Ralph Denmead. No. 57. Honderdste jaargang. 1898. PARIJSCHE BRIEVEN. FEUILLETON. Buitenland. ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Blnsdag-, Donderdag en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f O,SO franco door het geheele rijk 1 1. 3 Nummers f ©,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. VRIJDAG Telefoonnummer 3. 13 M E I. Prijs der gewone ad verten tien: Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER ZOON. XIV. Parijs, 7 Mei 1898 Morgen Zondag 8 Meihebben wij hier en in geheel Frankrijk de verkiezingen en weder zien wij al die veelkleurige affichesprogramma's en mooie beloften geplakt op alle muren schuttingen lantaarns boomen, op alles en overal waar een plaatsje open is. De couranten verdedigen of veroordeelen de verschillende candidaten openbare vergaderingen werden belegdmaar bij uit zondering waren deze laatste ditmaal vrij kalm. Zou het zóó aangenaam zijn hier »Monsieur le Député" te worden of te blijven? Men zou meonen van ja, want de menschen hebben er veel geld voor overeene ver kiezing kost veel zeer veel vooral met het dwaze systeem dat iedere aanplakker over het affiche of pro gramma van den tegencandidaat heen plakt dan komt een derde en vierde aspirant-afgevaardigde, en men plakt maar steeds door, zoodat ten laatste al die papieren eene eerbiedwaardige dikte verkrijgen. In ieder geval zijn die verkiezingen een waar buitenkansje voor de drukkers voor de handelaars en fabrikanten van goedkoop papier, voor de afficheursde verhuurders van vergaderzalen voor de kroeghouders enz. Met de verkiezingen hing ook indirect samen de duurte van het brood. Brood isvooral te Parijs het voedsel bij uitnemendheid. In andere landen in Holland b. v., wordt ook wel veel brood gegeten, maar de fransehman gebruikt dit bovendien nog als hulpspijs, zooals de Hol lander dit met den aardappel doet ja zelfs in nog meerdere mate een echte fransehman eet nietszoo gij hem er geen brood bij geeft. Geeft hem zoo tusschen door een appel of peer, eenige kastanjes of wat dan ook, hij vraagt u dadelijk »un pen de pain s. v. p.'' In de restaurants »a prix fixe" is het brood in dien vasten prijs begrepen, men eet er zooveel van als men wil. Komt gij in een koffiehuis voor werklieden, bij een »marchand de vins-traiteur", dan ziet gij naast elk bord een groot stuk ongeveer een half pond brood dat is »deux sous de pam", de helft daarvan wordt al dadelijk met bouillon opgegeten velen doen ook nog een flinken slok wijn in dit vleeschnat de andere helft van het brood verdwijnt met de vleesch en groenten, en vóór dat de man aan de kaas begintvraagt hij alweer voor één of twee »sous de pain." Geen wonder duszoo een klein huisgezin gemakkelijk .un pain de quatre livres", een brood van twee kilo's per dag verbruikt, en voor die twee kilo's betaalden wij 13 sous of 65 centimes. Die prijs steeg dezen winter tot 85 centimes, en thans, ten gevolge van den Amerikaansch-Spaanschen oorlog, tot 90, 95 centimes, ja tot één franc. Die stijging ging zóó spoedig, dat wij niet anders dachten, of zij zou nog sterker wordennatuurlijk is dit voor een gouverne ment altijd een lastig vraagstuk, en hoewel de regeering hier het toch waarljjk niet helpen kan, zoo Spanjaarden en Amerikanen elkander beschieten, zoo werd het den heer Méline van vele kanten lastig gemaakt. De oppositie door EDNA LYALL. 41) .Wanneer je denkt dat je altijd een kamenier zult hebben om als je getrouwd bent, naar je pijpen te dansen dan vergis je je zeer. De vrouw van een officier van de infanterie zal moeten leeren onafhankelijk te wezen, dat verzeker ik je. En wat de kamenier betreft, die je mee naar Zwitserland wilt nemen, daar wil ik niets van hoo- ren. Zij zal maar tot last zijn in de hotels, van geen nut op de stoombooten, en door het lange reizen geheel van streek gebracht worden. Straks zal Evereld nog baar oude kindermeid mee willen nemen Evereld lachte, maar in haar hart wenschte zij, dat Bridget mede kon gaan, wint zij hield veel meer van haar, dan van eenig ander lid van het huisgezin. Het onderwerp werd in het oneindige besproken, en menige hatelijkheid werd door beide partijen geuit. Toen schreef Sir Matthew de wet voor, betreffende de grootte en het aantal bagage, dat medegenomen mocht worden. »Geen groote koffers, denk daaraan," zeide hij op een toon, die gehoorzaamheid vereischteeen klein valiesje is alles wat ik veroorloven kan. Jullie gaat niet naar Zwitserland om je mooie japonnen te toonen, maar om er te genieten en men kan zich onmogelijk amuseeren, wanneer men met bagage overladen is." Hierop volgde een langdurig gekibbel, en toen dit ein delijk gedaan, en het diner afgeloopen was, stond Lady Mactavish met een zucht van verlichting op en verliet de kamer, om de zaak opnieuw met hare dochters te gaan bespreken, en over Sir Matthew's ongewone drukte te mopperen. »De warmte is hem zeker naar het hoofd gestegen," noemt dezen minister .Méline Pain eher", Méline duur brood. Daarom nam de ministerraad een wij9 besluit, en met ingang van 4 Mei tot 1 Juli, wordt voorloopig het inkomend recht op hef koren ingetrokken. Dit recht was hier 7 francshetwelk ongeveer gelijk staat met een prijsverschil van 15 centimes op een brood van 2 kilo's. Of de bakkers nu dadelijk billijk zullen zijn, en goed- kooper leveren Dit valt te betwijfelen, want velen ver klaren duur koren gekocht te hebben, en zouden zij dus geld verliezen, zoo zij den prijs verlaagden. Maar het is reeds gelukkig, zoo door die voorloopige afschaffing der rechten, wij gespaard blijven voor nog meerdere stijging. Men moet nl. niet denken, dat het leven te Parijs zoo gemakkelijk is. Wel is er hier een spreekwoord hetwelk zegt »qn' il y en a pour toutes les bourses" dat men hier dus met elke beurs, met veel of weinig, leven kan, en daarin is zeer veel waars en het zou geheel en voor iedereen waar zijn, zoo men vooruit kon zeggen, dat men nooit met ziekten en tegen spoeden te kampen heeft. Dan is het wel aardig te meenen dat men met een klein budget kan toekomen, doch moet dit niet te klein zjjn. Zoo worden wij weder herinnerd aan vrouwenarbeid en salaris door eene nieuwe studie van den heer Charles Benoist, een zeer kundig economist en zagen wij een beknopt verslag daarvan in de .Kleine Courant." Wij leeren daaruit, dat eene parijsche .ouvrière" per jaar noodig heeft 850 a 1200 francs, zoo zij voldoende wil eten, fatsoenlijk gekleed wil gaan, en daarbij eene eerlijke vrouw of meisje wil blijven. Ongelukkig echter verdienen velen dier werksters dit nocdige salaris niet. Vrouwen arbeiden voor het grootste deel met de naald, dit is wel haar voornaamste gereedschap. Wij zien, dat de werksters, die op de groote ateliers van de Couturières en .Tailleurs pour dames" arbeiden, een gemiddeld sala ris van 1300 franken per jaar verdienen, deze behooren dus tot de gelukkigen. Doch die fijne huizen, die de dure costuums en modellen maken, kunnen niet alle parijsche werksters gebruiken, zoodat vele vrouwen vallen in handen der .entrepreneuses". Deze laatsten zijn tusschenpersonen, die bestellingen aannemen van de groote magazijnen. Die reusachtige winkels laten in den slappen tijd, wanneer de knappe werksters het niet te druk hebben, mooie modellen maken van rokken, corsages, costumes, mantels enz. en wanneer zij eene hoeveelheid modellen gereed hebben, dan roepen zij hunne entrepenenses, die voor een bepaalden prijs eene zekere hoeveelheid van elk model namaken. Die eerste tusschenpersoon krijgt daarvoor een redelijken prijs, doch zij neemt veel meer werk aan dan zij in haar atelier kan afmaken, dus geeft zij het grootste deel aan andere kleinere entrepreneuses, welke natuurlijk een minderen prijs voor dit werk krijgen, omdat de eerste tusEchenpersoon er een deel van voor zich behoudt. Zoo doende gebeurt het dat een mooi costuum hetwelk eene dame in een groot magazijn vrij duur betaalt, eigenlijk gemaakt wordt door werksters, die al bitter weinig ver dienen, dikwijls niet meer dan 1 of l'/j francs per dag van 14 uren arbeid, en toch jokt de verkooper in zulk een magazjjn niet, zoo hij aan zijne klaute verzekert dat het fa^on te Parijs zooveel geld kost. De man spreekt de waarheid, maar hij vertelt er niet bij, dat er reeds aawiMniiimmnir vnswffd zeide zij. »Ik heb hem nog nooit zoo lastig gezien. Wat weet hij van de japonnen af, die wij noodig zullen hebben En reken er op, hij zal de eerste zijn om zich te bekla gen, wanneer je er armoedig uitziet. Evereld, ik geloof dat Sir Matthew je roept. Loop gauw naar beneden." Evereld keerde naar de eetkamer terug, waar Sir Matthew nog met een glas wijn voor zich zat. .Indien ik je morgen niet mocht zien, beste meid," zeide hij, »wil ik je nu deze chèque geven. Laat haar in bankbiljetten van vijf pond wisselen, die worden overal genomen." .Is dit voor mijn reis vroeg Evereld, die nog nooit van haar leven een cheque van honderd pond ontvangen had. .Neen, neenik zal je geldzaken behartigen, totdat je meerderjarig bent. Dit is alleen voor je kleed- en zak geld. Ik zal je over zes maanden een andere chèque voor dezelfde som geven. Het is goed, dat je de waarde van de dingen leert kennen, en dat je leert boek te houden. A propos, ofschoon ik zooeven gezegd heb, dat het er niet op aan komt wat je in Zwitserland draagt, moet je toch goede sterke schoenen meenemen. Je weet dat mijnheer Bruce Wylie met ons meegaat?" ".Ja," zei Evereld. »Ik ben er zeer blij om." .Nu, goedennacht, kindlief. God behoede je," zeide Sir Matthew. .Zeg aan de anderen, dat ik niet laat thuis kom." Nadat Evereld de boodschap overgebracht had, liep zij langzaam de trap op naar de leerkamer, de gezelligste kamer van het geheele huis. Hier zat Bridget aan het open raam te breien. »Een nieuw leven is voor mij begonnen, Bridget," zeide zij, hare gewone plaats op den schoot van hare oude kindermeid innemend. .Kijk, hier is geld, heelveel zelfs. Ik moet morgen uitgaan, en er laarzen met dubbele zolen voor koopen, en een kasboek. Bridget, heb je ooit boek gehouden En geloof je, dat men er maar in op mag schrijven wat men wil .Dat weet ik niet, lieveling, ik heb nooit een kasboek gehad, behalve het spaarboekje dat de postbeambte voor iemand houdt." zooveel personen aan verdiend hebben, dat er uit dien prijs reeds zooveel gezogen werd, dat de ware arbeidster, die het meeste werk deed, zich afbeulde en toch diep ellendig bleef. Natuurlijk werkt dit weder zeer nadeelig terug op de openbare zedelijkheid en wij hoorden al eens knappe werksters verklaren, dat zij de »noce" maken, zich laten betalen, omdat zij liever gebraden vleesch eten dan hier een minder fatsoenlijk woord. Wij zouden de courant vol kunnen schrijven met het relaas van misdaden, ongevallen, nachtelijke aanrandingen, zelfmoorden enz. enz.; het is eene echte epidemie, doch men kan even goed een geïllustreerd politienieuws uit welke groote stad dan ook nemen on de daarin beschre vene gevallen in Parijs overplanten. Het is zoo altijd hetzelfde, dat. wanneer wij in onze courant de rubrieken zien, van Ud crime atroce, de drama's der jaloezie en meer dergelijke titels wij gewoonlijk dit verhaal over springen. Intu schen openden de salons der schilderijen en ook de Nationale Bibliotheek weder hunne deuren. Wij heb ben de eerste nog niet bezocht, maakten enkel even eene wandeling naar de bibliotheek. Het schijnt dat daar men schen zijn, die er alle dagen komen, om in de boeken te snuffelen. Het jongere geslacht onder het groote publiek kwam er vroeger vele romans lezen, thans echter trekken vooral de reisbeschrijvingen de jongelui aan zouden de Parijzenaars een beetje meer belang gaan stel len in hetgeen in verre landen voorvalt Dit zou waar lijk niet te vroeg zijn. J. M. T. FRANKRIJK. De verkiezingen zijn afgeloopen en ofschoon er vele herstemmingen moeten plaats hebben is 't niet moeielijk nu reeds te voorspellen dat de regeering zegevierend uit den strijd komt. De gouvernementeel republikeinen hebben een weinig gewonnen de r a 11 i s iets meer, de radicalen hebben verloren de socialisten hebben verloren en de boulan- gistische antisemietische agitatoren hebben bepaald een zege behaald. De belangrijkste verkiezing is die te Algiers, waar Drumont met zeer groote meerderheid benoemd is. De positie van den gouverneur-generaal Lépine wordt hier door onhoudbaar. Ook Deronlède is benoemd. Thiébaud en Millevoye komen met vrij goede kansen in herstem ming. Humbert eveneensReinach komt in herstemming te Digne, maar op zoodanige wijze dat het bijna zeker is dat hij niet herkozen wordt maar de plaats zal moeten ruimen voor den agitator Andrieux. Jaurès is geslagen, Jules Guesde eveneens. Al deze resultaten zijn een gevolg der Dreyfuszaak en leveren het tastbaar bewijs dat de Dreyfussianen vol komen geslagen zijn. De radicalen verloren hun leider Jullien, en Goblet komt met slechte kansen in herstemming, Bourgeois en Mesureur zijn herkozen. De militairen hebben succes gehad; admiraal Rieunier is gekozen, generaal Voisin komt met goede kansen te Lyon in herstemming. .Sir Matthew zegt, dat ik nu moet leeren om met geld om te gaan, en de waarde van de dingen te kennen," zei Evereld, .dus zullen wij morgenochtend samen uit gaan, Bridget, en ik zal een zwart zijden japon voor je uitzoeken, bij wijze van studie." .Maar liefje, het is voor je eigen japonnen dat je dit moet uitgeven," protesteerde Bridget. »Ik mag er mee doen, wat ik wil, Nurnie, en nn geef ik jou de mooiste japon, die wij vinden kunnen," zei Evereld. .Ach, lieveling, je denkt altijd aan anderen het eerst, en wanneer je mij een japon wilt koopen, laat het dan een van zwarte popeline zijn, uit liefde tot mijn land." Dus gingen Bridget en hare jonge meesteres er den volgenden morgen op uit, om de beste Iersche popeline uit te zoeken, waarvoor ingestaan werd, dat zij eeuwig goed zou blijvenen Evereld wisselde baar chèque in twintig nieuwe bankbiljetten van vijf pond, waarvan Bridget er achttien veilig in een binnenzak van haar japon naaide. »Je zult zeer veel dingen willen koopen, als je over Parijs terug komt," zeide zij, .laat staan, dat het zeer verkeerd is om het geld hier te laten." Everold zuchtte eventjesde gedachte deed haar leed, dat zij al dat gelu voor haar eigen behoeften en grillen kon uitgeven, terwijl Ralph al zeer gelukkig was, om drie pond in de week te verdienen. Zij had echter een vaag vermoeden, dat het geld dat hij zelf verdiend had, hem meer voldoening verschafte, en zij verlangde vurig naar den tijd, waarin zij haar fortuin samen konden deelen, en er een goed gebruik van maken. Den volgenden morgen was het geheele huis in opscnud- ding, en de atmospbeer scheen minder drukkend dan den vorigen avond. Sir Matthew, ofschoon hij er ziek en afgetobd uitzag, scheen een.gszins op te vroolijken, toen Evereld, in een keurig marine-blauw jakje en rok, een licht-blauw overhemd, en een klein wit matrozen-hoedje op, gekleed voor de reis naar beneden kwam. Zij zag er zoo frisch en onschuldig en gelukkig uit, dat hij een oogenblik in haar aanblik verdiept, zijn plannen vergat.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1898 | | pagina 1