Nationaal Geschenk
KLATERGOUD,
No. 147 Tweede Itlad.
Honderd en tweede jaargang.
1900.
WOENSDAG
12 DECEMBER.
H. M. de KONINGIN,
FEUILLETON.
Haagsche Brieven.
Nederland.
ter gelegenheid van Hoogstderzelve aan
staand huwelijk.
20)
Deze Courant wordt I» 1 n s d a g-, Oonderdag-
en Zaterdagavand uitgegevenAbonnementsprijs
per 3 uiaandon voor Alkmaar 1 0,80 frauco door het
geheele rijk f 1,—
3 Nummers T 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone advertentlen s
Per regel f©,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brievon franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
Telefoonnummer3.
AAN
De PLAATSELIJKE COMMISSIE tot het bijeen
brengen van gelden voor bovengenoemd doel brengt ter
kennis van alle ingezetenen die geon inschrijvingsbiljet
mochten hebben ontvangen dat van Woensdag 18
lot en met Zaterdag 15 December a.s., op «Ie
navolgende plaatsen gesloten bussen
zijn geplaatst tot het In ontvangst nemen van
bijdragen.
Een ieder wordt dus in de gelegenheid gesteld om
ter gelegenheid van het huwelijk van onze geliefde Vorstin,
te doen blijken hoezeer zij reeds aller harten heeft ge
wonnen gedurende den korten tijd dat zij het bewind
voert.
Men storte zijne bijdrage hoe klein ook in een der
gesloten bussen geplaatst
ter gemeente-secretarie
aan de stads-tlmmerwerf, aan de Keetgracht
en bij de heeren
P. BIiAAUW Az., Sigarenhandelaar, Ritsevoort;
Jb. v. d. BEB0, handel, in kolon. waren, Langestraat;
A. HEIJMPnidsen hoek
Hekelstraat
H. E. J. TEM KI.EIJ Luttik-Oudorp
bij de Vlotbrug,
terwijl voorts alle onderstaande leden der commissie zich
gaarne bereid verklaren van een ieder bjjdragen in ont
vangst te nemen.
De Plaatselijke Commissie voornoemd
G. RIPPING, Voorzitter.
Jhr. C. K. v. d. WIJCK, Vice-Voorz.
C. W. BRUINVIS 1 Penning-
Mr. J. P. KRAAKMAN, j meesters.
C. D. DONATH, Secretaris.
Ds. A. J. P. OORT.
J. HOEK.
Jb. VAN DEN BERG.
A. PRINS Az.
P. H. M. IBINK MELENBRINK.
J. MASDORP.
G. T. M. VAN DEN BOSCH.
A. GOEDE Dz.
De. D. A. KERKHOFF.
P. KLUITMAN.
C. J. REIZIGER.
Mé. A. P. H. DE LANGE.
Th. VAN SPALL.
F. H. RINGERS.
Mr. B. VAN DER FEEN DE LILLE.
M. VAN VEGGEL.
Pastoor J. A. HEIJS.
J. M. DE SONNAVILLE.
Ds. J. BOUVIN.
J. DE WIT Dz.
Mr. W. C. BOSMAN.
DOOR
13. VEBKHR.
Ve.taling van HERMIN A.
Marlow was ondortusschen op hot terras alleen achter
gebleven. Wilma had zich met eenige huiselijke bezig
heden verontschuldigd. Zij wilde nog het een en ander
voor dien avond beschikken en nam Liesbetje mede. De
bankior liep langzaam onder het genot van een sigaar
heen en weder, maar zijn blikken dwaalden telkens af
naar de openstaande glazen dear. Nn scheen hij tot de
ontdekking te komen, dat daar binnen alles in do ge-
wenachte orde was, wierp zijn sigaar weg ep betrad het
salon.
Ronald kwam met zijn verloofde op hem toe, en nn
volgden de gebruikelijke omhelzingen, gelukwe.nschen en
het eerste vertrouwelijk bijeenzijn met zijn aanstaanden
schoonzoon. Maar by deze gelegenheid ontbrak het eerste
liefkozend gefluister van een jong verloofd paar, als de
man zijn teedc-rheid openljjk aan den dag legt en het
meisje zich nog hall beschroomd aan hom ovoTgeeft.
Ronald kon wel hartstochtelijk, maar niet teer zijn
en Edith van haar kant was allesbehalve srmtimenteel van
aard. Ook Marlow behield zijn kalme bedaardheid, die
hem tot een tweede natuur was geworden, hoewel hij
XII.
Donderdagavond bleef het druk en woelig voor het
Hotel des Indes, herhaaldelijk moest de President zich
vertoonen om de ontzettende volksmassadie voort
durend meer ophoopte tevreden te stellen. Tegen half
elf verscheen de directeur van het Hotel des Indes op
het balkou sprak het volk aan en zeide dat President
Kruger vermoeid was en rust noodig bad waarom bij
het volk vriendelijk verzocht kalm naar huis te gaan.
Het onderbroken gezang werd niet meer opgevat^ en in
minder dan twee minuten was het geheele voorplein ont
ruimd. Dat duurde echter niet lang. Een oogenblik later
kwamen weer andere lui zoodat tegen elf uur het plein
weer vol stond. Tot laat in den nacht heeft het geduurd,
voor de laatste menschen vertrokken waren.
By de aankomst is het niet overal zoo rustig toegegaan,
als men eerst wel meendeer is op sommige plaatsen
erg gedrongen. Gelukkig zijn er geen groote ongelukken
te betreuren.
Gisteren (Vrijdag) is de heer Krnger den geheelon dag
niet uit geweest. Van af 's morgens acht uur stonden er
menschen voor zijn hotelin de hoop, dat ze den Presi
dent te zien zouden krijgen, voor tienen stond er al een
groote menigtevan af half elf hebben bijna voortdurend
de volksliederen voor zijne woning geklonken telkens
onderbroken door uitroepen »Leve de Boeren »Leve
Oom Paul 1" »Leve Kruger en Transvaal 1"
«Haagsche Japie'', een bekende Haagsche straatfiguur
(in zijn bovenkamer is 't niet recht plnis) was geheel
van streek. Hij huilde en lachte bij afwisseling, door zijn
voortdurend «Leve Oom Paal en Tante Sacnawist
hij zich de algemeene sympathie te verwerven en daar
door do handen te openen van 't publiek. Dit is zoo den
geheelen dag doorgegaan het volk stroomde gedurig
toe zong zoo lang, tot de President zich op 't balcon
vertoondedan waren verscheiden tevreden gingen
naar hnis maar anderen nemen terstond weer hun plaat
sen in. De toeloop was zoo groot, dat men de enkele
personen die weggingen niet miste. Bijna om de vijf
kwartier moest de President buiten komen on als hij
verscheen was er aan 't gejuich geen eind Dan klon
ken de kreten van duizenden door de luchtals een be
wijs, hoe het volk de eenvoudige grootheid van dien man
weet te waardeeren Half Den Haag loopt met de Trans-
vaalsche kleuren op de borst of in het knoopsgat, overal
hangen nog de vlaggen uit en voortdurend krijgt de hooge
gast bloemen zijn kamers moeten prachtig zijn versierd.
Als een grooten wanklank klinkt daar tusschon het
groote tumult, dat er gisteren geweest is voor de woning
van den Eugelschen gezant. Een troep groote jongens
uit den werkenden stand dis do avondlessen in de tee
kenacademie bijwoneD togen bij het uitgaan van de
lessen zingend op weg naar het Hotel des Indes. Daar
aangekomen werd juist de menigte vriendelgk verzocht,
uiteen te willen gaan daar de President zich reeds te
bed had begeven en nu door het rumoer niet rusten
kon. Zingende trokken zij de Btad in eerst voorbij het
paleis in 't Noordeinde later recht door naar 't West
einde naar de woning van den Engelschen gezant.
Gelukkig hebben ze hier geen noemenswaardige schade
toegebrachtomdat er spoedig politie ter plaatse was
maar het blijft een onaangenaam voorval door de drei
gende houding die het publiek aannam.
De Zatordag is eveneens voorbij gegaan als vori^
dagen voortdurend een groote menschenmassa voor 't
met deze verloving zijn hoogsten wensch zag vervuld.
Na verloop van vijf minuten praatte het drietal reeds over
zeer prozaïsche dingen.
»Nerm niet kwalijk, dat ik zoo laat ben gekomen,"
zeide Felix. «Zooals ge weet, had ik met, je vader willen
meekomen, maar werd op het laatste oogenblik opge
houden."
Edith weet de reden al," merkte de bankier aan.
»Ik heb haar verteld, dat dis miuisterieole brief dadelijk
beantwoord moest worden."
Ja, en uitvoerig ook," ging Ronald voort. »Ik moest
rapporten dicteeren ou nadere inlichtingen geven, zoodat
alles mij wel een paar uur heeft opgehouden. Maar gij
znlt dat oponthoud verontschuldigen, Edith 't betrof
je toch ook van nabij."
«Mij vroeg Edith wie zijn vertrouwelijke toon
nog altijd vreemd in de ooren klonk, «ik begrijp je
niet
«Nu, in de toekomst znlt ge immers mjjn naam dra
gen en die speelt daarbij ook een rol. Hebt ge er iets
tegen als ik voortaan heetFelix, baron van Ronald
De jonge dame hief verrast het hoofd op en zag eerst
haar verloofde en vervolgens haar vader aan, wiens
glimlach getuigde, dat hij alles reeds wist.
«Willen zij je in den adelstand opnemen F" riep zij.
«Willen eigenlijk niet," antwoordde Roland mot
een spottenden lach. «Denkelijk ontmoet dat besluit
eenige1 tegenkanting in d9 hoogero kringen, maar niette
min zal men 't zich moeten laten welgevallen. Ik heb
de draden voor het meerendeel in de baud on kan des
noods eenige drukking op de groote bankeu en de fiuan-
cieele wereld te Berlijn uitoefenen. Als ik al mijn invloed
Hotelnu eens doodstil staan te wachten, tot Oom Paul
zich vertoont, dan zich weer eens den tijd kortend met
zingen van nationale liederen.
Tegen half één werd don President een hartelijke ovatie
gebracht door de leerlingen van verschillende boogere
Burgerscholen!meisjes en jongens, allen met de Trans-
vaalsche kleuren getooid, t Is een lust te zien boe
hartelijk het publiek iedere hulde aan den President
gebrachtsteunt.
Ongeveer drie uur reed het galarijtuig van onze Ko-
ningin voor 't was bet mooie rytnig waarmee H. M.
altijd naar de kerk rijdtde bekende sierlijke koets
met de helder rood satijnen kussens, en groote vergalde
kronen op de vier hoeken. De President steeg in. Op zijn
gekloede jas zag men ridderorden, bij droeg de breede sjerp
dwars over de borst. Luid en hartelijk werd hij toe
gejuicht zoowel bij aankomst als toen hg het paleis
verliet want ook voor het paleis had zich een dichte
menigte opgesteld.
De avond ging vrij kalm voorbij. Tegen negen uur
kwam Oom Paul nog even op 't balcon, zeker om «Goe
den nacht" te zeggen want even later werd het licht
uitgedraaid in zijn salon even later in zijn slaapkamer.
Ons allen valt het op, met hoe groote zorg Dr. Leyds
waakt over zijn hoogen vriend. Wordt er buiten gezongen,
Dr. Leyds komt eerst eens poolshoogte nemen, hij trekt
de gordijnen op voor de balcondeuren hij helpt hem
orer den drempel en steunt hem bij zijn terugtocht.
Toen Vrijdagavond het volk bleef zingen en schreeuwen,
ondanks 't verzoek van de politie om uiteen te gaan
was 't alweer Dr. Leyds die zich in persoon tusschen
't volk begafen toch househ wist gedaan te krijgen
dat allen stil naar hnis gingen. Dr. Leyds vergezelde
den President naar de Koningin geleidde hem tot aan
de kamerdeuren 't eerste gezicht, dat Oom Paul weer
zag bij het verlaten van de audiëntiezaal was dat van
Dr. Leyds. Hoe veelzijdig de diensten zijndie deze
Staatsman bewijst in groote zaken is genoegzaam be
kend juist daarom treilen al die kleine, hartelijke
zorgen dubbel.
THEO VAN STRALEN.
Onschuldig veroordeeld.
«Tho Daily Express" verhaalt van een man zeke
ren David Rntter, die 27 jaren lang gevangen hoeft ge
zeten wegens een misdaad, welke hij niet had gepleegd.
Hij stond in 1874 te Ipswich met een anderen man
terecht wegens een moord op een boschwachter, bij het
stroopen gepleegd. Hij bekende de misdaad nam alle
scbuld op zich en werd ter dood veroordeeld. Maar er
waren velen die niet aan zijn schuld geloofden en zjj
wisten te bewerkou dat het doodvonnis werd veranderd
in levenslangen dwangarbeid.
Nu de veroordeelde als een oud man is ontslagen
verhaalt hijdat de andere man den boschwachter dood
schoot. Maar die man had een vrouw, wier hart zou
breken als hij werd veroordeeld, en kinderen, die on
verzorgd achter zouden blijven. Daarom nam Rutter, die
alleen op de wereld stondalle schuld op zich.
Tentoonstelling te Parijs.
De groote Gouden Medaille is op do Internationale
Tentoonstelling van prentbriefkaarten, bij de laatste expo
sitie te P a r ij s toegekend aan de reeks «China en de
doe gelden, zullen zo hnn verzet wel laten varen en
volgen."
«Ze volgen stellig," verzekerde Marlow. «We hebben
lang genoeg vooruit gewerkt en dat weten de heeren aan
do groene tafel best."
Edith luisterde met groote belangstelling. Als dochter
van haar vader was zij vertrouwd genoog met die zaken
om ze te begrijpen. Nu vroeg zij
«Hebt gij dien adeldom dan aangevraagd?"
«Niet rechtstreeks. Zoo iets wordt eigenlijk niet ge
vraagd en bjj den naam genoemd, maar men begrijpt
elkaar toch. Ik heb mijn verlangen duidelijk genoeg te
kennen gegeven, en ook onder de roos de toezegging
gekegen. De zaak is in orde, maar moet nog een poos
geheim blijven. En nu begrijpt ge misschien, waarom ik
wensch dat ook ons engagement pas in het najaar publiek
zal worden Ik breng mijn aanstaande dan een baron-
nenkroon als bruidsgeschenk mee 1"
Edith's oogen straalden van trots en blijdschap. Dat
was do eerste, veel belovende groet van de toekomst, die
haar wachtte, en zij was te zeer oen kind van de groote
wereld om zich hierdoor niet ?erheerlijkt te gevoelen.
«Zooals gij verkiest, Felix," antwoordde zij glimlachend.
„Doe alles naar je goedviudou. Maar waarom hebt ge
dan eigenlijk ook niet gewacht met je aanzoek om mij
«Omdat ge den geheelen zomer van hnis znlt zijn en
de geheele wereld je dan het hof zon knunen maken.
Dat vreesde ik, Edith en daarom wilde ik vóór onze
scheiding zeker van mijn zaak zijn. Binnen drie of vier
maanden zal dat geval in orde wezen Eerst als Felix
van Ronald wil ik jo openlijk ten huwelijk vragen."
«Kind, gij moogt waarljjk trotseh daarop zijti mengde
