fil Kantteekeningen. No. 90. Tweede blad. Honderd en eerste jaargang. 1899. ZONDAG 30 JULI. F E UI L L F T4) N. (DER MAJORATSHERR). ALkMAARSCHE COURANT. Deze Ooarant wordt Ulnsda g-, Donderd a g- en Saterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80 franco door het geheele rijk f 1, 3 Nummers f 0.06. Afzonderljjke nummers 3 ets. Telefoonnummer t 3. Prijs der gewone advertentlcn Per regel f O,IA. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER en ZOON. Geestdrift is een heerlijke zaak, en het Nederlandsche volk heeft er niet te veel van. Geestdrift verheft don menBch boven den gewonen kring van zijn denken en werken voor zich on de zijnen zij ontrukt hem aan de sfeer van zija persoonlijke belangen doet zijn hart kloppen voor een denkbeeld voor een ideaal maakt hem vatbaar voor toewijding en opoffering, vervult hem met minachting voor het gemeene het lage het kleine en onoprechte en doet hem jagen naar het groote en grootsche het hooge en ware dat alleen in staat is de wereld te hervormen. Zulk een gemoedstoestand kon gewekt worden door de gevoolens die bij de eerste nitnoodiging tot de Vredes conferentie werden genitontwapening verlichting van de lasten der klagende volken beperking der oorlogs- jammeren, vervanging van het geweld door de zegepraal van het reohtl Van den aanvang af waren er echter, en onder hen warme voorstanders en hoopvolle verbeiders der in uitzicht gestelde zegeningen die het oog lieten gaan over de wereldkaartzich de geschiedenis der laatste jaren herinnerden, en de hangende geschillen zich voor den geest riepen. Zij waren verbaasden durfden nauwelijks gelooven. Toch juichton zij het plan toe. Was het geen belangrijk verschijnsel dat de ellende van den oorlog en de zware druk van den gewapenden vrede althans openlijk en algemeen door alle regeeringen erkend werden Was dat geen feitdat niet meer ongedaan gemaakt kan worden en regeeringen natiën en haar vertegenwoordigers moet dwingen om een onder zoek te beginnen hoe die ellende verminderd in vele gevallen voorkomen hoe die druk verlicht zou kunnen worden Een onderzoek te beginnen; want hiervan hielden zij zich overtuigd dat er in deze eerste Confe rentie van niets anders sprake kon zijn dan van een begin, van een eersten stap op een weg die nog verkend moet worden, geen sprake kon zijn van vinden, maar alleen van een onderling overleg om te zoeken. Aan die bescheiden verwach ing zal vermoedelijk de Confe rentie beantwoorden. Geestdrift moge dan opgewekt zijn door het aange kondigde doel, zij kon niet gehandhaafd blijven bij het zien van het werk der Conferentie, Daarbij kwam de nuchtere, de treurige werkelijkheid aan het licht - Daarbij bleek dat voorloopig althans afgezien moest worden van een poging tot breideling van oorlogs toerustingen en vermindering van oorlogslastendat alleen door onderlinge ovi eenkomst verbetering van oorlogsrecht en oorlogsgebruiken verkregen zou kunnen worden, tot behoud van ma*schenlevens, tempering van menschelijk lijdon en beperking der vernieling van goe deren; dat de eerbiediging van den particulieren eigendom in deze zee-oorlog in een volgende Conferentie in over weging genomen en de grondslag gelegd zou kunnen worden voor een internationaal hot van arbitrage, gereed om onverwijld de behandeling van geschillen ter hand te nemen, die twistende staten uit eigen vrije beweging of krachtens vrijwillig gesloten overeenkomst aan zijn beslissing zouden toevertrouwen, en zóó samengesteld en geregeld dat zijn onderzoek en beslissing waarborgen geven voor vertronwen. Maar dat zijn geen zaken die het warm gemoed knnnen bevredigen van hem, die het gevaar voor den oorlog en zijn verschrikkingen nog in geen enkel opzicht ziet verminderen, die onrecht, geweld en bedreiging met oorlogsgeweld ziet plegen door dezelfde mogendheden die in den Iiaag in naam van het recht en den vrede zijn bijeengekomen en de rustelooze ge jaagdheid aanschouwt waarmee door sommige van die mogendheden aan de versterking van leger of vloot wordt gearbeid. Hij ergert zich over dien treurigen strijd tusschen woorden en daden, tusscben het schoone ideaal en de droeve werkelijkheid, over het getob en geknutsel van de leden der Conferentie ter wille van zoo povere uitkomsten; hij voelt argwaan bij zich opkomen omtrent de oprechtheid der beginselen en de zuiverheid der be doelingen die de Conferentie bjjeen deden komen en hij gevoelt zich geneigd het woord te beamen dat voor enkele weken in een openbare vergadering in den Haag het werk der conferentie stempelde als opzettelijk ko mediespel. Naar onze overtuiging ten onrechte; maar wij begrijpen de hartelijke, inderdaad geeftdriftige toejuiching die er in openbare vergaderingen opging, als er tegenover Engeland's aanmatiging dreigonde taal en wapengekletter een beroep werd gedaan op het goed recht der Zuid-Afrikaansche Republiek als er rr et een uiting van bittere teleurstelling werd gewezen op de schending van Finland's grondwettelijke rechten, nog En toch vinden de jongelieden dit ceremonieel verkeer niet naar; het was hun veeleer een gemakkelijke brug waarmede liefderijke feeënhanden het verleden en het heden samen verbonden. Tegenover hen zaten Fransje en Gert. De jonge marine officier ziet er volstrekt niet uit als iemand, wiens zoetste hoop en zaligste wonschen in rook vervlogen zijnIn tegendeelHet knappe jonge gezicht straalt van louter zonneschijn en in vroolrjkheid wedijvert hij met den jongen erfgenaam Pia kan bijkans geen oog van het zoo eensklaps ver anderde nichtje afwenden Hoe is het mogelijk dat men haar zoo lang had kunnen beet nemen Thans nu het opgeloste raadsel in lange broek voor haar zitbegrijpt zij het zelf niet, dat Fransje ooit een meisje had knnnen zjju Dat echte jongensgezichtal die manieren die be wegingen Wat er in meisjeskleeren zoo onbeschrijfelijk zot en lomp ha 1 uitgozien heeft zich in de elegante pageklee- ding zeer voordeelig veranderd 1 Het leelijke meisje is een buitengewoon knap, flink en frisch jong mensch geworden Maar Fransje geniet nog bij de herinnering aan haar meisjesrolterwjjl zij de gasten allen levendig verzekert »Ik heb me kostelijk geamuseerd in die meisjeskleeren Buitengemeen goed Zoo'n beetje verkleeden en comedie spelen vond ik altijd wel leuk 1 Het was mijn grootste ui als we naar Duitschland gingen en Papa dan zeide «Zoo, mijn jongen, nu wordt ge weer als gravin gefriseerd I" De eerste dugen moe t ik dan oefeningen houden in het loopen terwijl die lange dingen me om mijne bee nen slierden en beugelden en mijn ouders en leeraar rolden daarbij omver van 't lachen O en toen Pia bij ons in huis kwam 1 De eerste tijd was verrukke lijk ik vond 't goddelijk om als nichtje door haar zoo aangehaald te worden drommelswat heb ik ze gezoend Waarachtig 1 Alle vijf minuten een pak- kerttot het helaas eindelijk door Mama een weinig tegengegaan werd En dan Wulff-Dietrich I Wat was hij niet galant jegens mij en al die studenten en andere reizigers wat voor gezichten trokken al die lui, als ik met hen coquetteerde Maar 't allerjoligste dat was toch met Gert nu, zeg eens dat 't niet waar is 1 als een verliefde herder heb je me 't hof gemaakten in de grothm zeg eens ouwe jongen was 't niet allemachtig verstan dig van me, dat ik je heel niet aan 't woord liet komen Noudaar ga je Arme stakkerthet ia je dik wijls zwaar gevallen om mijn sleep te dragen, en daar om drink ik eens op je 1 Lang zal hij leven 1 Hoera 11 Jij en het blonde Gretcben wier mooi portretje je in je borstzak hebt zitten 1 Lang zult gij beiden leven te zamen natuurlijk Hoera 11" Gert was min of meer verlegen hij maakte hem er echter geen verwijt van dat hij zijne geheimen wist en verklapte maar klonk met hem dat de glazen rinkelden 1 Toen echter Fransje zich feeder tegen hem aanleunde en hem nogmaals de hand tot een kus aanbood tikte hij den ondeugd toch op de vingers, veegde zicli den mond af en zeide: »jou rakkert, ik gelooi waarachtig dat ge je nog het hof wilt laten maken 1" Do jonge graaf verdraaide gevoelvol de oogen en zuchtte: «Es fiel een Reif in der Friihlingsnacht »Ja, dat weet God ik beu er allemachtig leeljjk over gestruikeld 1" »Helaas, niet voor mijn voeten 1 hoor eens, Gert eigenlijk is het toch jammer dat ik geen meisje ben Wat zouden we een gelukkig paar geworden zijn Zon jc dan misschien ook niet een paar lyrische godichton op mij gemaakt hebben De jonge officier knikte ernstig «Gij beste meid in lange kleeren Met deez' verzen wil ik u vereeren O taDte geef me gauw een zoon. Dan kan ik 't. haar wel tienmaal doen. Want tweemaal vier is achten. Liefde doet me 't hart versmachten Fransje brult het zoo luidkeels uit van lachen, dat het geheele gezelschap half verschrikt en half verbaasd opkeek. Hij sloeg den arm om den hals van den »van God begenadigden" dichter hief met zijn rechter hand het champagneglas op, en zong met klinkende stem: »0 zalig zalig een meisje te zijn wel hoofdzakelijk ter wille eener versterking van Rusland's strijdkrachten als de moord der Armeniërs en het recht en vrede doodend wanbeheer van Turkije in hel en noodwendig afschuwwekkend licht werden gesteld. De Russische Keizer heeft toen hij de mogendheden ter Conferentie uitnoodigdeook een beroep gedaan op de volken. In zijn tweede oproeping heeft hij ze als bond- genooten begroeten met levendige voldoening gewezen op den bijval die hom uit alle oorden der wereld en uit alle klassen der maatschappij schier dagelijks ten deel viel. Dat bondgenootschap loopt gevaar als de over brengers van een boodschap des vredes te Petersburg niet worden ontvangen die bijval wordt verjaagd door de verzendingen van kogels n°. 4familie van den dum-dum-kogel, naar Zuid-Afrika, is niet bestand tegen de nobele protesten der Finnen en wordt geheel over stemd door de jammerkreten uit Armenië. Wij begrijpen welk een krachtig protest er opging, en hoe de echt Nederlandsche liefde voor de onbelemmerde vrijheid van het woord zich met verontwaardiging uitte, toen er gewaagd werd van het weerzinwekkend optreden onzer autoriteiten in den Haag", die er zelfs een oogen- blik in slaagden »de stem der martelaren te verstikken". Voorzekerdo vrijheid van het woordterecht »onze vaderlandsche trots, onze nationale roem" genoemd, kan niet te hoog worden gesteld, en een krachtig algemeen protest tegen elke belemmering is nooit misplaatst. Maar toch is er in de wijze waarop daarvau werd gewaagd iets dat zekere blindheid verraadt voor proportiën, en van het gebeurde een onjuist beeld moet geven, niet alleen aan onze eigen landgenooten, maar ook aan de vreemdelingen, ver over de grenzen van ons land. Dat laatste vooral is bedenkelijk. Toen daar tot inleiding van Minas Tsjeraz te Amsterdam werd gezegd «Wnarlijk, dames en heeren, wjj Dbzen van schaamte, dat eeu der gelijk gebrek aan eerbied voor zoo groote smart te onzen last komtop het oogenblik dat de oogen der gansche wereld op ons vaderland zijn gevestigd. Als goede vader landers gevoelen wij ons beschaamd en vernederd voor geheel Europa, en toen wij lazen dat de buiteulandsche pers ons in dit opzicht verwijten maakte, brandde ons het gloeiend ijzer in het gelaat," toen is daar een proefje gegeven van groote welsprekendheid die met daverend handgeklap moest worden beantwoord maar Eensklaps echter ziet hij Pia aan ledigt het glas tot op don bodem en roept opgewonden «Lilian ik kan die witte rozen niet uitstaan I Die staan je heelemaal nietWeg daarmëe hier zijn betere 1'' en driftig greep hij naar een bouquet donker roode rozen, die voor hem op tafel stond en wierp de bloemen over de tafel heen naar Pia. Het jonge meisje had bjj den naam «Lilian" een hoog roode kleur gekregen zij boog het hoofdje diep voorover ten einde Wulff-Dietrich niet te zien. Deze zocht echter de schoonste rozen uit boog zich toen lot haar en fluisterde: «Lilian is do tijd der witte rozen nog niet voorbij Toen zag zij hem aan nam de rozen uit zijn hand en stak ze op haar borst... «Hoe vreemd!" zeide do burgemeester van Angerwies juist tot zijn buurman «Het schijnt den «raaf Wulff-Dietrich volstrekt geen teleurstelling dat hij geen erfgenaam van Niedeck is Kijk eens, hoe gelukkig hij er uitzietvolstrekt niet alsof de dag van heden hem e n erfgoed ontnomen heeft maar veelmeer of hem een koning-kroon in den schoot geworpen is «Vreemdzeer vreemd zeide de ander en nam met de gouden vork een stukje van de warme pastei die juist werd rondgediend. Men was van tafel opgestaan, en in hetzelfde oogenblik dat de bedienden de breede vleugeldeuren die toegang tot het torras geven open wierpen Knetterde en siste en straalde het naar alle richtingen de Angerwie- seners ontstaken eindel k het reeds zoo lang geleden beraamde vuurwerk. Graaf Willibald bood lachend zijn tafelbuurdame den arm ten einde haar buiten in de frissche lucht het schitterend schouwspel te doen genieten. De andere paren sloten zich aan en ook V nlff-Dietrich bood zijn lieve buorviouw den arm. Hij gevoelde boe haar hand beofde en drukte haar harte tochteljjk tegen zijn hart. Daar, waar het terras iD breede ronding buiten de oude muren der ruïne uitspringtwaar de lampions niet dan een zacht, dioomerig licht verspreidden en het ge- ruisch der stemmen niet flauw doordrong daarheen voerde Wulff-Dietrich de geliefdo. Zwijgond gingen zij

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1899 | | pagina 5