Ralph Denmead.
No. 57. Honderdste jaargang. 1898.
PARIJSCHE BRIEVEN.
FEUILLETON.
Buitenland.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Blnsdag-, Donderdag
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f O,SO franco door het
geheele rijk 1 1.
3 Nummers f ©,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
VRIJDAG Telefoonnummer 3. 13 M E I.
Prijs der gewone ad verten tien:
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
XIV.
Parijs, 7 Mei 1898
Morgen Zondag 8 Meihebben wij hier en in geheel
Frankrijk de verkiezingen en weder zien wij al die
veelkleurige affichesprogramma's en mooie beloften
geplakt op alle muren schuttingen lantaarns boomen,
op alles en overal waar een plaatsje open is. De couranten
verdedigen of veroordeelen de verschillende candidaten
openbare vergaderingen werden belegdmaar bij uit
zondering waren deze laatste ditmaal vrij kalm. Zou
het zóó aangenaam zijn hier »Monsieur le Député" te
worden of te blijven? Men zou meonen van ja, want
de menschen hebben er veel geld voor overeene ver
kiezing kost veel zeer veel vooral met het dwaze
systeem dat iedere aanplakker over het affiche of pro
gramma van den tegencandidaat heen plakt dan komt
een derde en vierde aspirant-afgevaardigde, en men plakt
maar steeds door, zoodat ten laatste al die papieren eene
eerbiedwaardige dikte verkrijgen. In ieder geval zijn
die verkiezingen een waar buitenkansje voor de drukkers
voor de handelaars en fabrikanten van goedkoop papier,
voor de afficheursde verhuurders van vergaderzalen
voor de kroeghouders enz.
Met de verkiezingen hing ook indirect samen de duurte
van het brood. Brood isvooral te Parijs het voedsel
bij uitnemendheid. In andere landen in Holland b. v.,
wordt ook wel veel brood gegeten, maar de fransehman
gebruikt dit bovendien nog als hulpspijs, zooals de Hol
lander dit met den aardappel doet ja zelfs in nog
meerdere mate een echte fransehman eet nietszoo gij
hem er geen brood bij geeft. Geeft hem zoo tusschen
door een appel of peer, eenige kastanjes of wat dan ook,
hij vraagt u dadelijk »un pen de pain s. v. p.'' In de
restaurants »a prix fixe" is het brood in dien vasten prijs
begrepen, men eet er zooveel van als men wil. Komt
gij in een koffiehuis voor werklieden, bij een »marchand
de vins-traiteur", dan ziet gij naast elk bord een groot
stuk ongeveer een half pond brood dat is »deux sous
de pam", de helft daarvan wordt al dadelijk met bouillon
opgegeten velen doen ook nog een flinken slok wijn in
dit vleeschnat de andere helft van het brood verdwijnt
met de vleesch en groenten, en vóór dat de man aan de
kaas begintvraagt hij alweer voor één of twee »sous
de pain." Geen wonder duszoo een klein huisgezin
gemakkelijk .un pain de quatre livres", een brood
van twee kilo's per dag verbruikt, en voor die twee
kilo's betaalden wij 13 sous of 65 centimes. Die
prijs steeg dezen winter tot 85 centimes, en thans, ten
gevolge van den Amerikaansch-Spaanschen oorlog, tot
90, 95 centimes, ja tot één franc. Die stijging ging zóó
spoedig, dat wij niet anders dachten, of zij zou nog
sterker wordennatuurlijk is dit voor een gouverne
ment altijd een lastig vraagstuk, en hoewel de regeering
hier het toch waarljjk niet helpen kan, zoo Spanjaarden
en Amerikanen elkander beschieten, zoo werd het den
heer Méline van vele kanten lastig gemaakt. De oppositie
door EDNA LYALL.
41)
.Wanneer je denkt dat je altijd een kamenier zult
hebben om als je getrouwd bent, naar je pijpen te dansen
dan vergis je je zeer. De vrouw van een officier van de
infanterie zal moeten leeren onafhankelijk te wezen, dat
verzeker ik je. En wat de kamenier betreft, die je mee
naar Zwitserland wilt nemen, daar wil ik niets van hoo-
ren. Zij zal maar tot last zijn in de hotels, van geen
nut op de stoombooten, en door het lange reizen geheel
van streek gebracht worden. Straks zal Evereld nog baar
oude kindermeid mee willen nemen
Evereld lachte, maar in haar hart wenschte zij, dat
Bridget mede kon gaan, wint zij hield veel meer van
haar, dan van eenig ander lid van het huisgezin.
Het onderwerp werd in het oneindige besproken, en
menige hatelijkheid werd door beide partijen geuit. Toen
schreef Sir Matthew de wet voor, betreffende de grootte
en het aantal bagage, dat medegenomen mocht worden.
»Geen groote koffers, denk daaraan," zeide hij op een
toon, die gehoorzaamheid vereischteeen klein valiesje
is alles wat ik veroorloven kan. Jullie gaat niet naar
Zwitserland om je mooie japonnen te toonen, maar om
er te genieten en men kan zich onmogelijk amuseeren,
wanneer men met bagage overladen is."
Hierop volgde een langdurig gekibbel, en toen dit ein
delijk gedaan, en het diner afgeloopen was, stond Lady
Mactavish met een zucht van verlichting op en verliet
de kamer, om de zaak opnieuw met hare dochters te
gaan bespreken, en over Sir Matthew's ongewone drukte
te mopperen.
»De warmte is hem zeker naar het hoofd gestegen,"
noemt dezen minister .Méline Pain eher", Méline duur
brood. Daarom nam de ministerraad een wij9 besluit, en
met ingang van 4 Mei tot 1 Juli, wordt voorloopig het
inkomend recht op hef koren ingetrokken. Dit recht was
hier 7 francshetwelk ongeveer gelijk staat met een
prijsverschil van 15 centimes op een brood van 2 kilo's.
Of de bakkers nu dadelijk billijk zullen zijn, en goed-
kooper leveren Dit valt te betwijfelen, want velen ver
klaren duur koren gekocht te hebben, en zouden zij dus
geld verliezen, zoo zij den prijs verlaagden. Maar het is reeds
gelukkig, zoo door die voorloopige afschaffing der rechten,
wij gespaard blijven voor nog meerdere stijging. Men moet
nl. niet denken, dat het leven te Parijs zoo gemakkelijk is.
Wel is er hier een spreekwoord hetwelk zegt »qn' il y en a
pour toutes les bourses" dat men hier dus met elke beurs,
met veel of weinig, leven kan, en daarin is zeer veel waars
en het zou geheel en voor iedereen waar zijn, zoo men
vooruit kon zeggen, dat men nooit met ziekten en tegen
spoeden te kampen heeft. Dan is het wel aardig te meenen
dat men met een klein budget kan toekomen, doch moet
dit niet te klein zjjn. Zoo worden wij weder herinnerd
aan vrouwenarbeid en salaris door eene nieuwe studie
van den heer Charles Benoist, een zeer kundig economist
en zagen wij een beknopt verslag daarvan in de .Kleine
Courant." Wij leeren daaruit, dat eene parijsche .ouvrière"
per jaar noodig heeft 850 a 1200 francs, zoo zij voldoende
wil eten, fatsoenlijk gekleed wil gaan, en daarbij eene
eerlijke vrouw of meisje wil blijven. Ongelukkig echter
verdienen velen dier werksters dit nocdige salaris niet.
Vrouwen arbeiden voor het grootste deel met de naald,
dit is wel haar voornaamste gereedschap. Wij zien, dat
de werksters, die op de groote ateliers van de Couturières
en .Tailleurs pour dames" arbeiden, een gemiddeld sala
ris van 1300 franken per jaar verdienen, deze behooren
dus tot de gelukkigen. Doch die fijne huizen, die de dure
costuums en modellen maken, kunnen niet alle parijsche
werksters gebruiken, zoodat vele vrouwen vallen in handen
der .entrepreneuses". Deze laatsten zijn tusschenpersonen,
die bestellingen aannemen van de groote magazijnen. Die
reusachtige winkels laten in den slappen tijd, wanneer
de knappe werksters het niet te druk hebben, mooie
modellen maken van rokken, corsages, costumes, mantels
enz. en wanneer zij eene hoeveelheid modellen gereed
hebben, dan roepen zij hunne entrepenenses, die voor een
bepaalden prijs eene zekere hoeveelheid van elk model
namaken. Die eerste tusschenpersoon krijgt daarvoor een
redelijken prijs, doch zij neemt veel meer werk aan dan
zij in haar atelier kan afmaken, dus geeft zij het grootste
deel aan andere kleinere entrepreneuses, welke natuurlijk
een minderen prijs voor dit werk krijgen, omdat de eerste
tusEchenpersoon er een deel van voor zich behoudt. Zoo
doende gebeurt het dat een mooi costuum hetwelk eene
dame in een groot magazijn vrij duur betaalt, eigenlijk
gemaakt wordt door werksters, die al bitter weinig ver
dienen, dikwijls niet meer dan 1 of l'/j francs per dag
van 14 uren arbeid, en toch jokt de verkooper in zulk
een magazjjn niet, zoo hij aan zijne klaute verzekert
dat het fa^on te Parijs zooveel geld kost. De man spreekt
de waarheid, maar hij vertelt er niet bij, dat er reeds
aawiMniiimmnir vnswffd
zeide zij. »Ik heb hem nog nooit zoo lastig gezien. Wat
weet hij van de japonnen af, die wij noodig zullen hebben
En reken er op, hij zal de eerste zijn om zich te bekla
gen, wanneer je er armoedig uitziet. Evereld, ik geloof dat
Sir Matthew je roept. Loop gauw naar beneden."
Evereld keerde naar de eetkamer terug, waar Sir
Matthew nog met een glas wijn voor zich zat.
.Indien ik je morgen niet mocht zien, beste meid,"
zeide hij, »wil ik je nu deze chèque geven. Laat haar in
bankbiljetten van vijf pond wisselen, die worden overal
genomen."
.Is dit voor mijn reis vroeg Evereld, die nog nooit
van haar leven een cheque van honderd pond ontvangen had.
.Neen, neenik zal je geldzaken behartigen, totdat
je meerderjarig bent. Dit is alleen voor je kleed- en zak
geld. Ik zal je over zes maanden een andere chèque
voor dezelfde som geven. Het is goed, dat je de waarde
van de dingen leert kennen, en dat je leert boek te
houden. A propos, ofschoon ik zooeven gezegd heb, dat
het er niet op aan komt wat je in Zwitserland draagt,
moet je toch goede sterke schoenen meenemen. Je weet
dat mijnheer Bruce Wylie met ons meegaat?"
".Ja," zei Evereld. »Ik ben er zeer blij om."
.Nu, goedennacht, kindlief. God behoede je," zeide
Sir Matthew. .Zeg aan de anderen, dat ik niet laat thuis
kom."
Nadat Evereld de boodschap overgebracht had, liep zij
langzaam de trap op naar de leerkamer, de gezelligste
kamer van het geheele huis. Hier zat Bridget aan het
open raam te breien.
»Een nieuw leven is voor mij begonnen, Bridget,"
zeide zij, hare gewone plaats op den schoot van hare
oude kindermeid innemend. .Kijk, hier is geld, heelveel
zelfs. Ik moet morgen uitgaan, en er laarzen met dubbele
zolen voor koopen, en een kasboek. Bridget, heb je ooit
boek gehouden En geloof je, dat men er maar in op mag
schrijven wat men wil
.Dat weet ik niet, lieveling, ik heb nooit een kasboek
gehad, behalve het spaarboekje dat de postbeambte voor
iemand houdt."
zooveel personen aan verdiend hebben, dat er uit dien
prijs reeds zooveel gezogen werd, dat de ware arbeidster,
die het meeste werk deed, zich afbeulde en toch diep
ellendig bleef. Natuurlijk werkt dit weder zeer nadeelig
terug op de openbare zedelijkheid en wij hoorden al eens
knappe werksters verklaren, dat zij de »noce" maken,
zich laten betalen, omdat zij liever gebraden vleesch eten
dan hier een minder fatsoenlijk woord.
Wij zouden de courant vol kunnen schrijven met het
relaas van misdaden, ongevallen, nachtelijke aanrandingen,
zelfmoorden enz. enz.; het is eene echte epidemie, doch
men kan even goed een geïllustreerd politienieuws uit
welke groote stad dan ook nemen on de daarin beschre
vene gevallen in Parijs overplanten. Het is zoo altijd
hetzelfde, dat. wanneer wij in onze courant de rubrieken
zien, van Ud crime atroce, de drama's der jaloezie en
meer dergelijke titels wij gewoonlijk dit verhaal over
springen.
Intu schen openden de salons der schilderijen en ook
de Nationale Bibliotheek weder hunne deuren. Wij heb
ben de eerste nog niet bezocht, maakten enkel even eene
wandeling naar de bibliotheek. Het schijnt dat daar men
schen zijn, die er alle dagen komen, om in de boeken
te snuffelen. Het jongere geslacht onder het groote
publiek kwam er vroeger vele romans lezen, thans echter
trekken vooral de reisbeschrijvingen de jongelui aan
zouden de Parijzenaars een beetje meer belang gaan stel
len in hetgeen in verre landen voorvalt Dit zou waar
lijk niet te vroeg zijn. J. M. T.
FRANKRIJK. De verkiezingen zijn afgeloopen en
ofschoon er vele herstemmingen moeten plaats hebben
is 't niet moeielijk nu reeds te voorspellen dat de
regeering zegevierend uit den strijd komt.
De gouvernementeel republikeinen hebben een weinig
gewonnen de r a 11 i s iets meer, de radicalen hebben
verloren de socialisten hebben verloren en de boulan-
gistische antisemietische agitatoren hebben bepaald een
zege behaald.
De belangrijkste verkiezing is die te Algiers, waar
Drumont met zeer groote meerderheid benoemd is. De
positie van den gouverneur-generaal Lépine wordt hier
door onhoudbaar. Ook Deronlède is benoemd. Thiébaud
en Millevoye komen met vrij goede kansen in herstem
ming. Humbert eveneensReinach komt in herstemming
te Digne, maar op zoodanige wijze dat het bijna zeker
is dat hij niet herkozen wordt maar de plaats zal moeten
ruimen voor den agitator Andrieux. Jaurès is geslagen,
Jules Guesde eveneens.
Al deze resultaten zijn een gevolg der Dreyfuszaak
en leveren het tastbaar bewijs dat de Dreyfussianen vol
komen geslagen zijn.
De radicalen verloren hun leider Jullien, en Goblet
komt met slechte kansen in herstemming, Bourgeois en
Mesureur zijn herkozen. De militairen hebben succes
gehad; admiraal Rieunier is gekozen, generaal Voisin
komt met goede kansen te Lyon in herstemming.
.Sir Matthew zegt, dat ik nu moet leeren om met geld
om te gaan, en de waarde van de dingen te kennen,"
zei Evereld, .dus zullen wij morgenochtend samen uit
gaan, Bridget, en ik zal een zwart zijden japon voor je
uitzoeken, bij wijze van studie."
.Maar liefje, het is voor je eigen japonnen dat je dit
moet uitgeven," protesteerde Bridget.
»Ik mag er mee doen, wat ik wil, Nurnie, en nn geef
ik jou de mooiste japon, die wij vinden kunnen," zei
Evereld.
.Ach, lieveling, je denkt altijd aan anderen het eerst,
en wanneer je mij een japon wilt koopen, laat het dan
een van zwarte popeline zijn, uit liefde tot mijn land."
Dus gingen Bridget en hare jonge meesteres er den
volgenden morgen op uit, om de beste Iersche popeline
uit te zoeken, waarvoor ingestaan werd, dat zij eeuwig
goed zou blijvenen Evereld wisselde baar chèque
in twintig nieuwe bankbiljetten van vijf pond, waarvan
Bridget er achttien veilig in een binnenzak van haar
japon naaide.
»Je zult zeer veel dingen willen koopen, als je over
Parijs terug komt," zeide zij, .laat staan, dat het zeer
verkeerd is om het geld hier te laten."
Everold zuchtte eventjesde gedachte deed haar
leed, dat zij al dat gelu voor haar eigen behoeften en
grillen kon uitgeven, terwijl Ralph al zeer gelukkig was,
om drie pond in de week te verdienen. Zij had echter
een vaag vermoeden, dat het geld dat hij zelf verdiend
had, hem meer voldoening verschafte, en zij verlangde
vurig naar den tijd, waarin zij haar fortuin samen konden
deelen, en er een goed gebruik van maken.
Den volgenden morgen was het geheele huis in opscnud-
ding, en de atmospbeer scheen minder drukkend dan den
vorigen avond. Sir Matthew, ofschoon hij er ziek en
afgetobd uitzag, scheen een.gszins op te vroolijken, toen
Evereld, in een keurig marine-blauw jakje en rok, een
licht-blauw overhemd, en een klein wit matrozen-hoedje
op, gekleed voor de reis naar beneden kwam. Zij zag er
zoo frisch en onschuldig en gelukkig uit, dat hij een
oogenblik in haar aanblik verdiept, zijn plannen vergat.