fil
Kantteekeningen.
No. 90. Tweede blad.
Honderd en eerste jaargang.
1899.
ZONDAG
30 JULI.
F E UI L L F T4) N.
(DER MAJORATSHERR).
ALkMAARSCHE COURANT.
Deze Ooarant wordt Ulnsda g-, Donderd a g-
en Saterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80 franco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f 0.06. Afzonderljjke nummers 3 ets.
Telefoonnummer t 3.
Prijs der gewone advertentlcn
Per regel f O,IA. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
en ZOON.
Geestdrift is een heerlijke zaak, en het Nederlandsche
volk heeft er niet te veel van. Geestdrift verheft don
menBch boven den gewonen kring van zijn denken en
werken voor zich on de zijnen zij ontrukt hem aan de
sfeer van zija persoonlijke belangen doet zijn hart
kloppen voor een denkbeeld voor een ideaal maakt
hem vatbaar voor toewijding en opoffering, vervult hem
met minachting voor het gemeene het lage het kleine
en onoprechte en doet hem jagen naar het groote en
grootsche het hooge en ware dat alleen in staat is de
wereld te hervormen.
Zulk een gemoedstoestand kon gewekt worden door de
gevoolens die bij de eerste nitnoodiging tot de Vredes
conferentie werden genitontwapening verlichting van
de lasten der klagende volken beperking der oorlogs-
jammeren, vervanging van het geweld door de zegepraal
van het reohtl Van den aanvang af waren er echter,
en onder hen warme voorstanders en hoopvolle verbeiders
der in uitzicht gestelde zegeningen die het oog lieten
gaan over de wereldkaartzich de geschiedenis der
laatste jaren herinnerden, en de hangende geschillen zich
voor den geest riepen. Zij waren verbaasden durfden
nauwelijks gelooven. Toch juichton zij het plan toe.
Was het geen belangrijk verschijnsel dat de ellende
van den oorlog en de zware druk van den gewapenden
vrede althans openlijk en algemeen door alle regeeringen
erkend werden Was dat geen feitdat niet meer
ongedaan gemaakt kan worden en regeeringen natiën
en haar vertegenwoordigers moet dwingen om een onder
zoek te beginnen hoe die ellende verminderd in vele
gevallen voorkomen hoe die druk verlicht zou kunnen
worden Een onderzoek te beginnen; want hiervan
hielden zij zich overtuigd dat er in deze eerste Confe
rentie van niets anders sprake kon zijn dan van een
begin, van een eersten stap op een weg die nog verkend
moet worden, geen sprake kon zijn van vinden, maar
alleen van een onderling overleg om te zoeken. Aan
die bescheiden verwach ing zal vermoedelijk de Confe
rentie beantwoorden.
Geestdrift moge dan opgewekt zijn door het aange
kondigde doel, zij kon niet gehandhaafd blijven bij
het zien van het werk der Conferentie, Daarbij kwam
de nuchtere, de treurige werkelijkheid aan het licht -
Daarbij bleek dat voorloopig althans afgezien moest
worden van een poging tot breideling van oorlogs
toerustingen en vermindering van oorlogslastendat
alleen door onderlinge ovi eenkomst verbetering van
oorlogsrecht en oorlogsgebruiken verkregen zou kunnen
worden, tot behoud van ma*schenlevens, tempering van
menschelijk lijdon en beperking der vernieling van goe
deren; dat de eerbiediging van den particulieren eigendom
in deze zee-oorlog in een volgende Conferentie in over
weging genomen en de grondslag gelegd zou kunnen
worden voor een internationaal hot van arbitrage, gereed
om onverwijld de behandeling van geschillen ter hand
te nemen, die twistende staten uit eigen vrije beweging
of krachtens vrijwillig gesloten overeenkomst aan zijn
beslissing zouden toevertrouwen, en zóó samengesteld en
geregeld dat zijn onderzoek en beslissing waarborgen
geven voor vertronwen. Maar dat zijn geen zaken die
het warm gemoed knnnen bevredigen van hem, die het
gevaar voor den oorlog en zijn verschrikkingen nog in
geen enkel opzicht ziet verminderen, die onrecht, geweld
en bedreiging met oorlogsgeweld ziet plegen door dezelfde
mogendheden die in den Iiaag in naam van het recht
en den vrede zijn bijeengekomen en de rustelooze ge
jaagdheid aanschouwt waarmee door sommige van die
mogendheden aan de versterking van leger of vloot wordt
gearbeid. Hij ergert zich over dien treurigen strijd
tusschen woorden en daden, tusscben het schoone ideaal
en de droeve werkelijkheid, over het getob en geknutsel
van de leden der Conferentie ter wille van zoo povere
uitkomsten; hij voelt argwaan bij zich opkomen omtrent
de oprechtheid der beginselen en de zuiverheid der be
doelingen die de Conferentie bjjeen deden komen en
hij gevoelt zich geneigd het woord te beamen dat voor
enkele weken in een openbare vergadering in den Haag
het werk der conferentie stempelde als opzettelijk ko
mediespel. Naar onze overtuiging ten onrechte;
maar wij begrijpen de hartelijke, inderdaad geeftdriftige
toejuiching die er in openbare vergaderingen opging, als
er tegenover Engeland's aanmatiging dreigonde taal en
wapengekletter een beroep werd gedaan op het goed
recht der Zuid-Afrikaansche Republiek als er rr et een
uiting van bittere teleurstelling werd gewezen op de
schending van Finland's grondwettelijke rechten, nog
En toch vinden de jongelieden dit ceremonieel verkeer
niet naar; het was hun veeleer een gemakkelijke brug
waarmede liefderijke feeënhanden het verleden en het heden
samen verbonden.
Tegenover hen zaten Fransje en Gert. De jonge marine
officier ziet er volstrekt niet uit als iemand, wiens zoetste
hoop en zaligste wonschen in rook vervlogen zijnIn
tegendeelHet knappe jonge gezicht straalt van louter
zonneschijn en in vroolrjkheid wedijvert hij met den
jongen erfgenaam
Pia kan bijkans geen oog van het zoo eensklaps ver
anderde nichtje afwenden
Hoe is het mogelijk dat men haar zoo lang had kunnen
beet nemen Thans nu het opgeloste raadsel in lange
broek voor haar zitbegrijpt zij het zelf niet, dat Fransje
ooit een meisje had knnnen zjju
Dat echte jongensgezichtal die manieren die be
wegingen
Wat er in meisjeskleeren zoo onbeschrijfelijk zot en
lomp ha 1 uitgozien heeft zich in de elegante pageklee-
ding zeer voordeelig veranderd 1 Het leelijke meisje
is een buitengewoon knap, flink en frisch jong mensch
geworden
Maar Fransje geniet nog bij de herinnering aan haar
meisjesrolterwjjl zij de gasten allen levendig verzekert
»Ik heb me kostelijk geamuseerd in die meisjeskleeren
Buitengemeen goed Zoo'n beetje verkleeden en comedie
spelen vond ik altijd wel leuk 1 Het was mijn grootste
ui als we naar Duitschland gingen en Papa dan zeide
«Zoo, mijn jongen, nu wordt ge weer als gravin gefriseerd I"
De eerste dugen moe t ik dan oefeningen houden
in het loopen terwijl die lange dingen me om mijne bee
nen slierden en beugelden en mijn ouders en leeraar
rolden daarbij omver van 't lachen O en toen
Pia bij ons in huis kwam 1 De eerste tijd was verrukke
lijk ik vond 't goddelijk om als nichtje door haar
zoo aangehaald te worden drommelswat heb ik ze
gezoend Waarachtig 1 Alle vijf minuten een pak-
kerttot het helaas eindelijk door Mama een weinig
tegengegaan werd En dan Wulff-Dietrich I Wat was
hij niet galant jegens mij en al die studenten en
andere reizigers wat voor gezichten trokken al die lui,
als ik met hen coquetteerde
Maar 't allerjoligste dat was toch met Gert nu,
zeg eens dat 't niet waar is 1 als een verliefde herder
heb je me 't hof gemaakten in de grothm
zeg eens ouwe jongen was 't niet allemachtig verstan
dig van me, dat ik je heel niet aan 't woord liet komen
Noudaar ga je Arme stakkerthet ia je dik
wijls zwaar gevallen om mijn sleep te dragen, en daar
om drink ik eens op je 1 Lang zal hij leven 1 Hoera 11
Jij en het blonde Gretcben wier mooi portretje je in
je borstzak hebt zitten 1 Lang zult gij beiden leven
te zamen natuurlijk Hoera 11"
Gert was min of meer verlegen hij maakte hem er
echter geen verwijt van dat hij zijne geheimen wist en
verklapte maar klonk met hem dat de glazen rinkelden 1
Toen echter Fransje zich feeder tegen hem aanleunde
en hem nogmaals de hand tot een kus aanbood tikte
hij den ondeugd toch op de vingers, veegde zicli den mond
af en zeide: »jou rakkert, ik gelooi waarachtig dat ge
je nog het hof wilt laten maken 1"
Do jonge graaf verdraaide gevoelvol de oogen en
zuchtte: «Es fiel een Reif in der Friihlingsnacht
»Ja, dat weet God ik beu er allemachtig leeljjk over
gestruikeld 1"
»Helaas, niet voor mijn voeten 1 hoor eens, Gert
eigenlijk is het toch jammer dat ik geen meisje ben
Wat zouden we een gelukkig paar geworden zijn Zon
jc dan misschien ook niet een paar lyrische godichton
op mij gemaakt hebben
De jonge officier knikte ernstig
«Gij beste meid in lange kleeren
Met deez' verzen wil ik u vereeren
O taDte geef me gauw een zoon.
Dan kan ik 't. haar wel tienmaal doen.
Want tweemaal vier is achten.
Liefde doet me 't hart versmachten
Fransje brult het zoo luidkeels uit van lachen, dat het
geheele gezelschap half verschrikt en half verbaasd opkeek.
Hij sloeg den arm om den hals van den »van God
begenadigden" dichter hief met zijn rechter hand het
champagneglas op, en zong met klinkende stem: »0
zalig zalig een meisje te zijn
wel hoofdzakelijk ter wille eener versterking van Rusland's
strijdkrachten als de moord der Armeniërs en het recht
en vrede doodend wanbeheer van Turkije in hel en
noodwendig afschuwwekkend licht werden gesteld. De
Russische Keizer heeft toen hij de mogendheden ter
Conferentie uitnoodigdeook een beroep gedaan op de
volken. In zijn tweede oproeping heeft hij ze als bond-
genooten begroeten met levendige voldoening gewezen
op den bijval die hom uit alle oorden der wereld en uit
alle klassen der maatschappij schier dagelijks ten deel
viel. Dat bondgenootschap loopt gevaar als de over
brengers van een boodschap des vredes te Petersburg
niet worden ontvangen die bijval wordt verjaagd door
de verzendingen van kogels n°. 4familie van den
dum-dum-kogel, naar Zuid-Afrika, is niet bestand tegen
de nobele protesten der Finnen en wordt geheel over
stemd door de jammerkreten uit Armenië.
Wij begrijpen welk een krachtig protest er opging, en
hoe de echt Nederlandsche liefde voor de onbelemmerde
vrijheid van het woord zich met verontwaardiging uitte,
toen er gewaagd werd van het weerzinwekkend optreden
onzer autoriteiten in den Haag", die er zelfs een oogen-
blik in slaagden »de stem der martelaren te verstikken".
Voorzekerdo vrijheid van het woordterecht »onze
vaderlandsche trots, onze nationale roem" genoemd, kan
niet te hoog worden gesteld, en een krachtig algemeen
protest tegen elke belemmering is nooit misplaatst. Maar
toch is er in de wijze waarop daarvau werd gewaagd
iets dat zekere blindheid verraadt voor proportiën, en
van het gebeurde een onjuist beeld moet geven, niet
alleen aan onze eigen landgenooten, maar ook aan de
vreemdelingen, ver over de grenzen van ons land. Dat
laatste vooral is bedenkelijk. Toen daar tot inleiding van
Minas Tsjeraz te Amsterdam werd gezegd «Wnarlijk,
dames en heeren, wjj Dbzen van schaamte, dat eeu der
gelijk gebrek aan eerbied voor zoo groote smart te onzen
last komtop het oogenblik dat de oogen der gansche
wereld op ons vaderland zijn gevestigd. Als goede vader
landers gevoelen wij ons beschaamd en vernederd voor
geheel Europa, en toen wij lazen dat de buiteulandsche
pers ons in dit opzicht verwijten maakte, brandde ons
het gloeiend ijzer in het gelaat," toen is daar een
proefje gegeven van groote welsprekendheid die met
daverend handgeklap moest worden beantwoord maar
Eensklaps echter ziet hij Pia aan ledigt het glas tot
op don bodem en roept opgewonden «Lilian ik kan
die witte rozen niet uitstaan I Die staan je heelemaal
nietWeg daarmëe hier zijn betere 1'' en driftig
greep hij naar een bouquet donker roode rozen, die voor
hem op tafel stond en wierp de bloemen over de tafel
heen naar Pia.
Het jonge meisje had bjj den naam «Lilian" een
hoog roode kleur gekregen zij boog het hoofdje diep
voorover ten einde Wulff-Dietrich niet te zien. Deze
zocht echter de schoonste rozen uit boog zich toen
lot haar en fluisterde: «Lilian is do tijd der witte
rozen nog niet voorbij
Toen zag zij hem aan nam de rozen uit zijn hand
en stak ze op haar borst... «Hoe vreemd!" zeide do
burgemeester van Angerwies juist tot zijn buurman
«Het schijnt den «raaf Wulff-Dietrich volstrekt geen
teleurstelling dat hij geen erfgenaam van Niedeck is
Kijk eens, hoe gelukkig hij er uitzietvolstrekt niet alsof
de dag van heden hem e n erfgoed ontnomen heeft
maar veelmeer of hem een koning-kroon in den schoot
geworpen is
«Vreemdzeer vreemd zeide de ander en nam met
de gouden vork een stukje van de warme pastei die
juist werd rondgediend.
Men was van tafel opgestaan, en in hetzelfde oogenblik
dat de bedienden de breede vleugeldeuren die toegang
tot het torras geven open wierpen Knetterde en siste
en straalde het naar alle richtingen de Angerwie-
seners ontstaken eindel k het reeds zoo lang geleden
beraamde vuurwerk.
Graaf Willibald bood lachend zijn tafelbuurdame den
arm ten einde haar buiten in de frissche lucht het
schitterend schouwspel te doen genieten.
De andere paren sloten zich aan en ook V nlff-Dietrich
bood zijn lieve buorviouw den arm. Hij gevoelde
boe haar hand beofde en drukte haar harte tochteljjk
tegen zijn hart.
Daar, waar het terras iD breede ronding buiten de
oude muren der ruïne uitspringtwaar de lampions niet
dan een zacht, dioomerig licht verspreidden en het ge-
ruisch der stemmen niet flauw doordrong daarheen
voerde Wulff-Dietrich de geliefdo. Zwijgond gingen zij