KLATERGOUD,
Honderd en tweede jaargang.
1900.
WOENSDAG
28 NOVEMBER.
Buitenland.
FEUILLETON.
tfo. 141. Eerste blad.
ALK1AARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar t 0,80franco door het
geheele rjjk f 1,
3 Nummers f 0,00. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer t
Prijs der gewone advertentlen
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
KENNISGEVING.
Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te Alkmaar
brengtop grond van artikel 1 der wet van 22 Mei
1845 (Staatsblad No. 22), bij deze ter kennis van de
ingezetenen der gemeente, dat hetkohier no.llder personeels
belasting, dienstjaar 1900, op 24 November 1900 door
den Directeur der directe belastingen in Noord holland
executoir verklaard, heden aan den ontvanger der Rijks
directe belastingen binnen deze gemeente ter invordering
is overgegeven.
Het Hoofd van het Bestuur voornoemd
G. RIPPING.
Alkmaar, den 27 November 1900.
It K Ij OIK. De heer Reinhard, voorzitter van het
Transvaal Comité te Brussel, is den 25 naar Parijs ver
trokken om bij dr. Leyds er op aan te dringen dat de Pre
sident zich niet trachtte te onttrekken aan de grootsche
manifestatie, welke te Brussel door het comité op touw
is gezet. Een betuiging van sympathie, uitgaande van dat
comité is, met 25000 haudteekeningen voorzien aan presi
dent Krnger ter hand gesteld. Het comité heeft telegrafisch
bericht ontvangen dat Reinhard een langdurig onderhoud
heeft gehad met president Krnger; omtrent diens plannen
is echter nog niets beslist.
CHISï A. Uit Peking wordt gemeld
Het corps diplomatique hield den 24 zijn laatste bijeen
komst, waarin de voorwaarden voor het sluiten van een
vredestractaat met China werden besproken en definitief
vastgesteld. De gezanten moeten daarop nu nog slechts
de goedkeuring van hun respectieve regeeringen verkrijgen,
waarna de rechtstreeksche onderhandeling met de Chinee-
sche gevolmachtigden zal beginnen.
Over de voorwaarden van de regeling lekt niets uit,
maar men gelooft algemeen dat de hoofdpunten gelijk
luidend zullen zijn aan die welke in de Fransche nota
san de mogendheden voorkomen, nl.bestraffing van de
voornaamste schuldigen 'schadeloosstellingen, door de
Chineesche regeering te betalen in verhouding tot de
schade door de onderdanen van de verschillende beschaafde
staten geledeninstelling van sterke wachten aan de
legatiën te Peking, en bezetting van verschillende punten
tusschen Poking en Taku door mogendheden.
Te Berlijn is bericht ontvangen dat den 22 een detache
ment Duitsche troepen op een bijzonder lastigen bergweg
over Keng-ling-Sjeug den Grooten muur bereikt en er
hare vlag gekeschen heeft.
De Eranschen hebben 30 KM. ten zuiden van Pao-ting-
foe een oogenschijnlijk groot gevecht met de Boksers
gehad
EAUKL.AIV1». Generaal Bnller hield den 21 bij het
ontvangen van de eeresabel, hem door de stad Exetor
aangeboden, een toespraak, waarin hij protesteerde tegen
de beschuldigingen van gewe dpleging en aanranding tegen
de eerbaarheid, in het buitenland geuit tegen de Engelsche
DOOR
E. j; l( V K II.
Vertaling van HERMIN A.
14)
»Uw broer schijnt u al heel weinig te kennen," her
nam zij. Misschien beoordeel ik u beter, mijnheer Raimar,
en in elk geval bewonder ik uwe gehechtheid aan uw
geboortegrond, die u aan zulk een idyllisch plekje als dit
Heilsberg bindt."
«Heilsberg is mijn geboorteplaats niet. Ik heb u immers
al gezegd, dat ik uit Berlijn afkomstig ben."
»Des te sterkerMen moet dan wel zeer, zéér
bespiegelend van aard zijn om hier zijn gansche leven
te slijten En gij blijft hier eenwig, niet waar
De lach bestierf op Raio ar's aangezicht en 't had
weer de onde, sombere nitdrnkking, toen hij spijtig vroeg
»Denkt ge soms, dat men zich vrijwillig in ballingschap
begeeft Maar ik vrees, juffrouw Marlow, dat wij opnienw
bet pnnt van kwestie benaderen, waarover wij al eens
getwist hebben. We zullen 't laten rusten, dankt mij.''
Hij zweeg, tot Edith's groote telearstelling. Evenals
het gesprek in het bosch had ook dit weer een buiten
gewone aantrekkelijkheid voor haar, al wilde zij 't niet
voor zichzelve bekennen. Na zij zijn naam en maatschap
pelijke be'rekking kende, vond zij dien man nog veel
raadselachtiger dan vroeger. Doch nu verscheen Marlow,
die zich bij het gezelschap in de tuinzaal wilde voegen,
op het terras. Hij zag verwonderd op, toen lig den heer
gewaar werd, die daar met zijne dochter stond te praten,
en kwam vervolgens langzaam naderbij.
Ernst Raimar had zich omgekeerd. Hij wist ongetwijfefd,
dat hij den oom van mevronw van Maiendorf ditmaal op
bernsbachzou ontmoeten, maar toch scheen deze ontmoeting
soldaten. Hij verklaarde, dat daarvan geen woord waar
is. Intogendeel, het leger was bezield door gevoelens van
onbekende edelmoedigheid tegenover den vijand.
Koningin Victoria heett Sir Redvers Bnller een zetel
in het Hoogerhnis aangeboden. Hij zon, als hij het pairschap
aanneemt, waarschijnlijk den titel Lord Bnller of Lady-
smith voeren.
Tusschen het departement van oorlog en Lord Wolseley
moeten znlke ernstige geschillen gerezen zijn, dat Lord
Wolseley het ambt ?an opperbevelhebber zal nederleggen.
Uit de onthullingen, die vermoedelijk niet achterwege
zullen blijven, zou onder meer worden aangeduid dat
vele tegenslagen in den oorlog in Znid-Afrika niet zonden
zijn voorgekomen als het departement van oorlog lord
Wolseley's raadgevingen had opgevolgd.
Tot de terugkomst van lord Roberts in Engeland zou
het opperbeveihebberschap worden waargenomen door
Sir Evelyn Wood, den adjudant-generaal.
Dat de Engelsche bladen met weinig instemming
melding zonden maken van de grootsche ontvangst, dien
president Krnger in Frankrijk ten deel valt, en van den
warmen geestdrift waarmede hij wordt gehuldigd, was
natuurlijk te verwachten, maar de Engelsche pers verge
noegt zich daarmede niet, maar laat niet na op klein
geestige wijze de uitingen van geestdrift te verkleinen.
De »Times" acht het zelfs uoodig er op te wijzen, dat-
het met goedvinden van Engeland alleen is, dat Krnger
in Europa is," en dat zijne vrienden dit wel mogen be
denken, wanneer zijn uitingen te kras worden.
FRAKKBUK. Den 24 is president Krnger te
Parijs aangekomenopgewacht door een ontzettende
menigte. De heer Crozier, de directeur van het protocol,
riep president Krnger het welkom toe, uit naam van
president Loubet en van de Frausche regeering; daarop
volgden toespraken van de beeren Gnérin, namens het
comité voor do onafhankelijkheid der Boeren, Grébanval
nawens den Parijsehen gemeenteraad, en Cherloux, uit
naam van den Algemeenen Raad.
Evenals in de andere Frnn°ohe steden was ook te
Parijs do geestdrift der bevolking overweldigend en scheen
er aan de toej nicbingen geen einde te zullen komen.
Op velerlei wijze werd den grijzen president hulde be
wezen, maar het belangrijkste van wat den 24 te Parijs
voorviel, waren voorzeker de bezoeken, die de beide pre
sidenten dien dag elkaar brachten.
Te ongeveer drie uur begaf president Kroger zich in
het gala-rijtuig van het presidentschap naar het Elysée.
Op het voorplein bewees een bataljon infanterie de
militaire eer, de muziek speelde het Transvaalsche volks
lied.
De heer (Jrozier en twee ordounansofficieren geleidden
president Krnger uaar de vestibule, waar hg werd ont
vangen door twee secretarissen van het presidentschap.
Deze gingen den gast voor naar het Salon des Ambassa
deurs waar president Lonbet en minister Delcassé hem
afwachten. Het onderhoud duurde tien minuten. De
president der Z.-A. Republiek werd daarop met hetzelfde
ceremonieel uitgeleid.
hem te treffen. Marlow liet den blik verbaasd op hem
rusten, maar nog niet volkomen zeker van zijn zaak.
Hij zeide althans op vragenden toon
»Mynheer de notaris Raimar - als ik mij niet vergis
Deze boog toestemmend. De bankier schee# een oogen-
blik te aarzelen, maar stak hem nn de hand toe.
»Uw broeder heeft mij al verteld, dat gij u te Heils
berg metterwoon hebt gevestigd. Wij hebben elkaar in
lang niet gezien. Ge komt nooit te Berlyn."
Een donkere gloed steeg Raimar naar het gelaat, die
echter even schielijk weer verdween, en hij sloeg de oogen
neer, toen hy antwoordde
»Mijn betrekking laat mij weinig tijd over, zoodat er
voor mg niet veel van reizen in kan komen."
»Kent n mijnheer Raimar, papa vroeg Edith, uiterst
verbaasd.
»Ja, kind, maar wij zyn kennissen van ouden datnm.
Ge hebt een knappen broer, mijnheer Raimar; zeker
znlt gij plezier van hem en zijn talent beleven. De jonge
man komt dikwijls bij ons aan huis En hiermede
bracht de bankier het gesprek uitsluitend op Max over
en praatte zoo uitvoerig over hem en zijn schilderwerk
als hij 't nog nooit had gedaan.
Edith luisterde met toenemende verbazing. Zij voelde
duidelijk, dat haar vader, die gewoonlyk weinig notitie
van den jongen schilder nam, met dien hem toegezwaaiden
lof over iets anders wilde heenpraten, en bespeurde ook
Raimar s wonderlijke weifelmoed*gheid. Waar was de fiere
honding gebleven, waarmee hij straks tegenover haar
had gestaan Hij scheen verruimd adem te halen, toen
de kleine Liesbet nn kwam aanloopen om de achter
blijvers te halen.
Asd de theetafel werd een druk en le/endig gesprek
gevoerd, waarbij majoor Hartmut de hoofdrol speelde.
Max hield zich wel aan zijn programma en wendde
krampachtige pogingen aan om »zich op den voorgrond
te plaatsen", maar de majoor drong hem ten eeuenmale
op den achtergrond. Hartmnt had altijd in groote
garnizoensplaatsen gelegen en daar hij de laatste oorlogen
mede gemaakt had, bovendien véél gezien en ondervonden.
Het tegenbezoek van president Loubet had ongeveer
een unr daarna plaats professor van Hamel was daarbij
als tolk tegenwoordig. Het onderhond dunrde tien mi
nuten en was zeer hartelijk. Vervolgens geleidde presi
dent Krnger den heer Lonbet tot aan de trap en nam
daar van hem afscheid. Toen de heer Loubet het hotel
verliet, werd hij wederom toegejuicht door de menigte,
die gedurende het bezoek niet had opgehouden te roepen
»Levo KrugerLeve Lonbet
De Zondag werd door president Krugerdie zeer
vermoeid was, als rustdag doorgebracht. Den 26 werden
de vele delegation ontvangen, en bezocht de heer Krnger
het Transvaalsche paviljoen op het tentoonstellingsterrein.
Vermoedeljjk zal het vertrek van den president nit
Parijs den 29 of den 30 plaats hebben.
De steden Valencia, Benisa, Bayona, Sevilla en Car-
thagena zonden aan president Krnger telegrammen van
sympathie, evenals de vorst van Monaco.
RESIjAWIB. Naar de >Frankf. Ztg." verzekert, is
inderdaad op het oogenblik de toestand van Keizer Ni-
colaas zeer bevredigend. Tegen den lOen November was
de Ozaar werkelijk in levensgevaar, maar sedert is een
fikscho beterschap ingetreden en volgt de ziekte het
gewoon verloop. Wel bestaat er nog kans op een in
storting, maar de geneesheeren zijn in dat opzicht niet
erg bezorgd, daar de lijder zeer volgzaam is.
De Keizer wordt door zijn echtgenoote en twee lijf
bedienden verpleegd. De Keizerin verlaat haar gemaal
slechts om de hoog noodige rnst te nemen.
ZUIO-AFRIIiA. Het weinige nieuws uit de beide
Republieken bepaalt zich tot enkele berichten, aan En
gelsche zijde ontvangen.
Een depeche uit Bloemfontein van 24 dezer meldt,
dat de Engelschen het land ten Oosten van Bloemfontein
nu hebbeu vrijgemaakt", tot aan Aarvogelkop.
Dalstroom in het Lijdenburgsche is op last van Ge
neraal Smith-Dorrien met den grond gelijk gemaakt, op
de kerk na, die de schristelijhe" Engelschen hebben la
ten staan.
Schipbreuk bij Labrador.
De »Saint Olaff" van Quebec met 26 passagiers
aan boord heeft schipbreuk geleden op de kust van La
brador. Allo opvarenden kwamen om het leven.
Te Dortmund zijn alle scholen gesloten wegens
het heerschen van eene Egyptische oogziekte onder de
kinderen en hnnne onderwijzers. De ziekte is door vreemde
arbeiders overgebracht.
Een eigenaardige preek.
Dezer dagen is te Eastnort (Maine) een even onge
wone als demonstratieve preek gehouden. De predikant
had uit de berichtjes, die gedurende één week in de bla
den voorgekomen waren van misdaden, ongelukken en
allerlei gebeurtenissen, die het gevolg waren van drank
misbruik, een bloemlezing gemaakt, welke hij had opge
plakt op een lange reep papier. Van den kansel ontrolde
hij de reep en las hier en daar gedeelten voor, die hjj
Hij kon alles zeer levendig en aanschouwelijk beschrij
ven, en hoewel hij zich by voorkeur tot de gastvrouw
wendde, boeide hij het geheele gezelschap met zijn aar
dige vertelsels. Ook Marlow luisterde met belangstelling
en verheugde zich blijkbaar in dien nieuwen bekende.
Toen haar gasten van tafel opstonden, sloeg Wilma
voor, een wandeling door het park te doen. Maar eerst
begaf zij zich nog even met de heeren naar de serre, om hen
een bijzonder fraaie orchidee te laten zien, waarvan Btraks
sprake was geweest, terwijl Marlow en zijne dochter, die
dat prachtexemplaar al kenden, langzaam vooruitgingen.
»Dat bezoek zal ons niet lang hinderen," zeide de
bankier, die in een zeer opgeruimde stemming verkeerde.
»Ze willen al om zes unr vertrekken en eerder kan
Ronald bezwaarlijk hier zjjn. Een aardig, verstandig
man, die majoor HartmutWe hebben een paar prettige
nren met hem doorgebracht
»Papa wat hebt u met dien Raimar uit te staan?"
vroeg Edith op eens, blijkbaar in haar eigen gedachten
verzonken.
»Wien meent ge? Den oudsten den notaris?"
»Ja. Er is iets tusschen u beide gaande. Dat heb ik
dadelijk gemerkt. Hoe kent n hem Heeft bij vroeger
te Berlijn gewoond
»Ja, tot nu voor omstreeks tien jaar, maar ik her
kende hem bijna niet meer. Vroeger zoo flink en levens
lustig en nu 't Was een treurige afloop en hij heeft
dan ook heel wat ondervonden maar 't is waar, daar
van weet gij niets, ge waart toen nog een kind, en 't kan
je ook niet interesseeren
»Ja, dat doet 't wel 1" viel het jonge meisje schielijk
in. »Een treurige afloop zegt n Toen de jonge Raimar
bij ons geïntroduceerd werd, hebt u mij daarvan nooit
iets verteld."
»Neen, ik wilde geen oude koeien uit de sloot halen
en den jongeu man in zijn maatschappelijke positie niet
noodeloos benadoelen. Die zaak is in onze kringen nog
lang niet vergeten, en menige deur heeft zich dienten
gevolge voor hem gesloten. Ik acht dit verkeerd. Men
mag de kinderen niet laten boeten voor de schuld van
