Ralph Denm ead,
No. 95.
Honderdste jaargang.
1898.
VRIJDAG
12 AUGUSTUS.
Gemeente-Rekeiimg.
Buitenland.
FEUILLETON.
Nederland.
UAUURSCHE 00! BANT.
Deze Courant wordt Dinsda g-, Donderdag-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f O,SO franco door het
geheale rijk ff 1.
3 Nummers ff 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone advertentien
Per regel ff 0,13. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franc4o aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
Telefoonnummer3.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter algemeene kennisdat de Gemeente-
Rekening dienst .AS 9 7 met alle daarbij be-
hoorende beseheiden heden aan den Gemeenteraad aan
geboden op de Gemeente-Secretarie van heden af voor
een ieder ter lezing nedergelegd en tegen betaling der
kosten in afschrift verkrijgbaar is.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MAOLAINE PONT, Voorz.
4 Aug. 1868. .L. van» deb VEGT, 1®. Secretaris.
11 'UPFSClïIiAiirjB. Algemeen wordt het door de
duit: iehe bladen betreurd dat de familie von Bismarck
zulk een vijandige houding jegens den Keizer aangenomen
heeft», die zijnerzijds getoond heeft vroegere grieven te
hebb e<n vergeten en den ontslapen staatsman -zulk een
oprec tóe hulde brengtals van diens beste vrienden
verwi teht kon worden.
De «Neckar Ztg." vsegt van de gebeurtenissen op
Eriedi Éieheruhet;
»Hj jj verstond het haten uitmuntend, en het door hem
zelf g lokazen grafschrift is scherp gepunt tegen den
tegenv reordigen Keizer. j'Doch wat hij ook met de -zijnen
heeft afgesproken over de te velgen gedragslijn na zijn
dood»dit weten wijde kleinzielige wijze waarep de
familie Bismarck het den Keizer en het Duitsche volk
onmogc ifijk heeft gemaakt om hem de verschuldigde eer
te bewi ijzen, was nooit naar den geest van deD overledene.
De achi isrgebleveaen hebben het aandenkea vaa.het hoofd
der fam ilie en van den Bismarck die aast. bet Dnitsche
volk en aan de geschiedenis behjHügt, slecht geëerd:"
Het 1 dad verneemt zelfs, »dat 'de Keizer diep getroffen
is door de behandeling, die hém van de zijde der familie
von Bisn narek is aangedaan.
EAGl BEAAM. De Britsehe gezant is Peking sir
Claude kf&edonald seinde dat de Chineosshe regeering
haar dank heeft betuigd voor den beloofden steun, maar
verklaarde dat het rijk op het oogenblik niet bedreigd
noch aangevallen werd.
Over de betrekkingen tusschen Rusland en Enge
land schrijft de «Times"
»De intrekking van de concessie voor den Nintsehwang-
spoorweg door de Ohineesche regeering zou het duidelijk
maken, dat elke poging om den Rnssischen invloed door
een pressie op de regeering te Peking te verminderen
vorgeefsoh was. Engeland moet zich daarnaar richten.
(S 1 o t.)
door EDNA LYALL.
Iemand bracht een Avondblad in de kleedkamer hij
wierp haastig een blik in het verslag van het nienwe
3tuk dat Barry Sterne spoedig zou opvoeren hij las
eenige regels over de roldie Christine ging -vervullen
en was verheugd een korte .zinspeling te lezen op het
succes dat Ralph dien zomer gehad had. Maar toen hij
naar zijne kamers terugkeerde, beviel hem een moedelooze
afkeer voor zijn werk in de provinciën hij verlangde
als hp nooit vroeger verlangd had, om weer in Londen terug
te zijn, om weer eens met zijne oude makkers te acteeren.
De regen viel nog steeds bij druppels neer, de flikke
rende lichten in de herberg op den hoek van Wild Street
weerkaatsten in het natte plaveisel. Een eindje verder,
toen hij London Road overstak, stootte hij op een troepje'
menseken, die om een tramwagen stonden; hij bieef lus
teloos stilstaan om te zien wat er te doen was. De paar
den traehtten te vergeefs om vasten voet te krijgen op
den slipperigen weg.; zij vielen en sloegen met de ach-
terpooten en trokken, maar de helling was te veel voor
hen, de wagen gleed terug en voor een oogenblik schenen
de passagiers in gevaar te zweven.
Maeneillie kwam naderbij en sprak met den conducteur,
die bp de koppen der paarden stond en zijn best deed
hen aan te zetten.
«Is de last te zwaar voor hen vroeg Maeneillie.
«Beware me, neen mijnheer", zeide de man, »zij
hebben het honderdmaal gedaan maar het is lasttó als
de weg zoo slikkjg is, en deze vos is bang om te vallen,
liet is alleen maar angstmijnheerniets anders ze
kunnen het gauw genoeg doen."
Maeneillie klopte het verschrikte dier op den hals
hp had er medegevoel voor.
«Wjj kunnen den weg niet versperren en de passagiers
omgooien", zeide de koetsier met een vloek die hem
scheen op te Inenten. «Vooruit kameraadhet moet
gaan. Neem de zweep en loop naast hem en sla er op."
Eindelijk was met heel veel omslag de tram weer in
beweging gezet en de arme vos werd staande en val-
lende de heuvel opgetrokken en opgeslagen.
Een overeenkomst met Rusland op een verstandigen
grondslag zou tot stand kunnen komen, hoewel uit niets
blijktdat het bereid is ons halverwege tegemoet te
komen. Zulk een overeenkomst zou in Engeland een
groote voldoening doen ontstaanevenals vroeger de
overeenkomst met Rusland betreffende de grensregeling
voor Indië.
De gemeenteraad van Dublin nam Maandag een
verzoek van den hertog van Westminster in behandeling,
waarin om hulp en steun wordt gevraagd voor de oprich
ting van een standbeeld ter eere van Gladstone te Dublin.
Een der raadsleden stelde een motie voor, waarvan de
strekking was dat de gemeenteraad van oordeel is dat te
Dublin geen enkel standbeeld voor eenig Engelscbman
behoort te worden opgerieht zoolang niet het Iersehe
volk een passend monument heeft gesticht voor de nage
dachtenis van Parnell. Deze motie werd onder toejuichingen
met algemeene stemmen aangenomen.
KUSEAMD. Blijkbaar is de Regeering niet voor
nemens zich de dreigementen van Lord Salisbury aan te
trekken. De «Noroje Wremija" zegt daarover
«Wij kunnen ons waarlijk niet begrijpen, waarom de
Engelsche Russophoben, die zoo lang gebeefd hebben voor
de nabuurschap van Rusland aan de Noordgrens van I
Indië, thans hun vrees overdragen op onze aanwezigheid
in Port-Arthur. Indien de staatkundige gebeurtenissen
onze regeering eens in scherpe tegenstelling tot de En
gelsche regeering brachten, dan is het duidelijk dat de
gevolgen van dit antagonisme zich in de nabijheid van
den Hindoukoush vroeger zouden toonen, dan in de golf
van Pet-Chi-Li. De resultaten van den afstand van Port-
Arthur en Talien-Wan zullen nog niet zoo spoedig blijken.
Er is nog heel wat tijd noodig voor deze beide havens
de taak kunnen vervullen, die de Russische buitenlandsche
staatkunde voor haar bestemdeRusland een voortdurend
vrijen uitgang te verschaffen aan den Stillen Oceaan.
»In de nabijheid van Indië's noordelijke grens is de
toestand heel anders. Daar is alles reeds lang gereed,
en georganiseerd voor de operaties, die een nieuwen aanval
van krachtige Engelsche onwelwillendheid zou kunnen
noodig maken."
J8PAAJE. De Regeering heeft het oordeel gevraagd
der verschillende politieke partijen (zelfs da Carlisten,
Socialisten en republikeinen zijn niet vergeten) over den
huidigen toestand en de te sluiten vrede. Dat de antwoorden
uiteenloopen, laat zieb denken.
De voorzitters van Kamer en Senaat, Montero Rios en
V ega de Armijo en ook generaal Campos verklaarden, dat
zij ,met de houding der Regeering instemden.
Generaal Weijler schrijft, dat hij verbaasd is, dat zijn
oordeel wordt ingeroepen over den vrede, terwijl men het
niet noodig geoordeeld heeft te raadplegen over den oorlog
en dat hij zich overigens bij Robledo (die den oorlog wil
voortzetten) aansluit.
Salmeron, de Republikelnsche leider in de Kamer, ver
klaarde echter aan den minister-president, dat de Regeering
die den oorlog had gewild en verklaard, thans maar zien
moest hoe zij zich redde. De Republikeinsche partij,
zeide hij, is verbaasd en vertoornd over het dictatoriaal
optreden der Regeering, over de instelling eener censuur,
die de pers muilbandt, over de terzijde-stelling van het
Parlement, de wettige vertegenwoordiging. Om deze re
denen, verklaarde Salmeron, willen de republikeinen
thans niets weten van de onderhandelingen, noch van de
voorwaarden, doch aan de monarchistische partijen de
geheele verantwoordelijkheid laten voor den komenden
toestand.
VEH. STATEA. Omtrent de opinie dor Regeering
over Spanje's antwoord is nog niets bekendmoest zij
niet gunstig zijn, dan zou, volgens de «Herald" admiraal
Sampson bevel ontvangen onverwijld naar Spanje te
stoomen.
Generaal Wilson nam den 9 Coamo (op Porto Rico)
in de verliezen der Amerikanen bedroegen 7 gewonden.
De .Spanjaarden verloren 12 dooden, waaronder majoor
Yellescas en twee kapiteins, en 35 gewonden.
Bij den landbouwer J. Geertzema aan de Hoofd
vaart te Haarlemmermeer, is door baldadige handen
een H.A. gemaaide rogge, dat reeds aan hokken stond,
vermeld. Een gedeelte lag verspreid over 't land of was
J geworpen in de sloot. De vermoedelijke reden is
wraak, naardien genoemde landbouwer vreemde maaiers
in dienst had.
Te Edam zullen, op nitnoodiging van den burgemees
ter, den 31 Aug. een aantal botters gemeerd liggen in
de grachten waarlangs de Historische Optocht zich be
wegen zal. Op die botters, met de vlag getooid en waar
van sommige vaartuigen versierd worden, zullen vrouwen
en kinderen in hun schilderachtige kleedij plaats nemen.
Alleen van het eiland Marken hebben zich nn reeds
ruim dertig sehippers bereid verklaard om te komen,
Ook Volendam zal wel flink vertegenwoordigd zijn.
Tusschen Marken en Edam en Volendam heeft'altijd
een band bestaan. Toen in vorige eenwen de Groote
Iverk te Edam verbrandde door het inslaan van den blik
sem, kwamen de Marker visschers krachtig helpen bij het
blusschingswerk. Nog jaren daarna werd die dag steeds
in eene openbare godsdienstoefening herdacht, en dan.
//O, hoe kondt u hen zoo wreed laten wezen, mijnheer
Maeneillie riep Ivy, die naar hare kamers terugkee-
rende, met Helen Orme getuige was geweest van het
gebeurde.
«Wel, beste kind, ik vond bet even onaangenaam als
jij," zeido de directeur, «maar wat was er aan te doen De
lading was niet te zwaar, het paard was alleen angstig en
men kon ,het niet aan het verstand brengen, dat hem niets
zou gebeuren. Zooals wij allen, dacht het alleen maar aan
de belling, die voor hem iag, iuplaats van zijne gedachten
te bepalen op den volgenden stap. Je ziet, terwijl jij den
koetsier verwenschte, heb ik, als de melancholieke Jacques,
dit sehonwspel gemoraliseerd."
Zij lachten en wenschten hem goeden avondmaar
Ivy keek hem angstig na, toen hij nadat hij haar thuisge
bracht hadSeymour Street weder doorliep naar zijne
kamers, die een eindje verder gelegen waren.
»Nei," zeide zij tot haar makkertje, «wat ziet mijnheer
Maeneillie er van avond ziek uit. Ik geloof dat het nu
voorgoed met hem gedaan zal wezen."
«O, dat hoop ik niet," zeide Helen Orme, «ik geloof
dat hij alleen maar neerslachtig is. Hij heeft kortgeleden
zijn moeder verloren en daarenboven heeft hij genoeg
redenen om neerslachtig te zijn, met zulke leege zalen
als wij den iaatsten tijd gehad hebben."
Intnsschen had Maeneillie zijne eenzame kamers opge
zocht. Zijne gedachten waren afgedwaald naar de voor
stellingen in Stratford naar Ralph's schitterend sncces,
naar den vollen schouwburgbet scheen hem toe
of hij nu thuiskomende een lief klein huisvrouwtje bij
den baard moest vinden, dat hij een welkomstgroet moest
ontvangen uit Evereld's trouwe blauwe oogen. Inpiaats
daarvan kwam hij in een leege kamer, geen vuur in den
haard en een eenzaam maal dat op hem wachtte. Hij gin<*
zitten en at plichtmatig maar zonder eetlust. Hij dwong
zich zelfom er aan te denkenhoeveel beter het was,
dat Evereld en Ralph bij Christine warenmaar hoe
meer hij dacht, hoe meer werd hij door het hevige verlangen
bezield, daar ook te zijn.
En nu, voor de eerste maal in zijn leven, bekroop hem
een gevoel van doodelijke zwakheidhij wankelde naar
zijn slaapkamer. Het gas was laag gedraaid het venster
aan do achterzijde van het huis was wijd opengelaten
hij ademde vrijer en leunde eenige minuten tegen de
blinden met een vaag bewustzijn den sterrenhemel en de
donkere schadnw der omliggende gebouwen ziende. In
zijne oogen lag dezelfde angstige blik van een groote
menschelijke vrees die de oogen van den Pompeiaan-
schen schildwacht zoo pathetisch maakt. Hij had lang
ongeduldig geleden, had weinig aan zich zelf gedacht,
maar nn beving hem de angst, dat hij zijn gezondheid
I zou verliezen en hij wist, dat het geen ijdele verbeelding
I was, maar dat het gevaar werkelijk bestond en hij het
moedig onder de oogen moest zien.
En toch was het beter, duizendmaal beter gebroken
te zijn naar lichaam en geest dan den misslag te begaan,
een schender der wet te zijn. Beter deze wreede verwij
dering van de vrouw, die hij lief had, dan ontrouw aan
hetgeen hij wist dat recht was.
«Er is geen ziertje onderscheid tusschen mij en dat
trampaarddacht bij, de blinden neerlatende en bet
gas opdraaiende terwijl een glimlach zelfs nn nog om
zijn bleeke lippen zweefde. «De weg is glibberig en een
heuvel moet beklommen worden,het is zwaar werk
maar voetje voor voetje zal het toch wel gaan. In allé
geval
«To a steigh brae, a stubborn back
Hij stond een oogenblik stil om naar Evereld's aquarel
de weg op de heide te zien en «Caller" lucht in te
ademen, door naar de erica en de blauwe bergen achter
de verborgen vallei te zien.
Hij zon geduldig verder zwoegen, zooals een rond
reizende man doen moest, en misschien zou na eenigen
tijd o, hoe verlangde en bad hij dat die tijd spoedig
zou komen de onrechtvaardige wet veranderd worden
en hij eu Christine eindelijk rust en een tehuis zouden
vinden in die verborgen vallei der toekomst. In alle
geval zou niemand hen van hun bezit hiernamaals kunnen
berooven.
Echter keerde de gewone uitdrukking van kalmte en
kracht op zijn gelaat niet terug, voordat hij het schilderijtje
had omgekeerd en de aanhaling uit «Marius de Epicurist"
gelezen had, die hij er in Callander achter had geschreven.
De woorden waren deze «Moest niet de geheele
wereld om hem heen, voor hem in het niet verzinken,
wanneer hij er voor een oogenblik werkelijk alleen in
was^ geweest? Zijn schijnbare eenzaamheid was rijk aan
afwisseling geweest. Het was of er niet één, maar twee
zwervelingen naast elkander stonden."
EINDE.