Ml LETEDOEL.
No. 78.
Honderd en derde
jaargang.
1901.
WOENSDAG
3 J U L I.
Buitenland.
FEUILLETON.
Hondenbelastin g\
Annie E. Holdsworth.
Schrijfster van „Dolores."
12)
Ai.kMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-
an Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar t O,SOfranco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Pr{]s der gewone advertentlen
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON.
Telefoonnummer 3.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter algemeene kennisdat ieder eigenaar, bezit
ter of houder van een of meer aan de belasting onder
worpen honden verkregen na 31 Januariverplicht is
binnen acht dagen na het verkrijgen daarvan aangifte te
doen en de daarvoor verschuldigde belasting te betalen
ten kantore van den gemeente-ontvanger
dat die belasting voor honden, vóór 1 Juli verkregen
ten volle, voor honden op of na 1 Juli verkregen ter helfte
verschuldigd is
dat van geconstateerde overtredingen proces-verbaal zal
worden opgemaakt.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar G. RIPPING Voorzitter.
2 Juli 1901. O. D. DONATH, Secretaris.
IIKliUlK. Andries de Wet de neef van den be
roemden Boerengeneraaldie, gelijk men weet, Europa
doorreist om de zaak van het recht te bepleiten, hield
verleden week een redevoering in den Alhambra-Schouw-
burg te Brussel (waarvan toevallig de meeste aandeelen
in handen der lamilie Chamberlain zijn).
Het gedrang van het publiek, dat toegelaten wenschte
te worden, was zoo groot, dat een kwartier na de open
stelling van de zaal nog geen mensch binnen had kunnen
komen. Toen de bijeenkomst werd geopend was niet
alleen in de ruime zaalmaar ook in de gangen geen
plaats onbezet.
De Wet beschreef in treffende bewoordingen den treuri-
gen toestand, waariu zijn landgenooten gebracht zijn door
de Engelsche generaals en viel heftig Chamberlain aan
Het publiek gaf door applaus zijne instemming daar
mede te kennen.
Na afloop der lezing werd de Wet door een ontzaglijke
menigte voorafgegaan door muziek en vaandels en onder
het zingen van het Transvaalsche volkslied, begeleid naar
het lokaal eener Hollandsche vereeniging, waar een receptie
plaats bad. Onderweg spande men de paarden van het
rijtuig van de Wet uit en trok dit voort tot de Grande
Place. Een kleine groep, die zich naar de Engelsche
ambassade wilde begeven werd door de politie uiteen
gedreven arrestaties werden er niet gedaan.
DUITSCMiAND. De Duitsche pers laat zich zeer
kras uit over hetgeen uit de mededeelingen van Miss
Hobbouse en anderen omtrent de behandeling in de Boe
renkampen blijkt zoo schrijft de «Voss. Zeitg."
«Toen in de zeventiger jaren de Turken met onbarm
hartige wreedheid tegen de Bulgaren woedden, om hun
afval van het Osmanische rijk te voorkomen, ging in
Engeland een kreet van verontwaardiging open de
Engelsche verbolgenheid steeg nog toen voor een jaar of
vijf de Turken te vuur en te zwaard tegen de Armeniërs
te keer gingen.
»Maar erger dan thans de Britten in Zuid-Afrika heeft
VAN
»Ik sliep niet,'' antwoordde ze, terwijl ze op ging
zitten en met de oogen knippend den optocht der goden
zag verdwijnen.
»Nu, dan droomde je," zeide hij zijne handschoenen
op tafel werpend. »Iets bijzonders?'' voegde hij er
schnchter bij, daar hij het rose couvert bemerkt had.
»Zaker riep ze uit. «Denk eens, Mark Ze willen
dat ik op het Arbeiders-Congres zal spreken, als verte
genwoordigster der arbeidstersEn ik zou er nog in
geen jaren aan gedacht hebben
»Pjoe floot Mark met een verhengd gezicht. «Nujjj
komt vooruit, Kit. Denk je, dat je 't kunt
Ze hief zich op en ging voor hem staan haar zwarte
japon maakte haar fignur nog slanker dan gewoonlijk en
haar bloote hals en armen tooDden flinke spieren.
»Vind-je, dat ik er uitzie, alsof ik het kan vroeg ze
»Ik kan niet zeggen, dat ik eenig spoor van zwakheid
zie," zeide Mark lachende. »Wat me meer frappeert, is
de weinige overeenstemming tusschen deze kleeding en
de vertegenwoordigster der arbeidsters."
Catharina's gelaat betrok. »Je denkt, dat het mij geen
ernst is, omdat ik als de vrouw-met-een-doel niet in zak
en assche ga," zeide ze bitter.
»Nu, heusch Kit, lieveling, als je er even over nadenkt,
zul je wel inzien, dat je niet handelt als een vrouw
wier harte bloedt om het leed van het volk. Je zit te
klinken in Park Lane en draagt purper en fijn lijnwaad.
Turkije het nooit gemaakt tegen Bulgaren en Armeniërs.
En dat Engeland thans zwijgend aanziet, hoe zijn troepen
woeden tegen het vrije Christenvolk der Boeren in Atrika,
hoe de vrouwen en meisjes worden behandeldhoe grijs
aards en kinderen met de weerlooze vrouwen worden
opgesloten in kampen, waar zij aan den honger en aan
allerlei ziekten blootstaan, hoe de hoeven der verdedigers
van de vrijheid worden verbrand en ai hnn bezit wordt
vernield dat het Engelsche volk dit ontzettende ziet
gebeuren en in plaats van te protesteeren, het goedkeurt
en dekt met zijn vlag dat zal ten eeuwigen dage een
schandvlek blijven op den Engelschen haam."
Voor den Keizer, die Krnger weigerde te ontvangen,
en lord Roberts de hoogste Dnitsche ridderorde verleende,
moeten dergelijke uitlatingen geen aangename lectuur zijn.
Het transportschip «Wittekind" is met 415 man
herstellende Duitsche soldaten uit China ta Biemerhaven
aangekomen. Aan boord bevond zich in twee kisten het
stoffelijk overschot van generaal von Sahwartzhoff en dr.
Kohlstock. Een plechtige lijkdienst werd gehouden, waarna
met militaire eerbewijzen de kisten per specialen trein
naar Berlijn werden overgebracht.
EMGEJLAAD. Het officiëel rapport over den hongers
nood in Britsch-Indië vermeldt nog steeds een vermeer
dering der ellende. De regenval is nog altjjd onvoldoende
voor de eischen van den landbouw; de prijzen der levens
middelen stijgen, maar zijn nog niet zoo hoog als in den
hongersnood van 1899/1900.
Op 22 Juni werden in het geheel van staatswege onder
steund 531,000 personen, waarvan 430,000 alleen in het
presidentschap Bombay.
ZUID-AFRUKA. Nadere berichten omtrent den
aanval op Richmond melden
De vijand, onder Malan, ongeveer 300 man, viel de
stad aan; Richmond werd verdedigd door een detachement
North Staflordsbire Militia, onder kapitein Hawskshaw, en
door de Town-Guards.
Drie sangars (kleine versterkingen), buiten de stad,
waren in handen der Boeren. Da vestingdie openstond
naar den kant van een der Boerensangars, werd hevig
bevuurd, uren lang.
In den loop van den dag zond Malan drie malen een
boodschapper, om te vragen of de Btad zich nog niet overgaf.
Ten laatste slaagde een troepje Boeren er in de stad binnen
te dringen en een sangar te nemen, die op het Markt
plein stond.
Daarna werd er meer dan twee uren op de verdedigers
geseboteu, maar de Engelschen hielden dapper stand. Toen
de Boeren zagen, dat zij de versterking niet konden
krijgen, richtten zij hun aanval op een andere sangar in
de stad, die bezet was door acht man. Deze hielden stand
van elf unr 's morgens tot 5 uur 's middags. Toen gaven
zij zich over.
In den nacht kwamen de hulptroepen. De Boeren
trokken toen af. Zij maakten twaalf paarden buit. Het
gevecht duurde twaalf uur. De Boeren verloren 5 dooden
en 7 gewonden, de Engelschen ze3 dooden en 6 gewonden
Een telegram van Kitchener van den 29 luidt
»De Boeren vieien in den nacht van 26 Jnni nabij Burg-
spruit twee blokhuizen aan de Delagoalijn aan een ge
pantserde trein kwam ter plaatse en verdreef de Boeren,
die 4 dooden achterlieten en, naar men zegt, nog twintig
dooden en gewonden medenamen. De Engelschen maakten
23 paarden en eenige wagens buit. De Engelsche verliezen
waren 4 licht gewonden.
Depriez, veldkornet van Pietersburg, heeft zich met. 44
man overgegeven."
Latere verlieslijsten zullen vermoedelijk wel aan den
dag brengen, dat er eenige Engelsche dooden en gewonden
vergeten waren in de eerste vreugde over de «overwinning".
„Nu, waarom niet?" zeide ze eenvoudig. «Zon ik er
het volk mee helpen wanneer ik er uitzag als een slons
en nooit verder kwam dan Goodge Street?"
«Je zondt toouen, dat je er recht op hadi één met
hen te zijnen dat was een eerste schrede om hen te
helpen."
«Ik help hen al," riep ze hartstochtelijk. «Ik ben aan
't boek begonnen, dat voor hen de eerste schrede tot een
nienw leven zal worden, en onder de rijken werf ik vrienden
voor hen. Ik zal Miss Gore eens meenemen naar de
lucifers-meisjes. Ik stel me voor, haar ook in de gelederen
te krijgen; haar geld zal een heele st9un zijn."
«Ik hond van dien ondernemenden geest van je," zei
Mark. «Als Tom daar maar iets van bezat, dan was er
nog eenige hoop voor Great Lowlands."
Hij keek onder 't spreken naar het kleine rose couvert
maar Catharina wilde dien blik niet zien.
«Tom, o Tom riep ze uit. «Wat er met hem moet,
dat weet ik niet een heele lijst van zijn tekortkomingen
in moeders brief van heden. Ze zegt, dat ze op 't randje
van den ondergang staan. Nu is hij onzinnig verliefd op
een of ander meisje, en verwaarloost zijn werk door met,
haar zijn tijd zoek te brengen, en moeder zegtMaar
daar is de brief, lees maar zelf."
Mark nam den brief, dien ze hem reikte. Hij fronste
het voorhoofd onder 't lezen en keek toen naar Catharina,
«Moeder heeft groot gelijk, Kitjij znlt er heen moeten
om ze er weer boven op te brengen."
Catharina hief met een ruk haar hoofd op. Haar gelaat
was vuurrood.
Wathijgde ze.
Voor haar blik het hij de oogen zinken en zenuwachtig
frommelde hij den brief tusschen zijn vingers.
«Wel, Kit, 't is een onloochenbaar feit, dat ze jou
thuis noodig hebben, al was 't maar alleen om dien
jongen te verhinderen, een of andere dwaasheid te begaan
We hoeven nu juist geen boeremeid in de familie te
krijgen, zie je. De dingen gaan heelemaal te gronde
moeder is ziek en uitgeput, 't Is jou aangewezen plicht
je werk hier op te geven en er heen te gaan."
Een papegaal voor de rechtbaak.
Een vreemdsoortige en oneerbiedige getuige ver
scheen dezer dagen voor de rechtbank te Miinchen. Hjj
weigerde zijn naam op te geven en den eed te doen, ver
zette zich tegen zijn verwijdering uit de zaal, krijschte
oorverscheurend en vloog ten laatste den deftigen rechters
om de ooren. Deze rare kerel was een papegaai. Men had
hem vóórgei'oepen om te getuigen wie zijn meesteres was.
Twee vrouwen betwistten elkaar zijn bezit. Beiden misten
haar lorre. Vrouw X zei, dat haar schatje ma-ma, vrouw
Y zei, dkt haar liefje hoe-ra pleegde te roepen. Doch ter
terechtzitting vertikte papje het een snavelvol behoorlijke
taal uit te brengen, zoodat geen rechter ter wereld kon
onderscheiden of het beest ma-ma of hoe-ra riep, maar
de meesten geloofden, dat hij alle vier die lettergrepen
door elkaar haspelde. Daar de rechters uithoofde er geen
benl aanwezig was, de vrouwen niet met het oordeel van
Salomo dreigen en dns haar liefde voor het aardige vogeltje
niet op de proef konden stellen, beslisten zij, dat de zaak
voorloopig onbeslist gelaten, dat de papegaai zoolang op
staatskosten onderhouden en dat er een oppasser bij hem
aangesteld zal worden, om goed op te letten welk der
beide woorden hij het eerst duidelijk zal uitspreken.
Een antl-wlelrljdersgezind paard.
Bij de dezer dagen te Bad-Nauheiin gehouden paar-
denkeuring, zoo vermeldt «Het Rijw.", was o.a. een
paard aanwezig, dat sedert een jaar bitteren haat tegen
alle wielrijders toont. Zooals nog thans een lang litteekeD
op den linkerachterpoot duidelijk verraadt, is dit, overigens
zeer vreedzame dier, eens 's avonds door een wielrijder,
die zonder lantaarn reed, krachtig aangereden en verwond.
Sedert dien tijd spitst de knol altijd de ooren als een
wielrijder hem nadert.
Toen het paard na de keuring werd weggeleid, kruiste
toevallig een wielrijder zijn weg. Met een ruk maakte het
paard zich van zijn geleider los, pakte met zijn bek den
wielrijder in den nek, gelukkig slechts in de kleederen,
eü schudde den verschrikten fietser flink door elkaar. Eerst
nadat de geleider en eenige voorbijgangers met stokken en
paraplnies op het woedende dier hadden ingeslagen, gelakte
het, den wielrijder te bevrijden.
Dierenbescherming.
De Parijsche vereeniging voor Dierenbescherming
heeft aan den gemeenteraad 5000 francs gezonden om
de noodige verbeteringen aan te brengen in de «Fonrrière",
«Mjjn aangewezen-plicht-mijn-werk-h er-op-te-geven-en
er-heen-te-gaan herhaalde Catharina met een pauze na
ieder woord.
«Ja, natuurlijk," zeide Mark. «Iemand moet gaan en
wie is er anders dan jij
«Ik ben niet de eenige van de familie," zei zo lang
zaam. De kleur was gabeel van haar gelaat geweken,
het was wit en onbewegelijk. «Jij b.v. bent er ook nog."
Mark schudde het hoofd.
«Dat is geheel buiten kwestie. Ik ben geen boer. Het
testament van onzen goeden ouden vader toont duidelijk,
dat hij jou hield voor den besten man van ons allemaal.
En bovendien ben jij de eenige, die alles van Tom gedaan
knnt krijgen."
«En wou je nu mijn carrière hier geheel opofferen aan
de hoeve en Tom vroeg ze met verbazing.
Mark's oogen draaiden onrustig heen en weer, toen
hij de tragische uitdrukking op haar gelaat zag. Hij
hield heel veel van Catharina, maar nn stond ze tusschen
hem en zijn plannen voor de toekomst. Als zij naar Great
Lowlands ging, was de moeieiijkheid voor hem op de
gemakkelijkste manier opgelost. Hij speelde met de brie
ven op de tafel. Beiden zwegen.
«Zie je, 't is een qaaestie van plicht, niet van een of
fer," zeide hij ten laatste.
«Maarmijn beroep opgeven sprak Catharina,
vechtende met den brok in haar keel.
Ze zag zoo duidelijk wat het inhield, juist nu de stad
te verlaten haar succes, haar roem, en hare liefde op
geven. Ze zag Great Lowlands voor zich, kaal en droef
en eenzaam. Rondom haar schenen de lichten van Londen
en Franklin's oogen schitterden daar tusschen.
De uitdrukking harer eigen oogen was deerniswaardig.
«Je hoeft je beroep niet op te geven," zei Mark be
moedigend. «Je zondt thuis artikeltjes kunnen schrijven."
«Tusschen het verplegen van moeder, toezicht houden
op de meiden, achterna loopen van Tom, werken op de
boerderij in. O, Mark, wat zouden dat voor artikelen
worden
«Kom, kom, Kit, zóóveel geef je nn niet op," zeide
