De Grieksche Tolk K E R ÏÏ..Z Cz;" s'Mtie- No. 98. Honderdste jaargang. 1898. V RIJ D A G 19 AUGUSTUS. Buitenland. FEUILLETON. 3) A. COM DOYLE. UkimitSCIIi: COURANT. Deze Courant wordt Dlnsda g-, Uondcrdit g- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,89 franco door het geheele rijk f 1. 3 Nummers f «,96. Afzonderlijke nummers 3 ets. Prijs der gewone advertenticn: Per regel f 9,19. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven f„"r a n c'o aan de Uitgevers HERMs. COSTER ZOON. Telefoonnummer3. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar brengen ter algemeene kennisdat de KERMS dit jaar zal worden gehouden van 29 Augustus a.s. tot en met 1 September d.a.v.; dat de regeling van de staanplaatsen en van hetgeen verder mot de kermis in verband staat, opgedragen blijft aan de gemeente-politie dat de loting voor de niet verpachte staan plaatsen zal plaats hebben aan het politie-bureau op "Woensdag 24 Augustus a.s., des voormiddags ten ÏO ure en dat op maandag 3 September a.s., des mor gens onmiddellijk een aanvang moet worden gemaakt met het afbreken en opruimen der kramen tenten en uitstallingen. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorzitter. 18 Aug 1898. 0. D. DONATH, Secretaris. WUITSCMiAUïD. Keizer Wilhelm is dezer dagen op Wilhelmshöhe van zijn paard gevallen. Er waren twee dames die hem ruikers wilden aanbieden, maar juist toen de keizer de vriendelijke gave wilde aannemen, steigerde zijn paard en wierp hem af. De vorst bezeerde zich niet. Lachend stond hij op en besteeg een ander ros. ESTCSEI<AN1>. Naarmate de ontevredenheid over den gang van zaken in China toeneemt, wordt Li-Hung-Chang meer en meer de zondebok. De 'Manch. Guardian" zegt, dat de regeering ten slotte tot de overtuiging is geko men dat de schuld en de oorzaak van den toestand in Oost-Azie niemand anders is dan Li-Hung-Ohang Li is geheel op de hand van de Russen en bevoordeelt hen bovenmate. Zijn aanmatigende en beleedigende houding tegenover den Engelscben gezant, sir Claude Mac Donald, moeten in hooge mate de verontwaardiging van de Re geering te Londen hebben opgewekt. Li-Hung-Chang had zelfs den gezant gedreigd, tijdens de jongste onderhande lingen over de spoorwegconcessies, hem zijn paspoorten te zullen zenden en hem te zullen verzoeken Pekinc te verlaten. De Engelsche regeering zon nu voornemens zjjn bij den keizer van China aan te dringen op het ontslag van Li, die Peking zou moeten verlaten en in een afgelegen pro vincie in ballingschap worden gezonden. De 'Manch. Guardian" voorziet wel, dat Rusland en frankrijk, de beschermers van Li, zich daartegen zonden verzetten maar hun tegenstand zou niet veel baten, als Engeland maar krachtig optreedt. De \Vostm. Gazette" wil dit wel gelooven, als Rus land zich er buiten hondt. Maar als het tot een conflict komt, zal Rusland niet precies doen, wat Engeland het meest aangenaam is. FRANKRIJK. De terugkeer van prins Henri van Orleans naar Frankrijk wordt in de volgende bewoor dingen aangekondigd »Daar het toch onmogelijk ïs wegens de regens om in Augustus en September in Abessynië iets te doen, is prins Henry van Orleans voornemens voor twee maanden naar Frankrijk terug te keeren. Hij besloot daartoe, omdat hij met eenige koloniale specialiteiten wenscht te spreken over zijn telephonische gesprekken met koning Menelik en diens ministers en omdat hij ook wat nieuwe toe bereidselen had te maken, Hoewel prins Henry nog op den besten voet staat met majoor Leontiefï, heeft hij zich van dezen afgescheiden om enkel de Fransohe belangen in Abessynië te kunnen dienen. Daartoe zal bij aau het hoofd van een onafhan kelijke colonne naar Shoa terngkeeren. De twee maanden van zijn verblijf daar hebben gediend om deze nienwe expeditie vuor te bereiden en den stenn der A bessynische overheid te verkrijgen." De ministers van justitie en oorlog, de heeren Sar- rien en Oavaignac zijn naar Ma^on in Bonrgondië gereisd om de prijsuitdeeling voor het internationaal tnrnfeest bij te wonen. De ministers worden ontvangen met de kreten: »Leve het leger! Leve Cavaignac!" RllIiAID. Het Journal de St.-Pétersbourg" bespreekt de commentaren der Engelsche pers naar aan leiding van de gebeurtenissen in Oost-Azië en zegt dan »Als de Engelsche bladen zich beter op de hoogte hadden gesteld van de vredelievende bedoelingen der Russische staatkunde en van de vriendschappelijke betrek- kingen tussehen Rusland en China, zouden zij geen geloof hebben geslagen aan de sensationeele nieuwsberichten van zekere zjjde. »Het doel der Russische regeering is alleen de voor- deelen, door Rusland behaald, te behouden, doch geens- zins het verkrijgen van nienwe bezittingen in het verre Oosten. Het is ver van de bedoeling der regeering de economische belangen van Engeland te schaden en even min die van eeuige andere mogendheid." Dit alles klinkt zeer onschuldigof het echter den Engelscben toorn zal stillen is een andere vraag. 8PASJE. De minister van oorlog heeft den 16 ver klaard, dat het ODjuist is, dat hij een officieel telegram van Jandenes heeft ontvangen over de overgave van Manilla. Officieel weet hij alleen, dat de gouverneur Angnsti te Hongkong is aangekomen. De ministerraad hield zich bezig met het repatrieeren der soldaten van Cuba. Ook zal de ministerraad zich waarschijnlijk bezighouden met de keuze van de com missarissen voor het definitieve vredesverdrag. De ministerraad heeft de quaostie van het bijeenroepen der Cortes niet behandeld, omdat de ministers het niet eens zijn met Sagasta en besloten waren een crisis uit te lokken als deze zijn wil doorzette. VBREE1VIG.DE 8TATE5L De staatssecretaris van buitenlandsche zaken de heer Day, die benoemd zal wor den tot lid der commissie voor het vaststellen van het vredesverdrag met Spanje zal, naar men zegt, als staats secretaris worden vervangen door kolonel Hay, den ge zant te Londen. Een telegram van den consul Wildman te Hongkong van 15 Ang. aan het departement van buitenlandsche zaken meldt, dat Nanilla zich onvoorwaardelijk i heeft overgegeven. Admiraal Dewey gaf aan generaal Augnsti twee uur bedenktijd om zich over te geven. Generaal Angnsti weigerde, waarop het bombardement om negen nnr des morgens begon. Het duurde twee nar. De Spanjaarden verklaarden, dat de meeste Amerikaansche granaten niet ver genoeg vielen. Om elf uur werden de loopgraven door duizend Amerikaansche soldaten bestormd, die alles voor zich uit dreven. Een kleine macht van drie duizend Spanjaarden, half verhongerd, slecht gewapend en gerin gen tegenstand biedend, werd teruggedreven naar de citadel. Toen verdere tegenstand nutteloos was, gaf de bevelhebber de citadel over. Men verzekert dat de Ame rikanen zware verliezen leden in de loopgraven, waar zij aan een moorddadig vuur der Spanjaarden waren blootgesteld. Keizer Wilhelm als architect. Keizer Wilhelm heeft zelf de teekening gemaakt van den klokken-toren van de 'Verlosserskerk" die te Jeru zalem gebouwd wordt. Ook voor den bouw van het binnenste der kerk heeft de Keizer vele aanwijzingen gegeven. De toren wordt zoo geheel anders dan al de minarets en de koepels op kerken en moskeeën te Jeruzalem, dat hij zeer in het oog zal vallen. Keizer Wilhelm heeft nn wel zoo ongeveer alle kunsten bij de hand gehad. Een huldeblijk aan Esterhazy De Siècle" schrijft: 'Majoor Esterhazy en mej. Marguerite Pays zijn door de Kamer van inbeschuldigingstelling van alie vervolging ontslagen. Hun vrienden verklaren dat zij onwaardigljjk zijn vervolgd door rechter Bertulns en dat zij slacht offers zijn. »Het komt ons voor dat men hun daarvoor wel een schadevergoeding schuldig is. Toen Zola door het Hof van Assisen veroordeeld was, hebben zijn vrienden onmiddellijk een inschrijving ge opend om hem een huldeblijk aan te bieden. Zij heeft in korten tijd meer dan 11000 frs. opgebracht.Er is een gonden medaille geslagen van meer dan 2,2 K.G. en deze wacht in een der brandkasten van het 'Crédit Lyonnais kalm het oogenblik af, waarop de vrienden haar aan Zola kunnen ter hand stellen. Waarom zonden de vrienden van den majoor niet het initiatief nemen tot een dergelijke hulde. Waarom openen de 'Intransigeant", de Libre Parole", de »Jonr" niet een dergelijke inschrijving om aan Esterhazy een eeresabel aan te bieden 8Zij beweren dat zij de geheele wereld met zich hebben. BOOR 'Zoo is het genoeg, mr. Melas," zeide hg. »U ziet, dat we a voor een zeer particuliere zaak in ons ver trouwen genomen hebben. Wij zonden n niet lastig zijn gevallen, wanneer een vriend, die Grieksch spreekt en die deze zaak op touw heeft gezet, niet genoodzaakt ware geworden naar het Oosten terug te keeren. Het was strikt noodzakelijk, dat een ander zijn plaats innam Ik boog. 'Hier zijn vijf pond sterling," zeide hij, op mij toe tredende >ik hoop, dat dit voldoende is. Maar onthoud voegde hg er bg, mg even op de borst tikkend en wem- giggelend, »als ge over deze zaak tegen iemand spreekt, tegen een levend wezen, dat God n dan genadig zn Ik kan n de walging en afschuw niet beschrijven, die deze nietig uitziende man mij inboezemde. Nn het lamp licht hem bescheen, kon ik hem duidelijk zien. Zijn ge laat was bleek en verlept en zijne kleine gepunte baard was dun en slecht onderhouden. Als hij sprak, stak hij zgn hoofd vooruit en zijn lippen en oogleden waren on ophoudelijk in beweging, als bij iemand, die aan St. Vitns-dans Igdfc. Ik kon niet anders denken, dan dat zgn vreemdsoortige, korte lach ook een verschijnsel van zenuwziekte was. De schrik, dien zijn gelaat inboezemde, lag evenwel in zijne oogen, die staalgrijs en koel, met een boosaardige onpeilbare wreedheid voor zich uitstaarden. »\vij zullen het te weten komen, wanneer gij hier over spreekt zeide hij. »Wij hebben onze eigen bron nen van informatie. Nn zult ge het rijtuig op u vinden wachten en mijn vriend zal u wegbrengen." Ik haastte mij door de gang in het rijtuigwaarbjj ik wederom dien vlnchtigen indruk kreeg van een laan met boomen. Mr. Latimer volgde mij op den voet en nam zonder een enkel woord zijn plaats in tegenover mij. Zwijgend reden wij een niet te bepalen afstand met de raampjes opgehaaldtotdat het rijtuig eindelijkeven na middernachtstilhield. 'Hier znlt ge moeten uitstappen Mr. Melas", zeide mijn geleider. »Het spijt mij, dat ik n zoo ver van nw huis moet afzetten maai het kan niet anders. Elke poging uwerzijds om het rijtuig te volgen zon u slechts kunnen benadeelen." Met deze woorden opende hij het portier en ik was nauwelijks uit het rijtuig gesprongenof de koetsier legde de zweep over de paarden en het rijtuig rolde weg. Verbaasd keek ik rond. Ik bevond mij op een soort weilandbegroeid met braamstruiken. In de verte teekende zich een liju van hui zen af, met hier en daar een licht aan de vensters. Aan den anderen kant zag ik de roode seinlichten van een spoorlijn. Het rijtuigdat mij hier gebracht had was reeds uit het gezicht. Ik stond rond te kijken, mij verbaasd afvragende waar ik mij wel mocht bevinden toen ik iemand in het duister naar mij toe zag komen. Toen hij bij mij was, bleek het een spoorbeambte te zijn. »Kan je mij ook zeggen, wat dit voor een plaats is?" vroeg ik hem. 'Wandsworth Common", antwoordde hij. »Kan ik een trein naar de stad krijgen 'Als ge ongeveer een mijl verder loopt, naar Clap- ham Junction'zeide hg, »znlt ge nog juist bijtijds zijn voor den laatsten trein naar Victoria-station." »En dat was het einde van mijn avontuur, mijnheer Holmes. Ik weet niet waar ik was, noch met wien ik gesproken had, niets anders dan hetgeen ik n verteld heb. Maar ik weet, dat daar niets goeds gebeurt en ik zon gaarne dien ongelukkigen man helpen als ik kon. Ik heb de geheele geschiedenis den anderen ochtend aan mijnheer Mycroft Holmes verteld en vervolgens ook aan de politie." Wjj allen zaten eenigen tijd stilzwijgend nadat wij deze buitengewone geschiedenis hadden aangehoord. Daar op keek Sherlock naar zijn broeder. »Is er al iets gedaan vroeg hij. Mycroft nam de Daily News" op, die op een ziitafel- tje lag. 'Iedereen die eenige informatie weet te geven omtrent de verblijfplaats van een Griekschen heer Paul Kradites genaamd van Athene en onbekend met de Engelsche taalzal beloond worden. Een dezelfde belooning wordt uitgereikt aan dengene die eenige inlichtingen kan ge ven omtrent eene Grieksche dame, wier voornaam Sophie is. Lr. lett. X 247. Dat heeft in alle dagbladen ge staan. Maar er is niets op gekomen." »En het Grieksche consulaat »Ik heb geïnformeerd. Daar weet men van niets." 'Een telegram aan het hoofd van de Atheensche politie." 'Sherlock heeft al de energie van de familie," zeide Mycroft, zich tot mij wendende. »Welneem jij de zaak maar op je Sherlock en meld mij wanneer je iets ver neemt." »Zoker," antwoordde mijn vriend van zijn stoel op staande »ik zal het je laten weten, en Mr. Melas ook. Intnsschen zou ik n maar raden, Mr. Melas, op uwe hoede te zijn want natuurlijk weten zij uit deze adver tentie dat gij hen verraden hebt." Terwijl wij samen naar huis gingen liep Holmes een telegraafkantoor binnen en zond verschillende telegram men af. 'Zoo ziet ge, Watson," merkte hij op, „dat onze avond niet verspild is. Sommige van mijn belangrijkste gevallen zijn mij op deze manier door Mycroft bezorgd. Het vraagstuk, dat wij zooeven gehoord hebben, alhoe wel er maar ééue uitlegging voor is, heeft toch nog eenige bijzondere punten." »Ge hoopt dus, het te kunnen oplossen." 'Wel, met wat_ wij reeds weten, zon het -al heel zonderling zijn, indien wij de rest niet ontdekten. Ge moet bij uzelven alreeds een idee hebben gevormd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1898 | | pagina 1