HAAR LE7ED0EL
No. 82.
Honderd en derde jaargang.
1901
VRIJDAG
„Geslaagd." „Niet geslaagd."
FEUILLETON.
Zitting van den Gemeenteraad
12 J U LI.
Annie E. Holdsworth.
Schrijfeter van „Dolores."
Woensdag 10 Juli 1901,
Zijn zwijgen deed haar gevoelen, dat hg niet van mee-e
ning veranderd was. Bevend en met een bleek gezichtj
viel ze weer op de sofa neer.
ALKJIAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt O 1 m s d a g-, B o n d e r d a g-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprgs
per 3 maanden voor Alkmaar i 0,80 franco door het
geheele rijk 1 1,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers S ets.
Prys der gewone advertentien
Per regel fO,lö. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
en ZOON.
Een tijd van onrust en spanning ligt of zal weldra
voor vele ouders achter den rug liggen. Reeds vele maanden
te voren werden hunne gedachten bezig gehouden door
toelatings-, overgangs- of eind-examens. Hoe dikwerf
waren deze 't onderwerp hunner gesprekken! Nu eens
leefden zij in hope en dan weer vervulde hen groote vreeze.
Wat hing er niet veel van den uitslag af; misschien wel
de toekomst van een kind. Geen wonder dus dat soms
een gedrukte stemming zich van hen meester maakte.
Gelukkig de ouders die, als hun zoon of dochter slagen
mocht, daarin ook mogen erkennen 't loon van hun toe
zicht bij de studie der hunnen, de vrucht van betoonde
belangstelling in hun arbeid. Beklagenswaardig echter zij
die, als hnn kind den prijs in den wedstrijd niet verwierf
moeten erkennen dat zij zich iets te verwijten hebben.
Tot hun schade en schande moeten zij dan belijden dat
zjj zich te weinig lieten gelegen liggen aan hun werk, en
rich te zelden mee bemoeiden, den hunnen te groote vrijheid
gunden welke zij niet konden verdragen, zoodat z'er mis
bruik van maakten.
Ach veler »niet slagen" bevat 'n vonnis over zwakke
liefde welke niet kon weigeren, noch onder tucht plaatsen
welke niet vermocht te prikkelen tot krachtiger, aan
houdender inspanning, hen desnoods dwingend genoegens
op te offeren ter wille van ernstige belangen. Indien zij
nu biervan de wrange vruchten plukken, dat zij dan ge
leerd mogen hebben uit treurige ondervinding!
Welk 'n vreugde heerscht er in de woning, in de
harton van ouders, bloedverwanten en vrienden als gij,
knaap of meisje, t'huis moogt komen met de bigde tijding:
geslaagd! Wij wenschen u, en ook den uwengeluk
en verheugen er ons met u over dat gij de kroon
erlangt naar welker bezit ge reikhalzend uitzaagt, Leg
nu uw schoolboeken maar eens ter zijde, speelt uw spel.
zingt uw lied, gaat naar buiten, berijdt uw »wiel."
.Haalt, au uw art maar op aan de vrijheid welke ge hebt
•verdiend.
Driewerf gelukkig De spanning is voorbij. Niet zonder
trots vertoont g' uw einddiploma, uw bewijs van toe
lating tot eenige inrichting waar g' uw studiën zuit
voortzetten omals deze voorbereiding is geëindigd
uw plaats in de maatschappij in te nemen. Heerlijk
wanneer .ge eenmaal op een welbestede jeugd kunt terug
zien. Wat zult ge dankbaar wezen Overdenkt eens, gij
alleE die bereiktet waarnaar ge streefdet, deze gedachte
»wie slagen anders beschouwt dan als uitgangspunt van
nieuwen, moeilijker arbeid, die is inderdaad niet geslaagd
Telefoonnummer3.
TAN
.16)
Hij wendde den blik van haar af met een gevoel van
verbazing of hij nu al ooit de ware Oatharina gezien
had. En hij koesterde een merkwaardig verlangenzich
zelf in hare oogen te rechtvaardigen. .Vertel me daar eens
alles vanMiss Oatharina.'5
De vriendelijke toon werkte als de wind, die den regen
doet neerdruppelen uit zwaar beladen wolken. De tranen,
die door geen hardheid zouden zijn te voorschijn ge
roepen, kwamen bij het eerste zachte woord. Ze bedokte
haar gei&at met de handen en begon te snikken.
Franklin kreeg een kleur. Toen stond hij op en liep
naar het raam, wa»r hij verlegen en aangedaan bleef
staan kijken naar de straat, van niets anders zich bewust
dan van 't meisje, dat daar op de sofa lag te snikken.
Toen hg zieh weer omwendde, zat ze voor zich uit te
etaren maar nu waren er geen harde trekken op haar
gelaat en ze kon niet beletten, dat haar lippen trilden.
Hij kwam naderbij en zag op haar neer, met de ééne
hand in zijn zak, waarin hij eene enveloppe tot een
prop ineenfrommelde.
»U heeft me zeker verkeerd begrepenik zou u toch
nooit zoo'n verdriet hebben willen aandoen."
Hij zweeg. Ook zij sprak niet.
stelt geen vertrouwen in mijn werk," stamelde zij
eindelijk.
»'t Is voor iedere vrouw een dwaling, als ze zulk soort
van journalistiek op zich neemt als u," zeide hij. »Dat
werk doet aibreuk aan de vrouwelijkheid Ge zult
dezulke beschaamde het vertrouwen. Dit is van geeste-
1 ijken arbeid het heerlijke dat ieder verworven standpunt
een nieuw vergezicht opent. Hoe hooger wj klimmen
hoe meer we aanschouwen en dus: te grooter veld er
is voor onderzoek. Als menschen vau levenswijsheid en
ervaring hebben gezegd tot leerlingen »gij wordt be
vorderd", dan beteekent ditwij achten u bekwaam om
u voortaan meer in te spannen dan ge deedt tot heden,
bekwaam om diepzinniger vragen te overwegen dan ge
tot nu onderzocht." Eik .slagen" verhoogt de verant
woordelijkheid.
Maar ach welk 'n teleurstelling daar
nevens
.Niet geslaagd", d. i. nog eens overdoen met jongeren
in jaren. Ja welk 'n teleurstelling voor u voor nw
onders en leermeesters. Geeft toch niet toe aan de nei
ging welke zoo licht opweltou op anderen de schuld
te werpen. Vraagt u af .ligt da schuld aan mij aan
te geringen ijver, aan te zwakke wilskracht, aan eigen
waan die doet steunen op onderstelde gaven aan 't niet
geluisterd hebben naar raad, aan het te veel deelgenomen
hebben aan uitspanningen Erkent zoo noodig
schuldwordt nier moedeloos maar grijpt n flink aan
en £egt tot u zeiven.ik wil kunnen ik wil slagen
't zal gelukken, ik wil gewekt wantrouwen beschamen."
Een harde les worde u tot winst
Ook de niet-geslaagde, die niets zich te
verwijten heeft, zegga: »ik wil weer strijden.'
Wie zich niet laat ontmoedigen, wie met nieuwe veer
kracht aan 't werk gaat, moet eindelijk slagen. Gij af
gewezene herzie uzelfSchep voordeel uit 't geleden
verlies, 't Hoofd omhoog, weer aan het werk met fris—
schen moedOpnieuw gestreefdHoudt onafgebroken
het doel voor oegen! Slechts langs 't pad van geduld
en ijzeren volharding wordt een ac'noon doelwit bereikt
Wilbeforce had achttien maal vergeefs in 't Engelsche
parlement de afschaffing van den slavenhandel voorge
steld. De negentiende keer bereikte hij zijn doel. Eerst
heftige tegenstand, toen spot, toen volgde verveling, ein
delijk het geweten begon te spreken en de goede zaak
zegevierde.
A., Juli 1901. J. P. T. A.
TAN ALKMAAR.
's namiddags 1 uur.
Voorzitter: de heer G. Ripping, burgemeester.
Jn onzen gemeenteraad deed zich heden het hier niet
me toch niet verkeerd begrijpen 't Is droevig om aan
te zien, dat een edele natuur wordt verkleind door onedel
werk."
Ja, maar 't is niet alleen die journalistiek U
heeft ook niet op met mijn werken voor 't volk u
meent, dat ik daarbij enkel gedreven word door eerzucht...."
Ze hield op, haar ademhaling klonk gejaagd.
.Denkt ge, dat er in 't geheel geen eerzucht bij in 't
spel was?" vroeg hij.
Ze bloosde, maar vervolgde, terwijl ze alle moeite deed,
haar stem in bedwang te houden
»En u zeide, dat ik niet in staat was, de Geschiedenis
der Beweging te schrijven
.Dat geloof ik nog," zeide hij kalm.
»U vergist nJ" riep ze uit, terwijl ze opsprong. »Ik
dikwijls voorkomende geval voor, dat reeds een half uur
na den vastgestelden tijd nog maar 8 leden tegenwoordig
waren. Om evenwel niet onverrichter zake weer naar
huis te moeten gaan, werd den bode gelast een of meer
leden alsnor te verzoeken door hunne verschijning den
voortgang der vergadering mogelijk te maken. Na bij
den heer Boelmans ter Spill bot te hebben gevangen,
kwam eindelijk bericht van den heer Glinderman, »dat
hij wel even zou komen." We waren dus gered.
Inmiddels ging de nog onvoltallige vergadering op
verzoek van den heer Kraakman over in een zitting met
gesloten deuren.
Bij de opening der deuren waren aanwezig 9 leden.
1 Vacature. Afwezig de heereu Boelmans ter Spill, de
Sonnaville, de Wit, Rentmeester van den Bosch, Vonk
en de Wild.
Secretarisde heer C. D. Donath.
De Voorzitter opent de vergaderingwaarna de
notulen der vorige vergadering worden gelezen en goed
gekeurd.
Alededeellngen en Ingekomen stukken.
Ingekomen zijn
a. Brief van den heer S. M. S. Modderman, waarbg
hij bericht, de benoeming tot lid der commissie tot wering
van schoolverzuim aan te nemen.
Voor kennisgeving aangenomen.
b. Idem van den heer Sicco Smit, ter mededeeling,
dat hij de benoeming tot lid der gezondheidscommissie
aanneemt. Alsvoren.
c. Idem van den heer D. A. Kerkhoff, met verzoek
om ontslag als lid der commissie van toezicht op het
lager onderwijs. Eervol verleend met dankbetuiging voor
de aan de gemeente bewezen diensten.
d. Verzoek van mej. E. M. Buijs om haar weder ge
durende een jaar het gebruik van een lokaal der Burger
school toe te staan voor het geven van onderwijs in slöjd.
De Voorzitter stelt voor dit verzoek in handen te
stellen van B. en W. om advies.
De heer Kraakman gelooft, dat geen enkel lid
bszwaar zal maken om dit verzoek dadelijk te behandelen.
Een adres van B. en W. acht hij overbodig, niemand
zal er tegen zijn om dadelijk gunstig te beschikken.
Alle leden kunnen zich daarmede vereenigen, zoodat het
verzoek wordt toegestaan.
e. Brief van Ged. Staten ter goedkeuring van het
raadsbesluit in zake de overname van straten van den heer
C. Schipper.
Idem ter goedkeuring van het raadsbesluit tot het
doen van uitgaven uit den post onvoorzien van de begroo
ting 1900.
g. Idem ter goedkeuring van het 2e suppletoir kohier
van den hoofdelijken omslag, dienst 1900.
e.g. Voor kennisgeving aangenomen.
h. Verzoek van den heer P. H. Groebe, waarin hij de
tusschenkomst inroept van den gemeenteraad voor de
verwijdering van de telefoonpaal voor zijn perceel Lan-
gestraat, hoek Krebbesteeg.
De Voorzitter zou het betreuren als de raad te
dien opzichte een besluit nam, daar de zaak geheel be
zel dat ik die schrijven zou, en ik ben er al aan
begonnen
»Had ik nu geen gelijk, toen ik zei, dat ge u hadt
overwerkt, Miss Oatharina
De tranen stroomden haar over 't gelaat. Ze was uu
te boos om die te verbergen voor de oogen, die met een
nieuwe uitdrukking haar aanzagten. In haar hulpelooze
kwaadheid was Oatharina aantrekkelijker voor Franklin
dan ze ooit was geweest. Zo was niet langer do intellek-
taeele vrouw met haar kalmte en onpartijdigheid, maar
een eigenzinnig kinden nu moest ze ook als een kind
worden gekalmeerd en in toom gehouden. Hij ging opnieuw
Daast haar zitten.
»Luister eens," zeide hij op vasten toon. »Ge vergist
u, als ge meent, dat ik ooit onvriendschappelijk tegenover
u gehandeld heb. Ik won graag uw vriend zgn. Wilt ge
mij nu als een vriend behandelen en me zeggen, wat er
gebeurd is? Waarom verlangt Mark, dat ge weggaat?"
»Ze willen me thuis hebben," sprak ze met gebroken
stem. Great Lowlands, de hoeve, gaat hard achteruit,
en mijne moeder is ziek. Mark gaat trouwen, en hij zegt,
dat ik mjjn carrière moet ogeven en naar huis gaan.'
Ze beet zich op de lippen.
»En u wilt liever niet gaan
Vlug overdacht Franklin de zaak. Als Mark trouwde
en Oatharina hem verliet, dan schoot er niet anders voor
haar over dan het leven, dat door zooveel arbeidende
vrouwen wordt geleefd, eenzaamheid, laat thuiskomon,
onvoldoend eten, het leven zonder zijn aangename zijden.
Hij stelde zich haar voor in Charlotte Buildings, te
middernacht moe en doorweekt thuiskomend, waar sar
dientjes en thee en de gebrekkige weelde van een gas
kachel haar wachtten en zgn hart kwam daartegen in
opstand. Zelfs onder de tegenwoordige gunstige omstandig
heden, met Mark om voor haar te zorgen, voelde ze de
overspanning van haar leven. Hoe zon het zijn als ze
zich schaarde in de gelederen naast een Miss Rowe en
dergelijken
't Was oneindig beter voor haar, het gezonde buiten
leven te genieten.
»Waarom gaat ge liever niet?" wijzigde hij zijn vraag.
Ze pinkte haar tranen weg.
»Qm mezelf te begraven in een plaatsje als Plimpton
riep ze uit. »Om hèt einde van al mijn droomen
al mijn hoop te zien Om Londen te verlaten, en dat
nog wel in den druksten tijd
Beste kind," zeide Franklin, een glimlach bedwingend,
»Piimpton beeft ook zgn drukken tijd, wanneer al de
landelgke schoonen voor den dag komen: hagedoorn,
kersenboom, appelbloesem, die zult, ge op zijn fleurigst
zien Ieder toefje leverkruid in den boomgaard is
dan in 't helder groen of keurig rose. En indien men u
thuis noodig heeft, met een zieke moeder en veel werk
dan is 't zeer zeker geen ramp heen ta gaan
»Ik verlies alles, als ik ga riep ze in wanhoop uit.
»En en u is niet eens bedroefd Onder het
wicht van haar droefheid begaf haar hare stem.
Hij schudde het hoofd, terwijl hij vriendelijk naar haar
keek.
Wordt vervolgd.