Een feest des lichts.
Engelen neergedaald.
HOUTVEILING
Aplstüflf ALKMAAR.
J. Kuijper Zonen,
„Lloyd".
No. 153. Tweede bud. Honderd en eerste jaargang. Zondag 24 December 1899.
Nederland.
Advertentiên.
te HEILOO,
Heerenkleeding naar maat.
Eene Kerstvertelling van Debora v. d. Velde.
in de bosschen van „NIJENBURG,"
„D e Ooievaa r".
Vraagt de overheerl' ke
3 cents sigaar.
M. MARTEL.
AfklIAAItSCHË COURANT.
Straks moge over ons de Kerstmorgen aanlichten in al
zijne heerlijkheid 1 Reeds bet woord heeft een vriendelijken
klank in onze ooren. 't Is de dag van hniselyke gezel
ligheid en dat er zijn, die de Kerstdagen uitzoeken voor
congressen en vergaderingen, dat si rijdt zoo geheel met
hnn karakter. De buitenwereld verlokt ons niet en wij
trekken ons met de onzen terng in de bniskamer.
't Liefst zien wij Kerstmis met besneeuwde velden, met
boomen waarvan de takken en twijgen zijn getooid met
ragfijn kant van rijm en ijzel, wiarop zonnestralen een
wonderscboone kleurenpracht tooveren. Kerstmis moest
altijd worden ingehaald door den winter in zijn hoogste
schoonheid en op den Kerstavond, als de lichten en kaars
jes worden aangestoken, dan moot men naar buiten kunnen
treden, gaande over de sneeuw, kunnende 01 zien naar
den sterrenhemel, »deu wonderbaren nachtelijken win
terhemel, als een grooten Kerstboom".
Nu zijn wij vatbaarder dan auders voor hoopvol ver
wachten, voor blijmoedigheid en meer gestemd tot vrede.
Nu komen vriendelijke herinneringen van lang geleden
onze ziel binnen nu gedenken wij de dagen van oods en
allen die eens goed voor ons waren en die ons liefde
schonken en hartelijkheid bewezen.
Wees ons dan welkom, feest, dat spreekt vau licht, het
welk in d nkeren nacht opging over de wereld en nim
mer ophouden zal te schjjuen voor alle menschen, dat
doordringen zal in huis en hart en maatscbappij. Feest
dat tegenover den strijd der volken en in het aange
zicht van den kamp der hartstochten en trots alle
twijfelzucht en moedeloosheid en ondanks vaak bittor
stemmende levensraadselen welke de ziel soms beroeren
en voor zeer pijnlijke vragen plaatsen een belofte doet
hooren van vrede oplossing verzoening, het feest dat
het vertrouwen in menschen waarde en de waardij der
men8cbelijke persoonlijkheid wil voeden en versterken en
ons allen toeroept: vreest niet, want ruit de neevlen zal
de dag eenmaal zeker rijzen'''
In tegenstelling eener doodsche, wintersche natuur ver
nemen wij de warmte en leven wekkende »verkondiging
der groote blijdschap" en dat wij daaraan ons verkwikken
moeten. Tot de natuur willen wij leeren zeggen ik ben van
u niet afhankelijk in dien zin, dat ge mij in uw macht
en onder uw terneerdrukkenden invloed zoudt krijgen;
ik wil toonen mensch te zijn, heerschend over indrukken
en stemmingen.
Gij, natuur, gij geeft mij thans geen warmte, maar ik
zal mij wekken de warmte daarbinnen en haar versprei
den om mij heen. Gij geeft nu weinig of in het geheel
geen zon doch ik zal de zon van welwillendheid en
hartelijkheid ontsteken in mijn huis. Gij geeft mij in dezen
(SLOT.)
Het, vermoeden was bij hem opgerezen, dat zijn dochter
er de band in had, en hij had zich voorgenomen haar
te oudervrag»n doch de dienstboden hadden hem ver
teld, dat juffrouw Hester was uitgegaan, en dat zy last
had gegeven dat het middagmaal een half uur later
gereed zou zijn dan dit anders de gewoonte was, omdat
zij niet eerder terng kon wezen. En nu, de tafel was
reeds gedekt, doch Hester nog niet verschenen Was het
dan nu al zóó ver gekomen, dat hij in zijn eigen huis
geen heer en meester meer was? Nu, daar zen hij wel
spoedig een einde aan maken. Ha, daar was zij zeker, nu
zou hij haar terstond tot veraüt woord ng roepen .maar
hoe zy scheen niet. alleen te zijn, was dat niet de stem
van den baton, die hij hoorde? Dat ging te ver.
»Hester wat beteekent dat alles?''
Heb ik o te lang lateD wachten, papa? Ik zal dade
lijk aan de keukenmeid zeggen, dat zij op kau doen
»HeS'er, antwoord mij qprsl, wat beteekent die come-
die, hoe durft ge het wagen, in gezelschap van den b.ron
hier heen te komen, weet ge niet dat dit niet past?''
.Waarom niet, papa, in gezelschap van mijn verlooide?"
»Je veiloofJe stotterde de heer Dalh f.
.Juist, dat ben ik", klonk een heldere stem, .ge hebt
er toch Diets tegen, mijnheer Dalhof? Is heb pas gisteren
het jawoord van uw dochter geïregen het sprak dus
van Zelf dat ik het Kerstfeest met haar wilde vieren.
Wij hadden elkaar reeds vroeger ontmoet; ik heb laDg
genoeg op haar gewacht, en nu is het nog onverwacht tot
eene beslissing gekomen."
Dalhof wist niet, wat hij van die ongedachte wending
der zaken denken moest; zijn oog zocht Hester, doch zij
was stil weggeslopen, en eene dienstbode kwam zeggen,
dat de soep gediend was.
.Het is goed," zei Dalhof en zich tot den baron koe
rende, liet hij er op volgen, »n znlt mij wel willen ver
oorloven ongestoord mjjn maal te gjbroiken barom u
hebt toch zeker ook nog niet gedineerd, en men zal u
op het kasteel wachten."
Doch lachende klonk het antwoord: »U vergist u,
mijnheer Dalhof, Hester heeft mjj uitgenoodigd het m.d-
tijd geen groeD maar ik zal den altjjd groenen boom
planten en zijn vruchten zullen kleinen en grooten blijde
stemmen en dankbaar; meer nog: ik zal het groen der
hoop kweeken en van de rijzende zon zingen op den
kortsten dag. Gij hult misschien alles rondom mij in
nevelen maar ik zal blijven gelooven in het zonnelicht
en iD klaarheid achter de wolken. Gij ko t tot mij met,
kilheid en koudheid en ge doet wellicht al het uwe om
mij naargeestig te doen worden, maar gelukken zal het
n niet want mijn huisgenooten en bloedverwanteu en
vrienden zal ik om mij heen scharen en samen znllen
wij wekken den geest van gezelligheid en deze zal doen
verg-ten uw kou, uw ruwheid. Ge doet in deze dagen
velen lijden, doch de barmhartigheid zal in daden haar
kracht openbaren.
Zoo bljjve welk ons lot en hoedanig onze levens
omstandigheden mogen wezen onder alles en voor
allen de groote, reine vreugde waarvan Kerstmis gewvagt 1
Verhef! nde feestdagen, blijft getuigen van het do duis
ternis onderscheppende licht; gaat voort in ons te ver
sterken bet vertrouwen in menschenadel, het geloof in
een toekomst welke schooner dingen zal doen zien, dan
het heden te aauscbouwen geeft; laat stralen nw licht
in de hutten der armen en de woningen der rjjken over
stad en dorp; doet het schijnen voor jeugd bd ouderdom
in ziekenkamer en bet huis der vreugde in de harten
der blijmoodtgen en in die der moedeloozen in de ziel'n
der edelen zoo goed als in die van algedwaalden I Blijft
ons sprekm van odzo levenstaak, van den zegen van
ernstig streven, vbd het g duk der dienende liefde I
Herinnert het ons telkeus weerdat er ook is een
wereld van gerechtigheid, van waarheid, van tbewjjding
aan hooge beg nselen en dat nit die wereld stemmen tot
ons komen en lichtstralen vallen op ons pad. Voor die
wereld oog en hart te hebbeD, dat is een bron van we
zenlijke vreugd», van een niet uit te dooven licht.
Het gemoed kan niet altoos jubelen maar onmogelijk
is het n et onder alles te blij en hop n en vertiouwen-
Dit te leeren zij mede de vrucht dezer dagen rijk in
die wetenschap, kunnen wij het j iar zien ten einde neigen
om, wegleggend in ons hart als een kostelijken schat tal
van herinneringen en gel»erd door de ervaringen van het
verleden, weer moedig en fi r de toekomst tegen te gaan.
Vriendelijk Keistf'-est en laatste dagen d»s j'ais,
predikt ods nw bliidsohap, grijpt ons in het gemoed met
uw goede gedachten uw ernstige tonen, vei heft ons en
koestert ons 1
A. J. F. T. A.
Kr visie zaak Hoogerhuls.
De Hoog» R t ui behandelde deu 20 de revisie aan-
dagmaal hier te gebruiken en ik heb deze uitnoodiging
aangenomen Mag ik u verzoeken mij voor te gaau Ik
heb waarlijk honger."
Dalhof prevelde iels: .van het zal mij een groote eer
zijn"; by was geheel verbluft, hij be r op, dat hier een
complot gesme»d was, en er voor hem niet anders over
schoot, dan zich lijdelijk over te geven.
De tafel was workelyk voor drie p»rsonen gedekt, en
de gerechten waren met z»rg gekozen. De baron was
echter de eenige, die er ve»l eer aan bew es. Hel gesprek
wilde met best vlo'ten, en even nadat het d.saerl was
opgezet, stond Hester op en vei liet de kamer.
Thans zaten de beide mannen tegenover elkander en
nu had er een kort Ouder houd plaats tusscheu den baron
en zijn rentmeister, dat voor den laatste alle- ophelderde
en tegelijk besfsseud was.
De baron doelde Dalbof mede, dat er al meermalen
klaonten t >t hem gekomen waien v»u zyne pachters over
ziju deipotiek bestuur; en dat alleen de genegenheid
vau H'-stor, to' wie bij zich reeds, toen ze nog op de
kostscnool was, had aangetrokken gevoeld, nem ver
hinderd nau, de wensch ztjuer ou lerb 'origeu te vervulhm
om d»n b»er Dilhol te ontslaan. Op zijne reis door
Duitscblaud had hy dien zomer Hest»r weer outmost,
eu hy wist, dat hij bare liefde bezat, d< ch met hel oog
op hare jeugd wareu zjj samen ove eengekomen ziju
formeel aanzoek nog een jaar uitt stellen.
Nu echter had Histei hem zeil geschreven om over te
komen, omdat zij voor een opstand oud. r de pachters
vreesde, en dat b. roep op zijne b ilp was hem bet toeken
geweest, ..al zij oer id was, bom nu reeds toe te be-
hooieu. Hy vertrouwde, dat de heer D ilhot hun geene
bezwaren iu den weg zou leggen, uaar bij uet toch vast
verkieselyker zon vinden, als ain-taaude schooop .pa v..n
zijne ondergeschikt» betrekking tu woiden ontheven, dan
om wanbestuur ontslagen te worden.
Het laat zich deuken, dat e neer Dtlhof, voor deze
keuze gesteld, uiets had in te brengen, maar bereid was
zijne toestemming te geven, en dus uug dienzeltdeo avond
de verloving er door kwam. Het was dan toch ook
waarlijk niet als een ramp te beschouwen, dat zyne
dochter baronnesse van Deuueuberg werd.
Den volgenden moigeu eersten Kerstdag, zagen dB
kerkbezoekers tot hunne groote vr-ugde deu baron in de
kerkbank verschijnen, maar nog meer ste g de opgewon
denheid, toen, aan het einde dor godsdienstoefening, de
vraag, onder voorzitterschap van Mr. Coninck Liefsting.
Er was bij den aanvang met veel publiek aanwezig.
De Advocaat GeneraalMr. J. G. Patyn ging den
loop der zaak na en wensehte vervolgens de aanvraag
te toetsen aan de twee eischenlo. nieuwe feitenen
2o. die ernstigen twijfel kunnen doen rijzen.
Als nieuwe feiten zouden in aanmerking kunnen komen
de latere mededeeiingen omtrent buitenrechtelijke ver
klaringen van Van Dijk, Dijkstra en Alberdaen later
nog anderen.
Zeker eigenaardig acht spreker het, dat al die personen,
die na het arrest verklaringen kwamen afleggen allen
hebben gezwegen; te merkwaardiger waar de naam Alberda
van den beginne af in bet dorp zou genoemd zijn.
Spreker zegtdat de Hoogerhnisbeweging is eene
socialistische agitatie de locale socialistische pers heeft
zich echter terstond op een verkeerd standpunt geplaatst.
De in het proces Troelstra afgelegde beëedigde verklaringen,
bepaaldelijk door Stienstra en R ngma moesten wel
oppervlakkig gehoord, indruk op het publiek maken,
maar na lezing van de s'okken heelt spreker den indrnk
gekregen van li btvaardigbeid dezer verklaringen.
Na holde gebracht te hebben aan den Officier van
Justitie te Leeuwa'd n voor diens oup rtijdig onderzoek,
concludeerde hij tot afwijzing van het revisieverzoek.
Indien de Hooge Raad dit niet met hen eens is dan
zon deze gebruik kunnen maken van een middel om zich
meerdere gegevens te verscbaffm alvorens te beslissen.
Uitspraak 15 Jannari. (N. v. d. D)
op HAAHUK1 H Januari IOOO, d s vo irmiddags
ten 10 ure, van zeer zwaar eiken en esschen Hak
hout; te beginnen bij de Ronde O
lllunt uit door brand en geur
Aanbevelend,
Uw dw. dn.
HLIiliinElRIIlAkERg,
KAUntKhT. AliMIHAAR.
Speciale Inrichting voor
I l.lflIUUUUmmUg iL uiUUB I lUiW' UIMW—WbsfcM—
predikant afkondigde, dat de baron besloten bad, aan
zijne onderhoorigen allen een deel der pacbt terng te
schenken, omdat het voor den oogat, znlk een ongunstig
jaar was geweest, en dat ieder, die daarvan wensehte
gebruik te maken, zich na kerktijd aan het kasteel kon
vervoegen, om het hem toeg-dachte af te baleD.
Het sprak van zelf, dat niemand in gebreke bleef aan
die uitnoodiging te voldoen. Toen alb-n dus verschenen
waren, od de rentmeester met nederbuigende vriende
lijkheid zich vau de hem opgelegd» taak kweet, verscheen
de baron met Hester aan den arm in hot midden van
zjjn volk, en stelde baar als zijne verloofde voor. Een
luid hoera leverde het bewys, met hoeveel iugenomenheid
deze bekendmaking begroet word maar toen de baron
er nog aan to»vo»gde, dat uij morgentweeden Kerstdag,
al zyne paenters met hunne gezinnen om zioh heen
wensebte te zien, om Kerstmis, en te geljjk het verlo
vingsfeest te vieren, toen scheet er geen einde aan het
gejuich te komen. Eerst toeu de baron hnn vriendelijk
bad toegewuifd en met Hester in huis was gegaan,
keerden allen dankbaar en gelukkig naar bonne wo-
uing»n, om de blijde tijding in hun gezin te brengen
dat de nevel n waren opgetrokken, die huune Kerst
vreugde hadden verduisterd.
V"Or de pachters van baron van Dennenberg waren
op dit K-rstleest werkelijk engelen neergedaald, waut de
barou nam van nu af aan zelf het bestuur in handen,
en dank zij den invloed zijner lieve Hester, die reeds in
de volgend- leute zjjne gade werd, was het nu een bnmaan
en techlvaardig bestuur.
Dalberg vertrok na het huwelijk zijner dochter naar
eldrrs, eu liet zicb niet meer op het dorp zien. De
baron zorgde er voor, dat hij schadeloos gesteld werd
voor het verlies zijner betrekkiug, die hij toch als schoon
vader moeielijk meer zou hebben knuuen bekle den.
Hester bezocht hem nn en dan, hij bleef toch immers
haar vader, al had bij haar nooit veel liefde getoond.
Niemand betreurde ziju heengaan, doch men herdacht
hem zonder wrok, terwille van zijne lieve dochter, die
ook als baronneske van Dennenberg de engel van barm
hartigheid bleef' voor allen, die hare hulp behoefden.
