van i
Honderd en eerste jaargang.
1899.
ZONDAG
9 JULI.
De stille tijd.
FEUILLETON.
(DER MAJORATSHERR).
NO. 81» Tweede blad.
ALkMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dlnsda g-, Donderdag-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80 franco door het
rijk f 1,—.
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone advertentlen
Per regel fO,lö. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven f rja n c o aanj de Uitgevers HERHs. COSTER
ZOON.
Telefoonnummer 3.
"Wij gaan in de politiek den stillen tijd tegemoet.
Onze eigen Tweede Kamer is reeds uiteengegaan om
in de eerste dagen van September nog eens terug te
komen en te trachten van het zeer vele onafgedane werk
nog in dit zittingjaar iets te voltooien. Alleen de Eerste
Kamer zal binnenkort nog enkele dagen vergaderen
om haar onmisbare goedkeuring te verleenen of te wei
geren aan hetgeen reeds de goedkeuring harer znste r
mocht wegdragen.
De Duitsche Keizer kruist op de wateren van het
Noorden Rijksdag en Huis van Afgevaardigden zijn uit
eengegaan en zoo is er overvloedig tij^d voor voor- en
tegenstanders van het ontworpen groot middelland-kanaal,
om alles in het werk te stellen wat de aanneming van
het groote plan kan bevorderen, of verhinderen. Wat zich
op kleine schaal in ons eigen land voordoet, openbaart
zich op grootere schaal in het groote Duitsche Rijkeen
groot werk in het belang van het openbaar verkeer, van
scheepvaart en handelzal altijd in de eerste plaats
in het ontwijfelbaar voordeel zijn van de streek waarin
het wordt aangelegd en van de gemeenten die er nabij
gelegen zijnvoor verder gelegen gedeelten des lands
wordt het voordeel twijfelachtig is het echter indi
reet soms niet te miskennenmaar voor sommige
streken rjjst de vraag of het werk, door verplaatsing
van verkeer en handelsweg, niet een nadeel zal wezen in
plaats van een voordeel. Die vraag doet zich voor in
gemeenten bij den aanleg van straten, kaden en markten
in de provincie en in het land bij alle openbare werken
in het belang van' handel en verkeer, en niet altijd is
de stelling, hoewel in het algemeen juist, dat de wel
vaart van de deelen het geheel op de eene of andere
wijze ten goede komt, voldoende om de schaduwzijde van
sommige werken geheel weg te nemen. Bij nauwlettend
onderzoek blijkt echter het belang van een streek des
lands meermalen niet veel anders te zijn dan het belang
van sommige partikulierenen ten slotte zal by strijd
van belangen het grootste den doorslag moeten geven.
De Duitsche regeering zal nog heel wat te doen hebben
om, wellicht door toezegging van voordeeien van anderen
aard, van de tegenstanders zoovelen te bevredigen, dat
de meerderheid voor haar plan is gewonnen.
De Italiaansche Kamer is uiteengegaan na een zoo
onstuimige zitting, dat het niet alleen bij scheldwoorden
en getier bleef, maar het tusschen enkele leden tot een
degelijk vuisgevecht kwam. Trouwens deze manier van
vergaderen schijnt meer en meer gebruikelijk te worden
Oostenrijk doet in dit opzicht niet ODder voor Spanje
57)
»Sla er nu niet zoo woest met je armen tegen aan
anders breken de knoppen afl" vermaant Pia nog een
maal nadrukkelijk, en daarop geleidt zij de kleine haren
ouders tegemoet, die juist aan den ingang van het slot
verschijnen.
«Kijk eens, tante JohannaWat zegt u nu wel van
nw dochtertje?''
De gravin kijkt als verstomd van verbazing Fransje
als een echte dame gefriseerd 1 »Oh Willibala
Kijk toch eens!". en toen overviel haar een hoestbui,
zoo hevig en aanhondend, dat zij den zakdoek tegen den
mond moest drukken. Er was eehter geen tijd tot verdere
inspectie, een horensignaal weerklinkt van de toren naar
omlaag. Met een akelig gekraak gaf het eerste kanon vuur,
de dokter en de bedienden zijn voor alle zekerheid achter
een muur gevlucht; daar het geschut echter klaarblijkelijk
niet uit elkaar gesprongen is, haasten zij zich met nieuwen
moed naar het tweede kanonten einde ook daar de
feestelijke klanken in werking te brengen. Ook thans
niets dan een doffe slag.
»Ellendig, net precies een pistache!" roept Fransje
kwaadmaar onmiddelijk daarna wuift zij onder het
aanheffen van een oorverscheurend hoera haar zakdoek
deze vertoont zoo veel vlekken van boschbessen, dat
men het zeer goed voor een rouwvlag had kunnen houden
Zij had de naderende gasten in het oog gekregen.
Voor de slotpoort weerklinkt paardengetrappel en wiel
geratelon in het volgeud oogenblik houdt de elegante
equipagedoor vier edele paarden getrokken voor het
kasteel stil.
en België niet voor Frankrijk. Ook te Parjjs is de Kamer
zitting gesloten, almede onder heftig tumult, zoodat van
de voorlezing van het besluit tot sluiting niemand een
woord kon verstaan. Een Bonapartistisch afgevaardigde
had aan de regeering nog een inlichting willen vragen,
maar werd door de sluiting vergauwd, en zorgde voor
het noodige getier, dat door den luiden bijval van geest
verwanten en de niet minder luide afkeuring zijner tegen
standers spoedig algemeen werd. Zoo zal dan gedurende
een drietal maanden de zaak-Dreyfus met al wat er mee
in verband staat in de Kamer niet worden besproken,
en het laatste bedrijf voor den krijgsraad te Rennes in
betrekkelijke kalmte worden afgehandeld. Want eindelijk
is dan toch de veroordeelde van 1894, die weder kapi
tein Dreyfus heet, in zijn vaderland teruggekeerd, na
zoo groote marteling tot ieders verbazing nog vast van
tred en van oog, niet gebroken, niet versuft of krank
zinnig, in staat om kalm en geregeld te denken, te over
wegen en zich een voorstelling te maken van al de vreese-
lijko en ongelooflijke dingen die er tijdens zijn lange
afwezigheid zijn gebeurd, buiten zijn weten en alle in
betrekking tot z ij n e zaak, die niet alleen geheel zijn land,
maar geheel de beschaafde wereld in beroering heeft
gebracht. Men heeft hem ongemerkt, niet in een haven,
maar op een afgelegen en eenzaam punt van de Fransche
kust in een stormaehtigen nacht aan wal weten te bren
gen. En dat was, alles in aanmerking genomen waar
schijnlijk het beste maar toch teekent het den gespannen
toestand en geheel het buitengewone van dit vreeselijk
geding dat de regeering van een machtig land om een
man wiens veroordeelend vonnis door het hoogste ge
rechtshof volkomen is vernietigdopnieuw voor zijn
rechters te brengen heeft moeten handelen als een bende
smokkelaars, die de douanen moeten vorschalken.
Waar de rust moge zijn teruggekeerd zeker niet in
België. Daar zyn het rumoer en de wanorde niet ge
bleven in de Kamermaar vandaar overgebracht
op de straat. Daar heeft de minderheid in de Volks
vertegenwoordiging niet alleen de behandeling van een
kieswetontwerp al te duidelijk door partijbelang inge
geven in de Kamer weten te beletten maar bijstand
gezocht en gevonden daarbuiten waar de beweging
weldra den omvang aannam van een oproer en bet karak
ter begon te krijgen van een omwentoling. Reeds werden
de geweerkolven van de nationale garde omhoog gedra
gen en klonk de kreet »leve de republiek", toen de
regeering begreep niet langer misbruik te moeten maken
van haar stemmen-meerderheid maar, door de beraad
slaging te schorsen en den weg te openen voor onderling
Graaf en gravin von Nordlingen breiden groetend de
armen uit, en een slanke, buitengewoon knappe marine
officier brengt salueerend de hand aan zijn pet.
Dagen zyn voorbijgaan.
Pia's bleeke wangen zijn weder even frisoh gekleurd
als vroeger, en hare oogen stralen zoo gelukkig en vol
blijde hoop en vertrouwen als die van een kind, dat
door een reet der deur de langverwachte glans van den
Kerstboom ziet glinsteren
Wat kunnen Gert en Fransje het goed met elkaar
vinden De kleine is altijd spoedig door iets nieuws me-
degesleept, haar neiging voor Gert schijnt echter voort
durend stijgende te blijven en de overwinning is hem
dan ook prima vista verzekerd. Zij maakt,er ook vol
strekt geen geheim van, dat de nieuwe neef haar bui
tengewoon goed bevalten de naïviteit, waarmede zij
hare ingenomenheid aan allen toont, is veel te origineel
en kinderlijk, om aangenaam te zijn.
Gert zelf werd de eerste dagen soms vuurrood van
verlegenhoid als zijn nichtje in stomme bewondering
verzonken, dikwijls minuten lang zijn «kranigen knevel'
aanstaart, en zij ongegeneerd bekent«Hoor eens, Gert,
je hebt precies zulke mooie oogen als Piaof wanneer
zij nadenkend zijn hand tusschen de hare neemt en hem
vraagt
»Hoe komt het toch, dat gij als man zulke mooie
witte handen hebt? Je bent toch niet zoo erg veel ouder
dan ik en zult aan boord toch zeker wel duchtig de
handen uit den mouw moeten steken, stellig meer
dan ik het hier in huis of in het park doe, en toch
zien je vingers er uit, alsof ze uit marmer gebeiteld zijn
De knappe Gertdie op zijn handen juist bijzonder
trotsch is lacht zeer gevleid en vindt de kleine »steeds
charmanteren Mevrouwe von Nordlingen die
geen moeder zon geweest zijn, wanneer zij niec iedeie
dochter des lands als meer of minder bruikb ire, moge
lijke schoondochter, had beschouwd werd steeds moor
overlegden storm te moeten stillen, waarvan niemand
kon voorspellen w a t hy zou doen instorten.
De rust is niet gekomen in Finland, waar de Gzaar
heeft doen weten, dat het geheele volk zich eenvoudig
vergist, dat hij gelijk heeft en geen onrecht pleegt, wan
neer hij een Grondwet doet wijken voor zijne opvatting
van hetgeen voor de Finnen nuttig en noodig is, zoodat
de Finnen niet beter kunnen doen dan zich, in vol ver
trouwen dat het zoo goed is, te voegen naar zijn wil.
En of daar al uit heel Europa, ook uit Nederland, adres
sen tot hem worden gebracht, waarin hem met aandrang
wordt verzocht, de bede van een half millioen Finsche
mannen en vrouwen om hun bezworen rechten en privi
legiën te handhaven »in gunstige overweging te nemen
en een beroep wordt gedaan op »de edelaardige en ver
heven gevoelens," die hem noopten de Haagsche Vredes
conferentie bijeen te roepen, of daar al eenige mannen,
ook één uit Nederland, naar Petersburg zijn getogen om
deze adressen in persoon den Russischen Keizer aan te
bieden, de deputatie is niet door hem ontvangen, en het
antwoord mogen de Finnen en die in hun lot belang
stellen, lezen in hetgeen de Czaar aan de Finlandsche
bevolking heeft doen weten.
De rust is nog niet gekomen in de Zuid-Afrikaansche
Republiek, steeds door Britsche overmacht bedreigd, doch
vast besloten ter wille van den gezegenden vrede en ter
vermijding der onbeschrijfelijke oorlogsrampen zooveel
toe te geven als de onafhankelijkheid des lands gedoogt,
maar ook niet meer. Dat het tot een oorlog zal komen,
is niet waarschijnlijk, zoolang de Republiek zich stand
vastig en eendrachtig toont, de Oranje-Vrijstaat zich aan
hare zijde schaart, en de Hollandsche stam in de geheele
Kaapkolonie haar blijft steunen. Voor zulk een strijd
zal Engeland terugdeinzenmaar het zal blijven aan
dringen en »raad geven" en een taal doen hooren waarin
bedreiging klinkt, om zooveel mogelijk rechten te ver
krijgen voor die brave Engelsche uitlanders, die het met
de Republiek zoo goed meenen en niets anders beoogen
dan haar welvaart te verhoagen.
Met alle waardeering van de pogingen die op de
vredesconferentie worden aangewend om middelen te
vinden tot voorkoming van oorlogen en tot wegneming
of verzachting van enkele hunner verschrikkingen, zijn
inderdaad de teekenen vele, dat het nog al te zeer ont
breekt aan dien zin voor recht, die eerbiediging van
anderer opvattingen en dat vertrouwen op de zegepraal
der goede beginselen, die ten slotte de grondslagen moeten
zijn van den vrede tusschen de volken en tusschen de
zonen van hetzelfde volk.
en meer met haar ingenomen, hoe duidelijker juffrouw
Fransje haar liefde voor den »besten van allen" deed
blijken.
De gouverneur had nog denzelfden dag waarop de
gasten op Niedeck waren aangekomen tot zjjn eigen
groote verbazing mogen vertrekken. Graaf Willibald
houdt van verrassingen. Na tafel had hij een geheimzin
nig onderhoud met den dokter gehad; had beweerd dat
het onverantwoordelijk was dat de jonge geleerde nog
nooit in Zwitserland was geweest, en had hem, met een
veel beteekeneDd lachje een paar rolletjes goud in de
handen gestopt
»Neem met deze hitte eens vacantie en ga eens een
poosje op reis, mijn beste vriend
De dokter was sprakeloos van vreugde. Wel wierp hij
nog een weemoodigen blik op Pia's goudblond hoofdje
maar snelde toen toch zoo gauw hij kon naar zijn
kamer om zijn koffertje te pakken.
Met den nachttrein was hij reeds naar Straatsburg
onderweg, en het was juist met zijn heengaan dat Fransje
zich voor 't eerst innig en teeder tegenover neef Gert
betoonde zij wierp zich in zijn armen en draaide
hem als een bromtol in het rond«Goddank nu ben
ik dan toch voor eön poosje van dat blokken en inpompen
verlost I" en toon genoot zij haar vrijheid met volle teugen.
Met haar kleine, fraaie en zeer kostbare buks over
den schouder, ging zij met don neef en den rentmeester
reeds 's morgens vroeg op jachtdaar het tot weder-
zijdsehe verrukking gebleken was dat Gert een harts
tochtelijk jager was.
«Hoe vindt je het eigenlijk dat Fransje zoozeer met
Diana's liefhebberijen ingenomen is?" vroeg Pia op
zekeren morgen niet zonder angstaan haren broeder,
deze streek zijn snor krachtig in de hoogte en antwoordde
«Uitstekend! Ze is een kranig schepseltje Ze schiet beter
dan wij anderen allen te zamen. Het is allemachtig amu
sant om met dat kind op jacht te gaan zij gunt mij
steeds het beste Bchotze zeurt nooit en gaat flink door
dik en dun met ons mee Met haar zou men desnoods
een paard kunnen stelen