m LEVENSDOEL. Buiteiüand. ALKMAARSCHE COURANT. Amsterdamsche Brieyen. FEUILLETON. va w Annie E. Holdsworth. Schrijfster vau „Dolores." zoodat ik moest vragen, of ieder op zijn benrt wilde spreken. Een paar der opmerkingen laat ik hier volgen Oranje Pipp was erg hard. De Hollanders, zei hjj, doen mij altijd weer denken aan het spreekwoord Rotor hard geblazen dan den mond gebrand." In Afrika vechten de Boeren, in Holland wordt erg geschetterd, maar ge daan wordt er eigenlijk niets, Daarom had ik gedacht veel sacces te hebben, wanneer ik in de arena veel la waai maakte en niets uitvoerde. Maar na wordt niet mooi gevonden als ik hetzelfde doe als zij zoo ein digde hij op klaaglijken toon. Billy Leonard had andere inlichtingen gekregen. Hjj zei, dat mon hem verteld had dat men in Holland zoo uitmuntend de kunst verstond om de huig naar den wind te hangen. Er waren bladen geweest, die voor de laatste verkiezingen een overwinning van de anti-libe ralen hadden geschetst als een ramp voor het land, maar nu die ramp gekomen was, patten zij zich uit in vrien delijkheden ten aanzien van don formateur van het anti liberale ministerie. Daarom deed hjj in de arena net, of hjj George Brown een verschrikkelijk wezen vond en aaide hjj hem, wanneer hjj zag, dat George 't bij een gevecht had gewonnen. Lachte men niet, omdat men 't niet prettig had gevonden, dat een spiegel was voorge houden Kwam aan de beurt Spador Johnson. Hij haalde al lerlei kattekwaad uit, maar wist van den prins geen kwaad als de tot straf bestemde hand in zjjn nabjjheid kwam. Net als de Amsterdamsche inbrekers, zei hij erbij met een meewarig lachje. Men moet dat alles maar weten Wie had kannen denken, dat al deze narren getracht hadden zich op de hoogte te stellen van Hollandsche toestanden en ar naar streefden, die te veraanschouwelijken. Maar ook, nu was hun teleurstelling voor mij dubbel goed te begrjjpen. Er is nog zooveel meer van hen te leeren. Men bestudeere maar eens George Franklin, die heel veel moeite doet om een bal te krjjgen en als hjj hem heeft, er niet naar omkjjkt daaraan is te merken, dat de »show" kort na de verkiezingen te Groningen is geweest. En dan Piccolo, die altijd meer wil hebben, maar nooit tevreden is, ook al krijgt hjj dat meerdere hjj heeft de Inge zonden Stukken van de onderwijzers en onderwjjzeressen in de Amsterdamsche bladon bljjkbaar goed gelezen. Verder Tom Franklin, bijgonaamd de onnoozele boer, in het costuum van iemand uit »de Meer", die echter heelemaal niet onnoozel is, wanneer er een circus-directeur in zijn buurt komt Ik heb den heeren amende honorable gedaan. Hun grap pen schenen mij zoo zouteloos, dat zjj de ontwikkeling van hot Hollandsche publiek onderschatten, maar dichter komen wjj bij de waarheid als wij zeggen, dat zjj deze eer te hoog hebben getaxeerd. Ik heb hun beloofd, dat ik iets van ons onderhoud in de courant zou zien geplaatst te krjjgen, vooreerst om hen te rehabiliteeren en in de tweede plaats om hun den moed niet te ontnemen. Want uit dat nieuwe gezichtspunt beschouwd is »het internati onale narrencongres'' inderdaad een attractie te meer bjj de vele, die Barnum Bailey hun bezoekers bieden. FKATVIiltl.lÜ. De Czar en de Czarina zjjn op Frank- rjjk's bodem geland. Den 18 ontmoette president Loubet aan boord van de »Oassini" de hooge gasten die met het Keizerlijk jacht »Standart" Duinkerken naderden. Het weer werkte mede, ofschoon de zee vrjj onstuimig was. Loubet begaf zich aan boord van de »Standart" en bege leid door de vOassini" en een aantal torpedo's, werd revue gehouden over hot Frausche eskader dat op de reede der stad lag. Daarna landde men en déjeuneerde gezamenlijk. Den 24 zal volgens de berichten, een vliegend eskader Toulon verlaten om een demonstratie te houden in de Turksche wateren en wellicht een paar eilanden te bezetten, tot aan Frankrjjk's billijke eischen zal zijn voldaan. Intusschen neemt de Porte de houding aan, alsof de zaak van geen beteakenis en er van ernstige verkoe ling in de verstandhouding met de Republiek geeo sprake is. Zoo zond de Sultan een zjjuer officieren om de manoeuvres bjj te wonen, maar de Fransche Regeering i i n^?riSQecaoasta>»a««agB^n«MqEig^iaB» heeft dezen kalm doch beslist doen weten, dat bij wel weder kon heengaan. VEREESIGDE STATES. Het ljjk van Mc. Kinley is van Buffalo naar Washington overgebracht. Om 8.45 vertrok de trein en 's avonds te negen uur werd Washington bereikt. Onder weg werd nergens stilge houden maar in alle stations stond bet niettemin zwart van de menschen, die eerbiedig het hoofd ontblootten toen de rouwtrein voorbijreed. In alle steden, waar het langs ging, werden de klokken geluidhier en daar strooiden meisjes bloemen. Iu Buffalo defileerden negentig duizend menschen langs de baar. Do plechtigheid van het overbrengen naar het station was op zichzelf zeer eenvoudig. Er waren slechts weinig troepen op de been veertig matrozon van het oorlogsschip vMichigan" vormden de eerowacht. De kist werd gedragen door vier soldaten en vier matrozen; voor den lijkwagen liepen vier paarden. Dadeljjk na de aankomst te Washington werd de kist van het station naar het Witte Huis overgebracht. Het escorte bestond uit cavalerie en officieren van leger en vloot. De lijkkist verliet den 17 het Witte Huis om 9 uur, geëscorteerd door manschappen van de geregelde troepen, zeelieden, mariniers en veteranen van het groote leger. In den stoet waren aanwezig presidont Roosevelt, ex-presi dent Cleveland, vertegenwoordigers van alle takken van het gouvernement, een aantal gouverneurs van Staten met hun staf, en tal van civiele corporaties en vereenigingen. Mevrouw Mc. Kinley bleef in het Witte Huis. De kist werd neergezet in de groote ruimte onder den koepel van de Rotunda om 10.35 de dienst begon om 11 uur. Ondanks den aanhoudenden motregen was het stampvol op straat. De kist werd vervoerd in een eenvoudigen zwarten lijkwagen, getrokken door zes sabolkleurige paarden met zwarte dokkleeden met slepende kwasten. Roosevelt heeft een proclamatie uitgevaardigd, waarin hjj o.a. zegt »Een vreeseljjke slag heeft ons volk getroffen. De presi dent der Vorcenigde Staten is vermoord. Een misdaad is begaan, niet alleen tegen deu eersten persoon in den staat, maar tegen eiken vrjjheidslievenden burger. President Mac Kinley's leven, dat al liefde was voor zjjn medemenschen en al ernstig pogen voor hun welvaart is gekroond door een dood van christeljjken moed. Zjjn wijze van leven en zjjn wijze van sterven zullen beide voor altjjd een kostbaar erfdeel blijken voor ons volk". Volgens een telegram uit Washington hoeft Rooso- velt alle leden van het kabinet verzocht hunne porte feuilles te behouden. Czolgosz zal Maandag terecht staan, het vonnis zal Dinsdag worden uitgesproken, en de terechtstelling door electriciteit zal plaats hebben op 6 November. ZUID-AFRIKA. Alle telegrammen uit Zuid- Afrika bevestigen, dat Kitchener's bloedproclamatie haar doel heeft gemist, het aantal dor Boeren, dat zich over geeft, is uiterst gering. De volgende voornaamste Boeren-aanvoerders zjjn op het oogenbiik nog in het veld, en kunnen dus getroffen worden door Kitchener's proclamatie. Commandant-gene raal Louis Botha, de commandanten Ohristiaan Botha, Viljoen, Delarey, Beyers, Lucas Meyer, De Wet, Kemp, Wessels, Kritzinger, Foucbé, Malan, Scheepers en Smuts president Steyn, staats-secretaris Reitz en de waarnemende president Schalk Burger. In de Kaapkolonie alleen moeten 14 commando's ope- reeren, die voortdurend in verbinding staan met Botha en de Wet. Over het gevecht bjj Heidelberg van 13 Sept. worden de volgende bijzonderheden meegedeeld. Theron viel Heidelberg aan met ongeveer tachtig man. Zij openden het vuur vanaf drie kopjes, die de geheele stad bestreken. Het vuur concentreerde zich op de wacht aan de brug. Onder bedekking van dit vuur, kwamen een zestigtal mannen de stad binnen, niettegenstaande het vuren van een vjjf-en-twintigtal soldaten van het West Yorkshire Regiment. No. 112. Honderd en derde Jaargang. 1901. Vrijdag SO September 1901. Tweede blad. XVII. Bij het „narren-congres" van Barnum ft Balley. 't Was nog een nur vóór het begin van de middag voorstelling. Ik zocht den vriendeljjken man, die alwat aan de pers te Amsterdam werkzaam is zoo voorkomend behandelt, dat de journalisten nog lang mot genoegen aan hem zullen terugdenken. Maar hjj was niet op de plaats, die men mjj had aangewezen toen wande'de ik nog even verder, en, eer ik 't wist, was ik aangeland te midden van shot, groot, internationaal narren-congres", zeoals 't in de programma's van Barnum Bailey heet. Er waren daar bjjeen James Savoy, de Russische ge zichtentrekker ik volg steeds het programma Peter Bell, de moderne lomperd, Funny Friskey, de domme Michel, George Franklin, de zonderling, Billy Leonard, de bonte nar, Bruno Ketchup, de pruilende nar, Harry Wentworth, de Amerikaansche hansworst en nog een aantal anderen. De heeren waren in een drnk debat. Zij zochten blijk baar naar iets, dat zij maar niet konden vinden. Zagen zjj in mjj den redder, die hun als 't ware op hot kritieke oogenbiik was toegezonden Ik weet 't niot, maar zooveel is zeker, dat er een vijftal op mij toeschoot, toen ik, ziende dat ik verkeerd was, haastig rechtsomkeert wilde maken. »Ga niet heen, wjj znllen U eeuwig dankbaar zjjn", klonk 't nit hun mond, en dit verzoek was zoo dringend, dat ik niet kon weigeren. Met eenige beleeldheidsphrasen aan het adres der Hol landsche pers begon het gesprek. Maar dra merkte ik, waar de schoen wrong, toen mjj op den man afgevraagd werd, of ik 't kon verklaren, dat de bezoekers der voor stellingen van Barnum Bailey, die over het algemeen uiterst voldaan zjjn, bjj de meeste grollen en grappen der clowns zoo'n onveranderlijk stalen gezicht zetten. Oranje Pipp en William Albion waren daarover het meest verontwaardigd. »Ik weet niet, meneer", zoo zeiden zjj, »of U begrijpt, wat 't zeggen wil dag aan dag, week aan week, ja maand aan maand dezelfde potsen te ver- toonen. Men krijgt daarbij feitelijk een hekel aan zich zelf. Maar men houdt 't vol, omdat het lachen der massa animeertzelfs bjj een reuzen-inrichting als van Barnum Bailey is 't wat waard de bezoekers in een goed humeur te brengen. Hier in de Watergraafsmeer is 't echter een haast ondoenlijk werk om de gezichten uit den plooi te krjjgen wjj trekken onze malste pakjes aan en zetten de dolste gezichten, maar hoogstens is een wel willend glimlachje ons loon en schateron hooren wjj alleen een enkelen keer op de 60 cts.-plaats. Op die manier is er niks meer aan het beroep van nar Wanneer men iets onaangenaams te zeggen heeft aarzelt men met antwoorden. Zoo ging 't ook mjj. Piccolo wilde echter weten, waarop 't stond en pertinent stelde hij mjj de vraagGisterenavond heb ik U zien zitten zeg mjj nu eens oprecht, of de clowns u hebben geamuseerd *Als U 't dan ->er se weten wilt neen ik vond het optreden van U en Uw vakgenooten beneden het peil van de zoo zeldzame dingen, die men in het circus te zien krjjgt. Jullie waren den heelen avond onuit staanbaar flauw en jullie grappen waren alleen goed voor kinderen en onnoozelen." Dat was een krasse uitval, maar in dit gezelschap hield men er bljjkbaar van de zuivere waarheid te hooren, Een oogenbiik was er zekere consternatie. Peter Bell, de moderne lomperd, was koddig in zjjn mimiek, aan duidende, dat hem de kroon van het hojfd dreigde ge roofd to worden. Doch spoedig kwam Toto naar mij toe om mjj hartelijk de hand te drukken: hij had respect voor iemand, die durfde zeggen, waarop 't stond." Dit gaf mjj moed om voort te gaan en ik kwam daarbij als vanzelf tot de vraag, hoe men zich dan eigenlijk de Hollanders wel had voorgesteld. Een gegons van stemmen ontstond, waaruit ik niet wjjs kon worden, 45) Ze keek op naar de schilderij in de kouken, de ge sloten denr, de hulpeloosheid der Liefde tegenover den Dood. sDafc is heelemaal verkeerd", zeide ze hardop. »Het leven juist is hulpeloos tegenover de Liefde, de Liefde roept den Dood". Zo ging de denr uit en liep naar den stal. Op *t geluid van haar voetstap, keerde het paard den kop om en begon te hinniken. Er kwam een verschrikte blik in haar oogenze sloeg de armen om zjjn nek en leunde tegen hem aan. »0 Samboo arme jongen Ik moet weg en jou ver laten Er is geen anderen weg En dan krijg jij een nieuwe meesteresmaar ik denkdat Kit je wel zal nemen Sambo, weet je, dat dit onze laatste rit is Sambo wendde dan kop om en keek naar haarPeggy wischte hare tranen af ea glimlachte bjj de gedachte, dat hjj haar verstond. Ze zadelde hem zelf, en maakte gesp en riem met be vende vingors vast. Met haar eigen handen voederde ze hem, tot bjj verzadigd was en hot graan, dat ze hem voor den mond hield, wegstootte. Ze talmde met opzet, en lachte zelfs to9n bij minachtend aan het voor rook. En toen ze het hek doorreed, was het met dienzelfden glimlach om de lippen. Maar onder 't rijden stierf die weg, en haar gelaat werd strak en hard, »Ik ben benieuwd, of ik dit alles ooit weer zal zien," zeide ze, toen haar oogen over velden en weiden dwaalden. Haar blik toefde bij do lanen, waarin ze met Tom gewandeld had ze richtte 't hoofd op, en haar adem stokte met een kreunend geluid Toen veranderde haar stemming. Ze gaf Sambo de spo ren en vloog den weg langs en den heuvel af, ruw lachende. Sambo liet het wit van zijn oogen zien en toen hjj het witte hek voorbijkwam, maakte hij een zijsprong, waar door Peggy de tengels vaster aantrok. Plotseling kwam er een nieuwe uitdrukking op haar gelaat, 't Was alsof de gedachte, toen ze in vollen galop waseensklaps op haar schreden terugkeerdeZe drukte de lippen vast opeen, zoodat deze een smalle roode streep vormden en hief levendig het hoofd op sik zal het hem laten doen, al is het mijn dood zeide ze roekeloos. »Wien kan het schelen? Als er een uitwog is, zal ik dien vinden 1" Ze maakte een snelle wending en joeg in vollen galop naar het hek. HOOFDSTUK V. Aan den vooravond van de nederlaag. Don óag na zjjn uitstapje naar de stad warm Frank lin's gedachten den gansehen dag bezig met Catharina's bekentenis. Geen vrouw had ooit in die mate zjjn gfedach- ten in beslag genomen. Als zoon van een afgescheiden predikaat in Hnll, had hjj oen eenzame kindsheid gesleten in de studeerkamer van zijn vader, daar hjj zijn stiefmoeder, die Xantippe, liefst meed. Later had hij, tot hjj werk vond in de Ar beiders-Beweging, zjjn dagen doorgebracht in zijn boek winkel te Hull en werd enkel herinnerd aan de tegenwoor digheid zjjner huishoudster door de tyrannie van haar schoonmaakwoede. Toen was de groote werkstaking der dokwerkers ge komen en de kreet der gebrekljjdende arbeiders had weer klonken in het land, zelfs in de cel van den boekverkooper. Franklin kon het geluid niet tot zwijgen brengen. Buiten zjjn denr zag hij de groepjes mannen staan, zonder pjjp, zonder hoop, maar onverschrokken. Zjj waren de soldaten in den Arbeiders-krjjg, een krijg, die zijn helden ver slaat, al wordt er geen droppel bloed vergoten. Hjj kon de heiinnering aan die gelaatstrekken niet van zich afzetten. Ze wischten de letters uit in zjjn boeken en nit iederen hoek keken ze hem aan, die rnwe inge vallen gezichten. Hjj trad zjjn winkel uit om deze menscheljjke boeken te bestudeeren on deze studie boeide hem. Ze bracht hem in de huizen van het volk, waar de vrouwen hun lijden verborgon, opdat de mannen de macht, die hen onderdrukte, kondea bestrjjden. Hjj zag de staking van nit het gezichtspunt der arbeiders en al zjjn sympathie was aan hunne zijde. Hij zette een gaarkeuken op en gedurende de honger weken, die volgden, bedelde hjj zelf, om de vrouwen en kinderen te kunnen voeden. Toen de strjjd voorbij was, stond hjj tnsscheu boekenplanken, die even leeg waren als de planken van zjjn provisiekamer Een vlugschrift over werkstakingen hielp hem over de volgende weken heen en vestigde de aandacht der Arbeiders-wereld op hem. Hjj was reeds bekend als een eenigszins excentriek aanhanger van de Volkspartij, dit pamflet deed hem als een denker kennen. Men bood hem een secretariaat aan, dat hjj aannam en hjj vestigde zich nu in de stad, waar zijn opvoeding en zijn enthousiasme hem weldra tot een macht in de beweging maakten en al do jongeren, o.a. Mark Fleming, tot hem trokken. Misschien was bet te danken aan F: anklin's volharding, dat Mark zoo lang in de beweging gebleven was. Juist om die zwakke knieën te schragen, was Franklin zjjn vriend geworden. En nu had Mark de zaak in den steek gelaten en al wat deze vriendschap had opgelevord, was deze onwelkome bekentenis van Mark's zuster. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1901 | | pagina 5