Honderd en tweede jaargang. Woensdag 25 April 1900.
WAARSCHU WI3V g7
PARIJSCHE BRIEVEN.
Amsterdamsche Brieven.
ffo. 49. Tweede blad.
De BURGEMEESTER van ALKMAAR
waarschuwt de arbeiders, die naar Dnitsch-
land wenschen te gaan, dat zij niet zonder
nationaliteitsbewijs daarheen behooren te
vertrekkenvermits hunne pogingen om
werk te vinden, dientengevolge veelal mis
lukken, en zij later als armlastigen over
de grenzen zuilen worden gezet.
Alkmaar, De Burgemeester voornoemd,
21 April 1900. G. R IP P IN G.
ALRMAARSCHE (III
Aan de Meisjesschool te Alk
maar (hoofd Mej. J. H. Peuim), wordt
gevraagd eene Onderwijzeres met
akte nutt. handw. en vrije- en orde oefeningen op eene
jaarwedde van f 600,
Voor het bezit der akte Fransch wordt eventueel f 50
verhooging toegekend.
Stukken (adres op zegel) in te zenden aan het Ge
meentebestuur vóór 6 Mei a.s.
VII.
Parijs, 18 April 1900.
De Tentoonstelling. II.
Zij is geopend, officieel, met al de gebruikelijke lof
redenen en veel tra-la-la zooals wij hier zeggen. Maar
gereed is zij in het geheel niet. Gij behoeft u nog niet
te haasten hierheen te sporen, want vooi provinciaal en
vreemdeling is het eene maand te vroeg. Wij begrijpen
zeer goed dat men den eenmaal vastgesteldon termijn
niet wilde verschuiven, men heeft hier bard gewerkt, en
gebouwen en paleizen staan er, maar er is nog niets in;
honderden, ja ver over de duizend wagonladingen moeten
nog al die paleizenhuizenpavilions enz. enz. met
allerlei kostbaarheden vullen. Intusschen, al waarschuwen
wij den ver af wonende voorloopig tehuis te blijven
voor den Parijzenaar is het wel de moeite waard eens
even een kijkje te gaan nemen het is alsof gij in den
schouwburg achter de coulissen moogt gaan en gerust
mag men er een ticket aan wagen. Die tickets kosten
nominaal 1 franc per stuk maar door die combinatie
met de bons of loterijbriefjesdaalden de enkele tickets
op de beurs reeds tot 48 francs per honderd zoodat de
camelots ze u op straat aanbieden voor 60 en 55 cen
times per stuk. En zij zullen nog wel meer dalen. Het
is wel aardig al die venters te zien en te hooren >qui
n'a pas son ticket?'' roepen zij, en zij zien er volstrekt
niet armoedig uitdie camelotsde meesten zijn vrij
netjes gekleed. De broodwinning moet nog niet zoo
kwaad zijn, mits zij honderd of meer van die papiertjes
per dag verkoopen met eene winst van 5 of 10 centimes,
dan maken die kooplui allicht dagen van een tiental
franken en meer. En wat ligt het terrein der tentoon
stelling dicht bij ons de prachtige hoofdingang is op
Place de la Concordeen sedert de geheele stad zich
sneller en sneller naar het Westen verplaatstis dat
prachtige plein met die fraaie fonteinen en den Obelisk
in het middenal zeer dicht bij het middelpunt der
groote stad. Die hoofdingang of Porte Monumentale is
buitengewoon mooi, wij stonden er wel een kwartier naar
te kijken, het is een prachtige poort, gevormd door drie
gelijke Wogen, die op 20 meters afstand van elkaar staan.
Die driehoek vormt eene oppervlakte van 500 vierkante
meters en bovenop staat een aardig beeld, eene parijsche
jonge dame eene hedendaagsche parisiennedie allen
bezoekers haar welkom toeroept. Dit beeld is 6 meters
hoog en staat 35 meters boven den grond. Men moet
deze Porte zien om zich een denkbeeld te vormen van
wat zij is rekent maar eens dat wel tweeduizend per
sonen onder dezen koepel kunnen staan en men hier 36
guichets of toegangen heeft aangebrachtzoodat per uur
minstens 40duizend personen door deze poort de ten-
stelling kunnen binnengaau. Thans blijft de expositie
's avonds nog gesloten maar wanneer op 30 April het
eerste groote avondfeest gegeven wordten dan deze
Porte Monumentale verlicht is door meer dan drieduizend
lampen, zullen al die fraaie kleuren schitterend, toover-
achtig uitkomen.
Nog staan wij te kijken en noteeren op zijde van de
hoofdbogen de fraaie beeldengroepenalle rubrieken
arbeiders voorstellende, meer dan levensgroot, die allen
hunne krachten aan de expositie wijdden en intusschen
biedt men ons het dagelijksch expositie-programma aan.
Men moet toch alles nemen en zien, dos is dit programma
ons wel 20 centimes waard. Tegelijkertijd treden wij
dan de tentoonstelling binnen en wandelen over een nog
niet te beganen weg, zien vele huisjes in aanbouw, maar
wat die worden moeten zal ons later blijken. Ah daar
rechtsaf staan twee prachtige witte paleizen, le Petit
Palais en le Grand Palais, daar moeten de schoone kun
sten komen, maar die zijn er nog niet, zoodat wij met
de beschrijving der paleizen zullen wachten tot zij van
binnen en buiten klaar zijn. Hier wandelen wij reeds
tusschen beide paleizen op mooi houtplaveisel, ja mooi
zijn die paleizen toch, en zij hebben niet te duur gekost,
25 millioen franken, het is anders toch een aardig som
metje. Verder rechts gaan wij niet, doch keeren weder
links af, en wandelen over den nieuwen brug Pont Alex
audre III naar den linkeroever der Seine. En het is een
mooie brug, en waarheen men ook kijkt, overal heeft
men een fraai uitzicht. Daar rechts of links, al naardat
gij tegen den stroom opkijkt of met de rivier medegaat
ziet gij de Tweede Kamer, of Chambre des Dépnté's.
links de Place de la Concorde met den Obelisk, voor U
de Esplanade des Invalides, achter U de Cnamps Ely-
sées met de genoemde Porte Monumentale en de twee
fraaie paleizen. Deze brng krijg- later nog wel eens eene
beurt in onze beschrijving, voor heden volgen wij den
linker Seine oever, doch die wandeling is een echt kunst
stuk. Links en rechts gaan wij tusschen de pavilions der
vreemde mogendheden, doch moeten springen over balken,
kisten, hopen zand, kalk en pleister, ons uiterst dun en
mager maken om tusschen paarden en vrachtwagens door
te dringen, en wat wij zien Gebouwen, die alle gesloten
zijn, en waarop staat geschreven, liefst met wit krijt
»défense d' entrer" of verboden toegang, en eene ten
toonstelling van pakkisten, zooals alleen een echt parijsch
verpakker zich er gaarne bijeen droomt.
Oufdie wandeling heeft ons zoo moe en vooraf
stoffig gemaakt, dat wij blij zijn, bij de avenue Rapp
voor heden de tentoonstelling te verlaten. Aan den over
kant op Place de 1' Alma zetten wij ons even neder
vóór een groot Café, maken eenige aanteekeningen, en
zien tot onze niet geringe verbazing, hoe rijtuigen en
omnibussen tal van bezoekers naar de Expositie voeren.
Dus de belangstelling zit er toch in bij den Parijzenaar.
Rekent maar eens, op Zondag eersten Paaschdag, telde
men als entrée's
118.630 tickets.
11 207 vrijkaarten.
8.236 tentoonstellers en werklieden, dus tezamen
138.073.
Voor eene tentoonstelling, die nog niet af is, waarlijk
een mooi begin. J. M. T.
Een «lroevlg ongeval.
Een treurig ongeluk is te Bellegarde surValserine
(Fransch dep, Ain) gebeurd. Een gezelschap toeristen
beklom daar de vermaarde rotsen. Een van hen, Tarare
genaamd, boog zich voorover, om in diepte te zien, waar
de Rhóne en de Valserine zich vereenigen. Hij werd door
een duizeling bevangen en hield zich vast aan een elec-
trischen kabel. De stroom ging hem met een hevigen
schok door het lichaam, juist op het oogenblik, dat zijn
vriend Jacquet en diens vrouw hem bij de hand grepen.
Tarare viel op Jacquet deze wankelde en viel in de diepte
(minstens 30 meter).
Tarare en Mme Jacquet vielen bewusteloos op den
grond, maar zij konden weer bijgebracht worden en had
den nagenoeg geen letsel bekomen.
Jaquet vond men verpletterd op de rotsen aan den
Rhöne-over. Hij moet terstond gedood zijn door den val.
Te Hammersmith, b(j Londen, klom een inbreker
door een venster een huis binnen, toen een papegaai in
de kamer opeens begon te praten en te lachen. De jdief
schrikte zoozeer van dat plotselinge, schelle stemgeluid,
dat hjj flauw viel.
Hij werd nog nagenoeg bniten kennis door de politie
meegenomen en thans heeft hij zes maanden dwangarbeid
voor zich om zijne zenuwen te stalen.
Kegelen.
Met de prijzen voor kegelwedstrijden wordt 't boe
langer hoe dollervan medailles zijn 't reeds kunstvoor
werpen van kunstvoorwerpen premieloten geworden
maar Berlijn overtreft dat alles nog. Daar loopt reeds
van 15 dezer tot 24 Juli op de banen van de Unions-
Brauerei, op de Hasenhaide, een wedstrijd, waarvoor als
eerste prijs uitgeloofd is eene villa (»schuldenfrei") staat
er bij met stalling en boomgaard en bovendien een
paard en rijtuig. Zoover heeft men 't hier nog niet
gebracht. De 2de prijs is slechts 2500 Mark en zoo voort.
X.
Een tijd van zooveel koken en gisten in de arbeiders
wereld als thans hebben wij in lang niet beleefd.
Eoonbeweglng is het woord, dat door duizenden
monden eiken dag wordt uitgesproken en herhaald. Op
de lijst van hen, die bij de patroons hebben aangeklopt
om meer loon en korter arbeidsduur, staan bij het schrijven
van dezen brief de schildersgezellen, de timmerlieden, de
metselaars, de typografen, de koetsiers en de kappersbe
dienden, terwijl de strijd van de bootwerkers, de dok
en veemarbeiders en de bakkersgezellen nog maar pas
achter den rug is. Waar moet dat op die manier heen
Als de courant, waarin deze brief wordt opgenomen,
verschijnt, is er groote kans, dat onder de opgesomde
arbeidersgroepen werkstakingen zijn uitgebroken de pa
troons hebben dat zien aankomen en zich zooveel mo
gelijk georganiseerd, zoodat een verbitterde strijd is te
wachten, die de werklieden in armoede dompelt., terwijl
er, ook al winnen zij 't, maanden zullen noodig zjju om
do geleden sehade in te halen. Indien er al weerstands-
kassen zijn gevormd, zullen zij toch niet in staat zijn
om bij eenigen duur der stakingen voldoende uitkee-
ringen te doen de welvaart, verkregen door zuinig beheer
van het met onverdroten arbeid verdiende geld, staat op
het spel. Zeker niet minder erg zjjn de patroons eraan
toe. Zij knnnen hunne verplichtingen niet of slechts met
de grootste moeite nakomen, een schade van tienduizenden
guldens wordt geleden, sommigen worden wellicht totaal
gernineerd. Gewonnen wordf de strijd ten slotte door de
partij, die het meest onverschillig is voor haar eigen
ondergang. En inmiddels verloopt de beste tijd van het
jaar, die niet meer kan worden goedgemaakt als 't op
eenigerlei wijze tot vrede is gekomen, 't Is pijnlijk om
van zulk vernielingswerk getuige te moeten zijn. De
strike is wel een zeer scherp wapen en. hoewel gaarne
erkennende het recht van den arbeider om daarmee zijn
positie te verbeteren, dringt zich toch de vraag op, of
in den laatsten tijd de werklieden wel genoeg beseft
hebben, dat het door hen uit de schoede gehaalde zwaard
zich ook tegen hen zelf kan keeren.
De Koninginnen komen ditmaal wei ondor zeer
ongunstige omstandigheden. Van een algemeene feest
viering kan geen sprake zijn en de politie zal nauwlettend
hebben te zorgen, dat de toorn van sommige arbeiders
over de onverzettelijkheid der werkgevers zich niet luclA
geeft in de een of andere oneerbiedige daad ten opzichte
van de Koninklijke vrouwen. Uiterst vermoeiende dagen
wachten haar. Van den vroegen morgen tot den laten
avond zal de Koningin bezoeken ontvangen en bezoeken
brengen rost zal H. M. slechts zeer weinig zijn toe
bedeeld en wanneer zij een zncht van verlichting slaakt,
als het uur van vertrek is aangebroken, is dat volkomen
verklaarbaar.
Het meest in haar schik is natuurlijk de firma Uter-
möhlen, wier fabriek van verbandstoffen ditmaal de eer
van een Koninklijk bezoek zal te beurt vallen. Verleden
jaar koesterde zij al de illusie, dat 't zou gebeuren en
de kansen stonden toen reeds niet slecht, maar op stuk
van zaken kwam er toch niet van nu wordt zij voor
deze teleurstelling schadeloos gesteld. Want al gaan ook
op het oogenblik de zaken goed, er blijft toch nog altijd
een wensch naar nog meer en prachtiger reclame dan
een Koninklijk bezoek is wel niet denkbaar.
Wie wij hier ook zoo graag hadden gehad Dat is de
Zuid Afrikaansche vredes-deputatie Toen be
kend werd, dat zij zou komen, waren honderden ijverig
in de weer om haar een grootsche manifestatie te be
reiden. De Amsterdammers, die nog met onverzwakte
belangstelling de gebeurtennissen op het oorlogsterrein
volgen, zouden zoo gaarne aan de afgezanten der Boeren
getoond hebben, dat de hoofdstad het kloeke gedrag der
Verbondenen bewondert en geen vuriger hoop koestert
dan dat hunne rechtvaardige zaak 't zal winnen. Zeer
pijnlijk was daarom het bericht, dat het aangekondigde
bezoek vooreerst niet doorgaat en dat 't nog zeer de
vraag zal zijn, of daarvan wel iets zal komen. Waaraan
Amsterdam dat verdiend hoeft, is een raadsel. De heeren
hebben als reden hunne drukke bezigheden opgegeven,
maar 't gaat daarmee where there is a will there is a
way. Andere overwegingen moeten er in het spel zijn
maar voor een leek zijn die moeilijk te doorgronden.
Onze hotelhouders ondervinden terdegedat de En-
gelschen goed besefienhoe er hier over ben gedacht
wordt. Om dezen tijd zijn er anders al heel wat zonen
en dochteren Albions die op hun zwerftochten door de
stad met een enkelen oogopslag te kennen zijn., maar
nn zijn dit witte raven. De neringdoenden betreuren 't
onder deze omstandigheden dubbel, dat de gemeenteraad
heelemaal geen ooren had naar het voorstel van den heer
Van Harpon om het 600-jarig bestaan van Amsterdam
feestelijk te herdenken. De beurzen van vreemdelingen
zouden zoo welkom zijn en een historische optocht zou
naar zij meenen zulk een goed lokmiddel zijn geweest.
De Kaadszlttlngwaarin het votum weid uitge
sprokenwas er ditmaal eens eene waarin een menigte
onderwerpen werden afgedaan. Ook in de al zoo lang
hangende quaestie der makelaars werd eindelijk een be
sluit genomenhierin bestaande dat voortaan geen
makelaars in bouwmaterialen meer zullen worden be
noemd. De Kamer van Koophandel had namelijk B. en
W. ingelichtdat deze functie was uitgevonden om de
tusschenkomst te verleenen bij den handel in onroerende
goederen. Feitelijk wordt daarvoor ook het ambt van
makelaar in mobilair gebruiktmaar wat zal men daar
tegen doen: de jarenlange usance brengt nu eenmaal mede,
dat de huizen-veiliDgen door makelaars geschieden en
men bevindt zich goed daarbij en dit gebruik is van
meer invloed dan de opvatting der juristen dat make
laars in onroerende goederen onbestaanbaar zijn. Boven
dien werd op de benoemingen van makelaars in mobi
lair in de laatste jaren een nauwlettend toezicht gehou
den door de Makelaars-Vereeniging die de antecedenten
der candidaten onderzocht en naar den uitslag daarvan
een preeadvies uitbracht. Door haar bemoeiingen was de
zaak zoo goed geregeld als 't kon maar zij heeft bet
ongeluk gehad zich onlangs eenmaal te vergissen in den
persoon van den candidaat en toen zij dat verzuim goed
maakte door den onschuldig getroffene te bewegen om
zich opnieuw aan te melden en zij nn den raad gaf hem
wel aan te nemen is de woede van allen, die door haar
toedoen waren afgewezenlosgebarsten. Dat geval is
breed uitgemeten en door verzwijging van alle bij-om
standigheden verwerkt tot het bewijs van hare onver-
trouwbaarheid waarvan een paar raadsleden zich tot
tolk maakten. De raad was toen zeer ontsteld en als
strafmiddel ging het college juist de candidaten benoemen,
die volgens de Vereeniging niet in de termen vielen.
Later is het verkeerde van dat gedrag wel ingezien, maar
de waardigheid van het Prinsenhof brengt niet mee om
ongelijk te bekennen en de benoemingen konden natuur
lijk niet ongedaan gemaakt worden.
Om nit deze impasse te geraken kwamen in de jongste
Raadszitting de heeren Caroli en Kamerlingh Onnes met
de wanhoopsvoorstellen om in het vervolg maar heelemaal
geen makelaars meer te benoemen. Dat redmiddel zou
evenwel nog erger zijn dan de kwaal. Immers, de wet
schrijft in sommige gevallen gebiedend de tusschenkomst
van den makelaar voor en nn gaat 't toch Diet aan
om aan het rijp en groen, dat vroeger gedurende zooveel
jaren is toegelaten, ook nog een monopolie te schenken.
Het verstandigste zal wezen als men in alle kalmte eens
het stedelijke reglement op de makelaarsbenoemingen,
dat sinds f854 onder het stof is bedolven geweest, gaat
raadplegen. Daarin staat, dat de Raad makslaars benoemt
na eerst de Kamer van Koophandel te hebben gehoord.
Nu heeft dit college wel altijd beweerd, dat 't geen ge
legenheid had om de vele aanvragen, die geregeld voor
mobilair inkomen, te onderzoeken, maar daaiin is toch
wel verandering te brengen. Dat mag in de eerste maan
den een tijdroovend werk wezen, maar op den duur is
't niet onoverkomelijk. Immers, als 't maar eenmaal vast
staat, dat niemand een benoeming meer krijgt als hij
daarop geen gegronde aanspraken kan doen gelden, zal
den onbevoegden de lust wel vergaan om zich aan een
echec bloot te stellen. Vroeger was dat zoo erg niet,
want dan ging alles in stilte en niemand merkte iets,
maar sinds eenigen tijd publiceeren B. en W. de namen
