IN DEN STORM.
SCHOUW.
No. 118.
Honderd en tweede jaargang,
1900.
VRIJDAG
5 OCTOBER.
FEUILLETON.
Gevaar van besmetting door
melkgebruik.
Amsterdamsciie Brieven.
Eerste suppletoir kohier van den
Hoofdelijken Omslag.
Novelle van Dëbora van de Velde.
ALkMAARSCHE
Deze Courant wordt Ulasds g-, Honderd ag
on Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f O,SO franco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnnnmeri 3.
COl ltAAT.
Prijs der gewone advertentien
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
en ZOON.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente
ALKMAAR brengen bij deze ter kennis van belangheb
benden, dat op Woensdag, 17 October dezes jaars,
door den opzichter over den Hout en de Plantsoenen zal
worden gehouden de
JAARL1JK8CM» SCHOUW, ©ver:
De onde Sandersloot, beginnende bij het bruggetje in
den Kennemersingel tot aan de zoogenaamde Nieuwe
Plantage. Vervolgeus de sloot loopende van genoemd
bruggetje langs den Kennemersingel tot de Verlaatjes-
brnggen en vandaar tot de tweede brug in de Lindenlaan.
De sloot langs Egelenburgerlaan en Ropjeskuil tot deD
weg naar de Begraafplaats.
De Ringsloot om de Cadettenschool.
De Bleekersloot loopende van den Nieuwlandersingel
tot daar waar die sloot zich vereenigt met de nieuwe
Sandersloot en verder deze sloot geheel tot aan de ban-
scheiding van Heiloo.
De slootloopende van de Baanhuizen buiten de
Nieuwlanderbrugtot de brug buiten de voormalige
Boompoort aan het Kanaal.
Wordende alle eigenaars of gebruikers van perceelen
aan en langs die slooten liggende, aangemaand, om van
de gezegde slootenen wel ieder voor zoo verre zijn
eigendom zich daarlangs uitstrekt, de kanten aflemaaien,
het kroos en afgemaaide op te halen, alsmede die slooten
uit te diepen en het zandbenevens den modderte
hnnnen koste, ter weerszijden daaruit op te halen, alles
op zoodanige diepte en onder die boete en strafbepalingen,
als bij de bestaande verordeningen zyn vastgesteld.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING Voorzitter,
1 Oct. 1900. C. D. DONATH, Secretaris.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter algemeene kennis dat het eerste suppletoir
kohier van den hoo/delijken omslag, dienst 1900 op 19
September 1.1. door den Gemeenteraad vastgesteld en bg
besluit van 26 September d. a. v. door Ged. Staten van
Noordbolland goedgekeurd, op heden aan den Gemeente
ontvanger ter invordering is uitgereikt, terwijl een af
schrift van net kohier gedurende vijf maanden ter ge
meente-secretarie voor een ieder ter inzage is nedergelegd.
Bezwaren togen den aanslag kunnen op ongezegeld
papier bjj den Gemeenteraad ingediend worden binnen
drie maanden na den dag der uitreiking van de aanslag
biljetten welke bepaald is op 10 October a.s.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING Voorzitter.
1 Oct. 1900. 0. D. DONATH, Secretaris.
intBssmspasxaxsaemBÊaaKEssa^E^
3)
Ontnuchterd en bitter gestemd, liet hij zich op zijn
schilderstuk neervallen, verborg zijn gelaat in de handen,
en brak in doffe snikken nit.
Hoe lang hij zoo gezeten had, wist hij niet. Daar
raakte een klein handje zijn arm aan, en een meewarig
stemmetje vroeg: »Hebt n hoofdpijn, mijnheer Ewald?"
Half onwillig en verward keek hij op, naar het lieve
blondkopje, dat hem deelnemend aanzag, en ontwijkend
klonk zijn antwoord »Waarom dacht je, dat ik hoofdpijn
had, Baafke
»Omdat u uw handen er tegen hield, en, omdat ik
zelf zoon erge hoofdpijn heb, weet je", zei het kind.
«Heb jij zoo'n hoofdpijn, kindje, dan moet je naar
moeder gaan, en vragen, of ze je naar bed brengt.''
«Moeder is uit werken, en buurvrouw zei, dat het wel
over zou gaan, als ik wat buiten liepdoch het gaat
in het geheel niet overhé, het is too akelig, ik wou,
dat u mij helpen kon."
»Dat wou ik ook, liefje, wil je hier een beetje op de
rustbank liggen, en zal ik je hoofdje eens nat maken
vroeg de jonge schilder. Maar toen het kind tot antwoord
haar kopje tegen hem aanvleide, tilde hij haar op zijn
knie, en legde zjjn koade hand tegen haar heete voor
hoofdje. Dankbaar keken de blanwe oogjes hem aan, en
toen, alsof zij zich plotseling bedacht, klonk het vragende
stemmetje: »Was u zoo pas bedroefd, mijnheer Ewald?"
«Ja, Baafke, ik ben bedroefd, omdat de schilderij te
ruggekomen is en nu niet wordt tentoongesteld."
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen, ingevolge het door de PI. Gezondheidscommissie
uitgesproken verlangen, ter openoare kennis, dat, wegens
het voorkomen van febris typhoïdea in deze gemeente
en meer nog met het oog op het groote gevaar van in
fectie door melk van tuberculeus (parelziek) vee, het
noodzakelijk is do melk steeds, gedurende eenigo minnteu,
te doen opkoken, alvorens haar voor het gebruik geschikt
te achten.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar, G. RIPPING Voorzitter.
2 Octt. I960. C. D. DONATH, Secretaris.
XXIII.
Hebt gewaarde lezer wel eens een vergadering
van de Itonlnklijke Academie van Wetensehap-
pen in «het Trippenhuis" bijgewoond? Zoo niet, dan
hebt ge een buitenkansje gemist, waarop zoo nu en dan
de vertegenwoordigers der pers op Zaterdag en Maandag
worden onthaald.
't Gebruik wil nu eenmaal, dat van de voordrachten,
die daar gehouden worden, verslagen in de bladen worden
opgenomen. «Als «groote courant" is men daartoe fat
soenshalve verplichtmaar dit neemt niet weg dat op
z'n minst negentig procent der lezers vrijwat beter be
diend zonden worden als men het kolommetje aan de
Academie afgestaan aan interessante nieuwstijdingen
zou wijden.
Zoo'n agenda van de Academie is al een prachtstnkje
in haar soort. Wie van de gewone ontwikkelde menschen
haar driemaal aandachtig overleest en dan weet over to
vertellen wat daarop staat is een bolleboos, wiens knap
heid wij hevig benijden. Onze Amsterdamsche verslag
gevers zijn voor geen klein geruchtje vervaard en 't moet
al oen heel ongewone vergadering zijn als zij er niet wat
van weten te maken maar de Academie is hun toch
meestal te machtig en daarvoor gaan zij vooraf bij de
hooggeleerde sprekers aankloppen. Ligt het onderwerp
niet neelemaal buiten den kring van het coaranten-
lezend publiek, dan is de hoogleeraar, die het behandelt,
wel te vinden om vooraf aan een der journalisten een
uittreksel van zijn rede te geven en deze helpt dan zijn
collega's aan een afdruk. Zoo komt 't, dat de verslagen
in de bladen altijd gelijkluidend zijn.
Toch kan de verslaggever bij de zittingen niet weg
blijven, omdat in den aanvang ingekomen mededeelingen
omtrent het overlijden van leden gewoonlijk den voor
zitter aanleiding geven tot een biographie, die men niet
gaarne in de dagblad-kolommen zou willen missen. Soms
wordt ook wel eens een zitting voor het grootste deel
gewijd aan een levensbericht van een kort te voren
overleden bekend man en natuurlijk heeft zulk eene
beschrijving in dezen kring van geleerden dubbele waarde.
«Och, hoe jammer", klonk het meöwarig, en als had
het kind behoefte iets tot vertroosting te zeggen, liet
het er op volgen»U is een vriendelijke mijnheer, en
ik hoef nu de pop en het prentenboek niet te hebben,
hoor en toen weer met een zncht «Och, ik wou maar,
dat u mijn hoofdpijn beter maken kon."
«Arm klein vrouwtje, ik wilde wel, dat ik je helpen
kon'', zei Ewald, en opstaande, legde hij haar zachtjes
op de met leder overtrokken rustbank neer, schoof een
kussen onder haar hoofdje, maakte eene doek nat met
kond water, en hield die tegen haar voorhoofdje aan.
«Doet je dat goed, lieveling
«Hé ja, mag ik hier blijven, tot moeder komt?"
«Ja wel, kindje, probeer dan maar, of ie wat slapen
kunt I"
«Blijft U dan bij me, zeg
«Zeker boor, dat beloof ik je, lig je zoo gemakkelijk
Een flauw zuchtje was het eenige antwoord de matte
oogjes van h> t kleine meisje vielen toe. Baafke sliep
doch het scheen Ewald toe, dat het geen rustige slaap
was. Met bezorgdheid sloeg hg het koortsige blosje op
baar lief gezichtje gade.
«Zou ze ziek worden?" vroeg hg zich af, en bet scheen
wel, dat hij zijn eigen teleurstelling vergat, bij het me
delijden met het arme kind, en het verlangen om het
te beschermen. Zacht op de teenen, liep hg naar het
aangrenzende vertrek, nam een deken van zgn bed, en
dekte, terugkeerende, daarmede het meisje toe, en zijn
hart schoot vol, bg de herinnering, hoe hg, nog maar
kort geleden, toen zij hem tot model diende, haar in het
witte gaas had gehuld, zóó, dat alleen haar blonde kopje en
de armpjes zichtbaar waren, en hoe stil zg gezeten had,
juist, zooals hg het haar had gezegd, met het eene handje
omhoog geheven, en het andere voor zich uitwgzende,
zooals hg de engel op zgue schilderg wensehte voortestellen.
Hoe was zgn hart, toen vervuld geweest van bigde
hoop, en hoe liet was hem zgn klein vriendinnetje geworden,
dat zich zoo geduldig naar zgn wentcheu schikte. Nn
was zgn hoop vernietigd, en na lag daar dat aardige
kind in eene onrustige sluimering en straks, als de moeder
't Is een merkwaardige aanblik van de hooge, houten,
nauwe pers tribune in de laagte die reeks mannen
meestal in een eenigszins wazigen atmosfeer gehuld te
zien zitten. De een draagt nog beroemder naam dan
de ander, maar wie zou denken, dat al die vermaardheid
gepaard gaat met deftigheid en stgf heia komt bedrogen
uit. Integendeel er heerscht in die vergaderingen iets
ongegeneerds, iets gezelligs en als een der toehoorders
bg het luisteren naar een vertoog een mop invalt, vindt
hij er niets in die zgn buurman in te fluisteren waar
voor een met moeite onderdrukt lachen de belooning is.
Dikwgls heeft men elkaar zooveel te vertellen dat 't
moeite kost om de vergadering te doen beginnen. Tegen
12 uur is zg altgd uitgeschreven maar dan is er nog
niemand aan de groene tafels te vinden. Kwart over
twaalven worden de heeren door een ouden custos
herinnerd aan het doel, waarvoor zg gekomen zgn, maar
dan zgn de gesprekken nog zoo levendig dat de pro-
iessoien er nog niet toe te brengen zgn om hnn mond
te houden. «De vergadering begint", zegt de ordebe
waarder doch enkelen zgn er maar die hiernaar luis
teren. Soms wordt 't wel half een voordat de voor
zitter tot opening kan overgaan en dat geschiedt dan
nog nietof eerst moet de custos eenige malen en nu
op nog dringender toon zgn «Mgne heeren de verga
dering is reeds begonnen" hebben doen hooren. Is eenmaal
de spreker van dieD dag aan het woord dan is 't vrij
stil en sommigen ziet men aanteekeningen makenzg
nemen meestal deel aan het debat. Vooral in de afdee-
ling voor wis- en natuurkunde is dat om een gewoon
mensch tot wanhoop te brengen; men hoort dan woorden
en klankendie men wel meer heeft vernomen maar
alleen reeds het volgen van de hoofdgedachte is dikwgls
ondoenlgk. Gewoonlgk is de pers dan ook maar zoo
vrg om het eind niet af te wachten. De lezer verliest
daarbij werkelgk niets.
Zaterdag van de vorige week hadden wg nog een an
dere vergadering die voor den niet geheel ingewgden
toehoorder ook niet zeer gemakkelijk te volgen was. Zg
was uitgeschreven door de Sfotarlëele Vereenlging
ter behandeling van eenige vraagpunten betreffende de
wenschelgkheid van de invoering van een kadaster met
bewgskracht. Het belang van deze zaak springt in het
oogja men had haar van zooveel gewicht gevonden
dat men de behandeling daarvan had gekozen om een
blgvende herinnering te hebben aan het 25-jarig bestaan
der Vereeniging. Op ruime schaal waren uitnoodigingen
verzonden om de bgeenkomst bg te wonen en aan de
gedachtewisseling deel te nemen daarvan was druk ge
bruik gemaaktzoodat de vergadering er heel anders
uitzag dan gewoonlgkde plaatsen van vele oude ge
trouwen waren ditmaal ingenomen door hypotheek-be
waarders en landmeters. Tnsschen hen liep dan ookeigen-
lgk de strgd. Daar de laatste verreweg het talrgkst waren
opgekomen konden zij als resultaat der vergadering
proclameeren de wenschelgkheid om bg vernieuwing van
het kadaster daaraan bewgskracht ten aanzien der eigen-
domsgrenzen toe te kennen door te bepalen dat lo. Een
behoorlgke deiimentatie zal plaats hebben en 2o. Deze
kwam, zou deze hem mogelgk nog verwijten dat hg te
veel inspanning van haar dochtertje had gevorderd, en
voor een ding dat geen waarde had. En als van
zelf drong zich de gedachte bg hem opals ik nu een
arts was, dan kon ik mogelijk ziekte van het kind
afwenden.
Hg zette zich neer op een stoel, vlak naast het rust
bed, en nam een boek op, om zgne' bittere gedachten te
verdrgven. Doch het gelukte hem niet, er zgne aandacht
bg te Depalen mismoedig legde hg bet weer weg en
leunde achterover in zgn stoel, terwgl zijne oogen nu
eens dwaalden naar het slapende kind en dan weer naar
de afgekeurde schilderg zgne geheele ziel kwam in
opstand tegen het lot dat hem tot machteloosheid doemde,
en het scbeen hem toe, dat zgue eigene ervaring een
bespotting was van de idee, die hem voor den geest had
gestaan, toen hg zgn schilderstuk ontwierp.
Hg werd uit zgne overpeinzing opgeschrikt, doordat
het kind wakker werd en overeind vloog. Haastig greep
hg hare handjes vast en vroeg: «Is het erger, Baafke?"
Toen hg geen antwoord ontving en het meisje hem
vreemd aanstaaide, wist hg niet beter te doen, dan
nogmaals haar hoofdje nat te maken doch hg begreep,
dat het kind ernstig ziek moeet zgn en achtte zich niet
verantwoord langer te wachten met hnlp voor haar te halen.
Jnist toen hg bezig was eeu koude doek op het hoofdje
te leggen, kwam zgne hospita hem een kop koffie bren
gen. Zg bleef verwonderd staan, toe» zg hem zoo met
het buurmeisje bezig zag. Met weinige woorden bracht
Ewald de vrouw op de hoogte van wat er geschied was
en verzocht toen den geneesheer van het dorp te laten
halen, en tevens er voor te zorgen, dat d» moeder van
net kind gewaarschuwd werd.
De moeder was gekomen en had haar kleine meid
overgebracht naar haar eigen bedje en toen was cok de
gryze dorpsgenee9heer verschenen. Deze, nog een man
van den ouden stempel, mei veel ervaring voorzeker, doch
niet op de hoogte der nieuwere wetenschap, had het hoofd
geschud en iets gemompeld van hersenontsteking en heel
gevaarlgk maar was, na eenige voorschrilten te bobben
