Buiten land.
Nederland.
van men niet weetwat echt en wat verzonnen is*
Telkens komt daartnsschen de verklaringdat hij er
wel een eed op wil doen maar een nanwgezet waar
nemer kan 't niet ontgaan dat die betuiging wordt
gedaan bij mededeelingen, welke met elkander volkomen
in strijd zijn. De man is al zenuwachtig van aard en
't is zeer de vraagof zjjn zenuwstelsel tegen dezen
aanval bestand is. Voortdurend wordt hij geïrriteerd
door de smadelijke bejegening van een groot aantal
stadgenooten; allerlei brieven en briefkaarten met scheld
woorden werden hem tbuisgezonden en op de Benrs
waar hij zich in de afgeloopen week waagde werd hij
zoo vijandig bejegend, dat hem ter wille van zijn eigen
veiligheid het verder verblijf in den tempel van Mercurius
werd ontzegd. Dit is wel teekenend want hoe onsym
pathiek Jacobs ook moge zjjn, in de thans zoo gerucht
makende zaak schjjnt hij zijn handen schoon gehonden
te hebben want anders zon hij zeker wel in de eerste
plaats in hechtenis zijn genomen.
In het Paleis van Volksvljjt is Zaterdagavond het
tweede bal masqué gehouden en onder de dansende
paren zal zeker de naam van Van Hall nog al eens zijn
genoemd. Die openbare markten van gratie uit de Pijp
verzuimde bij nooit en hoe dikwjjls hem is gezegd dat
hij Sarphati's stichting daarmee op jammerlijke wijze
ontheiligde, hij was een heel andere meeniDg toegedaan.
Voor het oog gebeurt er niets onbehoorlijks en op af
spraken van mannen en vrouwen die elkaar zoeken
bestaat geen censuur.
De vereenigings-gemaskerde bals zijn nu ook weer in
vollen gang. Amsterdam is daarvoor echter niet de
rechte stad gewoonlijk zijn er weinig gemaskerden en
is er een saaie geest. Een zuideljjke stadwaar de
menschen elkaar allen ongeveer kennen, is daarvoor beter
geschikt. Alleen »Limburgia'' geeft elk jaar een feest,
waarop veel van het vroolijke en ongedwongene der
Maastrichtenaren is terug te vinden en dit is dan ook
zoowat het eenige balwaar het requ is meisjes uit
betere kringen te introduceeren. Aan de toelating van
niet-leden worden strenge eischen gesteld en dit is dan
ook in een groote stad wel de eenige methode om het
cachet bewaard te doen blijven.
De jongste zitting van den gemeenteraad heeft geleerd,
wat trouwens uit de dagbladen al lang bekend was, dat
de gemeente en de A. O. UI. met elkaar op voet van
oorlog staan. Nu de laatste het pleit verloren heeft en
ook zij is gevallen inden strijd tegen de concessionarissen
klemt zij zich aan alles vastwat haar tegenstander de
vreugde over de overwinning kan bederven. Zij ontgaat
daardoor niet den schijn van chicaneerenmaar dien
schijnt zij er gaarno voor over te hebben om 't de ge
meente lastig te maken. Intusschen pleit 't voor haar
dat zij het thans gerezen geschil over enkele woorden in
de concessie-bepalingen heeft willen onderwerpen aan de
uitspraak van scheidsrechters, waarmee ook de gemeente
genoegen heeft genomen. Er blijven echter bovendien
nog verschillende andere qoaesties over zoodat 't voor
B. en W. een heele rust zal wezen als eenmaal deze
ingewikkelde zaak eens tot in haar onderdeelen tot een
goed einde zal zijn gebracht. Een troost voor al die
bemoeiingen is zeker, dat de telefoon onder de gemeente-
exploitatie op verrassende resultaten kan wijzen elke
week brengt nieuwe aansluitingen. Een tarief naar het
aantal der gevoerde gesprekken in plaats vaD het uniforme,
dat thans geldtzal nu zeker wel niet lang meer uit
blijven. Er is daarvoor buiten kijf veel te zeggen.
DIJITSCHIiABJD. Dr. Miquel, de vice-president
van bet Prnissische ministerie heeft zich laten interviewen
over de vaakbesproken (zie ons laatste nummer) uitzet*
ting der Denen.
Hij herhaalde dat de heer Von Köller met volkomen
goedkeuring der Pruisische Regeering had gehandeld en
beweerde dat de uitwijzingspolitiek een goed overlegd
plan is, dat uitgegaan is van den heer Von Köller en
door hem »en alle Duitschers" is goedgekeurd, omdat
deze staatkunde het eenige middel is om de Noordelijke
grens te verdedigen.
Dat statistiek van Duitschlands buitenlandschen
om tusschen de beuken geschikt gesnoeide kastanjeboo,
men of slanke krimiinden te planten. Al ware echter
de gewenschte schaduw met iepen 10 jaren vroeger te
bereiken, dau zouden we dit toch ernstig ontraden, omdat
voldoende gebleken is dat iepeboomen op vochtige
gronden geen hoogen ouderdom bereiken, terwijl beuken
het op die gronden tientallen jaren langer uithouden.
Had men bij den aanleg der Harddraverslaan beuken,
in plaats van iepen aangeplant, men zou zich nu in eone
schoone laan kunnen verheugen.
De Westerlaan bij den Bergerhout.
De voor die laan aangeraden proef is geene opper
vlakkige meening, maar eene overtuiging, gebaseerd op
de ervaring. Bedoelde toestand of het voorbeeld is te
zien en te beoordeelen langs den Badhuisweg tot op vijf
minuten afstand van het Rurhaus te Scheveningen. Bal
sempopelen groeien aldaar in struikvorm uitstekend in
den schralen zandgrond en lijden zichtbaar niets of zeer
weinig van de wormen. In dien struikvorm 46 M.
hoog gegroeid zijn ze aldaar eene uitstekende windkeering
en waaien niet aan flarden. In stamvorm zijn ze op
de vlakte geheel ongeschikt. Mocht er echter omtrent
dezen boom eene andere ervaring bestaan, welke ons on
bekend is dan houden wij ons aanbevolen die plaatsen
te noemen, opdat wij ons kunnen overtuigen of de behande
ling is geschied overeenkomstig ons advies.
De Westerlaan.
De rapporteurs blijven bij hun meening, dat het kappen
en inplanten niet goed geschiedt.
De Bergerhout.
De rapporteurs weten bij ervaringdat iepeboomen
op bijna alle gronden eenige jaren krachtig kunnen
groeien zooals zij zich overtuigden in den Bergerhout.
Het zijn echter jeugdige gezonde boomen waarvan wij
met zekerheid durven voorspellen, dat zij op dien voch-
tigen grond geen hoogen ouderdom zullen bereiken.
handel in 1898 wijst op zeer gunstige resultaten. De in
voer bedroeg 42,718,000 tons tegen 40,162,300 tons in
1897 en 32.5 millioen in 1895. In drie jaar is dus de
invoer met meer dan 10 millioen tons vermeerderd. De
waarde van den invoer bedroeg 5477.6 millioen mark
tegen 4864,6 millioen in 1897 en 4246,1 millioen in 1895.
De uitvoer beliep 30 millioen tons tegen 28 millioen
in 1897 en 25 millioen in 1895. De waarde van den uit
voer steeg van 3786,4 millioen mark in 1897 tot 4001,7
millioen d. i. met 215 millioen mark in één jaar.
FRANKRIJK. De ministerraad heeft Zaterdag
morgen een besluit genomen, dat even betreurenswaardig
als verrassend is. Gelijk men zich herinneren zal, hebben
Mazeaupresident van het Hof, en twee raadsheeren, op
bevel van den minister van Justitie, een onderzoek in
gesteld naar de gegrondheid van Quesnay's beschuldi
gingen. De slotsom, waartoe zij gekomen zijn, hebben
zij in de volgende woorden neergelegd
»Zonder in eenig opzicht de volkomen onkreukbaar
heid van leden der Kamer van Strafzaken te verdenken,
zoude het verstandig zijn, onder de buitengewone om
standigheden, welke wij doorleven, de verantwoordelijk
heid voor het te wijzen arrest niet te laten aan de Kamer
van Strafzaken alleen."
En de ministerraad beeft gemeenddit advies te
moeten opvolgen, en besloten art. 445 der wet, regelende
de resivie van strafprocessen, te veranderen als volgt
»Wanneer de Kamer van Strafzaken de ontvanklijk-
heid [der herziening] zal hebben erkend, zal de zaak ge
oordeeld worden door al de vereenigde Kamers, ingeval
het door haar besloten voorbereidend onderzoek is toe
vertrouwd geworden aan eene delegatie, bestaande uit
meer dan drie harer leden."
Van tweëen één
Of Quesnay heeft gelijk met zijne grieven (de wijze,
waarop hij die uitte, daargelaten), maar dan moesten
de leden der Strafkamer, zooal niet gestraft, dan toch
onmiddelijk van verder onderzoek der revisie-zaak ont
heven worden öf Quesnay had ongelijk, de door hem
betichte rechters zijn inderdaad »onkrenkbaar", maar
waarom dan deze gelogenheidswet
In afwachting van hetgeen over dit wetsvoorstel in
de Kamer zal voorvallen, zeggen de bladen hun oordeel
en dit luidt bijna zonder uitzondering ongunstig. Ques
nay schrijft
»Ik verlang, dat het onderzoek bekend worde
»Ik verlang, in naam der gelijkheid voor de wet, dat
de schuldige magistraten worden gestraft
»Ik verlang, dat de procureur-generaal, afzetbaar last
hebber des ministers, ophoude de handlanger der harts
tochten en de voorspraak van opzettelijke dwaling te zijn."
De meening der Dreyfusards laat zich denken.
Alleen de heer Loen, de president van de straf
kamer, zon zich in een interview gunstig over het
ontwerp uitgelaten hebben, dat hem en zijn collega's van
een zeer zwaren last bevrijdt, al komt het hem niet zoo
gewonscht voor de zaak Dreyfus nu zij bijna afgehandeld
is, te brengen voor een ander rechtscollege, waarbij men
den schijn op zich laadt van de nieuwe jurisdictie »een
tegenovergestelde meening, een vonnis, gegrond op gansch
verschillende zienswijzen te verwachten."
ITALIË. De Kamer heeft Zaterdag met bijna alge-
meene stemmen het handelsverdrag met Frankrijk goed
gekeurd.
De minister van handel, Fortis, had vooraf een zeer
morkwaardige redevoering gehouden, waarin hij verklaarde,
dat niet de noodzakelijkheid tot dit tractaat gedreven
had, maar de uitmuntende vriendschappelijke betrek
kingen, die tusschen de beide landen bestaan.
De thans verkregen voordeelen zijn van groote waarde,
al is er op dit oogenblik nog geen eenstemmigheid over
de rechten op zijde en rundvee verkregen. Door het
tractaat aan te nemen, wordt een grondslag gelegd,
waarop de onderhandelingen kunnen worden voortgezet.
In het jaar 1902 loopen de thans bestaande verdragen
met Oostenrijk, Duitschland en Zwitserland af. Door het
tractaat met Frankrijk wordt de positie van Italië zoo
veel sterker, dat ook by de hernieuwing van de, met die
landen gesloten, verdragen nieuwe voordeeion kunnen
worden bedongen.
Algemeene beschouwingen.
Alle boomen kunnen overal en op alle plaatsen op
eene kleine verhevenheid geplant worden, zonder dat dit
misstaat. Indien deze hoogte slechts 10 c.M. bedraagt is
ze reeds ruim voldoende om het overtollige water af te
voeren naar hot uileinde der wortels, waar het meer
noodig is en minder sebadeljjk, dan rondom den stam.
Verdrogen kunnen boomen zóó geplant, niettenzij
men ze op «en koof, 30—40 centimeter, hoog plante
maar hebben wij dat aangeraden en welk vakkundige
zal zoo iets doen? Wij begrijpen zeer goed, wat de reden
is tot de scherpe critiek over ons rapport in de missive
uitgedrukt.
Het spijt ons omtrent de Laat niets vernomen te
hebben, gaarne zouden wij onze meening in het Rapport
hebben uitgebracht.
Is die fout nog te herstellen, de Vereeniging Alcmaria''
zal ons bereid vinden vrijmoedig ons oordeel uit te
spreken.
Bij voorkomende gevallen waar onze ervaring te
kort schiet of wij het niet goed weten, daar zijn we gewoon
dit ook eerlijk en ronduit te bekennen waar wij echter
positi ef spreken, daar berust ons weten op ervaring.
Of men het recht heeft, ons rapport een greep van
hier en daar te noemen, omdat de Laat niet in ons rap
port werd opgenomen, laten wij gaarne aan onpartijdige
beoordeolaars over. Wij eindigen met de verklaring,
dat het onze bedoeling is, door dit antwoord, verkeerde
uitleggingen van ons rapport te bestrijden, of misvat
tingen op te helderen, en hopen dat het bijdragen moge
tot het doel, waarvoor de vereeniging >Alcmaria" ons rap
port gevraagd heeft.
Hoogachtend
Uwe Dw.,
ANTH. KOSTER.
H. COPIJNS.
's-Gravenhage, 17 Januari 1899.
Groenekam, bij Utrecht.
TURKIJE). Nauwelijks is het op Kreta zoowat rus
tig geworden of de Macedoniërs komen wederom met hun
klachten bij de mogendheden. Het Hoog Macedonische
Comité herinnert aan de langdurige ellende der Chris
tenbevolking van Macedonië en wijst er op, dat de Kre
tenzer quaestie ten duidelijkste heeft doen uitkomen, dat
hervormingen in eenig deel van Turkije onmogelijk zijn
zonder tusschenkomst van Europa, door bezetting met
troepen dat geen hervormingen iets wezenlijks hebben
wanneer zy niet zijn gegrond op staatkundig zelfbestuur
en dat geen regeering mogelijk is, wanneer zij niet in
handen is van degenen, die het vertrouwen genieten van
de meerderheid des volks. Deze drie grondbeginselen
moeten tot basis strekken van elke hervormingher
vormingsplannen die op een anderen grondslag rusten,
kunnen niemand voldoen en zjjn dus nutteloos.
In hoofdzaak komen hunne eischen op 't volgende neer
1°. Benoeming van een gouverneur-generaal voor vijf
jaren, behoorend tot de heerscbeude nationaliteit der
provincie.
2°. Instelling van een Algemeene Vergadering van
volksvertegenwoordigers, rechtstreeks gekozen, met waar
borgen voor de rechten der minderheden.
4°. Waarborgen voor persoonlijke vrijheid en onschend
baarheid van domicilie. Afschaffing van de censuur op
de pers.
5°. Allo beambten te kiezen in overeenstemming met
de, in hun ressort overheerschende, nationaliteit; de hooge
ambtenaren door den Sultan, op voordracht van den
gouverneur-generaal.
Voorts gelijkstelling van de landstalen, vrijheid van
organisatie der scholen, amnestie voor politieke mis
drijven, enz.
Hetzelfde wordt gevraagd voor het vilayet Adrianopel
Scheepsbouw in Ongetand.
Op bet gebied van den scheepsbouw heeft in 1898
voor Engeland buitengewone bedrijvigheid geheerscht.
De tonnemaat, die afgeleverd of besteld werd bedroeg
niet minder dan 1,610,000 tegen 1,095,000 in 1897 en
1,314,900 in 1896. In het vorige jaar bracht de werk
staking der machinemakers groote vertraging, zoodat in
1898 veel was in te halen. De Clyde-werven hadden
weder het grootste aandeel, 466,832 tons. De kosten
van de schepen zijn mede belangrijk gestegen. Een goe
derenstoomboot werd voor 37,000 aangenomen, terwijl
voor een geheel gelijk schip in 1897 slechts 33,500
was betaald; zoowel hooger loonen als duurder materiaal
waren daarvan de oorzaak. De drukte op de werven is
nog in vollen gang.
Laatste Berichten.
De revisie.
PARIJS, 30 Jan. Minister Lebret doet mededeeling
van het ontwerp tot wijziging van art. 445 strafvorde
ring. Hij vraagt verzending naar de commissie, in wier
handen reeds verschillende soortgelijke voorstellen zijn
gesteld en leest de motieven, waarbij geconstateerd wordt
dat men niet te doen heeft met een gelegenheidswet,
doch met eene door de noodzakelijkheid voorgeschreven
wet, die rust en vrede in het land zal terugbrengen. Hij
dringt aan op verzending naar de bestaande commissie.
Teekenen van goedkeuring van rechtsgemompel aan
de uiterste linkerzijde.
Lebret vervolgt»A1 wordt de Dreyfus-revisie ont
trokken aan de strafkamer, haar onderzoek blijft bestaan
en alles zal gepubliceerd worden. Des te erger voor hen,
die daarvan de nadeelige gevolgen zullen ondervinden."
Dupuy»De commissie heeft volle bevoegdheid om
de openbaarmaking der stukken van de enquête te vragen
en de Regeering zal zich daartegen niet verzetten. Als
de Kamer het voorstel aanneemt, zal het noodig worden
de stukken van het hangende onderzoek onder de oogen
van alle raadsheeren van het Hof van Cassatie te brengen.
»Ik ben overtuigd, dat de Kamer het voorstel zal
goedkeuren."
Firmin Faure vraagt verwijzing naar een speciale com
missie, zeggende
»Het is onmogelijk zich neer te leggen bij het voorstel
der Regeering. De verdachte magistraten moeten uitge
sloten worden."
Lebret antwoordt»De conclusies van de enqnête-Ma-
zeau laten de oprechtheid en de eerbiedwaardigheid der
magistraten onaangetast.'' (Heftige protesten op verschil
lende banken.)
Berry merkt op, dat de Regeering wederom van mee
ning is veranderd. Hij verlangt dat het onderzoek van
president Mazeau in het «Journal Officiel" zal worden
bekend gemaakt: «Wij weten niet of er niet termen be
staan om maatregelen te nemen tegen magistraten, die
beschuldigd worden van onwaardigheid."
Dupuy antwoordt:
«Wij willen niet dat de Kamer in onwetendheid zal
stemmen. Wjj willen klaarheid en het bewijs daarvan
is dat wij het volledig dossier aan de commissie over
handigen."
Massabuau spreekt, onder groot rumoer, zijn verwonde
ring uit, dat de Strafkamer nog voortgaat met het onder
zoek.
Millerand wjjst er op, dat de Regeering de gevolgen van
haar gedrag zal moeten dragen het zal voortaan onmo
gelijk zijn, iets aan de openbaarheid te onttrekken en het
is niet alleen de enquête-Mazeau, die openbaar gemaakt
moet worden.
De verwijzing naar een speciale commissie wordt
hierop met 346 tegen 189 stemmen verworpen en het
ontwerp iB krachtens dezen uitslag verwezen naar de
commissie, die het bekende voorstel van dezelfde strek
king bestudeert.
Uit I Jmulden meldt men, dat door Miss Woodman
in de nabijheid van de Visschershaven een tweede Sailors-
home of «Tehuis voor zeelieden" gesticht zal worden.
Zondagsrust.
Door de Ned. Vereeniging ter bevordering van
Zondagsrust is een adres gericht aan de Tweede Kamer,
waarin zij te keunen geeft ten hoogste te betreuren, dat
de Regeering geen gevolg heeft gegeven aan het verzoek
van het hoofdbestuur, om door eeue Staatscommissie de
gegevens te doen verzamelen, betreffende den omvaug van
Zondagsarbeid en de mogelijkheid om dezen door wet
telijke voorschriften te beperken of, te vei bieden ten
