De Grieksche Tolk
K E R
ÏÏ..Z Cz;" s'Mtie-
No. 98.
Honderdste jaargang.
1898.
V RIJ D A G
19 AUGUSTUS.
Buitenland.
FEUILLETON.
3)
A. COM DOYLE.
UkimitSCIIi: COURANT.
Deze Courant wordt Dlnsda g-, Uondcrdit g-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,89 franco door het
geheele rijk f 1.
3 Nummers f «,96. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone advertenticn:
Per regel f 9,19. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven f„"r a n c'o aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
Telefoonnummer3.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter algemeene kennisdat de KERMS dit
jaar zal worden gehouden van 29 Augustus a.s. tot
en met 1 September d.a.v.;
dat de regeling van de staanplaatsen en van hetgeen
verder mot de kermis in verband staat, opgedragen blijft
aan de gemeente-politie
dat de loting voor de niet verpachte staan
plaatsen zal plaats hebben aan het politie-bureau op
"Woensdag 24 Augustus a.s., des voormiddags ten
ÏO ure
en dat op maandag 3 September a.s., des mor
gens onmiddellijk een aanvang moet worden gemaakt
met het afbreken en opruimen der kramen tenten en
uitstallingen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorzitter.
18 Aug 1898. 0. D. DONATH, Secretaris.
WUITSCMiAUïD. Keizer Wilhelm is dezer dagen
op Wilhelmshöhe van zijn paard gevallen. Er waren twee
dames die hem ruikers wilden aanbieden, maar juist toen
de keizer de vriendelijke gave wilde aannemen, steigerde
zijn paard en wierp hem af. De vorst bezeerde zich niet.
Lachend stond hij op en besteeg een ander ros.
ESTCSEI<AN1>. Naarmate de ontevredenheid over den
gang van zaken in China toeneemt, wordt Li-Hung-Chang
meer en meer de zondebok. De 'Manch. Guardian" zegt,
dat de regeering ten slotte tot de overtuiging is geko
men dat de schuld en de oorzaak van den toestand in
Oost-Azie niemand anders is dan Li-Hung-Ohang Li is
geheel op de hand van de Russen en bevoordeelt hen
bovenmate. Zijn aanmatigende en beleedigende houding
tegenover den Engelscben gezant, sir Claude Mac Donald,
moeten in hooge mate de verontwaardiging van de Re
geering te Londen hebben opgewekt. Li-Hung-Chang had
zelfs den gezant gedreigd, tijdens de jongste onderhande
lingen over de spoorwegconcessies, hem zijn paspoorten
te zullen zenden en hem te zullen verzoeken Pekinc te
verlaten.
De Engelsche regeering zon nu voornemens zjjn bij den
keizer van China aan te dringen op het ontslag van Li,
die Peking zou moeten verlaten en in een afgelegen pro
vincie in ballingschap worden gezonden.
De 'Manch. Guardian" voorziet wel, dat Rusland en
frankrijk, de beschermers van Li, zich daartegen zonden
verzetten maar hun tegenstand zou niet veel baten, als
Engeland maar krachtig optreedt.
De \Vostm. Gazette" wil dit wel gelooven, als Rus
land zich er buiten hondt. Maar als het tot een conflict
komt, zal Rusland niet precies doen, wat Engeland het
meest aangenaam is.
FRANKRIJK. De terugkeer van prins Henri van
Orleans naar Frankrijk wordt in de volgende bewoor
dingen aangekondigd
»Daar het toch onmogelijk ïs wegens de regens om in
Augustus en September in Abessynië iets te doen, is prins
Henry van Orleans voornemens voor twee maanden naar
Frankrijk terug te keeren. Hij besloot daartoe, omdat hij
met eenige koloniale specialiteiten wenscht te spreken
over zijn telephonische gesprekken met koning Menelik
en diens ministers en omdat hij ook wat nieuwe toe
bereidselen had te maken,
Hoewel prins Henry nog op den besten voet staat
met majoor Leontiefï, heeft hij zich van dezen afgescheiden
om enkel de Fransohe belangen in Abessynië te kunnen
dienen. Daartoe zal bij aau het hoofd van een onafhan
kelijke colonne naar Shoa terngkeeren. De twee maanden
van zijn verblijf daar hebben gediend om deze nienwe
expeditie vuor te bereiden en den stenn der A bessynische
overheid te verkrijgen."
De ministers van justitie en oorlog, de heeren Sar-
rien en Oavaignac zijn naar Ma^on in Bonrgondië gereisd
om de prijsuitdeeling voor het internationaal tnrnfeest
bij te wonen. De ministers worden ontvangen met de
kreten: »Leve het leger! Leve Cavaignac!"
RllIiAID. Het Journal de St.-Pétersbourg"
bespreekt de commentaren der Engelsche pers naar aan
leiding van de gebeurtenissen in Oost-Azië en zegt dan
»Als de Engelsche bladen zich beter op de hoogte
hadden gesteld van de vredelievende bedoelingen der
Russische staatkunde en van de vriendschappelijke betrek-
kingen tussehen Rusland en China, zouden zij geen geloof
hebben geslagen aan de sensationeele nieuwsberichten
van zekere zjjde.
»Het doel der Russische regeering is alleen de voor-
deelen, door Rusland behaald, te behouden, doch geens-
zins het verkrijgen van nienwe bezittingen in het verre
Oosten. Het is ver van de bedoeling der regeering de
economische belangen van Engeland te schaden en even
min die van eeuige andere mogendheid."
Dit alles klinkt zeer onschuldigof het echter den
Engelscben toorn zal stillen is een andere vraag.
8PASJE. De minister van oorlog heeft den 16 ver
klaard, dat het ODjuist is, dat hij een officieel telegram
van Jandenes heeft ontvangen over de overgave van
Manilla. Officieel weet hij alleen, dat de gouverneur
Angnsti te Hongkong is aangekomen.
De ministerraad hield zich bezig met het repatrieeren
der soldaten van Cuba. Ook zal de ministerraad zich
waarschijnlijk bezighouden met de keuze van de com
missarissen voor het definitieve vredesverdrag.
De ministerraad heeft de quaostie van het bijeenroepen
der Cortes niet behandeld, omdat de ministers het niet
eens zijn met Sagasta en besloten waren een crisis uit
te lokken als deze zijn wil doorzette.
VBREE1VIG.DE 8TATE5L De staatssecretaris van
buitenlandsche zaken de heer Day, die benoemd zal wor
den tot lid der commissie voor het vaststellen van het
vredesverdrag met Spanje zal, naar men zegt, als staats
secretaris worden vervangen door kolonel Hay, den ge
zant te Londen.
Een telegram van den consul Wildman te Hongkong
van 15 Ang. aan het departement van buitenlandsche
zaken meldt, dat Nanilla zich onvoorwaardelijk i heeft
overgegeven.
Admiraal Dewey gaf aan generaal Augnsti twee uur
bedenktijd om zich over te geven. Generaal Angnsti
weigerde, waarop het bombardement om negen nnr des
morgens begon. Het duurde twee nar. De Spanjaarden
verklaarden, dat de meeste Amerikaansche granaten niet
ver genoeg vielen. Om elf uur werden de loopgraven
door duizend Amerikaansche soldaten bestormd, die alles
voor zich uit dreven. Een kleine macht van drie duizend
Spanjaarden, half verhongerd, slecht gewapend en gerin
gen tegenstand biedend, werd teruggedreven naar de
citadel. Toen verdere tegenstand nutteloos was, gaf de
bevelhebber de citadel over. Men verzekert dat de Ame
rikanen zware verliezen leden in de loopgraven, waar
zij aan een moorddadig vuur der Spanjaarden waren
blootgesteld.
Keizer Wilhelm als architect.
Keizer Wilhelm heeft zelf de teekening gemaakt van
den klokken-toren van de 'Verlosserskerk" die te Jeru
zalem gebouwd wordt. Ook voor den bouw van het
binnenste der kerk heeft de Keizer vele aanwijzingen
gegeven.
De toren wordt zoo geheel anders dan al de minarets
en de koepels op kerken en moskeeën te Jeruzalem, dat
hij zeer in het oog zal vallen.
Keizer Wilhelm heeft nn wel zoo ongeveer alle
kunsten bij de hand gehad.
Een huldeblijk aan Esterhazy
De Siècle" schrijft:
'Majoor Esterhazy en mej. Marguerite Pays zijn door
de Kamer van inbeschuldigingstelling van alie vervolging
ontslagen. Hun vrienden verklaren dat zij onwaardigljjk
zijn vervolgd door rechter Bertulns en dat zij slacht
offers zijn.
»Het komt ons voor dat men hun daarvoor wel een
schadevergoeding schuldig is.
Toen Zola door het Hof van Assisen veroordeeld was,
hebben zijn vrienden onmiddellijk een inschrijving ge
opend om hem een huldeblijk aan te bieden. Zij heeft
in korten tijd meer dan 11000 frs. opgebracht.Er is
een gonden medaille geslagen van meer dan 2,2 K.G.
en deze wacht in een der brandkasten van het 'Crédit
Lyonnais kalm het oogenblik af, waarop de vrienden
haar aan Zola kunnen ter hand stellen.
Waarom zonden de vrienden van den majoor niet
het initiatief nemen tot een dergelijke hulde. Waarom
openen de 'Intransigeant", de Libre Parole", de »Jonr"
niet een dergelijke inschrijving om aan Esterhazy een
eeresabel aan te bieden
8Zij beweren dat zij de geheele wereld met zich hebben.
BOOR
'Zoo is het genoeg, mr. Melas," zeide hg. »U ziet,
dat we a voor een zeer particuliere zaak in ons ver
trouwen genomen hebben. Wij zonden n niet lastig zijn
gevallen, wanneer een vriend, die Grieksch spreekt en
die deze zaak op touw heeft gezet, niet genoodzaakt
ware geworden naar het Oosten terug te keeren. Het
was strikt noodzakelijk, dat een ander zijn plaats innam
Ik boog.
'Hier zijn vijf pond sterling," zeide hij, op mij toe
tredende >ik hoop, dat dit voldoende is. Maar onthoud
voegde hg er bg, mg even op de borst tikkend en wem-
giggelend, »als ge over deze zaak tegen iemand spreekt,
tegen een levend wezen, dat God n dan genadig zn
Ik kan n de walging en afschuw niet beschrijven, die
deze nietig uitziende man mij inboezemde. Nn het lamp
licht hem bescheen, kon ik hem duidelijk zien. Zijn ge
laat was bleek en verlept en zijne kleine gepunte baard
was dun en slecht onderhouden. Als hij sprak, stak hij
zgn hoofd vooruit en zijn lippen en oogleden waren on
ophoudelijk in beweging, als bij iemand, die aan St.
Vitns-dans Igdfc. Ik kon niet anders denken, dan dat
zgn vreemdsoortige, korte lach ook een verschijnsel van
zenuwziekte was. De schrik, dien zijn gelaat inboezemde,
lag evenwel in zijne oogen, die staalgrijs en koel, met een
boosaardige onpeilbare wreedheid voor zich uitstaarden.
»\vij zullen het te weten komen, wanneer gij hier
over spreekt zeide hij. »Wij hebben onze eigen bron
nen van informatie. Nn zult ge het rijtuig op u vinden
wachten en mijn vriend zal u wegbrengen."
Ik haastte mij door de gang in het rijtuigwaarbjj
ik wederom dien vlnchtigen indruk kreeg van een laan
met boomen. Mr. Latimer volgde mij op den voet en
nam zonder een enkel woord zijn plaats in tegenover mij.
Zwijgend reden wij een niet te bepalen afstand met de
raampjes opgehaaldtotdat het rijtuig eindelijkeven
na middernachtstilhield.
'Hier znlt ge moeten uitstappen Mr. Melas", zeide
mijn geleider. »Het spijt mij, dat ik n zoo ver van
nw huis moet afzetten maai het kan niet anders. Elke
poging uwerzijds om het rijtuig te volgen zon u slechts
kunnen benadeelen."
Met deze woorden opende hij het portier en ik was
nauwelijks uit het rijtuig gesprongenof de koetsier
legde de zweep over de paarden en het rijtuig rolde
weg. Verbaasd keek ik rond.
Ik bevond mij op een soort weilandbegroeid met
braamstruiken. In de verte teekende zich een liju van hui
zen af, met hier en daar een licht aan de vensters. Aan den
anderen kant zag ik de roode seinlichten van een spoorlijn.
Het rijtuigdat mij hier gebracht had was reeds
uit het gezicht. Ik stond rond te kijken, mij verbaasd
afvragende waar ik mij wel mocht bevinden toen ik
iemand in het duister naar mij toe zag komen. Toen
hij bij mij was, bleek het een spoorbeambte te zijn.
»Kan je mij ook zeggen, wat dit voor een plaats is?"
vroeg ik hem.
'Wandsworth Common", antwoordde hij.
»Kan ik een trein naar de stad krijgen
'Als ge ongeveer een mijl verder loopt, naar Clap-
ham Junction'zeide hg, »znlt ge nog juist bijtijds zijn
voor den laatsten trein naar Victoria-station."
»En dat was het einde van mijn avontuur, mijnheer
Holmes. Ik weet niet waar ik was, noch met wien ik
gesproken had, niets anders dan hetgeen ik n verteld
heb. Maar ik weet, dat daar niets goeds gebeurt en ik
zon gaarne dien ongelukkigen man helpen als ik kon.
Ik heb de geheele geschiedenis den anderen ochtend aan
mijnheer Mycroft Holmes verteld en vervolgens ook aan
de politie."
Wjj allen zaten eenigen tijd stilzwijgend nadat wij
deze buitengewone geschiedenis hadden aangehoord. Daar
op keek Sherlock naar zijn broeder.
»Is er al iets gedaan vroeg hij.
Mycroft nam de Daily News" op, die op een ziitafel-
tje lag.
'Iedereen die eenige informatie weet te geven omtrent
de verblijfplaats van een Griekschen heer Paul Kradites
genaamd van Athene en onbekend met de Engelsche
taalzal beloond worden. Een dezelfde belooning wordt
uitgereikt aan dengene die eenige inlichtingen kan ge
ven omtrent eene Grieksche dame, wier voornaam Sophie
is. Lr. lett. X 247. Dat heeft in alle dagbladen ge
staan. Maar er is niets op gekomen."
»En het Grieksche consulaat
»Ik heb geïnformeerd. Daar weet men van niets."
'Een telegram aan het hoofd van de Atheensche
politie."
'Sherlock heeft al de energie van de familie," zeide
Mycroft, zich tot mij wendende. »Welneem jij de zaak
maar op je Sherlock en meld mij wanneer je iets ver
neemt."
»Zoker," antwoordde mijn vriend van zijn stoel op
staande »ik zal het je laten weten, en Mr. Melas ook.
Intnsschen zou ik n maar raden, Mr. Melas, op uwe
hoede te zijn want natuurlijk weten zij uit deze adver
tentie dat gij hen verraden hebt."
Terwijl wij samen naar huis gingen liep Holmes een
telegraafkantoor binnen en zond verschillende telegram
men af.
'Zoo ziet ge, Watson," merkte hij op, „dat onze
avond niet verspild is. Sommige van mijn belangrijkste
gevallen zijn mij op deze manier door Mycroft bezorgd.
Het vraagstuk, dat wij zooeven gehoord hebben, alhoe
wel er maar ééue uitlegging voor is, heeft toch nog
eenige bijzondere punten."
»Ge hoopt dus, het te kunnen oplossen."
'Wel, met wat_ wij reeds weten, zon het -al heel
zonderling zijn, indien wij de rest niet ontdekten.
Ge moet bij uzelven alreeds een idee hebben gevormd