De inwonende patient. No. 104. onderdste jaargang. 1898. VRIJDAG 2 SEPTEMBER. PARIJSCHE BRIEVEN. FEUILLETON A. CONAN DOYLE. AEKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,8O franco door het geheele rijk f 1. 3 Nummers f O,O0. Afzonderlijke nummers 3 ets. Telefoonnummer3. Prijs der gewone advertentien Por regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven f,'r a n c'o aan de Uitgevers HERMs. COSTER ZOON. XXI. Parijs, 26 Augustus 1898. Parijs blijft buitengewoon kalm, wij zijn nog midden in de vaeantiedagen en hoevelen gingen reeds naar buiten, naar de bosschen of naar de zee. Ook wij namen de vorige week eens verlof, het was namelijk veel te warm om te werken, de thermometer steeg gemiddeld tot 34° in de schaduw, dus meer dan 90° Fahrenheit. Doch wij bleven te Parijs, omdat een vriend uit Holland ons kwam be zoeken en acht dagen bleef logeeren. Deze jonge man was nog nooit te voren te Parijs geweest, en wij hebben hem dus een beetje rondgeleid en waarlijk, wij dachten niet, dat zulk eene rol van gids zoo aangenaam zou zijn. Het is waar onze vriend is een aangenaam meusch, die overal en over alles in bewondering stond, zoodat wij de grootste voldoening hadden van onze aangename moeite. Wilt gij in gedachten de wandeling medemaken of spreekt gij liever over de Dreyfuszaak Liever wandelen, opperbest. De trein uit Holland over Brussel kwam klokslag zes uren des zaterdagsavonds het station Nord binnenrollen, wij zagen dien trein niet, om reden men tegenwoordig buiten het station moet wachten op de aankomende vrienden. Dit is niet bepaald aardig, want nu staan wij allen voor eene vrij nauwe deur, en worden elk oogen- blik op zijde geduwd door kruiers en dienstmannen, door reizigers en door andere wachtenden, door menschen die naar het bagagekantoor moeten, enz. enz. Gelukkig zijn de Parijzenaars nog al klein van stuk, zoodat de krullebol van onzen vrij langen vriend boven allen uit steekt, wij drukken hem hartelijk de hand, zoo hjj een fransche vriend was, zouden wij hem omhelzen en brengen hem dadelijk naar een koffiehuis op den Boule vard Denain, waar hij zich te goed doet aan een glas citroen met ijs en seltzerwater, en wij aan een echt hollandsche sigaar, welke toch beter smaakt dan ons sigaretje. Onze vriend verklaartdat het hoofd hem duizelt van al de drukte, het is een verbazend gewemel van rijtuigen, omnibussen, trams, fietsen, voetgangers en onze Hollander is bepaald blijde, wanneer wij hem bren gen in het aardige, rustige Asnières, waar hij een beetje tot verademing komt. Natuurlijk laten wij hem den vol genden ochtend uitslapen, en gaan na het dejeuner naar Saiut-Cloud, waar de prachtige fonteinen, watervallen en het heerlijke park onzen gast in verrukking brengen. Men heeft vanaf de hoogten van Saint-Cloud een prach tig gezicht op Parijs, het is een bijzonder fraaie panorama, het park zelf is mooi aangelegd, vol mooie wandelwegen, groen en bloemen en natuurlijk ontbreekt het niet aan gelegenheden den dorst te lesschen, zoodat wij ons de fransche aperitieven goed doen smaken. En zoo wandelden of liever reden wij een week lang door Parijs, want loopen was ondoenlijk bij deze hitte. Helaas, de vriend heeft nog niet de kleinste helft gezien van al wat hier te bezichtigen valt, daarvoor is minstens eene maand noodig. Toch reden wij over alle groote Boulevards van af de Madeleine naar de Bastille, bezochten de fraaie Madeleine- DOOR 3) Binnen ongeveer een kwartier waren wij opnieuw aan de woning van den dokter. Hij liep ons tegemoet met schrik op 't gelaat. »Oh, wat een geschiedenis 1'' riep hij met de han den aan zijne slapen. »Wat is er dan gebeurd ïBlessington heeft zelfmoord gepleegd." Holmes floot zacht. »Ja, hij heeft zich van nacht opgehangen." Wij waren zijne woning binnengetreden en den dok ter in zijne wachtkamer gevolgd. »Ik weet werkelijk ternauwernood wat ik doe," riep hij. »De politie is reeds boven het heeft mij vreese- lijk geschokt." »Wanneer hebt ge het ontdekt?" »Het was iederen morgen zijne gewoonte, vroegtij dig een kop thee te drinken. Toen van morgen om streeks zeven uur het dienstmeisje zijne kamer bin nentrad, hing de ongelukkige midden in de kamer. Hij had het touw vastgemaakt aan den haak, waaraan gewoonlijk de lamp hing, en hij is afgesprongen van dezelfde kast., die hij ons gisteren toonde." Holmes stond een oogenblik in gedachten verdiept. »Met uw verlof, ik zou gaarne eens naar boven gaan en zien, hoe de zaak zich heeft toegedragen," zeide hij ten laatste. Wij gingen beiden de trap op, gevolgd door den dokter. Het was een vreeselijk tafereel, dat wij, nadat we de slaapkamer waren binnengetreden, voor ons zagen. Reeds heb ik medegedeeld, dat zijn voorkomen den indruk maakte van weekheid en slapte. Toen hij aan Kerk, den grooten Jardin des Plantes, een planten- en dierentuin, de Morgue, vrij griezelig, waar men de lijken tentoonstelt, welke in het water of op den openbaren weg gevonden worden, de prachtige bekende kerk Notre- Dame de Paris en wezen ter loops onzen vriend op de hemelhooge parijsche huizen van zes en zeven verdiepingen, op het fraaie opera-gebouw, op den Oolonne Yendome met het standbeeld van Napoleon den Groote, op den Colonne de la Bastille, op het ruiterstandbeeld van Karei den Groote enz. enz. Een andere wandeling gold het Hötel en Museum der Invaliden met het graf van Napoleon I, een tochtje per boot op de Seine-rivier, het paleis van het Trocadero en den Eiffeltoren, van waar men een vergezicht heeft op en om Parijs, zoo prachtig, zoo éénig, dat het niet te beschrijven is. Al die terreinen daar rondom worden gereed gemaakt voor de tentoonstelling voor het jaar 1900, deze belooft buiten gewoon groot te worden. Waarlijk, wij zijn blijde dat die vriend ons de gelegenheid aanbood ook zelf weder Parijs te bezichtigen want in langen tijd hadden wij de stad niet in zoovele richtingen doorkruist. Dan is alles weer nieuw en mooi, het Palais Royal, de Tuileriën, de prachtige rue de Rivoli, het groote plein Place de la Concordede Champs Elyséesde Are de Triomphe, waar wij boven op klimmen wij telden bijna 300 treden, het Bois de Boulogne en de Jardin d' Acclimatation, ook een dierentuin. Onze vriend was vooral vol bewonde ring over al de prachtige, breeds straten, boulevards en Avenues, over de verbazende drukte, het snelle rijden, en toen wij hem boven op de Butte Montmartre brachten, en toen nog hooger, boven in den dom van de kerk van het Heilige Hart, welke zich op die Butte verheft, toen wij hem al de gebouwen, torens en poorten wezen, welke hij de vorige dagen bezocht en ook die welke wij nog moesten bewaren voor een volgend maal, ja toen stond hij maar steeds te kijken, en riep maar »het is eenig, eenigEn ja, Parijs is eonig, en wanneer die gast het volgende jaar terugkomt, en daarna nogmaals en nogmaals, dan kunnen wij hem elke maal eene week lang van alles laten bezoeken, hetwelk hij de vorige keereu niet zag. Jammer slechts dat onze bezigheden niet toelaten dikwijls vacantia te nemen, want in eene stad van 2iji millioen inwoners moet natuurlijk ook hard gewerkt worden. Toen onze gast ons eindelijk verliet was hij uitstekend voldaan en doodmoe, hoewel hij bij elkander misschien slechts eenige uren geloopen had. Doch Uitgaan, rijden, kijken en dat bij zulk eene tropische hitte, maken ook moede. En thans hebben alle scholen nog de geheele maand September vacantio. Zoo mogelijk gaan vronw en kinderen dan naar buiten, in de bosschen rondom Parijs, want verandering van lucht is bepaald gevsenscht. De moeieljjkheid is kamers te vinden, want zoo is er eene leeg, en een uurtje later is ze weder verhuurd. De kin deren hebben wel pret en afleiding verdiend, niet omdat zij zoo zoet zijn, want het gedrag der jongens is op school slechts redelijk, doch voor hun werk werden onze oudste kleinen, dochter en zoon beiden, beloond met den eere- prijs hunner klasse. Die prijzen bestaan hier uit fraaie boeken en medailles. den haak slingerde, was dit in nog veel sterkere mate het geval, zoodat er bijna niets menschelijks meer in hem was. Zijn nek was uitgetrokken als een geplukt kuiken, waardoor zijn lijk nog zwaarlijviger en onna tuurlijker scheen. Hij was in zijn lang nachtgewaad, gekleed, waaruit zijn gezwollen enkels en plompe voeten naar buiten shaken. Naast het lijk stond een schrander uitziend inspecteur van politie, die eenige aanteekeningen in een zakboek maakte. »He, mijnheer Holmes, ik ben blij dat ik u zie," zei hij op hartelijken toon. «Goeden morgen, Lanner," antwoordde Holmes. »Gij zult mij zeker niet als een indringer beschouwen. Hebt gij van de gebeurtenissen gehoord, die tot deze ontknooping leidden »Ja, ik heb er iets van gehoord." »Hebt gij er reeds eene meening over gevormd >Zoover ik kan zien is de man van angst zinneloos geworden. Het bed is wel beslapen zooals gij ziet. Daar is de vrij diepe indruk van zijn lichaam. Zooals gij weet, komen zelfmoorden het meest voor om vijf uur in den morgen. Dat zal ook ongeveer de tijd geweest zijn dat hij zich opgehangen heeft. Hij schijnt de zaak eerst goed overlegd te hebben." »Ik zon eerder denken gaf ik te kennen dat hij ongeveer drie uur dood is, te oordeelen naar de stijfheid van zijn spieren." >Hebt gij iets bijzonders omtrent de kamers opge- teekend vroeg Holmes. »Ik heb een schroevendraaier en eenige schroeven op de waschtafel gevonden. Hij schijnt ook van nacht sterk gerookt te hebben. Hier zijn vier eindjes sigaar die ik van den haard heb genomen." »Hum 1" zeide Holmes. »Hebt gij ook zijn sigarenpijpje »Neon, ik heb het niet gezien." »Zijn sigarenkoker dan »Ja, die was in zijn jaszak." Holmes opende hem en rook de eenige sigaar die er nog in was. »Oh, dit is een Havanna, en de andere zijn sigaren Wij laten voor heden het parijsche leven rusten, daar wij niet den minsten lust gevoelen over alle mogelijke narigheden te spreken. Op het oogenblik is het eene afschuwelijke serie van ouders die hunne kinderen ten doode toe martelen. En dat staat hier met geheele kolommen in de dagbladen. De Dreyfus-afïaire bespreken wij thans ook niet, de lezers kennen onze meening, welke gedeeld wordt door bijna alle vreemdelingen, doch lijnrecht staat tegenover die van onze meeste parijsche vrienden. J. M. T. Geen kerkvorst heeft tijdens zijn pausschap zooveel geschenken ontvangen als Leo XIII. Katholieke bladen geven van dezo de volgende opsomming 28 met de kostbaarste edelgesteenten bezette tiaren, 319 gonden kruizen met niet minder kostbare juweelen, 1200 bekers van goud en zilver, 81 ringen, waaronder die van den Sultan een waarde van 500.000 lire vertegenwoordigt. Verder een groote diamant van president Kruger, die op 20 millioen lire wordt geschat, 16 pastoralen van goud, rijk met edelsteenen bezet884 offensoriën van goud en zilver, 7 gouden en zilveren beelden en nog een duizend tal kunstvoorwerpen. De gezamenlijke waarde van deze voorwerpen wordt op 50 millioen lire geschat. De geld sommen, die de paus voor de kerk beeft verkregen en beheerd, zullen voorzeker niet achterstaan bij den kerke- lijken schat van 40 millioen lire, die Pius IX had be spaard. De geschenken van den paus zullen na zijn dood ver- eenigd worden in een museum, dat zijn naam zal dragen Uit Isehl. Aan de s>Köln. Zeit." wordt uit Weenen bericht gezonden van een incident in de Oostenrijksche badplaats Ischl, dat daar een pijnlijken indruk maakt. De Neder- landsche pianist, Sieveking namelijk, is daar gevangen genomen, en wel onder de volgende omstandigheden. Hij ontmoette een priester, die een zieke de sacramenten der stervenden bracht, en gevoelde geen roeping bij die ont moeting den hoed af te nemen. De priester altijd volgens de »Köln." sprak hem hierover aan, waarop Sieveking een bits antwoord gaf. Het publiek keerde zich tegen den kunstenaar, die de vlucht nam in zijne woning. Op aanklacht van den priester werd daarop bevel tot zijne inhechtenisneming uitgevaardigd. Men liet hem nog den tijd mede te werken op een concert ten voor- deele van de armen van Iscbl en deel te nemen aan een souper, te zijner eere aangerichtmaar aan de deur wachtte hem de politie, die hem naar de gevangenis bracht. De burgemeester deed nog den volgenden dag moeite voor onzen landgenoot bij de omgeving des Keizers, maar te vergeefs, daar bet recht zijn loop moest hebben. Sieveking is aangeklaagd wegens verstoring der openbare orde, door beleediging van een geestelijke in de uitoefe ning van zijn ambt." Aan de »Köln. Zeit." wordt nog uit Weenen geseind »De Nederlandsche gezant Van der Hoeven heeft zijn uit Holland ingevoerd, en gemaakt van tabak uit de aan Holland toebehoorende Oost-Indische koloniën. Zij worden gewoonlijk in stroo gewikkeld, weet gij, en zijn ia verhouding tot haar lengte dunner dan eenige andere sigarensoort." Hij nam de vier eindjes sigaar en be schouwde ze door zijn vergrootglas. »Twee van deze sigaren zijn opgerookt met pijpje en twee zonder. Van twee zijn de puntjes afgesneden met een zeer scherp mes en van twee zijn die met een uit muntend gebit afgebeten. Dit is geen zelfmoord, mijn heer Lanner, maar een lang beraamde en koelbloedige moord." »0 n m o g e 1 ij k riep de inspecteur. >W a a r o m zouden ze hem op zoo'n lompe manier als door ophan ging van 't leven berooven >Dat is het juist, wat wij moeten trachten te onder zoeken." »Hoe zouden ze naar binnen gekomen zijn «Door de voordeur." »Die was van morgen gegrendeld." »Dau is die gegrendeld, nadat zij vertrokken zijn." »Hoe weet ge dat »Ik heb hunne sporen gezien. Excuseer mij een oogenblik, dan zal ik in staat zijn, u meer mede te deelen." Hij ging naar de deur en het slot omdraaiende onderzocht hij dit volgens de hem eigen methode. Toen nam bij er den sleutel uit, die zich aan den binnenkant bevond en bezag die eveueens zeer nauw keurig. Het bed, het vloerkleed, de stoelen, de schoor steenmantel, het lijk en het touw werden elk op zijn beurt beschouwd tot bij ten laatste zei tevreden te zijn en met mijne hulp en die van den inspecteur deu ongelukkige afsneed en eerbiedig met een laken bedekte. »Wat denkt ge van dit touw?" vroeg hij. »Het is hier afgesneden," zeide Dr. Trevelyan, een lange rol onder het bed weghalende. »Hij was altijd doodsbang voor brand en hield dit steeds bij zich, zoodat hij door het venster zon kunnen ontsnappen, voor 't geval de trap in brand mocht geraken." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1898 | | pagina 1