van i Honderd en eerste jaargang. 1899. ZONDAG 9 JULI. De stille tijd. FEUILLETON. (DER MAJORATSHERR). NO. 81» Tweede blad. ALkMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dlnsda g-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80 franco door het rijk f 1,—. 3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. Prijs der gewone advertentlen Per regel fO,lö. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven f rja n c o aanj de Uitgevers HERHs. COSTER ZOON. Telefoonnummer 3. "Wij gaan in de politiek den stillen tijd tegemoet. Onze eigen Tweede Kamer is reeds uiteengegaan om in de eerste dagen van September nog eens terug te komen en te trachten van het zeer vele onafgedane werk nog in dit zittingjaar iets te voltooien. Alleen de Eerste Kamer zal binnenkort nog enkele dagen vergaderen om haar onmisbare goedkeuring te verleenen of te wei geren aan hetgeen reeds de goedkeuring harer znste r mocht wegdragen. De Duitsche Keizer kruist op de wateren van het Noorden Rijksdag en Huis van Afgevaardigden zijn uit eengegaan en zoo is er overvloedig tij^d voor voor- en tegenstanders van het ontworpen groot middelland-kanaal, om alles in het werk te stellen wat de aanneming van het groote plan kan bevorderen, of verhinderen. Wat zich op kleine schaal in ons eigen land voordoet, openbaart zich op grootere schaal in het groote Duitsche Rijkeen groot werk in het belang van het openbaar verkeer, van scheepvaart en handelzal altijd in de eerste plaats in het ontwijfelbaar voordeel zijn van de streek waarin het wordt aangelegd en van de gemeenten die er nabij gelegen zijnvoor verder gelegen gedeelten des lands wordt het voordeel twijfelachtig is het echter indi reet soms niet te miskennenmaar voor sommige streken rjjst de vraag of het werk, door verplaatsing van verkeer en handelsweg, niet een nadeel zal wezen in plaats van een voordeel. Die vraag doet zich voor in gemeenten bij den aanleg van straten, kaden en markten in de provincie en in het land bij alle openbare werken in het belang van' handel en verkeer, en niet altijd is de stelling, hoewel in het algemeen juist, dat de wel vaart van de deelen het geheel op de eene of andere wijze ten goede komt, voldoende om de schaduwzijde van sommige werken geheel weg te nemen. Bij nauwlettend onderzoek blijkt echter het belang van een streek des lands meermalen niet veel anders te zijn dan het belang van sommige partikulierenen ten slotte zal by strijd van belangen het grootste den doorslag moeten geven. De Duitsche regeering zal nog heel wat te doen hebben om, wellicht door toezegging van voordeeien van anderen aard, van de tegenstanders zoovelen te bevredigen, dat de meerderheid voor haar plan is gewonnen. De Italiaansche Kamer is uiteengegaan na een zoo onstuimige zitting, dat het niet alleen bij scheldwoorden en getier bleef, maar het tusschen enkele leden tot een degelijk vuisgevecht kwam. Trouwens deze manier van vergaderen schijnt meer en meer gebruikelijk te worden Oostenrijk doet in dit opzicht niet ODder voor Spanje 57) »Sla er nu niet zoo woest met je armen tegen aan anders breken de knoppen afl" vermaant Pia nog een maal nadrukkelijk, en daarop geleidt zij de kleine haren ouders tegemoet, die juist aan den ingang van het slot verschijnen. «Kijk eens, tante JohannaWat zegt u nu wel van nw dochtertje?'' De gravin kijkt als verstomd van verbazing Fransje als een echte dame gefriseerd 1 »Oh Willibala Kijk toch eens!". en toen overviel haar een hoestbui, zoo hevig en aanhondend, dat zij den zakdoek tegen den mond moest drukken. Er was eehter geen tijd tot verdere inspectie, een horensignaal weerklinkt van de toren naar omlaag. Met een akelig gekraak gaf het eerste kanon vuur, de dokter en de bedienden zijn voor alle zekerheid achter een muur gevlucht; daar het geschut echter klaarblijkelijk niet uit elkaar gesprongen is, haasten zij zich met nieuwen moed naar het tweede kanonten einde ook daar de feestelijke klanken in werking te brengen. Ook thans niets dan een doffe slag. »Ellendig, net precies een pistache!" roept Fransje kwaadmaar onmiddelijk daarna wuift zij onder het aanheffen van een oorverscheurend hoera haar zakdoek deze vertoont zoo veel vlekken van boschbessen, dat men het zeer goed voor een rouwvlag had kunnen houden Zij had de naderende gasten in het oog gekregen. Voor de slotpoort weerklinkt paardengetrappel en wiel geratelon in het volgeud oogenblik houdt de elegante equipagedoor vier edele paarden getrokken voor het kasteel stil. en België niet voor Frankrijk. Ook te Parjjs is de Kamer zitting gesloten, almede onder heftig tumult, zoodat van de voorlezing van het besluit tot sluiting niemand een woord kon verstaan. Een Bonapartistisch afgevaardigde had aan de regeering nog een inlichting willen vragen, maar werd door de sluiting vergauwd, en zorgde voor het noodige getier, dat door den luiden bijval van geest verwanten en de niet minder luide afkeuring zijner tegen standers spoedig algemeen werd. Zoo zal dan gedurende een drietal maanden de zaak-Dreyfus met al wat er mee in verband staat in de Kamer niet worden besproken, en het laatste bedrijf voor den krijgsraad te Rennes in betrekkelijke kalmte worden afgehandeld. Want eindelijk is dan toch de veroordeelde van 1894, die weder kapi tein Dreyfus heet, in zijn vaderland teruggekeerd, na zoo groote marteling tot ieders verbazing nog vast van tred en van oog, niet gebroken, niet versuft of krank zinnig, in staat om kalm en geregeld te denken, te over wegen en zich een voorstelling te maken van al de vreese- lijko en ongelooflijke dingen die er tijdens zijn lange afwezigheid zijn gebeurd, buiten zijn weten en alle in betrekking tot z ij n e zaak, die niet alleen geheel zijn land, maar geheel de beschaafde wereld in beroering heeft gebracht. Men heeft hem ongemerkt, niet in een haven, maar op een afgelegen en eenzaam punt van de Fransche kust in een stormaehtigen nacht aan wal weten te bren gen. En dat was, alles in aanmerking genomen waar schijnlijk het beste maar toch teekent het den gespannen toestand en geheel het buitengewone van dit vreeselijk geding dat de regeering van een machtig land om een man wiens veroordeelend vonnis door het hoogste ge rechtshof volkomen is vernietigdopnieuw voor zijn rechters te brengen heeft moeten handelen als een bende smokkelaars, die de douanen moeten vorschalken. Waar de rust moge zijn teruggekeerd zeker niet in België. Daar zyn het rumoer en de wanorde niet ge bleven in de Kamermaar vandaar overgebracht op de straat. Daar heeft de minderheid in de Volks vertegenwoordiging niet alleen de behandeling van een kieswetontwerp al te duidelijk door partijbelang inge geven in de Kamer weten te beletten maar bijstand gezocht en gevonden daarbuiten waar de beweging weldra den omvang aannam van een oproer en bet karak ter begon te krijgen van een omwentoling. Reeds werden de geweerkolven van de nationale garde omhoog gedra gen en klonk de kreet »leve de republiek", toen de regeering begreep niet langer misbruik te moeten maken van haar stemmen-meerderheid maar, door de beraad slaging te schorsen en den weg te openen voor onderling Graaf en gravin von Nordlingen breiden groetend de armen uit, en een slanke, buitengewoon knappe marine officier brengt salueerend de hand aan zijn pet. Dagen zyn voorbijgaan. Pia's bleeke wangen zijn weder even frisoh gekleurd als vroeger, en hare oogen stralen zoo gelukkig en vol blijde hoop en vertrouwen als die van een kind, dat door een reet der deur de langverwachte glans van den Kerstboom ziet glinsteren Wat kunnen Gert en Fransje het goed met elkaar vinden De kleine is altijd spoedig door iets nieuws me- degesleept, haar neiging voor Gert schijnt echter voort durend stijgende te blijven en de overwinning is hem dan ook prima vista verzekerd. Zij maakt,er ook vol strekt geen geheim van, dat de nieuwe neef haar bui tengewoon goed bevalten de naïviteit, waarmede zij hare ingenomenheid aan allen toont, is veel te origineel en kinderlijk, om aangenaam te zijn. Gert zelf werd de eerste dagen soms vuurrood van verlegenhoid als zijn nichtje in stomme bewondering verzonken, dikwijls minuten lang zijn «kranigen knevel' aanstaart, en zij ongegeneerd bekent«Hoor eens, Gert, je hebt precies zulke mooie oogen als Piaof wanneer zij nadenkend zijn hand tusschen de hare neemt en hem vraagt »Hoe komt het toch, dat gij als man zulke mooie witte handen hebt? Je bent toch niet zoo erg veel ouder dan ik en zult aan boord toch zeker wel duchtig de handen uit den mouw moeten steken, stellig meer dan ik het hier in huis of in het park doe, en toch zien je vingers er uit, alsof ze uit marmer gebeiteld zijn De knappe Gertdie op zijn handen juist bijzonder trotsch is lacht zeer gevleid en vindt de kleine »steeds charmanteren Mevrouwe von Nordlingen die geen moeder zon geweest zijn, wanneer zij niec iedeie dochter des lands als meer of minder bruikb ire, moge lijke schoondochter, had beschouwd werd steeds moor overlegden storm te moeten stillen, waarvan niemand kon voorspellen w a t hy zou doen instorten. De rust is niet gekomen in Finland, waar de Gzaar heeft doen weten, dat het geheele volk zich eenvoudig vergist, dat hij gelijk heeft en geen onrecht pleegt, wan neer hij een Grondwet doet wijken voor zijne opvatting van hetgeen voor de Finnen nuttig en noodig is, zoodat de Finnen niet beter kunnen doen dan zich, in vol ver trouwen dat het zoo goed is, te voegen naar zijn wil. En of daar al uit heel Europa, ook uit Nederland, adres sen tot hem worden gebracht, waarin hem met aandrang wordt verzocht, de bede van een half millioen Finsche mannen en vrouwen om hun bezworen rechten en privi legiën te handhaven »in gunstige overweging te nemen en een beroep wordt gedaan op »de edelaardige en ver heven gevoelens," die hem noopten de Haagsche Vredes conferentie bijeen te roepen, of daar al eenige mannen, ook één uit Nederland, naar Petersburg zijn getogen om deze adressen in persoon den Russischen Keizer aan te bieden, de deputatie is niet door hem ontvangen, en het antwoord mogen de Finnen en die in hun lot belang stellen, lezen in hetgeen de Czaar aan de Finlandsche bevolking heeft doen weten. De rust is nog niet gekomen in de Zuid-Afrikaansche Republiek, steeds door Britsche overmacht bedreigd, doch vast besloten ter wille van den gezegenden vrede en ter vermijding der onbeschrijfelijke oorlogsrampen zooveel toe te geven als de onafhankelijkheid des lands gedoogt, maar ook niet meer. Dat het tot een oorlog zal komen, is niet waarschijnlijk, zoolang de Republiek zich stand vastig en eendrachtig toont, de Oranje-Vrijstaat zich aan hare zijde schaart, en de Hollandsche stam in de geheele Kaapkolonie haar blijft steunen. Voor zulk een strijd zal Engeland terugdeinzenmaar het zal blijven aan dringen en »raad geven" en een taal doen hooren waarin bedreiging klinkt, om zooveel mogelijk rechten te ver krijgen voor die brave Engelsche uitlanders, die het met de Republiek zoo goed meenen en niets anders beoogen dan haar welvaart te verhoagen. Met alle waardeering van de pogingen die op de vredesconferentie worden aangewend om middelen te vinden tot voorkoming van oorlogen en tot wegneming of verzachting van enkele hunner verschrikkingen, zijn inderdaad de teekenen vele, dat het nog al te zeer ont breekt aan dien zin voor recht, die eerbiediging van anderer opvattingen en dat vertrouwen op de zegepraal der goede beginselen, die ten slotte de grondslagen moeten zijn van den vrede tusschen de volken en tusschen de zonen van hetzelfde volk. en meer met haar ingenomen, hoe duidelijker juffrouw Fransje haar liefde voor den »besten van allen" deed blijken. De gouverneur had nog denzelfden dag waarop de gasten op Niedeck waren aangekomen tot zjjn eigen groote verbazing mogen vertrekken. Graaf Willibald houdt van verrassingen. Na tafel had hij een geheimzin nig onderhoud met den dokter gehad; had beweerd dat het onverantwoordelijk was dat de jonge geleerde nog nooit in Zwitserland was geweest, en had hem, met een veel beteekeneDd lachje een paar rolletjes goud in de handen gestopt »Neem met deze hitte eens vacantie en ga eens een poosje op reis, mijn beste vriend De dokter was sprakeloos van vreugde. Wel wierp hij nog een weemoodigen blik op Pia's goudblond hoofdje maar snelde toen toch zoo gauw hij kon naar zijn kamer om zijn koffertje te pakken. Met den nachttrein was hij reeds naar Straatsburg onderweg, en het was juist met zijn heengaan dat Fransje zich voor 't eerst innig en teeder tegenover neef Gert betoonde zij wierp zich in zijn armen en draaide hem als een bromtol in het rond«Goddank nu ben ik dan toch voor eön poosje van dat blokken en inpompen verlost I" en toon genoot zij haar vrijheid met volle teugen. Met haar kleine, fraaie en zeer kostbare buks over den schouder, ging zij met don neef en den rentmeester reeds 's morgens vroeg op jachtdaar het tot weder- zijdsehe verrukking gebleken was dat Gert een harts tochtelijk jager was. «Hoe vindt je het eigenlijk dat Fransje zoozeer met Diana's liefhebberijen ingenomen is?" vroeg Pia op zekeren morgen niet zonder angstaan haren broeder, deze streek zijn snor krachtig in de hoogte en antwoordde «Uitstekend! Ze is een kranig schepseltje Ze schiet beter dan wij anderen allen te zamen. Het is allemachtig amu sant om met dat kind op jacht te gaan zij gunt mij steeds het beste Bchotze zeurt nooit en gaat flink door dik en dun met ons mee Met haar zou men desnoods een paard kunnen stelen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1899 | | pagina 5