HAAR LEVENSDOEL.
No. 81.
Honderd en derde jaargang.
1901
WOENSDAG
10 JULI.
Buitenland.
FEUILLETON.
Annie E. Holdsworth.
Schrijfster van „Dolores."
Ï5)
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Douderda e'
en Baterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden
voor Alkmaak f 0,80 franco door het
geheele rijk f' 1,
3 Nummers f ©,©B.
Afzonderijjke nummers 3 ets.
ïelefoonnu
Prys der gewone advertentlen
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
en ZOON.
BtOljtxIK. Wij hebben reeds melding gemaakt
van de inmenging der politie in het optreden van An-
dries de Wet in Belgie en van de heftige discussie, die
daarover in de Kamer gevolgd is. Thans heeft de Wet
aan het Transvaalsche comité te Antwerpen gemeld, dat
hij de gevraagde lezing niet zal houden. Het comité is
voornemens den heer de Wet te vragen of deze weige
ring in verband staat met de opmerkingen van de Belgi
sche Regeering en mocht het antwoord bevestigend luiden
dan zullen de Nederduitscbe Bond en de Liberale Vlaam-
sche Bond bij de Regeoring protest aanteekenen tegen
de beperking van de vrijheid vau het woord.
CHIflfA. Gelijk men zich herinneren zal, is onder
de vredesvoorwaarden opgenomen de zending van een
Chineesche gezantschap om den Duitschen Keizer leed
wezen te betuigen over den moord gepleegd op den gezant
von Ketteler. Volgens de laatste berichten zal dit gezant
schap den 20 uit Peking naar Berlijn vertrekken. Welk
een schitterende gelegenheid voor Keizer Wilhelm om
over den gepantserden vuist en het Christelijk bescha
vingswerk in het oosten weder eens een hartig woordje
te zeggen
DIIHTSCMjABTD. Vorst Hohenlohe die te Ragas
vertoefdeis na eene kortstondige ongesteldheid aldaar
overleden.
Vorst Chlodwig Karl Victor van HohenloheSchil -
lingstürstprins van Ratibor en Korvei was den 31
Maart 1819 te Rotenberg geboren. Aanvankelijk trad
hij in dienst bij de rechterlij ne macht in Pruisen en ging
later als rijksgezant naar Londen. In 1866 werd bij
minister-president in Beieren, in welke functie hij krach
tig streefde naar de eenheid van Duitschland. Zijn anti-
clericalismevoornamelijk zijn streven naar scheiding
van school en kerkbracht hemdoor den haat der
ultramontanen, in 1870 ten val. Hij bleef echter Beiersch
Rijksraad werd weldra in den eersten Duitschen Rijks
dag gekozen en ging in 1874 als opvolger van Arnim
als gezant naar Parijs. Van 1885 tot 1894 was hij
vervolgens stadhouder van Elzas-Lotharingenwaar hij
met veel takt optrad en in 1894 werd hij opvolger van
Caprivi als Rijkskanselier. Hoe hij die plaats waar hij
zich te zwak toonde om de partijen goed te beheerschen,
weer heeit moeten afstaan aan von Billow ligt nog
versch in 't geheugen,
ESiGEIiAïSD. In antwoord op de vraag van Tom
Healy verklaarde lord Stanley den 6 in het Lagerhuis
niet te weten, dat de vrouw van Christiaan de Wet voor
zich en haar kinderen weigerde voedsel van de Engelschen
aan te nemen (zie ons laatste nummer). Maar hij beloofde
alle mogelijke faciliteiten voor zendingen van levensmid
delen en geld aan de vrouw van den Boerengeneraal.
VA1V
Toen zs haar kopje leeg had nam Tonia de narcissen
op en bracht ze aan Catharina.
»Ik heb narcissen voor u meegebrachtomdat ze uw
evenbeeld zijn. Ja ik zei al eens tegen Mark, je zuster
is net een nareis in haar grappige groene japon, met haar
wit gezichtje en het gele haar boven haar bruine oogen
en dus bracht ik u narcissenWat zegt ge 't
Liefelijke voor de liefelijken
Ze keek met bewonderenden blik naar Catharina, welke
die bewondering niet kon weerstaan, hoewel hare gedach
ten nog bitter waren.
»Ge brengt mij affodillen, de bloemen mijner doode
hoop."
Haar stilzwijgen stemde Tonia ernstig de hoeken van
haren mond zonken eecigszins, toen ze Oatharina's bitter
heid bespeurde.
»Och, ge zijt bedroefd!" riep ze nit»en ik 't
spijt me erg, dat Mark u verdriet veroorzaakt. Hy ver
langt, dat ge Londen met het saaie buitenleven zult
verwisselen, maar mijn wensch is het niet."
Catharina's oogen schoten gevaarlijke vlammen.
»Mark verlangt het alleen, omdat het uw wensch is,"
zeide zij.
Tonina sprong op van haar stoel en knielde opnieuw
naast de sofa neer.
»Och, die domme Mark riep ze driftig. »Ik heb
alleen gezegd Catharina is zoo knapze geeft recepties
voor geleerde vrouwenzij werkt met haar hoofd en
veraeht mij, die enkel knappe vingers heb. Ze is zoo koel,
omdat ze mij haar broer niet waardig vindt
Tonina zweeg met een droeve uitdrukking in haar groote
oogen, en Catharina was getroffen. Ze was ook een beetje
Met spanning ziet men de bijeenkomst der liberale
party op den 9 tegemoetde dreigende scheuring iu de
liberale gelederen schjjnt niet meer te voorkomen en de
liberale pers geeft de raad om de questie van den Zuid-
Afrikaanschen oorlog van het programma te schrappen,
totdat deze beëindigd zal zijn. Daar echter die oorlog
vrjjwel het geheele politieke leven beheerscht, komt die
raad eigenlijk hier op neer, dat de liberale partij, ten
einde de zoo gewenschte eenheid te bewaren, voorshands
geheel ter ruste moet gaan, tot men het weder eeniger-
mate eens kan worden.
De Westminster Gazette" zegt dat verondersteld
mag worden, dat aan den titel van den Koning Edward
toegevoegd zal worden Sovereign of Greater-Britain."
(Sonverein over Grooter Engeland). De tegenwoordige titel
is »Eduard, bij de gratie Gods, koning van hst Vereenigde
Koninkrijk van Groot-Brittannië, Ierland, Verdediger
van het geloof, Keizer van Indië
FltAAKKlJ H. In den avond van den 5 is de
buurt om de avenue Clichy te Parijs in rep en roer ge
bracht door drie opeenvolgende ontploffingen van bommen.
Terwijl de politie bezig was een onderzoek in te Stellen
naar de schade, die een bom achter een schutting in de
rue Pragenard had aangericht sprong een tweede projec
tiel buiten de porto Clicby, vlak bij het bureau der omni
bussen en vijf minuten later had een derde ontploffing
plaats in den Ohemin des Boeufs, leidende naar bet kerkhof
der Batignolles. Hoewel bij geen der drie ontploffingen
persoonlijke ongelukken te betreuren vielen en geen
noemenswaardige schade werd veroorzaakt, heeft het geval
veel onrast verwekt.
ZITID-AFRIKA. De verliezcnlijst van het War
Office voor het Zuidalrikaansohe slagveld geeft weer zware
verliezen. 23 Juni bij Renshoogte 1 officier en 2 man
gesneuveld en 2 zwaar gewond26 Juni bij Plessisdam
1 officier en 6 man gewond3 Juli bij Sandbaker 1 offi
cier en 4 man gewondbij verschillende gevechten 9
man gewond en 4 gesneuveld. Verder 3 man aan ziekte
gestorven en 5 zwaar zieken.
Een telegram van den 7 meldt
>Een Britsche strijdmacht verraste de Boeren op 5 dezer
bij Edenburg. Deze, 19 in getal, gaven zich over. Onder
hen was de commandant Borkhnizen. De Boeren verloren
een doode en twee gewonden."
Blijkbaar dient dit bericht om de pil te vergulden van
het daarop volgend bericht, dat de verwoesting van het
station te sRoodepoort" een is van een reeks aanvallen
op verschillende posten langs de spoorlijn."
Generaal Baden-Powell heet lijdende te zijn aan
malaria die hij heeft opgedaan gedurende zijn dienst aan
de Westkust van Afrika.
Moord.
Te Neerpeltaan de Belgische grensheeft een
verzacht door die voorstelling van haar zelve, recepties
gevende en ze stak hare hand uit en streelde de vingers,
die Tonina had ineengestrengeld. Die aanraking bracht
Tonina in verrukking. Ze greep de smalle vingers en
kuste ze.
s.0 u zult wel van me gaan houden!" riep ze uit.
»U zult bij ons blijven en mij ook knap maken, net zoo
als Mark en uzelf; en met ons drieën zullen we heel
gelukkig zijn."
Jaik zal u wel lief krijgen," zeide Oatharina lang
zaam. »Gij zijt ook als een bloem, de japonica. Het zal
prettig zijn een zuster te hebben En als ik bij u
woon
Peinzend brak ze af en zweeg eenige oogenblikken. De
gedachte dat zij bij Mark niet de eerste plaats zou in
nemen was haar pijnlijk, waar ze Tonia welkom heette....
Maar deze schitterende verschijning en die waardeering
van haar zelve vond ze aantrekkelijk. Met deze rijke
zuidelijke natuur zou ze heel gemakkelyk haar eigon
gang kunnen gaan Glimlachend hief ze 't hooid op
en Tonia sloeg met een kleinen kreet van geluk de armen
om haar heen en drukte haar aan haar hart.
Toen Eranklin, na herhaaldelijk geklopt te hebben, de
denr opendeed en naar binnen keek, zag hij Catharina's
gezichtje als een witte bloem tegen Tonia's donkere
schoonheid aanliggen. Plotseling voelde hij een soort
van wrevel tegen Mark. Oatharina zag er zoo teer nit
zij moest niet worden weggezonden om voor zichzelf te
zorgen, terwijl Mark die sterkere vrouw koesterde en
behoedde.
Langzaam trad hij vooruit, terwijl hij zijn handschoenen
uittrok, en de overstelpende warmte van Tonia's begroe
ting met een toegevenden glimlach opnam.
Toen hij binnenkwam was ze lachend en blozend opge
staan van den grond. Ze gaf hem de hand en ging toen
haastig heen.
Oatharina hief zich op van de sofa, maar Franklin
hield haar tegen.
»Doe dat niet u ziet er zoo gedocht vermoeid uit.
Ik kwam om Mark hij zei om zes uur."
»'t Is nog niet heelemaal zes uur," zeide Catharina.
Haar stem was zeer zacht tengevolge van het vreeselijk
kloppen van haar hart. »Wilt u niet gaan zitten en op
hem wachten voegde ze er met heesch geluid bij, ter
moord plaats gehad. Drie halfdronken kerels kwamen
een herberg binnen en bestelden een glas bier, dronken
het nit en vertrokken zonder betaling. De waard volgde
hen naar buiten en vroeg om betaling, waarop de woes
telingen hem onverwachts met een lang slachtersmes door
het lichaam staken. De dood volgde oogonblikkelijk.
De vrouw van den vermoorde die het vreeselijk tooneel
bijwoondeis daardoor zoo aangegrepen dat haar leven
in gevaar is.
De vrouw van Christiaan de Wet heeft den
volgenden brief gezonden aan de »Daily News".
Johannesburg, 24 April 1901.
Een Engelsch blad heeft mijn portret opgenomen en
daarby geschreven, dat ik thans te Johannesburg woonde
sonder bescherming van de Britsche Regeering". Ik teeken
bij deze krachtig verzet aan tegen het bezigen van zulk
een uitdrukking.
Nadat onze hoeve door de Britsche troepen verwoest en
al onze andere bezittingen vernield of geroofd waren, heb
ik met onze kinderen ettelijke maanden rondgezworven
om niet in de handen der vijanden van ons volk te vallen.
Op 20 Nov. 1900 werd ik gevangen genomen en in een
beestenwagen naar Johannesburg gebracht, ofschoon men
zeer wel wist, dat ik de vrouw van generaal De Wet
was. Daar ik tegen mijn wil hierheen was gebracht na
van al het mijne beroofd te zijn, verzocht ik de militaire
overheden hier om voldoend en goed voedsel.
Men beloofde mij dit eerst, maar een paar dagen later
berichtte men mij schriftelijk, dat men mij alleen voedsel
zou verstrekken, wanneer ik een stuk teekende en daarin
verklaarde, »dat ik zonder middelen van bestaan en ge
heel afhankelijk was van H. M. Regeering."
De genoemde overheden behielden zich het recht voor
dat stuk openbaar te maken. Had ik het geteekend, dan
zou ik mij diep hebben vernederd.
Ik kon mij aan geen vernedering blootstellen, inzon
derheid niet, omdat ik dan den vijand van ons volk ter
wille zon zijn.
Ik heb den vijand om geen gunst gevraagd en ik ben
niet van plan dit ooit te doen. Het is waar, dat ik te
Johannesburg woon, maar het geschiedt tegen mijn wil.
Ik ontvang niets van de Engelschen en begeer niets van
hen te ontvangen. Wat ik behoef, hoop ik te krijgen door
tu8sohenkomst van menschlievende vrienden, niet van de
Engelschen. Ik ben, enz.,
(w. g.) 0. M. DE WET,
vrouw van generaal
CHRISTIAAN DE WET..
Automobielen.
Tijdens de laatstgehouden automobielenwedstrijd
ParijsBerlijn waaraan ook de Engelschman Edge deel
nam, had deze het ongeluk nabij Reims een der nmmie-
banden van zijn rijtuig te verliezen doordien deze nit
wijl ze den onderzoekenden blik der oogen op zich geves
tigd voelde.
Franklin trok een stoel naast de sofa.
»Ge overwerkt n bepaald," zeide hij zonder eenige
voorbereiding, »of misschien hebt ge verdriet?"
Haar vingers pinkten aan een knoop van de sofa. Ze hield
zich nog eens voor, hoe Franklin haar gekritiseerd had
tegen Mark en zoo bedwong ze haar zenuwachtigheid
en keek hem vast in de oogen.
»Ik heb geen verdrieten ik overwerk me ook niet."
»Niet?" Zijn blik rustte even op haar trillende vingers
en stelde daardoor de vraag nog scherper. Hij zette zijn
lorgnet recht en schonk haar een langen scherpen blik
die zeer onlogisch in een zucht eindigde.
»Nu zeide hijde oogen afwendende >als ge myne
znster waart Miss Catharinadan liet ik u geen dag
langer in de stad. Ik zou u naar buiteD staren.
Zijn woorden waren olie in 't vuur.
»Dat dacht ik weldat ik dat aan n te danken had,"
barstte Catharina los. »Ik wist weldat het nooit Mark's
wensch was, mij weg te zenden. Hij heeft nog vertrouwen
in mijmaar gij
»Ja," zeide hy ernstig, wachtende op het einde van
haar zin.
»0 't is al te erg 1" Ze legde hare hand over de oogen.
We waren zoo gelukkig en Mark geloofde in me.
Hij verwachtte alles van me, totdat u totdat n zei..."
»Wat zeide ikzei Franklin door zijn blik niet ver
radende dat hij er zich over amuseerde. Hy boog voor
over om haar gelaat te zienen haar blik trof hem met
de koude en scherpte van staal. Ze hield haar boosheid
in toom en sprak kalm
»U zeidat ik enkel een sentimenteele vrouw was
dat ik geen goed deed aan de Beweging En en
n gelooft niet in mij. Zelfs mijn karakter zegt n, wordt
er minder open dat telde u toch al niet hoog." Ze
trachtte te glimlachten maar haar mond trilde. Door
haar toorn heen speelde iets van zwakheid. Hij verstond
hare oogen niet.
Nu was er geen vroolijkheid meer in zijn blik te lezen.
Nog nooit had hij eenig teeken van zwakheid in haar
gezien ze leek onvrouwelijk zelfs hard in haar
zelfgenoegzaamheid. Die trillende mond deed na een be
roep op zijn kracht. Wordt vervolgd.