HAAR LEVENSDOEL. No. 81. Honderd en derde jaargang. 1901 WOENSDAG 10 JULI. Buitenland. FEUILLETON. Annie E. Holdsworth. Schrijfster van „Dolores." Ï5) ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Douderda e' en Baterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaak f 0,80 franco door het geheele rijk f' 1, 3 Nummers f ©,©B. Afzonderijjke nummers 3 ets. ïelefoonnu Prys der gewone advertentlen Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER en ZOON. BtOljtxIK. Wij hebben reeds melding gemaakt van de inmenging der politie in het optreden van An- dries de Wet in Belgie en van de heftige discussie, die daarover in de Kamer gevolgd is. Thans heeft de Wet aan het Transvaalsche comité te Antwerpen gemeld, dat hij de gevraagde lezing niet zal houden. Het comité is voornemens den heer de Wet te vragen of deze weige ring in verband staat met de opmerkingen van de Belgi sche Regeering en mocht het antwoord bevestigend luiden dan zullen de Nederduitscbe Bond en de Liberale Vlaam- sche Bond bij de Regeoring protest aanteekenen tegen de beperking van de vrijheid vau het woord. CHIflfA. Gelijk men zich herinneren zal, is onder de vredesvoorwaarden opgenomen de zending van een Chineesche gezantschap om den Duitschen Keizer leed wezen te betuigen over den moord gepleegd op den gezant von Ketteler. Volgens de laatste berichten zal dit gezant schap den 20 uit Peking naar Berlijn vertrekken. Welk een schitterende gelegenheid voor Keizer Wilhelm om over den gepantserden vuist en het Christelijk bescha vingswerk in het oosten weder eens een hartig woordje te zeggen DIIHTSCMjABTD. Vorst Hohenlohe die te Ragas vertoefdeis na eene kortstondige ongesteldheid aldaar overleden. Vorst Chlodwig Karl Victor van HohenloheSchil - lingstürstprins van Ratibor en Korvei was den 31 Maart 1819 te Rotenberg geboren. Aanvankelijk trad hij in dienst bij de rechterlij ne macht in Pruisen en ging later als rijksgezant naar Londen. In 1866 werd bij minister-president in Beieren, in welke functie hij krach tig streefde naar de eenheid van Duitschland. Zijn anti- clericalismevoornamelijk zijn streven naar scheiding van school en kerkbracht hemdoor den haat der ultramontanen, in 1870 ten val. Hij bleef echter Beiersch Rijksraad werd weldra in den eersten Duitschen Rijks dag gekozen en ging in 1874 als opvolger van Arnim als gezant naar Parijs. Van 1885 tot 1894 was hij vervolgens stadhouder van Elzas-Lotharingenwaar hij met veel takt optrad en in 1894 werd hij opvolger van Caprivi als Rijkskanselier. Hoe hij die plaats waar hij zich te zwak toonde om de partijen goed te beheerschen, weer heeit moeten afstaan aan von Billow ligt nog versch in 't geheugen, ESiGEIiAïSD. In antwoord op de vraag van Tom Healy verklaarde lord Stanley den 6 in het Lagerhuis niet te weten, dat de vrouw van Christiaan de Wet voor zich en haar kinderen weigerde voedsel van de Engelschen aan te nemen (zie ons laatste nummer). Maar hij beloofde alle mogelijke faciliteiten voor zendingen van levensmid delen en geld aan de vrouw van den Boerengeneraal. VA1V Toen zs haar kopje leeg had nam Tonia de narcissen op en bracht ze aan Catharina. »Ik heb narcissen voor u meegebrachtomdat ze uw evenbeeld zijn. Ja ik zei al eens tegen Mark, je zuster is net een nareis in haar grappige groene japon, met haar wit gezichtje en het gele haar boven haar bruine oogen en dus bracht ik u narcissenWat zegt ge 't Liefelijke voor de liefelijken Ze keek met bewonderenden blik naar Catharina, welke die bewondering niet kon weerstaan, hoewel hare gedach ten nog bitter waren. »Ge brengt mij affodillen, de bloemen mijner doode hoop." Haar stilzwijgen stemde Tonia ernstig de hoeken van haren mond zonken eecigszins, toen ze Oatharina's bitter heid bespeurde. »Och, ge zijt bedroefd!" riep ze nit»en ik 't spijt me erg, dat Mark u verdriet veroorzaakt. Hy ver langt, dat ge Londen met het saaie buitenleven zult verwisselen, maar mijn wensch is het niet." Catharina's oogen schoten gevaarlijke vlammen. »Mark verlangt het alleen, omdat het uw wensch is," zeide zij. Tonina sprong op van haar stoel en knielde opnieuw naast de sofa neer. »Och, die domme Mark riep ze driftig. »Ik heb alleen gezegd Catharina is zoo knapze geeft recepties voor geleerde vrouwenzij werkt met haar hoofd en veraeht mij, die enkel knappe vingers heb. Ze is zoo koel, omdat ze mij haar broer niet waardig vindt Tonina zweeg met een droeve uitdrukking in haar groote oogen, en Catharina was getroffen. Ze was ook een beetje Met spanning ziet men de bijeenkomst der liberale party op den 9 tegemoetde dreigende scheuring iu de liberale gelederen schjjnt niet meer te voorkomen en de liberale pers geeft de raad om de questie van den Zuid- Afrikaanschen oorlog van het programma te schrappen, totdat deze beëindigd zal zijn. Daar echter die oorlog vrjjwel het geheele politieke leven beheerscht, komt die raad eigenlijk hier op neer, dat de liberale partij, ten einde de zoo gewenschte eenheid te bewaren, voorshands geheel ter ruste moet gaan, tot men het weder eeniger- mate eens kan worden. De Westminster Gazette" zegt dat verondersteld mag worden, dat aan den titel van den Koning Edward toegevoegd zal worden Sovereign of Greater-Britain." (Sonverein over Grooter Engeland). De tegenwoordige titel is »Eduard, bij de gratie Gods, koning van hst Vereenigde Koninkrijk van Groot-Brittannië, Ierland, Verdediger van het geloof, Keizer van Indië FltAAKKlJ H. In den avond van den 5 is de buurt om de avenue Clichy te Parijs in rep en roer ge bracht door drie opeenvolgende ontploffingen van bommen. Terwijl de politie bezig was een onderzoek in te Stellen naar de schade, die een bom achter een schutting in de rue Pragenard had aangericht sprong een tweede projec tiel buiten de porto Clicby, vlak bij het bureau der omni bussen en vijf minuten later had een derde ontploffing plaats in den Ohemin des Boeufs, leidende naar bet kerkhof der Batignolles. Hoewel bij geen der drie ontploffingen persoonlijke ongelukken te betreuren vielen en geen noemenswaardige schade werd veroorzaakt, heeft het geval veel onrast verwekt. ZITID-AFRIKA. De verliezcnlijst van het War Office voor het Zuidalrikaansohe slagveld geeft weer zware verliezen. 23 Juni bij Renshoogte 1 officier en 2 man gesneuveld en 2 zwaar gewond26 Juni bij Plessisdam 1 officier en 6 man gewond3 Juli bij Sandbaker 1 offi cier en 4 man gewondbij verschillende gevechten 9 man gewond en 4 gesneuveld. Verder 3 man aan ziekte gestorven en 5 zwaar zieken. Een telegram van den 7 meldt >Een Britsche strijdmacht verraste de Boeren op 5 dezer bij Edenburg. Deze, 19 in getal, gaven zich over. Onder hen was de commandant Borkhnizen. De Boeren verloren een doode en twee gewonden." Blijkbaar dient dit bericht om de pil te vergulden van het daarop volgend bericht, dat de verwoesting van het station te sRoodepoort" een is van een reeks aanvallen op verschillende posten langs de spoorlijn." Generaal Baden-Powell heet lijdende te zijn aan malaria die hij heeft opgedaan gedurende zijn dienst aan de Westkust van Afrika. Moord. Te Neerpeltaan de Belgische grensheeft een verzacht door die voorstelling van haar zelve, recepties gevende en ze stak hare hand uit en streelde de vingers, die Tonina had ineengestrengeld. Die aanraking bracht Tonina in verrukking. Ze greep de smalle vingers en kuste ze. s.0 u zult wel van me gaan houden!" riep ze uit. »U zult bij ons blijven en mij ook knap maken, net zoo als Mark en uzelf; en met ons drieën zullen we heel gelukkig zijn." Jaik zal u wel lief krijgen," zeide Oatharina lang zaam. »Gij zijt ook als een bloem, de japonica. Het zal prettig zijn een zuster te hebben En als ik bij u woon Peinzend brak ze af en zweeg eenige oogenblikken. De gedachte dat zij bij Mark niet de eerste plaats zou in nemen was haar pijnlijk, waar ze Tonia welkom heette.... Maar deze schitterende verschijning en die waardeering van haar zelve vond ze aantrekkelijk. Met deze rijke zuidelijke natuur zou ze heel gemakkelyk haar eigon gang kunnen gaan Glimlachend hief ze 't hooid op en Tonia sloeg met een kleinen kreet van geluk de armen om haar heen en drukte haar aan haar hart. Toen Eranklin, na herhaaldelijk geklopt te hebben, de denr opendeed en naar binnen keek, zag hij Catharina's gezichtje als een witte bloem tegen Tonia's donkere schoonheid aanliggen. Plotseling voelde hij een soort van wrevel tegen Mark. Oatharina zag er zoo teer nit zij moest niet worden weggezonden om voor zichzelf te zorgen, terwijl Mark die sterkere vrouw koesterde en behoedde. Langzaam trad hij vooruit, terwijl hij zijn handschoenen uittrok, en de overstelpende warmte van Tonia's begroe ting met een toegevenden glimlach opnam. Toen hij binnenkwam was ze lachend en blozend opge staan van den grond. Ze gaf hem de hand en ging toen haastig heen. Oatharina hief zich op van de sofa, maar Franklin hield haar tegen. »Doe dat niet u ziet er zoo gedocht vermoeid uit. Ik kwam om Mark hij zei om zes uur." »'t Is nog niet heelemaal zes uur," zeide Catharina. Haar stem was zeer zacht tengevolge van het vreeselijk kloppen van haar hart. »Wilt u niet gaan zitten en op hem wachten voegde ze er met heesch geluid bij, ter moord plaats gehad. Drie halfdronken kerels kwamen een herberg binnen en bestelden een glas bier, dronken het nit en vertrokken zonder betaling. De waard volgde hen naar buiten en vroeg om betaling, waarop de woes telingen hem onverwachts met een lang slachtersmes door het lichaam staken. De dood volgde oogonblikkelijk. De vrouw van den vermoorde die het vreeselijk tooneel bijwoondeis daardoor zoo aangegrepen dat haar leven in gevaar is. De vrouw van Christiaan de Wet heeft den volgenden brief gezonden aan de »Daily News". Johannesburg, 24 April 1901. Een Engelsch blad heeft mijn portret opgenomen en daarby geschreven, dat ik thans te Johannesburg woonde sonder bescherming van de Britsche Regeering". Ik teeken bij deze krachtig verzet aan tegen het bezigen van zulk een uitdrukking. Nadat onze hoeve door de Britsche troepen verwoest en al onze andere bezittingen vernield of geroofd waren, heb ik met onze kinderen ettelijke maanden rondgezworven om niet in de handen der vijanden van ons volk te vallen. Op 20 Nov. 1900 werd ik gevangen genomen en in een beestenwagen naar Johannesburg gebracht, ofschoon men zeer wel wist, dat ik de vrouw van generaal De Wet was. Daar ik tegen mijn wil hierheen was gebracht na van al het mijne beroofd te zijn, verzocht ik de militaire overheden hier om voldoend en goed voedsel. Men beloofde mij dit eerst, maar een paar dagen later berichtte men mij schriftelijk, dat men mij alleen voedsel zou verstrekken, wanneer ik een stuk teekende en daarin verklaarde, »dat ik zonder middelen van bestaan en ge heel afhankelijk was van H. M. Regeering." De genoemde overheden behielden zich het recht voor dat stuk openbaar te maken. Had ik het geteekend, dan zou ik mij diep hebben vernederd. Ik kon mij aan geen vernedering blootstellen, inzon derheid niet, omdat ik dan den vijand van ons volk ter wille zon zijn. Ik heb den vijand om geen gunst gevraagd en ik ben niet van plan dit ooit te doen. Het is waar, dat ik te Johannesburg woon, maar het geschiedt tegen mijn wil. Ik ontvang niets van de Engelschen en begeer niets van hen te ontvangen. Wat ik behoef, hoop ik te krijgen door tu8sohenkomst van menschlievende vrienden, niet van de Engelschen. Ik ben, enz., (w. g.) 0. M. DE WET, vrouw van generaal CHRISTIAAN DE WET.. Automobielen. Tijdens de laatstgehouden automobielenwedstrijd ParijsBerlijn waaraan ook de Engelschman Edge deel nam, had deze het ongeluk nabij Reims een der nmmie- banden van zijn rijtuig te verliezen doordien deze nit wijl ze den onderzoekenden blik der oogen op zich geves tigd voelde. Franklin trok een stoel naast de sofa. »Ge overwerkt n bepaald," zeide hij zonder eenige voorbereiding, »of misschien hebt ge verdriet?" Haar vingers pinkten aan een knoop van de sofa. Ze hield zich nog eens voor, hoe Franklin haar gekritiseerd had tegen Mark en zoo bedwong ze haar zenuwachtigheid en keek hem vast in de oogen. »Ik heb geen verdrieten ik overwerk me ook niet." »Niet?" Zijn blik rustte even op haar trillende vingers en stelde daardoor de vraag nog scherper. Hij zette zijn lorgnet recht en schonk haar een langen scherpen blik die zeer onlogisch in een zucht eindigde. »Nu zeide hijde oogen afwendende >als ge myne znster waart Miss Catharinadan liet ik u geen dag langer in de stad. Ik zou u naar buiteD staren. Zijn woorden waren olie in 't vuur. »Dat dacht ik weldat ik dat aan n te danken had," barstte Catharina los. »Ik wist weldat het nooit Mark's wensch was, mij weg te zenden. Hij heeft nog vertrouwen in mijmaar gij »Ja," zeide hy ernstig, wachtende op het einde van haar zin. »0 't is al te erg 1" Ze legde hare hand over de oogen. We waren zoo gelukkig en Mark geloofde in me. Hij verwachtte alles van me, totdat u totdat n zei..." »Wat zeide ikzei Franklin door zijn blik niet ver radende dat hij er zich over amuseerde. Hy boog voor over om haar gelaat te zienen haar blik trof hem met de koude en scherpte van staal. Ze hield haar boosheid in toom en sprak kalm »U zeidat ik enkel een sentimenteele vrouw was dat ik geen goed deed aan de Beweging En en n gelooft niet in mij. Zelfs mijn karakter zegt n, wordt er minder open dat telde u toch al niet hoog." Ze trachtte te glimlachten maar haar mond trilde. Door haar toorn heen speelde iets van zwakheid. Hij verstond hare oogen niet. Nu was er geen vroolijkheid meer in zijn blik te lezen. Nog nooit had hij eenig teeken van zwakheid in haar gezien ze leek onvrouwelijk zelfs hard in haar zelfgenoegzaamheid. Die trillende mond deed na een be roep op zijn kracht. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1901 | | pagina 1