De waclit bi] de Deur.
No. 103.
Honderd en eerste jaargang,
1899.
WOENSDAG
30 AUGUSTUS
Beksndmaking.
17" eemarkten.
Feuilleton.
Aiusterdainsche Brieven.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f O,SO franco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f O.öO. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer3.
COURANT.
Prijs der gewone advertentlen
Per regel ff 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
KENNISGEVING.
Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te Alkmaar
brengtop grond van artikel 1 der wet van 22 Mei
1845 (Staatsblad No. 22), bij deze ter kennis van de
ingezetenen der gemeente, dat het kohier No. 2 der Be
drijfsbelastingdienstjaar 1899/1900, op 26 Augustus
1899 door den Directeur der directe belastingen in Noord
holland executoir verklaardheden aan den ontvanger
der Rijks directe belastingen binnen deze gemeente ter
invordering is overgegeven.
Alkmaar, Het Hoofd van het Bestuur voornoemd,
den 28 Augustus 1899. C. W. BRUINVIS.
De COMMISSARIS van POLITIE te ALKMAAR,
herinnert, ter waarschuwing, aan artikel 208 der Alge-
meene Politie-Verordening dezer gemeente, luidende
«Het is verboden, in voor het publiek toegankelijke
«localiteiten te werpen met confetti, serpentines of
«dergelijke licht brandbare voorwerpen.
„Het is verboden op den openbaren weg, of in
«voor het publiek toegankelijke lokaliteiten, iemand
«met pauweveeren, pluimen of dergelijke voor-
werpen aan te raken, of die voorwerpen te ver-
«koopen, te koop aan te bieden of in voorraad te
«hebben in lokalen, waar gelagen gezet of vertoo-
«ningen gegeven worden.
«Overtreding van dit artikel wordt gestraft met
«eene geldboete van ten hoogste vijf gulden.
Alkmaar, De Commissaris van Politie voornoemd,
26 Aug. 1899. S. M. S. MODDERMAN Jr.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter algemeene kennis, dat met het oog op de
te houden paardenmarkt (uitdraven in de Paardensteeg)
op Maandag, 4 September a.s., de toegangen tot de
gewone wekelijksche veemarkt op dien dag alle open
gesteld zullen zijn.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar, C. W. BRUINVIS, Voorzitter.
28 Aug. 1899. C. D. DONATH, Secretaris.
O I> U ft E P 1 X u.
Aan het Bureau van Politie alhier zijn gedeponeerd
drie doode eenden heden nacht op den openbaren weg
gevonden en vermoedeljjk van diefstal afkomstig.
Zij die omtrent de herkomst dezer vogels inlichtingen
knnnen verstrekken worden verzocht zich ten spoedigste
aan te melden.
Alkmaar, De Commissaris van Politie,
29 Aug. 1899. S. M. S. MODDERMAN Jr.
DOOR
L. T. MEADE en ROBERT EUSTACHE.
4)
»Als dat waar is," vervolgde ik, »zou de geest dus
de deur niet sluiten als wij de kist wegnamen als de
kist de deur doet dichtgaan, dan is het duidelijk, dat
wij hier met het een of ander geheim mechaniek te doen
hebben. Kom, Clinton, help mij de kist eens naar buiten
brengen."
»Ik durf niet, Bell," fluisterde hij heesch. »Ik ga
niet naar binnen."
.Onzin man, zei ikwant ik begon nu zelf een
beetje belang te stellen in de zaak. »Hier, houd de
lantaarn omhoog en houd de deur tegen."
Ik stapte naar binnen greep de kist aan het ach
tereind, spande al mijn krachten in en trok haar in den
corridor.
.Zie, zoo riep ik uit, »ik zet vijftig pond tegen
vijf, dat de deur zich nu niet weer zal sluiten."
Ik schoof de kist een eindje van de deur af en ver
zocht hem toen de deur los te laten. Nauweljjks had
Clinton dat gedaan of hij deed een pas achteruit en
greep mijn arm.
Kijk,fluisterde hij »ziet gij dat zij nu niet dicht
gaat Mijn vader houdt de wacht bij de kist, om haar
terug te brengen op haar plaats. Dat is om gek te
worden van angst."
Waarachtig het was waar tot mijn groote ontstel
tenis. De deur bleef open en stil staaD. Ik deed een
sprong voorwaarts, greep haar vast en trachtte haar te
slniten. Het was of er nu iemand was, die haar met
geweld open hielder was werkelyk inspanning voor
XXXVI.
Twee dagen heeft de Jaarvergadering van „Patri
monium" geduurd en nog is een groot deel der agenda
onafgedaan gebleven. De fout was, dat men te veel hooi
op zijn vork had genomen door de inleiding van allerlei
vraagstukken op sociaal-economisch gebied, die in den
laatsten tijd aan de orde zijn, kwam men feitelijk tijd
te kort voor de onderwerpen van meer huisboudeljjken
en practischen aard.
De conclusies, die aangenomen zijn, hebben betrekking
1°. op het wetsontwerp tot wettelijke verzekering van
werklieden tegen de geldelijke gevolgen van ongevallen
en 2° op het wetsontwerp tot regeling der arbeids- en
rusttijden in fabrieken en werkplaatsen voor personen,
op wier arbeid de Arbeidswet niet van toepassing is,
terwijl wegens gebrek aan tijd de behandeling der con
clusies over pensioneering van werklieden tot het volgend
jaar werd uitgesteld. Wat nu te zeggen van de beraad
slagingen, die hierover gevoerd werden Bij het luisteren
daarnaar moest men wel getroffen worden door het
groote verschil tusschen .Patrimonium" en andere werk
lieden-organisaties. Bij de laatsten is men er langzamer
hand aan gewoon geworden, dat »de heeren" zich niet
op den voorgrond meer stellen en moestal zelfs ontbreken
bij .Patrimonium" is dat nog geheel anders. De arbei
ders lieten zich ook zoo nu en dan wel hooren en met
zekere welwillendheid werd van huune opmerkingen nota
genomen, maar de vergadering werd beheerscht door in
anderen kring geplaatste personen wier voogdijschap
over de werklieden wel uit edele bedoelingen voortspruit,
maar toch niet meer geheel van onzen tijd is.
Ons duDkt, dat 't beter zou gezien geweest zijn van
ds. Talma en zijne vrienden, wanneer zy hunne voor
lichting, waarvoor de leden van .Patrimonium" erken
telijk behooren te zijnhadden gegeven, hetzij schriftelijk
in het orgaan, dat nu maar al te vaak van pakkende
lectuur is verstoken, hetzij mondeling in een voorberei
dende bijeenkomst. En wanneer zij al tegenwoordig wil
den zijn bij de jaarvergadering, dar hadden zij zich daar
moeten bepalen tot een leiding der gedachtenwisseling
in plaats van te stuwen in de door hen gewenschte
richting. EeD werkman durft veel beter met zijn dikwijls
kerngezond oordeel voor den dag te komen als hij onder
zijnsgelijken is en het scherpt zijn verstand, wanneer hij
onbelemmerd zijn gevoelen kan uiten over de vraag
stukken van den dag, gevormd en gewijzigd naar het
geen hij daarover gelezen heeft. Waar het kiesrecht nu
ook lagen der maatschappij bereikt, die daarvan vroeger
verstoken waren, moet ook aan de onmondigheid der
derde klasse een einde komen.
Uit dit oogpunt is 't wel jammer, dat het Verbonds-
bestuur niet langer broeder Kater bij machte oordeelde
om voor het Verbond en blad te zijn, wat beide in hun
voorzitter en redacteur hebben moeten. Of juister nog,
't is te betreuren, dat aan Kater de energie ontbreekt
om voor Patrimonium dezelfde diensten ais bij de op
richting te bewijzen. Hij toch was van- origine werkman
noodig om haar in beweging te brengen. Eindelijk
slaagde ik er in haar te sluiten, doch zoodra ik haar
losliet, sloeg zij uit eigen beweging weer open, tegen
den muur, waar zij rustig bleef staan. In de doodsche
stiltewelke nu volgdekon ik duidelijk de snelle
ademhaling van Clinton achter mij hooren ik wist
dat hij zijn best deed om zich goed te houden. Op dat
oogenblik overviel mij plotseling weer een gevoel, dat
ik reeds eenmaal ondervonden had en dat ik later nog
tweemaal zou ondervinden. Het is niet mogelijk daarvan
een beschrijving te geven het greep mij zoo sterk aan,
dat mijn hersens versuften en ik mij gevoelde als een
kind. Het was alsof ik langzaam wegzonk in den Oceaan
van stilte, welke mij omgaf. Tijd scheen geen beteekenis
meer te hebben. Aan mijn voeten stond dat misvormde
ding en de lantaarndie daar achter geplaatst was, wiep
een fantastische schaduw van haar verwrongen vormen
op den muur van de cel tegenover mij.
.Spreek Zeg toch iets schreeuwde ik Clinton toe.
De scherpe klank van mijn stem verbrak do betoove-
ring. Ik voelde mij weer mjj zeil, en glimlachte over de
parten welke mij door mijne zenuwen waren gespeeld.
Ik boog mij nog eens voorover en legde de hand op de
kist, maar voor ik tijd had om haar weer op haar plaats
terug te schuiven was Clinton weggehold als iemand,
die aan een werpspies tracht te ontkomen.
Ik spande al mijne krachten in om te beletten, dat
de deur weer dicht sloeg, daarom zette ik mijn rug er
tegen. Juist had ik de kist naar binnen gesleept, toen
ik een luiden gil hoorde 6n ik Clinton weer zag terug
hollen.
»Ik kan er niet uit I De steen is op zijn plaats terug
gekeerd Wij zijn opgesloten schreeuwde hjj en gek
van angst kwam hij hals over kop de cel binnen stor
men, mij in zijn vaart onderst boven loopende voor ik
hem had kunnen tegenhouden. Ik sprong op en vloog naar
de deur voordat deze zich zou kunnen sluiten. Ik was te
laat. Vo rdat ik de deur bereikt had, sloeg zij met een
harden slag dicht, gehoorzamende aan een onverbiddelijke
tooverkracht.
en uit hetgeen hij dezer dagen in zijn blad schreef over
het bouwtoezicht te Amsterdam is gebleken, dat hij voor
de nooden zijner voormalige vakgenooten nog altijd veel
is blijven voelen. Kater is vele jaren de trdil d'union
geweest tusschen de aanzienlijken in de anti-revolutio
naire partij en de geloovige kleine luyden en als zoo
danig is er een tijd geweest, waarin hij werkelijk in
vloed heeft gehad. Als hij daaraan terug denkt moet 't
hem wel zwaar zijn gevallen, toen t hem in den mond
werd gegeven om nu terng te treden. Intusschen moet wor
den erkend, dat alles is gedaan om zijn leed zooveel mogelijk
te verzachten. Als blijk van holde en om zijn naam ook ver
der aan het Verbond te binden is hij benoemd tot eere-voor-
zitter en ook zijn maleriüele belangen zijn niet verwaar
loosd, want hem is een lijfrente van f 800 aangeboden,
waaronder de Bondskas niet zal hebben te lijden, want
in de vergadering werd door een der leden reeds een belang
rijk deel van het hiervoor benoodigde kapitaal en zijne
medewerking voor het verkrjjgen van het overige deel
toegezegd. In de wijze, waarop Kater dit alles aanvaardde,
liet hij met gepaste fierheid uitkomen, dat hij de gelde
lijke tegemoetkoming niet beschouwde als een toegewor
pen geschenk of als een muilband om hem verder het
zwijgen op te leggen, maar als een vergoeding, waarop
hij eenig recht hadomdat hg eenmaal ter wille van
„Patrimonium" zijn vak had laten varen en nu niet
meer de bedrevenheid had om dit uit te oefenen. Dat was
nog weer eens het woord van den kloeken zichzelf
bewusten, maar zich niet overschatteuden werkman
Wat nu met Kater gebeurd is, belooft mettertijd een
factor te worden, waarmee in de arbeidersbeweging reke
ning zal moeten worden gehouden. Welke zijn namelijk
de vooruitzichten voor de werklieden, die door hunne
capaciteiten en het vertrouwen hunner mede-arbeiders
aan het hoofd eener organisatie worden gesteld en met
de werkzaamheden daarvoor 't zoo druk hebben, dat er
geen tijd meer overblijft om zich aan hun handwerk te
wijden De vakbeweging is betrekkelijk nog maar van
jongen datum maar hoe ouder zij wordt, des te meer
zal dit vraagstuk naar voren treden. Waar de aange
slotenen het recht hebben aan het hoofd hunner veree-
nigwg andere mannen te plaatsen dan die hun jaren
dienden, moeten deze leiders voor financieelen ondergang
door pensioen gewaarborgd worden. Is dat niet het geval,
dan zullen na verloop van tijd de werklieden, die boven
hunne makkers uitsteken en dus de bekwaamheden
bezitten om een vakvereeniging tot bloei te brengen,
ervoor bedanken de kans te loopen, dat zij de dupe
worden van het beschikbaar stellen hunner talenten
voor de orgenisatie, waarmee gepaard gaat een verminde
ring van eigen bedrevenheid in het vak. Op de jaarver
gadering van den Alg. Ned. Diamantbewerkersbond is
die quaestie ook ter sprake gekomen voor bestuurderen
ligt er iets inhaligs in, wanneer zij deze aangelegenheid
zelf ter tafel moeten brengen, maar zij hebben niette
min volkomen gelijk en als wy 25 jaar verder zijn, zul
len zeker in de statuten van alle werkliedenbonden daar
omtrent bepalingen zijn opgenomen.
Van Patrimonium's jaarvergadering mogen wij niet
.Dat is nu uw schuld 1' schreeuwde ik hem woedend
toe .Ziet ge nu wat gij gedaan hebt? Wij zijn levend
begraven in dit spookhok."
Ik had gelukkig de lantaarn in de cel geplaatst in
haar flauw licht kon ik hem juist zien. Er glansde een
krankzinnige angst in zijn oogen.
.Levend begraven 1" kreet hij, half en half met een
hysterischen lach. .Ja, en dat is jouw werk, Bell. Je
bent een duivel in menschengedaante
En in een vlaag van woede wierp hij zich op mij.
Er zat op dat oogenblik iets van een wild beest in hem.
Hy sloeg de lantaarn om, zoodat wij ons nu geheel in
het donker bevonden.
De worsteling was van korten duur. Wij mochten
levend begraven wordengoed maar ik wilde niet
onder zijn handen sterven ik greep hem bij de keel en
drukte hem tegen den muur.
.Houd je kalm schreeuwde ik. .Aan jou verdoemde
stommiteit hebben wij dit alles te danken. Blijf daar
staan tot ik een lucifer heb aangestoken."
Ik had gelukkig nog een paar waslucifers in het zil
veren doosje, dat ik altijd aan mijn horlogeketting heb
hangen ik streek er een aan om de lantaarn weer aan
te steken.
Clinton's aanval was overhuiverende en krimpende
lag hij nu op den vloer.
Plotseling schoot mij een denkbeeld te binnen.
.Hebt gij >'en brief van je vader riep ik hem toe.
»Ja," antwoordde hij; »hy zit in miju zak."
Daarmede verdween mijn laatste hoop. Als hy den
brief in huis had achtergelaten, zou misschien iemand
hem hebben gevonden en dan was men waarschijnlijk
naar ons gaan zoeken. Dat was een zwakke hoop doch
die nu verdween, bijna even plotseling als zij gekomen
was. Zonder dien brief zou immers niemand de cel
ontdekken welke zooveel eeuwen reeds een geheim
was gebleven. Ik was echter vast besloten om niet te
sterven voor ik een poging tot redding gedaan had.
Ik nam de lantaarn en onderzocht elk hoekje van de
cel. Vruchteloos. Ik kon geen enkel teeken vinden,
