Ralph Denmead.
41. derate Blaat,
onderdste jaargang.
1898.
WOENSDAG
6 APRIL.
Haagsche Brieven.
FEUILLETON.
uitenland.
ALKMAAHSCIIE COURANT.
Deze Courant wordt D|1 n s d a g-, Donierda g-
en Kater dagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80 franco door het
geheele rijk f 1.
3 Nummers f ©,©6. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone advertentien
Per regel f ©,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven f r a n c_o aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
Telefoonnummer3.
IV.
Wie bij regenachtig weer hier op de buitenwegen loopt,
kan zich niet voorstellen, onder de muren van de resi
dentie te zijn. De 'Rijswijksche weg b.v. heeft aan ééne
zijde huizen, aan den anderen kant is hij begrensd door
een heel mooie rij boomeu, dan nog een smal paadje, weer
een rij boomem, de grashelling, de sloot. Aan de over
zijde weidevelden, die heel in de verte stuiten tegen de
duinen, links het dorp Rijswijk, dat geheel in de hoo
rnen wegkruipt, alben 't torentje steekt er spichtig 'boven
uit. Rechts het station van 't Ho'landsche spoor met zijn
lange reeksen bijgebouwen alles in de hoogte gelegen.
Van 't Huygensplein komt men onmiddellijk onder een
viaduct door op den Ttjjswijkschen weg. 't Is dus niet
eens een eigenlijke buitenweg, maar de huizen zijn wel
degelijk een voortzetting van den Haag. Wat zoa men
daar nu niet prachtig wonen als de toestand van 't
plaveisel maar niet zoo bitter slecht was. Een trottoir
langs de huizen is een onmogelijkheid, de meeste huizen
hebban tuintjes voor de deur; die tuintjes eindigen ech
ter vrij gelijk daar kon das een flink voetpad gelegd
worden. Geen -kwestie van Juist hier ligt de weg vol
kuilen, soms zells bepaald gaten.
Als het dagen achtereen geregend heeft (we hebben
in dit opzicht een gsede tijd achter den rug) staan
die kuilen vol water en de grond er om heen is één
groot modderbad. Ik beb gezien, dat de bewoners van
sommige huizen steenen ia dat water legden, zoo'a soort
van dam en dan van de eene steen op de andere
springend, de kooge straat moesten bereiken. Die straat
weg wordt ai even slecht onderhonden, dus loopt het
daar niet veel beterdan rest nog het smalle paadje
tusscbea de bo-omen; maar ook daar is 't haast een aan-
éónschakeling van pla3sea. Adressen van de bewoners
aan den Gemeenteraad, ingezonden stukken in couranten,
niets schijnt te .helpen. Een daar wonend koop
man antwoordde dan ook aan 't comité, dat een bijdrage
kwam vragen voor versiering ie September: »Ik geef
onmiddellijk f50, als ze me vóór Augustus die vuile
boel hier opruimen. Nu zoq 't een vlag op een modder
schuit werden.'' Eu waarljjk, wie den toestand daar kont,
billijkt 's mans ergernis.
Wat de berrie daar nog wat meer komt vergroeien
zijn de werkzaamheden voor het Laakkanaal. Er zijn
daar rails gelegdwaarop voortdurend zandwagentjes
been en weer rijden, zoo'n 4 of 5 acuter elkaar getrok
ken door één paard. Natuurljjk trekt dat alle straatjon
gens bij elkaar, die de straten en stegen en «hofjes" niet
te vergaten, maar opleveren, 't Laakkanaal moet loepen
van de Trekvaart naar de Laak. Eerst was alles in
ordemen meende zóó aan 't uitgraven te kunnen be
ginnen toen 't bleekdat er een fout was gemaakt.
^xrsT^^i^TrxT^.,-.-^ Hm "nwiiMMMTTiwiiirnniiiiiir-
doos EDN A LYALL.
31)
Zij lachte, maar de innige trots, die het kind voor
haar gevoelde, en misschien de gedaehte, dat het publiek
werkeljjk van haar hield, trof haar, en bracht voor een
oogenblik een glans van jeugd en geluk in hare treurige
oogen. Zjj keerde zich weder tot Ralph.
«Laat ons nu het gesprek vervolgen, waar wjj het
gisteren afgebroken hebben. U verteldet mij in welken toe
stand gij u bevondt, toen Macneillie u gevonden heeft.
Hoe zijt gij in deze moeielijke omstandigheden gekomen
Had gij geen engagement kunnen krijgen? Vertel mij
uwe geschiedenis, want wij beiden moeten vrienden
worden."
Zij was zoo sympatiek, dat het onmogelijk was haar
te weerstaan, en Ralph vertelde zijne geschiedenis; alles
betreffende de vroegere dagen in Whinhaven en den
dood zijns vadersover zijne adoptie door Sir Matthew
Maetaviah en zijn wegzending; het zoeken naar werk,
zijn eerste engagement en zijn ondervinding in Washing
ton's schouwburg. Christine zou hem zeker over de
dwaasheid gelaakt hebben, om zijn positie daar op te geven,
wanneer zij niet met haar vrouwelijk instinct geradeD
had, wat hij haar omtrent zijne gevoelens voor Evereld
verzweeg eu zij begreep zeer goed, waarom hij er juist
met Kerstmis zoo op gesteld was geweest, in zijn beroep
vooruit te komen.
Met de innige belangstelling van iemand, die hetzelfde
zwervende leven geleid heeft, hoorde zij naar de lotge
vallen van Skoot's gezelschap en luisterde zij vol mede
lijden naar bet verhaal, wat Ralph zijn »zesstuivers tochtje"
over de Hooglanden noemdemaar toen zij van den
vriendelijken herder hoorde, dien hij in- de eenzaamheid
van Gaick ontmoet had, riep zij plotseling uit
»Zeidet gij dat de naam Linkater was? Nu, dan kan
ik u aan den verloren zoon helpen de knecht van mijn
echtgenoot heet Dugald Linklater. Hij is een jaar bij ons,
eu zou het zeker niet zoolang uitgehouden hebben, geloof
't Moet meteen een zwaaiplaais worden, en daarvoor zou
het ts smal worden. Alles moest opnieuw aanbesteed
worden, en nu zijn verleden week de roode paaltjes op
nieuw uitgezet. Nu zal dus alles wel spoedig opschieten.
De laatste dagen van prachtig weer, met eeu heerlijk
warm zonnetje hebben een massa wandelaars naar bui
ten gelokt. Gisteren heb ik eeu fikscbe wandeling in het
Bosch gemaakt. Zouden mensehon, die buitenaf wonen,
zich toch eigenlijk wel half kunnen voorstellen, hoe mooi
het hier in den omtrek is Ik geloof het niet. Anders
zouden er zeker nog veel meer zijn, die 's zomers een
uitstapje naar 't Haagje maakten.
Het Haagsche Bosch heeft drie ingangen. De hoofdin
gang ligt in 't midden, een prachtige, rijke, breede laan
rijweg met breede voetpaden aan den kant, wel drie
naast elkaar. Aan de eene zijde ligt het Hertenkamp,
door hek en sloot van de wandelaars gescheiden. De
herten zijn zoo makdat ze zich laten roepen, en als
hua wat brood wordt voorgehouden, springen ze de sloot
over en nemen het aan tusschen de spaken van het hou
ten hek door. Het achterste deel van het hertenkamp is
golvend terrein, daar staat destal, een heel koket houten
huisje, dichtbij de bosehwachterswoning. Zelden heb ik
een huis zóó schilderachtig lief zien liggen, in 't midden
van dien prachtigen tuin met het statige hooge geboomte
op den achtergrond, 't Is daar een eenig mooi plekje.
Links van den hoofdingang ligt de Maliebaan waar
in de week op bepaalde dagen soldaten en schutters exer-
cearen. Des Zondags en op andere vrije dagen zijn er
verschillende cln s van jongelui aan 't voetballen, dan
levert de Maliebaan een vrooljjk gezicht op door al die
bonte petjes en hel gestreepte frakjes, zooals jongens, die
veel aan sport doen, zoo graag dragen. Achter de Malie
baan ligt bet. onde gedeolte van 't Bosch met zijn intieme
kronkellaantjes en prachtige boomgroepen, 't Jacoba-
priëel vooral is een verrukkelijk plekje, waar 't op een
zachten zomeravond haast zalig is Van af de Herten
kamp voert een lange rechte allée, de Jacobalaan, naar
«de Tent", een gebouw, dat bjj de Witte" behoort, de
beroemde Haagsche sociëteit. Zondags en Woensdagsavonds
worden in t Bosch muziekuitvoeringen gegeven. Zondags
middags is 't daar natuurlijk eeu echte pantoffelparade,
maar Woensdagsavonds is 't er rustiger Als men dan
op eenigen afstand van «de Tent" wandelt, kan men er
heerlijk genietan van de meestal goede muziek. In «de
Tent heeft men er weinig aan. Onder de mooiste stokken
wordt gepraat. De Haagsche dames schijnen nu eenmaal
niet te kannen begrijpen, dat ze, al is voor hen paree-
ren en critiseeren hoofdzaak, dan toch uit beleefdheid
het moesten laten om anderen door hna gebabbel te
hinderen. Vooral Indische dames met hon doordringend
stemgeluid verstaan de kunst, een echte muziekliefheb
ber al zijn genot te vergallen.
Gelukkig vindt men bij Vijvers menig plekje, waar de
ik, wanneer bij niet zoo veel van Charlie hield en gaarne
goede getuigen wilde hebben. Hij was knecht bij Lord
Ederline, maar is van hem weggeloopen en was geruimen
tijd zonder betrekking geweest. Mijn man had den eenen
knecht na den anderen gehad en nam dezen werkelijk
ait wanhoop."
«Dan bestaat er geen twijfel meer," aei Ralph, wiens
gelaat ophelderde. «Want ik weet, dat de zoon Lord
Ederline's knecht was. Dat is eene gelnkkige tijding voor
den herder en zijne vrouw. Hoe zonderling, dat ik hem op
deze wijze vinden moest. De wereld is toch maar eene
kleine plaats. Hoe ziet hij er uit?"
«Een donkere Celt, met zeer goede manieren en on
tegenzeggelijk knap. Ik ken zijn verleden, want hij trouwt
met mijn kamenier, zoodra zij wat geld gespaard hebben.
Dngald is nn bezadigd genoeg maar hij was bijna ge
ruïneerd door weddenschappen» Wij hebben weinig begrip,
geloof ik, van de verzoekingen, waaraan onze dienstboden
dikwijls blootgesteld zijn."
«Komt hp naar Ediubargh Kan is hem zien?"
»Zeker, ik verwacht mijn man Zaterdagavond. Kom
mij Zondagmiddag opzoeken en ik zal een of ander voor
wendsel te baat nemen, om Dugald later naar uw kamers
te zenden. Dan kunt gij hem alles omtrent zijn familie
mededeelen. Maar vertel mij na het einde vau uw reis."
Ralph deelde haar de geheele geschiedenis mede en
er stonden tranen in hare oogen, toen hij de laatste dagen
van vreeselijke inspanning op zijn zwerftocht beschreef,
en hoe hij ten laatste in den Lenypas neergevallen was.
»En was het daar, dat Hago Macneillie u gevonden
heeft vroeg zij bevend.
«Ja, hij houdt er van om heen en weer te loopen langs
het pad der rivierhij beweert, dat het eene goede oefe
ning is, om eene rol onder het gedruiseh van vele wateren
op te zeggen. Ik droomdedat ik met Evereld in d«n
schouwburg zattoen hoorde ik voetstappen en keek
op en zag zijn gelaat. U kant u niet begrijpen welk
verschil het was met de gezichten met hun wreeden
verachtelijken blik die ik even te voren op mijn weg
ontmoet hadhet was of ik naar het gelaat van
Christus opzag."
Toen zij van Melrose terugkeerden, had Christine alles
gehoord, wat er te hooren viel, met uitzondering natuur
lijk vau het voorval in Richmond Park en zij kon nn
volkomen begrijpen, wat voor een leven haar vroegere
tonen van de muziek heengedragen worden, zonder dat
het geroezemoes van stemmen en 't geschuifel van de
voeten op het grint, het bereiken kan. Daar geniet men
dubbel van de vredige stilte, als die klanken gedempt,
haast wazig over 't water klinkenze verstoren de
stilte niet l
Haast beginnen ze weer, die concerten, ik hooper van
te profiteeren dezeu zomer. Er zullen echter zooveel
andere dingen dan ook te genieten zijn, dat het een wel
eens door 't ander zal lijden. Ik heb mij echter vast
voorgenomen, ditmaal niet over de feestplannen te spre
ken, anders wordt iedere brief een stuk «Kroningsfeest",
en dat gaat ook vervelen.
Er zijn trouwens in de stad genoeg andere zaken, die
de aandacht trekken «Reclameoveral en op elk
gebied. Het hardste schreeuwen de advertentiën en aan-
plaksels van kunstboter of Margarine. Een winkel adver
teerde «Op een pond boter, een pond toe van dezelfde
soort verder er bij cadeau een kristallen botervlootje
en een lot op een ja, ik geloof een nikkel theeservies."
Een ander boter(?)handelaar adverteert«Geen cadeau,
maar een kilo zuivere margarine voor 28 cents." Nu
vraag ik U Mijnheer, twee pond boter voor 2 8
cents, wat moet dat nu voor knoeisel zijn En toch
floreeren die winkels, er moeten zich dus wel een massa
menschen mee behelpen. Maar is het niet treurig
laderdaad vermakelijke staaltjes van reclame
zijn nu uit de couranten op te diepen. Van de week
was in de Haagsche courant een groote witte ruimte
opengehouden en in een hoekje daarvan was gedrukt
Deze ruimte was besteld voor onze advertentie. Door
groote drukte, ontbrak de tijd echter om haar te schrij
ven.'' Dan volgde naam en adres van den winkel.
Waarlijk 't voorbeeld zoo schitterend gegeven door de
groote chocolade-fabrikanten, wordt even prachtig opge
volgd door winkels van allerlei slag uit het derde gelid.
Ieder zoekt zijn heil in reclame!
Een volgende keer de Iuhuldigingsfeesten. Nu groet
U hartelijk, Mijnbeer de Redacteur,
Uw Vriend,
THEO VAN STRALEN.
RfKAHTMRIJIA. Het Hol vau Cassatie heeft Zater
dag, het vonnis, waarbij Zola veroordeeld werd ver
nietigd, zonder de zaak naar een ander Hof te verwijzen.
Er waren zeven cassatie-middelen aangevoerd, die stuk
voor stnk_.werden nagegaan door den rechter-rapporteur,
oir. Ohambarand. De rapporteur besloot zijn rapport met
deze raadgeving, die groot opzien baarde:
„Krachtens uw gezag hebt gij het recht het vonnis
van het Hof van Assisen der Seine te vernietigen, zonder
do zaak naar een andere rechtbank te verwijzen. Door
verloofde leidde. Zij vermat zich niet om Hugo Macneillie
te beklagen. Zij wist maar al te goed, dat zijn lot bij
het bare vergeleken, te benijden wasmaar zij voelde
bij ingeving, dat de wond, die zij hem geslagen had, nooit
genezen zou en zij wist, dat zij hem willens en wetens
van datgene beroofd had, wat een man het meeste waard
acht. Dien avond werd zij door hartzeer gekweld en Ralph
begreep, nu hij haar beter kende, met hoeveel moeite
zij in de kleedkamer lachte en praatte. Hij verlangde er
naar om haar te helpen, maar er was natuurlijk weinig
wat hij voor haar doen kon, behalve om aan Charlie die
vriendelijkheid te betoonen, die een kleine jongen het
meest apprecieert.
Het was met eenige gejaagdheid, dat bij haar Zondag
middag, tegen het einde van haar engagement, een be
zoek bracht om afscheid te nemen. Er waren nog andere
bezoekers in de kamer. Zij stelde hem aan Sir Roderick
een langen, grijsharigen en zonder twijfel knappen
man voor en liet hem toenzooals gewoonlijk naar
Charlie's rustbank gaan.
Het kind begroette hem met vreugde en toonde hem
ijverig eon Kodak, dien hij juist van Christine gekregen
had en waarmee hij zoo gaarne de menschen in Prince's
Street had opgenomen. «Maar Sir Roderick zegt, dat ik
het niet moet doen, terwille van het vierde gebod en
omdat de Schotten zoo in de puntjes zijn. Geloof je nu,
dat het vierde gebod werkelijk bedoeld was, om Kodaks
op Zondagmiddag te verbieden
«Wel neeD," zei Ralph lachend. «Ik geloof niet, dat
het veel te maken heeft met photografeeren of met onzen
Zondag."
«En zie je", vervolgde het kind ijverig, «zelfs wanneer
wij geen werk mogen verrichten en natuurlijk iedereen
doet dat toch kan men een instantané geen werk
noemen. De advertentie zegt immers, dat het volstrekt
geen moeite is. «Gjj drukt op den knop, wij doen al het
andere en men zou hen immers niet vragen om het
van daag te ontwikkelen. Het is niet eens zoo erg, als dat
Sir Roderick op dit oogenblik aan de bel trekt, want wan
neer hij tweemaal schelt, moet Dugald zoo gauw als de
wiud de trappen oploopen, en ik weet dat hij nauwelijks
tijd heeft gehad om te eten."
Op dit oogenblik trad de knecht in antwoord op zijns
meesters haastig geschel binnen. Ralph sloeg hem nauw_
keurig gadeen was er stellig van overtuigddat deze