Groote Veemarkten Het gele gelaat. No. 127. Honderdste jaargang, 1898. WOENSDAG 26 OCTOBER. te ALKMAAR Groote Najaarsveemarkt. Amsterdamsche Brieven. FEUILLETON A. CONAN DOYLE. ALKMAARSCHE COERAAT. Deze Courant wordt Dlnsda g-, Donderdag en at erdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,8©franco door bet geheele rijk f 1. 3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. Telefoonnummer3. Prijs der gewone advertentlen Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. GOSTER ZOON. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennis dat bij gelegenheid der groote najaarsveemarkt op maandag 7 November a.s. het veedat niet per vaartuig naar de markt wordt gebrachtalléén aangevoerd mag worden langs den Hennemerstraatwegden Helderschen weg en over de draaibrug over bet Groot IVoord-Hol landsch Kanaal, bij welke plaatsen het vee dooreen deskundige moet worden onderzocht. Aanvoer van vee langs bet Zegllsover de Geea- terbrug, over de Vlotbrug, over de IVleuwlander- brug en over de rustieke voetbrug isVlüRBODkll. Het vee hetwelk per vaartuig aangevoerd wordt mag niet gelost worden dan onder het toezicht van den daarmede belasten veeartsdie lossing maguitgezonderd voor de gewone marktschuiten en vletten welke aan de Kaarsenmakersgracht moeten lossen alléén geschieden aan de Kanaalkadeop de door den havenmeester aantewijzen plaats. Geen vee mag ter markt geplaatst wordenhetwelk niet vooraf is gekeurd en gestempeld. Het is voorts aan stalhouders uitdrukkelijk ver boden mest of stroo op de marktplaats neer te leggen of te strooien. jf Burgemeester en Wethouders voornoemd Alkmaar, A. MApLAINE PONT, Voorzitter. 22 October 1898. C. D. DONATH Secretaris. XXXVII. Zou er deze week wel één Amsterdamsche Brief door een der vele provinciale correspondenten in de hoofdstad worden geschreven, waarin niet behandeld wordt het zonderlinge incident, dat Woensdagmiddag aan het Centraalstation heeft plaats gehad en waarbij een pers man een droevige rol heeft gespeeld Waarscnijnlijk wel niet en wij zijn er niet opgesteld een uitzondering te maken. Vrij onverwacht kwam deze week het bericht, dat de Koninginnen Hare tijdens de Kroningsdagen gedane belofte om nog eens een nader bezoek aan de Rem- brandt-tentoonstelllng te brengen kwamen vervullen. H. H. M. M. hadden den wensch te kennen gegeven dit in alle kalmte te doen, waarom tot de dagbladen het ver zoek was gericht van Hare komst geen melding te maken. Toen Zij dan ook 's morgens aan het Centraalstation arriveerden was 't daar maar weinig drukker dan ge woonlijk. Een vriendelijke attentie was 't van de Konin ginnen, dat zij ondanks het gure weer in een open victoria plaats namen deze werd voorafgegaan door het rijtnig DOOR i) Bij het publiceeren van deze korte schetsen is het zeer natuurlijk dat ik eerder stilsta bij het succes van mjjn vriend dan bij die enkele gevallen.waarin hij faalde. En dit minder terwille van zijn goeden naam want wanneer hij al zijn hulpmiddelen had uitgeputwaren zijne wilskracht en buigzaamheid van geest het meest bewonderenswaardig maar omdatwaar zijn talent te kort schoothet te dikwijls gebeurde dat niemand anders slaagde en de zaak waarin hij een onderzoek in stelde, nooit werd opgelost. Een paar keer evenwel gebeurde hetdat waar hij dwaalde de waarheid toch werd ontdekt. Sherlock Holmes was iemand die zelden zijn lichaam oetende alleen om zich te oefenen. Weinigen bezaten meer spierkracht dan hij en hij was ongetwijfeld een van de beste boksers, die ik ooit heb gezien maar doellooze lichaamsoefeningen beschouwde hij als krachtverspilling en zelden spande hij zijne krachten bovenmate in, wanneer dit niet in t belang van de zaak waaraan hij zich uit hoofde van zijn beroep wijdde, vereischt werd. In 't laatste geval was hij onvermoeid. In zijn eten was hij hoogst sober en zijn geheele levenswijze was zeer eenvoudig. Al leen gebruikte hij af en toe cocaïne en dit alleen als afwisseling als hij het leven te eentonig vond als er niet veel voor hem te doen was en de dagbladen weinig belangrijk nieuws bevatten. Op zekeren dag in t. begin van de lente maakte hij een wandeling met mij in het Park, de olmen begonnen knoppen te schieten en aan de kleurige loten van de kastaDjeboomen begonnen zich de eerste vijfvoudige bla- van den burgemeester en gevoed door een viertal anderen waarin de dames en heeren. van het gevolg hadden plaats genomen. Die vijf rijtuigen achter elkaar brachten de Amsterdammers ertoe om eens op te kijken en vermake lijk was 't dan te zien, welke verbazing er uit hun gelaat en hun manieren sprak. Wat was dat, konden zij hun oogen gelooven, reden daar niet de Koninginnen een ondeel baar oogenblik later en de hoeden en de petten zwaaiden in de lucht, terwijl een vriendelijk welkomstgejubel op ging. Die verrassing was eenig. Als een loopend vuurtje ging 't nu dra door de stad dat de Koninginnen er waren. Waar dan? Op de Rem- brandt-tentoonstellingDaarheen richtten zich nu dade lijk veler schreden en toen H.H. M.M. Haar kunstgevoel hadden gestreeld door de aanschouwing van deze eenige collectie van den onovertroffen schildervorst vonden zij bij het verlaten van het gebouw een vrij groote menigte saamgestroomd, wier spontane holde Haar aangenaam in de ooren moet hebben geklonken. Ook langs de route, die op den terugtocht naar het Centraalstation gevolgd werd, was 't nu veel drukker geworden blijdschap over het ongedachte buitenkansje nog eens een vriende lijken blik van onze aanvallige Konigin te mogen op vangen stond op aller gezicht te leien. Naar alle kanten buigende aanvaardden H.H M.M. dit ongekunstelde betoon van hartelijkheid. En nu aan het Centraalstation. Als gewoonlijk was daar den heeren van de pers gemakkelijk gemaakt om zich naar"*behooren van hun taak te kwijten. Tot het afgezette gedeelte van het perron was hun toegang ver leend en natuurlijk hadden zij zich voor deze gelegen heid iets deftiger dan gewoonlijk aangekleed. Daarom te meer trok 't de aandacht, dat een verslaggever van De Echovan Westerhoven genaamddie hier feitelijk niets te maken had, zich in een fietscostuum had ge stoken met een geel-lederen beeubedekking. De reporters der groote bladen ergerden zich er danig aan, dat men zulk een vertegenwoordiger van een blad had toe gelaten, die aldus de waardigheid der pers een klap in het gezicht gaf en op weinig vriendelijken toon werd onder elkaar geflnisterd, of men »die lakei'' in het ver volg niet zou kunnen buitensluiten. Daar verlaten de Koninginnen de vorstelijke wachtkamer om zich naar den trein te begeven. Aller blikken zijn op Haar geves tigd en zoo wordt nauwelijks gemerkt, dat van Wester hoven naar voren dringt. Eensklaps ziet men hem vlak voor de Koningin een diepe buiging maken en de vraag tot H.M. richten Mevrouw, mag ik U mijn arm aan bieden Dat alles is hot werk van een enkel oogenblik geweest en nog voordat Koningin Wilhelmina zich goed rekenschap heeft gegeven van deze zonderlinge galanterie, hebben de krachtige vuisten van den commissaris van politie Pundter en van den hoofdcommissaris Franken hem begrepen en achterwaarts geduwd. Gelukkig was H.M. in het geheel niet geschrokken en beschouwde zij het incident van den meer komischen kant. Toen zij in den trein was gestapt, ontbood zij dadelijk den heer Franken, die Haar in enkele woorden de hoofdzaak mede deelde. Met echt koninklijke lankmoedigheid gaf zij in deren te ontplooien. Wij zwierven een paar uren rond meestentijds zwijgend naast elkaar voortloopend zooals het dikwijls gewoonte is bij twee mannendie zeer ver trouwelijk met eikander omgaan. Het was bijna vijf unr, eer wij in Baker Street terugkeerden. »Er is hier een heer geweestdie naar u heeft ge vraagd, mijnheer," zeide onze bediende, toen hij de denr opende. Holmes zag mij verwijtend aan alsof hij zeggen wilde die namiddagwandeling komt ons wel duur te staan. »Is die heer dan vertrokken vroeg hij. «Ja mijnheer." »Hebt gij hem niet uitgenoodigd, binnen te komen." »Jamijnheer, hij kwam binnen." »Hoe lang heeft hij gewacht >Een half uur, mijnheer. Hij was zeer onrustig en liep terwijl hij hier was, voortdurend heen en weer. Ik wachtte buiten de deur en hoorde hem. Ten laatste ging hij in de gang en riep: »komt die man dan nooit?" Dit waren zijn eigen woorden mijnheer. »U moet nog maar een oogenblikje wachten, mijnheer," zeide ik. »Dan zal ik buiten wachten want ik stik hier bijna ik kom spoedig terug," gaf hij ten antwoord. En toen stond hij op en ging de deur uit en wat ik ook mocht zeggenik kon hem niet terughouden." »Je hebt wel je best gedaan," zeide Holmes. >'t Is een vervelende geschiedenis, Watson," vervolgde hij tot mij toen wij onze kamer binnentraden. »Ik wilde graag eens weer eene zaak aan de hand hebben en te oordeelen naar het ongeduld van dien manhad hij mij iets van belang mede te deelen. Hédie pijp daar op tafel is niet van u. Die man heelt ze zeker achtergelaten. Een aardige oude dorenstruik met langen steel van echt barnsteen. Ik zon wel eens willen weten, hoeveel pijpen met echte barnsteenen mondstukken er in Londen zijn. Som mige menschen meenen, dat een kwast er in een bewijs voor de eentheid is. Ik kan u verzekeren, dat vele men schen bestaan van het zetten van nagemaakte kwasten in nagemaakt barnsteen. Die bezoeker moet al zeer in de war zijn geweest om een pijp achter te laten, die hij klaar blijkelijk op hoogen prijs stelt. antwoord daarop de hoop te kennen, dat deze onbezonnen daad geen gevolgen voor den jongeman zou hebben. Wat nu bewoog den Echo-reporter tot deze ongewone manifestatie Goed beschouwd is dat een heel treurige zaak. Indertijd hebben wij er al eens op gewezen, welke zeldzame bekoring er van onze Vorstin uitgaat en hoe Zij zich maar heeft te laten zien om stormenderhand de harten te veroveren. Die gratie is den jongen Van Wes terhoven in het hoofd geslagen. Al maanden lang heeft hij de Koningin aangebeden en heeft hij haar bezongen met al het dichterlijk vnur, dat in hem is. In poëzie en in proza heeft hij voor Haar zijn hart uitgestort en Haar als t ware achtervolgd met zijne liefdesbetuiging. Tijdens de Inhnldigingsfeesten zond hij Haar bouquetten, Haar beeld stond hem altijd en overal voor de oogen en tegen dat idéé fixe waren zijn hersenen niet bestand hij moest met Haar in aanraking komen om van Haar rozen mond enkele tot hem persoonlijk gerichte woorden op te vangen. Door die illusie vergat hij alles, ook den afstand, die een onderdaan van zijne Vorstin scheidt, en in deze stem ming liet hij zich verleiden tot zijne daad aan het Cen traalstation zelfs toen hij naar het politie-bureau was overgebracht kon hij niet inzien, dat hij iets ongeoorloofds had gedaan. Uit zijn arrestatie begreep hij, dat hij zich ongepast had gedragenmaar voor zichzelf overtuigd was hij daarvan niet. De politie heeft den jongen warhoofd tot 's avonds 7 unr bij zich gehouden bem gefouilleerd en door Dr. Aletrino een onderzoek doen instellen naar zijn geestver mogens. Er bleek daarbij, dat hij in een zeer overspan nen toestand verkeerde maar gronden om hem vast te houden waren er niet. Alieen zullen zijn gangen voor- loopig nauwkeurig door de politie worden nagegaan, een zeker gewenschte maatregel maar die het nadeel heeft, dat men iemand met zwakke hersenen daardoor eerst recht tot vertwijfeling brengt. Had men dat maar vroeger gedaan, waartoe de vele brieven en bloemen aan de Koningin toch zeker aanlei ding gaven. Bovendien wordt nu achteraf bekend, dat Van Westerhoven al herhaaldelijk dingen heeft gedaan en gezegd, die de vooronderstelling wettigden, dat 't bij hem niet geheel pluis was Zoo iemand had men toch niet in het bezit moeten laten van een persbewijs, dat toegang verschaft tot alle afgezette terreinen. Gelukkig was hij nu nog maar verliefd, wat betrekkelijk onschul dig is doch men huivert bij de gedachte, dat zijn onbeantwoorde genegenheid in haat ware overgeslagen en hem zulk een gemakkelpe gelegenheid werd geschonken om dien te koelen. In dit opzicht zal het incident zeker nog wel gevolgen hebben. De politie zal nu veel meer dan vroeger nauwlettend moeten gaan toezien, dat zjj haar blijken van vertrouwen schenkt aan volkomen nor male en haar door-en-door bekende personen, opdat men haar eenmaal niet hare toegevendheid voor de voeten werpe. De politie-boutons zullen aanmerkelijk dienen te worden ingekrompen of bij speciale gelegenheden zullen speciale toegangsbewijzen moeten worden afgegeven aan reporters, van wier absolute vertrouwbaarheid de politie is verzekerd. »Hoe weet gij dat hij die pijp op hoogen prijs stelt vroeg ik. V elik zon denken dat ze zeven en een halve shilling heeft gekost. Ze is zooals ge ziet, tweemaal hersteldeen keer in het hout en eens in het barn steenen gedeelte. Ieder van deze herstellingen met een zilveren bandje aangebracht, heeft meer gekoBt dan de pijp zelf. De man moet wel zeer aan die pijp gehecht wezen, wanneer hij ze liever oplapt, dan met dezelfde kosten zich een nieuwe aan te schaffen." »Is er niets anders aan te zien vroeg ik, want Holmes draaide de pijp in zijn hand rond en bekeek ze op zijn eigenaardige nadenkende wijze. Hij hield ze omhoog en tikte er met zijn langen dnnnen wijs vinger tegen aanals een professordie een lezing over een been houdt. 1 ijpen zijn dikwijls van buitengewoon belang zeide hij. »Niets heeft zooveel individueels, behalve misschien horloges en schoenveters. De aanwijzingen, die ons hier verstrekt worden, zijn evenwel noch zeer kenteekenend noch zeer belangrijk. De eigenaar klaar blijkelijk een gespierd man, is links, met uitmuntende tanden, slordig in zijn gewoontenen hij belooft niet zuinig te wezen. Bij deze woorden keek mijn vriend mij aan, om te zien, of ik zijn redeneering had ge volgd. »Gg denkt dus, dat iemand welgesteld moet wezen, als hij een pijp rookt van zeven en een halve shil ling," zeide ik. »Dat is Grovesnor-mengsel van acht stuivers het Ons,antwoordde Holmes een beetje tabak op zijn handpalm kloppende. »Daar men voor den halven prijs al goede rooktabak kan krijgen, is het bepaald iemand, die alles uit eene ruime beurs doet." »En de andere punten." Hij heeft de gewoonte, zijn pijp aan lampen en gasvlammen aan te steken. Gij knnt zien, dat ze aan den eenen kant geheel geblakerd is een lucifer kan dat natuurlijk niet gedaan hebben. Waarom zou iemand een lucifer aan den kant van zijn pijp houden Maar

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1898 | | pagina 1