m LEVENSDOEL.
No. 113. Tweede blad.
Honderd en derde jaargang,
1901
ZONDAG
22 SEPTEMBER.
Het uiterste beproefd.
FEUILLETON.
Annie E. Holdsworth.
Schrijfster van „Dolores."
ALKNAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dlns da g-, Donderdag
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f ©,80 j franco door het
rijk f 4,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone advertentlën
Per regel i' 0,16. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOONVoordam C 9.
Telefoonnummer 3.
Opnieuw hebben de regeeringen der beide Zuid-Afri-
kaansehe republieken een poging gedaan om haar zaak
te doen beslissen door een scheidsrechterlijke uitspraak,
waardoor de afschuwelijke oorlog zou kunnen eindigen.
Haar vertegenwoordigers hebben zich daartoe 'gewend
tot den Raad van Beheer van het permanente Hof van
Arbitrage te 's-Gravenhage.
Het is bekend, dat geen der beide republieken is toe
gelaten tot de Vredesconferentie, waarop het later door
alle daar vertegenwoordigde regoeringin bekrachtigde
verdrag tot stand kwam, dat de instelling van dit Arbi
trage-Hof voorschrijft en de wijze regelt, waarop interna
tionale geschillen aanhangig gemaakt en beslist zullen
worden. Engeland's onwil heeft ze daar geweerd. Maar
dit heeft niet kunnen beletten, dat door den Voorzitter
van den Raad van Beheer den 9 April 1.1. aan de ver
tegenwoordigers der republieken van de oprichting van
het Hof van Arbitrage mededeeling is gedaan. In de
eerste plaats blykt daaruit, dat die Raad van Beheer de
Zuid-Afrikaansche republieken ondanks haar plechtige
inlijving bij Engeland, nog als wettig bestaande beschouwt.
Maar al moge dit zoo zijn, zal licht iemand vragen,
wat hebben de republieken met het bestaan van dit Hof
te maken Zij behooren niet tot de mogendheden, die
zijn overeengekomen het Hof op te richten, en het be
kende verdrag hebben gesloten. Zij staan daar geheel
buiten, en wat kan daarom het bestaan van dit Hof
haar baten
Het antwoord is te vinden in artikel 26 van het te
's-Gravenhage gesloten verdrag tot vreedzame beslechting
van internationale geschillen. Daarin wordt bepaald, dat
de rechtspraak van het Hof zich kan uitstrekken tot
geschillen tusschen mogendheden, die het verdrag niet
geteekend hebben, of tusschen mogendheden die het ge-
teekend hebben en andere mogendheden, indien zij over
eengekomen zijn de uitspraak van het Hof in te roepen.
Dit laatste nu is zeker niet het geval. Engeland is niet
met de republieken overeengekomen om over de geschil
len, die tot den oorlog aanleiding gaven, de tusschen-
komst van het Hof van Arbitrage in te roepen. Het
denkt er zelfs niet aan, dit te doen. Het Hof is dus niet
bevoegd van de geschillen tusschen Engeland en de Z.-A.
republieken kennis te nemen zonder de toestemming van
Engeland. Daarom verzoeken de gemachtigden van de
regeeringen der republieken den Raad van Beheer de
toestemming van Engeland aan te vragen of te trachten
door zijn tusschenkomst of de bemiddeling van de regee-
TAUf
46)
Franklin dacht er met verbazing over na, hoe het toch zoo
gekomen was. Hjj liep de kamer ia de Korenschoof te
Grimple op en neer en beet op zijn knevelzich maar
steeds afvragende hoe ze op het denkbeeld was gekomen,
dat hij haar beminde.
Hij was niet weinig ontsteld door die gebeurtenis
steeds liep hij de kamer op en neer met gefronste wenk
brauwen en geheel uit het veld geslagen. Hoe had toch
hij do geïncarneerde oude vrijer, een jong ding aange
trokken nog geheel ongevormd bijna nog een kind
Het was onzinnig I Zeer bepaald had hij haar door be
wondering misleid. Zij gaf zich geheel zooals ze was
bij haar niets van het aanlokkelijk mysterie der vrouwe
lijke vrouw, van de ingetogenheid en bescheidenheid, die
bij zoo aantrekkelijk vond. Zij was trotsch op haar on
af hankelijkheid en stak zichzelf in de hoogte. Hij had niet
geschroomd zijn tegenzin tegen die hoedanigheden aan
den dag te leggen. Hoe had ze dan toch kunnen veron
derstellen dat hij haar lief had
Hij staakte zijn wandeling en bleef ontstemd op de
ruiten staan trommelen.
't Was marktdag in Grimple en op hun weg naar
High Street kwamen de menschen langs de Korenschoof.
De volle straten herinnerden hem aan Goodge Street.
Weer stond hij voor de ramen van Mark's woning vol
deernis met het meisje dat op de sofa lag te schreien.
Haar toorn was die van een kind geweesttoen had ze
ringen wier vertegenwoordigers in den Raad zitting heb
ben, die toestemming te verkrijgen.
De Raad van Beheer, niet te verwarren mat de leden
van het Hof zelf, is alleen belast met administratieve
werkzaamheden en bestaat uit den Nederlandsehen
minister van Buitenlandsche Zaken, als President, en de
te 's-Gravenhage aanwezige vertegenwoordigers (gezanten)
der mogendheden die het verdrag hebben geteekend.
Zal aan dat verzoek worden voldaan
In het tusschen de mogendheden gesloten verdrag
komt omtrent het ontvangen vau een verzoek van dezen
aard niets voor. Maar zoo kunnen zich natuurlijk allerlei
dingen voordoen, waaromtrent aan den Raad van Beheer
geenerlei voorschrift is gegeveu. De vraag is maar, of
het op zijn weg kan liggen, aan een verzoek, als thans
door de beide Z.-A. Republieken is gedaan, gevolg te
geven. Op die vraag ligt onzes inziens een bevestigend
antwoord voor de hand. Het Hot van Arbitrage is er,
het staat open ook voor staten die aan de Haagsche
Conferentie geen deel hebben genomen, en ook later niet
in de gelegenheid zijn gesteld zich bij het daar gesloten
verdrag aan te sluiten. Wat kan nu meer in de bedoeling
liggen, dan dat van het Hof ook wordt gebrnik gemaakt
tot het doel, dat volgens de verklaringen der saamge-
komen mogendheden zooveel mogelijk moet worden be
vorderd het voorkomen of doen eindigen van een
oorlog, zoodra een gelegenheid zic'i daartoe voordoet
Hier komen een paar staten bij den Raad van Beheer
aankloppen met de mededeeling, dat zij niets liever
wenschen dan de beslissing over al hun geschillen met
een mogendheid aan de uitspraak van het Hof van Arbi
trage op te dragen en zij voegen er het verzoek bij om
ook van die andere mogendheid toestemming te vragen
Om doKO goeolsillen bij hoi Hoi evanhauglg LtJ UlUikon.
Waarom zou de Raad van Beheor weigeren zich met
overbrenging van dat verzoek te belasten P
De republieken zouden, in het bjjzonder wat de aan
leiding tot den oorlog betreftgaarne aan het oordeel
van een onpartijdigen rechter de vraag onderworpen
willen zien, of, zooals altijd maar door Engeland beweerd
wordt, de republieken eenige handeling hebben verricht,
die ten doel had de Engelschen in Zuid-Afrika te onder
drukken of van daar te verdryven of in het algemeen
eenige handeling hebben gepleegd, die naar internationale
regelen aan Engeland het recht zou kunnen geven haar
van haar onafhankelijkheid te berooven. In de tweede
plaats zouden zij daar Engeland dit blijft ontkennen
door het Hof uitgemaakt willen zien of niet Engeland
zichzelf niet verheerlijkt. Bijna hoorde hij haar snikken.
Hij wendde zich om, en verwachtte half op de sofa
een ineengedoken gestalte te zien liggen. Toen kuchte hij
gedwongen zichzelf bewust van een zachter aandoening
jegens haar.
»Arm ding zeide hij tot zich zelf.
Toen had ze geweend over haar teleurgestelde eerzucht
zou ze nu weensn om haar teleurgestelde hoop
Hij nam zijn lorgnet af en zwaaide het langzaam
rond
Misschien zou ze ten slotte er toch niet over blijven
tobben. Ze had haar werk op de hoeve, de koeien moesten
gemolken Hoe lief en aantrekkelijk was ze geweest
toen ze daar zoo de koelen dreef door de weide. Ze zag
er toen heelemaal niet uit als een sterke geest, maar als
een eenvoudig, welvarend buitenmeisje Ja, ze zou druk
aan 't werk zijn, de oude koeherder was dood De
gedachte aan Collop voerde hem terug naar den Zondag
avond en Collop's huisje Hij keek door het raam
en zag haar daar eenzaam en verlaten zitten in het half
duister der keuken met het hondje tegen haar wang
gedrukten met diep bedroefde oogen
Maar dat kan toch niet de echte Catharina zijn het
meisje dat hij onvrouwelyk genoemd had, dat niet zacht
en teoder was. De ware Catharina was een gansch andere
iemand. Hoe had hij haar het laatst gezien
Voor zijn oogen verrees het tafereel van een kunst
matig verlichte kamer, mot mannen en vrouwen die
precies even gekunsteld waren als dat lichten tusschen
die allen in een meisje, slank en groot, met een sfeer
van frissche lucht rondom zich en met door de zon ge
bruinde wangen, die den scbamelsten man uit de geheele
kamer voor haar vriend verklaardeJa, dit was de
vrijmoedige, onbevreesde Catharina, die zijn weerzin
opwekte.
Bij die laatste woorden hield hij met een ruk den stroom
zijner gedachten tegen Hoe kon ze zijn weerzin op-
wekken door de warmte van die dappere begroeting, door do
vrijmoedigheid, die haar op mijlen afstands stelde van
die geaffecteerde poppen Ze was onder die allen de eenige
ware vrouw geweest, de eenigo die een hart bezat, en
van den aanvang van den oorlog af de algeme en aan
genomen, ook door hun staat bij verdrag erkende oorlogs-
wetten en gebruiken heeft geschonden en nog altijd
daarmee voortgaat. Zij noemen een aantal artikelen
van het ook door Engeland onderteekende verdrag
waarbij die wetten en gebruiken ah vaststaande zijn
vermelden bieden aan de bewijzen te leveren, dat
Engeland zich aan schending van die bepalingen heeft
schuldig gemaakt.
Maar als de Raad van Beheer mocht kunnen goed
vinden het verzoek der republieken aan Engeland over
te brengenzal dan Engeland er in toestemmen dat
deze geschillen aan de uitspraak vau het Hof van Arbi
trage onderworpen worden Da onderteekenaren van
het verzoek nemen de mogelijkheid van een weigering
aan, en ongetwijfeld heeft heel de houding van Engeland
hun daartoe alle reden gegeven. Mocht de Engelsche
regeering weigeren dus sohrijven zij aan den Raad van
Beheerdan zou daaruit blijken dat zij het niet waagt
zich aan de uitspraak van een nauwgezetteu knndigen
en onpartijdigen rechter te onderwerpen, maar dan zal
zij ook de volle verantwoordelijkheid bljjvon dragen van
de voortzetting van dazen even verschrikkelijken als
onnoodigen oorlog, en stilzwijgend erkend hebben dat
de wijze waarop die oorlog door haar wordt gevoe rd
in strijd is met de door haar zelve erkende eischen van
menschelijkheid en beschaving.
Er zullen er zijn die het niet waarschijnlijk achten
dat dit verzoek der republieken door den Raad van
Beheer van het Hof van Arbitrageof door eenige
mogendheid aan Engeland zal worden overgebrachtof,
mocht dit al plaats hebben, een besliste weigering van
Engeland zeker oordeelen. Waartoe dan nog deze stap
ViagOU l* J -rrt*<V** T»*'*. ^-iu TV vtuu, «.To-fc
hij niet kan baten? Daarop kan o. i. geantwoord worden,
dat de regeeringen der republieken het een duren plicht
kunnen vinden het uiterste te beproeven om haar goed
recht en Engeland's onrecht erkend te zijn, en geen
middel meenen te mogen verzuimen om daartoe te geraken,
hoe uiterst gering de kans ook moge zijn dat het middel
zal baten. H9t zal niet gezegd mogen worden dat zij
van hunne zijde iets hebben nagelaten om hun recht te
staven en zoo mogelijk den oorlog te doen eindigen. En
kan althans dit verzoek niet ten gevolge hebben dat
Engeland's onwil om te laten onderzoeken en door onpar
tijdigen te doen beslissen voor heel de wereld nog hel
derder aan het licht komt
zich niet schaamde, dit te toonen. En dit dappere hart
had hij versmaad
Franklin fronste de wenkbrauwen, maar zijn ergernis
over zichzelf maakte hem slechts te veriangender, zijn
daad te rechtvaardigen.
Als dan toch een man een vrouw liefhad, zou hij 't haar
dan niet zelf zeggen Zy had geen recht een man buiten
zijn wil in een poBitie te brengen, waarin hij een dwaas,
indien al niet een onedelmoedig figuur maakte
Waarom kon ze niet tevreden zijn met vriendschap en
met do hulp, die hij had aangeboden Iu eens her
innerde hij zich, dat ze gezegd had zijn hulp noodig te
hebben, en hem had verzocht, Engeland niet te verlaten.
Hij was zoo goed als besloten die betrekking in de
koloniën aan te nemen, en toch
Wel, hij kon de zaak nog beter bevorderen, als hij in
Engeland bleef, en zijn party vertegenwoordigde in de
Kamer. Hij moest en zon er achter komen, wat die
moeieiijkhaid waswaarbij ze hnlp noodig had. Het
meisje stond eigenlijk op zichzelfeen moedor waar ze
niets aan had Mark geheel opgaande in zijn vrouw, en
een broer, van wien het luk of raak was als hij goed
terecht kwam, feitelijk stond ze alleen. Arm ding
Geen wonder, dat ze zich bij haar bezwaren gewend had
tot een man, in wien ze vertrouwen stelde En ei-
genljjk had za niet eens zoo iets heel ergs gedaan. Vol
gens do Fabians en de nieuwere ideeen, was ze volkomen
in haar recht, hear gevoel voor hem te toonen.
Een blik als van heimwee verdreef de wolk van zijn
gelaat. W aiom vertoornd te zijn, dat een meisje hem
zulk een gunst had verleend Het was werkelijk een
gelak voor een man, de liefde te winnen van een vrouw,
die zijn belangen deelde, en kameraad zou zijn zoo goed
als vrouw.
Hij dacht aan zijn ongezellige woning in Battersea.
Hoe oneindig gezelliger leken altijd Mark's kamers in
Goodge Street Was dat ten gevolge van Oatharina's
aanwezigheid En was dit misschien de reden van zijn
veelvuldige bezoeken aan Mark Hij ging lang niet zoo
dikwijls naar de sierlijke étage, waar Tonina 't bewind
voerde Wordt vervolgd
