HUE LE7ENED0EL. No. 95, Tweede blad. Honderd en derde jaargang. 1901, ZONDAG 11 AUGUSTUS. Bevonden Voorwerpen. Nationale Militie. FEUILLETON. Nederland. Inrichtingen, die gevaar, schade of hinder kunnen veroorzaken. Annie E. Holdsworth. Schrijfster vau „Dolores." E COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag en Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Aikmüï f 0,80franco door het rijk f 1,—. 3 Nummers f O,OS. Afzonderlijke nummers 3 ets. Prijs der gewone advertentiën Per regel f ©,13. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers ÏÏERMs. COSTER, ZOON Yoordam C 9. Telefoonnummer 3. Te bevragen aan het bureaa van politie op werkdagen des morgens tusschen 9 en 12 uur Een Tilburgsch lot Nr. 17406, een pakje inh. blouse en boordje een kinderoorbelletje, een pet, een fietspomp, een sleuteltje een rood koralen armbandje een paar bruine handschoenen een band van een kinderwagen een muilkorfeen portemonnaie inhoudende 3J ct., een zilveren ringetje een klein zwart hondje.^ Alkmaar De Commissaris van Politie, 9 Aug. 1901. S. M. S. MODDERMAN Jr. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennis dat heden op de gemeente-secretarie ter visie is gelegd het aan hen ingediende verzoek met de bijlagenvan G. H. ARBOUS Sr., om vergunning tot het oprichten van eene loodgieterswerbplaats in het perceel a/d Gedempte Nieuweslootwijk B no. 6, en dat op Vrijdag 23 Augustus 1901, 's middags te twaalf uur, ten stadhuize gelegenheid wordt gegeven om tegen het oprichten van die inrichting bezwaren in te dienen. Burgemeester en Wethouders voornoemd Alkmaar, G. RIPPING Voorzitter. 9 Aug. 1901. C. D. DONATH, Secretaris. De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR ge last, krachtens bekomen aanschrijving, de onderstaande, hier wonende, of tot deze gemeente behoorende, verlof gangers, om zich tot bijwoning der herhalingsoefeningen '3 namiddags vóór 4 ure bij hun korps te vervoegen als volgt le Roti ment, Infanterie, lichtic? 1898 "arnizcen Ass en, 12 Augustus 1901. TEUNIS WOLZAK. 4e Regiment Infat'terie, lichting 1898, garnizoen Haarlem. 16 Augustus 1901. DIRK MOOIJ. 4e Regiment Infanterielichting 1897 en 1898, gar nizoen Leiden. 16 Augustas 1901. JACOB DE JONG. LAMBERTUS JOHANNES LAMMERTS. 7e Regiment Infanterielichting 1897garnizoen te 26 Augustus 1901. GORNELIS KOMMER. 7 t Regiment Infanterie lichting 1897, garnizoen te Amsterdam. 26 Augustus 1901. GERARDUS JOHANNES WIL- LEBRORDUS DE WOLFF. 2e Regiment Infanterielichting 1898garnizoen te Roermond. 29 Augustus 1901. PETRUS JAN OBEE. Korps Genietroepenlichting 1899garnizoen te Utrecht: 2 September 1901vóór des namiddags 1 uur. CORNELIS JOHANNES PIET ER ARIS KUIJPER. De opgeroepenen hebben recht op vrij transport naar hun korps, uitgenomen naar Hoorn, en daggeld, dat ter gemeente-secretar e der woonplaats tijdig moet worden aangevraagd. Alkmaar De Burgemeester voornoemd 8 Aug. 1901. G. RIPPING. Ongelukken In de bergen. Bij het bestijgen van den Matterhorn hebben vier Russische toeristen ondervonden dat men het niet buiten bekwame gidsen kan stellen. Zij namen een paar dragers mee voor hun mondkost en werktuigen en waagden zich op den Col d'Herenseen der gevaarlijkste punten van de Zwitsersche Alpen onderhevig aan plotseling opste kende stormen. Hier gekomen weigerden de dragers ver der te gaan en keerden zij op hunne schreden terug. De vier Rossen gingen verderop, maar werden spoedig over vallen door een dikken mist en een orkaan van sneouw. Zij konden niet meer vóór of achteruit en bouwden uit ijsblokken een soort hutwaarin zij onder de grootste ontberingen en in pijnlijken angst den nacht doorbrachten. Den volgenden ochtend ondernam een hunner, de jeug dige Dobodrolskide afdaling en bereikte te 10 uur in den avond met onnoemelijk veel moeite het dorp Zer- matt. Aanstonds vertrok van daar een troep gidsen, die de andere drie onvoorzichtige reizigers behouden terug bracht. Brand. In het gehucht Grande Epinette bij Brussel zijn twee huizen afgebrand. In één daarvan waren 3 kinderen, voor 't oogenblik zonder toezicht. De twee oudsten van vier en 6 jaar vluchten in han angat naar den zolder waar zij onbereikbaar waren en kwamen daar in de vlammen omterwijl men buiten hunne angstkreten hoorde zonder iets voor hen te kunnen doen. Een derde kind werd door een dienstmeisjeEliza Boonmet levensgevaar uit het brandende vertrek ge haald waar het in oe wieg lag. 28) Met een vertrokken gelaat wendde Franklin zich van het venster af. Het maakte een fantastischen indruk op hem, Browning te hooren aanhalen tegen de koeien. Het tooneel deed hem pijn het deed hem een blik slaan op den sentimenteelen enthousiast. Er lag zooveel meer echt socialisme en nieuwe godsdienst in dan Oatharina ooit had bezeten, dat het het brandmerk van onoprechtheid drukte op haar gansche boerenbedrijf.... Al spoedig dreef de wolk weg van zijn voorhoofd. Bijna tegen zijn wil trad hij den stal binnen. Zij keek op, maar haar oogen verwelkomden hem niet, »Kom als 't n blieft niet te dicht bij. Sake heeft de gewoonte achteruit te schoppen. En ik ben niet meer in visite-toilet." j>Dit alles is heel aardig en landelijk," begon hij, doch hield plotseling op. »Neen, dat is het niet," zeide hij plompweg. »Het is geaffecteerd en overdreven Miss Catharina, moet u zelfo hier, te midden van den eenvoud der natuur poseeren Ze keek bits op. Wat zijn de mannen toch consequent 1 Toen ik een mooie japon droeg, zeide Mark tegen me, dat ik zoo niet bij de arbeidersvrouwen kon behooren. En nu ik de kleeding draag, die bij mijn werk past, spreekt n van poseeren »Het zit niet in de kleeding, maar in de manier, waar op ge uw werk doetzeide hij ongeduldig. Ze keek hem vast in de oogen »Zoo Hij zag het gevaarlijk licht in haar oogen en de trot Mattenplaag. Te Haarlem zijn op de gemeentereiniging binnen vijf maanden tijds 1169 ratten afgeleverd. Voor elke rat »iu de gemeente gevangen" wordt ul. van stadswege 10 cent betaald. In de Moordzee was in de afgeloopen week het water zoo zeldzaam üeldei', dat op een diepte van 50 voet de zeebodem kon worden waargenomen. Een dieplood, van een vissehersvaartnig op 8 vademen neergelaten, zag men duidelijk op den bodem liggen. Ken schadelijke raps. Te Baarn doet zich het verschijnsel voor, dat op vele plaatsen het eiken hakhout reeds nu verschrompeld loof heeft. De oorzaak hiervan is een rups, die reeds het sche bonding van het hoofd. Plotseling ontzonk hem de moed. Neen, hij kon geen aanmerkingen op haar maken. Zijn gelaat werd zachterDiepe, langdurige stilte. Toen scheen het, alsof Catharina's blik de vlucht nam voor die langdurige aanraking met den zijnenen hij voelde een vreemd vuur in zich branden. »Wil u. wil u wat melk?" stotterde zij.. »Ik geloofhet niet dank u Hij wist nauwelgks wat hij zeide »Is u bjjna klaar Kan ik eens met u praten »Dat kunnen we hier wel doen," zeide Oatharina ge jaagd. »Hoe staat het met de zaak der arbeiders, kom er vooruitgang V lk heb niet het gevoel vantijdver liesals we praten terwijl ik mijn werk doe Vindt u het niet eenigszins ongewoon.... over dat onderwerp te praten met een melkmeid?'' zeide hij lachend en zicnzelt weer geheel meester. »Zeker," antwoordde zrj koeltjes. »Kn vindt u niet dat er iets niet in orde is meteen qnaesLe, die niet goed kan worden besproken met de klasse, die er het meest in betrokken is Haar oogen namen een peinzende uitdrukking aan, haar vingers bleven rusten op den uier van de koe»De Arbeiders-quaestie schjjnt den arbeider minder te raken dan de aanvoerders der partij," voegde ze er bij. »Zoo »Ja, ziet u dat niet?" riep ze met vuur. »Kijk nu eens naar het volk hier overal, ze weten niets van quaesties Ze eten en slapen en werken en zijn gezond. Het probleem van het bestaan kwelt hen niet.... de oplossing komt van zelf." Heeft u dan de sympathie met mijn werk verloren? Ze het het hoofd hangen doch hij had gezien, hoe hare wangtu zich kleurden. »L)at niet," zeide ze beschroomd. Maar't is met al die vragen als mat de gewoonten, die de beschaving ons op legt. Ze maken ons leven maar moeilijk en droevig Waarom geven we ons niet over aan de natuur De aarde zou haar kinderen kunnen onderhouden, als wij maar eenvoudig en natuurlijk leefden." vorig jaar in het Park achter het paleis Soestdijk hare verwoestingen begon. Thans heeft zij die reeds langs een groot deel der Stichtsche heuvels uitgebreid; men zegt zelfs tot Driebergen toe. Er worden plannen beraamd om er bij de regeering op aan te dringetf, dat er nog tijdig maatregelen worden genomen ter bestrijding van deze rupsenplaag. Het kasteel van Bouvigne. Jhr. De Ranitz de particuliere secretaris van H. M. de Koningin-Moeder, is te Ginneken aangekomen. Men brengt deze aankomst in verband met den verkoop van het kasteel van Bouvigne één der voormalige be zittingen van onze Oranje-Vorsten. In Van der Aa's Geogr. woordenboek wordt o.a. het volgende over dit gebouw aangeteekend Het tegenwoor dige kasteel »Bouvigne" of Boevenjen" is gesticht door J. B. Keermans, Eerste Raad van Philips Willem I. Deze Keermans was Drost van Breda. Prins Willem kocht het op 8 October 1614. Het kasteel ligt in grachten is voorzien van een voorpoort en versierd met een achtkant torentje. (Maasbode). Marteldood van Mgr. Hamer. Aan 6en schrijven van pater Jos. van Kerkhoven ontleent »De Gelderlander" omtrent den grnwzamen dood van ouze landgenoot mgr. Hamer het volgende Pater Van Kerkhoven was ook in staat de bisschops keten en den ring van den prelaat nit de handen van de Boksers terug te koopen. Deze kostbare relieken van den martelaar zijn geschonken aan zijn familie te Nijmegen, bij wie ze thans berusten. Op Hamer's standplaats te Eel-ts jeu-sen-ts'ing-ti werd reeds bij den aanval zijn hand met een kogel doorschoten. Den 20en Juli heeft mgr. Eel-tsjeu-seu-ts'ing-ti ver laten en is den 22en te Toeo-tsj'eng aangekomen. Mgr. zat op een groote kar, geknield op het ijzer eener lans en do punt van een sabel kwam van achter tegen zijn hals, zoodat hij niet de minste beweging maken kon. In dien staat is hij de heele stad doorgevoerd, beschimpt en verwenscht door de menigte. Dienzelfden dag nog, 22 Juli, heeft men hem naar het Gerechtshof geleid, waar hij 5 dagen verbleef, en, zoo men zegt, tamelijk goed behandeld werd. Den 26en Juli ziju de Boksers het Gerechtshof binnen gedrongen en hebben den heer H. daar uitgerukt. Zij hebben hem bijna geheel uitgekleed, hebben hem een touw om den hals gedaan, sleepten hem er mee langs alle kanten en rukten heel zijn baarJ uit. Daarna hebben zij hem omwonden met watten, die met olie waren doortrokken en hebben die in brand gestoken. Mgr. heeft rechtstaande de barbaarsche pijniging moeten ondergaan, het vuur was aan de voeten aangelegd. Toen het vuur uit was, viel hij, maar hij leefde nog en men hoorde eenige zuchten nit zijn borst opstijgen. Vervolgens hebben de Boksers zijn handen en voeten afgekapt en het lichaam naar de begraafplaats overgebracht. Daar hebben zij hem onthoofd en gedurende den gaDschen dag het hoofd op de punt van eeu lans tentoongesteld, zooals men soms groote booswichten doet. Met dit alles was de helsebe razernij der Boksers nog niet verzadigd. Zij moesten »Voldoet u het leven hier?" vroeg hij. »Voldoen zeide ze bitter. »Ik sloof me af, en waar voor Ik krijg geen dank.... Tom en moeder werken me in alles tegen, en u denkt »Ik denk, dat ge een goed werk doet," viel hij haar haastig in de redebeter dan dat n b.v. een onvolledige verhandeling schreef over de Arbeiders-Beweging Ze stond driftig op en wierp daarbij het melk-stoeltje omver. »U begrijpt me niet! U begrijpt me nooit!" riep ze driftig uit. »U stelt geen vertrouwen in mij. U meent dat ik nergens anders voor deug dan hiervoor hoewel ik in Newnham Haar stem brak, maar haar vonken schietende oogen waren welsprekend genoeg. Zijn ^stilzwijgen bracht haar in eens tot het besef van haar korte rokken en bloote armen. De toorn stierf weg uit haar gelaat, en een onwillekeurige glimlach beant woordde de schittering zijner oogen. »0, ik weet wel, dat er humor ligt in de heele situatie," zeide ze half lachend, half boos. »'t Is dwaas genoeg als ik er me indenk. Lach maar gerust." Zijn gelaat helderde op. »Ik verlang niet te lachen, Miss Catharina. Ik verlang u eens de hand te drukken en u te feleciteeren met het bezit van den zin van humor." Ze lachte flauwtjesterwijl ze haar hand legde in de zijne die hy had uitgestoken. »De mijne is ruwer dan de uwe zeide ze verlegen. »Ik ben nu een arbeidster »Ja", zeide hij »u verricht werk en ik denk er alleen over Ik won dat u mij toestond, u te helpen Ze trok plotseling haar hand weg, die hg was blijven vasthouden. »U kunt dien emmer naar huis dragenzeide ze droogjes. »Daar zult u wel een van de meiden zien." Ze wees op den emmer, doch hij keek haar weifelend aan. »Eu komt n ook »Neen zeide ze brusk. »Ik ga de varkens voederen." Franklin nam den emmer op en liep weg zonder een woord meer. Het meisje prikkelde hem. Hij werd geheel

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1901 | | pagina 5