Ralph Denmead.
3ft atys»'? ""g'DS
No. 91
Honderdste jaargang,
1898.
WOENSDAG
Haagsche Brieven.
3 AUGUSTUS.
FEUILLETON.
ÏÏLglïr T°" *»eoi""igh.d
o™ :k»"»-
ALK1HAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Binsdag-, Bonder ila g-
en Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f O,so franco door het
geheele rijk f 1.
3 Nummers f O,OS. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone advertentien
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
Telefoonnummer3.
VII.
Wat al zomeramusementen in den Haag, en wat wei
nig animo om er aan deel te nemen, in vergelijking met
andere jaren. Ieder klaagt over slapte, maar aller "hoop
is gevestigd op de kroningsfeesten, Die zullen het goed
maken
Bij uitzoudering zeer druk bezocht zijn de avonden, dat
»lnsalinde is opengesteld, 't Is een groote bijifdeeling
van de Tentoonstelling voor Vrouwenarbeid. Men krijgt
daar een heel aardig kijkje in 'fc Indische familieleven,
een bruiloft, voorafgegaan door de huwelijksplechtigheid.
Zoo nauwkeurig mogelijk wordt de werkelijkheid ge
volgd. De bruidegom trekt uit, te paard gezeten, voor
afgegaan en gevolgd door een schitterende stoet, hij be
geeft zich naar den inlandschen priester (Pengoeloe), die
t huwelijk voltrekt, zonder de bruid. Eerst dan wordt
ze tot haar man geleid en beginnen de feesten.
Zéér opvallend is de passieve rol, die de vrouw in In-
dië nog schijnt toebedeeld. De bruidegom trouwt, terwijl
de bruid thuis zitop 't diner, dat volgt, praat en lacht
mijnheer, mevrouw zit stil op haar bord te turen, ze
neemt nergens notitie van hij doet mee aan de dansen,
die volgen, zij niet
Van .Emancipatie der vrouw" schijnt bij die eenvou
dige luitjes nog weinig te zijn doorgedrongen.
De nationale dansen dragen een héél eigenaardig ka
rakter. 't Is nooit het wilde getol van bij ons, waaraan
ieder mag meedoen.
Aparte dansers en danseressen voeren ze uit, op de
klank van de gamelang, de gasten kijken er naar, en
begeleiden de muziek soms, door op de maat mee in
de handen te klappen.
De bewegingen zijn uiterst langzaam en slepend, voor
ons gezicht misschien wat eentonig. Soms staan ze on
bewegelijk stil met ver naar buiten gedraaide voeten, en
achterover gebogen handen en vingers, alleen een diep
zwoegen van de borst, gepaard aan een uiterst melanko-
lieke uitdrukking van 't gezicht toonen, dat ze den dans
vervolgen. Zacht pinkt dan de gamelang.
Maar opééns wordt de muziek voller en vroolijker
nieuwe figuren komen aan de orde. De danseressen ver-
anderen elk oogenbkk van honding, en nu kan men die
vrouwenfiguren in al hun lenigheid bewonderen. Bij 't
ge uid van de gamelang kan men zich een oogenblik
wegdroomen in het warme, milde Insnlinde. Indische
muziek vervoert niet tot hartstocht, zooals de onze, ze
is fijner m al haar schakeeringen.
-Sa1I? T .de ill,Q,siü wordt ganw genoeg verstoord
t Hollandsche pnblieh schijnt het onwellevende dringen
en duwen nergens en nooit te kunnen laten.
Wat .moeten die arme Javaantjes een kou geledon
MKf tuX 7 f"? vuahti8e> 8ure week van hun ver-
gf alhier. Ze hadden zich zoo goed mogelijk er tegen
beveiligd, wat in onze oogen wel eens een vreemd ge
zicht was. Ik zag een der danseresjes door den tuin
loopen met een gekleede heerenjas omgeslagen, die 't kind
veel te lang van rng was.
Sommigen hadden kousen aan zonder laarzen, anderen
schoenen zonder kousen. Bij een ouden Javaan staken
vreeselgk magere beenen in véél te groote bottines met
uitgerekte elastieken, 't Was een curieus gezichtBij
het dansen werden laarzen en schoenen uitgetrokken, maar
wie kousen rijk was, hield ze aan. Dat er bij 't op
lichten van de voeten soms groote gaten te zien kwamen,
scheen hnn niet erg te hinderen, 't Wekte echter groote
hilariteit by 't publiek.
T\r-De DltvO0ring0n in de congreszaal zijn weinig bezocht.
Misschien moest er meer publiciteit aan gegeven worden,
misschien is de entrée nog te hoog, mogelijk ligt het
aan allebei.
Zondag was er een uitvoering van dames-gymnastiek-
vereemgingen, en schoolmeisjes.
Een volksklasse uit Baarn begon. Aan het onhandige
binnentreden kon men goed zien, dal 't kinderen uit het
volk waren. Maar toen ze over de eerste verlegenheid
Heen waren die sommigen een fout deed maken, werkten
ze alleraardigst.
^en veertigtal Haagsche jongejufirouwtjes van 9—12
jaar geheel in 't wit gekleed, voerden een zangrij uit
iets, wat altijd »pakt."
Maar 't voornaamste was voor mij, wat de dames-gym-
nastiek-vereenigingen Sporta, Olympia en Swava te zien
zouden geven.
Wat de opvatting van meisjes-gymnastiek betreft,
stonden Swava uit Rotterdam en Olympia uit den Haag
bljna lijnrecht tegenover elkaar, 't Was al te zien aan
t uiterlijk. De pakjes van Rotterdam waren alleen
doelmatig: korte mouwen, een lage hals, een broek
tot over de knie, en een zéér kort rokje, dat de beenen
geheel vrij liet alles zéér doelmatig, maar ver van
sierlijk, grijs linnen met rood band.
Olympia had witte pakjes met blauw band. Een ma
trozenkiel met groote kraag, wijde blouse-mouwen met
manchetten om ,de pols gesloten. Een broekje tot de
knie, een rokje, dat nog iets langer was, lage witte
schoentjes, t Was doelmatig, maar tevens smaakvol.
Hetzelfde verschil frappeerde by de oefeningen. De
Haagsche meisjes werkten correct, flink en uiterst sier
lijk. Iedere beweging was elegant, zoowel met het lichaam
ais met de armen en beenen. Daardoor was de rij uit
gevoerd met de stokken, ook een verkwikking voor het oog.
De Kotterdamsehe dames deden toeren, die van groote
krachtsontwikkeling getuigden. Sommige toeren aan de
brug leken me meer geschikt voor mannen in de kracht
van t leven En ze werden uitgevoerd op een wijze, die
aantoonde, dat er veel ernstige oefening aan moest zijn
voorafgegaan. Maar ze misten dat cachet van élégance,
üat men zoo graag voor meisjes ziet.
De publieke opinie was geheel op d»hand van Olympia.
Achter de schermen" ontspon een debat tusschen de
rresidente van Olympia en de voorwerkster van Swava
over Dames-gymnastiek. De laatste vond, dat er geen
onderscheid mocht gemaakt worden tusschen meisjes- en
jongens-gymnastiek, ze begreep niet, waarvoor 't noodic
was. De eerste verdedigde hare meening, dat bij dames-
Slilflk" aiorl li b-Viairl A i... 1
beide dames werden 't niet eens, zoodat 't wel zal blijven
zooals t tot nog toe was; Rotterdam practisch en
krachtig, Den Haag correct en sierlijk.
Sparta uit Delft^ stond zoowat tusschen beide partjjen in.
t Was dien middag zeer druk op de tentoonstelling
zelf, t was de tweede kwartjesdag. Jammer, dat 's Zon
dags alle machines in de Industrie-zaal stil staan. Vele
menschen, die enkel op zondag kunnen komen, missen
een interessant gedeelte. Er worden stappen gedaan
door t bestuur om dat veranderd te krijgen.
Als er geen sierlijker normaal-vrouwen-kleeding wordt
uitgedaeht, dan ik op de tentoonstelling zag, vrees ik
dat onze dames 't niet licht zullen navolgen.
1)0 afdeeling bloemen geeft voortdurend veel moois te
zien de eerste week waren er bloemstukken, de tweede
week een prachtige tafel-versiering te zien, deze week
is er wedstrijd geweest in 't maken van bouquetten.
De bakkerij.tentoonstelling in de dierentuin is vrij
volledig, maar uit den aard der zaak alleen voor vak
lui interessant. Er was boven een geheel ingerichte eet
zaal met gedekte tafel, waar menige huisvrouw een lesje
in taroidienen kon gaan nemen. Brood- en banketbakkers
ade oorden van 't land, is 't zeker aan te raden, daar
een kykje te gaan nemen.
Als curiositeit melden we de inzending van 't minis
terie van oorlog. In een afzonderlijk deel van den voor
tuin zijn de verschillende soorten veldkeukens uitge
graven die in oorlogstijd gebruikt worden of als de sol-
daten kampeeren. Er is een piano-keuken, een paar ge
wone keukens, en een S vormige keuken. Een vriend
van mij die onder dienst is geweest, verzekerde mij, dat
deze laatste soort stookplaats de beste was .daar kon
de wind altgd doorheen spelen.'
Tot mijn spijt is mijn papier hier vol. Tot een ander-
maal das THEO VAN STRALEN.
UJÜOUlu8i uai; dd aames-
gymnastiek sierlijkheid een der eerste eischen was. De
AA PI. KItOK KJY.
L -W U f>?moedel3ke Alkmaarders zullen niet zonder
schrik heboen kennis genomen van de bijlage n" 87 tot
het verslag der handelingen van den gemeenteraad. Twee
eerwaardige betrekkingen zullen worden afgeschaft, die
van Stadsomroeper en die van Stadsaanplakker. Al weer
een stnk geschiedenis, al weer een reminiscens uit den
regententijd, dat heen gaat. Al weer een offer aan den
egaliseerenden tijdgeest. Voortaan zal er geen onderscheid
meer zijn tusschen een stads- en een »bnrger"-omroeper.
De vrouwtjes in de deuren hunner woningen, die zoo
gaarne luisteren naar de slagen op het koperen bekken
en de schoone stem van den nieuwsbrengenden bode zul
len geen vergelijkingen meer kunnen maken of de »stads-"
dan wel de »burger"-omroeper »het beter doet" en wie
van beide het meest uitmunt in onverstaanbaarheid En
de biljetten aan de aanplakborden znllen niet meer met
doïr en?11 ,i - ,end0 kwast stlJfsel worden aangeplakt
o een rad in het groote raderwerk van het stadsbe-
diearo'r zfingüWOt!1e d9r zal de aanplakborden pachten,
die er zijn, en de nieuwe, die er zullen komen en zal
tegen vergoeding op die borden kannen laten plakken
door Jan en alleman, zonder gratie, op de meest ver-
door EDNA L'ÏALL.
73)
»Minus de Shakspere vereeniging en plus de reuk,"
zeide Bnde glimlachend. »Hier komen de valsche zwanen
die er zoo schilderachtig uitzien en toch zoo kwaadaardig
Zij gleden kalm voert, en keken naar de lucht die
zacht door de ondergaande zon beschenen werd, naar de
kerktoren en de statige boomen die hem omgaven, toen
de waard hen naar het trapje in den tuin roeide, die den
schouwburg omgaf. Toen zij de grasachtige helling op
liepen, waren zij zeer verwonderd Macneillie te ontmoeten,
die met iemand die zij met kenden op en neer liep. Eve-
16 verwonderd af, hoe hij in een ernstig
gesprek verdiept kon zijn, nu het bijna tijd was om de
voorstelling te beginnen. Hij scheen eenigszins blij toen
hfl haar ontwaardde en stelde haar aan mijnheer Barrv
bterne voor; daarna verzocht hij haar er voor te zorgen
dat de bediende hem een goede plaats gaf en na aige-
sproken te hebben, waar hij hem later ontmoeten zou
iiep hp haastig naar de deur van het tooneel, Evereld
en Bride achterlatend, om van het gesprek van den nieuw
aangekomene te genieten.
»Dat ziet er naar Shakspere vereering nit," merkte
Dfl op, naar het schoone gebouw ziende, dat reeds
goed bezet was. »Ik wilde dat ik die vreemde oude
mummie hier had, dien ik in den trein ontmoette. Er
eef, Paar Amerikanen, die hem met vragen
over Stratford overstelpten, zij vielen op hem aan toen
wij Ruston verlieten en Wilden alles weten." De oude
neer Kon er gedurende eenigen tijd geen woord tusschen-
Drengen, door de tunnels en de vele vragen die aan
hem gericht werden. Eindelijk merkte hij stijf op, »ik
heb nooit een van Shakspere's stukken gelezen, maar
ik heb altijd gehoord, dat hij een zeer immoreel schrijver
was U had de gezichten van de twee Yankees moeten
zien liet was even goed als een voorstelling. En de oada
man wist, volstrekt niet, dat hij iets buitengewoons ge
zegd had en ging bedaard een godsdienstige courant lezen
r werd *As you like it" gegeven," en voor de eerste
maal moest Ivy voor Celia spelen en Ralph zou als
Orlande optreden. Evereld had gaarne willen weten wat
Barry Sterne van de voorstelling dacht. Hij werd tegen
het einde van de tweede acte tamelijk stil en zij was
bang dat hij de opvatting niet goedkeurde, totdat zij
merkte dat hg naar de comentaren der menschen achter
hem haa zitten luisteren.
»Het is voor mij het amusantste wat er op de wereld
bestaat, om naar de opmerkingen van het publiek te
luisteren zeide hij tot Evereld. De amateur is zulk een
vreeselgk onbarmhartigen beoordeelaar. Hoe minder hij
kent, hoe scherper zal zijn afkeuring zijn. Nu is Macneillie's
meiancolieke Jacques een meesterstukje van tooneelspel
ik ken niemand, die zooveel van het karakter maakt.'
Maar die gekken snateren maar door, omdat zij denken
dat het ean bewijs is van hunne beschaving."
»Het is hetzelfde in de Academie," zeide Evereld.
mi.ndfr de menschen van schilderen afweten, hoe
strenger is hun beoordeeling."
>AJ\Lear e0n moderne lezing gaf van zijn nonsens
alphabet, zou het moeten heeten »C was the carping
cantankerous critic who cavilled and canted of culture
zeide Barry Sterne met eon lach. »Uw echtgenoot is'een
uitstekende Orlando. Ik hoorde ook, dat zijn Romeo zeer
goed is. U hebt hem zeker dikwijls in die rol gezien?"
»U, ja, zeer dikwijls, de laatste maal," zij lachte bij
de herinnering, »was in de herfst, in het noorden van
Engelandik zal het nooit vergeten. Vlak tegenover
den schouwburg, werd op een stuk brakkegrond een
wildebeestenspel gehouden, met de meest lawaaimakendste
C was de spottende, grimmige kritiek, die kibbelde en
Kakelde over de beschaving.
muziek. Gedurende de geheele Balkonscene trommelde
het voort, »The man that broke the bank at Monte Carlo
En den volgenden avond moest Hamlet een alleenspraak
houden, onder de tonen van »Daisy Bell." Het was het
gekste wat ik ooit gehoord heb
Barry Sterne voegde bij dit verhaal nog eenige herin
neringen uit de dagen, toen hij bij een rondrenend ge
zelschap was en tegen het einde van den avond was
Lvereld bereid om te verklaren, dat hij de beste causeur
was, dien zij ooit ontmoet had. causeur
Hij ging later naar Macneillie's kleedkamer en Evereld
werd door Dermot en Bride naar huis gebracht die
echter hare uitnoodiging om te komen soupeeren 'niet
aannamen, daar zij reeds toegezegd hadden om Ivy bij
de Lrintons te ontmoeten. De avond was koud geworden
z/"bi'Ldf t0eü Zld 0m helder vnnrti0 ih den haard
braDden> Z1J giQg gemakkelijk in een lnie stoel liggen
en wachtte op de terugkomst van de heeren en las het
boeiende verhaal »Judith Shakspere" nit
»Wat zijn zij van avond laat" riep zij toen de laatste
bladzijde omgeslagen was en zij Judith, wier graf zij dien
hl°Jëm Th m het. koor d0r kerk van Stratford gezien
vnnSvVerh0nfr als Z1J niet komen- Wat 00D heerlijk
Na eenigen tijd werden er voetstappen op de trap ge-
sehnlri- "f RalPh karnen binnen, veront
schuldigingen makend, dat zij haar zoolang hadden laten
wachten. Macneillie die altijd een hevigen afkeer had van
elke verandering ,n zijn omgeving, voelde zijn hart ineen-
fcnmpen toen hy zich bedacht, hoe spoedig ergeenvroo-
lijke kleine huishondster meer zon zjn om hemTe ver
welkomen en een tehuis te makeu van elke plaats, die zii
hM vn/T ijyön bezochten Hij stond zich bij
het vnur te warmen, droomerig de zwijgende liefkozing
opmerkende dm man en vrouw wisselden de kluchtige
hefrooXe? haat;.aandacht verdeelde tusschen
het roosteren van een sneedje brood en de bespreking van