No. 69. Tweede blad.
Honderd en eerste jaargang,
1899.
ZONDAG
11 JUNI.
Veranderde koers,
F E IT IL L E T O N.
(DER MAJORATSHERR).
Deze Courant wordt M I n s d a g-, Honderd a g-
en Kater dagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per Bmaanden voor Alkmaar f 0,80 franco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f O.OB. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone advertentlen i
Per regel fO.lft. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan' de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
Telefoonnummer 3.
Men heeft moeite het Franache volk in zijn laatste
gedragingen te herkennen. Gelnkkig behoeft men die
slechts op rekening te stellen van eon steods kleiner
wordend deel vau het volk. Toch blijft het gebeurde, de
beleediging van den President der Republiek bij de wed
rennen te Aatenil, al heel erg. De President was uitge-
noodigd, hij word op schandelijke wijze beleedigd door
zijn gasthoeren, en die gastheeren behooren tot de eerste
geslachten van Frankrijk het zijn graven, burggraven,
markiezen en baronnen. Wie zal nn nog durven spreken
van Fransche ridderlijkheid, hoffelijkheid en goede manie
reu Dat de Fransche Kamer over die handelwijze
haar verachting heeft uitgesproken, zal niemand verwon
deren evenmin dat do Senaat dit voorbeeld heeft
gevolgd. Maar wat is die geheele handelwijze daarenboven
kinderachtig 1 Wat wilde men eigenlijk Aan een ernsti-
gen aanslag schijnt nauwelijks gedacht te kannen worden,
ook al hebben het gedrang en de vechtpartij met de
politie waarbij van de rottingon met looden knoppen
gebruik werd gemaakt gevolgen gehad die voor de
getroffenen nn juist niet kinderachtig genoemd bonnen
worden on al moge de President zelf gevaar hebben
geloopen. Op die wijze wordt geen regeering omverge
worpen, en brengt men geen staatsgreep tot stand. Ver
moedelijk heeft men gehoopt, dat de beleedigingen van
den President zoo grof en zoo algomeen zonden zijn
geworden, dat hij er een reden in zon gevonden hebben
om zijn ontslag te nemen. Een man als Rochefort geeft
blijkbaar die hoop nog niet op, en dnrtt voorspellen dat
er meer van denzelfden aard zal volgen. Daarin zal men
zich echter vergissen want Pres'dont Lonbet zal zich
door zulke kwajongensstreken niet nit het veld laten
slaan, en hot is duidelijk genoeg gebleken, dat de gedra
gingen der koningsgezinde jongelingschap'' en der leden
van den »Patriottenboud" geen bijval vinden bij eenige
klasse van het Frausche volk. Al is men op znlk een
gedrag van deze »heeren" niet bedacht geweest, zoodat
er geen maatregelen waren genomen om het te voor
komen, thans is men gewaarschuwd, en voor oen herha
ling zal wel geen vrees behoeven te bestaan.
Dit alles is de ellendige nasleep van het jammerlijke
Dreyfus-proces. Niets heeft men verzuimd om den gene.
ralon staf en zijn aanhang to redden en de verniotiging
van het vonnis te voorkomen. Een uiterste middel was
eeu verandering van de wet op het laatste oogenblik
toen de Kamer voor strafzaken van hot Hof van Cassatie,
het door de wet aangewezen college om de zaak te onderzoe-
kon en uitspraak te doen, gereed stond haar oordeel nit te
spreken. Er waren eenige voorteekonen, dat de uitspraak wel
eens niet in den geest der legervrienden on ware patriotten
zon knnnen uitvallen. Er werd gelasterd en verdacht
gemaakt, en eindelijk liet do regeering zich inderdaad be
wegen om eensklaps een verandering in de wet voor te
stellen, waardoor de beslissing aau de Kamer voor straf
zaken werd ontnomen en overgebracht bij het geheele
Hof vau Cassatie, bestaande uit alle drie Kamers in
vereenigde zitting. Dit is en blijft een laakbare zwak
heid van de regeering. Wel verklaarde zij uitdrukkelijk,
dat geen wantrouwen in de zelfstandigheid en de onbe
vangenheid van de door de wet aangewezen rechters
haar dreef, en dat zij geen ander doel had dan aan de
te nemen beslissing de grootst mogelijke beteekenis en
den in de oogen van alle Franschen sterksten waarborg
van onpartijdigheid te geven, zoodat de uitspraak door
allen zon geëerbiedigd worden, maar haar voorstel was
en bleef een gelegenheidswet, waarbij met bet oog op
een bepaalde zaak van den gewonen weg werd afgewe
ken en wanneer in eenig land de wetgevende macht
bereid is, onder zekere omstandigheid en onder den drnk
van hetgeen zich mot veel beweging en vertoon uitgeeft
voor de »opeubare meening dergelijke wetten te maken,
dan is het bewijs geleverd, dat daar te lande geen
rechtszekerheid bestaat. Dat de uitkomst nn anders is
dan de vurige voorstanders van deze gelegeuheidswet
verwachtlea, neemt het bedenkelijke eu gevaarlijke van
de zaak niet weg. Wel zon men kannen zeggen, dat, nn
eenmaal de regeering deze wet had voorgesteld, Kamer
en Senaat beter deden met haar aan te nemen dan haar
te verwerpen. Wat toch zou het geweest ziju, indien de
wet n et aangenomen, en da vernietiging van het vonnis
van Dreyfns alleen door de Kamer voor strafzakon was
uitgtsproken f Maar welk een figuur maken nu ook de
mannen, die zoo luid hadden verkondigd, dat zij, eu met
hen geheel Frankrijk, de uitspraak van het geheele
Hof van Cassatio, hoe die ook mocht uitvallen, zonden
eerbiedigen
Reeds is de veroordeelde van 22 December 1894 geen
veroordeelde meer en aau boord van een Fransch oorlog-
logschip op weg naar zijn vaderland, om voor een nieuwen
krijgsraad te verschijnen, die thans beveiligd is tegen
onwettigheden, valsche stukken en valsche getuigen. En
Zola, de moedige beschuldiger van den eersten krijgs
raad, is nit zijn lange ballingschap van elf maanden
teruggekeerd, heeft daardoor de beteekeuing van zjjn
vonnis mogelijk gemaakt eu komt er thans tegen in ver
zet. Zoodra zijn beroemde verdediger van zijne ziekte
45)
Thans is het dns gedaan m-t dit heerlijk, zalig sa-
m nzijn, zou üet daarmede ook tusscbi-u hen beiden
voor oenwig uit zijn? Neen, nooit en nimmer 1 Vurig
en hartstochtelijk hroist de liefde in Pia's hart op Zij
bt-mint hem Zij bemint hem, mot die liefde die zij ge
voelen moet voor den man aau wieu zij zich naar
lichaam en ziel, .-oor geheel haar leven overgeeft!
Dat gevoelt zij thans, in de angst van hem te zullen
verliezeu. En ook zij wordt door hem bemind, daarvan
is zij thans zeker.
Geen macht ter wereld zal hen weer kannen scheiden,
de rozeknop der liefde ontplooit zijne blaadjes meer en
meer, wie weet, of de roos niet wellicht reeds den
volgenden dag iD al haar pracht ontloken zal zijn Donkere
wolkeu vertoonen zich aan den hemel, zij voorspellen
storm en ouweder, en juist dit is het, wat, als door
een tooverslag, de lenteknoppon doot openspringen.
De gravin verlangde oumiddelijk na het avondeten naar
haar kamer te gaan men nam, veel vroeger dan ge
woonlijk, voor den nacht afscheid van elkaar.
Fransje beweerde mokkend dat haar »Vinuen" door
de braambeziëngelei zoo kleverig waren geworden, dat
zij niemand een hand kon geven. Inplaats daarvan
werpt zij eeu woedenden blik op den houtvester, neemt
Pia's arm en trekt baar uaar de denr.
»Kom dan znllon we nog een beetje nit den »Trom-
petter" lezen 1''
Frenle von Nordlingen reikt den jongen man de hand,
hnnne oogen zeiden zooveel meer dan een eenvoudig
Goeden nacht 1"
Ook Hellmuth schijnt te begigpen en te gevoelen dat
hersteld is, kan een nieuwe behandeling van zijn proces
worden te gemoet gezien. Picqnart alleen, de eerlijke,
ou wankelbaregehoonde en gestrafte getuige, is nog
steeds in hechtenis.t Wel damt zijn gevangenschap lang,
pijnlijk lang, maar met volkomen zekerheid nadert ook
voor hem de dag der bevrijding en intnssehen is van
de twee getuigen die tegenover hem stonden de een f
Henry, als falsaris door een geheimzinnigen, gewelddadi-
geu dood nit het rijk der levenden verdwenen, en de ander,
dn Paly do Clam, op zijne benrt in hechtenis in
afwachting dal over al zijn duistere handelingen een
licht zal opgaan dat vermoedolijk voor hem noodlottig
zal zjjn.
De koers is veranderd de wind is om. Wel is het
treurigdat de koers tot nog toe zoo vreemd is ge
weesten men ook op dit gebied van den wind afhan
kelijk moest wezen maar dit belet niet ons althans te
verhengen over den nienwen koers en den gnnstigen wind.
President Lonbet heeft waarschijnlijk volkomen gelijk
gehad toen bij ua de ondervonden beleedigingen by do
wedrennen zeide»ik verzeker n, dat het geboorde mg
niet heeft ontmoedigd ik geloof zelfs dat het goede ge
volgen zal hebben." Het ministeriede Kamer en de
Senaat beginnen iu te zien dat de zoogenaamde patriot
ten en vereerders van het leger niet boven de wet staan,
en dat er ook rechters zgn om over du handelingen van ge
neraals en ministers te oordoeleu.Van de helden van Anteuil
zgn dn belhamels in hechtenis en wachten bon vonnis. Bij de
behandeling dor zaak van Déronlède en Habert hebben
de President van bet Hof van Assises en de advokaat-
generaal aan beklaagden ou getnigen volle vrgheid gelaten
om de Republiek en haar President te beleedigen. Nn
dient zeker aan een beklaagde volle vrijheid te worden
gelaten om zich te verdedigen en aan een getnige om
een voll-dige verklaring af te leggen maar of hun tevens
vrgheid moet worden gelaten van die gelegenheid gebruik
te maken om alles t« zeggen wat huu behaugt ook al
staat het niet in verband met do zaak waarvoor zij te
recht staan ia een andere vraagen het kon wol eens
zijn, dat ambtenaren, die dit zonder eenig protest hebben
toegelatenin gebreke zgn gebleven bnn plicht naar
behooreu te vervullen. Op dit pnnt nn wordt naar bet
gedrag van d-zea president en dezen advokaat generaal
een onderzoek ingesteld. Maar nog eon zaa van meer ge
wicht is bg de Kamer aanhangig gemaakt. Volgens het
arrest van het Hof van Cassatie, waarljj Dreyfus' vonnis is
vernietigd, heeft generaal Mercier als minister van oorlog in
1894 aan den krggsraad. die het veroordeeleud vonnis uit
sprak, geheime stukken doen overleggen, waarvan, in strgd
een beslissing naderende is. Met vasten drnk hondt hg
de smalle vingertjes eeu oogenblik gevangen. »Leest n
nn nog in den Trompetter, juffrouw vraagt hg zoo
vroolgk eu plagend als hem slechts mogelgk is. »Dan
zult n zeker medelgdeu hebben met den armen jongen,
die 's nachts v or de ramen van zy. e geliefde zyce lie
deren blaast Op een andere wgze tot haar te spreken
was hem onmogelijk, uaannn bouwde hg nit muziek do
tooverladder waarmede hg haar kou bereiken. Goeden-
naeht, Mtss Lilian 1
Hoe veelbeteekenend keek hg haar bg deze woorden
aan Zon hg er iets bgzonders mede bedoelen
Langzaam en zwijgend ging zg met Fransje dio smalle,
verlichte gangen door.
Eensklaps blijft zrj stilstaan eu legt, terwgl zg Fransje
vrieudelyk en sineekend aanziet, beide banden op de
schouders van bel bakviscbje. »Hoor eens, Frans, schenk
mg voor van avond het lezen 1 Het is veel beter en ver
standiger, dat ik naar huis ga schrijven en aan Mama
vertel, dat ik het telegram ontvangen heb en das, na
onze reis langs den Rijn, dadelyk regelrecht uaar mijn
oudots terugkeer.
Neen want ge gaat weer mot ons naar Niedeck,
of waar wg anders nog heentrokken jg blgft bg ons 1"
zegt Fransje met eene rauwe stem en eensklaps ziet zg
er veel onder ntt.
Als je onders mg zoolang, als overtollige ballast, met
zich mede willen slepeDdan blyf ik Datuurlgk heel
graag I" zei Pi. otraidelijk toegevende, met den vnrigen
wensch om van het haar op't oogenblik zoo onaangenaam
gezelschap van Fransje bevrijd te worden »manr
schrijven moet ik in ieder geval I"
Dan kom ik bg je zittvn
O, maar dan hinder je me, schatje 1 Om te scbrgveu
moet ik alleen zijn 1"
Hot gravinnetje ki mt de lippen op elkander. Door
dringend kykt zg de spreekster in de oogen. »Goed,"
zegt ze kortaf, »ik zal gaan, maar zoo af en toe kom
ik eens naar je kijken 1"
»Dat zal ik heel prettig vindon 1 Das tot ziens
Pia moest tegen wil en dank lachen. »Zmder twgfel,
is het gvorznehtige meisje voornemens haar te bespieden.
De houtvester neemt thans ook afscheid van den graaf.
Hij weigert de hem aangeboden sigaar.
Ik zon graag in hot Knrhans nog oen beetje met
den vriendelykcu jongen doktor gaan praten 1" zeide hg
Misschien sluit n zich wel aan mgnheer Lnxor, en
verheugt ons met uw aangeuaam gezelschap
Willibald bedankt beleefd, zijne vronw had steeds de
grootste rast noodig bg hare aanvallen van migraine en
dan zon hg haar, door een later binnenkomen, slechts
storou.
Men naui dus afscheid.
To n de jonge houtvester haastig de (rappen afging,
bemerkt hg niet, dat een deur zich zachtjes opent en
twee glinsterende oogen hem nastaren.
Hg ziet ook met, dat iemaLd hom sluipend volgt,
door den tnin heen, lot aan het Knrhans.
Daar blijtt de gedaante staan en buigt het hootdje be
hoedzaam door de struiken, om te kijken of die slanke
maiinengestaite waarlyk het Karbaas binnentreedt.
Hg doet het.
Teen haalde Fransje als verlicht adem en wandelt
langzaam de [iaden v..u den tuin op en neer. liet is er
zee. ei-nzaaw, daar het nog zoo vroeg in het jaar is, zijn
er nog slechrs weinige Knrgasteu. Behalve de familie
Lnxor is de bontvestw de eenige bewoner der Dépondance.
Het gravinnetje schijnt zeer tevreden over wat zg
gezien heeft, zachtjes flnit zij »Die Wacht am Rhein", en
zet daarbg een gezicht, waaraau slechts een flinke snor
mankeert, om volkomen aau e.-u soldaat, die do wacht
beeft, te doen denken.
Even la'..,r houdt zij met fluiten op, het was doodstil
iu het Km bans, inood.g stapt zg de. gaug in, doch vvykt
piotsol n g terug, toen zg het geluid van naderende
stemmen op do trappen hoorde.
•Ja 1 dat is hg 1'
Kom, laten we nog een aurtjo naar de »Kroon' gaan.
De herberg.er is zeer muzikaal en zal wel wat voor
ons willen spelen, terwgl wg intusschen van zgn heerlgk
