van i Honderd en eerste jaargang, 1899. ZONDAG 18 JUNI. Buiten de grenzen. FEUILLETON. (DER MAJORATSHERR). NO. 72. Tweede blad. AlklIAMISdll courant. Deze Courant wordt Dlnsda g-, Monderdag- en Katerdagavond nitgegeveD. Abonnementsprijs per 3maanden voor Alkmaar f ©,80 franco door hot rjjk f 1,—. 3 Nummers f ©.O©. Afzonderlijke nummers 3 ets. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone advertentlen s Per regel fO,15. Groote lettors naar plaatsruimte. Brieven franco aan| de Uitgevers HERMs. COSTER ZOON. Alweer wordt de aandacht naar Frankrijk getrokken. Het blijft het land der verrassingen en der onverwachte besluiten. Het is zooals de correspondent der .Nieuwe Rott. Ct." uit. Parij3 schrijftvoor hem die alleen let op den inhoud der motie, wtarvan de aanneming het Fran- sche ministerie heeft doen aftreden, heeft deze geschiodenis iets onverklaarbaars, iets ongerijmds en iets kluchtigs. De vorige week werd het ministerie berisptomdat het geen afdoende maatregelen had genomen om den President der Re publiek tegen beleedigingen te beschermen; ditmaal nam het maatregelen waarvan zeker niet gezegd kan worden dat ze niet afdoende waren, en het wordt weggejaagd. En hoe wordt het tot aftreden gedwongen Door de aanneming van een motiedie een goedkeuring schjjut van zijn gedrag, van een motie waarin de Kamer verklaart, dat zij vastbesloten is geen andere regeering te steunen dan eene die de republikeinsche instellingen krachtig verde digen en de openbare orde tegen elke agitatie handhaven wil. Wat echter aan de motie ontbrak, was een verkla ring van vertrouwen in het bestaande ministerieen juist dat werd door den minister-preddent Dnpuy, als onmisbaarverlangd maai de Kamer bleek ongeneigd het te geven. Wat in de motie werd verklaard, was te algemeen scheen meer uit te drukken wat men in een toekomstig ministerie verlangde, dan wat men erkende in het bestaande gevonden te hebben. Indien do meer derheid der Kamer eenigen prijs had gesteld op het be houd van het kabinet-Dnpuy, zou zij deze motie verwor pen en een andere hebben aangenomen. Door dit niet te doen, nadat de minister-president uitdrukkelijk had ver klaard met deze motie geen genoegen te kunnen nemen, toonde de meerderheid, en een vrij aanzienlijke meerder heid do motie werd aangenomen met 321 tegen 173 stemmen dat zij van het ministorie-Dupuy genoeg had. Uit de dagbladen blij kt wel, dat het door zeer weini gen wordt betreurd. Inderdaad hebben zijn tegenstrijdige handelingen overvloedige stof gegeven voor het verwijt, dat het zooveel mogelijk de verschillende partijen trachtte te voldoen en zich richtte naar hetgeen het de openbare meening achtte te zijn. Iemand als de minister van nstitie in dit kabinet, die de afgevaardigden den raad meende te moeten geven »Heeren, denkt aan nw kies districten 1" toont duidelijk genoeg wat voor hem zeiven de windwijzer is. De gelegenheidswet, door dezen minis ter verdedigd waardoor een laatste kans werd gege ven om het revisie-proces in de Dreyfus-zaak te doen 48) »Hebt u het gehoord, nicht Franciska?" kwam als sissend van tusschen zgne tanden. Zij knikte toestemmend. .Alles; zeg na echtor geen »U" tegen mij wij zijn nu zoo na familie en daaren boven van 't begin af aan zulke goede vrienden vreemd juist alsof ik gevoelde, dat we bij elkaar behoorden." .En gij gelooft niet dat ik zulk een gemeen laag spel gespeeld heb, zoozooals Pia dit van mij gelooft Zij drukte hem krachtig de hand: .Neen, bij God duizendmaal neen! Ik heb immers zelf ook Niedecksch bloed in mijn aderen, en weet dat wij tot zulke laag heden niet in staat zijnIk mag je in waarheid heel graag Wulfi-Dietrich, je bent een nobele, brave kerel en op mijn woord van eer in lang niet heeft mij iets zóóveel plezier gedaanals de ontdekking dat gij mijn neef zijt Hij schudde somber het hoofd, maar zijn hand omsloot de hare bijkans krampachtig. .Hoe vreemd, onze beide vaders zijn reeds sedert jaren geslagen vijanden zij haten elkander, en ik vrees, dat oom Willibald de gevoelens die hij jegens mijn vader koestert, ook op mij, den zoon, heeft overgedragen f' Fransje schudde driftig het hoofd. .Neen, dat heeft hij niet, en zelfs al ware dit het geval geweest, thans, nu hij u zoo goed heeft leeren kennen, heeft hy u waarlijk lief gekregen. Weder verborg de jonge graaf het gelaat in de handen .Niemand heeft mij zoo goed leeren kennen, als juist zij," zeide hij zacht»en toch beschuldigt zjj mij zoo onrechtvaardig en toch veroordeelt zij mij zoo bitter scherp en hard 1" »Pia heett zich zeer dwaas gedragen 1" zei Fransj mislukken, door de uitspraak aan het g e h e e 1 e Hof op te dragen, blijft als een smet kleven op het ministerie- Dupuy, die door geen latere handelingen toen de zaak der leger-vereerders hopeloos verloren bleek, kon worden uitgewischt. Bespottelijk was daarenboven de tegenwoor digheid eener legermacht van 20.000 man bij een politie macht van 6000 man, om den President der Republiek tegen beleedigende en onbeschofte bejegeningen te behoe den. De welwillende gezindheid van het groote publiek was na het een week vroeger gebeurde overtuigend gebleken men had slechts te zorgen, dat de President niet opnieuw werd omringd door een groep van dezelfde soort, die het hem te Auteuil zoo onaangenaam had gemaakt. Nu had het den schijn, alsof de President onder het Fransche volk niet veilig was dan omringd door duizenden politie agenten en beschermd door een geheole legermacht. Het is zeker dikwijls zeer moeilijk bij zulke gelegenheden het juiste midden te trefien maar dat de uitgebreide voor zorgen, die ditmaal werden genomen, als een misgreep beschouwd moeten worden, is al te duidelijk. De vijanden van Dnpuy hebben zelfs aanleiding gehad er een opzet- telijken maatregel in te zien om de populariteit van den President te doen dalen. Of de bijeenkomst van President Kruger met den Britschen Hoogen Commissaris voor de verstandhouding tusschen de Transvaalsche Republiek en het machtige Engeland gunstige of ongunstige gevolgen zal hebben, schijnt nog onzeker. Wel is geen overeenstemming tot stand gekomen, wat trouwens bezwaarlijk verwacht kon worden, maar de voorstellen van den kalmen en vastbe raden president, om aan de grieven der vreemdelingen in de Republiek to gemoet te komen, worden in Engeland zelf nog niet door iedereen als van geenerlei betoekenis geacht, en in het Engelsche Kaapland wordt allengs in broeder kring erkend, dat onmogelijk aan alle eischen kan worden voldaan. De band tusschen den Oranje- Vrijstaat en de Zuid-Afrikaansche Republiek blijft ge lukkig onverzwakt, en in de Kaap-Kolonie wint onder de Afrikaanders" de genegenheid voor de Hollandsche Boeren-republiek veld, en verliest de Rhodes-partij steeds in invloed. Men begrijpt de moeielijke positie van de Transvalers, en beseft dat zij er niet aan deuken knn nen, alle gelukzoekers, die voor den Staat en zijn onaf hankelijkheid hoegenaamd niets voelen, en alleen om grof en niet zelden vuil gewin er heen stroomen, met open armen als medeburgers te ontvangen en hun het volle burgerrecht te verleenen. Voor Engeland is het kortaf, .maar ze heeft zich nu eeumaal in 't hoofd gezet dat het u niet om haar, maar om hare zestien kwar tieren te doen is Kom laat ze loopen, 't hoofd omhoog, ouwe jongen Er zijn meer meisjes in de wereld I" Wulff-Dietrich klemt de lippen opeen en schudt zwij gend het hoofd. .Hebt ge haar dan waarljjk zoo innig lief t" Hij kreunde, a s door lichaamssmart gefolterd en bleef secondenlang, met het hoofd in de handen verborgen, zitten. Ook Fransje zuchtte. .Lieve hemel ja, ik kan 't me best begrijpen, dat meisje kan iemand dol verliefd maken, beste Wulff, ik heb waarachtig diep medelijden met je! Eensklaps greep hij hare beide handen, en keek haar als in stervensnood in de oogen. .Fransje, help me »U helpen P Waarmee? .Gij gelooft mg gij wantrouwt mij uiet, Fransje, 0ch, tracht gij nu ook Pia daarvan te overtuigen Plotseling echter sprong hij op, maakte een afwerende beweging met de hand en wierp het hoofd trotsch in den nek. .Neen 1 neen 1 Doe 't maar niet 1 Het zou toch te vergeefs zijn, zij zal toch nooit aan mijne liefde gelooven zoolang ik erfgenaam van Niedeck ben en wat toch zij mij in dit uur heeft aangedaan, dat kan zij nooit meer goedmaken, noch in leveu noch in sterven Fransje zag hem met vreemd schitterende oogen aan. .Doe dan om harentwil afstand van het erfgoed 1" In groote opgewondenheid liep hij op en neder. .Dat heb ik reods gedaan van morgen, toen ik aan mijue onders geschreven heb dat ik mij heden met Miss Lilian Luxor wilde verloven 1 Daar heb ik ten gunste van mijn bioedor afstand van het erfgoed Niedeck gedaan Ik heb alles opgeofferd om harentwil, en dat alles te vergeefs Geloof mij, Fransje, ik heb nooit iets om dat ellendig erfdeel gegeven en dezen morgen, toon ik het vorsteljjk inkomen van mij wierp, heb ik mg op hetzelfde oogenblik rijker gevoeld dan een koning! Het is niet die brief die mij arm gemaakt heeft, maar de harde, onrechtvaardige bittere woorden, door een meisjesmond tot mij gesproken die hebben mij tot een bodelaar, tot een aan geluk doodarm genoeg, dat die vreemdelingen Eugelschen zijn, om zich als voorvechter voor hunne belangen op te werpen maar de bevolking van de Kaapkolonie is van een anderen geest. Ofschoon aan Engeland trouw en er niet aan denkende, de betrekking tot het moederland en zoo noodig de bescher ming van het moederland als iets van geringe beteekenis prijs te geven, is de onafhankelijkheidszin bij de meer derheid toch sterk genoeg om het .Afrika voor de Afri kaanders" tot leuze te nemen. Vast zijn zij overtuigd, dat dwang tegenover do Transvaal de goede verstandhouding tusschen het Hollandsche en het Engelsche element in de Kaap-Kolonie op zeer bedenkelijke wijze zou verstoren, en juist van die goede verstandhouding, van de verbroede ring tusschen die beide Volksstammen in Zuid-Afrika ver wachten zij voor de toekomst van land en volk alle heil. Waar de volksstemming in de eigen kolonie van dien aard ismag verwacht worden dat de Engelsche regee ring zal inzien dat dreigende taal niet het middel is om de Transvaalsche Republiek in de gewenschte richting te drijven en dat zij allerminst ooren zal hebben voor den aandrang van de partijdie niet zou schromen van woorden tot daden over te gaan. Een oorlog met de Transvaaldie in de Engelsche Kaap-Kolonie zelve ver oordeeld zou worden die den Oranje-Vrijstaat in be roering en wellicht aan de zijde van de bedreigde zuster republiek zou kunnen brengen kan door Engeland niet worden begeerd. De trouw van den Oranje-Vrjjstaat en van de Afrikaanders in de Kaap-Kolonie blijft voor de Zuid-Afrikaansche Republiek de grootste steun; maar moeielijk hachelijk soms is haar toestand en onwaar deerbaar is voor haar de kalmte de heldere blik het gezond verstand het beleid en de vastberadenheid van Paul Kruger haar grooten Presidentdie niet blind kan zjjn voor de noodzakelijkheid om, in verband met do geheel gewijzigde toestanden, aan de vreemde elemen ten die in het staatsverband van de Republiek wenschen te worden opgenomen zoover te gemoet te komen als haar veiligheid en haar welzijn gedoogen. Van alle sporten thuis. De heer Georges Hahn een bekend sportman te Straatsburg heeft de volgende weddenschap aangegaan en schitterend gewonnen. Afstand 2000 meters af te leggen als volgt binnen 20 minuten. 400 M. in skiff hierover deed hij 1 m. 53 sec. 400 zwemmen 8 25 400 fietsen 1 10 400 te voet 2 20 400 te paard 1 16 Totaal 14 m. 24 sec. mensch gemaakt!" Met groote, starende oogen zag Fransje tot hem op, zij hield het hoofd voorover gebogen, als had zjj hem niet goed verstaan, en toen kreeg haar gezicht eensklaps een geheel andere uitdrukking. Bewondering, verbazing en aandoening lag er op te lezen; onstuimig sloeg zij de armen eensklaps om zijn hals. Wulff-Dietrich riep zij uit: .Bij God, ge zijt eenedel mensch, en gij verdient haar! Dwingen kan ik Pia's liefde voor u niet, maar ik zal u niet langer in den weg staan, ik wil niet minder edelmoedig zijn dan gij 1 Geef mij tijd, en kom dan nog eens terug en vraag Pia om haar hand, als haar liefde dan zoo groot en waarachtig is, als zij dit ziju moet, om u dit uur te vergoeden, dan zult gij beiden gelukkig worden 1 Streng keek hij haar aan. .Hebt gij soms plan om haar te vertellen dat ik afstand van Niedeck gedaan heb Doe dat niet, Fransje, die vernedering verdraag ik thans niet meer 1" Zij haalde de schouders op. .Neen, dat vertel ik haar natuurlijk niet want zij zou het toch niet willen ge looven en ons slechts van een nieuwe intrigue beschuldigen." Een luide stem riep den naam van deu heer Helmuth. Haastig trad Wulff-Dietrich te voorscbjjn en wenkte den huisknecht die haistig kwam aanloopen. .Een telegram, mijnheer!" Een oogenblik heerschte er diepe stilte, de knecht verwijderde zich. .Het antwoord van mijn ouders, spotte Wulff Diotrich bitter; werktuigelijk opende hij het papier on overzag de enkele regels toen ontsnapte een doffe kreet zijn borstals vernietigd zonk hg ineen. .Mijn broeder Hartwig meer kon hij niet zeggen, sprakeloos reikte hij het blad aan de jonge gravin. .Hartwig op een wedren van het paard gevallen, daar juist gestorven. Kom onmiddellijk thuis." Fransje klemde de lippen opeen en zweeg. .Nu is de afstand onnoodig geworden. Nu moet ik voor eeuwig deu vloek dragen den erfgenaam van Niedeck te zijn fluisterde Wulfif-D.etrich met dicht opeengeklemde tanden drukte met vochtige oogen Fransje's hand en verdwoeu in den grauwen nevel. Zwaar en koel vielen de eerste regendruppels.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1899 | | pagina 5