Ralph Denm ead, No. 95. Honderdste jaargang. 1898. VRIJDAG 12 AUGUSTUS. Gemeente-Rekeiimg. Buitenland. FEUILLETON. Nederland. UAUURSCHE 00! BANT. Deze Courant wordt Dinsda g-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f O,SO franco door het geheale rijk ff 1. 3 Nummers ff 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. Prijs der gewone advertentien Per regel ff 0,13. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franc4o aan de Uitgevers HERMs. COSTER ZOON. Telefoonnummer3. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar brengen ter algemeene kennisdat de Gemeente- Rekening dienst .AS 9 7 met alle daarbij be- hoorende beseheiden heden aan den Gemeenteraad aan geboden op de Gemeente-Secretarie van heden af voor een ieder ter lezing nedergelegd en tegen betaling der kosten in afschrift verkrijgbaar is. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MAOLAINE PONT, Voorz. 4 Aug. 1868. .L. van» deb VEGT, 1®. Secretaris. 11 'UPFSClïIiAiirjB. Algemeen wordt het door de duit: iehe bladen betreurd dat de familie von Bismarck zulk een vijandige houding jegens den Keizer aangenomen heeft», die zijnerzijds getoond heeft vroegere grieven te hebb e<n vergeten en den ontslapen staatsman -zulk een oprec tóe hulde brengtals van diens beste vrienden verwi teht kon worden. De «Neckar Ztg." vsegt van de gebeurtenissen op Eriedi Éieheruhet; »Hj jj verstond het haten uitmuntend, en het door hem zelf g lokazen grafschrift is scherp gepunt tegen den tegenv reordigen Keizer. j'Doch wat hij ook met de -zijnen heeft afgesproken over de te velgen gedragslijn na zijn dood»dit weten wijde kleinzielige wijze waarep de familie Bismarck het den Keizer en het Duitsche volk onmogc ifijk heeft gemaakt om hem de verschuldigde eer te bewi ijzen, was nooit naar den geest van deD overledene. De achi isrgebleveaen hebben het aandenkea vaa.het hoofd der fam ilie en van den Bismarck die aast. bet Dnitsche volk en aan de geschiedenis behjHügt, slecht geëerd:" Het 1 dad verneemt zelfs, »dat 'de Keizer diep getroffen is door de behandeling, die hém van de zijde der familie von Bisn narek is aangedaan. EAGl BEAAM. De Britsehe gezant is Peking sir Claude kf&edonald seinde dat de Chineosshe regeering haar dank heeft betuigd voor den beloofden steun, maar verklaarde dat het rijk op het oogenblik niet bedreigd noch aangevallen werd. Over de betrekkingen tusschen Rusland en Enge land schrijft de «Times" »De intrekking van de concessie voor den Nintsehwang- spoorweg door de Ohineesche regeering zou het duidelijk maken, dat elke poging om den Rnssischen invloed door een pressie op de regeering te Peking te verminderen vorgeefsoh was. Engeland moet zich daarnaar richten. (S 1 o t.) door EDNA LYALL. Iemand bracht een Avondblad in de kleedkamer hij wierp haastig een blik in het verslag van het nienwe 3tuk dat Barry Sterne spoedig zou opvoeren hij las eenige regels over de roldie Christine ging -vervullen en was verheugd een korte .zinspeling te lezen op het succes dat Ralph dien zomer gehad had. Maar toen hij naar zijne kamers terugkeerde, beviel hem een moedelooze afkeer voor zijn werk in de provinciën hij verlangde als hp nooit vroeger verlangd had, om weer in Londen terug te zijn, om weer eens met zijne oude makkers te acteeren. De regen viel nog steeds bij druppels neer, de flikke rende lichten in de herberg op den hoek van Wild Street weerkaatsten in het natte plaveisel. Een eindje verder, toen hij London Road overstak, stootte hij op een troepje' menseken, die om een tramwagen stonden; hij bieef lus teloos stilstaan om te zien wat er te doen was. De paar den traehtten te vergeefs om vasten voet te krijgen op den slipperigen weg.; zij vielen en sloegen met de ach- terpooten en trokken, maar de helling was te veel voor hen, de wagen gleed terug en voor een oogenblik schenen de passagiers in gevaar te zweven. Maeneillie kwam naderbij en sprak met den conducteur, die bp de koppen der paarden stond en zijn best deed hen aan te zetten. «Is de last te zwaar voor hen vroeg Maeneillie. «Beware me, neen mijnheer", zeide de man, »zij hebben het honderdmaal gedaan maar het is lasttó als de weg zoo slikkjg is, en deze vos is bang om te vallen, liet is alleen maar angstmijnheerniets anders ze kunnen het gauw genoeg doen." Maeneillie klopte het verschrikte dier op den hals hp had er medegevoel voor. «Wjj kunnen den weg niet versperren en de passagiers omgooien", zeide de koetsier met een vloek die hem scheen op te Inenten. «Vooruit kameraadhet moet gaan. Neem de zweep en loop naast hem en sla er op." Eindelijk was met heel veel omslag de tram weer in beweging gezet en de arme vos werd staande en val- lende de heuvel opgetrokken en opgeslagen. Een overeenkomst met Rusland op een verstandigen grondslag zou tot stand kunnen komen, hoewel uit niets blijktdat het bereid is ons halverwege tegemoet te komen. Zulk een overeenkomst zou in Engeland een groote voldoening doen ontstaanevenals vroeger de overeenkomst met Rusland betreffende de grensregeling voor Indië. De gemeenteraad van Dublin nam Maandag een verzoek van den hertog van Westminster in behandeling, waarin om hulp en steun wordt gevraagd voor de oprich ting van een standbeeld ter eere van Gladstone te Dublin. Een der raadsleden stelde een motie voor, waarvan de strekking was dat de gemeenteraad van oordeel is dat te Dublin geen enkel standbeeld voor eenig Engelscbman behoort te worden opgerieht zoolang niet het Iersehe volk een passend monument heeft gesticht voor de nage dachtenis van Parnell. Deze motie werd onder toejuichingen met algemeene stemmen aangenomen. KUSEAMD. Blijkbaar is de Regeering niet voor nemens zich de dreigementen van Lord Salisbury aan te trekken. De «Noroje Wremija" zegt daarover «Wij kunnen ons waarlijk niet begrijpen, waarom de Engelsche Russophoben, die zoo lang gebeefd hebben voor de nabuurschap van Rusland aan de Noordgrens van I Indië, thans hun vrees overdragen op onze aanwezigheid in Port-Arthur. Indien de staatkundige gebeurtenissen onze regeering eens in scherpe tegenstelling tot de En gelsche regeering brachten, dan is het duidelijk dat de gevolgen van dit antagonisme zich in de nabijheid van den Hindoukoush vroeger zouden toonen, dan in de golf van Pet-Chi-Li. De resultaten van den afstand van Port- Arthur en Talien-Wan zullen nog niet zoo spoedig blijken. Er is nog heel wat tijd noodig voor deze beide havens de taak kunnen vervullen, die de Russische buitenlandsche staatkunde voor haar bestemdeRusland een voortdurend vrijen uitgang te verschaffen aan den Stillen Oceaan. »In de nabijheid van Indië's noordelijke grens is de toestand heel anders. Daar is alles reeds lang gereed, en georganiseerd voor de operaties, die een nieuwen aanval van krachtige Engelsche onwelwillendheid zou kunnen noodig maken." J8PAAJE. De Regeering heeft het oordeel gevraagd der verschillende politieke partijen (zelfs da Carlisten, Socialisten en republikeinen zijn niet vergeten) over den huidigen toestand en de te sluiten vrede. Dat de antwoorden uiteenloopen, laat zieb denken. De voorzitters van Kamer en Senaat, Montero Rios en V ega de Armijo en ook generaal Campos verklaarden, dat zij ,met de houding der Regeering instemden. Generaal Weijler schrijft, dat hij verbaasd is, dat zijn oordeel wordt ingeroepen over den vrede, terwijl men het niet noodig geoordeeld heeft te raadplegen over den oorlog en dat hij zich overigens bij Robledo (die den oorlog wil voortzetten) aansluit. Salmeron, de Republikelnsche leider in de Kamer, ver klaarde echter aan den minister-president, dat de Regeering die den oorlog had gewild en verklaard, thans maar zien moest hoe zij zich redde. De Republikeinsche partij, zeide hij, is verbaasd en vertoornd over het dictatoriaal optreden der Regeering, over de instelling eener censuur, die de pers muilbandt, over de terzijde-stelling van het Parlement, de wettige vertegenwoordiging. Om deze re denen, verklaarde Salmeron, willen de republikeinen thans niets weten van de onderhandelingen, noch van de voorwaarden, doch aan de monarchistische partijen de geheele verantwoordelijkheid laten voor den komenden toestand. VEH. STATEA. Omtrent de opinie dor Regeering over Spanje's antwoord is nog niets bekendmoest zij niet gunstig zijn, dan zou, volgens de «Herald" admiraal Sampson bevel ontvangen onverwijld naar Spanje te stoomen. Generaal Wilson nam den 9 Coamo (op Porto Rico) in de verliezen der Amerikanen bedroegen 7 gewonden. De .Spanjaarden verloren 12 dooden, waaronder majoor Yellescas en twee kapiteins, en 35 gewonden. Bij den landbouwer J. Geertzema aan de Hoofd vaart te Haarlemmermeer, is door baldadige handen een H.A. gemaaide rogge, dat reeds aan hokken stond, vermeld. Een gedeelte lag verspreid over 't land of was J geworpen in de sloot. De vermoedelijke reden is wraak, naardien genoemde landbouwer vreemde maaiers in dienst had. Te Edam zullen, op nitnoodiging van den burgemees ter, den 31 Aug. een aantal botters gemeerd liggen in de grachten waarlangs de Historische Optocht zich be wegen zal. Op die botters, met de vlag getooid en waar van sommige vaartuigen versierd worden, zullen vrouwen en kinderen in hun schilderachtige kleedij plaats nemen. Alleen van het eiland Marken hebben zich nn reeds ruim dertig sehippers bereid verklaard om te komen, Ook Volendam zal wel flink vertegenwoordigd zijn. Tusschen Marken en Edam en Volendam heeft'altijd een band bestaan. Toen in vorige eenwen de Groote Iverk te Edam verbrandde door het inslaan van den blik sem, kwamen de Marker visschers krachtig helpen bij het blusschingswerk. Nog jaren daarna werd die dag steeds in eene openbare godsdienstoefening herdacht, en dan. //O, hoe kondt u hen zoo wreed laten wezen, mijnheer Maeneillie riep Ivy, die naar hare kamers terugkee- rende, met Helen Orme getuige was geweest van het gebeurde. «Wel, beste kind, ik vond bet even onaangenaam als jij," zeido de directeur, «maar wat was er aan te doen De lading was niet te zwaar, het paard was alleen angstig en men kon ,het niet aan het verstand brengen, dat hem niets zou gebeuren. Zooals wij allen, dacht het alleen maar aan de belling, die voor hem iag, iuplaats van zijne gedachten te bepalen op den volgenden stap. Je ziet, terwijl jij den koetsier verwenschte, heb ik, als de melancholieke Jacques, dit sehonwspel gemoraliseerd." Zij lachten en wenschten hem goeden avondmaar Ivy keek hem angstig na, toen hij nadat hij haar thuisge bracht hadSeymour Street weder doorliep naar zijne kamers, die een eindje verder gelegen waren. »Nei," zeide zij tot haar makkertje, «wat ziet mijnheer Maeneillie er van avond ziek uit. Ik geloof dat het nu voorgoed met hem gedaan zal wezen." «O, dat hoop ik niet," zeide Helen Orme, «ik geloof dat hij alleen maar neerslachtig is. Hij heeft kortgeleden zijn moeder verloren en daarenboven heeft hij genoeg redenen om neerslachtig te zijn, met zulke leege zalen als wij den iaatsten tijd gehad hebben." Intnsschen had Maeneillie zijne eenzame kamers opge zocht. Zijne gedachten waren afgedwaald naar de voor stellingen in Stratford naar Ralph's schitterend sncces, naar den vollen schouwburgbet scheen hem toe of hij nu thuiskomende een lief klein huisvrouwtje bij den baard moest vinden, dat hij een welkomstgroet moest ontvangen uit Evereld's trouwe blauwe oogen. Inpiaats daarvan kwam hij in een leege kamer, geen vuur in den haard en een eenzaam maal dat op hem wachtte. Hij gin<* zitten en at plichtmatig maar zonder eetlust. Hij dwong zich zelfom er aan te denkenhoeveel beter het was, dat Evereld en Ralph bij Christine warenmaar hoe meer hij dacht, hoe meer werd hij door het hevige verlangen bezield, daar ook te zijn. En nu, voor de eerste maal in zijn leven, bekroop hem een gevoel van doodelijke zwakheidhij wankelde naar zijn slaapkamer. Het gas was laag gedraaid het venster aan do achterzijde van het huis was wijd opengelaten hij ademde vrijer en leunde eenige minuten tegen de blinden met een vaag bewustzijn den sterrenhemel en de donkere schadnw der omliggende gebouwen ziende. In zijne oogen lag dezelfde angstige blik van een groote menschelijke vrees die de oogen van den Pompeiaan- schen schildwacht zoo pathetisch maakt. Hij had lang ongeduldig geleden, had weinig aan zich zelf gedacht, maar nn beving hem de angst, dat hij zijn gezondheid I zou verliezen en hij wist, dat het geen ijdele verbeelding I was, maar dat het gevaar werkelijk bestond en hij het moedig onder de oogen moest zien. En toch was het beter, duizendmaal beter gebroken te zijn naar lichaam en geest dan den misslag te begaan, een schender der wet te zijn. Beter deze wreede verwij dering van de vrouw, die hij lief had, dan ontrouw aan hetgeen hij wist dat recht was. «Er is geen ziertje onderscheid tusschen mij en dat trampaarddacht bij, de blinden neerlatende en bet gas opdraaiende terwijl een glimlach zelfs nn nog om zijn bleeke lippen zweefde. «De weg is glibberig en een heuvel moet beklommen worden,het is zwaar werk maar voetje voor voetje zal het toch wel gaan. In allé geval «To a steigh brae, a stubborn back Hij stond een oogenblik stil om naar Evereld's aquarel de weg op de heide te zien en «Caller" lucht in te ademen, door naar de erica en de blauwe bergen achter de verborgen vallei te zien. Hij zon geduldig verder zwoegen, zooals een rond reizende man doen moest, en misschien zou na eenigen tijd o, hoe verlangde en bad hij dat die tijd spoedig zou komen de onrechtvaardige wet veranderd worden en hij eu Christine eindelijk rust en een tehuis zouden vinden in die verborgen vallei der toekomst. In alle geval zou niemand hen van hun bezit hiernamaals kunnen berooven. Echter keerde de gewone uitdrukking van kalmte en kracht op zijn gelaat niet terug, voordat hij het schilderijtje had omgekeerd en de aanhaling uit «Marius de Epicurist" gelezen had, die hij er in Callander achter had geschreven. De woorden waren deze «Moest niet de geheele wereld om hem heen, voor hem in het niet verzinken, wanneer hij er voor een oogenblik werkelijk alleen in was^ geweest? Zijn schijnbare eenzaamheid was rijk aan afwisseling geweest. Het was of er niet één, maar twee zwervelingen naast elkander stonden." EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1898 | | pagina 1