Onze Koningin in Duitschland.
No. 68. Tweede blad.
Honderd en derde jaargang.
1901.
ZONDAG
9 JÜNI.
FEUILLETON.
Nederland.
Annie E. Holdsworth.
Schrijfster van „Dolores."
E 00!
Deze Courant wordt ilia§da g-, Honderd a g-
on Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80 franco door het
gebeelo rjjk f 1,
3 Nummers f O,O#. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prfls der gewone advertentlen
Per regel fO,I8. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
en ZOON.
Telel'oonnuwiuer3.
Valt er buiten onze grenzen nog wel iets voor, waarin
een Nederlander thans belang stelt, behalve den oorlog
in Zuid-Airika en wat daarmee in verband staat Veel
kan het niet zijn. Zijn aandacht wordt in de eerste plaats,
en volkomen te recht, in beslag genomen door de zeer
belangrijke verkiezingen le voor de Provinciale Staten,
op zich zeiven reeds voor allerlei belangen van zooveel
gewicht en daarenboven kiescolleges van de leden der
Eerste Kamer, en 2e voor de Tweede Kamer. Toch doet
dit zijn belangstelling in don Boeren-oorlog niet ver
flauwen, en verheugt hij zich van ganscher harte over
de felle slagen, die tot groote ergernis van de groote
Britsehe oorlogspartij en de nog grooter partij van on-
geloovigen aan de grenzen der Britsehe macht, als een
maal, hetzij dan te recht of ten onrechte, te Londen
besloten is iets door te zetten, aan het zoo talrijke, maar
toch voor zijn taak niet opgewassen Engelscbe leger nu
laatstelijk weer zijn toegebracht. Zij bewijzen ook voor
de verbaasde Engelschen, dat de oorlog nog in 't geheel
niet uit is, en nog wel in iets anders bestaat dan in het
uiteenjagen en bemachtigen van >stroopende benden."
In alles wat onze Koningin weervaart, ook buiten de
grenzen van haar vaderland, stellen wij Nederlanders
belang. En nu is het een onwedersprekeiijk feit, dat
wat haar verschijning over haar en ons land doet zeggen
of schrijven, zoo gunstig en welwillend luidt als maar
mogelijk is. Door den Duitschen Keizer is zij ontvangen
niet alleen met alle eer die aan het hoofd van een on-
afhankelijkon staat toekomt dat spreekt van zelf
maar daarenboven met een waardeering van haar Stamhuis
en het Nederlandsche volk, die niets te wenschen over
laat. Nederig erkent hij wat het Huis van Hohenzollern
en het Duitsche volk aan de Oranje's en aan Nederland
sche handelaars zeevaarders en scheepsbouwers nebben
te danken en met nadruk uit hij den wenscb voor een
voortdurende goede en vriendschappelijke verhouding.
Hij gewaagt van onzen heldenstrijd, die Duitsche dichters
heeft bezield en wij vragen ons af, of hij daarbij ook
niet moet gedacht hebben aan een anderen heldenstrijd,
die op dit oogenblik door onze stamverwanten wordt
gestreden. Want het is niet anders, bij alles wat de
Duitsche Keizer doet of spreekt op internationaal gebied,
denken wij aan zijn beroemd telegram aan Kruger in
den tijd toen een particuliere vrijbuiterstocht de Z.-A.
Republiek bedreigde, en aan zijn latere houding, toen
een officiëele vrijbuiterstocht in den vorm van een oorlog
VAV
3)
Zaterdags-avonds zat ze voor het raam aanteekeningen
te maken van al wat ze zag. Die tooneelen werkten op
haar verbeelding en op haar medelijden en gaven haar
voor 't eerst eenig begrip van den strijd om het bestaan.
Deze hadden hare gedachten gericht op het probleem
van het volk. Dit had ook een eigenaardige kleur ver
leend aan haar artikelen, zoodat er een vreemde roode
lichtschijn viel over hare nieuwtjes en mededeelingen uit
de samenleving. Nu en dan verried een dieper rood haar
gevoelig hart. Dit was iets ongewoons en trok de aan
dacht. Catharina Fleming begon bekend te worden als
een vrijmoedige en origineele journaliste. Maar Franklin
bad hare artikelen nooit gelezen en oordeelde haar enkel
geschikt voor de kroniek nit de groote wereld. Hy staarde
naar buiten met een somberen blik.
De stroom van menechen kwam en ging maar al door.
Het_ geroep der verkoopers aan de uitstalkasten klonk
schrilop zachter toon hoorde men het gemurmel van
de stemmen der koopers. Een gil van een kind drong
door het leven heen en overstemde alles. Midden op den
weg raasde en rumoerde eeu twist. Een vrouw kwam
voorbij, een schepsel, dat in wanhoop haren ondergang
tegemoet liep
Franklin lette op niets. Het verdroot hem, dat Ca
tharina zijn kritiek over haar gehoord had. Hij hield
niet van moderne vrouwen en geloofde niet aan de recht
matigheid harer eischenmaar hij had dit nooit aan
voor hetzelfde doel was ondernomen, aan zijn hulde aan
lord Roberts, waaraan wij weer herinnerd worden, nu
hij aan Prins Hendrik der Nederlanden dezelfde hooge
onderscheiding verleende, die hij aan den Engelschen
opperbevelhebber van het leger in Z.-Afrika schonk.
Die mocht meenen, dat wij den Duitseaen Keizer van
onoprechtheid verdenkenbedriegt zich. Wij gelooven,
dat hij oprechtelijk meent wat hij zegt, op het oogen
blik dat hij spreekt. Machtig is bij hem de indruk van
sommige gebeurtenissen en hij geeft aan den eersten
indruk uiting op een wijze, die tot voorzichtige voor
schriften heeft geleid, om te voorkomen dat alles wat
hij bij zekere gelegenheden zegt, openbaar wordt gemaakt.
Hij is daarenboven een gastheer die er prijs op stelt,
hen die eenmaal zijn gasten zijn, op luisterrijke wijze
te ontvangen, hun aangename diugen te zeggen en een,
naar hij hoopt, onvergetelijken indruk bij hen achter te
laten. En hetzelfde beoogt hij, ook waar hij niet als
gastheer, maar als de »hooge gast" vertoeft. Daarbjj
wenscht hij blijkbaar inzonderheid de vredevorst te zijn.
Hij wenscht geen oorlog. En inderdaad waarom zou hij
Waarom, tot welk doel, om welke reden, tot herstel van
welke grieven zou het Duitsche Rijk een oorlog wen
schen Hij wenscht een sterk leger, om aan het Duitsche
volk volkomen veiligheid te verzekeren en onschendbaar
heid van zijn nu eenmaal door oorlogen verworven grond
gebied. Hij kan tevreden zijn met den bestaanden toe
stand behoudens ae noodige maatregelen om Polen en
Sleeswijk en Elzas-Lotharingen zoo mogelijk wat meer
Duitsch te maken., Hij wenscht uitbreiding van handel
en zeevaart, bet bezit van koloniën en daarom ook van
een voldoende zeemacht. Daarvoor is vrede noodig met
andere machtige staten, en dien vrede wenscht hij te
verzekeren op alle mogeljjke wii ui.
Duitschland heeft een bondgenootschap met Oostenrijk-
Hongarjje en Italië, en is er op uit om dat bondgenoot
schap ook na het verstrijken van den gestelden termijn
te vernieuwen. Is het daarom op gespannen voet met
Rusland en Frankrijk? Integendeel. Met Rusland is de
verhouding van bijzonder vriendschappelijken aard, en
tegenover Frankrijk is de Keizer zoo beleefd en voor
komend mogelijk. Hij deelt het telegram mede, waarin
de Russische Keizer hem met de terugkomst van Waldersee
na den wel volbrachten arbeid in China gelnkwenscht,
en zegt vleiende woorden tot de Fransche officieren in
zijn nabijheid. Hij beschouwt hen bijna als kameraden,
en verheugt zich over het boven alles heuglijke feit, dat
Duitsohers en Franschen naast elkander als wapenbroeders
hebben gestreden in Oost-Azië. Niemand is van 's Keizers
Catharina laten merken. Ze was gevat en ze was knap,
en hij had langzamerhand Mark's opinie omtrent haar
overgenomen en had evenals Mark een kameraad in haar
gevonden. Ze waren goede vrienden geweest, en 't lag
volstrekt niet in zijne bedoeling, twist met haar te zoeken.
Hij mocht haar wezenlijk graag. Maar van avond had
ze hem teleurgesteld. Een vrouw, die de macht liefhad
en daarnaar streefde, verloor noodwendig haar sexe. En
hij wilde zich dit met gaarne van Catharina voorstellen.
Plotseling wendde hjj zich om en betrapte er haar op
dat ze Mark een zoen gaf. Ze hief zich op en wierp
hem een uitdagenden blik toe, terwijl ze een kleur kreeg.
Hij slenterde de kamer door en deed, alsof bij niets
gezien had. »En wat znlt ge doen met uw macht, als
ge die ooit mocht krijgen, Miss Catharina?" zeide hg
achteloos.
»U tot de erkentenis daarvan brengen," antwoordde zij.
»Zóó wreed zondt ge, denk ik, met zijn," lachte hij!
Zijn plagerij gaf nieuw voedsel aan hare verbolgenheid.
Goeden nacht," zeide ze koel, en verliet do kamer.
In haar slaapkamer begaf haar echter haar zelfbeheer-
sching. Beleedigd, boos, verontwaardigd liep ze de kamer
op en neer.
»Hg twijfelde aan haar vermogen. Hij zeide, dat haar
liefde voor het volk bij haar enkel een zaak van gevoel was!"
Het woord gevoel werkte in hare gedachteD als bijtend
voelt- op staal. Was het waar? Had ze de moderne
kwesties nooit beschouwd van hun praktischen kant?
Ze leende het oor aan de ideeën rondom haar en bracht
ze in omloop als ze sprak of hare artikelen schreef.
Maar waren ze eigenlijk wel meer dau het kleingeld van
haar belangstelling, waarmee ze zich een weg baande
onder de arbeiders Ze gevoelde veel sympathie voor
de zaak van 't volkmaar was het om de zaak zelve
of terwille van Franklin, die er in leefde Die gedaente
wierp ze verre van zich. Nood, het was niet geweest ter
wille van hem Ze had het onderwerp bestudeerd om
de zaak zelf, en omdat haar daardoor een nienwe wereld
geopend werd. Ze had het gedaan met dezelfde belang
stelling als ze te Newnham voor haar studie gekoesterd
allen omvattende vriendschappelijke en vredelievende ge
zindheid uitgesloten. Wij weten het, ook den Sultan van
Turkije noemt hij zijn vriend. En als hij oorlog voert
in China, dan is het een beschavingskruistocht tegen
het gele ras, in bondgenootschap met alle beschaafde
natiën, tot duurzame bevestiging van den algemeenen vrede.
Wat na de ontvangst van onze Koningin betreft, doet
het ons goed., dat die ook van de zijde van het Duitsche
Volk zoo welgemeend on hartelijk is geweest, dat blijk -
baar de gedachte aan onze Zaid-Afrikaansehe stamge-
nooten en aan »de Gelderland" daarbij niet zonder invloed
is gebleven, en dat men haar in 't bijzonder heeft ge
huldigd, omdat zij, zooals een lid van den Duitschen
Rjjksdag het uitdrukte, »de eenige man is op een Eu-
ropeeschen troon." Wij hopen, dat de Keizer daarvan
iets zal hebben gemerkt. Hij zal er toch ook wel prijs
op stellen met zijn eigen volk in vrede te leven.
Het betrekken van een kamp door jongelieden»
Op gelijken voet ais ten vorigen jare zal, bij vol
doende deelname, ook dit jaar en wei op 29 Juli
voor jongelieden de gelegenheid worden opengesteld, om
gedurende een 27-tal dagen een kamp te betrekken
bij Laren.
Aan dat kamp, hetwelk onder bevel staat van een
officier en waar een officier van gezondheid is belast
met den geneeskundigen en hygiënischen dienst, kunnen
deelnemen
a. Vrijwilligers van het Reservekader, die niet bij hun
korps onder de wapenen zijn
b. Zij, die voldaan hebben aan het toelatingsexamen
tot het reservekader
c. Zij, die toegelaten zijn tot de 4de of een hoogere
klasse eener Hoogere Burgerschool of van een Gymnasium
met 3-jarigen cursus of die op andere wijze aanspraak
maken op vrijstelling van het onder b bedoelde toelatings
examen.
Zij, die aan dat kamp wenschen deel te nemen, moeten
hun voornemen daartoe uiterlijk op Donderdag den 25
Jnli a.s. schriftelijk en onder nauwkeurige opgave van
hnn adres hebben medegedeeld aan den hoofdofficier voor
het Reservekader te 's-Gravenhage, Paramaribostraat 11,
die tevens bereid is zoo noodig, ter zake nadere inlich
tingen te verstrekken.
De jongelieden-, onder c bedoeld, moeten bij hunne
aanmelding tot deelname aan den hoofdofficier voor het
reservekader overleggen een bewijs, afgegeven door het
De aandacht wordt er in het bijzonder nog eens op ge
vestigd, dat bedoeld toelatingsexamen dit jaar plaats vindt
op den 25 Juli en dat men om aan dit examen te kunnen
deelnemen zich vóór 25 Juni moet hebben aangemeld
ten bureele van den hoofdofficier voor het Reservekader.
had Ze ging met een ruk overeind zitten Die
inspannende studie interesseerde haar nu niet meer. Was
misschien hare belangstelling in sociale vragen eveneens
zoo'n vooibijgaande phase in haar leven Zou die den
zelfden weg opgaan als hare belangstelling voor Franklin,
die was gestorven in het unr, dat nu achter haar lag
Oppervlakkig, onbeduidend, onoprecht! Zoo was zijne
opinie omtrent haar, terwijl ze meende, dat hij onder
deu indruk was harer voortreffelijkheden en er zich door
aangetrokken voeldeNu al maanden lang deelde ze
in al wat hem belang inboezemde, vroeg zijn opinie
omtrent allerlei, schikte zich naar hem, toonde openlijk
hare bewondering voor hem en met welk gevolg Om
nu te bemerken, dat ze voor hem n ets was dan een
sentimenteele vrouw, waarschijnlijk wel hem tot last was.
Haar moed begaf haar. Ze smaakte al de bitterheid
van het lot der vrouw, zwijgend af te wachten, terwjjl
de liefde voorbijging, geen enkel teeken te geven, terwijl
het geluk geblinddoekt voortstrompelde.
Ze klemde de handen ineen eu liep maar steeds de
kamer op en neer. Toen hief ze trotsch het hoofd op.
Nu, eigenlijk maar beter, dat ze 't nu wistbeter
maar, dat hij heenging vóór hij onmisbaar voor haar
geworden was. Nu kon ze bewijzen voor hem en voor
zichzelve, dat zij zich bjj de beweging had aangesloten
ter wille van het volk. Zij zou er zich aan geven zonder
den zwakken, vrouwelijken wensch Franklin's werk met
hem te deelen
Ja, laat hij maar gaan. Wat zeide hij ook weer?
»Ale de halfgoden gaan, verschijnen de goden
HOOFDSTUK II.
De stem des volks.
De volgende dag was een Zondag. Catharina werd
wakker met eeu pijnlijk en onaangenaam gevoel. Terwijl
ze zich bewast was van iets akeligs, zweefde ze een
oogenblik tusschen de twee werelden van slapen en
