DE LEVENSBRON.
Voorschriften voor de Stembnreaux
Honderd en derde
jaargang.
1901.
ZONDAG
14 APRIL.
De openbare meening
en de buitenlandsche politiek.
FEUILLETON.
A d ve r t e n t i e n.
J. HOEK,
f 0,35.
NO» 45. Tweede blad.
ALKIIAARSCHË CO HIAAT.
Doze Conrant wordt Dinsdag-, Donderdag-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar t O,SOfranco door het
geheele rjjk f 1,—.
3 Nummers f O,O0. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone advertentlen
Per regel fO,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. OOSTER
ZOON.
Telefoonnummer3.
Er is in de laatste jaren onder de volken een toenemende
ontevredenheid ortstaan over de beginselen, waardoor de
bnitenlandsche politiek, de gedragslijn der natiën in haar
onderlinge verhoudingen, wordt geleid. Wij hebben het
bij herhaling gehoord, en de Duitsche Rijkskanselier heeft
het rondweg gezegd: die gedragslijn wordt alleen bepaa'd
door hrt eigenbelang, of wil men het iets minder terng-
sfcootend hebben uitgedruktdoor de nationale belangen
van het volk zelf.
Dnitschland heeft er belang bij in geen botsing of
minder aangename verhouding te komen met Engeland;
daarom kon Krnger niet te Berlijn worden ontvangen
en werd Roberts met bijzondere onderscheiding vereerd.
Dnitschland heeft belang bij een goede verstandhouding
met Turkije, en daarom noemt de Duitsche Keizer den
zelfden Sultan, dien Gladstone een moordenaar noemde,
zijn vrienden wenscht hij bem per telegraaf gelnk
met zijn tegenwoordigheid van geest bij gelegenheid van
het aardschokje te Konstantinopel, onder aanbeveling in
Godes heilige bescherming. Waardige tegenhanger van
zijn telegram aan Krnger 1
Frankrijk heeft er het grootste belang bij op goeden
voet te blijven met Engeland, omdat zijn geheele belang
stelling moet gevestigd blijven op het verloren land aan
de oostelijke grenzen en daarom is de geestdrift voor
Krngerinzonderheid opgewekt door de met geenerlei
verantwoordelijkheid bezwaarde nationalisten en anti-
Dreyfnsards, verstomd met den nagalm der juichtonen
bij zijn doortocht, en uit zich de wrevel over Engeland's
gedrag in niets anders dan in hatelijke caricaturen op
zijn regeerders en zijn leger.
Rusland heeft in China en Midden-Azië zoo groote
belangen dat die geheel zijn politiek beheerschen en
het zich niet kan laten afleiden door de gebeurtenissen
in Zuid-Afrikawaar het geen belangen hoegenaamd
heeft. Wel heeft het er belang bijdat zijn groote
mededinger daar ernstig en lang wordt bezig gehouden.
De Noord-Amerikaansche Republiek heeft verplichting
aan Engelandomdat bet haar geen strootje in den
weg heeft gelegd bij de uitvoering harer plannen tegen
Cuba en de Philippjjuen. Het zijn verwante staten en
volken, beide overtuigd van hun voortreffelijkheid boven
de overige menschenkinderen en zeker dat Angel-Sak
sische leidinghetzij goed- of kwaadschiks opgelegd
allen volken tot zegen moet zijn.
DOOR
fi. i: st x K R.
Yeitaling van HERMIN A.
20)
Dit verwijt scheen niet ongegrond, daar Robert er niet
tegen opkwam. Zijn stem klonk iets zachter, toen hii
hernam
»Mijn brieven nu ja, die zullen misschien kort on
scbaarsch zijn geweest, omdat ik niets goeds had mede te
deelen. Ik was vertrokken met de stellige belofte een
iortnin voor ons te verwerven en moest du bekennen, dat
ik dagelijks met nood en gebrek worstelde. Niets, letterlijk
niets wilde mij gelukken. Wat ik ondernam, mislukte wat
ik een enkelen keer won, ging aanstonds weer verloren. En
juist te midden van dat wanhopig worstelen kwam die brief,
dien ik voor een bedekt bedankje opnam mijn antwoord
daarop was een daad van vertwijfeling.''
»En mijn jawoord aan Wilkow was dat ook!" zeide
Elfriede zacht.
»Maar gij werdt toch zijn vronwviel Robert nit
op verwijtenden toon, »en als bittere spot kwam er al
het jaar daarop een keerpunt in mijn leven, 't Gelakte
mij vasten grond onder de voeten te krijgen, en zoodra
ik dien voelde, wist ik ook het noodlot te dwingen. Nu
maakte ik op eens fortuin met duizelingwekkende snel
heid, nu zocht het gelnk mij letterlijk op, nadat 't mij
zoolang had ontweken, maar nn was 't te laat ik had
mijne Elfriede verloren
Verloren?" De jonge vronw zag niet op; zij boog
zich diep over de klaterende bron, toen zij er nauwelijks
hoorbaar bijvoegde
»Gij zijt immers vrij gebleven, Robert, en ik ik
ben 't weer geworden
»Maar gij zijt een ander mensch geworden, Friedel,
Van eeniga bemoeiing van andere Staten in de wereld
politiek kan natuurlijk geen sprake zijn. Italië of Oosten-
rijk-Hongarije zullen er niet aan denken, en de andere
Stateu mogen zich onthouden of aansluiten, volgen of
niet-volgen, maar leiding te geven is voor hen niet weg
gelegd. Al hebben zij belang bij een zaak, macht om hnn
woord kracht bij te zetten hebben zij niet.
Eindelijk hebben zoo ongeveer alle mogendheden van
eensge beteekenis kleinere of grootero belangen in China,
en wat daar gebeurd is en nog te doen is maakt het
wenschelijk, dat een gemeenschappelijk handelen mogelijk
blijve, en de boudgenooten niet wegens andere zaken met
elkander in botsing komen.
Dat dit nu eenmaal zoo is, en de houding der mogend
heden tegenover elkander begrijpelijk maakt, neemt niet
weg, dat het een jammerlijk schouwspel is, dat de open
bare meaning over een politiek, die door zulke lage be
weegredenen wordt beheerscht, en niet vraagt naar recht
en billijkheid, het hare zegt, dat de besten onder de volken
aan hun ergernis en walging lucht geven, en bijval vinden
in het volksgeweten. Misschien is dat nog nooit zoo sterk
het geval geweest als tegonwoordig. Niet alleen is de
afkeer van Engelands gedrag tegenover de Z.-A, Repu
blieken schier algemeen, en onderwerpt men zich met
weerzin aan het feit, dat geen hand wordt uitgestoken
om de Boeren te helpen, maar ook over hetgeen in China
gebeurt durft niemand zich verheffen. Al moeten van
tijd van tijd de moed en de volharding der troepen op
de gebruikelijke wijze van hoogorhand worden geroomd,
men stelt toch het daar te verrichten werk niet anders
voor dan als een droeve noodzakelijkheid, en schaamt
zich niet zelden van hetgeen er wordt bedreven en bnit
gemaakt melding te maken.
Dat dit alles hoegenaamd gemi uitwerking zon hob mn,
dat deze veroordeeling of geringschatting der bedrijven
van het imperialisme volstrekt geen invloed zou hebben
op de internationale politiek, is niet aan te namen. Het
is een stille kracht, die langzaam doorwerkt. Voor een
volk is het nu eenmaal uiterst moeilijk, eigen fouten in
te zien en te erkennen, vooral indien het deswege wordt
veroordeeld, gesmaad of bespot door andere volken, die
het geen haar beter acht, en van wie het niet moeilijk
valt gelijksoortige handelingen aan te voeren. Maar daar
mee is niet gezegd, dat de volken, dia aldus de hande
lingen van huu buren veroordeelen, daardoor niet genoopt
zonden worden op hun eigeE handelingen wat scherper
toe te zien, en voordat de onaangename gevolgen zich
voordoen, zich af te vragen hoe zij zeiven zich gedragen,
een geheel ander mensch," zeide hij norsch. Evenals gij
verleerd hebt je vaderland lief te hebben, zoo hebt gij ook
geen hart meer voor mij. Indertijd, bij onze laatste ont
moeting te Corfu, zou één woord van je het lot van ons
beiden beslist hebben. Ik wachtte daarop. Gij zaagt dat,
maar gingt heeu en liet mij voor de tweede maal alleen."
»Nu, dan ben ik vandaag gekomen." Z|j was opge
staan; haar donkere oogen zwommen in tranen. Ik kwam
wel omdat ik vreesde dat ge stervende waart, maar ik
kwam toch naar je toe."
»Naar mij Adlau zag haar éen oogenblik verbaasd,
vragend aan. Op eens doorgrondde hij do waarheid. »Wist
ge dan Hadt gij gehoord
»Dat gij gevallen waart, ja 1 Mijn vader gchreof mjj,
dat gij zwaar gewond waart en het ergste te vreezen was,
en toen had ik rust noch dnur en vloog hierheen. O,
't waren akelige uren en dagen maar mijn angst was
zoo groot ik wilde naar je toe."
Haar tranen lieten zich niet langer bedwingen en ze
lennde met het hootd tegen zijn schouderal lang had
hjj de armen uitgestrekt en haar aan zijn borst getrokken.
»Friedel 1" Robert's stem beefde, maar klonk innig
teer. »Friedel, wij kunnen 't niet zonder elkaar stellen,
wij hebben 't dikwijls genoeg geprobeerd. Gij en ik, wij
behooren nu eens bij elkander, we willen dan ook to
zamen zoekenwat geen van ons beiden alleen heeft
kunnen vinden het geluk 1"
Friedel antwoordde niet, maar onttrok zich ook niot
aan zijn omhelzing. Aan hunne voeten borrelde en mur
melde de bron en opnieuw verhief zich een geruisch
en gefluister als een wegstervende echo Het gelnk
Het gelnk
De geheimraad Rattenstein zat nog onder de vera,nda
met zijn gast en keek op zjjn horlogenu, dacht hij,
kan dat geval in het bosc'n van Reichenau toch wel klaar
gespeeld zijn. Welborn, wien de vaderlijke zorgeloosheid
onbegrijpelijk voorkwam, was al lang ongerust geworden
over het langdurig uitblijven van de jonge vrouw. Hij
zoowel tegenover hun naaste omgeving als in verre
gewesten, ook tegenover volken die zij nu eenmaal onder
de onbeschaafde of half beschaafde rangschikken. Zelfs
van het volk, dat midden ini den strijd allerminst ge
schikt is om eenig jnist oordeel te vellen, half verblind
en half in zijn verbittering opzettelijk of onwillekeurig
het licht schnweude, mag worden aangenomen, dat het
van de juistheid althans van sommige beschuldigingen
heimelijk meer gevoelt, dan het openlijk wil erkennen.
Het is niet aan te nemen, dat daarvan voor de toekomst
niets zon overblijven, als eenmaal de hartstocht en het
misplaatst eergevoel tegenover andere natiën met alle
daarvan onafscheidelijke verblinding zjjn geweken. Het
is, om een voorbeeld te noemen, niet aan te nemen, dat
van de mokkende stemming waarin tegenwoordig het
Duitsche volk tegenover de uitingen van zijn Keizer
verkeert, van de half uitgesproken, hall gesmooi de, maar
daarom niet minder duidelijke veroordeeling der door
hem gevolgde politiek, al is zij onder de tegenwoordige
omstandigheden onmachtig daarin eenige verandering te
brengen, niet een invloed zon uitgaan, die zich later zal
openbaren. De openbare meening is een macht, die zich
vroeger of later doet gevoelen, en hoe sterker het contrast
is tusschen de door haar gehuldigde gevoelens en de
werkelijkheid, hoe eerder verandering te wachten is.
TER PERSE is:
DOOR
Ambtenaar ter Gemeente-Secretarie te Alkmaar en
Secretaris der gemeente Oudorp.
In bovenstaande handleiding heeft eik lid van een
stembureau een hoogst nauwkeurige gids tot in de ge
ringste bijzonderheden voor hetgeen hij te doen en te
laten heeft. Bij het vele dat in een stembureau is in acht
te nemen, kan een dergelijke handleiding niet anders
dan welkom zijn voor hen, die in den regel niet in de
finesses der kieswet doorkneed zijn. 't Zal o.i. aanbeve
ling verdienen deze handleiding ieder der leden van het
stembureau bij hunue benoeming thuis te zenden. Zij
kunnen zich dan geheel voor hun arbeid voorbereiden.
Uw dw. dn.,
HERMs. COSTER ZOON.
vreesde, dat haar het een of ander ongeval in het-bosch
was overkomon en sloeg juist ten tweeden male voor, haar
te gaan opsporen.
»Dat is niet noodig, daar bomen ze alriep de oude
heer, op het ijzeren hek wijzende, waar de vermiste zich
juist vertoonde maar niet alleen.
»Goddankzeide Welborn. »Maar mijnheer Adlau is
er ook b|j. Nu, natuurlijk, bij is ook haar naaste
buurman."
Ja, ik vind dat ook heel natuurlijk maar excuseer
mij nu even riep Rottenstein, terwijl hij met jeugdige
vlugheid opsprong en de trappen afsnelde, de aankomenden
tegemoet. Welborn stond ook op en maakte zich gereed
hem te volgen. Hij vond 't ook heel natuurlijk dat
Elfriede zich in de wijd geopende armen van haar vader
wierp, maar toen kwam er iets, dat hij vreemd vond.
De oude heer wendde zich tot Adlau en stak hem de
hand toe en deze sloeg de armen om zijn hals eu drukte
hepa aan zijn borst. Dat scheen wel een beel intieme
vriendschap en nabuurschap te zijn geworden zou
mevrouw Wilkow niets daartegen hebben? Ferdinand
zette jnist den voet op de bovenste trap, en zie daar
sloeg die vriend en buurman eensklaps den arm om de
jonge vrouw en knste haar, hier, middenin den tuin
middenop den dag, en zij scheen 't volkomen met hem
ééns te zijn
Do jonge man bleef als een zoutpilaar staan. Hjj was
nooit vlug van begrip, maar bij dit gezicht liet zijn be
vattingsvermogen hem geheel in den steek. Het volgend
oogenblik evenwel ging hem een licht op, daar de luide,
vroolijke stem van den ouden heer tot hem doordrong
»Hebt gij je dus verloofd, kinderen? Dat dacR ik al
omdat ge zoolang uitbleeft, en 't is geen verrassing meer
voor mijIk zat ai een half nnr onder de veranda, op
het aanstaande bruidspaar wachtende. Maar pleizier doet
't mij allemachtig veel pleizier."
Hij breidde de armen uit en nu begon bet omhelzen
opnieuw. Den ongelukkigen Ferdinand werd 't groen en
geel voor de oogen. Hij had nog net bezinning genoeg,
om Ijlings zijn weerglas van de tafel te nernon en daarmee
