Engelen neergedaald. No. 151. Honderd en eerste jaargang. 1899 WOENSDA G Gemeenteraad van Alkmaar. Gevonden Voorwerpen. Amsterdamsche Brieven. 20 DECEMBER. Eene Kerstvertelling van Debora v. d. Velde. ALKIIAAIISCHE COURANT. Deze [Courant wordt Dinsdag, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprjjs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80 j franco door het geheele rijk f 1, 3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. Prijs der gewone advertentlen t Per regel fO,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER ZOON. Telefoonnummer 3. De DIRECTEUR van het RIJKSTELEGRAAFKAN TOOR te ALKMAAR maakt bekend, dat het kantoor op Dinsdag 3© December e.k. (2en Kerstdag) zal open zijn als volgt: 7.30—8.30 12.30—4.30 6.30 7.30 (Spoortijd) of 7.50—8.50 12.50—4.50 6.50—7 50 (Plaatstjjd). Alkmaar, De Directeur voornoemd, 19 December 1899. E. J. VELDHUIJZEN. De BURGEMEESTER van ALKMAAR roept de leden van den Gemeenteraad op tot bijwoning eener verga dering op Woensdag, 20 Decern bei 1899, des namiddags te één uur ten einde te beraadslagen en te besluiten omtrent de hieronder vermelde punten 1. Lezing en vaststelling der notulen van de vorige vergadering. Mededeelingen. Ingekomen stukken. 2. Voorstel van de Raadscommissie ad hoc in zake onderzoek naar den eigendom van de Zander- en Bleekersloot. (Bijlage No. 127). 3. Verdeeling van dbn Raad in afdeelingen en onder scheidene benoemingen. (Bijlage No. 128). 4. Voorstel van B. en W. naar aanleiding van een in gekomen adres om den prjjs te verlagen van het gas 't welk als drijfkracht wordt gebezigd (Bijlage No. 129.) 5. Benoeming van een onderwijzer aan de Burgerschool (Bjjlege No. 18Q), Te bevragen aan het bureau van politie op werkdagen des morgens tusschen 9 en 12 uur Een zweep, een horlogeketting, een portemonnaie, inh. f O.OO'/j, een muilkorf, een bontje, een gouden kruis, doekspeld, een gedeelte blauw armbandje met defect gouden sluiting, een gouden dameshorloge, een pelerine, een zilveren oorbelletje met blauw steentje. Alkmaar, De Commissaris van Politie, 15 Dec. 1899. 6. M. S. MODDERMAN Jr. LIL De St. Nicolaasstraat stond de vorige week op stelten. Daarvoor was reden. Telkens weer blijkt 't voor de Amsterdamsche rechtbank, dat in de onaanzienlijke ca- fó'tjes, die zich daar bevinden, allerlei booze plannen worden uitgebroeid en vooral het logement van Lam metje Zondag, dat den wijdechen naam draagt van »De Vriendenkring" is in dit opzicht zeer berucht. Alwat boef is voelt zich daar op zijn gemak, want een veeljarige ondervinding is ter beschikking van de houdster om de politie te verschalken en al komen er nog znlke ver dachte gasten, Lammetje is zoo onnoozel als het dier, wiens naam zij draagt. Alleen is zij sterk voor de op heffing van de onmondigheid en de slavernij der vronw, want er is in hnis ook nog een meneer Zondag, maar van hem hoort men nooithij wordt gebruikt als Jan de YYasscber, ziet er nit als een blozend boertje van de klei, en heeft de verdienste, dat als hem »bekstjjf' wordt gecommandeerd niemand zoo knap is om hem aan het praten te krijgen. In de bunrt zijn er wel, die man en vronw mogen Ijjden, want al is 't nu juist niet een bij zonder eervolle manier, waarop zij aan den kost komen, toch moet erkend, dat zij wat voor een ander overhebben en als bij hen de inkomsten wat milder vloeien, wanneer met goed gevolg hier en daar brandkasten zjjn geforceerd en geplunderd, dan willen zij daarvan ook wel wat missen. Iu den laatsten tijd heeft 't aan dergelijke heldenfeiten allerminst ontbroken. Twee halppostkaotoren, een in de Van der Helststraat en bet ander op de Prins Hendrik kade werden met goed gevolg bestolen, daarna volgde een inbraak onder gelijksoortige omstandigheden op het Damrak od na dezer dagen weer een in de Regnliers- dwarsstnat., waarbij f 2300 werd meegenomen. De politie had de overtuiging, dat al deze daden afkomstig waren van hetzelfde groepje deugnieten en zij legde de hand op sommigen, die naar alle waarschijnlijk beid daartoe behoorden maar er waren geen bewijzen te vinden, zoodat vrjjlating moest volgen. Natuurlijk werden zij echter in het oog gehouden en zoo moest 't wel de aan dacht trekken, dat de verdachten dezer dagen plotseling zoo goed by kas waren: zij kochten kleeren, fietsen, snnisterjjen enz., ja, een hunner was zelfs bij machte een paard en r tnig zich aan ta schaffen. De betaling geschiedde gewoonlyk met gouden tientjes, een muntsoort, die by de jongste inbraak in groote hoeveelheid was meegenomen. Dat alles was zeer suspect, maar de politie wist, dat zjj met slimme vogels te doen had en wachtte met arrestaties, totdat zjj do kans schoon sag om den heeren een rechterlyk vonnis te bezorgen. Daar bereikt" haar een anocLme brief, dat het heele kompiot in >De Vriendenkring" was gelogeerd en die ge legenheid was te schoon om niet een slag te slaan. Er werd met groot overleg geageerd en toen alle sloppen en stegen, die op de St.-Nicolaasstraat nitkomen, door de gewapende macht waren afgezet, ging de commissaris van politiede heer Versteegmet een groot aantal agenten en rechercheurs het logement binnen Al dadelijk werd aan Lammetje gemerkt, dat dit bezoek haar thans zeer ongelegen kwam, maar er viel niet veel tegen te doen en zij moest evenzeer werkeloos blijven, toen zij zag, dat al haar mannelijke logeergasten werden gewekt en gefouilleerd. De commissaris glom van genoegen. Ook eenige vrouwelijke logees moesten aan den lijve onder zocht worden, waarvoor speciale vrouwen van het hoofd bureau werdeu ontboden het materiaal werd daardoor nog weer vermeerderd. Wie klaar was werd of onder geleide te voet óf met een rijtuig naar een der politie bureau! gebracht, waar men na eenige uren aan niet minder {dan dertig personen onderdak had te geven. Bjj de overbrei ging bleek met welke geraffineerde schavuiten men te doen hadde meesten betoonden zich absoluut onverschillig en toen zij door de dicht saamgestroomde menigte werden geleid, hoorde men hen spreken over de beste manier om schaatsen aan te binden. Alleen een paar der gearresteerde vrouwen, rijkelijk met diamanlan getooid en kostbare ringen dragende, konden zicb niet goed honden en stortten bittere tranen over zooveel wreedheid van den kant der politie. Toen begon een huiszoeking, waarbij een inventaris voor den dag kwam zooals niet veel logementen er zullen kannen aanwijzen. Er worden een menigte sleutels, loopers, maar vooral dolken gevonden, voorts teekeniugan van brandkast-afsluitingen, stapels nieuw linnengoed, verscheidene nieuwe harmo nica s, een fiets en boven op een der vlieringen een com- pleete werkbank. Nog altijd had de commissaris echter niet genoeg; hij scheen te bevroeden, dat het kostbaarste schold-materiaal verstopt was, maar hoe hij ook zocht en liet zoeken, daarachter kwam hij niet. Toen moesten de appartementen van sMottige Toon", aan den overkant der straat gelegen, eraan gelooven, vooral omdat men dit type ook in het logement had aangetroffen en hjj door een vlncht over de daken zich had traohten te redden, wat hem echter niet gelukte omdat bij overal politie ontdekte, zoodat hij 't ten slotte maar het ver standigst vond om te retireeren en zich binnen gevangen te geven. De gemalin van Toon moest ook gefouilleerd, waarover zij uit haar raam tot de kijklustige gemeente in kernachtige woorden haar diepe ergernis te kennen gaf. Het gerucht van de razzia in »Do Vriendenkring" was inmiddels bekend geworden in de stad en daar de St. Nicolaasstraat in het centrum ligt wij vergaten nog op te merken, dat 't een der verbindingswegen is tnsschen Nienwendjjk en N. Z. Voorbnrgwal vlas bij den Dam was 't er weldra zwart van nieuwsgierigen. De pers natuurlijk voorop; voor haar was 't zuur werk, want de wind woei ijzig en betrekkelijk viel er weinig merk waardigs voor. In het logement werd niemand toegelaten en als de heer Versteeg even bniten kwam kon hjj op de hem bestormende vragen niet veel anders zeggen, dan dat men wel veel op het spoor was maar dat er' nog niets positiefs was verkregen. De heeren verslaggevers moesten afwachten en zoodra er zekerheid was, dan gaarne met de bokende welwillendheid. In de volgende dagen stond een bezoek aan den heer Versteeg geregeld op het repertoire en bjj stukjes en brokjes is men te weten gekomen, dat er termen waren om eenigen naar het llnis van Bewaring op de Weteringschans over te brengen. Anderen worden voorloopig nog op het politie bureau gehouden en het overschot heeft de vrjjbeid terug gekregen. Diartoe behoort ook Lammetje's echtgenoot, wiens terugkeer in de St. Nicolaasstraat voor de baren een nieaw bewijs is, dat hjj zoo slecht niet is en't vooral zjjn vronw is, die niet deugt. Het was een ongunstig jaar geweest wat den oogst betrof voor de pachters van baron van Denuenberg. In den voorzomer groote droogte, gepaard met verschroeiende bitte en afgewisseld door onweder en hagelslag, in het najaar aanhoudende regens met garen wind en ten over- tloede was de vorst vroegtjjdig ingevallen en had ook weer schade gebracht aan bet nog te veld staande gewas. Velen waren dan ook met zorg vervnld over de vraag, traar tegen Kersttijd de pacht vandaan moest komen maar onder die velen was er geen voor wie het zóó onmogeljjk was aan zijne verplichting te voldoen dan Kasper Schoof, een daglooner, die slechts een bouwvallig bnisje met klein Btukje grond in pacht had, en die ook in zjjn talrjjk gezin nog met allerlei tegenspoed en nekte had te kampen, waardoor de armoede zjjn intocht in zjjne wouing had gedaan. En tochde arme man wist het evengoed als de anderen, dat er weinig kans bestond op eenige tegemoet koming in deze en nog veel minder op geheele ontheffing ta' pacht. De jonge baron van Dennenberg bemoeide zich zelf boel weinig met de zaken. Hjj was veel buitenslands <n bracht den winter gewoonljjk in de residentie door slechts een zeer klein deel van het jaar vertoefde hjj op tijne goederen. Zijn rentmeester, Dalhof, bestaarde alles 'oor hem en van dezen harden man was geene toegevend beid te wachten. Dalhof was bjj niemand bemind, maar veeleer gevreesd; men vertelde van hem, dat hjj nog nooit iemand waarljjk bad liefgehad; zelfs voor zijne zachte, zwakke vronw, «ie hjj slechts zes jaar had mogen bezittenwas hjj "el en kond geweest. Zjj had hem een dochtertje nagelaten een engelachtig kindeven geliefd bij allen die haar kenden als haar vader gehaat was. Op twaalf jarigen leeftijd had hjj haar naar eene kostschool ge bracht en later naar Duitschland ter voltooiing barer opvoeding; men had haar in langen tjjd niet op het dorp gezien na echter hadden de dienstboden verteld dat zjj tegen Kerstmis voorgoed thnis kwam en in sommige harten ontwaakte een flauwe h op, of misschien van het jonge lieftallige meisje een verzachtende invloed op den vader zou nitgaan. En nn, zjj was gekomen en had reeds met enkelen eou groet of een vriendeljjk woord gewisseld en die haar ontmoet haddendroomden van de mogelijkheiddat de dochter zoo noodig de bemid delaarster worden zon tusschen hen en hunnen gevreesden overheerscher. Intnsschen was de termjju van betaling gekomen. Enkele pachters hadden reeds ait vrees voor onaange naamheden aan hnnne verplichting voldaananderen wachtten liever het laatste oogenblik af, steeds nog hopende of misschien do baron zelf nog kwjjtschelding van een deel der pacht zoa verleenen. Kasper Schoof had den nacht wakend aan de sponde van zijne kranke vronw doorgebracht; toen het morgen licht flauw door de vensters drong riep hjj zjjn ondste dochtertje wakker opdat deze op moeder passen en de jongere broertjes en znsjes zon aankleeden. Hij was ten eiude raad In zjjne armzalige woning ontbrak het aan het noodigste. Er was ternauwernood nog eenige brandstof voorhanden en slechts een klein stnkje brood alleen maar toereikend om den allereersten honger te stillen! Hoe zwaar het hem viel, bjj moest naar den rentmeester om hem zjjn toestand bloot te leggen eer de harde man soms bij hem zou komen om de pacht op te eischen en de schrik en angst de arme zieke vronw nog meer zonden benadeelen. Toen Schoof by het rentmeestershuis kwamstond Dalbof jnist gereed nit te rjjden, ten einde eenige veraf- woneude en nog nalatig gebleven pachters aan hnnne verplichting te herinneren. Op ruwen toon vroeg hij Schoot wat deze op dat uur kwam doenmaar toen deze hem nederig de reden van zijne komst meldde klonk het kond en streng »Ik kan mjj met die praatjes niet inlaten de pacht moet er uiterlijk morg. navond zijn anders laat ik je op straat zetten daar kan je op rekenen." Kasper bleef nog aanhonden doch zonder h"t ge- weüscbte gevolg en toen de man nn tot het uiterste gebracht, zijn vuist balde en uitriep, dat hjj zich dan eerst tot den biron zon wenden en zien of die even onbarmhartig was als zjjn rentmeester, hief Dalhof de rjjzweep opom er den arbeider mede te tachtigen. Schoof bakte om den slag te ontgaan, doch raapte meteen een steen vjin den grond en wierp die in drift naar zjjn belager. De steen giug Dalhof rakelings voorbjj, zonder hem te treffen, doch in hetzelfde oogenblik voelde Schoof zich aangegrepen en zag zich door den veld wachter naar het raadhuis gebracht. Hester had van nit de woonkamer de ontmoeting tnsschen do beide mannen gadegeslagenzonder het gesprek te verstaan begreep ze iets van den inhond haar hart klopte medelydend voor den mandie als smeekeling voor haar vader stond zjj zag ook hoe hij de vuisten balde en ze verstond de bedreigingdie hij letterljjk uitschreeuwdeen op het oogenblik dat haar vader de zweep ophief, kon zjj zich niet 1 mg-r bed .vingen, maar snelde naar bniten om hem te weerhouden. De steen die door Schoof naar haar vader geworpen werd viel vlak voor bare voeten neer en ontlokte haar een kreet van schrik. Dalhof keerde zich om, oene huivering ging hem door de leden bjj de gedachte, dat zijn kind getroffen had kunnen worden en toen bjj haar bleek ontsteld gelaat zag vroeg hjj op heftigen toon Hester, kind, wat doet ge hier, heeft de steen ie geraakt »Neen papa," was het met ontroerde stem gegeven antwoord, »maar ik ben erg geschrikt. O, hoe kon U dien man ook zóó wegjagen »Hoe, ge beklaagt dien vent nog, dien schooier, die my bijna gedood had Ge hebt medelijdeu met hem Ga naar binnen Hester, en wees dankbaar, dat je vader onge deerd is gebleven, en bekommer je niet om dien onver laat, die zjjn gerechte straf niet zal ontgaan." •Maar als de man nu toch arm is, papa, zou de baron i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1899 | | pagina 1