m LE7ENSS0EL
No. 93.
Honderd en derde jaargang.
1901.
W OENSDAG
7 AUGUSTUS.
Buitenland.
FEUILLETON.
Nederland.
Kostelooze bezichtiging voor onvermogenden
Annie E. Holdsworth.
Schrijfster vau „Dolores."
4LKMAARSCHE COIII WÏ.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Honderd a g-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprjjs
per 3 maanden voor Alkmaar t O,SO franco door het
geheele rjjk 1 1,
3 Nummers f O,©6. Afzonderlijke nummers M ets.
Prys der gewone advertentlen
Per regel f 0,13. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
en ZOON.
Velefoonnuaraer: 3.
op Zondag, 11 Augustus a.s., 's namiddags van 1—3
uur, waarvoor toegangskaarten te verkrijgen zijn ter ver
gadering der commissie op Donderdag, 8 Augustus a.s.,
's namiddags van 2—3 uur, ten stadhuize.
Aan en voor kinderen beneden 13 jaar worden geene
toegangskaarten afgegeven.
CHIAA. De ontruiming van Peking door de Mogend
heden, die slechts kleine detachementen achterlaten ter
bewaking der nu zeer versterkte gezantschapsgebouwen,
veroorzaakt veel ontevredenheid onder de alhier gevestigde
buitenlanders, die verklaren dat de houding der bevolking
voortdurend vijandiger wordt naarmate de troepen aftrekken
en dat de Chineezen als vanouds de vreemdelingen op
straat weer beginnen te vervloeken en tegen het lijf te
loopen.
DUITSCHIiAAD. De toestand van Keizerin Frederik
die den laatsten tijd gunstiger scheen, is sedert eenige
dagen zoo verergerd dat een spoedig einde gevreesd werd.
De Keizer, die de feesten te Emden zou bijwonen, heelt
zich naar Wilhelmshöhe begeven. Ook Koning Edward
VII is daarheeD vertrokken.
Wat gevreesd werd is dan ook geschied
Keizerin Priedrich is den 5 's avonds te kwart over
zessen kalm ontslapen. Aan het sterfbed waren alle hier
aanwezige leden van het Keizerlijk Huis vereenigd. Eenige
minuten na het overlijden werd de standaard op het
slot Priedrichshof halfstok geheschen.
De Koning en de Koningin van Engeland vertrekken
waarschijnlijk niet voor Woensdag naar Duitschland.
IfllSGJsULABrD. Chamberlain's verklaring dat het dood
schieten van Kaffers strengere maatregelen tegen de Boeren
ten gevolge zal hebben, wordt algemeen toegejuicht door
Jingo-bladen en de ministerieele organen. De liberale pers
keurt daarentegen de heltige taal van den minister ten
hoogste af.
De «West-Minster Gazette" zoekt achter deze onver
zoenlijkheid nog iets anders en zegt o.a.
.Minister Chamberlain's woede kan niet anders dan den
indruk geven, dat de zaken in Zui d-A f r i k a
minder voorspoedig gaan dan de Eegee-
ring wil toegeve n."
Vooral wordt ook Chamberlain's verklaring, dat de
Britten zedelijk recht hebben, de inboorlingen in hunne
gelederen te laten medestrijden, door het blad betreurd.
»De Boeren kunnen daarin een erkenning zien van
hun zedelijk recht om desgelijks te doen en hunne ver
zwakte strijdkrachten met hunne Kaffers versterken."
De Iersche Afgevaardigde Redmond heeft op Chamber
lain's toespraak zeer treffend geantwoord. Chamberlain's
rede zeide hij, maakte één ding duidelijk, namelijk, dat
de Britsche Regeering den verdelgingsoorlog
VAW
in Zuid-Afrika verlangde. Redmond verwachtte, dat het
antwoord zou zijn doorvechten, tot wij ons vrijgevochten
hebben van Engeland. Dan zal in Zuid-Afrika een bloedbad
aangericht worden.
Redmond eindigde met onder luid applaus zijner partij-
genooten, Gods zegen af te smeeken voor de
zegepraal der Boeren.
De Engelsche marine heeft een verlies geleden
waarbij echter gelukkig geen menschenlevens te betreuren
zijn. De torpedo-jager »Viper" is op de rotsen bij Alderney
gestooten en gezonken, alle opvarenden werden gered.
Het transportschip Canada" met 300 zieke en ge
wonde Britsche soldaten is, op weg naar Engeland, te
Las Palmas aangekomen.
De Idaho" is te Southampton binnengevallen met een
geheel bataljon zieken aan boord, en de «Penemore" is te
Queenstown geankerd met een regiment Britsche soldaten,
die in niet veel gunstiger omstandigheden verkeeren.
ZUID-AFRIKA. Uit Kroonstad wordt van den
3 gemeld
Daar het bewezen is dat de Boeren te velde zich van
voorraden voorzien uit de Kafferkraals is besloten de
Kaffers op te brengen en hen in bijzondere kampen te
plaatsen.
De strenge maatregelen schijnen dus al te worden toe
gepast.
Als gevolg van den maatregel wil men waarschijnlijk
nu het van den volgenden dag (4 Ang.) nit Kroonstad
gemelde feit voorstellen dat twee Boeren daar onder
parlementaire vlag zijn aangekomen met een brief van
President Steyn.
Volgens berichten, door de Transvaalsche legatie te
Brussel ontvangen, moet Steyn zich bevinden in het
kamp van De Wet.
De aanwezigheid der Boeren wordt geconstateerd in
de Ceder-bergen bij Clan-William in de Kaap-Kolonie
en die van Boeren en rebellen m het district Birkly West,
De Kaapsche correspondent van »Daiiy Mail" schat het
aantal Kaapsche opstandelingen op minstens 8000. Hij
voegt er bij dat de Kaapsche Boeren een jaar geleden
nog rustige landbouwers nu gewapende rebellen gewor
den zijn vooral in Bechuana-land, waar wel 90 percent
der bevolking tegen de Engelscken is in opstand gekomen.
Aeesmokkelen.
Te Koewacht (Zeenwsch Vlaanderen) trokken den
3 een zestal veesmokkelaars, geleidende 2 schoone Neder-
landsche melkkoeien, over de grenzen. Zij waren reeds
door de gemeente Exaerde, ruim 2 uur gaans van de grens,
toen zij door twee Belgische ambtenaren overvallen werdén
De geheele troep nam de vlucht, de koeien met zich me-
dedrijvende. De ambtenaren achtervolgden hen en maakten
gebruik van hun vuurwapenen. Bij het tweede schot viel
één der smokkelaars, J. N., een jongeling van 27 jaar ter
aarde. Een kogel was hem door het achterhoofd gedrongen
en had de hersenen geraakt. De ongelukkige was onmid-
deljjk een lijk. De andere smokkelaars wisten al zwemmende
over een vaart te ontsnappen. Een der koeien was ook
getroffendoch werd nog medegevoerd.
(N. v. d. D.)
De grondslagen van de St.-Paulskerk te Iion-
den hebben, naar het schijnt, geleden door de vele tun
nels, vooral die van den nieuwen electrischen ondergrond-
schen spoorweg en men vreest dat zij niet bestand zullen
zijn tegen de voortdurende trilling, door de treinen in de
tunnels verwekt.
De nieuwe electrische spoorweg om de City" nog nau
wer met het »Westend" te verbinden, zal waarschijnlijk
niet aangelegd kunnen worden, althans niet daar, waar
men wensehte. Want de St.-Paulskerk zon door dien spoor
weg te zeer in gevaar worden gebracht.
In verscheidene gedeelten van het gebouw zijn scheuren
ontstaan.
De geheele kerk zal eerstdaags zeer nauwkeurig worden
onderzocht.
den luchtreis.
De heer Berson van het Meteorologisch Instituut
te Berlijn die al vroeger op een luchtreis tot een hoogte
van 9150 M. kwam de grootste hoogte welke nog ooit
werd bereikt, heeft nu zijn eigen record overtroffen.
Dezer dagen steeg hijvan Berlijn uit, tot een hoogte
van meer dan 10300 M.
De bereikte hoogte is niet met juistheid op te geven,
omdat Berson en zijn metgezel ter hoogte van 10300 M.
bij een temperatuur van 40 graden C onder 0
bewosteloo8 werden. Zij zullen echter waarschijnlijk geen
nadeelige gevolgen daarvan ondervinden.
De ballon was gevuld met 8000 kubieke M. water
stofgas.
De tocht duurde acht uren.
Jonbert Rcltz.
De tweede zoon van den staatssecretaris Reitz, Jonbert
Reitz, is eenige weken geleden door de Engelschen ge
vangen genomen met nog 30 andere burgers, toen zij 4
dagreizen benoorden Pietersburg aan de koorts ziek lagen.
Charles Smallberger, een Afrikaander, die tegen zijn eigen
natie vecht, heeft daaromtrent het volgende medegedeeld:
«Wij vonden Jonbert Reitz onder de gevangenen, 4 dagen
noordelijk van Pietersburg. Hij behoorde bij de Long
Tom, die wij onlangs afnamen. Zij hadden daar zoo lang
rondgeloooen, tot allen ziek neerlagen van koorts. Hun veld-
cornet liet ons weten, dat wi) naar hen moesten zien Wij vori
denReitz zonder dekens en bijna zonder iets wat naar kleeren
leek. Kost was er nog voor een of twee dagen en geen
medicijnen. Zeven van zijn vrienden lagen reads dood daar
neer. De anderen namen wij mee naar Pietersburg. Reitz
is zoo bitter tegen ons, vooral tegen ons, Kaapkolonisten.
Zij waren in een ellendigen toestand en zouden nog slechts
een paar dagen geleefd hebben, als wjj niet gekomen wa
ren. Wij brachten tegelijkertijd nog 200 families in. Er
is hier bij Pietersburg een zeer groot kamp."
Hofberichten.
Den 5 zijn H. M. de Koningin en Prins Hendrik
te Apeldoorn teruggekeerd.
Prins Hendrik bracht den 3 een bezoek aan het
fort Pampus" en aan het Mniderslot.
Naar gemeld wordt, zal Z. K. H. Prins Hendrik
26)
«Ik denk er niet aan, hij slaapt, 't Zou schande zijn
hem te storen."
»Wat ben je toch een mengelmoesje riep Peggy nit,
»Voor je medemenschen ben je haast al te streng en
hard, maar met zulke jonge dingen ben je de teederheid
zelf. Martha zegt, dat je een geboren moeder bent
Martha denkt, dat kinderen krijgen de eenige plicht
is der vrouw," lachte Catharina. «Zij heeft nog nooit
den korteren catechismus van de moderne vrouw geleerd."
»Ze is een heiden," zeide Peggy levendig en daar is
ze mij te liever om Kit, daar zie ik Tom aardbeien
eten. Ik moet hem noodzakelijk gaan helpen."
»Gaan helpenHem doen ophouden 1" riep Catharina,
«Vanmiddag komen Mark en Tonina en dan moeten we
aardbeien voor hen hebben."
»Hm 1 Wat voor iemand is Tonina vroeg Peggy.
«Een aardbei," antwoordde Catharina, «Rood en rond
en liefelijk, met kleine harde zaadjes stijfhoofdigheid er in
«Waarom zjjn ze eigenlijk de wittebroodsweken in
Grimple komen doorbrengen
«Mark moest daar wezen voor zakenze gaan daar
een bureau voor de Arbeiders-beweging oprichten. Ik
geloot niet, dat Tonina het erg prettig vindt. Ze zegt,
dat er geen enkel fatsoenlijk logement is."
«En daar is de Korenschoof," zeide Peggy snel. «Een
allerliefst oud huis met groote, onregelmatig gebouwde
kamers
Ze zweeg plotseling en verlegen, maar werd gekalmeerd
door de onbevangenheid der andere.
«Ja, ik weet het wel," zeide Catharina, «Tom heeft
daar 's nachts na de paardenmarkt gelogeerd."
Catharina roeide naar den oeverPeggy stond in de
bootgereed om nit te stappen met rood en verlangend
gelaat, en ongeduldigen voet.
«Leg maar niet aan zeide ze. «Ik zal er wel uit
springen als we dichter bij zijn.
Catharina zag met eenige minachting haar opgewom
denheid. Wat was het vrouwenhart toch een armzalig
ding, wanneer een man als Tom dien blos van bevan
genheid op Peggy's gelaat kon te voorschijn roepen
«Je kunt niet springenzeide zij. «Aan dezen kant is
de vijver diep."
«Poeh zei Peggy. «En bovendien ik kan zwemmen."
Al sprekende ging ze op het bankje staan.
«Doe dat nietriep Catharina. «Je verliest je even
wicht
't Volgend oogenblik lagen de beide meisjes onder water.
Ze stonden samen op en Peggy pakte Catharina's monw,
Toen greep ze met een zwaai van haar vrijen arm het
roer van de boot en hield zich daaraan vast.
«Je moet naar den oever zwemmen, Kit."
«Dat kan ik niethijgde Catharina. «Mijn rokken
«Goed; ik zal je helpen...."
«Het hondje het hondje riep Catharina, toen het dier
vlak bij hen even bovenkwam en daarna zonk.
Een oogenblik dacht Peggy aan het netwerk van wor
tels en de moeielijkheid daar te duikentoen riep ze
«Houd je vast aan de boot," en Catharina loslatende vei'
dween ze om het hondje te zoeken.
Catharina s tanden klapperden. Het leek een lange, lange
tijd eer Peggy weer boven kwam. Ze schudde het water
uit haar haren en dreef voort naast de boot.
«Hier neem je dierbare hondje, Kit, en dan zal ik jullie
samen aan land brengen."
Maar Martha Collop had van nit Milkmaid Cottage het
ongeval gezien, en vloog naar den vijver met Fanny ach'
ter haar aan. Op 't gezicht van haar jong jankte Fanny,
sprong in 't water, greep het en zwom er mee naar den
oever.
«De hemel zij gedankt, baby is gered!" riep Martha.
«Maar lieve help, jullie beiden schiet er nog het leven
bij in om nn niet te spreken over mijn rhenmatiek
en wie moet er jnllie uithalen
Doch met een paar slagen bracht Peggy Catharina aan
den oever, waar ze nu met hun beiden stonden te rillen
on te lachen, terwijl Fanny haar jong likte om het te
troosten.
«Och, dat lievertje!" zeide Martha, «een hapje van
zijn moeder, dat zal hem goed doen En jnllie bent
beiden wilde jonge dames en verdient, wat je hebt ge
kregen, ja zeker Komt maar gauw in de keuken. Ik
was jnist bezig voor Collop een uiensoepje te maken, en
Fan wijst er ons op, dat de manier om van buiten warm
te worden ie, je van binnen te verwarmen. En dus moe
ten jullie allebei er maar wat van nemen."
Catharina grilde op den naam van uiensoepmaar
Peggy schaterde het nit. 't Was een warme Juni-dag
een felle zon drong door haar natte kleederen heen en
verwarmde hen. Ze konden lachen om Martha's bedrei
gingen.
«Ja, nn kun je lachen, jullie zei Martha verwijtend.
«Maar 't zon niet om te lachen zjjn geweest als dat
kleintje verdronken waa."
Peggy's gelaat werd ernstig, doch helderde weer op nog
vóór Catharina gesproken had.
«Miss Sannders is hetdie het hondje gered heeft
Martha. Ze heeft er wezenlijk haar leven voor gewaagd."
«Nndat is maar goed ook," zeide Martha. «Ik weet
niet, wat Fanny zou gedaan hebben als ze hem had
verloren. Ze heeft vreeseljjk veel met hem op, 't is degeen,
die 't laatst geboren isMaar gaat nn gauw naar 't
waschhuishartjes, allebei, en trek je kleeren daar uit
daar zijn geen vloeren te bederven. Miss Catharina ik
zal mijn zondagsche japon voor n halenmaar ik geloof,
dat een broek van Collop nog geschikter zal zijn voor
dat juffie."
