KLATERGOUD, No. 20. Tweede blad. Honderd en derde jaargang, 1901. VRIJDAG 15 FEBRUARI. Nederland. FEUILLETON. ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt llinsdag-, Dooderd ag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaak f 0,80 franco door het rijk ff 1, 3 Nummers ff 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. Telefoonnummer Frys der gewone advertentlen Per regel ff 0,18. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER en ZOON. Zwemmen. Het treffende geval dat kapitein Van de Poll, van het verongelukte stoomschip «Holland", op 28 Januari jl. het behoud van zijn leven te dankeu had aan de kunst van zwemmen, waardoor hij zich anderhalf uur boven water wist te houden, heeft aan twee bestuurders van den Nederlandschen Zwembond, de heeren De Groot en Scheerder, te Rotterdam, stof gegeven tot een warm ar tikel in »Ds Ned. Sport", oene opwekking aan alk Nederlanders om hot zwemmen te leeren, in de eerste plaats zij, die de binnen- en buitenvaart uitoefenen. Het geval is dan ook byzonder sprekend. Van de twintig man, waaruit do equipage van de »Iïolland'' bestond, was kapitein Van de Poll oud-leerling van Hartboorn, te Amsterdamde eenige, die zwem-, men kon. Te flfieuwe-Pekela is op een stroocarton fabriek een werkman, die aldaar twee dagen werkzaam was, door onvoorzichtigheid met het kookapparaat in de lucht gevlogen De ongelukkige sloeg door het dak dor fabriek en was onmiddellijk een lijk. Een vormlooze massa was van hem overgebleven. Te Sneek werd den 7 's avonds laat in een on gebruikt rijtuig gevonden de heer Fr., exportslager al daar. Acht dagen geleden kwam de man met den avond- trein van Meppel. Aangezien zijn kosthuis gesloten was en hij den volgenden ochtend weer vroeg moest vertrokken, besloot hij maar wat te wandelen, tot hjj ten slotte genoemd rjjtuig opzocht om er wat in uit te rusten. Bij het ontwaken had hij geen macht meer om op te staan en was hij genoodzaakt te blyven liggen, omdat hulp roepen niet baatte. Zóó heeft de man 8 dagen, zonder iets te gebruiken, in zijn nauw appartement doorgebracht, totdat eindelijk zijn angstgeschrei om water door eenige schippers werd vernomen. Deze hadden niet don moed om te onderzoeken, waar het kermend geluid vandaan kwam, en waarschuwden daarom de politie, die kort daarna bedoelden Fr. uit zjjn benarden toestand verloste. Een geneesheer constateerde, dat 's mans beenea geheel bevroren waren. (»N. R. Cc.") Rjandverhulzers. In het jaar 1900 vertrokken uit de provincie Gel derland 117 personen als landverhuizers naar Noord- Amerika ot andere Overzeesche bezittingen. Hiervan waren 36 hoofden van gezinnon en 81 vrijgezeltevens vertrokken met hen 29 vrouwen en 67 kindereu. Van die 117 personen behoorden tot de welgestelden 60, tot de mingegoeden 41 en tot de behoeftigen 7. Naar het beroep of bedrijf zijn die 117 personen te rangschikken als volgtambachtslieden 8, dagiooners, dagloonsters en arbeiders 4, knechts en meiden 9, landbouwers 12, andere beroepen ot bedrijven 49, zonder beroep 35. Amsterdam. In het begin van September van het vorige jaar had een telegrambesteller het ongeluk DOOB K. WEUÜS1R. Vertaling van HERMIN A. 46) »Nu ja 1 Ik dacht toen ook aan een pistoolschot, en als ik niet die uitkomst had gevonden, zou ik 't hebben afgedrukt. Hij, mijn chef, had een gewaagde beursspeculatie op touw gezet, op mijn aandringen, wyl ikzelf ook daarin betrokken was en men een procuratie houder met een twaalfhonderd gulden inkomen geen honderdduizenden toevertrouwt, zonder .irgwaan te koes teren. Ik had Raimar's naam en invloed noodig om rnjj te dekken als de zaak gelakte, had ik een vermogen verworven en hij hot zijne verdubbeld." «Maar ze mislukte dat weet ik «Dat scheen althans zoo. Ik voorzag echter, dat er een gunstige wending zou en wel moest komen, daar de oorlog, waarvan deze het gevolg zou zijn, al op til was maar Raimar koos veel te vroeg het hazenpad en trok zich terug. Hij had niet geuoeg ondernemings geest, maar hij met zijn fortuin kon het verlies gemak kelijk te boveu komen. Ik was verloren, als ik do kredietzaken niet kon afdoen, en 't was alleen maar de quaestie, hoe de eerstvolgende weken door te komen. Ik was nauwelijks dertig jaar, had grortsche plannen voor de toekomst en voelde mij tot alles in staat en zoo wierp ik het pistool weg en stak de hand naar rnjjn eenig overgebleven redmiddel uit." «En toen? Wat toen vorder?' vroeg Edith, zoo zacht, alsof het geluid van haar eigen stem haai deed schrikken. «Toen kwam de ontdekking eu het laatste bedryf. Raimar, die door zijn verliezen en alles wat er was voor gevallen in do grootste orn-ust en spanning verkeerde, wist niet meer wat hp deed en nam zijn toevlucht tot met zijn rijwiel een leelijken val te doen. De gevolgen van dien val waren zesr ernstig. Hij was en bleef geheel versuft, zijn geheugen was geheel wegen de doctors oordeelden zijn toestand hopeloos. Maar Zaterdag is er als 't ware een wonder geschied. In den vroegen morgen, toen de man nog als verdoofd te bed lag, was zijn vrouw ia de buiskamer met de kachel bezig. Plotseling schoot de kachelpijp los, en viel met een geweldigen slag en op hetzelfde oogenblik, opgeschrikt door het geraas, vloog de zieke het bed uit en riep met een krachtige, heldere stem, zijn gewone stom van vroeger «wat gebeurt hier 1" Maar het merkwaardigst is dat de man sedert dat oogen blik weer geheel de oudo is. Hij kan zich weer tot in de kleinste bijzonderheden alles herinneren wat er op den dag kort voor het ongelnk gebeurde, zelfs nog welk telegram hij te bestellen had, maar van hetgeen er na dien tijd gebeurd is, daarvan heeft hij niet de minste herinnering. Zijn gedachten zijn op het oogenblik van zijn val blyven stilstaan en gaan nu weer geregeld verder, even alsof hij al die vijf maanden in een diepen slaap had gelegen. Hij zal nu waarschijnlijk weer zijn dienst kunnen her vatten aan het telegraafkantoor. Den 8 kwam eea man op hot politiebureau meedeeleu, dat hij in zijn woning een vrouw met een revolver ver wond had. De vrouw werd stervende gevonden, zij werd onmiddellijk naar het Binnen-Gasthuis vervoerd, waar zij den geest gaf zonder iets te hebben kunnen mede- deelen. Zij was genaamd Geertje Kuperus. De man, die de wonde had toegebracht, zekere F., werkman bij de Holl. Spoor, gaf op, dat hij, met zijn wettige vrouw in onmin zijnde, gedurende eenige jaren met, Geertje K. leefdedat hij echter hereeniging met zijne vrouw (en kinderen) weusehte en daarom Geertje had verzocht eene verklaring te teekenen, waarin zij betuigde dat hunne verstandhouding had opgehouden. Toen zij dit weigerde, zou F. zichzelf met den revolver van het leven hebben willen berooven, doch bij ongeluk de vrouw getroffen hebben. Hij is ter beschikking vau de justitie gesteld. Veredeling van liet ambacht. Da Gewestelijke Commissie voor het afleggen der proeven van bekwaamheid tot het verkrijgen van een diploma van meester of gezel maakt bekend, dat deze proeven over 1901 in Haarlem op 25 Februari zullen worden afgenomen voor het timmeren en smeden, in de werkplaatsen van de Werf Conrad, voor het meubel maken in de werkplaatsen van de Holl. Spoorweg Maat schappij en voor het schilderen in de Ambachtsschool. De commissie van deskundigen, die de werkstukken zal beoordeelen, zal bestaan uit: als leden van de technische commissie van het boofdeomité de heeren Dr. P. J. H. Cuijpers, te Roermond, L. J. H. Trooster, te Utrecht en H. L. Boersma, te 's-Gravenbage. Verder werdon door de Gewestelyke Commissie voorgedragen, en deze voor= dracht door het hoofdbestuur bekrachtigd, als leden van de deskundige Commissie voor het timmeren de heeren J. W. van Santé, P. Wagemaker en A. de Wij3 voor die wanhopige daad. Weinige dagen later had de wen ding plaats, waarop ik rekende, en veranderde het verlies in winst. Slechts drie weken later en alles zou in orde bevonden, alles vergoed geweest zijn 't was een' ellendige samenloop van omstandigheden 1" Hij sprak op eon wonderlijk onverschilligen toon, zon der eenige ontroering of medegevoelalsof hij de ge schiedenis van een vreemde vertelde, en toch klink daarin iets wanhopigs, iets dat verried, dat do mau niet zonder geestelijken strijd was gevallen. Nu hief hij echter eensklaps het hoofd op, alsof hij met eeweld een eind wilde ruakou aan die inwendige lolteringen. «Eu ga nu maar heen om mij aan te klagen Maar zeg dan ook aan «Je heeren van het gerecht, dat gij mijn verloofde zijt geweestdat ge in mijn armen gelegen mijn kussen gevoeld hebt Vergeet dat niet 1" Edith huiverde bij die boonende woorden. «Ik zal je niet aanklagen dat weet ge welantwoordde zij. «Ik niet dat moet ge zelt doen." »Ik?" barstte Ronald uit. «Zijt go krankzinnig «Gij hebt een onschuldigen man in den dood gedreven, ge hebt de toekomst van zijn zoon bedorven en nu is 't die zoon die je van die hoogte deed neerstorten. Voelt ge dan nietdat de Nemesis hier de hand in het spel heeft." «De Nemesis?" Minachtend haalde hij de schouders op. »Ja gij gelooft nog aau dergeljjke dingon ik ben al lang daarboven verheven. Raimar heeft een matador uitgespeeldtoen hij je tot zijn vertrouwde maakte, en ik ben door je beiden schaakmat gezet. Zoek echter maar niet naar bewijzen. Die bestaan niet!" «Neon, dat weet ik alleen je bekentenis kan 't be wijzen." Ronald wierp haar een langen zonderlingen blik toe. «Acht gij mij werkelijk in staat tot zóó'n romaneske dwaasheid Men kan een eind aan zijn leven maken als alles verloren is dat kan men niet 1 En ik geef mij nog laDg niet verloron 1 Ba Ik zal ten bloede toe strijden om datgenewat mij nog toebohoorl 1 Een wanhopige zet alles op het spel." het smeden de heeren van Vuuren, te Amsterdam, C. van der Stad, P. A. Krnijer, L. W. Spiering en J. Ui- tendaal voor het schilderen de heeren J. W. Veldheer, A. H. Kater en W. van Veen voor het meubelmaken de heeren W. Nederkoorn, J. P. Strijbos en J. A. Nieman; voor de theoretische vakken de heeren H. J. de Vries, directeur der Burgeravondschool te Haarlem, J. Temme, directeur der Ambachtsschool te Haarlem, F. C. de Graaff, directeur der School verbonden aan de Haarlemsche Ma chinefabriek, A. van der Spek, Bouwkundig opzichter. IVederlandsclie Kxporl. Het Consulaat der Nederlanden te Barcelona heeft aan het Oentraal-Bnreau der Vereeniging tot bevordering van den Nederlandschen Export te 's-Gravenhage een officieel schrijven gericht, waarin het de aandacht vestigt op eene gedurende de maanden Mei tot Juni a.s. in eerstgenoemde plaats te houden tentoonstelling, uitsluitend betreffende het artikel aardappelen. Op deze tentoonstelling, welke geldelijk en zedelijk gesteund wordt door het Spaansche Gouvernement, zal men de verschillende soorten aardappelen exposoeren, en een overzicht geven van de systemen van productie en conserveering en tevens van de middelen, welke aangewend worden om aardappelen in indnstrieele prodacten om te zetten. In verband met den steeds toenemenden import van aardappelproducten in Spanje, waarbij Nederland zeer geïnteresseerd is, stelt het Centraal-Burean zich ter be schikking van belanghebbenden en is bereid alle gewensebte inlichtingen omtrent deze tentoonstelling te verschaffen. Het jongste nummer van het Weekblad voor den Ex- porthandel bevat eene studie over do handelstoestanden in de Balkan-Staten en de Levant. Er komen nuttige wenken en degelijke beschouwingen in voor, welke voor onzen handol van werkelijk belang zijn. Bloembollencultuur. Uit oen overzicht der handelsbeweging in het bloembollenvak over 1900, opgenomen in het »W. v. B.", blijkt, dat zoowel de invoer als de uitvoer in 1898 tegen 1897 was toegenomen, dat in 1899 vergeleken met 1898 de invoer bijna 15 °/0 minder bedroeg, terwijl de uitvoer op een cijfer vau 6.901.895 Kilogram met 121,631 Kilogram verminderde, waarby in aanmerking moet worden genomen, dat de prijzen van vele artikelen in 1899 hooger waren dan vroeger, zoodat aangenomen kan worden, dat or in 1899 een niet onbelangrijke bate ten voordeelo vooral voor do cultuur is verkregeD. Voor 1900 geeft het cijfer van invoer tegenover 1899 eene vermeerdering van ruim 27.000 Kilogr., zijnde ruim 6 °/0, terwijl de uitvoer 1.637 218 Kilogr. meer bedroeg dan in 1899, hetgeen eeno vermeerdering is van ongeveer 25 °/0, welke bijua geheel der cultuur ten goede kwam. Slachten In gemeentc-slachthulzcu. De Hooge Raad heeft vernietigd, in strijd met de conclusie van het O. M., het vonnis der rechtbank te Groningen, waarbij in hooger beroep een slager aldaar, die buiten het gemeentelijk slachthuis in zijne slacht plaats eeD schaap had geslacht, veroordeeld was tot eene geldboete van f 8, subsidiair 4 dagen hechtenis. Hij maakte een beweging alsof hij wilde heengaan maar bleef plotseling staan. «Vaarwel Edith verroerde zich niet. «Hoort ge niet, Edith Ik wil nog een vaarwel van je hebben al moest ik 't je met geweld afpersen Zij volhardde in haar stilzwijgen, maar week langzaam al meer en meer achteruit. Ronald knarsetandde. Met een paar stappen was hij aan hare zijde en greep haar bij den arm. «Ik wil een woord van je hebben! Terg mij niet, of Edith rukte zich niet los, maar over haar lippen kwam éen woord éen enkel woord «Dief 1" Ronald deinsde achteruithij werd doodsbleek hij zeide niets meer, maar in den la;-tston blik, dien hij op haar wierp, lag toch iets dat haar deed rillen en beven. Dat was geen bedreiging meer, dat was moord en doodslag. Hy was vertrokken zonder nog eens om te zien en thans nu zij wistdat ze alleen was zonk Edith op de knieëa met oen doordringenden kreet van wanhoop, zoo wel als van verlossing «Vrij! Vrij 1 Maar, o mijn God, ten koste van welken prjjs 1" Het bogin van het eind Zoo had Marlow het proces genoemd maar het eind kwam veel schielijker, dan hij eu allen vermoedden. Wel word het uiterste beproefd om te redden wat nog te redden viel, en Ronald hield woord en worstelde als een wanhopige tegen het ongeluk, dat van alle kanten over hem losbarstte. Alle hulpmiddelen, alle krachten, waarover hij kou beschikken, weiden inge spannen, alle macht on invloed die hem ten dienste ston- dou aangewenden a's de groote fabrieken, die hij had opgerichteen steun in zich zelf hadden bezeten zon hij ze ondanks alles nog gered hebben. Maar Raimar had niet op losse gronden het publiek toegeroepen «Beziet ook de andere indnstrieele ondernemingon, die de gevaar lijke man in het leven heeft geroepen wat meer van

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1901 | | pagina 5