DE LEVENSBRON! ïfair e°to"',m No. 41. ZXonderti en derde jaargang. 1901. VRIJDAG Wekelijksche veemarkten. II u i t e n 1 a u d. FEUILLETON. 5 APRIL. Laatste Berichten. ingaande 6 April a.s. de keuring in stede van 's Maandags voortaan zal worden gehouden des Zaterdags en dat gedurende de maand Mei AL het op de Zaterdagsche markt aan te brengen vee, UITSLUITEND aangevoerd mag worden langs de Houttilstraat bij het kruispunt van Paardesteeg, Pieterstraat en Peper straat. daf dIM"AF1RSM^' ?e C9US5r zorgt 61 wed9r vo°r, st ïhbddU" 0eD rijtaig bait0ü V00r het »zeren hek stilhield Hg zag op: de twee koffers achterop duidden bBsfnotmrr°iaTl WÜd0 UietS daarTOU b00r0n «e voTdoIn6Lr' "m inwendt De Oorlog in Zuid-Afrika. AMMAASSCHE Oil Kt\T. Deze Courant wordt E* 1 n s d a g-, Donderdag. en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,§0 franco door het geheele rijk f' 1, 3 Nummers f 0,0t$. Afzonderlijke nummers 3 ctn. Prfls der gewone advertentlen s Per regel f 0,13. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER en ZOON. Velefoonwuntmer i 3. BURGEMEESTER, en WETHOUDERS der gemeente ALKMAAR brengen ter kennis van belanghebbenden, dat Het is voorts gedurende dien tijd aan aanvoerders en kooplieden nadrukkelijk verboden op den toegangsweg handel te dry ven en met rijtuigen, die de markt be zoeken, denzelfdea weg terug te nemen, ten einde den geregelden aanvoer niet noodeloos te belemmeren. Burgemeester en Wethouders voornoemd Alkmaar, G. RIPPING Voorzitter. 4 Apr. 1901. C. D. DONATH, Secretaris. linsland beeft °P Japansche protest onmiddellijk geantwoord met een verzekering, dat het Mantsjoerije-tractaat volstrekt niet ten nadeele van China is en mets inhoudt, wat de Japansche belangen zou kunnen schaden. Voorshands schijnt de Japansche Regeering met deze vage en met veel vertrouwen wekkende verklaring niet geheel tevreden te zijn, althans volgens de berichten is de Japansche bevolking zeer oorlogzuchtig en schijnt de Regoering zich zoo al niet op een strijd, dan toch op een gewapende vrede voor te bereiden. De »Daiiv Mail toch ontvangt uit Yokohama het volsrende telegram De gewone voorjaarsmanoeuvres der marine ziiu nU- gesteldgroote hoeveelheden wapens en ammunitie zijn in den laatsten tijd ingevoerd. De Nippon Yusen-Kaisha- stoombootmaatschappij voerde ongewoon groote ladineen oorlogsmateriaal aan, en vreemde schepen werden voor het zelfde doel uitgerust. Eveneens zijn groote hoeveelheden steenkool opgestapeld. In alle arsenalen heerseht groote DDITgGHLAID. Alweer oen rede van den Keizer, ditmaal in antwoord op een gelukwensch met zijn herstel door een deputatie van het Pruisische Heerenhuis uitge bracht. De Keizer zeide »Ik heb alles gelezen wat de couranten zeiden over mgn zielstoestand, naar aanleiding van het gebeurde te foremen, maar niets is meer onjuist, dan te gelooven, dat mgn gemoedstoestand daaronder geleden heeft. Ik 'ben precies dezelfde als vroeger, ik ben noch elegisch, noch melancholisch geworden." >Ik sta in Gods hand en zal mij door zulke gebeurte nissen niet laten afbrengen van den weg, dien ik het mgn plicht acht te gaan. »Ik kom op mijn reizen met alle kringen der bevolking m aanraking en weet zeer goed wat het volk van mij denkt en zegt. J .Maar wie gelooft, dat ik mij zal laten intimideeren, die zal zien zeker vergissen; alles blijft bij het oude." Daar het met gebleken is, dat de krankzinnige, die te Bremen den aanslag pleegde, dit deed in de hoop dat de keizer wèl veronderen zonde, en evenmin iemand anders gedacht of verwacht heeft, dat hij dit doen zou, bewijzen deze klinkende zinnen niets anders, dan dat de Keizer althans op één punt geheel onveranderd is, namelijk, dat hg dolgaarna zijn eigen stem hoort daveren, zonder zich te bekommeren over den zin zijner woorden. afaK|VM:EI'AS""'.I)e1 berichten omtrent Salisbury's toe- stand blijven gunstig luiden, ofschoon de lijder nog niet Zuiden !St? "l d-t\bij d0 voor8ecomen reis nJr het Zuiden van Frankrgk kan maken. valiU V iVeStm\ Gazette" g°öfÈ opnieuw een berekening van de oorlogskosten aannemend dat de oorlog aan hef einde van het loopende flnancieele jaar is afgeloopen. Deze zonden dam 1,900,000,000 gulden beloopen, waarvoor slechts tot een bedrag van 1,150,000,000 gulden kredieÏÏ zün moC worden"8 750'000'00°gald- gevonden zouden dat de minder gunstige berichten door aangename alge wisseld worden. Zoo worden ie telegrammen die vfr- melden dat 3 mgnmaatschappijen te Johannesburg weder aan het werk zijn gevolgd door de tijding uit Nauw- pooit, dat hernieuwde werkzaamheid der Boeren den spoorwegdienst mot het Noorden verbroken heeft trench, zoo seint Kitchener, maakte weder een paar pompons buit, maar bij Oorlogspruit (in de Kaapkolonie) blflk. verleden week een troepje van 43 Engelschen dooi de Boereu krygsgevangenen te zijn gemaaktnadat de kapitein gedood en 5 man gewond waren. D® »Times"-correspondent te Middelburg klaagt over de herhaalde storing van het spoorwegverkeer op de Delagoalyn door de Boeren. Den 28 hebben zij weder een trein vernield bij Wonderfontein tusschen Middel- burg en Belfast. Wel trekken de Boeren nu naar het Noorden met het oog op den naderenden winter maar aan weerszijden van de lijn blijven kleine troepen rond zwerven die in de boeven in de nabijheid geschikte steunpunten voor hun operaties vinden. Decorrespondent acht het noodig dat dit gebied eens afdoend wordt schoongeveegd. Intusschen breidt de pest zich steeds uit, en dit is geen wonder als men de beschuldigingen leest door de .Daily Mail" togen de militaire autoriteiten te Kaapstad uitgebracht. r In bedoeld schrijven schetst de correspondent den ver vuilden toestand van de stadsdeelen waar de bevolking opeengehoopt was. Hij zegtdat de militaire autori teiten in de eerste plaats verzuimden der Koloniale Re geering kennis te geven van het voorkomen der pest onder do ratten in de militaire dokken hoewel hun verzocht was dat te doen. Vervolgens weigerden zij om mede te werken tot het schoonmaken van de stad en eindelijk zonden zij in het geheim honderdon Kaffers het land in mot militaire treinen waardoor zij mede werkten om de ziekte in het land te verspreiden. Meer dan duizend menschen zijn reeds overgebracht naar hot pest-hospitaal en het daarbij beboorende kamp. Volgens de mededeeling van den correspondent heeft beginnen isd® ePidemie n°g Pas 17) DOOR IS. W KftXH JR. Veitaling van HER MINA. AQS mets ,?nders °P' dan dat bÜ zich eenige maanden het ongezellige hotelleven liet welgevallen en iTnLfu d® laS.ten en 0Dgemakken van het reisleven ootstelde, en dit juist in den druksten tijd! Dan moest g weer dag op dag naar alle mogelijke bergtoppen te driifiiphf0'SriJAn'g' Pel'tr0iD, en P0r trauj' 600 onafgebroken laat1 Pn d-i rFe VaU s,morS0ns vrO0g tot 's avonds laan En ditmaal zou en wilde de geplaagde vader zich eenen keer n66B' hlJ bad g0aoeg aan dien .r.E'a,del'jk jam, .h® zlJn toevlucht tot de courant om op andere gedachten te komen en had misschien een uur vreemdelingen aan en de heer, die juist uitsteeg, scheen Rot t pnai 818 rn a a r den naam van het landgoed te vragen. betZ kaek tnnrde' die P0rs°oo kwam hem zoo bekend voor, dat kon toch onmogelijk - Maar nu kwam strooiend T ~u 1B eeü sioH«k licht reiskostuum, eon Sen Rit het g"frise0rd0 kuar, den onvermg- het hnis St" ln d0 hand den tQin door en op niemand 1^1° Welborn en Do schrik sloeg den geheimraad om het hart Daar voor was maar één reden te bedenken. Elfriede had hem het jawoord gegeven en nu kwam haar aaÏÏaande den vaderlgken zegen verzoeken. Geon andere verklaring was er van die onverwachte verschijning te geven »Neen, FriedeJ, dat hadt ge Robert en mij toch niet moeten aandoenstonnde de oude heer wanhopig. .Zo^'n schoonzoon dat is toch te erg!" Wekorn kwam reeds do trappen vau de veranda op maar deinsde achteruit, toen hij den heer des huizes ft' bZarhaWddedn ^"toe aan zijn .Mijnheer RottensteiD leeft ge we enlijk nog 'J™ zo" ik niet?" vroeg de geheimraad, die zijn aanstaanden schoonzoon in een tamelijk norsche stemming ontving. .Hebt gy er soms iets tegen »0, oeen, volstrekt met veeleer het tegendeel Maar t mi toch merkwaardig dat gy daar zoo rustig zit." »Ik vind t nog veel merkwaardiger, dat g jj daar voor my staat Ik dacht dat gij te Constautinopel waart .Ja, daar was ik nog voor drie dagen, maar nu ben ik hiei, zeide Ferdinand verlegen. .Maar zijt gij dus heel gezond eu levend .Dat kunt ge immers zien!" riep de oude heer, hoogst beleedigd door dien voortdurenden twijfel aan zijn bestaan .Hebt go soms gedacht mij hier dood te vinden .Ja, dat dachten wij allemaal - dat wil zeggen, we "00sden 1 Vle! Wöiborn schielijk zichzelf in de rede toen de ander grimmig van zijn stoel opsprong. .Mevrouw Wilkow was in doodelijben angst en wilde op stel en sprong vertrekken, maar de kamenier verklaarde dat zij m den tgd van twee unr niet kon pakken en werd toen eanvondig met de bagage achtergelaten. Mevrouw Wilkow nam met moer dan het allernoodzakelijkste mee mij heelt ze ook meegenomen. Dat's te zeggen ze wilde t volstrekt niet hebben, maar movrouw Thornton drong er op aan, dat zo in haar angst en droefheid niet alléén .Maar vertel mij dan toch eindelijk de oorzaak'" barstte Rottensteio uit, die bij dit verward relaas zijn ,b0grlJP g00n woord van de heele geschiedenis fepreek toch verstandige, duidelijke taal De opgewonden verteller voelde waarschijnlijk zelf, dat zim bericht vnj duister was, en zoo begon iij'dus opnleu^ P ,Waren te Oonstantmopel met onze Engelsche re.sgenooten, toen wij die akelige tijding kregen, dat gij zoo n ergen val hadt gedaan. Mijnheer Thornton drong er op aan, eerst telegraphisch nadere berichten in twinnen besloot terstond op reis te gaan. Zoo namen wy den exprestein en zijn alle landen letterlijk doorgevlogen t was een vermoeiende tocht, dat verzeker ik n En na aanzien /dJ* T g^- kan meu n niefs 'a0« aanzien! Dat s merkwaardig héél merkwaardig!" ihans ging den geheimraad een licht op en ziin aan gezicht verhelderde zich. Dat was dus het resultaat vau zijn benchi van Blankenberg. .Nu komt ze tóch en dut voldoening maar begreep niettemin, dat hij het voor had ve 'zon Z8CÖ d0Cilt,:r V°°r haar onverwacht VeHrek had verzonnen, mee moest aangrijpen. Ja, dat geval heeft zich gauwer geschikt dan 't zich lük .ik |aanTB' ZÖldö Üld dQS 200 oag0rtwongen moge- Igk. .Ik hen de trap afgevallen NAAUWPOORT, 3 April. Naar verzekerd wordt, 00n Bngelsche troepenmacht hedenmorgen bij ver verrassing een Boerenlager overvallen bij Sanddrift. 1/0 Loeren vlnchtteu in het gebergte. Zij lieten 300 paarden en een hoeveelheid wanenen en uitrustingstukken in handen hunner vijanden achter. Troepen voor ®uld-Afrika. LONDEN, 2 April. Het departement van oorlog maakt na 30 April}2" milltle"batalJons znlleu worden opgeroepen »e pest in Znid-Afrika. dT^"prib geböelo aantal gevallen van pestziekte is 315. Het aantal aan de ziekte gestorvenen be draagt reeds 107, waaronder 22 Europeanen. .Neen, ge vielt in de greppel, omdat er een wiel van nw rijtuig, brak," merkte Welborn aan, die alles veel beter scheen te weten dan de persoon in quaestie zelf .Ja juist in de greppelIk weet 't niet zoo precies meer, myn hoofd heelt wel iets geleden Een kleine hersenschudding maar die gelukkig niets te beteekenen had. Doch vertel mg nu in de eerste plaats: waar is myn dochter 'LIT T,ietti,er!i' Vr06S FordiaaaJ in de uiterste verbazing. »\Vel, zy heeft mg al voor twee unr verlaten en een voetpad naar Lindenhof ingeslagen, dat veel korter moet zijn dan de straatweg - door het bosch van Reiche- nau, zooals zij zeide. De oude beer sprong van zijn stoel op. Het bosch van Reichenau Er was maar éen voetpad en bovendien was he. bosch met zoo groot, dat men op zijwegen kon Lijxm !UBravö1 2°a het kJf Hij had dit laatste woord hardop geroepen en voegde cr na ter nadere verklaring bij »Ik beu recht blij dat mijn dochter weer hier is I" »Ja, maar ze is er toch nog niet," merkte Ferdinand bezorgd aan. Wij vonden geon rijtuig aan hot kleine sta tion waar wij uitstegen, 't moest nit het dorp gehaald worden en de stationschef zeide, dat 't licht een nar zou duren. Zoolang wilde mevrouw Wilkow niet wachten en liever te voet vooruitgaan. Ik maakte mij natuurlijk gereed om haar te vergezellen, maar zij bad liever dat ik bij ne bagage bleef. Dat deed ik dus en heb de koffers maar dadelyk meegebracht." De goede Ferdinand vertelde dit in allen eenvoud, zon der te beseffen welk een armzalige rol hij daarbij speelde. Hg was t echter al lang gewend door de uitverkorene van zyn hart als een soort van kamerdienaar behandeld te worden, die al het noodige op reis bezorgde en dien men, al naardat men hem noodig had, medenam of bij de nagage achterliet. Mijnheer Rottenstein evenwel we-d opeens de beminnelijkheid zeli. Hij verzocht den jommn man plaats te nemeu, schonk hem een glas wijn=en maakte zich in hot minst n:et bezorgd dat z ne dochter zich het wachten. Zij kende den weg b st - ze moesten maar wat, gednlj hebbou. Voor hem was dat uitblijven een stellig bowgs, dat Elfriede .zeker iemand" was tegengekomen. Welborn was alleraangenaamst getroffen door de vrien- delgke ontvangst. Hg ging zitten en begon te vertellen waarbg hg zooals gewoonlyk alles door elkander haspelde Eerst van de reis, die hij zoo gelukkig was geweest in gezelschap van mevrouw Wilkow te doen. Er bestond zoo

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1901 | | pagina 1