zal in Juni worden aangevangen en zieh uits'rekken tot Kartoem, Omdnrman en misschien ook Sennar. Hieraan zullen 6 hngelsche bataljons deelnemen. De opperbevelhebber van den Khalief, Sheik Abdullah El-Tachi beschikt over bijna 70,000 man. Maar Abdul lah is niet tevreden met deze strijdmacht. Te Omdnrman komen nog voortdurend versterkingen uit Darfoer, Kor- dofan, en Sennar ;.an, zoodat het leger der Dervishen weldra 80,000 men zal tellen. Naar men gelooft is slechts de helft van deze manschappen van wapenon voorzien. E SKSEI.AWI). De berichten omtrent den jongsten nederlaag in Engelsch-Indie zijn thans iets uitgebreider. Bij een gecombineerden aanval van vier brigades tegen de Afridis in de Kajuri-vlakte, zijn de troepen der vierde brigade in een hinderlaag gevallen. ijf officieren, waar-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1898 | | pagina 1