Yffll N
No. 58. Tweede blad.
Honderd en eerste jaargang.
1899.
WOENSDAG
Amsterdamsche Brieven.
17 MEI.
FEUILLETON.
(DER MAJORATSHERR).
ALKMAARSCHE COURANT.
Dezo Courant wordt Blnsda g-, Uonderil »g-
on Zaterdagavond uitgegeveo. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar 1" 0,8©franco door het
geheelo rijk f 1,—
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone adverlention
Per regel f©,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan" do Uitgevers IIEBMs. OOSTER
ZOON.
XX.
Dit ia de tijd dor Jaarvergaderingen.
Elke dag brengt er nieuwe, do meesten van financiöele
ondernemingen, maar toch ook velen van allerlei genoot'
schappen, die op maatschappelijk gebied eon zeker doel
nastreven. Zijn de eersten gewoonlijk zeer slecht bezocht,
als er tenminste geen conflict is, dat de advocaten in
grooten getale naar de bijeenkomst doet stroomen, de
anderen worden meestal bijgewoond door een breede rij
van afgevaardigden uit verschillende doelen des lands,
die deze gelegenheid gaarne aangrijpen om oude vriend
schapsbanden te hernieuwen en na afloop der vergadering
de genoegens van de hoofdstad te smaken. In de bijeen
komsten van dien aard heerscht dan ook altijd een pret
tige toon en met waardeerende woorden is men er niet
karig.
Het droogste deel van het menu is bijna altijd het
verslag van den secretaris, dat uit den aard der zaak
een te groote opeenhooping van feiten vormeldt om de
aandacht tot het eind te kunnen boeien. Vandaar dan
ook, dat 't meer en meer gewoonte wordt dit verslag
eenige weken van te voren aan de leden te zendon, die
er dan op hun gemak kennis van kunnen nemen, zoodat
een vruchtbaarder debat daaraan kan worden vastge
knoopt. Er zijn intusschen ook enkele secretarissen, die
de kunst verstaan om aan hunne mededeelingen alle
dorheid te ontnemen door zo in oen smakelijken vorm te
gieten. Die gave is o.a. toebedeeld aan den heei 1 J.
van Eldik Thieme, den secretaris der Noord holland-
sebe Vereeniging «liet Witte Kruis." In de
afgeloopen week hield deze haar jaarvergadering en van
velerlei aard waren de onderwerpen, waarvoor de secre
taris de belangstelling der aanwezigen had te vragen.
Hij kreeg die ten volle tot het einde toe, dank zij de
aangename wijze, waarop hij zijn verslag had ingekleed.
My, als correspondent van de Alkm. Ct., interesseerde
't bijzonder te vernemen, dat het ledental der Alkmaar-
scbo afdeeling weder met 50 is vermeerderd en de geld
middelen in goeden staat verkeeren. Overigens deelt zij
dien bloei met bijna alle andere afdeelingen. Terwijl men
anders gewoon is te vernemen van uitgeputte kassen
en een beroep op de liefdadigheid in allerlei variaties
wordt gedaan, heeft »Het Witte Kruis' door zijn naam
te schenken aan de bekende premie-leening zich losge
maakt van drukkende financiëele zorgen en kunnen zijno
secties door het verschaffen van verplegingsmateriaal, het
oprichten van badhuizen, het voorzien in de behoefte
aan goed drinkwater, het ontsmetten cdz. ten volle de
verplichtingen nakomen, die zij ten opzichte van de volks
gezondheid op zich hebben genomen, Waar afdeelingen
gevestigd zijn heeft do vereeniging zich absoluut onmis
baar weten te maken on daarom te meer moet men zich
verbazen, dat andere provinciën nog niet het voorbeeld
van Noordholland hebben gevolgd, t Is waar, zij zouden
niet kunnen deelen in de fondsen van het thans be
staande Witte Kruis, zoodat zij uitsluitend zouden zijn
aangewezen op de contributies der leden, maar de moge
Telefoonnummer 3.
lijkheid is toch nog volstrekt niet buitengesloten, dat de
Noordhollandeis termen zouden vindon om een oven-
tueele poging in een andere provincie door eon subsidie
te steunen.
Een schoono stichting van »Het Witte Kruisis^ ook
het herstellingsoord »Hoideheuvel," zoo schilderachtig te
midden van bosschen en hei nabij Hilversum gelegen.
Voor f 1 per dag kunnen zieken daar verplegiug vinden,
die zij elders veel duurder moeten betalen en hoe^ groot
de navraag daarnaar is blijkt wel hieruit, dat er in het
veivenigingsjaar 315 personen werdon opgepast, terwijl
men toch met de opname zeer moeilijk is en allen weert,
wier kwaal gevaar oplevert voor besmetting. Zij, die b.v.
in lichte mate aan tuberculose lijden, worden op»Iloide-
heuvel" niet toegelaten gelukkig, dat dezo taak nu
eerlang zal worden overgenomen door de sanatoria voor
borstlijders. Hierover nadenkende rees bij ons de vraag,
of 't niet op den weg van »Het Witte Kruis' zou lig
gen om de oprichting van een volkssanatorium te steu
nen met de bepaling dat daarvoor ruimte moet worden
gereserveerd voor een aantal longlijders nit Noordholland t
Toevallig werd op denzelfden dag, dat in .Concordia"
door »het Witte Kruis" de zaak der volkshygieno werd
gediend door den Geneeskundigen Haad van
Noordholland ten stadhuize vergaderd. Den hoofd
schotel vormden hier de mededeelingen van den Inspectour
van het Geneeskundig Staatstoezicht omtrent zijne han
delingen on bevindingen in 1898. Dr. Dozy moet eens
in de leer gaan bij den heer van Eldik Thieme wat
aangaat den vorm van zijn verslag. Misschien echter acht
hij zich aan het wetenschappelijke verplicht om zoo droog
mogelijk te zijn en in dat geval kan niet anders gezegd
worden dan dat hij zjjn doel heeft bereikt. Een ding
werd ons uit zijn verslag duidelijk, namelijk dat de Am
sterdamsche medici niet ten onrechte klagen over de vele
concurrentiede hoofdstad heeft namelijk niet minder
dan 263 geneeskundigen, 49 tandartsen, 114 apothekers.
16 drogisten en 123 vroedvrouwen. En ten overvloede
kwam Dr. Ringeling aan het slot der vergadering nog
verzekeren dat de gezondheidstoestand te Amsterdam in
de laatste weken zoo bijzonder gunstig is het aantal
aangiften van besmettelijke ziekten was zeer gering en
het sterftecijfer dat in de laatste week van April lo'Jo
nog 17.29 op de 1000 inwoners bedroeg was over het
zelfde tijdvak van dit jaar gedaald tot 13.04. Daarbij
in aanmerking genomen dat er altijd een aantal docto
ren zjjn, die als specialiteit of om een andere reden zich
bijzonder in de gunst van het kranko menschdom mogen
verheugen en 't ligt voor de hand dat voor de ovor-
blijvenden de spoeling nogal erg dun moet zijn.^
Wat een goed secretaris voor een genootschap wil zeggen,
ondervindt ook de Ned. Tjuid-Afrlkaanschc Ver
eeniging. Vroeger toen Prof. Spruyt d t ambt bekleedde
was het jaarverslag niet alleen prettige, maar bovenal
ook belangwekkende lectuur voor allendie zich voor
onze Zuid-Afrikaansche stambroeders interessoeren. Dat
verslag kreeg een plaats in de bibliotheken omdat men
wist dat men 't in de toekomst bij het bestudeeren van
een of andere Transvaalsche quaestion bruiante weer zou
noodig hebben alles werd daarin aangevoerd on van
zaakkundigo opmerkingen voorzien. De gezondheid van
den hoogleeraar heeft hem echter genoopt van dozen
lievelings-arbeid af te zien en al heeft hij zich nog niet
geheol aan de Vereeniging onttrokkon toch mist dezo
zijn beziolendo kracht. Do verrichtingen der ereeni-
aing dragen daarvan het duidelijke bewijs on al blijkt
uit het verslaghetwelk dezo week in de Algemeone
Vergadering werd uitgebracht, dat ook nu nog lang
niet stil gezeten wordttoch voelt mon daaruit het ont
breken van den man die steeds op zijn post is om zich
te doen hooren, waar het belang der Boeren .Republieken
dit vorderde Zou b. v. Prof. Spruyt gezwegen hebben,
waar de Z. A. Republiek en de Oranje-Vrijstaat zoo
weinig heusch bejegend zijn ten aanzien van de Vredes
conferentie? Was do Zuid-Afrikaansche Veroemging niet,
het aangewezen lichaam geweost om uiting te geven aan
de ergernis over de niet-uitnoodiging welko duizenilon
landgenooten bezielt. Volgens de statuten stolt zg zich
ten doel om de belangen onzer stamgonooten ïu Zuid-
Afrika te behartigen o. a. door al datgene te doen, wat
de banden met dezo nauwer kan toehalen ons dunkt,
dat een waardig en zakelijk protest tegen de houding
van don Minister van Buitenlandsche Zaken die nota
bene kort geloden nog wol bestuurslid wasmet dat
voorschrift volkomen in overeenstemming zou zijn gowoest.
Een direct tastbaar resultaat zou wel-is-waar daardoor
niet zijn verkregen maar de Transvalers zonden de aan
gename verzekering daaruit hebben kunnen putton, a
in Nederland aanstonds mannen op de bres staan, zoodra
aan hunne rechten afbreuk wordt gedaan. Niet zoo dik-
wijls doet zich de gelegenheid voor om zich tot tolt to
maken van een vrij algemeen govoelde grief over mis
kenning onzer stamgenooten en dat de oreeniging eze
ongebruikt heeft laten voorbjjgaan doet ons leed voor
haar prestige.
Wie in de vereischte stemming moge zijn welke past
aan den vooravond van een zoo beteekonisvol feit als de
Vredesconferentie niet alzoo de heer Joh. Brugman,
een bekwaam musicus die echter zich hot meest naam
heeft gemaakt als muziek recensent van het dagblad
De Telegraaf. Hij heeft den strijd aangebonden met
Daniël de I,ange en over-en-weer vallen daarbij harde
slagen. Om de volle portée van die worsteling te be
seffen moet men eenig inzicht hebben in het kleinziolig
gedoe in de Amsterdamsche muziekwereld. Nergens be
staat meer jalousie de métier dan daar. Wie tot de kliek
behoort waarvan Daniël do Lange wol zoo ongeveer het
middelpunt is wordt op allerlei wijzen geprotogeerd en
vooruitgeholpen, maar wie er buiten staat wordt evou
hard tegengewerkt. Zoo heelt zich langzamerham een
corps van ontevredenen gevormd, wier met bittorüeii
vervuld gemoed wel allerminst waarborgen oplevert voor
een rechtvaardig oordeel. Dat woelt en kriouwt ondor
elkander als kleine kinderen maar tot hiertoe was men
ten minste zoo verstandig het groote publiek er buiten
te laten.
Nu mag men nog zulk een tegenstander zijn van wan
de Lango maar talenten zal wel niemand hem ontzeggen-
34)
De jager bleef staan en fronste do wenkbrauwen. »Uw
wil is bevel 1" antwoordde hij onderworpen»De aan
gename minuten waren wel zeer kort en karig toebedeeld
«Maar, juffertjewaarom wilt u zich dau zoo moe
maken en te voet gaan mengde zich de ezeldrijver
thans in het gesprek, »in tien minuten zijn de anderen
bij ons en dan kunt u allemaal samen verder rijden I"
Pia knikte. »Ge hebt gelijk, we kunnen er dus
nog een paar minuten bij tellen, mijnheer."
Zijn gelaat verhelderde, onwillekeurig verhaastte hij
zijn gang, als wilde hij den afstand tusschen hen en die
anderen liever vergrooten dan kleiner makon.
«Blijft u in Rudesheim, juffrouw
«Waarschijnlijk alleen dezen nacht, we gaan morgen
nog op ons gemak het Niederwald bezichtigen we doen
dit per rijtuig, waarmede wij dan daarna vorder naar
Assmanshausen gaan.
«Precies zóó zijn mijn plannen, alleen met dit on-
dorscheid, dat ik de toer te voet wilde maken De weg
is volstrekt niet vermoeiend en het zou ook u stellig
uitstekend bevallen 1"
«O stellig! Ik wandel bijzonder graag in Gods heerlijke
natuurFransje en Oom zouden 't hierin wol met mij
eens zijn, maar mijn arme tante is heel slecht ter been
en steeds gedwongen van paard en rijtuig gebruik te
maken. Denkt u lang in Assmanshausen te blijven
Het Kurhaus daar moot een van de heerlijkste zomer
verblijven zijn die er bestaan 1"
Langzaam schudde hij het hoold «Daartoe ontbreekt
mjj de tjjd Ik heb mjj voorgenomen heel veel te be
zichtigen, en wilde, indien 't mij eenigszins mogeljjk is,
ook nog een tochtje langs den Moezel ondernemen en
misschien ook nog naar Ems. Mijn verlof is echter niet
van zeer langen duur, en daarom moet ik Hink aan
stappen om dit alles te kunnen zien on genieten
Een paar landlieden kwamen hen zingend tegemoet.
«Und die Welt so offen und das Herz so weit
Ach wie wunderschön ist die Frühlingszeit
«Ja, hoe heerlijk is de jeugd en de lente 1" zoido de
jager met een diepen zucht, en zijn blik dwaalde, als
dronken van genot, over de rivier en do bergen, om ten
slotte weder op het goudblonde haar zjjner gezellin te
blijven rosten.
«Zingt u ook?" vroeg hij eensklaps. Zij schudde ont
kennend het hoofdje: «Alleen als ik er lust in heb!
Ik moet er bijzonder toe gestemd zijn om te zingen."
«En legt de zalige, jubelende lentotijd u geen lied op
de lippen
«Zij lachte: «Die stemming is aan geen weer of jaar
getijde gebonden. Al het uitwondigo heeft in dat opzicht
geen invloed op mij, alleen wat uit mij zelve, nit het
diepst van mijn hart komt, wordt mij tot zang en klank 1
De lente vind ik wel heerlijk, maar zij grijpt mij toch
niet zóó diep aan, dat zij mij liedereu scheukt
«O wat zon ik U graag oens hooren zingen 1" zeide
hij half fluisterend: «Een lied van u zou mij als een
blik in uw gemoed wezen."
Met een haastige bewoging streek zij zich het haar
achter het kleine oortje en wendde zich zoo ter zjjde,
dat hij niet dan een zeer klein profiel te zien kreeg.
»U bent zeker zelf zeer muzikaal, dat u zich zoozeer
voor uitvooringon interesseert, die volstrekt geen garantie
aanbieden van schoon of volmaakt te wezen Wolk in
strument bespeelt u
Zij trachtte te schertsen en hij deed met haar mede
«Dat wat hier aan den Rijn oen bijzonder recht van
bestaan heeft! Ik ben wel geen «Trompeter von Siik-
kingen," ik heb ook nog aan goon enkele Margarotha
oen serenade gebracht, en evenmin een enkele Hidigeigei
in zijn gevoelens gekrenkt, maar «Het hert is dood
en de «Waterfanfare," en wat er nog meer voor
edele jachtliederen bestaan, die blaas ik met groote vir
tuositeit I"
«O wat zou ik U graag eens hooren blazen zeide
zij, ziju woorden persiflleerende. «Zulk een hoornsignaal
zon mij een blik in de heerlijkste drijfjacht geven!'
«Ook Amor jaagt vrooljjk met pijl en boog, maar bij
hem is 't de omgekeerde wereldDaar blaast de jager
niet, als hij een hert, door een kogel getroffen, ziet uo-
dervallen, maar als hij zelf het doodelijk schot in het
harte draagt 1"
»Voor zoover ik weet, is de jacht op de harten echter
nog niet geopendzeide zij lachend, terwijl zij hem
van tor zijde half spottend aankeek.
Zjju gelaat betrok «Gij vergist n, juffrouw, juist d^e
lente opent daarvoor alle deuren en poorten. Amor s
overmoed is nooit zóó groot als thans, nu de menschon
hun eenzaam, gesloten kamertje verlaten en zich zeiven
in de heerlijke zonneschijn onwetend, en onbewust, tot
schietschijven maken! Zoolang de vos in zijn hol zit, is
het moeieljjk om hem in den strik te krijgen, maai als
hij door het zachte lenteweer verlokt aan het zwer
ven gaat, dan kan 't hem licht overkomen dat eene
«J&gorin schlau im Sinn
Weisz in Eil Pfeil auf Pfeil
Aus dem Aug' zu schicken 1"
«O, maar zulke pijlen veroorzaken alleen maar niets
beduidende schrammen, die dadelijk weer geheeld on
genezen zijn De vrouwen bestudeeren in don tegenwoor-
digen tijd wel van alles en allerlei, maar dat zij zich
tot scherpschutters trachten te bekwamen daarvan hob
ik nog nooit gehoord."
«Omdat dit geheel onnoodig is. Op dit gebied is iedero
dame als volleerd geboren 1"
«Ik bied u ook uit naam van allo mijner zusteren,
mijn oprechten dank aan voor uw compliment. Maar als
