Nieuwj aarswenschen. KLATERGOUD, Oudejaarsavond Honderd en tweede jaargang. 1900. VRIJDAG 21 DECEMBER. Maandag 31 Dec. a.s., NIEUWJ AARSWENSCHEN a 25 ets a contant ÏTÏS E R P L I H T. VERHUIZINGEN» FEUILLETON. B u i t e n 1 a n d. In plaats van op dinsdagavond, 1 Jannari, zal de conrant verschijnen op den en zal daarin weder gelegenheid bestaan tot het plaatsen van van 1 tot 5 regels. Wegens het Kerstfeest zal verder het nummer van Dinsdagavond, 25 December, Maandagavond 24 December, verschijnen. BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente ALKMAAR noodigen de ingezete nen in verband met het in werking treden der wet op den Leerplicht, DRINGEND UIT, van de verhuizingen, die in den loop van 1900 hebben plaats gehadvoor zooverre dit niet reeds mocht geschied zijnonverwijldalthans vóór 1 Januari a.s., kennis te geven ter secretarie der gemeente, daartoe ge opend van 's morgens 9 tot 's namiddags 2 nur. NO. 131.. Eerste blad. ALKMAARSCHE Deze Courant wordt W I n s d a g-, Honderd a g- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f O,SO franco door het geheeie rijk f 1, 3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. Telefoonnummer: 3. RAAT. Prijs der gewone advertentlen Per regel Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER en ZOON. 0U (J1TOËVKRS Burgemeester en Wethouders voornoemd Alkmaar, G. RIPPING Voorzitter. 21 Dec. 1900. C. D. DONATH, Secretaris. DOOK JE. H 1 H K Vertaling van HER MINA. 25) »Dat's een verstandige zet van jeIk hoop maar dat ge ditmaal je uniform hebt meegebracht, want we staan hier aan den vooravond van een grootsche feestelijkheid Het Historisch Genootschap viert zijn jnbilé en nu heeft oom Trenman zich in het hoofd gezet, dat er te Heils berg evenals in andere steden ook eens een feestelijke optocht moet gehouden worden. Al de wapens en die verdere oude rommel nit het gemeentehuis moeten daar bij paradeeren I 't Zou mjj zelfs niet verwonderen, als ze ook de beroemde folterkamer de geheeie stad mee doorsleepten 1" Hartmut zag zijn vriend verwonderd aan. Hij was 't niet gewoon hem zoo te hooren schertsen. »Dan zal ik het moderne leger vertegenwoordigen," antwoordde hij vroolijk. »Ik heb mijn uniform toch hij mij, omdat Nu, men kan niet weten, hoe en waar men die eens Doodig heeft om een goeden indrnk te maken." »Hier te Heilsberg Wie of wat »Nu, dan ergens in de buurtviel Hartmut schielijk in. »Maar, Ernst, ik heb verbazend veel aan je gewon nen Ge zijt echt menschelijb geworden «Zeer verplicht! Was ik dat dan vroeger niet?" «Neen, ge waart op je hooggeschat kantoor al bijna een halve mummie geworden. Nn schijnt dat uitdrogings proces tot stilstand te zjjn gekomen Goddank De majoor had gelijk, met Raimar had een veran dering plaats gehad, die zonder een vreemde terstond in het oog te vallen, zijn vriend niet was ontgaan. Zijn houding en wezenstrekken hadden huu slapheid en mat heid verloren, zijn blik had leven en uitdrukking ge kregen, en in zijn ganeche voorkomen lag iets kraehtigB, iets opgewekt, dat 't vroeger nier had bezeten. CHIMA. Terwijl de Mogendheden het nog steeds niet eens kannen worden over de vredesvoorwaarden, schijnen de Russische diplomaten voor hunne eigene Re geering den buit reeds binnen weten te krijgen, als men althans de »Times" mag gelooven. Dit blad toch meldt, dat Li-Hung-Tsj mg, op aandringen van prins Uchtomski, een telegram aan den Czaar heeft gericht, waarin de dankbaarheid van China wordt uitgesproken, wijl Rusland het toestaat, het civiel bestaar van Maodsjoerije weder te aanvaarden, onder bescherming van Rusland. Hieraan voegt dr. Morrison, de >Times" correspondent, toe, dat prins Uchtomski binnenkort Peking zal verlaten, daar het doel zijner zending bereikt is, en Mandsjoerije onder protectoraat van Rusland is geplaatst. DIIITiCHLAND. De Keizer zond den 18 den rjjkskansulier een boodschap, waarin hij zijn rouw over, zijn deelneming in de ratnp van de «Gneiaenau" uitspreekt. Daarin wordt gezegd, dat op het oogenblik, waarop de Keizer de vreugde smaakte, de teruggekeerde officieren en manschappen van de marine in het Tuighuis zijn dankbaarheid te betuigen, do «Gneisenan" voor de macht der golven moest bezwjjken. De marine heeft weer zware offerB gebracht, maar zij zal zich niet laten afbrengen van haar weg, en in haar trotscfi beroep den strijd voortzetten. Daarvan was de Keizer overtuigd. Ten slotte werd den rijkskanselier opgedragen deze Boodschap aan de marine ter kennis te brengen. BMCcEIiAflfB. De rampspoedige telegrammen, de laatste week uit Kaapstad ontvangen, dwingen thans zelfs de Regeering (dezelfde Regeering, die herhaaldelijk den oorlog «geëindigd" verklaarde) tot de erkentenis, dat de toestand niet zonder zorg is. Zoo zeide Lord Sa lisbury den 18 in een vergadering van de Conservatieve Unie, dat hij sprak op een oogenblik, waarop er eenige ongerustheid heerscht, zonder dat men piocies weet, wat er had plaats gehad. De roem ven het Rijk, zeide hij, hangt af van den uitslag der groote onderneming, waarin wij betrokken zijn wij moeten geen moeite ontzien, nu het geldt den roem en de handhaving van het Rijk. En tegelijkertijd meldt de telegraaf, dat de dankdienst in St. Paul's, ter gelegenheid van lord Roberts' terugkeer, hem alleen peisoonlijk zal gelden, daar men in de hoogste kringen van meening is, dat met het oog op de jongste aanzienlijke tegenslagen, een algemeene dankdienst even misplaatst zou zijn als de ontworpen lijkdienst voor de te Peking vermoorde personen zou geweest zijn. KlIID-AFBIHA. Wederom isur belangrijk en gunstig nieuws te meiden 1 Terwijl de Wet bijna gepakt werd, doch onaei gewoonte op het laatste oogenblik door de mazen van het net ontglipte, is een strijdmacht van circa 700 man (vermoedeljjk onder rechter Hertzog) de Oranje. - r --'n"T jf ifï"ijniTTTgn'^^'ï »'t Is waarlijk, alsof gij er jonger, in plaats van ouder op zijt geworden ging Hartmut voort. «Wat is er toch gebeurd? [Zijt gij soms tet vice-president van het Historisch Genootschap benoemd «Hier te Heilsberg gebeurt nooit iets, zooals ge wel weet," antwoordde Ernst ontwijkend.) «Vertel liever zeil eens watHoe was 't bij de manoeuvres «We zijn ditmaal geducht aan den slag geweest, zóo erg, dat ik bepaald behoefte heb mij een veertien dagen te ontspannen en dat denk ik nu hier te doen." Een spottende glimlach vertoonde zich op Raimar's gelaat, terwijl hij zijn vriend van het hoofd tot de voeren bekeek. «Ja, ge ziet er al heel minnetjes uit, dat moet ik zeggen 't Is markwaardig, zooals Heilsberg tegenwoor dig een soort van lacht-badplaats schijnt te worden. Max is ook weer hier om »ait te rasten", zooals hij beweert; maar hij zal ons ditmaal niet in den weg zitten. Vandaag wilde hij in de stad komen, maar overigens is hij sinds acht dagen op Gernsbach." «Wat voort die domme jongen op Gernsbach uit riep de majoor driftig. «Hoe komt hij daar «Hij schildert de kleine Liesbet, maar het kind is te drnk en te levendig om te poseeren, zoodat de zit tingen nog wel eens mislukken, en nu heeft mevrouw van Maiendorf hem te logeeien gevraagd om het portret op zijn gemak af te maken. Verwondert je dat zoo, Arnold Die uitnoodiging vind ik niets vreemd." «Zoo Ik dan wel Maar eer wij verder gaan. moet ik eens een woord onder vier oogen met je spreken, ErnstJe oom Treuman vertelde mij in het voorjaar iets van trouwplannen, waarvan gij wel is waar niets wondt hooren. Ik moet nn weten hoe 't met die zaak is gesteld, en dus zonder verdere omwegen Hebt gij plan op de jonge weduwe Ja of neen Raimar fronste het voorhoofd en maakte een knorrig en afwerend gebaar. «Hoe komt 't je in de gedachte, Arnold Nooit heb ik iets bijzonders voor haar gevoeld en ge znlt toch, hoop ik, niet van mij onderstellen, dat ik ooit een huwelijk om geld zou doen. Liever levenslang notaris te Heilsberg, dau afhankelijk van de genade eener rijke vrouw rivier overgetrokken ea de Kaapkolonie ingevallen nabij Knapdaal. Een deel van kolonel Brabants cavalerie en de bereden Kaapsche politie trachtte hen te keeren, doch werden met verlies van II dooden, 15 gewonden en 48 gevangenen teruggeslagen. Deze inval is van zeer veel belang, niet slechts is de Kaapkolonie van troepen ont bloot, en bestaat er groote kans, dat vele kolonisten (door de wreedheid der Engelschen t<-gen hunne stamverwanten verbitterd) zich bij de Republikeinen aansluiten, maar bovendien beheerschen dezen door het bezetten van Knap daal nu reeds den spoorweg naar Oost-Londen dit is een halte tnsschen Bethnlië en Albert-Jnnctie, waar de lijn van Aliwal Noord zich bij de lijn Bloemfontein Oost-Londen aanslait. Dan is er verder de actie der Boeren bij Komatipoort, waardoor het verkeer op den Delagoa-spoorweg vrjjwel stil ligt. Toevoer naar de centrale depots der legervoor- raden langs dezen weg is dns gestaakt. Hetzelfde was reeds het geval op de spoorweglijn naar Durban. De be drijvigheid der Boerencommando's bij Vlaklaagte en Standerton, waarvan .weer in den laatsten tijd bericht wordt, noodzaakt de Engelschen hier uiterst voorzichtig te zijn. Er blijven dns slechts over de lijnen van Kaapstad en Port Elisabeth. Ds toevoer uit het Zniden liet reeds veel te wenscheu over, deels omdat de behoeften der troepen ontzettend groot zijn, deels omdat bijna geen etmaal voorbijgaat of de treinen of lijnpatronilles worden door den overal tegenwoordigen vijaud bestookt. Inderdaad het begint er voor do Engelschen leelijk uit te zien, vooral als men in aanmerking neemt, dat de regeering te Londen steeds geschroomd heeft de waar heid mede te deelen en men slechts een klein deel ver neemt van wat er op het oorlogsterrein voorvalt. Een veeg teeken is dan ook dat op het verzoek van Lord Kitchener aan de Regeering van Nieuw-Zeeland of de Nieuw-Zeelanders in Znid-Afrika mogen blijven gedurende het verdere verloop van den oorlog, doorhet Kabinet toe stemmend is geantwoord. öc aanvaring van de „ttclderiand". POE.TSAID, 19 Dec. Het Nederlandsche oorlogsschip «Gelderland", van Algiers naar Oost-Indie, is in botsing gekomen met het Eugelsche stoomschip «Peterston", van Penarth, aan den ingang der haven. De «Gelderland" heeft schade bekomen aan de brug, van do «Peterston" werd de boeg ingedrukt. He „ttneisenau"-ramp. De naam Von Btilowdie voorkwam onder do cadetten aan boord van de «Gneisenau", wordt terug gevonden onder de namen der geredden. Het is niet een zoon van den rijkskanselier Vou Bülow, doch van den commandeerenden generaal Von Bülow. Omtrent de gevolgen van de ramp wordt nog gemeld, dat de toestand van velen der gewondeD, er zijn er een honderdtal, tot groote bezorgdheid aanleiding geeft. De r*TiTnmurwir—iuiiiihi win j-_!«d|jubaü*humiTMrirTiiTdr'ra'Mu—i nm wpmimiiibiim «Na, dat behoef ik mij niet aan te trekken," zeide do majoor bedaard. «Ik ben en blijf militair en trouw niet om het geld, maar als mijn aanstaande toevallig met een landgoed bezwaard was, zou ik 't haar edel moedig vergeven. En dus hebt gij geen plannen Dat doet mij razend veel plezierWant ik heb ze wel, moet ge weten." «Wilt gij gaan trouwen?" vroeg Raimar verbaasd. «En ge hebt altijd beweerd, dat men alleen als ongetrouwd man een den mensch waardig bestaan leidt 1" «Hebt gij nooit van je leven eens een domheid ge zegd riep Hartmnt knorrig. «Pas op mjjn veertigste jaar- ben ik verstandig geworden. Kort en goed dat blonde vrouwtje met haar vriendelijke blauwe oogen heeft mij betooverd. Dezen geheelen zomer heb ik aan haar moeten denken en nu kon ik 't ook niet langer uithou den. Zoo gauw de manoeuvres waren afgeloopen, heb ik mijn kofier gepakt en ben hier gekomen om mijn geluk te beproeven. Nn weet ge er aller van 1" Ernst stak hem hartelijk de hand toe. «Goed sncces, Arnold 1 Men zegt, dat de jonge vrouw al een paar aanzoeken heeft afgeslagen ter wille van haar kind, maar als gij voor het front komt ge zij t wezenlijk eeu kranige pretendent 1" «Zoo? Vindt ge dat?" vroeg Hartmut, eenigszins ongeloovig. «Nu, dien Max, dien nitgabranden krater zal ik wel nit het veld kannen slaan want dat de jon gen zich daar weer dwaas zal aanstellen, lijdt geen twijfel. Bjj zijn millionnaire schijnt hij geheel uit de gratie te zijn, nu zal hij wat bescheidener woiden in zijn eischen en ais landeigenaar den strijd om het bestaan willen voortzetten." «Dat kan wol wezen,antwooidde Raimar peinzend. «Die gedachte is nog niet bij mij opgekomen, maar van Max kan men alles verwachten. Als hij trouwt, doet hij 't toch maar alleen uit berekening." «We hebben dus geen tijd te verliezen," hernam de majoor. «We rijden morgen naar Gernsbach, waar ik voorloopig poolshoogte wil nemen, en als je «familiegenie" zich werkelijk verstout iets van dien aard in zijn schild te voeren, zal ik 't hem wel afleeren dat verzeker ik je!" Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1900 | | pagina 1