DE LEVENSBRON!
ïfair e°to"',m
No. 41.
ZXonderti en derde jaargang.
1901.
VRIJDAG
Wekelijksche veemarkten.
II u i t e n 1 a u d.
FEUILLETON.
5 APRIL.
Laatste Berichten.
ingaande 6 April a.s. de keuring
in stede van 's Maandags voortaan
zal worden gehouden des Zaterdags
en dat gedurende de maand Mei
AL het op de Zaterdagsche markt
aan te brengen vee, UITSLUITEND
aangevoerd mag worden langs de
Houttilstraat bij het kruispunt van
Paardesteeg, Pieterstraat en Peper
straat.
daf dIM"AF1RSM^' ?e C9US5r zorgt 61 wed9r vo°r,
st ïhbddU" 0eD rijtaig bait0ü V00r het »zeren hek
stilhield Hg zag op: de twee koffers achterop duidden
bBsfnotmrr°iaTl WÜd0 UietS daarTOU b00r0n «e
voTdoIn6Lr' "m inwendt
De Oorlog in Zuid-Afrika.
AMMAASSCHE Oil Kt\T.
Deze Courant wordt E* 1 n s d a g-, Donderdag.
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,§0 franco door het
geheele rijk f' 1,
3 Nummers f 0,0t$. Afzonderlijke nummers 3 ctn.
Prfls der gewone advertentlen s
Per regel f 0,13. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
en ZOON.
Velefoonwuntmer i 3.
BURGEMEESTER, en WETHOUDERS der gemeente
ALKMAAR brengen ter kennis van belanghebbenden, dat
Het is voorts gedurende dien tijd aan aanvoerders en
kooplieden nadrukkelijk verboden op den toegangsweg
handel te dry ven en met rijtuigen, die de markt be
zoeken, denzelfdea weg terug te nemen, ten einde den
geregelden aanvoer niet noodeloos te belemmeren.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar, G. RIPPING Voorzitter.
4 Apr. 1901. C. D. DONATH, Secretaris.
linsland beeft °P Japansche protest
onmiddellijk geantwoord met een verzekering, dat het
Mantsjoerije-tractaat volstrekt niet ten nadeele van China
is en mets inhoudt, wat de Japansche belangen zou kunnen
schaden. Voorshands schijnt de Japansche Regeering met
deze vage en met veel vertrouwen wekkende verklaring niet
geheel tevreden te zijn, althans volgens de berichten is
de Japansche bevolking zeer oorlogzuchtig en schijnt
de Regoering zich zoo al niet op een strijd, dan toch
op een gewapende vrede voor te bereiden. De »Daiiv
Mail toch ontvangt uit Yokohama het volsrende
telegram
De gewone voorjaarsmanoeuvres der marine ziiu nU-
gesteldgroote hoeveelheden wapens en ammunitie zijn
in den laatsten tijd ingevoerd. De Nippon Yusen-Kaisha-
stoombootmaatschappij voerde ongewoon groote ladineen
oorlogsmateriaal aan, en vreemde schepen werden voor het
zelfde doel uitgerust. Eveneens zijn groote hoeveelheden
steenkool opgestapeld. In alle arsenalen heerseht groote
DDITgGHLAID. Alweer oen rede van den Keizer,
ditmaal in antwoord op een gelukwensch met zijn herstel
door een deputatie van het Pruisische Heerenhuis uitge
bracht. De Keizer zeide
»Ik heb alles gelezen wat de couranten zeiden over
mgn zielstoestand, naar aanleiding van het gebeurde te
foremen, maar niets is meer onjuist, dan te gelooven, dat
mgn gemoedstoestand daaronder geleden heeft. Ik 'ben
precies dezelfde als vroeger, ik ben noch elegisch, noch
melancholisch geworden."
>Ik sta in Gods hand en zal mij door zulke gebeurte
nissen niet laten afbrengen van den weg, dien ik het
mgn plicht acht te gaan.
»Ik kom op mijn reizen met alle kringen der bevolking
m aanraking en weet zeer goed wat het volk van mij
denkt en zegt. J
.Maar wie gelooft, dat ik mij zal laten intimideeren,
die zal zien zeker vergissen; alles blijft bij het oude."
Daar het met gebleken is, dat de krankzinnige, die te
Bremen den aanslag pleegde, dit deed in de hoop dat
de keizer wèl veronderen zonde, en evenmin iemand anders
gedacht of verwacht heeft, dat hij dit doen zou, bewijzen
deze klinkende zinnen niets anders, dan dat de Keizer
althans op één punt geheel onveranderd is, namelijk, dat
hg dolgaarna zijn eigen stem hoort daveren, zonder zich
te bekommeren over den zin zijner woorden.
afaK|VM:EI'AS""'.I)e1 berichten omtrent Salisbury's toe-
stand blijven gunstig luiden, ofschoon de lijder nog niet
Zuiden !St? "l d-t\bij d0 voor8ecomen reis nJr het
Zuiden van Frankrgk kan maken.
valiU V iVeStm\ Gazette" g°öfÈ opnieuw een berekening
van de oorlogskosten aannemend dat de oorlog aan hef
einde van het loopende flnancieele jaar is afgeloopen. Deze
zonden dam 1,900,000,000 gulden beloopen, waarvoor slechts
tot een bedrag van 1,150,000,000 gulden kredieÏÏ zün
moC worden"8 750'000'00°gald- gevonden zouden
dat de minder gunstige berichten door aangename alge
wisseld worden. Zoo worden ie telegrammen die vfr-
melden dat 3 mgnmaatschappijen te Johannesburg weder
aan het werk zijn gevolgd door de tijding uit Nauw-
pooit, dat hernieuwde werkzaamheid der Boeren den
spoorwegdienst mot het Noorden verbroken heeft
trench, zoo seint Kitchener, maakte weder een paar
pompons buit, maar bij Oorlogspruit (in de Kaapkolonie)
blflk. verleden week een troepje van 43 Engelschen dooi
de Boereu krygsgevangenen te zijn gemaaktnadat de
kapitein gedood en 5 man gewond waren.
D® »Times"-correspondent te Middelburg klaagt over
de herhaalde storing van het spoorwegverkeer op de
Delagoalyn door de Boeren. Den 28 hebben zij weder
een trein vernield bij Wonderfontein tusschen Middel-
burg en Belfast. Wel trekken de Boeren nu naar het
Noorden met het oog op den naderenden winter maar
aan weerszijden van de lijn blijven kleine troepen rond
zwerven die in de boeven in de nabijheid geschikte
steunpunten voor hun operaties vinden. Decorrespondent
acht het noodig dat dit gebied eens afdoend wordt
schoongeveegd.
Intusschen breidt de pest zich steeds uit, en dit is
geen wonder als men de beschuldigingen leest door de
.Daily Mail" togen de militaire autoriteiten te Kaapstad
uitgebracht. r
In bedoeld schrijven schetst de correspondent den ver
vuilden toestand van de stadsdeelen waar de bevolking
opeengehoopt was. Hij zegtdat de militaire autori
teiten in de eerste plaats verzuimden der Koloniale Re
geering kennis te geven van het voorkomen der pest
onder do ratten in de militaire dokken hoewel hun
verzocht was dat te doen. Vervolgens weigerden zij om
mede te werken tot het schoonmaken van de stad en
eindelijk zonden zij in het geheim honderdon Kaffers
het land in mot militaire treinen waardoor zij mede
werkten om de ziekte in het land te verspreiden.
Meer dan duizend menschen zijn reeds overgebracht
naar hot pest-hospitaal en het daarbij beboorende kamp.
Volgens de mededeeling van den correspondent heeft
beginnen isd® ePidemie n°g Pas
17)
DOOR
IS. W KftXH JR.
Veitaling van HER MINA.
AQS mets ,?nders °P' dan dat bÜ zich eenige
maanden het ongezellige hotelleven liet welgevallen en
iTnLfu d® laS.ten en 0Dgemakken van het reisleven
ootstelde, en dit juist in den druksten tijd! Dan moest
g weer dag op dag naar alle mogelijke bergtoppen te
driifiiphf0'SriJAn'g' Pel'tr0iD, en P0r trauj' 600 onafgebroken
laat1 Pn d-i rFe VaU s,morS0ns vrO0g tot 's avonds
laan En ditmaal zou en wilde de geplaagde vader zich
eenen keer n66B' hlJ bad g0aoeg aan dien
.r.E'a,del'jk jam, .h® zlJn toevlucht tot de courant om
op andere gedachten te komen en had misschien een uur
vreemdelingen aan en de heer, die juist uitsteeg, scheen
Rot t pnai 818 rn a a r den naam van het landgoed te vragen.
betZ kaek tnnrde' die P0rs°oo kwam hem zoo
bekend voor, dat kon toch onmogelijk - Maar nu kwam
strooiend T ~u 1B eeü sioH«k licht reiskostuum, eon
Sen Rit het g"frise0rd0 kuar, den onvermg-
het hnis St" ln d0 hand den tQin door en op
niemand 1^1° Welborn en
Do schrik sloeg den geheimraad om het hart Daar
voor was maar één reden te bedenken. Elfriede had hem
het jawoord gegeven en nu kwam haar aaÏÏaande den
vaderlgken zegen verzoeken. Geon andere verklaring was
er van die onverwachte verschijning te geven
»Neen, FriedeJ, dat hadt ge Robert en mij toch niet
moeten aandoenstonnde de oude heer wanhopig. .Zo^'n
schoonzoon dat is toch te erg!"
Wekorn kwam reeds do trappen vau de veranda op
maar deinsde achteruit, toen hij den heer des huizes ft'
bZarhaWddedn ^"toe aan zijn
.Mijnheer RottensteiD leeft ge we enlijk nog
'J™ zo" ik niet?" vroeg de geheimraad, die zijn
aanstaanden schoonzoon in een tamelijk norsche stemming
ontving. .Hebt gy er soms iets tegen
»0, oeen, volstrekt met veeleer het tegendeel
Maar t mi toch merkwaardig dat gy daar zoo rustig zit."
»Ik vind t nog veel merkwaardiger, dat g jj daar voor
my staat Ik dacht dat gij te Constautinopel waart
.Ja, daar was ik nog voor drie dagen, maar nu ben
ik hiei, zeide Ferdinand verlegen. .Maar zijt gij dus
heel gezond eu levend
.Dat kunt ge immers zien!" riep de oude heer, hoogst
beleedigd door dien voortdurenden twijfel aan zijn bestaan
.Hebt go soms gedacht mij hier dood te vinden
.Ja, dat dachten wij allemaal - dat wil zeggen, we
"00sden 1 Vle! Wöiborn schielijk zichzelf in de rede
toen de ander grimmig van zijn stoel opsprong. .Mevrouw
Wilkow was in doodelijben angst en wilde op stel en
sprong vertrekken, maar de kamenier verklaarde dat zij
m den tgd van twee unr niet kon pakken en werd toen
eanvondig met de bagage achtergelaten. Mevrouw Wilkow
nam met moer dan het allernoodzakelijkste mee mij
heelt ze ook meegenomen. Dat's te zeggen ze wilde
t volstrekt niet hebben, maar movrouw Thornton drong
er op aan, dat zo in haar angst en droefheid niet alléén
.Maar vertel mij dan toch eindelijk de oorzaak'"
barstte Rottensteio uit, die bij dit verward relaas zijn
,b0grlJP g00n woord van de heele
geschiedenis fepreek toch verstandige, duidelijke taal
De opgewonden verteller voelde waarschijnlijk zelf, dat zim
bericht vnj duister was, en zoo begon iij'dus opnleu^
P ,Waren te Oonstantmopel met onze Engelsche
re.sgenooten, toen wij die akelige tijding kregen, dat gij
zoo n ergen val hadt gedaan. Mijnheer Thornton drong er
op aan, eerst telegraphisch nadere berichten in twinnen
besloot terstond op reis te gaan. Zoo namen wy den
exprestein en zijn alle landen letterlijk doorgevlogen
t was een vermoeiende tocht, dat verzeker ik n En na
aanzien /dJ* T g^- kan meu n niefs 'a0«
aanzien! Dat s merkwaardig héél merkwaardig!"
ihans ging den geheimraad een licht op en ziin aan
gezicht verhelderde zich. Dat was dus het resultaat vau
zijn benchi van Blankenberg. .Nu komt ze tóch en dut
voldoening maar begreep niettemin, dat hij het voor
had ve 'zon Z8CÖ d0Cilt,:r V°°r haar onverwacht VeHrek
had verzonnen, mee moest aangrijpen.
Ja, dat geval heeft zich gauwer geschikt dan 't zich
lük .ik |aanTB' ZÖldö Üld dQS 200 oag0rtwongen moge-
Igk. .Ik hen de trap afgevallen
NAAUWPOORT, 3 April. Naar verzekerd wordt,
00n Bngelsche troepenmacht hedenmorgen bij ver
verrassing een Boerenlager overvallen bij Sanddrift.
1/0 Loeren vlnchtteu in het gebergte.
Zij lieten 300 paarden en een hoeveelheid wanenen en
uitrustingstukken in handen hunner vijanden achter.
Troepen voor ®uld-Afrika.
LONDEN, 2 April. Het departement van oorlog maakt
na 30 April}2" milltle"batalJons znlleu worden opgeroepen
»e pest in Znid-Afrika.
dT^"prib geböelo aantal gevallen van
pestziekte is 315. Het aantal aan de ziekte gestorvenen be
draagt reeds 107, waaronder 22 Europeanen.
.Neen, ge vielt in de greppel, omdat er een wiel van
nw rijtuig, brak," merkte Welborn aan, die alles veel
beter scheen te weten dan de persoon in quaestie zelf
.Ja juist in de greppelIk weet 't niet zoo precies
meer, myn hoofd heelt wel iets geleden Een kleine
hersenschudding maar die gelukkig niets te beteekenen
had. Doch vertel mg nu in de eerste plaats: waar is
myn dochter
'LIT T,ietti,er!i' Vr06S FordiaaaJ in de uiterste
verbazing. »\Vel, zy heeft mg al voor twee unr verlaten
en een voetpad naar Lindenhof ingeslagen, dat veel korter
moet zijn dan de straatweg - door het bosch van Reiche-
nau, zooals zij zeide.
De oude beer sprong van zijn stoel op. Het bosch
van Reichenau Er was maar éen voetpad en bovendien
was he. bosch met zoo groot, dat men op zijwegen kon
Lijxm !UBravö1 2°a het kJf
Hij had dit laatste woord hardop geroepen en voegde
cr na ter nadere verklaring bij
»Ik beu recht blij dat mijn dochter weer hier is I"
»Ja, maar ze is er toch nog niet," merkte Ferdinand
bezorgd aan. Wij vonden geon rijtuig aan hot kleine sta
tion waar wij uitstegen, 't moest nit het dorp gehaald
worden en de stationschef zeide, dat 't licht een nar zou
duren. Zoolang wilde mevrouw Wilkow niet wachten en
liever te voet vooruitgaan. Ik maakte mij natuurlijk
gereed om haar te vergezellen, maar zij bad liever dat
ik bij ne bagage bleef. Dat deed ik dus en heb de koffers
maar dadelyk meegebracht."
De goede Ferdinand vertelde dit in allen eenvoud, zon
der te beseffen welk een armzalige rol hij daarbij speelde.
Hg was t echter al lang gewend door de uitverkorene
van zyn hart als een soort van kamerdienaar behandeld
te worden, die al het noodige op reis bezorgde en dien
men, al naardat men hem noodig had, medenam of bij de
nagage achterliet. Mijnheer Rottenstein evenwel we-d
opeens de beminnelijkheid zeli. Hij verzocht den jommn
man plaats te nemeu, schonk hem een glas wijn=en
maakte zich in hot minst n:et bezorgd dat z ne dochter
zich het wachten. Zij kende den weg b st - ze moesten
maar wat, gednlj hebbou. Voor hem was dat uitblijven
een stellig bowgs, dat Elfriede .zeker iemand" was
tegengekomen.
Welborn was alleraangenaamst getroffen door de vrien-
delgke ontvangst. Hg ging zitten en begon te vertellen
waarbg hg zooals gewoonlyk alles door elkander haspelde
Eerst van de reis, die hij zoo gelukkig was geweest in
gezelschap van mevrouw Wilkow te doen. Er bestond zoo