Nieuwj aarswenschen.
KLATERGOUD,
Oudejaarsavond
Honderd en tweede jaargang.
1900.
VRIJDAG
21 DECEMBER.
Maandag 31 Dec. a.s.,
NIEUWJ AARSWENSCHEN
a 25 ets a contant
ÏTÏS E R P L I H T.
VERHUIZINGEN»
FEUILLETON.
B u i t e n 1 a n d.
In plaats van op dinsdagavond, 1 Jannari,
zal de conrant verschijnen op den
en zal daarin weder gelegenheid bestaan tot
het plaatsen van
van 1 tot 5 regels.
Wegens het Kerstfeest zal verder
het nummer van Dinsdagavond, 25 December,
Maandagavond
24 December, verschijnen.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente ALKMAAR noodigen de ingezete
nen in verband met het in werking
treden der wet op den Leerplicht,
DRINGEND UIT, van de verhuizingen,
die in den loop van 1900 hebben plaats
gehadvoor zooverre dit niet reeds mocht
geschied zijnonverwijldalthans
vóór 1 Januari a.s., kennis te geven
ter secretarie der gemeente, daartoe ge
opend van 's morgens 9 tot 's namiddags
2 nur.
NO. 131.. Eerste blad.
ALKMAARSCHE
Deze Courant wordt W I n s d a g-, Honderd a g-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f O,SO franco door het
geheeie rijk f 1,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer: 3.
RAAT.
Prijs der gewone advertentlen
Per regel Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
en ZOON.
0U (J1TOËVKRS
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar, G. RIPPING Voorzitter.
21 Dec. 1900. C. D. DONATH, Secretaris.
DOOK
JE. H 1 H K
Vertaling van HER MINA.
25)
»Dat's een verstandige zet van jeIk hoop maar dat
ge ditmaal je uniform hebt meegebracht, want we staan
hier aan den vooravond van een grootsche feestelijkheid
Het Historisch Genootschap viert zijn jnbilé en nu heeft
oom Trenman zich in het hoofd gezet, dat er te Heils
berg evenals in andere steden ook eens een feestelijke
optocht moet gehouden worden. Al de wapens en die
verdere oude rommel nit het gemeentehuis moeten daar
bij paradeeren I 't Zou mjj zelfs niet verwonderen, als
ze ook de beroemde folterkamer de geheeie stad mee
doorsleepten 1"
Hartmut zag zijn vriend verwonderd aan. Hij was
't niet gewoon hem zoo te hooren schertsen.
»Dan zal ik het moderne leger vertegenwoordigen,"
antwoordde hij vroolijk. »Ik heb mijn uniform toch hij
mij, omdat Nu, men kan niet weten, hoe en waar
men die eens Doodig heeft om een goeden indrnk te
maken."
»Hier te Heilsberg Wie of wat
»Nu, dan ergens in de buurtviel Hartmut schielijk
in. »Maar, Ernst, ik heb verbazend veel aan je gewon
nen Ge zijt echt menschelijb geworden
«Zeer verplicht! Was ik dat dan vroeger niet?"
«Neen, ge waart op je hooggeschat kantoor al bijna
een halve mummie geworden. Nn schijnt dat uitdrogings
proces tot stilstand te zjjn gekomen Goddank
De majoor had gelijk, met Raimar had een veran
dering plaats gehad, die zonder een vreemde terstond in
het oog te vallen, zijn vriend niet was ontgaan. Zijn
houding en wezenstrekken hadden huu slapheid en mat
heid verloren, zijn blik had leven en uitdrukking ge
kregen, en in zijn ganeche voorkomen lag iets kraehtigB,
iets opgewekt, dat 't vroeger nier had bezeten.
CHIMA. Terwijl de Mogendheden het nog steeds
niet eens kannen worden over de vredesvoorwaarden,
schijnen de Russische diplomaten voor hunne eigene Re
geering den buit reeds binnen weten te krijgen, als
men althans de »Times" mag gelooven. Dit blad toch
meldt, dat Li-Hung-Tsj mg, op aandringen van prins
Uchtomski, een telegram aan den Czaar heeft gericht, waarin
de dankbaarheid van China wordt uitgesproken, wijl
Rusland het toestaat, het civiel bestaar van Maodsjoerije
weder te aanvaarden, onder bescherming van Rusland.
Hieraan voegt dr. Morrison, de >Times" correspondent,
toe, dat prins Uchtomski binnenkort Peking zal verlaten,
daar het doel zijner zending bereikt is, en Mandsjoerije
onder protectoraat van Rusland is geplaatst.
DIIITiCHLAND. De Keizer zond den 18 den
rjjkskansulier een boodschap, waarin hij zijn rouw over,
zijn deelneming in de ratnp van de «Gneiaenau" uitspreekt.
Daarin wordt gezegd, dat op het oogenblik, waarop de
Keizer de vreugde smaakte, de teruggekeerde officieren
en manschappen van de marine in het Tuighuis zijn
dankbaarheid te betuigen, do «Gneisenan" voor de macht
der golven moest bezwjjken. De marine heeft weer zware
offerB gebracht, maar zij zal zich niet laten afbrengen van
haar weg, en in haar trotscfi beroep den strijd voortzetten.
Daarvan was de Keizer overtuigd.
Ten slotte werd den rijkskanselier opgedragen deze
Boodschap aan de marine ter kennis te brengen.
BMCcEIiAflfB. De rampspoedige telegrammen, de
laatste week uit Kaapstad ontvangen, dwingen thans
zelfs de Regeering (dezelfde Regeering, die herhaaldelijk
den oorlog «geëindigd" verklaarde) tot de erkentenis,
dat de toestand niet zonder zorg is. Zoo zeide Lord Sa
lisbury den 18 in een vergadering van de Conservatieve
Unie, dat hij sprak op een oogenblik, waarop er eenige
ongerustheid heerscht, zonder dat men piocies weet, wat
er had plaats gehad. De roem ven het Rijk, zeide hij,
hangt af van den uitslag der groote onderneming, waarin
wij betrokken zijn wij moeten geen moeite ontzien, nu
het geldt den roem en de handhaving van het Rijk.
En tegelijkertijd meldt de telegraaf, dat de dankdienst
in St. Paul's, ter gelegenheid van lord Roberts' terugkeer,
hem alleen peisoonlijk zal gelden, daar men in de hoogste
kringen van meening is, dat met het oog op de jongste
aanzienlijke tegenslagen, een algemeene dankdienst even
misplaatst zou zijn als de ontworpen lijkdienst voor de
te Peking vermoorde personen zou geweest zijn.
KlIID-AFBIHA. Wederom isur belangrijk en gunstig
nieuws te meiden 1 Terwijl de Wet bijna gepakt werd,
doch onaei gewoonte op het laatste oogenblik door de
mazen van het net ontglipte, is een strijdmacht van circa
700 man (vermoedeljjk onder rechter Hertzog) de Oranje.
- r --'n"T jf ifï"ijniTTTgn'^^'ï
»'t Is waarlijk, alsof gij er jonger, in plaats van
ouder op zijt geworden ging Hartmut voort. «Wat
is er toch gebeurd? [Zijt gij soms tet vice-president van
het Historisch Genootschap benoemd
«Hier te Heilsberg gebeurt nooit iets, zooals ge wel
weet," antwoordde Ernst ontwijkend.) «Vertel liever zeil
eens watHoe was 't bij de manoeuvres
«We zijn ditmaal geducht aan den slag geweest, zóo
erg, dat ik bepaald behoefte heb mij een veertien dagen
te ontspannen en dat denk ik nu hier te doen."
Een spottende glimlach vertoonde zich op Raimar's
gelaat, terwijl hij zijn vriend van het hoofd tot de voeren
bekeek.
«Ja, ge ziet er al heel minnetjes uit, dat moet ik
zeggen 't Is markwaardig, zooals Heilsberg tegenwoor
dig een soort van lacht-badplaats schijnt te worden. Max
is ook weer hier om »ait te rasten", zooals hij beweert;
maar hij zal ons ditmaal niet in den weg zitten. Vandaag
wilde hij in de stad komen, maar overigens is hij sinds
acht dagen op Gernsbach."
«Wat voort die domme jongen op Gernsbach uit
riep de majoor driftig. «Hoe komt hij daar
«Hij schildert de kleine Liesbet, maar het kind is
te drnk en te levendig om te poseeren, zoodat de zit
tingen nog wel eens mislukken, en nu heeft mevrouw
van Maiendorf hem te logeeien gevraagd om het portret
op zijn gemak af te maken. Verwondert je dat zoo,
Arnold Die uitnoodiging vind ik niets vreemd."
«Zoo Ik dan wel Maar eer wij verder gaan. moet
ik eens een woord onder vier oogen met je spreken,
ErnstJe oom Treuman vertelde mij in het voorjaar
iets van trouwplannen, waarvan gij wel is waar niets
wondt hooren. Ik moet nn weten hoe 't met die zaak
is gesteld, en dus zonder verdere omwegen Hebt gij
plan op de jonge weduwe Ja of neen
Raimar fronste het voorhoofd en maakte een knorrig
en afwerend gebaar.
«Hoe komt 't je in de gedachte, Arnold Nooit
heb ik iets bijzonders voor haar gevoeld en ge znlt
toch, hoop ik, niet van mij onderstellen, dat ik ooit
een huwelijk om geld zou doen. Liever levenslang
notaris te Heilsberg, dau afhankelijk van de genade
eener rijke vrouw
rivier overgetrokken ea de Kaapkolonie ingevallen nabij
Knapdaal. Een deel van kolonel Brabants cavalerie en de
bereden Kaapsche politie trachtte hen te keeren, doch
werden met verlies van II dooden, 15 gewonden en 48
gevangenen teruggeslagen. Deze inval is van zeer veel
belang, niet slechts is de Kaapkolonie van troepen ont
bloot, en bestaat er groote kans, dat vele kolonisten (door
de wreedheid der Engelschen t<-gen hunne stamverwanten
verbitterd) zich bij de Republikeinen aansluiten, maar
bovendien beheerschen dezen door het bezetten van Knap
daal nu reeds den spoorweg naar Oost-Londen dit is
een halte tnsschen Bethnlië en Albert-Jnnctie, waar de
lijn van Aliwal Noord zich bij de lijn Bloemfontein
Oost-Londen aanslait.
Dan is er verder de actie der Boeren bij Komatipoort,
waardoor het verkeer op den Delagoa-spoorweg vrjjwel
stil ligt. Toevoer naar de centrale depots der legervoor-
raden langs dezen weg is dns gestaakt. Hetzelfde was
reeds het geval op de spoorweglijn naar Durban. De be
drijvigheid der Boerencommando's bij Vlaklaagte en
Standerton, waarvan .weer in den laatsten tijd bericht
wordt, noodzaakt de Engelschen hier uiterst voorzichtig
te zijn.
Er blijven dns slechts over de lijnen van Kaapstad en
Port Elisabeth. Ds toevoer uit het Zniden liet reeds veel
te wenscheu over, deels omdat de behoeften der troepen
ontzettend groot zijn, deels omdat bijna geen etmaal
voorbijgaat of de treinen of lijnpatronilles worden door
den overal tegenwoordigen vijaud bestookt.
Inderdaad het begint er voor do Engelschen leelijk uit
te zien, vooral als men in aanmerking neemt, dat de
regeering te Londen steeds geschroomd heeft de waar
heid mede te deelen en men slechts een klein deel ver
neemt van wat er op het oorlogsterrein voorvalt. Een
veeg teeken is dan ook dat op het verzoek van Lord
Kitchener aan de Regeering van Nieuw-Zeeland of de
Nieuw-Zeelanders in Znid-Afrika mogen blijven gedurende
het verdere verloop van den oorlog, doorhet Kabinet toe
stemmend is geantwoord.
öc aanvaring van de „ttclderiand".
POE.TSAID, 19 Dec. Het Nederlandsche oorlogsschip
«Gelderland", van Algiers naar Oost-Indie, is in botsing
gekomen met het Eugelsche stoomschip «Peterston", van
Penarth, aan den ingang der haven.
De «Gelderland" heeft schade bekomen aan de brug,
van do «Peterston" werd de boeg ingedrukt.
He „ttneisenau"-ramp.
De naam Von Btilowdie voorkwam onder do
cadetten aan boord van de «Gneisenau", wordt terug
gevonden onder de namen der geredden. Het is niet een
zoon van den rijkskanselier Vou Bülow, doch van den
commandeerenden generaal Von Bülow.
Omtrent de gevolgen van de ramp wordt nog gemeld,
dat de toestand van velen der gewondeD, er zijn er een
honderdtal, tot groote bezorgdheid aanleiding geeft. De
r*TiTnmurwir—iuiiiihi win j-_!«d|jubaü*humiTMrirTiiTdr'ra'Mu—i nm wpmimiiibiim
«Na, dat behoef ik mij niet aan te trekken," zeide
do majoor bedaard. «Ik ben en blijf militair en trouw
niet om het geld, maar als mijn aanstaande toevallig
met een landgoed bezwaard was, zou ik 't haar edel
moedig vergeven. En dus hebt gij geen plannen Dat
doet mij razend veel plezierWant ik heb ze wel, moet
ge weten."
«Wilt gij gaan trouwen?" vroeg Raimar verbaasd.
«En ge hebt altijd beweerd, dat men alleen als ongetrouwd
man een den mensch waardig bestaan leidt 1"
«Hebt gij nooit van je leven eens een domheid ge
zegd riep Hartmnt knorrig. «Pas op mjjn veertigste
jaar- ben ik verstandig geworden. Kort en goed dat
blonde vrouwtje met haar vriendelijke blauwe oogen heeft
mij betooverd. Dezen geheelen zomer heb ik aan haar
moeten denken en nu kon ik 't ook niet langer uithou
den. Zoo gauw de manoeuvres waren afgeloopen, heb
ik mijn kofier gepakt en ben hier gekomen om mijn
geluk te beproeven. Nn weet ge er aller van 1"
Ernst stak hem hartelijk de hand toe.
«Goed sncces, Arnold 1 Men zegt, dat de jonge vrouw
al een paar aanzoeken heeft afgeslagen ter wille van
haar kind, maar als gij voor het front komt ge zij t
wezenlijk eeu kranige pretendent 1"
«Zoo? Vindt ge dat?" vroeg Hartmut, eenigszins
ongeloovig. «Nu, dien Max, dien nitgabranden krater
zal ik wel nit het veld kannen slaan want dat de jon
gen zich daar weer dwaas zal aanstellen, lijdt geen twijfel.
Bjj zijn millionnaire schijnt hij geheel uit de gratie te
zijn, nu zal hij wat bescheidener woiden in zijn eischen
en ais landeigenaar den strijd om het bestaan willen
voortzetten."
«Dat kan wol wezen,antwooidde Raimar peinzend.
«Die gedachte is nog niet bij mij opgekomen, maar van
Max kan men alles verwachten. Als hij trouwt, doet
hij 't toch maar alleen uit berekening."
«We hebben dus geen tijd te verliezen," hernam de
majoor. «We rijden morgen naar Gernsbach, waar ik
voorloopig poolshoogte wil nemen, en als je «familiegenie"
zich werkelijk verstout iets van dien aard in zijn schild
te voeren, zal ik 't hem wel afleeren dat verzeker
ik je!"
Wordt vervolgd.