Honderd en derde jaargang. 1901 ZONDAG 8 SEPTEMBER. Nederland. FEUILLETON. No, 107. Tweede blad. Annie E. Holdsworth. Schrijfster van „Dolores." Deze Courant wordt D 1 n s d a g-, Donderdag en Zaterdagavond uitgegeten. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f ©,8©franco door het geheele rijk f 1,—. 3 Nummers f ©,©6. Afzonderlijke nummers 3 ets. Prijs der gewone advertenttën Per regel f O,ld. Groota letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER ZOON Voordam C 9. Telefoonnummer 3. ïieerpllcht. Wat er al gebeuren moetvóór de rechtbank van een Leerplicht-overtreder zijn twee kwartjes boete binnen heeft daarvan geeft da inzender in de N R, C. een beeld Tnsschen het bevel tot dagvaarden dat eerst kan worden gegeven wanneer het O. M, do zaak voldoende meent te hebben voorbereid en den rechtsdag ver- loopen ten minste 8 gebruik bij de grooto kantongerech ten" is 14 dagen. Dan bepaalt de rechter de uitspraak gemeenlijk over 14 dagen. Do beklaagde laat gewoonlijk verster gaan j het veroordeelend vonnis wordt hem be- teekend daarop geeft de griffier een extract-vonnis ter exeentie af; dit neemt alles te zamen gewoonlijk eene maand. Het extract gaatingeval van boete ah straf (wat vrijwel zonder uitzonderingtenzij noodgedwongen bij de kantongerechten het geval is) n *ar den ontvanger dor registratie die het stuk minstens 2 maanden, gewoonlijk 10 weken onder zich houdt en tracht do boete intus- sohen te innen. Dit gelokt doorgaans niet en het O. M. ontvangt het stuk om de subsidiaire hechtenisstraf toe te passen terug. Deze roept op om to komen zitten termijn van ongeveer 14 dagen. De veroordeelde komt natuurlijk niet, en na een paar dagen geeft het O. M. bevel tot aanhouding. In de Rotterdamscho meuschenzee lukt het niet gauw den gezochte te vioden gebeurt het eindelijk na veel gezook toch dan verklaart de aan gehoudene verzet tegen het verstokvonnis te willen doen, stort f 0,60 voor eenen deurwaarder, die het daartoe strekkend exploit doen moet en wandelt weer vrijelijk heen. Ten dienenden dage (hoogstens 7 dagen later) verschijnt hij, rekt, zoo hij kan, do behandeling wat uit, door het hooron van nieuwe getuigen wenschelijk te maken uit spraak over 14 dagen. Nemen vrij nu het gunstigste geval, dat geen beroep in appèl oi cassatie aangeteekeud wordt, als wanneer het spelletje nog veel langer duren kan, indien de beklaagde handig mauoeav.eröit, dan gaat het extract-vonn's weer na ongeveer een maand naar den ont vanger, die weer handelt, als boven. Het O. M. ontvangt het stuk als boven en wanneer de veroordeelde weer gevonden is, draagt deze zorg een gratis-requsst gereed te hebben. Het O. M. bang voor de gevolgen eener mis schien onwettige vrijheidsberooving schorst de exeentie. Na eenige weken komt het request via het Kabinet der Koningin en den kantonrechter in handen van het O. M. ten fine van rapport aan den kantonrechter, die adviseert enz. enz., en na vele weken komt er een be schikking. Dan gaat bet extract-vonnis weer naar den ontvanger, die weer betaling tracht te krijgen enz. waarna eindelijk het O. M. denkt den veroordeelde te kunnen doen insluiten, waarop deze zijn f 0,50 betaalt, vrijelijk uitgaat, zien verkneuterend over al de moeite en ergernis, die bij zonder groote uitgaven zijnerzijds aan alle autoriteiten heeft bezorgd. VA1V 40) Ze beurde bet hoofd op en hare oogen, die van vordriet waren ingezonken, richtten zich op hem en drongen hem in do ziel Hij maakte een beweging naar haar toe maar ze kromp ineen. Haar gelaat had plotseling vastheid gekregen. »Doe dat nietriep ze met scherpe stem. »Ik vroeg niet om uw medelijden. Ik heb niemands medelijden noodig Liefde is niet geven en teruggeven, de beste liefde tenminste niet Er is een liefde, die zichzelve geeft, ook al ontvangt ze er niets voor terugIk ben blijde, dat ik u gekend heb Ik zal me altijd verheugen over voelIk zou uw leven rijker hebben gemaakt, als u 't mij vergund had Haar lippen trilden »Hisschien zult ge te eeniger tijd u gaarne te binnen roepen, dat er iemand is, die belang in n steltZe glimlachte Kauwtjes en stak haar hand uit. Franklin kon niet spreken. Hij nam haar hand en streelde die zachtjes, al dien tijd een strijd strijdende, waarin zijn opvatting omtrent Oatharina kampte togen de Catharina, die zijn hart stormenderhand veroverde, en zijn banier van zelfgenoegzaamheid neerhaalde. Zjj was het, dia zich ten slotte terugtrok en met waar digheid en zachtheid over andere dingen begon te praten over berichten uit het Parlement en allerlei onderwerpen uit de Arbsiderswereld. Half tegenstrevend, half opgelucht liet hij zich door haar van het persoonlijke afleiden. Haar zelfbedwang trof hem. Hij zag met, verbazing naar haar Verhouding tussefcen luafd en onderwijzer. Uit het vorslag van den Schoolopziener in hef district Tiel nemen we 't volgende ovor We onderscheiden in onze scholen hoofden en onderwij- zers, en hoa beter de verstandhouding tusscheu die twee categoriëa van ambtenaren, des te gunstiger do resultaten van beider pogingen. Ter verkrijging eener behoorlijke saiarieering is da zoo noodzakelijke oendracht aanwezig, waarom ook niet bij de vervulling der gemeenschappelijke taak in de school Het hoofd alleen vermag-zoo weinig, bij welwillend overleg met de onderwijzers daar- ontegon veel. Daarom streve hij er naar om het perso neel plezier in zijn werk te doen houdenwia tot oordeelen bevoegd is en dos ondanks gedwongen wordt om te gehoorzamen wie tegen heter Inzicht in zóó moet doceeren, enkel omdat het hoofd zulks wil, zoo iemand wordt wrevelig. Iu die stemming vlot de arbeid niet. Ha gehouden overleg aan het hoofd de plicht om het geheel te overzien en te zorgen voor aansluiting; aan den onderwijzer om uit te voeren en met de klas zich te bewogen in do richting, die als resul taat der besprekingen werd vastgesteld. De ver standhouding behoeft niet zóó fideel te worden, dat (gelijk te M.) het hoofd, na onder schooltijd de krant te hebben gelezen, hot blad komt brengen in de klas aan zijn onder wijzer, opdat deze, ook onder schooltijd, als verpoozing zijn hart kan ophalen aan het laatste en all-rlaatste nieuws. Maar ook niet zóó gespannen dat tusscheu- korast van autoriteiten noodig is tot herstel van den vrede. Vooral die naijver op hef gezag van het school hoofd lijkt me verkeerd. De zoogonaamde republikeinscho schooi dient toch te onderstellen gelijkwaardigheid, gelijke wettige bevoegdheid van 't, gansche personeelwie geen ervaring bezit, g-en hoofdakte heeft en AuZponderwijzer is gebleven ook hij, bij wien het plichtsgevoel minder krachtig ontwikkeld i die er .;raag de kantjes afloopt en met de minste moeite gediend is; al dezulken blijven in 't belang vin het kind leiding on contröle noodig hebben. Men bedenke, dat die blakende fefde voor het ambt, waar van in verga,doringon wel eens b.vog wordt opgegeven, niet bij allen aanwezig, is, ca ook zgn kan. Onwillekeurig rijst do vraag, of do zucht om zich te onttrekken aan het gezag en de voogdij" der hoofden, wei te rijmen valt met het herhaaldelijk uitgespr/ken verlangen naar oen deskundig toezicht Der zake kundig is het hoofd der school zoo niet in elk geval, dan toch meestalbij kent de theorie en de praktijk, doorgaans ook de praktijken, en toezicht houden leiding geven, voorlichten, waken dat is juist zijn vak. Wat de samenstelling van het Leerplan en de keuze der leermiddelen aangaat, hieromtrent zou do D. S. in art. 21 der Wet op het L. O. deze woorden wenschen bijge voegd te zien in ovci-lcg met het personeel. Verder lezen we: Onderwijzers komen voort uit allerlei stand. Vooral op 't platteland is de beroepskeuze uiterst moeilijk, en wie dan volgen3 meester wat uitsteekt bovon hot gros, wordt opgevoed voor ondorwijzer. Gedurende het bezoek dor Rijks-normaallessen is van de Rog8ering nog wel eer. gelaat met die koude witte uitdrukking, dia ze droeg als een masker, en waar hij zoo gaarne achter wilde zien. Hij voelde een zekere kilheid, nu hij buiten de warme sfeer van het gevoel stond, maar haar alledaagsche ge sprekjos hielden hem daar. Gedurende de verdere reis kreeg hij niets meer te zien van de vrouw, wior harts tochtelijke overgave hem op zoo zeldzame wijze had ont roerd. Te Grimple verliet hij Oatharina maar hij bleef op het perron den vortrekkenden trein staan nakijken met oogen, die in tegenspraak waren mot den cynischen trek om zjjn mond. Toen ze alleen was, viel het masker van Catharina's gelaat en werden de lichaamspijn en do zieksmart open baar die spraken uit de droevige oogen. De smart van dit vreeselijk uur wierp een schaduw over geheel haar verder leven. »Hoa zal ik het dragen steunde ze. Met glazigen blik staarde ze nit het venster. De maan geleek een zilveren boot voortzeilende door het blauw en gedreven door den adem van pijnboom en heidekruid. De dennen stonden plechtig bij de purperen golven, die den purperen zoom des hemels begroetten, en de aarde lag daar voor haar wijd en vrij en schoon. De zachte plooien der natuur legden zich rondom deze vrouw, die daar worstelde met de smart, met de verraderlijkheid van hot hart en de ijdelheid des levens. HOOFDSTUK IV. Er is altijd een uitweg. De post was gokomen. Tom had Tonina's briof gelezen met een gezicht als een donderwolk en had toen zonder een woord te spreken de kf.mer verlaten. Oatharina bad nauwelijks op hem geletTom was zoo onbeduidend naast de ramp van haar eigen leven. Franklin had haar niet lief. Als een doodsklok weer- subsidie te krijgen maar is men eindelijk voor de akte geslaagd, dan blijkt de markt overvoerd. Want wie een maal een baantje heeft, blijft meestal tot in lengte van dagen zelfs hoogbejaarden gaan uit eigen beweging niet gemakkelijk heen. Do geslaagde jongelui beginnen te sol- liciteerende gemeentebesturen zieu do kans schoon een paar vijfentwintig guldon op een vrijvallend tractement te bezuinigen en een akte-man wordt soms bieten weger. Was hij als knaap bij een ambacht gekomen had hij daar denzelfden ijver getoond als bij zijn studie, hij zou als man ziGh gelukkiger gaan voelen, als vader meer tevreden wezen mat ziju lof. Misschien heeft hij onbewust aspiraties gekregen naar Loogor, on kan het gebeuren, dat hij zich misplaatst voelt in den kring, waaruit hij oorsprong nam, en waarin de omstandigheden hem helaas verplichten voort te leven als warkman-onderwijzer. Wil de bezitter van 56a het tot iets brengen, dan dient de studie voor de hoofdakte ter hand genomen. De Regeering helpt echter niet meer met Lessen en in den vorm van subsidie of toelage, terwijl het drijven op eigen wieken den meesten slecht afgaat, 't Wordt suk kelen druipen is regel, en eerst na veel tobbens wint ook hier de aanhouder. Velen echter laten den moed zakken, eindigen met te verboeren, komen veel te vroeg tot een huwelijk, en vergoten dat een onderwijzer zonder hoofdakte nog niet mondig is, in schoolzaken liever moet luisteren dan advies geven, en bij stemming zich eerder heeft te onthouden dan partij te kiezen. Het Tweede Internationale Congres van ©eneeslieeren, verbonden aan tevens verzeke ring-maatschappijen dat op 23, 24 en 25 Septem ber a.s. te Amsterdam gehouden zal worden, belooft een succes te worden. Het programma is thans definitief vastgesteld. De algemeens belangstelling voor bet Congres blijkt ten duidelijkste uit do omstandigheid, dat leden zijn toegetreden uitAmerika, België, Brazilië, Bulgaiije, Canada, Denemarken, Dnitschland, Engeland, Frankrijk, Hongarije, Italië, Japan, Nederland, Noorwegen, Oosten rijk, Rumenië, Rusland, Spanje, Zweden on Zwitserland. Zij, die nog als lid wenschen toe te treden, worden beleefd verzocht, zich zoo spoedig mogelijk te wenden tot Ü6G secretaris~vau net Comité van Organisatie, <u.a heer J. F. L. Blankenberg, Damrak 74, Amsterdam. De kosten van het lidmaatscnap bedragen f 10.—waarvoor later tevens een gedrukt verslag van het congres uit gereikt wordt SCoon's geïllustreerd magazijn. Verscheuen is n°. 27 van dit populaire letterkundig tijdschriftdat goede lectuur brengt onder veler bereik. De lijvige aflevering kost niet meer dan 35 cents. De inhoud van nr. 27 is De Indische tentoonstelling in het Stedelijk Museum te Amsterdam door R. W. P. de Vries Jr.; In Artis, door jbr. mr. H. Smissaert; De Hippische Sport in woord en beeld, door A. J. G. van Merksstsyn De list van den eersten minister, door William le Quenx; Het Kamp van Zeist, door J. H. Miguon; Pharos, de Egyptenaar, een roman van Guy Boothby jgSchetsen nit de geschie denis van Amsterdam, door A. J. M. Brouwer Ancher; Een vorstelijk geschenk, doo" S. Kalff; Siegfried Wagner, klonken steeds die woorden in haar brein »Hij bemint mij niet bij bemint, mij niet 1" Ze voelde de smart er van nauwelijks meer. Een pijnlijke leegte in haar hart was al wat overbleef van de zielsangst, waarmee ze den nacht had doorworsteld. Maar haargelaat was smal en ingevallen, al droeg het met studie do gewone uitdrukking van al don dag. De sterke meedoogenlooze natuur had haar overwonnen. Ze wist nu, dat ze vrouw was met het hart eener vronw en de verlangen eener vrouw en do verloocbeniug eener vrouw. Ze bad geworsteld mot den grooten god Liefde en had niet overmochten tot het einde haars levens zou ze kreupel gaan op de ontwrichte heup, waar de Goddelijke haar had aangeraakt. Ze voelde geen spijt, dat zo zich had verraden. Een jaar geleden zou ze wellicht zich geschaamd hebben bij de ontdekking dat ze liefde had gegeven, waar dio niet werd gezocht. Heden vrijer en grooter geworden bleef hare natuur in hooghartige onbeschroomdheid zich hand haven. »Ge moogt voor uwe liefde niet uitkomen,'' dat stond geschreyen voor de vrouw van lager orde die zich door do conventie liet behecrscben. Oatharina gehoorzaamde aan een hoogeren wetgevoi; en terwjjl de vrouw in haar ineenkromp doodelijk gewond door Franklin's afwijzing, kroonde haar hoogere natuur zichzelve met haar pijn, en triomfeerde. Ze kon niet ophouden hem te beminnen omdat hij haar geen liefda te geven had Do zichte stemming, waarin zo aan hem dachtbracht ook de altijd door weerklin kende woorden tot zwijgen en ze schreide in stilte om haar groote smart on haar grooten trots. Maar ze had geen tijd voor tranen. Ze moest werken. Do arbeiders wachtten op hun orders. Er moesten toma ten worden opeugeprikten het stuifmeel van de eene bloem op de andere overgebracht. Catharina nam de rol van bij en vlinder iu de tomaten op zich on verzekerde zich daardoor van een rijken voorraad »liefde-appelun", zooals Martha ze noemde. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1901 | | pagina 1