Engelen neergedaald.
No. 151.
Honderd en eerste jaargang.
1899
WOENSDA G
Gemeenteraad van Alkmaar.
Gevonden Voorwerpen.
Amsterdamsche Brieven.
20 DECEMBER.
Eene Kerstvertelling van Debora v. d. Velde.
ALKIIAAIISCHE COURANT.
Deze [Courant wordt Dinsdag, Donderdag-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprjjs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80 j franco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone advertentlen t
Per regel fO,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
Telefoonnummer 3.
De DIRECTEUR van het RIJKSTELEGRAAFKAN
TOOR te ALKMAAR maakt bekend, dat het kantoor
op Dinsdag 3© December e.k. (2en Kerstdag) zal
open zijn als volgt:
7.30—8.30 12.30—4.30 6.30 7.30
(Spoortijd)
of 7.50—8.50 12.50—4.50 6.50—7 50
(Plaatstjjd).
Alkmaar, De Directeur voornoemd,
19 December 1899. E. J. VELDHUIJZEN.
De BURGEMEESTER van ALKMAAR roept de leden
van den Gemeenteraad op tot bijwoning eener verga
dering op Woensdag, 20 Decern bei 1899, des
namiddags te één uur ten einde te beraadslagen en te
besluiten omtrent de hieronder vermelde punten
1. Lezing en vaststelling der notulen van de vorige
vergadering.
Mededeelingen.
Ingekomen stukken.
2. Voorstel van de Raadscommissie ad hoc in zake
onderzoek naar den eigendom van de Zander- en
Bleekersloot. (Bijlage No. 127).
3. Verdeeling van dbn Raad in afdeelingen en onder
scheidene benoemingen. (Bijlage No. 128).
4. Voorstel van B. en W. naar aanleiding van een in
gekomen adres om den prjjs te verlagen van het
gas 't welk als drijfkracht wordt gebezigd (Bijlage
No. 129.)
5. Benoeming van een onderwijzer aan de Burgerschool
(Bjjlege No. 18Q),
Te bevragen aan het bureau van politie op werkdagen
des morgens tusschen 9 en 12 uur
Een zweep, een horlogeketting, een portemonnaie, inh.
f O.OO'/j, een muilkorf, een bontje, een gouden kruis,
doekspeld, een gedeelte blauw armbandje met defect
gouden sluiting, een gouden dameshorloge, een pelerine,
een zilveren oorbelletje met blauw steentje.
Alkmaar, De Commissaris van Politie,
15 Dec. 1899. 6. M. S. MODDERMAN Jr.
LIL
De St. Nicolaasstraat stond de vorige week op stelten.
Daarvoor was reden. Telkens weer blijkt 't voor de
Amsterdamsche rechtbank, dat in de onaanzienlijke ca-
fó'tjes, die zich daar bevinden, allerlei booze plannen
worden uitgebroeid en vooral het logement van Lam
metje Zondag, dat den wijdechen naam draagt van
»De Vriendenkring" is in dit opzicht zeer berucht. Alwat
boef is voelt zich daar op zijn gemak, want een veeljarige
ondervinding is ter beschikking van de houdster om de
politie te verschalken en al komen er nog znlke ver
dachte gasten, Lammetje is zoo onnoozel als het dier,
wiens naam zij draagt. Alleen is zij sterk voor de op
heffing van de onmondigheid en de slavernij der vronw,
want er is in hnis ook nog een meneer Zondag, maar
van hem hoort men nooithij wordt gebruikt als Jan
de YYasscber, ziet er nit als een blozend boertje van de
klei, en heeft de verdienste, dat als hem »bekstjjf' wordt
gecommandeerd niemand zoo knap is om hem aan het
praten te krijgen. In de bunrt zijn er wel, die man en
vronw mogen Ijjden, want al is 't nu juist niet een bij
zonder eervolle manier, waarop zij aan den kost komen,
toch moet erkend, dat zij wat voor een ander overhebben
en als bij hen de inkomsten wat milder vloeien, wanneer
met goed gevolg hier en daar brandkasten zjjn geforceerd
en geplunderd, dan willen zij daarvan ook wel wat
missen.
Iu den laatsten tijd heeft 't aan dergelijke heldenfeiten
allerminst ontbroken. Twee halppostkaotoren, een in de
Van der Helststraat en bet ander op de Prins Hendrik
kade werden met goed gevolg bestolen, daarna volgde
een inbraak onder gelijksoortige omstandigheden op het
Damrak od na dezer dagen weer een in de Regnliers-
dwarsstnat., waarbij f 2300 werd meegenomen. De politie
had de overtuiging, dat al deze daden afkomstig waren
van hetzelfde groepje deugnieten en zij legde de hand
op sommigen, die naar alle waarschijnlijk beid daartoe
behoorden maar er waren geen bewijzen te vinden,
zoodat vrjjlating moest volgen. Natuurlijk werden zij
echter in het oog gehouden en zoo moest 't wel de aan
dacht trekken, dat de verdachten dezer dagen plotseling
zoo goed by kas waren: zij kochten kleeren, fietsen,
snnisterjjen enz., ja, een hunner was zelfs bij machte
een paard en r tnig zich aan ta schaffen. De betaling
geschiedde gewoonlyk met gouden tientjes, een muntsoort,
die by de jongste inbraak in groote hoeveelheid was
meegenomen. Dat alles was zeer suspect, maar de politie
wist, dat zjj met slimme vogels te doen had en wachtte
met arrestaties, totdat zjj do kans schoon sag om den
heeren een rechterlyk vonnis te bezorgen.
Daar bereikt" haar een anocLme brief, dat het heele
kompiot in >De Vriendenkring" was gelogeerd en die ge
legenheid was te schoon om niet een slag te slaan. Er
werd met groot overleg geageerd en toen alle sloppen
en stegen, die op de St.-Nicolaasstraat nitkomen, door
de gewapende macht waren afgezet, ging de commissaris
van politiede heer Versteegmet een groot aantal
agenten en rechercheurs het logement binnen Al dadelijk
werd aan Lammetje gemerkt, dat dit bezoek haar thans
zeer ongelegen kwam, maar er viel niet veel tegen te
doen en zij moest evenzeer werkeloos blijven, toen zij
zag, dat al haar mannelijke logeergasten werden gewekt
en gefouilleerd. De commissaris glom van genoegen. Ook
eenige vrouwelijke logees moesten aan den lijve onder
zocht worden, waarvoor speciale vrouwen van het hoofd
bureau werdeu ontboden het materiaal werd daardoor
nog weer vermeerderd. Wie klaar was werd of onder
geleide te voet óf met een rijtuig naar een der politie
bureau! gebracht, waar men na eenige uren aan niet
minder {dan dertig personen onderdak had te geven. Bjj
de overbrei ging bleek met welke geraffineerde schavuiten
men te doen hadde meesten betoonden zich absoluut
onverschillig en toen zij door de dicht saamgestroomde
menigte werden geleid, hoorde men hen spreken over de
beste manier om schaatsen aan te binden. Alleen een
paar der gearresteerde vrouwen, rijkelijk met diamanlan
getooid en kostbare ringen dragende, konden zicb niet
goed honden en stortten bittere tranen over zooveel
wreedheid van den kant der politie. Toen begon een
huiszoeking, waarbij een inventaris voor den dag kwam
zooals niet veel logementen er zullen kannen aanwijzen.
Er worden een menigte sleutels, loopers, maar vooral dolken
gevonden, voorts teekeniugan van brandkast-afsluitingen,
stapels nieuw linnengoed, verscheidene nieuwe harmo
nica s, een fiets en boven op een der vlieringen een com-
pleete werkbank. Nog altijd had de commissaris echter
niet genoeg; hij scheen te bevroeden, dat het kostbaarste
schold-materiaal verstopt was, maar hoe hij ook zocht
en liet zoeken, daarachter kwam hij niet. Toen moesten
de appartementen van sMottige Toon", aan den overkant
der straat gelegen, eraan gelooven, vooral omdat men
dit type ook in het logement had aangetroffen en hjj
door een vlncht over de daken zich had traohten te
redden, wat hem echter niet gelukte omdat bij overal
politie ontdekte, zoodat hij 't ten slotte maar het ver
standigst vond om te retireeren en zich binnen gevangen
te geven. De gemalin van Toon moest ook gefouilleerd,
waarover zij uit haar raam tot de kijklustige gemeente
in kernachtige woorden haar diepe ergernis te kennen gaf.
Het gerucht van de razzia in »Do Vriendenkring" was
inmiddels bekend geworden in de stad en daar de St.
Nicolaasstraat in het centrum ligt wij vergaten nog
op te merken, dat 't een der verbindingswegen is tnsschen
Nienwendjjk en N. Z. Voorbnrgwal vlas bij den Dam
was 't er weldra zwart van nieuwsgierigen. De pers
natuurlijk voorop; voor haar was 't zuur werk, want de
wind woei ijzig en betrekkelijk viel er weinig merk
waardigs voor. In het logement werd niemand toegelaten
en als de heer Versteeg even bniten kwam kon hjj op
de hem bestormende vragen niet veel anders zeggen, dan
dat men wel veel op het spoor was maar dat er' nog
niets positiefs was verkregen. De heeren verslaggevers
moesten afwachten en zoodra er zekerheid was, dan
gaarne met de bokende welwillendheid. In de volgende
dagen stond een bezoek aan den heer Versteeg geregeld
op het repertoire en bjj stukjes en brokjes is men te
weten gekomen, dat er termen waren om eenigen naar
het llnis van Bewaring op de Weteringschans over te
brengen. Anderen worden voorloopig nog op het politie
bureau gehouden en het overschot heeft de vrjjbeid terug
gekregen. Diartoe behoort ook Lammetje's echtgenoot,
wiens terugkeer in de St. Nicolaasstraat voor de baren
een nieaw bewijs is, dat hjj zoo slecht niet is en't vooral
zjjn vronw is, die niet deugt.
Het was een ongunstig jaar geweest wat den oogst
betrof voor de pachters van baron van Denuenberg. In
den voorzomer groote droogte, gepaard met verschroeiende
bitte en afgewisseld door onweder en hagelslag, in het
najaar aanhoudende regens met garen wind en ten over-
tloede was de vorst vroegtjjdig ingevallen en had ook
weer schade gebracht aan bet nog te veld staande gewas.
Velen waren dan ook met zorg vervnld over de vraag,
traar tegen Kersttijd de pacht vandaan moest komen
maar onder die velen was er geen voor wie het zóó
onmogeljjk was aan zijne verplichting te voldoen dan
Kasper Schoof, een daglooner, die slechts een bouwvallig
bnisje met klein Btukje grond in pacht had, en die ook
in zjjn talrjjk gezin nog met allerlei tegenspoed en
nekte had te kampen, waardoor de armoede zjjn intocht
in zjjne wouing had gedaan.
En tochde arme man wist het evengoed als de
anderen, dat er weinig kans bestond op eenige tegemoet
koming in deze en nog veel minder op geheele ontheffing
ta' pacht.
De jonge baron van Dennenberg bemoeide zich zelf
boel weinig met de zaken. Hjj was veel buitenslands
<n bracht den winter gewoonljjk in de residentie door
slechts een zeer klein deel van het jaar vertoefde hjj op
tijne goederen. Zijn rentmeester, Dalhof, bestaarde alles
'oor hem en van dezen harden man was geene toegevend
beid te wachten.
Dalhof was bjj niemand bemind, maar veeleer gevreesd;
men vertelde van hem, dat hjj nog nooit iemand waarljjk
bad liefgehad; zelfs voor zijne zachte, zwakke vronw,
«ie hjj slechts zes jaar had mogen bezittenwas hjj
"el en kond geweest. Zjj had hem een dochtertje
nagelaten een engelachtig kindeven geliefd bij allen
die haar kenden als haar vader gehaat was. Op twaalf
jarigen leeftijd had hjj haar naar eene kostschool ge
bracht en later naar Duitschland ter voltooiing barer
opvoeding; men had haar in langen tjjd niet op het
dorp gezien na echter hadden de dienstboden verteld
dat zjj tegen Kerstmis voorgoed thnis kwam en in
sommige harten ontwaakte een flauwe h op, of misschien
van het jonge lieftallige meisje een verzachtende invloed
op den vader zou nitgaan. En nn, zjj was gekomen en
had reeds met enkelen eou groet of een vriendeljjk woord
gewisseld en die haar ontmoet haddendroomden van
de mogelijkheiddat de dochter zoo noodig de bemid
delaarster worden zon tusschen hen en hunnen gevreesden
overheerscher.
Intnsschen was de termjju van betaling gekomen.
Enkele pachters hadden reeds ait vrees voor onaange
naamheden aan hnnne verplichting voldaananderen
wachtten liever het laatste oogenblik af, steeds nog
hopende of misschien do baron zelf nog kwjjtschelding
van een deel der pacht zoa verleenen.
Kasper Schoof had den nacht wakend aan de sponde
van zijne kranke vronw doorgebracht; toen het morgen
licht flauw door de vensters drong riep hjj zjjn ondste
dochtertje wakker opdat deze op moeder passen en de
jongere broertjes en znsjes zon aankleeden. Hij was
ten eiude raad In zjjne armzalige woning ontbrak het
aan het noodigste. Er was ternauwernood nog eenige
brandstof voorhanden en slechts een klein stnkje brood
alleen maar toereikend om den allereersten honger te stillen!
Hoe zwaar het hem viel, bjj moest naar den rentmeester
om hem zjjn toestand bloot te leggen eer de harde
man soms bij hem zou komen om de pacht op te eischen
en de schrik en angst de arme zieke vronw nog meer
zonden benadeelen.
Toen Schoof by het rentmeestershuis kwamstond
Dalbof jnist gereed nit te rjjden, ten einde eenige veraf-
woneude en nog nalatig gebleven pachters aan hnnne
verplichting te herinneren. Op ruwen toon vroeg hij
Schoot wat deze op dat uur kwam doenmaar toen
deze hem nederig de reden van zijne komst meldde
klonk het kond en streng
»Ik kan mjj met die praatjes niet inlaten de pacht
moet er uiterlijk morg. navond zijn anders laat ik je
op straat zetten daar kan je op rekenen."
Kasper bleef nog aanhonden doch zonder h"t ge-
weüscbte gevolg en toen de man nn tot het uiterste
gebracht, zijn vuist balde en uitriep, dat hjj zich dan
eerst tot den biron zon wenden en zien of die even
onbarmhartig was als zjjn rentmeester, hief Dalhof de
rjjzweep opom er den arbeider mede te tachtigen.
Schoof bakte om den slag te ontgaan, doch raapte
meteen een steen vjin den grond en wierp die in drift
naar zjjn belager. De steen giug Dalhof rakelings voorbjj,
zonder hem te treffen, doch in hetzelfde oogenblik voelde
Schoof zich aangegrepen en zag zich door den veld
wachter naar het raadhuis gebracht.
Hester had van nit de woonkamer de ontmoeting
tnsschen do beide mannen gadegeslagenzonder het
gesprek te verstaan begreep ze iets van den inhond
haar hart klopte medelydend voor den mandie als
smeekeling voor haar vader stond zjj zag ook hoe hij
de vuisten balde en ze verstond de bedreigingdie hij
letterljjk uitschreeuwdeen op het oogenblik dat haar
vader de zweep ophief, kon zjj zich niet 1 mg-r bed .vingen,
maar snelde naar bniten om hem te weerhouden. De
steen die door Schoof naar haar vader geworpen werd
viel vlak voor bare voeten neer en ontlokte haar een
kreet van schrik.
Dalhof keerde zich om, oene huivering ging hem door
de leden bjj de gedachte, dat zijn kind getroffen had
kunnen worden en toen bjj haar bleek ontsteld gelaat
zag vroeg hjj op heftigen toon
Hester, kind, wat doet ge hier, heeft de steen ie
geraakt
»Neen papa," was het met ontroerde stem gegeven
antwoord, »maar ik ben erg geschrikt. O, hoe kon U
dien man ook zóó wegjagen
»Hoe, ge beklaagt dien vent nog, dien schooier, die my
bijna gedood had Ge hebt medelijdeu met hem Ga
naar binnen Hester, en wees dankbaar, dat je vader onge
deerd is gebleven, en bekommer je niet om dien onver
laat, die zjjn gerechte straf niet zal ontgaan."
•Maar als de man nu toch arm is, papa, zou de baron
i