Kruger in den Haag. KLATERGOUD, No. 148. Honderd en tweede jaargang. 1900. VRIJDAG 14 DECEMBER. FEUILLETON. ALkMAABSC Deze Courant wordt Dlnsda g-, Donderd »g- eu Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 8 maanden voor Alkmaar t O,SO franco door het geheele rijk f 1, 3 Nummers f ©,OÖ. Afzonderlijke nummers 3 ets. Prijs der gewone advertentien Per regel f 0,iö. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER en ZOON. Telefoonnummer In ons nammer van 2 December konden wijniet zonder eeuige bezorgdheidslecht3 vragen doen naar aanleiding van het onverwachte bericht dat President Kruger in stryd met zijn aanvankelijk plan, van Parijs onmiddellijk naar Berlijn zou vertrekken. Wat gaf daar toe aanleiding? vroegen wij. Gelooft de President, dat de Duitsche Keizer een poging tot bemiddeling zou wil len doen waardoor wellicht deze ellendige oorlog zou knnnen eindigen Heeft hij reden om een dergelijken stap van den Keizer te kunnen verwachten, nn de Franscho regeering hem zon verklaard hebben, dat zij een poging van dien aard niet zon knnnen doen maar bereid zon zijn haar te stenuen indien een andere mogendheid voorging Op de vraag, wat hier ondersteld, gehoopt of verwacht zon mogen worden wisten wij geen ant woord te geven. Op een goede ontvangst van het Dnitsche volk meenden wij te knnnen rekenen maar verder ging ons vertrouwen niet en het liet ons geheel in den steek bij de vraag »hoe zal de ontvangst zijn bij den Duitschen Keizer Nn weten wij, dat de Keizer den President niet beeft willen ontvangen en hem den raad heeft gegeven van zijn reis naar Berlijn af te zien. Is er wel veel reden om over dezen minder beleefden vorm te treuren als toch op eenige goede gezindheid om aan het verzoek van den President te voldoen niet gerekend kon worden Het was immers wel reeds gebleken dat de Dnitsche Keizer boven alles prijs stelt op goede verstandhouding met Engeland, in verband met zijn geliefkoosde koloniale politiek en zijn plannen voor een sterke Dnitsche oorlogs vloot. Een staat die zich wil doen golden in andere werelddeelen daar vaste punten in bezit wii nemen geheele landen wil openen voor den aanleg van groote werken en de levering van de voortbrengselen zijner nijverheidkoloniën wil stichten kan zoolang althans zijn eigen vloot nog niet is van ontzag inboezemende sterkteniet anders wenschen dan op goeden voet te verkeeren mot de grootste koloniale mogendheiddie verreweg de machtigste vloot bezit. Door de ontvangst van Rhodes en het telegram met gelukwenschen aan lord Roberts was het bekende telegram aan Kruger uitge- wischt, en daarmee de gunstige gezindheid voor de Boeren, waarvan het de uiting was. Daarenboven zon een be moeiing mot de zaken van Zuid-Afrika tegen den nit- drukkelijken wil van Engeland gelijk staan met het doen ontbranden van een nog veel verschrikkelijser oorlog indien niet volkomen vaststond, dat alle mogendheden DOOR JE. WËKSIER. Vertaling van HERMIN A. dien stap zonden steunnn en wij weten helaas hoeveel daaraan ontbreekt. Nu had zeker de Keizer den President der republiek knnnen ontvangenmaar het slot van alle beleefdheden zou toch voor den laatsten niet anderszijn geweest dan teleurstelling. Op een hulde aan Kruger door de bevolking van zijn eigen hoofdstadzooals te Parijs kon de Keizer evenmin gesteld zjjn als op een persoonlijke ontmoeting met dien eigenaardigen Boeren- Presidentdie een zoo ronde taal spreektrecht op den man af, zoo geheel anders dan de gewone diplomaten. En nn is Kruger weer in de schaduw van dezelfde vlag die hem een veiligen ou rnstigen tocht over den oceaan wist te bezorgen en te midden van een volk datal is het dan ook eenigszins op een andere manier, zijn eigen taal spreekt, in de residentie van de Koningin die hem de Gelderland zond, en hem verwelkomde bij zijn aankomst in Enropa. Hier zal hij zich thnis ge voelen hier zal ieder hem ontvangenook de hoogst geplaatste hier zal hij de noodige rnst knnnen vinden na al de vermoeienissen en aangrijpende aandoeningen der laatste dagen en onze vreugde van hem te zien en te hooren van hem hulde te knnnen bewijzen en onze innige deelneming te kannen betuigen in de rechtvaardige zaak van zijn volk wordt alleen vergald door het be sef van niet meer te knnnen doen. Het is bij de opening der buitengewone zitting van het Parlement voor de behandeling der nienwe aanvragen van geld tot bestrijding der oorlogskosten opnieuw gebleken dat er van Engeland geen wijziging van zijn plannen ten aanzien der Z. A. republieken is te wachten. De noodzakelijkheid der inlijving erkent ook de zoogenaamde oppositie in het Parlement. Wij vernemen niets dan onbeduidend verschil van gevoelen over den tjjd dien het ingelijfde land als Kroonkolonie onder rechtstreekscb Britsch bestaar zon moeten doorbrengen, alvorens tot eenig zelfbestuur te worden toegelaten, en eenige weerzin wekkende woorden over den oorlog dien Engeland opge drongen is, over Engelands edelmoedigheid en de zegeningen der Engelsche vlag, die gewis binnen korteren of langeren tijd ook door deze Boeren zullen worden erkend Wat thans in de Engelsche Kaap-kolonie zelve voor valt, met name op het groote Bondscongres te Worcester, toont echter duidelijk genoeg, dat ook trouwe onderdanen van H. M. van die zegeningen tegenwoordig allerminst overtuigd zijn. Een zes- tot zeven duizend Afrikaanders zijn daar bijeen, bij gebrek van beter logies deels onder den blooten hemel overnachtende 't is zomer en warm in Zuid-Afrika vertegenwoordigers van ongeveer 120.000 landgenooten, die zoowel in het Engelsch als in het Nederlandsch Engeland de schuld geven van den oorlog, in scherpe bewoordingen het bestuur van sir Alfred Milner en nog scherper de Engelsche wijze van oorlogvoeren veroordeelen, en eenstemmig verklareD, dat herstel van de onafhankelijkheid der Boeren-repnblieken noodzakelijk is. Acht duizend man troepen met eenige kanonnen werden niet overbodig geacht om aan deze ongeloovigen aan de zegeningen der Engelsche vlag althans eenig ontzag voor Engelands macht in te boeze men. Aan een opstand werd daar natuurlijker wijze niet gedacht en het vrije woord kon door geen bajo netten of kanonnen in toom worden gebonden. Zoo hebben dns de Boeren geen andere keus dan zich onvoorwaardelijk te onderwerpen of den oorlog voort te zetten. Dat zij het laatste kiezen en met koene volhar ding niet zonder goeden uitslag de Engelschen blijven bestoken, daarvan getuigen de laatste oorlogsberichten. Wat zij van de handelingen der Engelschen hooren, kan niet anders dan hnn verbittering doen toenemen, en wat thans door de Afrikaanders in de Engelsche Kaapkolonie wordt gezegd, zal hnn moed schragen. De afgezanten die het Bondscongres te Worcester naar Engeland zal zenden, zullen bij Salisbury en Chamberlain wel geen gehoor vindenmaar het bealnit van dit- congres, om door eigen mannon nog eens te Londen door de rijksregeering een juiste schildering te doen geven van den toestand en van de stemming der aan Engeland tronw gebleven bevolking in de Kaapkolonie moet voor de Boeren een nienwe prikkel zijn om den strijd tot het uiterst vol te houden. Hoe lang zal dit mogelijk zijn Zal het den Engelschen dan nooit gelukken, de Wet en Botha te omsingelen en den pas af te snijden, zoodat deze dapperen het lot van Cronjé zullen moeten deeien En zullen er dan nog altijd bekwame leiders en moedige volgelingen overbly ven? Dat zijn benauwende vragen, die men niet altijd kan terug dringen. Maar boe dikwijls loopen de zaaen anders dan wij gehoopt of gevreesd hadden en, al mochten ten slotte verpletterende overmacht en ruw geweld allen tegenstand onderdrukken, wat Engeland zaait in Zuid-Afrika zal het eenmaal oogsten, al znllen de oogen van velen der thans leveuden het niet aanschouwen. Niet altijd zal Engeland Zuid-Afrika door een paar honderdduizend man of ook maar door eenige tienduizenden bezet knnnen honden, en als het dan eenmaal genoodzaakt zal zijn elders al zijn krachten in te spannen, zullen dan de Boeren reeds vergeten zijn wat thans gebeurt Tot nog toe bleken zij een sterk geheugen te hebben. Vermoedelijk is Engeland juist thans bezig te verbeuren, wat het met geduld en zacht beleid door den natuurlijken loop van zaken eenmaal wellicht voor goed had verkregen. MBiMieioaaaÊAdÉtóMkus 21) Dit klonk als een verwijt, maar niet teer en liefderijk als van iemand, die haar aandeel eischt in de zorgen en bezwaren van haar aanstaanden man. Haar koele, ernstige woorden bleven dan ook niet zonder uitwerking. »Ik weet wel, dat ge meer kunt zijn," hernam hij met gedwongen kalmte. »Maar 't is eigenlijk niets nieuws wat ge zult hooren. 't Is de onde geschiedenis van nijd en jaloezie, van haat tegen den »parvenn", die hen allen de loef heeft afgestoken. Ik heb mij nooit veel daarover bekommerd, maar nn steekt de wind van alle kanten op, nn wordt er overal tegen mij gekuipt en samengespannen. Natuurlijk in het geheim Met open vizier dnrft nie mand tegen mij optreden, en ik zon 't ook niemand raden maar dat mollenwerk is gevaarlijker dan een open bare strijd. Er moest het een of ander gebeuren om dat lage gespuis respect in te boezemen. Het adelsdiploma geldt in onze kringen nog altijd als de hoogste onder scheiding, men geeft 't niet aan dezen of genen geluk kigen speculant, die vandaag de held van den dag is en morgen weer van het tooneel verdwijnt en dit ver zekert mij dan voortaan ook den gewenschten stenn van de hoogere kringen. Felix Ronald kon men laten vallen, als de wind eens nit een andere richting waait den baron van Ronald nietDezen heelt men in zijn eigen kring opgenomen en men moet de eer van die kens dns wel mee ophouden." Edith lnisterde met toenemende verbazing. Zij ook had alleen den luister gezien van die schitterende loop baan, en nn onthulde zich voor haar een donkere diepte, waarin zich allerlei vijandige machten bewogen. »Ik heb niet geweten, dat gij op znlk een wankelen bodem staat," zeide zij zacht. »Ba Een schip op de onstuimige zee wankelt altijd. Dat deert den kapitein niet, maar hij beveiligt 't tegen den storm. Ik wist wat ik deed, toen ik niet den eenvondigen adeldom, maar net baronschap eischte. Schoon onwillig toegestaan, 't is nochtans een feit, en dit brengt betrek kingen en verbintenissen mede, die mijn tegenstanders tot zwijgen zullen brengen. Nu durven ze mij niet meer aan Hij zeide dit op trotschen en zegevierenden toon maar zijn jonge verloofde zweeg, 't Was gedaan met haar blijdschap en tevredenheid, sedert zij wist hoe die vonder scheiding was verkregen en tot welk doei zij dienstbaar zon gemaakt worden. En het was zoo'n wonderlijk gesprek in het eerste nur van hnn engagement, 't Handelde enkel over haat en vijandschap, over strijd, dien men doorstaan, over stormen, waartegen men zich beveiligen moestOp eens dacht Edith aan ne dreigende, vlammen schietende oogen, die zij straks had gezien, en onwillekeurig kwam de vraag haar over de lippen vFelix, wat is er gaande tnsschen jon en dien Raimar Een plotselinge trilling vertoonde zich op Ronald's aangezicht bij deze geheel onverwachte vraag, maar reeds de volgende seconde drukte 't koele minachting nit. Raimar herhaalde hij, alsof hij zich eerst moest bezinnen. »0, meent ge dien notaris te Heilsberg? En wilt ge weten wat er tnsschen ons gaande is Wel, dat weet i k niet, ik bemoei mij niet met zulke ondergeschikte persoonlijkheden. Maar gij schijnt hem bijna op éene lijn met mij te stollen dat's al heel vleiend 1" »Maar gij kendet hem toch," hield Edith vol, zonder zich door zijn afkeurenden toon van haar stak te laten brengen. »Hij nam zoo'n vijandige houding aan, toen gij elkander ontmoettet." vNatnurlijk keu ik hem." Ronald haalde achteloos de schouders »Mrjn loopbaan als koopman ben ik op het bankierskantoor van zijn vader begonnen. Wist ge dat niet 't Doet er ook niet toe. Hij heeft indertijd fortnin en positie verloren en 't later ook niet ver in de wereld gebracht, anders zou hij nn niet te Heilsberg zitten. Ik ben tot eer ea rijkdom gekomen reden genoeg voor dat soort van menschen om wrok en haat te koesteren tegen een vroegeren ondergeschikte, die nu zoo hoog boven hen staat. Ik vind dat niet meer dan natuurlijk maar neem verder niet de minste notitie van zulke nietigheden." »Ziet ge zoo laag op dien Raimar neer vroeg Edith langzaam. »Zondt gij je niet in hem kannen vergissen Bevreesd is hij ten minste niet, hij had bijna iets uit dagends in zijn voorkomen, en gij gij liet dat maar stilzwijgend toe." Een snelle, fonkelende blik trof de spreekster, en nu barstte Roland in lachen nit. 't Was een schelle, zenuw achtige lach. »Ge hebt een akelig scherpe gaaf van opmerken Hebt gij dat alles ontdekt in die enkele minuten, dat de notaris Raimar ons hier met zijn gezelschap vereerde »Ik werd toen alleen bevestigd in wat ik al wist dat hij een vijand van je is. Dat heb ik nit zijn eigen mond gehoord." Deze onvoorzichtige woorden hadden een ongedachte uitwerking. Ronald sprong op, alsof hij een slag in het aangezicht had ontvangen. Eensklaps greep hij Edith bij de hand en drukte deze zoo hard, dat hij haar pijn deed. »Heeft hij je dat durven zeggen barstte hij nit. »En hebt gij dat aangehoord? Wat heeft hij je eigenlijk gezegd? Antwoord, Edith! Wat heeft hij' zich laten ontvallen Mot een krachtig gebaar trok Edith hare hand terng en deed een stap achteruit. »Maar, Felix, ge zijt buiten jezelf!" riep zij, veeleer verontwaardigd dan verschrikt over dien driftigen uitval. Hij kwam tot bezinning. »Ge hebt gelijk, ik ben veel te prikkelbaar. Dat komt omdat ik mij overwerkt

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1900 | | pagina 1