Donna Cristina.
No. 68.'rweede blad'
Honderd en tweede jaargang.
1900.
ZO N DAG
10 JUNI.
Gevonden °y oor werpen.
PARIJSCHE BRIEVEN.
FEUILLETON.
Naar het Spaansch
A. PALACOIO VALDÊS.
7)
ALKMAARSCHE COURAN
Deze Courant wordt Blnsdag-, Donderdsf-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar t 0,80 franco door het
geheele rijk ff 1,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prp der gewone advertentlen t
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
Telefoonnummer3.
Te bevragen aan het bureau van politie op werkdage n
des morgens tusschen 9 en 12 uur
Een gouden kruisjeeen nickel horlogeketting, een
portemonnaie, inh. f 0.20, een armband, een zilveren cha
rivari, een ceintuur, een portemonnaie, inh. f 0.07'/2, een
paar witte handschoenen, een gouden kruisje, een huis
sleutel, een damesportemonnaie, inh. f 0.575, een gedeelte
van een fietslantaarn, twee muilkorven, een bril in étui,
een blauwe ceintuur een kinderzakje, een kinderpara-
pluie, }een pakje stijfsel, een kinderschortje, een blauwe
koralen halsketting, twee hondenhalsbanden, een rozenkrans
in étui, een vrouwenzak, een schaartje in étui, een '/a
Liter-maat, een paar glacé handschoenen, een portemon
naie, een dito, inh. f 1.06, een armbandje met gouden
kapittelstokje.
Alkmaar, De Commissaris van Politie,
8 Juni 1900. S. M. S. MODDERMAN Jr.
XV.
Parijs, 3 Juni 1900.
11e Tentoonstelling. X.
Zullen wij op de Pinksterdagen de tentoonstelling be
zoeken Sedert verleden zondag toen het er reeds zóó
druk was, stelden wij ons deze vraag en vooral de eerste
Pinksterdag biedt zoowel op de Expositie als daar buiten
buitengewoon veel afwisseling. De tentoonstelling belooft
ons militaire concerten, 's middags en 's avonds en groote
«fêtes de nuit" met prachtige illuminatiën. In het Bois
de Boulogne hebben wij den tweeden dag van het groote
parjjsche bloemenfeest, te Auteuil de paarden-wedrennen,
de »Grand Steeple-Ohnse" met een hoofdprijs van 120 dui
zend franken, verder bijna alle schouwburgen music-halls,
circussen, hippodrome, velodrome, concert in den dieren
tuin, militaire concerten in squares en tuinen, enz. enz.,
alles roept en trekt publiek.
Om op de eigenlijke tentoonstelling terug te komen,
zoo bezochten wij het Palais do l'Optique, Dit staat op
alle programma's en advertentiën vermeld als »Palais de
l'Optique (La lune a un mfltre) 60 attractions pour 1 fr. 50.
Dus voor 75 centen belooft men veel mooisen wij
moeten erkennen die belofte wordt trouw vervuld
men ondervindt niet de minste teleurstellinghet is
bepaald mooi en belangwekkend. Waren wij reeds vol
bewondering over het Palais du Costumeniet minder
groot is onze geestdrift voor dit Palais de l'Optique, dit
is ook al eon »clon", een der grootste wonderen van
deze tentoonstelling. De eer van dit paleis komt toe aan
den heer Deloucleafgevaardigde van het departement
der Basses-Alpes, en dat het een succes is blijkt daaruit
dat in de eerste dagen het gebouw bezocht werd door
eenige honderden personenen men thans gemiddeld
10.000 entrées per dag telt. Alles is mooi aan en in dit
paleis, zelfs het »affiche" hetwelk prijkt op alle parijsche
muren en schuttingen. Het gebouw ligt op het Champs
VAN
Vertaling van Dr. A. A. FOKKER.
Ondertusschen hield ik mij op eerbiedigen afstand van
het gezelschap verwijderd. Doch zie, weldra wendt Donna
Cristina den blik naar mij en richt een allervriende
lijkst lachje tot mij terwijl ze me tevens met de hand
wenkte om naderbij te komen. Dat onverwachte lachje
was zoo heerlijk en verrassend voor me dat ik moeite
had mijn aandoening te bedwingen. Ik haastte mij te ge
hoorzamen.
»Mama's redder!" zeide zij met ietwat nadruk toen ze
me aan haar man voorstelde.
Deze drukte me allerminzaamst de hand en gaf mij
herhaalde malen zijn groote erkentelijkheid te kennen,
't Was een man van acht-en-twintig of dertig jaar, lang,
tenger, met een bleek gelaat en donkere oogen, met een
zwarten zijdeachtigen en overvloedigen baard oen type
uit de oostelijke provinciën evenals zijn vrouw, maar
zwak en ziekelijk naar 't uiterlijk althans.
>Dauk zij zijn kordaatheidging de jonge vrouw
voort, »hebben we nu geen ongeluk te betreuren.''
«Mevrouw riep ik uit, «wat ik gedaan heb, is van
geen beteekenis hoegenaamd De eerste de beste matroos,
die daar voorbij ging, zou 't zelfde gedaan hebben."
Doch, zonder op mij te letten, vertelde zij 't heele
geval in alle bijzonderheden, daarbij op overdreven wijze
mijn gedrag ophemelende.
Deze lofspraak uit haar mond, na 't geen er gebeurd
was, veroorzaakte bjj mij meer schaamte dan vreugde.
Ik voelde gewetensknagingen en wat mij in den beginne
de Marsrechts van den Eiffeltoren en beslaat eene
oppervlakte van 8500 vierkants meters, van buiten gezien
heeft het den vorm van een halven cirkel of hoepel
waar bovenaan eene fraaie decoratie de twaalf teekenen
van den »Zodiaque" voorstelt. Gaan wij binnen dan is
het ons zeer aangenaam in bijna alle zalen gidsen te
ontmoeten, die ons van hetgeen wij zien de verklaringen
gevenzoodat de wandeling door en tusschen al die
merkwaardigheden ons bepaald gemakkelijk wordt gemaakt.
De eerste zaal welke wjj betraden is de Salie Cuvier en
Albert Gaudry, bevattende de wording der aarde in twintig
tafreelen wij bevinden ons in het half duister en elke
scène is verlicht. Deze «tableaux" toonen ons:
De eerste aardkorst. Do groote regens. De eerste
zeëen. De eerste visschen vogelsslangen land- en
zeemonsters. Het ijstijdperk en de vreemdsoortigste
dieren met niet minder vreemde namen Ichthyosaure
PlésiosaureDinosaure enz. enz. tot aan den eersten
mensch die bijzonder veel gelijkt op een gorilla-aap.
In de Salie Pasteur maken wij kennis met allerlei
microben en de baccilen van besmettelijke ziekten en
in de Salie Docteur Roux met de wereld welke leeft in
een druppel vuil water. Onnoodig U te zeggen dat
dit alles zeer belangwekkend is doch microben en bac-
cillen stemmen juist niet tot vroolijkheid daarom zijn
wij blij te komen in de zaal Georges Despret, waar alles
gedaan is met het doel op uwe lachspieren te werken.
Nieuw is dit nietmaar aardig, men heeft er een diepen
putgevormd door twee spiegels onder en boven uw
gezichtkijkt gjj in dien putdan wordt uw gelaat
weerkaatst door den anderen spiegel, zoodat het gezichts
bedrog u doet gelooven met een bodemloozen, oneindig
diepen put te doen te hebben. Wie kent niet die spiegels
die ons groot of klein maken ineengedrukt of lang en
mager met langwerpig gelaatlange of korte beenen
welnu hier vindt men er een aantal, die ons allerkoddigst
leeljjk maken. Vervolgens een doolhof van spiegels, eene
galerij van 15 meter lengte bij ongeveer 10 me er breedte,
en waarin een honderdtal spiegels verlicht door bijna
500 lampen zoodanig zijn aangebracht dat men altyd
maar om die spiegels hrendraait en er zich tegenaan
stoot, en is men eenmaal in dien doolhof, dan komt
men er zonder hulp van den gids niet weder uit. Gaan
wij even langs een wenteltrap naar boven, dan komen
wij aan den grooten Kaleidoscope, gevormd door drie
reusachtige spiegels, elk 7 meter lang en 3 meter hoog,
die tezamen een driehoek vormen, waarbinnen wij staan,
en die onszelvon zoovele malen weerkaatsen, dat wanneer
er ongeveer een tiental personen met ons zijn, wij zonden
denken ons te bevinden temidden van eene menigte van
honderden, ja duizenden personen.
Vervolgens hervatten wij weder onze wandeling door
een aantal zalen, en daar er teveel zijn om ze alle te ver
melden, noemen wij er eenige
De zaal Crookes of Salie de la lumière froide, waar
het bij onze intrede nachtelijk duister is, om ons dan
met behulp van «tubes Geissler'' allerlei schitterend lich
tende opschriften te toonen als i »het koude licht is het
een kleine onvoorzichtigheid toegeschenen had, kwam me
nu als een gebrek aan kiesehheid voor.
"We keerden naar de stad terug en ik verliet hen aan
den ingang van 't hotel, zonder te willen binnengaan,
ondanks Marti's herhaald aandringen. In die eerste oogen-
blikken moest de tegenwoordigheid van een vreemdeling
hinderlijk wezen. Maar ik sprak met hem af, dat we een
kop koffie zonden gaan gebruiken in Suizo. Ik koesterde
de hoop, dat hij dan zijn vrouw zou meebrengen want
deze hield er van na den maaitijd een wandeling te gaan
doen.
Die hoop werd niet verwezenlijkt. Marti vertoonde zich
alleen en verklaarde, dat zijn vrouw wat moö was en
hoofdpjjn had. Ik hield dat voor een voorwendsel, en 't
deed mij leed. Wellicht waren na 't eerste oogenblik van
overstelpende vreugde het wantrouwen en de wrok in
haar hart teruggekeerd.
Nog voordat er een uur om was, waren Marti en ik
de beste maatjes. Hij scheen mij een innemend man, met
een openhartigbeminnelijkvroolijk en ietwat naïef
karakter. De honderd verschillende zaken, die hij om
handen bad lieten hem geen tijd om zich langen tijd
met hetzelfde bezig te houden. Hij sprong onder 't praten
luchtig van 't eene onderwerp op 't andere, schoon hij
daarbij steeds groote helderheid van geesten voortvarend
heid aan den dag legde. Ik liet hem door redeneeren en
sloeg hem onderwijl met gespannen nieuwsgierigheid gade.
Wat mij bij dat eerste gesprek het meest trof en er van
bijbleet, was een zekere manier, die hij had, om telkens
zijn vingers als een kam door zijn golvende lokken te
strijken en eveu te kuchen, als hij 't een of ander idee
ging uitspreken, dat hij van belang achtte. Dit gebaar
dat bij een ander wellicht belachelijk zou gelekon hebben,
ging hem af als iets bevalligs eu beminnelijk naïefs. Ik
kan niet precies uitdrukken welke gevoelens Marti mjj
toen inboezemde, 't Was een onbeschrijflijke mengeling
van sympathie en afkeer, van nieuwsgierigheid en arg
waan, welke alleen iemand, die wol eens in dergelijke
omstandigheden verkeerd heeftgoed begrijpen kan.
De »Urano'' moest den volgenden dag met den vloed,
die 's avonds opkwam, het anker lichten, 's Morgens ta
licht der toekomst", lichtende sterren, lyres, raderen enz.
De zaal Franklin met een Optisch Orgel.
De zaal Lacaze-Duthiers met onderzeesche landschappen.
De Galerie Foucault met de «Grande Lunette" of groote
kijker, welke twintigduizend kilo's weegt en kijkglazen
heeft van l15 meter middellijn. Al zegt het affiche ook
«La lune a un mètre", zoo brengt deze verrekijker de
maan volstrekt niet op 1 meter afstand van ons, dat
zou te mooi zijn, maar toch is dit de sterkste van alle
bekende kijkers, en brengt ons de maan op een afstand
van ongoveer 70 kilometers. En daar het niet mogelijk
was ditmaal eene plaats en gebouw te vinden om dien
kijker zoo direct op de maan te richten, heeft men een
reusachtigen spiegel aangebracht, de Sidérostat genoemd,
deze weegt 3600 Kilo's, is 27 centimeters dik en heeft
eene middellijn van 2 meters.
Wat zullen wij nog meer zeggen, er zijn nog zoovele
zalen en alles is zoo van belang, projectiën, maanpano-
rama météorieten télegraphie zonnewijzer enz. enz.,
waarlijk, dit Palais is oen bezoek overwaard, maar het
duizelt ons bepaald van al die lichten, lenzen, electri-
citeit enz. enz., zoodat wij voor meerdere details een
ieder raden een bezoek aan dit gebouw te brengen. Men
zal over en over tevreden zijn. Wij hebben hier niet te
doen met eenige aardigheden, waarbjj de wetenschap ge
trokken werd, neen, voor allen, die belang stellen in de
optica, biedt deze «attraction" een bijdrage tot studie
en meerdere wetenschap.
Varieeren wjj thans ons genoegen en keeren wij met-
de Plateforme mobile naar de Champs Elysées terug.
J. M. T.
5 Juni. Of het er vol was verbazend vol 1 Op
Zondag volgens de officieele opgave 515,700 entrée's,dus
meer dan een half millioen, en gisteren Maandag was
het er ook buitengewoon druk, dus voor de beide Pink
sterdagen stellig een millioen bezoekers. Dat is toch bui
tengewoon, zooveel waren ér in '89 niet. Sedert de opening
op 15 April, dus ongeveer in zes weken, telde men aan
de verschillende toegangen der Expositie reeds bijna acht
millioen bezoekers. Het is een waar succes.
Wreedheid der Brltsche soldaten.
Schandelijke staaltjes worden verteld van de ge
weldenarijen en plunderingen der Britsche soldaten en
vrijwilligers, die trouwens de orders schijnen te hebben
gekregen niets te sparen in hoeven waar men wapenen
vindt.
Dat was het geval in eenenog maar alleen door
vrouwen bewoond, die mogelijk niet eens wisten wat er
in huis was. Niettemin werd ondanks de smeekingen en
tranen der eigenares de hoeve verbrand.
Een andere hoeve werd geplunderd, terwijl de eigenaar
in een der kamers stervende lag. Terwijl de soldaten
bezig waren, hoorde men hem, met doodsangst in de stem,
roepen «Wat doen ze, wat doen ze
De troepen werden gevolgd door groepen weeklagende
vrouwen en kinderen.
voren vervoegde ik mij aan 't hotel, om afscheid te nemen
van mijn nienwe vrienden. Marti en zijn schoonmoeder
betuigden met warmte hun spijt over mijn heengaan.
Cristina vertoonde zich niet. Ze bleef in haar slaapkamer,
bezig met haar toilet, naar ik kon opmaken en was niet
zoo vriendelijk om mij te vragen of ik wachten wilde
veeleer nam ze zoo overijld afscheid van me, dat het wel
scheen, alsof ze er bang voor was, dat ik blijven zou.
»'t Ga u goed, meneer Ribot!" riep ze van binnen.
«Neem me niet kwalijk, dat ik niet voor den dag kom
't is me onmogeljjk op 't oogenblik. Ik wensch u een
heel voorspoedige reis en zeg u nog eens duizendmaal
dank. We zullen nooit vergeten wat u gedaan heeft.
Goeie reis 1"
Marti wildo hebben, dat ik met hem zou dejeuneeren
maar ik had veel te doen en bedaukte. Bovendien moet
ik bekennen, dat ik mij zoo mistroostig voelde, dat ik
er naar verlangde weer op straat te wezen. Zoowel hy
als Donna Amparo deden mij op allerlei wijzen 't vrien
delijke voorstel, om, waDneer ik te Barcelona terugkwam,
eens een uitvliegertje naar Valencia te maken, omdat de
boot toch altijd acht cf tien dagen in eerstgenoemde
plaats stilhield. Hij en zijn vrouw zouden het beiden
heel pleizierig vinden mij in hun huis logis aan te bieden.
Ik kon moeilijk anders dan beloven, dat ik er van ge
bruik zou maken, maar met het vaste voornemen er nooit
gevolg aan te geven. Het was altijd lastig de boot te
verlaton maar vooral de vijandige koelheid, die ik in
Donna Cristina opmerkte, deed er mij niet veel lust toe
gevoelen.
's Avonds kwam Marti nog eens aan boord, om mij op
nieuw de hand te drukken, voordat ik heenging. Wederom
drong hij er met groote hartelijkheid op aan dat ik hem
toch vooral eens moest komen opzoeken. Ik herhaalde
mjjn belofte, met dezelfde bijgedachte als te voren. Ton
slotte namen we zeer minzaam afscheid, en ik stoomde
met mijn boot in zee, om mjjn reis naar Hamburg voort
te zetten.
