van i
Honderd en eerste jaargang,
1899.
ZONDAG
18 JUNI.
Buiten de grenzen.
FEUILLETON.
(DER MAJORATSHERR).
NO. 72. Tweede blad.
AlklIAMISdll courant.
Deze Courant wordt Dlnsda g-, Monderdag-
en Katerdagavond nitgegeveD. Abonnementsprijs
per 3maanden voor Alkmaar f ©,80 franco door hot
rjjk f 1,—.
3 Nummers f ©.O©. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentlen s
Per regel fO,15. Groote lettors naar plaatsruimte.
Brieven franco aan| de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
Alweer wordt de aandacht naar Frankrijk getrokken.
Het blijft het land der verrassingen en der onverwachte
besluiten. Het is zooals de correspondent der .Nieuwe
Rott. Ct." uit. Parij3 schrijftvoor hem die alleen let op
den inhoud der motie, wtarvan de aanneming het Fran-
sche ministerie heeft doen aftreden, heeft deze geschiodenis
iets onverklaarbaars, iets ongerijmds en iets kluchtigs. De
vorige week werd het ministerie berisptomdat het geen
afdoende maatregelen had genomen om den President der Re
publiek tegen beleedigingen te beschermen; ditmaal nam het
maatregelen waarvan zeker niet gezegd kan worden dat ze
niet afdoende waren, en het wordt weggejaagd. En hoe
wordt het tot aftreden gedwongen Door de aanneming
van een motiedie een goedkeuring schjjut van zijn
gedrag, van een motie waarin de Kamer verklaart, dat
zij vastbesloten is geen andere regeering te steunen dan
eene die de republikeinsche instellingen krachtig verde
digen en de openbare orde tegen elke agitatie handhaven
wil. Wat echter aan de motie ontbrak, was een verkla
ring van vertrouwen in het bestaande ministerieen
juist dat werd door den minister-preddent Dnpuy, als
onmisbaarverlangd maai de Kamer bleek ongeneigd
het te geven. Wat in de motie werd verklaard, was te
algemeen scheen meer uit te drukken wat men in een
toekomstig ministerie verlangde, dan wat men erkende
in het bestaande gevonden te hebben. Indien do meer
derheid der Kamer eenigen prijs had gesteld op het be
houd van het kabinet-Dnpuy, zou zij deze motie verwor
pen en een andere hebben aangenomen. Door dit niet te
doen, nadat de minister-president uitdrukkelijk had ver
klaard met deze motie geen genoegen te kunnen nemen,
toonde de meerderheid, en een vrij aanzienlijke meerder
heid do motie werd aangenomen met 321 tegen 173
stemmen dat zij van het ministorie-Dupuy genoeg had.
Uit de dagbladen blij kt wel, dat het door zeer weini
gen wordt betreurd. Inderdaad hebben zijn tegenstrijdige
handelingen overvloedige stof gegeven voor het verwijt,
dat het zooveel mogelijk de verschillende partijen trachtte
te voldoen en zich richtte naar hetgeen het de openbare
meening achtte te zijn. Iemand als de minister van
nstitie in dit kabinet, die de afgevaardigden den raad
meende te moeten geven »Heeren, denkt aan nw kies
districten 1" toont duidelijk genoeg wat voor hem zeiven
de windwijzer is. De gelegenheidswet, door dezen minis
ter verdedigd waardoor een laatste kans werd gege
ven om het revisie-proces in de Dreyfus-zaak te doen
48)
»Hebt u het gehoord, nicht Franciska?" kwam als
sissend van tusschen zgne tanden.
Zij knikte toestemmend. .Alles; zeg na echtor geen
»U" tegen mij wij zijn nu zoo na familie en daaren
boven van 't begin af aan zulke goede vrienden vreemd
juist alsof ik gevoelde, dat we bij elkaar behoorden."
.En gij gelooft niet dat ik zulk een gemeen laag spel
gespeeld heb, zoozooals Pia dit van mij gelooft
Zij drukte hem krachtig de hand: .Neen, bij God
duizendmaal neen! Ik heb immers zelf ook Niedecksch
bloed in mijn aderen, en weet dat wij tot zulke laag
heden niet in staat zijnIk mag je in waarheid heel
graag Wulfi-Dietrich, je bent een nobele, brave kerel
en op mijn woord van eer in lang niet heeft mij
iets zóóveel plezier gedaanals de ontdekking dat gij
mijn neef zijt
Hij schudde somber het hoofd, maar zijn hand omsloot
de hare bijkans krampachtig.
.Hoe vreemd, onze beide vaders zijn reeds sedert jaren
geslagen vijanden zij haten elkander, en ik vrees, dat
oom Willibald de gevoelens die hij jegens mijn vader
koestert, ook op mij, den zoon, heeft overgedragen f'
Fransje schudde driftig het hoofd. .Neen, dat heeft hij
niet, en zelfs al ware dit het geval geweest, thans, nu
hij u zoo goed heeft leeren kennen, heeft hy u waarlijk
lief gekregen.
Weder verborg de jonge graaf het gelaat in de handen
.Niemand heeft mij zoo goed leeren kennen, als juist
zij," zeide hij zacht»en toch beschuldigt zjj mij zoo
onrechtvaardig en toch veroordeelt zij mij zoo bitter
scherp en hard 1"
»Pia heett zich zeer dwaas gedragen 1" zei Fransj
mislukken, door de uitspraak aan het g e h e e 1 e Hof
op te dragen, blijft als een smet kleven op het ministerie-
Dupuy, die door geen latere handelingen toen de zaak
der leger-vereerders hopeloos verloren bleek, kon worden
uitgewischt. Bespottelijk was daarenboven de tegenwoor
digheid eener legermacht van 20.000 man bij een politie
macht van 6000 man, om den President der Republiek
tegen beleedigende en onbeschofte bejegeningen te behoe
den. De welwillende gezindheid van het groote publiek was
na het een week vroeger gebeurde overtuigend gebleken
men had slechts te zorgen, dat de President niet opnieuw
werd omringd door een groep van dezelfde soort, die
het hem te Auteuil zoo onaangenaam had gemaakt. Nu
had het den schijn, alsof de President onder het Fransche
volk niet veilig was dan omringd door duizenden politie
agenten en beschermd door een geheole legermacht. Het
is zeker dikwijls zeer moeilijk bij zulke gelegenheden het
juiste midden te trefien maar dat de uitgebreide voor
zorgen, die ditmaal werden genomen, als een misgreep
beschouwd moeten worden, is al te duidelijk. De vijanden
van Dnpuy hebben zelfs aanleiding gehad er een opzet-
telijken maatregel in te zien om de populariteit van den
President te doen dalen.
Of de bijeenkomst van President Kruger met den
Britschen Hoogen Commissaris voor de verstandhouding
tusschen de Transvaalsche Republiek en het machtige
Engeland gunstige of ongunstige gevolgen zal hebben,
schijnt nog onzeker. Wel is geen overeenstemming tot
stand gekomen, wat trouwens bezwaarlijk verwacht kon
worden, maar de voorstellen van den kalmen en vastbe
raden president, om aan de grieven der vreemdelingen
in de Republiek to gemoet te komen, worden in Engeland
zelf nog niet door iedereen als van geenerlei betoekenis
geacht, en in het Engelsche Kaapland wordt allengs in
broeder kring erkend, dat onmogelijk aan alle eischen
kan worden voldaan. De band tusschen den Oranje-
Vrijstaat en de Zuid-Afrikaansche Republiek blijft ge
lukkig onverzwakt, en in de Kaap-Kolonie wint onder
de Afrikaanders" de genegenheid voor de Hollandsche
Boeren-republiek veld, en verliest de Rhodes-partij steeds
in invloed. Men begrijpt de moeielijke positie van de
Transvalers, en beseft dat zij er niet aan deuken knn
nen, alle gelukzoekers, die voor den Staat en zijn onaf
hankelijkheid hoegenaamd niets voelen, en alleen om
grof en niet zelden vuil gewin er heen stroomen, met
open armen als medeburgers te ontvangen en hun het
volle burgerrecht te verleenen. Voor Engeland is het
kortaf, .maar ze heeft zich nu eeumaal in 't hoofd gezet
dat het u niet om haar, maar om hare zestien kwar
tieren te doen is Kom laat ze loopen, 't hoofd
omhoog, ouwe jongen Er zijn meer meisjes in de wereld I"
Wulff-Dietrich klemt de lippen opeen en schudt zwij
gend het hoofd.
.Hebt ge haar dan waarljjk zoo innig lief t"
Hij kreunde, a s door lichaamssmart gefolterd en bleef
secondenlang, met het hoofd in de handen verborgen, zitten.
Ook Fransje zuchtte. .Lieve hemel ja, ik kan 't me
best begrijpen, dat meisje kan iemand dol verliefd maken,
beste Wulff, ik heb waarachtig diep medelijden met je!
Eensklaps greep hij hare beide handen, en keek haar
als in stervensnood in de oogen.
.Fransje, help me
»U helpen P Waarmee?
.Gij gelooft mg gij wantrouwt mij uiet, Fransje,
0ch, tracht gij nu ook Pia daarvan te overtuigen
Plotseling echter sprong hij op, maakte een afwerende
beweging met de hand en wierp het hoofd trotsch in
den nek.
.Neen 1 neen 1 Doe 't maar niet 1 Het zou toch te
vergeefs zijn, zij zal toch nooit aan mijne liefde gelooven
zoolang ik erfgenaam van Niedeck ben en wat toch
zij mij in dit uur heeft aangedaan, dat kan zij nooit
meer goedmaken, noch in leveu noch in sterven
Fransje zag hem met vreemd schitterende oogen aan.
.Doe dan om harentwil afstand van het erfgoed 1"
In groote opgewondenheid liep hij op en neder. .Dat
heb ik reods gedaan van morgen, toen ik aan mijue
onders geschreven heb dat ik mij heden met Miss
Lilian Luxor wilde verloven 1 Daar heb ik ten gunste
van mijn bioedor afstand van het erfgoed Niedeck gedaan
Ik heb alles opgeofferd om harentwil, en dat alles
te vergeefs
Geloof mij, Fransje, ik heb nooit iets om dat ellendig
erfdeel gegeven en dezen morgen, toon ik het vorsteljjk
inkomen van mij wierp, heb ik mg op hetzelfde oogenblik
rijker gevoeld dan een koning! Het is niet die brief die
mij arm gemaakt heeft, maar de harde, onrechtvaardige
bittere woorden, door een meisjesmond tot mij gesproken
die hebben mij tot een bodelaar, tot een aan geluk doodarm
genoeg, dat die vreemdelingen Eugelschen zijn, om zich
als voorvechter voor hunne belangen op te werpen maar
de bevolking van de Kaapkolonie is van een anderen geest.
Ofschoon aan Engeland trouw en er niet aan denkende, de
betrekking tot het moederland en zoo noodig de bescher
ming van het moederland als iets van geringe beteekenis
prijs te geven, is de onafhankelijkheidszin bij de meer
derheid toch sterk genoeg om het .Afrika voor de Afri
kaanders" tot leuze te nemen. Vast zijn zij overtuigd, dat
dwang tegenover do Transvaal de goede verstandhouding
tusschen het Hollandsche en het Engelsche element in de
Kaap-Kolonie op zeer bedenkelijke wijze zou verstoren,
en juist van die goede verstandhouding, van de verbroede
ring tusschen die beide Volksstammen in Zuid-Afrika ver
wachten zij voor de toekomst van land en volk alle heil.
Waar de volksstemming in de eigen kolonie van dien
aard ismag verwacht worden dat de Engelsche regee
ring zal inzien dat dreigende taal niet het middel is
om de Transvaalsche Republiek in de gewenschte richting
te drijven en dat zij allerminst ooren zal hebben voor
den aandrang van de partijdie niet zou schromen van
woorden tot daden over te gaan. Een oorlog met de
Transvaaldie in de Engelsche Kaap-Kolonie zelve ver
oordeeld zou worden die den Oranje-Vrijstaat in be
roering en wellicht aan de zijde van de bedreigde zuster
republiek zou kunnen brengen kan door Engeland niet
worden begeerd. De trouw van den Oranje-Vrjjstaat
en van de Afrikaanders in de Kaap-Kolonie blijft voor
de Zuid-Afrikaansche Republiek de grootste steun; maar
moeielijk hachelijk soms is haar toestand en onwaar
deerbaar is voor haar de kalmte de heldere blik het
gezond verstand het beleid en de vastberadenheid van
Paul Kruger haar grooten Presidentdie niet blind
kan zjjn voor de noodzakelijkheid om, in verband met
do geheel gewijzigde toestanden, aan de vreemde elemen
ten die in het staatsverband van de Republiek wenschen
te worden opgenomen zoover te gemoet te komen als
haar veiligheid en haar welzijn gedoogen.
Van alle sporten thuis.
De heer Georges Hahn een bekend sportman te
Straatsburg heeft de volgende weddenschap aangegaan
en schitterend gewonnen. Afstand 2000 meters af te
leggen als volgt binnen 20 minuten.
400 M. in skiff hierover deed hij 1 m. 53 sec.
400 zwemmen 8 25
400 fietsen 1 10
400 te voet 2 20
400
te paard
1
16
Totaal 14 m. 24 sec.
mensch gemaakt!" Met groote, starende oogen zag Fransje
tot hem op, zij hield het hoofd voorover gebogen, als had
zjj hem niet goed verstaan, en toen kreeg haar gezicht
eensklaps een geheel andere uitdrukking.
Bewondering, verbazing en aandoening lag er op te
lezen; onstuimig sloeg zij de armen eensklaps om zijn hals.
Wulff-Dietrich riep zij uit: .Bij God, ge zijt eenedel
mensch, en gij verdient haar! Dwingen kan ik Pia's liefde
voor u niet, maar ik zal u niet langer in den weg staan,
ik wil niet minder edelmoedig zijn dan gij 1 Geef mij
tijd, en kom dan nog eens terug en vraag Pia om
haar hand, als haar liefde dan zoo groot en waarachtig
is, als zij dit ziju moet, om u dit uur te vergoeden, dan
zult gij beiden gelukkig worden 1
Streng keek hij haar aan. .Hebt gij soms plan om
haar te vertellen dat ik afstand van Niedeck gedaan heb
Doe dat niet, Fransje, die vernedering verdraag ik thans
niet meer 1"
Zij haalde de schouders op. .Neen, dat vertel ik haar
natuurlijk niet want zij zou het toch niet willen ge
looven en ons slechts van een nieuwe intrigue beschuldigen."
Een luide stem riep den naam van deu heer Helmuth.
Haastig trad Wulff-Dietrich te voorscbjjn en wenkte
den huisknecht die haistig kwam aanloopen.
.Een telegram, mijnheer!"
Een oogenblik heerschte er diepe stilte, de knecht
verwijderde zich. .Het antwoord van mijn ouders,
spotte Wulff Diotrich bitter; werktuigelijk opende hij het
papier on overzag de enkele regels toen ontsnapte een
doffe kreet zijn borstals vernietigd zonk hg ineen.
.Mijn broeder Hartwig meer kon hij niet zeggen,
sprakeloos reikte hij het blad aan de jonge gravin.
.Hartwig op een wedren van het paard gevallen, daar
juist gestorven. Kom onmiddellijk thuis."
Fransje klemde de lippen opeen en zweeg.
.Nu is de afstand onnoodig geworden. Nu moet ik voor
eeuwig deu vloek dragen den erfgenaam van Niedeck te
zijn fluisterde Wulfif-D.etrich met dicht opeengeklemde
tanden drukte met vochtige oogen Fransje's hand en
verdwoeu in den grauwen nevel.
Zwaar en koel vielen de eerste regendruppels.