HAAR LE7ED0EL No. 82. Honderd en derde jaargang. 1901 VRIJDAG „Geslaagd." „Niet geslaagd." FEUILLETON. Zitting van den Gemeenteraad 12 J U LI. Annie E. Holdsworth. Schrijfeter van „Dolores." Woensdag 10 Juli 1901, Zijn zwijgen deed haar gevoelen, dat hg niet van mee-e ning veranderd was. Bevend en met een bleek gezichtj viel ze weer op de sofa neer. ALKJIAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt O 1 m s d a g-, B o n d e r d a g- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprgs per 3 maanden voor Alkmaar i 0,80 franco door het geheele rijk 1 1, 3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers S ets. Prys der gewone advertentien Per regel fO,lö. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER en ZOON. Een tijd van onrust en spanning ligt of zal weldra voor vele ouders achter den rug liggen. Reeds vele maanden te voren werden hunne gedachten bezig gehouden door toelatings-, overgangs- of eind-examens. Hoe dikwerf waren deze 't onderwerp hunner gesprekken! Nu eens leefden zij in hope en dan weer vervulde hen groote vreeze. Wat hing er niet veel van den uitslag af; misschien wel de toekomst van een kind. Geen wonder dus dat soms een gedrukte stemming zich van hen meester maakte. Gelukkig de ouders die, als hun zoon of dochter slagen mocht, daarin ook mogen erkennen 't loon van hun toe zicht bij de studie der hunnen, de vrucht van betoonde belangstelling in hun arbeid. Beklagenswaardig echter zij die, als hnn kind den prijs in den wedstrijd niet verwierf moeten erkennen dat zij zich iets te verwijten hebben. Tot hun schade en schande moeten zij dan belijden dat zjj zich te weinig lieten gelegen liggen aan hun werk, en rich te zelden mee bemoeiden, den hunnen te groote vrijheid gunden welke zij niet konden verdragen, zoodat z'er mis bruik van maakten. Ach veler »niet slagen" bevat 'n vonnis over zwakke liefde welke niet kon weigeren, noch onder tucht plaatsen welke niet vermocht te prikkelen tot krachtiger, aan houdender inspanning, hen desnoods dwingend genoegens op te offeren ter wille van ernstige belangen. Indien zij nu biervan de wrange vruchten plukken, dat zij dan ge leerd mogen hebben uit treurige ondervinding! Welk 'n vreugde heerscht er in de woning, in de harton van ouders, bloedverwanten en vrienden als gij, knaap of meisje, t'huis moogt komen met de bigde tijding: geslaagd! Wij wenschen u, en ook den uwengeluk en verheugen er ons met u over dat gij de kroon erlangt naar welker bezit ge reikhalzend uitzaagt, Leg nu uw schoolboeken maar eens ter zijde, speelt uw spel. zingt uw lied, gaat naar buiten, berijdt uw »wiel." .Haalt, au uw art maar op aan de vrijheid welke ge hebt •verdiend. Driewerf gelukkig De spanning is voorbij. Niet zonder trots vertoont g' uw einddiploma, uw bewijs van toe lating tot eenige inrichting waar g' uw studiën zuit voortzetten omals deze voorbereiding is geëindigd uw plaats in de maatschappij in te nemen. Heerlijk wanneer .ge eenmaal op een welbestede jeugd kunt terug zien. Wat zult ge dankbaar wezen Overdenkt eens, gij alleE die bereiktet waarnaar ge streefdet, deze gedachte »wie slagen anders beschouwt dan als uitgangspunt van nieuwen, moeilijker arbeid, die is inderdaad niet geslaagd Telefoonnummer3. TAN .16) Hij wendde den blik van haar af met een gevoel van verbazing of hij nu al ooit de ware Oatharina gezien had. En hij koesterde een merkwaardig verlangenzich zelf in hare oogen te rechtvaardigen. .Vertel me daar eens alles vanMiss Oatharina.'5 De vriendelijke toon werkte als de wind, die den regen doet neerdruppelen uit zwaar beladen wolken. De tranen, die door geen hardheid zouden zijn te voorschijn ge roepen, kwamen bij het eerste zachte woord. Ze bedokte haar gei&at met de handen en begon te snikken. Franklin kreeg een kleur. Toen stond hij op en liep naar het raam, wa»r hij verlegen en aangedaan bleef staan kijken naar de straat, van niets anders zich bewust dan van 't meisje, dat daar op de sofa lag te snikken. Toen hg zieh weer omwendde, zat ze voor zich uit te etaren maar nu waren er geen harde trekken op haar gelaat en ze kon niet beletten, dat haar lippen trilden. Hij kwam naderbij en zag op haar neer, met de ééne hand in zijn zak, waarin hij eene enveloppe tot een prop ineenfrommelde. »U heeft me zeker verkeerd begrepenik zou u toch nooit zoo'n verdriet hebben willen aandoen." Hij zweeg. Ook zij sprak niet. stelt geen vertrouwen in mijn werk," stamelde zij eindelijk. »'t Is voor iedere vrouw een dwaling, als ze zulk soort van journalistiek op zich neemt als u," zeide hij. »Dat werk doet aibreuk aan de vrouwelijkheid Ge zult dezulke beschaamde het vertrouwen. Dit is van geeste- 1 ijken arbeid het heerlijke dat ieder verworven standpunt een nieuw vergezicht opent. Hoe hooger wj klimmen hoe meer we aanschouwen en dus: te grooter veld er is voor onderzoek. Als menschen vau levenswijsheid en ervaring hebben gezegd tot leerlingen »gij wordt be vorderd", dan beteekent ditwij achten u bekwaam om u voortaan meer in te spannen dan ge deedt tot heden, bekwaam om diepzinniger vragen te overwegen dan ge tot nu onderzocht." Eik .slagen" verhoogt de verant woordelijkheid. Maar ach welk 'n teleurstelling daar nevens .Niet geslaagd", d. i. nog eens overdoen met jongeren in jaren. Ja welk 'n teleurstelling voor u voor nw onders en leermeesters. Geeft toch niet toe aan de nei ging welke zoo licht opweltou op anderen de schuld te werpen. Vraagt u af .ligt da schuld aan mij aan te geringen ijver, aan te zwakke wilskracht, aan eigen waan die doet steunen op onderstelde gaven aan 't niet geluisterd hebben naar raad, aan het te veel deelgenomen hebben aan uitspanningen Erkent zoo noodig schuldwordt nier moedeloos maar grijpt n flink aan en £egt tot u zeiven.ik wil kunnen ik wil slagen 't zal gelukken, ik wil gewekt wantrouwen beschamen." Een harde les worde u tot winst Ook de niet-geslaagde, die niets zich te verwijten heeft, zegga: »ik wil weer strijden.' Wie zich niet laat ontmoedigen, wie met nieuwe veer kracht aan 't werk gaat, moet eindelijk slagen. Gij af gewezene herzie uzelfSchep voordeel uit 't geleden verlies, 't Hoofd omhoog, weer aan het werk met fris— schen moedOpnieuw gestreefdHoudt onafgebroken het doel voor oegen! Slechts langs 't pad van geduld en ijzeren volharding wordt een ac'noon doelwit bereikt Wilbeforce had achttien maal vergeefs in 't Engelsche parlement de afschaffing van den slavenhandel voorge steld. De negentiende keer bereikte hij zijn doel. Eerst heftige tegenstand, toen spot, toen volgde verveling, ein delijk het geweten begon te spreken en de goede zaak zegevierde. A., Juli 1901. J. P. T. A. TAN ALKMAAR. 's namiddags 1 uur. Voorzitter: de heer G. Ripping, burgemeester. Jn onzen gemeenteraad deed zich heden het hier niet me toch niet verkeerd begrijpen 't Is droevig om aan te zien, dat een edele natuur wordt verkleind door onedel werk." Ja, maar 't is niet alleen die journalistiek U heeft ook niet op met mijn werken voor 't volk u meent, dat ik daarbij enkel gedreven word door eerzucht...." Ze hield op, haar ademhaling klonk gejaagd. .Denkt ge, dat er in 't geheel geen eerzucht bij in 't spel was?" vroeg hij. Ze bloosde, maar vervolgde, terwijl ze alle moeite deed, haar stem in bedwang te houden »En u zeide, dat ik niet in staat was, de Geschiedenis der Beweging te schrijven .Dat geloof ik nog," zeide hij kalm. »U vergist nJ" riep ze uit, terwijl ze opsprong. »Ik dikwijls voorkomende geval voor, dat reeds een half uur na den vastgestelden tijd nog maar 8 leden tegenwoordig waren. Om evenwel niet onverrichter zake weer naar huis te moeten gaan, werd den bode gelast een of meer leden alsnor te verzoeken door hunne verschijning den voortgang der vergadering mogelijk te maken. Na bij den heer Boelmans ter Spill bot te hebben gevangen, kwam eindelijk bericht van den heer Glinderman, »dat hij wel even zou komen." We waren dus gered. Inmiddels ging de nog onvoltallige vergadering op verzoek van den heer Kraakman over in een zitting met gesloten deuren. Bij de opening der deuren waren aanwezig 9 leden. 1 Vacature. Afwezig de heereu Boelmans ter Spill, de Sonnaville, de Wit, Rentmeester van den Bosch, Vonk en de Wild. Secretarisde heer C. D. Donath. De Voorzitter opent de vergaderingwaarna de notulen der vorige vergadering worden gelezen en goed gekeurd. Alededeellngen en Ingekomen stukken. Ingekomen zijn a. Brief van den heer S. M. S. Modderman, waarbg hij bericht, de benoeming tot lid der commissie tot wering van schoolverzuim aan te nemen. Voor kennisgeving aangenomen. b. Idem van den heer Sicco Smit, ter mededeeling, dat hij de benoeming tot lid der gezondheidscommissie aanneemt. Alsvoren. c. Idem van den heer D. A. Kerkhoff, met verzoek om ontslag als lid der commissie van toezicht op het lager onderwijs. Eervol verleend met dankbetuiging voor de aan de gemeente bewezen diensten. d. Verzoek van mej. E. M. Buijs om haar weder ge durende een jaar het gebruik van een lokaal der Burger school toe te staan voor het geven van onderwijs in slöjd. De Voorzitter stelt voor dit verzoek in handen te stellen van B. en W. om advies. De heer Kraakman gelooft, dat geen enkel lid bszwaar zal maken om dit verzoek dadelijk te behandelen. Een adres van B. en W. acht hij overbodig, niemand zal er tegen zijn om dadelijk gunstig te beschikken. Alle leden kunnen zich daarmede vereenigen, zoodat het verzoek wordt toegestaan. e. Brief van Ged. Staten ter goedkeuring van het raadsbesluit in zake de overname van straten van den heer C. Schipper. Idem ter goedkeuring van het raadsbesluit tot het doen van uitgaven uit den post onvoorzien van de begroo ting 1900. g. Idem ter goedkeuring van het 2e suppletoir kohier van den hoofdelijken omslag, dienst 1900. e.g. Voor kennisgeving aangenomen. h. Verzoek van den heer P. H. Groebe, waarin hij de tusschenkomst inroept van den gemeenteraad voor de verwijdering van de telefoonpaal voor zijn perceel Lan- gestraat, hoek Krebbesteeg. De Voorzitter zou het betreuren als de raad te dien opzichte een besluit nam, daar de zaak geheel be zel dat ik die schrijven zou, en ik ben er al aan begonnen »Had ik nu geen gelijk, toen ik zei, dat ge u hadt overwerkt, Miss Oatharina De tranen stroomden haar over 't gelaat. Ze was uu te boos om die te verbergen voor de oogen, die met een nieuwe uitdrukking haar aanzagten. In haar hulpelooze kwaadheid was Oatharina aantrekkelijker voor Franklin dan ze ooit was geweest. Zo was niet langer do intellek- taeele vrouw met haar kalmte en onpartijdigheid, maar een eigenzinnig kinden nu moest ze ook als een kind worden gekalmeerd en in toom gehouden. Hij ging opnieuw Daast haar zitten. »Luister eens," zeide hij op vasten toon. »Ge vergist u, als ge meent, dat ik ooit onvriendschappelijk tegenover u gehandeld heb. Ik won graag uw vriend zgn. Wilt ge mij nu als een vriend behandelen en me zeggen, wat er gebeurd is? Waarom verlangt Mark, dat ge weggaat?" »Ze willen me thuis hebben," sprak ze met gebroken stem. Great Lowlands, de hoeve, gaat hard achteruit, en mijne moeder is ziek. Mark gaat trouwen, en hij zegt, dat ik mjjn carrière moet ogeven en naar huis gaan.' Ze beet zich op de lippen. »En u wilt liever niet gaan Vlug overdacht Franklin de zaak. Als Mark trouwde en Oatharina hem verliet, dan schoot er niet anders voor haar over dan het leven, dat door zooveel arbeidende vrouwen wordt geleefd, eenzaamheid, laat thuiskomon, onvoldoend eten, het leven zonder zijn aangename zijden. Hij stelde zich haar voor in Charlotte Buildings, te middernacht moe en doorweekt thuiskomend, waar sar dientjes en thee en de gebrekkige weelde van een gas kachel haar wachtten en zgn hart kwam daartegen in opstand. Zelfs onder de tegenwoordige gunstige omstandig heden, met Mark om voor haar te zorgen, voelde ze de overspanning van haar leven. Hoe zon het zijn als ze zich schaarde in de gelederen naast een Miss Rowe en dergelijken 't Was oneindig beter voor haar, het gezonde buiten leven te genieten. »Waarom gaat ge liever niet?" wijzigde hij zijn vraag. Ze pinkte haar tranen weg. »Qm mezelf te begraven in een plaatsje als Plimpton riep ze uit. »Om hèt einde van al mijn droomen al mijn hoop te zien Om Londen te verlaten, en dat nog wel in den druksten tijd Beste kind," zeide Franklin, een glimlach bedwingend, »Piimpton beeft ook zgn drukken tijd, wanneer al de landelgke schoonen voor den dag komen: hagedoorn, kersenboom, appelbloesem, die zult, ge op zijn fleurigst zien Ieder toefje leverkruid in den boomgaard is dan in 't helder groen of keurig rose. En indien men u thuis noodig heeft, met een zieke moeder en veel werk dan is 't zeer zeker geen ramp heen ta gaan »Ik verlies alles, als ik ga riep ze in wanhoop uit. »En en u is niet eens bedroefd Onder het wicht van haar droefheid begaf haar hare stem. Hij schudde het hoofd, terwijl hij vriendelijk naar haar keek. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1901 | | pagina 1