Ml LEVENSDOEL.
No. 115.
Honderd en derde
jaargang
1901.
27 SEPTEMBER.
V R IJ D A G
Amsterdainsche Brieven.
FEUILLETON.
Buitenland.
Annie E. Holdsworth.
Schrijfster vau „Dolores."
COURANT.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f O,IS. Groote letter3 naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOONYoordam 0 9.
ALRMAARSCHE
Deze Oonrant wordt Dinsdag-, Donderdag
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f 0,0«. Afzonderlijke nummers 3 ets.
ATjC
Telefoonnummer 3.
XVIII.
Aan Amsterdam viel in de afgeloopen week andermaal
de eer te beurt, een groot aantal binnen- en buiten-
landscbe geleorden te herbergen. Zij waren herwaarts
gekomen ter bijwoning van het Tweede Internatio
naal Congres van CSeneesheeren van I.evens-
verzekerlng-Maatscliappijen, dat in de Aula onzer
Universiteit werd gehouden.
Tussehen de levensverzekering en de medische weten
schap bestaat een zeer nauw verband. Een eerste voor
waarde toch voor het verkrijgen van een polis van
levensverzekering isdat men geneeskundig goedgekeurd
zij. Wel zijn er maatschappijen die zonder onderzoek
iedereen aannemen maar gelijk dr. Jb. van Geuns iu
zijn openingsrede zeer terecht opmerktedit geschiedt
dan op voorwaardenwelke de voordeelen van die ge
makkelijke toelating illusoir maken. Zoo wordt b.v.
bepaald dat ingeval de verzekerde overlijdt binnen de
eerste 2 of 3 jaren na onderteekening van de polis de
maatschappij alleen de betaalde premiën uitkeert of ook
wel laat men dengene die een contract wil afsluiten
een verklaring omtrent zijne gezondheid afleggen onder
bedingdat de polis vernietigd wordtals zijn ver
klaring niet in alle opzichten overeenkomstig de waarheid
isoverlijdt de verzekerde in het jaar na teekening van
het contractdan betaalt de maatschappij slechts een
deel van de premie en zij past er ook wel voor op
personen aan te nemenwier verklaringen ongunstig
luiden.
De levensverzekering is een betrekkelijk nog jeugdige
wetenschap. Dat zij in betrekkelijk korten tijd tot zoo
hoogen bloei is gekomen is wel voor een groot duel te
danken aan de bijzondere omzichtigheid der doctoren bij
de toelating. Er zijn verschillende maatschappijen, wier
medici onverbiddelijk tot afwijzing adviseeren, zoodra er
aan een door hen onderzocht candidaat ook maar het
geringste hapert. Iedereen kent wel menschendie
tevergeefs hebben getracht een polis af te sluiten en nu
nog, jaren daarna, vroolijk en gezond voortleven zonder
ook maar eenigen last to hebben van het geconstateerde
gebrek in hunne constitutie. Dat men hen niet heeft
durven aannemen bewijstdat de stadie van de sterfte
kansen nog lang niet ten einde is gebracht. Er gelden
nog altijd zekere vaste regelen voor afwijzingwaarbjj
alle verdere consideratiën zijn buitengeslotenterwijl
toch in de werkelijkheid verschillende candidaten die
hieronder vallen nog genoeg levensfactoren bezitten om
eene assurantie te wettigen. Hoeveel lijders aan albu-
minerie zijn b.v. niet afgewezen die zeker zonden zijn
aangenomen, wanneer meu juister was ingelicht geweest
omtrent de gevolgen van die ziekte.
Toen de levensverzekering-maatschappijen pas begon
nen en een natuurlijk wantrouwen tegenover al het nienwe
viel te overwinnen kon de opvatting der medici niet te
scrupuleus zijn. Op het oogonblik staan wij echter op
een ander standpunt. De medische wetenschap mag niet
langer gebruikt worden om maar allen, die niet in elk
opzicht voldoen, af te wjjzenintegendeel, zij most er
naar streven om, zonder aan de maatschappijen te groot
risico op te leggen, deze voor oen zoo groot aantal per
sonen als maar mogelijk is, bereikbaar te maken. Men
mag niet van zich stootenwanneer niet de absolute
zekerheid van een geringe levensvatbaarheid bestaat. En
waar de algemeene leerstellingea van da geneeskunst in
de laatste jaren zoo belangrijk zijn gewijzigdkan ook
de medische expertise niet in haar ouden vorm behouden
blijven. Die te brengen op het huidige standpunt der
wetenschap is het doel van het congres geweest.
Op ongewone wijze heeft meö hier zien samengaan de
eommerciê8le en wetenschappelijke belangen, verbonden
door het menschlievende streven om de zorgen voor de
toekomstdie nu zoo menigeen heeftte verlichten.
Levensverzekering toch is een. handelsonderneming, die
zich van de medische kennis bedient om het speculatieve
tot een minimum te beperken. Juist deze combinatie
maakte, dat de behandelde aangelegenheid op een zuiver
geneeskundig congres nooit tot haar recht had kunnen
komen. Voor het practische leven zullen daarom de resul
taten niet geringer zijn. Het veld van werkzaamheid
der maatschappijen zal zich daardoor allicht uitbreiden
wat voor haar 'zelve met het oog op de toenemende
concurrentie van het grootste ^elang is maar ook voor
de menschheid die heden wil 'denken aan den dag van
morgen. Nu nog de ervarin? dienstbaar gemaakt aan
eene herziening van de tariev a en de vleugelen zullen
nog wijder knnuen worden uitgeslagen.
Aan beleefdheden heeft 't don congressisten niet ont
broken. Men heeft hun tal van Hollandsche artisten
doen hooren hun uitstapjes bereid en eene receptie ten
stadhuize heeft ook nu weer niet ontbroken. Onze bur
gemeester de heer Van Leeuwenwas dien avond
bijzonder goed op dreef. Der dagvolgende op deze
receptie zou dr. Mahillon een voordracht houden over
de vrouw en de levensverzekering. Hij zou daarin de
stelling verdedigendat de buitengewone sterfte onder
verzekerde vrouwen was toe te schrijven aan het onvol
doende van het geneeskundige ^onderzoek dat voor een
deel een gevolg is van fraude. Daze zoo had de Brus-
selsche dokter ondervondenwerd zeer vergemakkelijkt
door de natuur der vrouw, haar aangeboren slimheid en
haar gave om de waarheid te verdraaien. Mr. van
Leeuwen hierop zinspelende verklaarde dat hij geen
dispuut over dit onderwerp met dr. Mahillon wilde aan
vaarden, maar wel wilde hij in het licht stellen, dat de
vrouw als gezellin van den man diens leven veraange
naamde en verlengde, zoodat hij door haar een voordeelig
risico werd. Dit geestig betoog viel zeer in don smaak
en de vele dames die het congres bijwonen waren er
niet minder mee ingenomen dan de meeste hoeren. Niet
altijd is 't een redenaar gegeven zoo'n gelukkig aan-
knoopingspunt te viuden.
Is op het congres herhaaldelijk gesproken overdo broos
heid van het leven een droeve illustratie kregen wij
juist dezer dagon door den vrij plotselingon dood van
den heer A. W. de Fliaes, een der firmanten van de
firma Blikman en Sartorius. Hij was een Amsterdammer
VAK
48)
HOOFDSTUK VI.
Het witte hek.
Catharina kwam de oprijlaan af, toen een jongen op
een van hun eigen paarden kwam aanhollen, om te ver
tellen dat Peggy van 't paard was geworpen. Ze lag in
het veld aan den kant der heuvels.
Plotseling versteende Catharina en haar harde, koude
stem was als haar gelaat.
«Is ze erg gekwetst dood
De jongeu maakte zijn mond open, de onderlip zakte.
«Ze heelt haar rng gebroken.''
«Stijg af!" riep Catharina.
Bijna trok ze den jongen er af, nam zijn plaats in en
vloog de laan langs en den weg af naar de plek des onheils,
aangevuurd door woorden, die haar brein als vaneen-
reten»Als het leven al te moeilijk wordt, dan neem ik
den sprong Er is altijd een uitweg
Een groepje mannen wees haar den weg. Waar het witte
hek gestaan had, was nu een opening. Het gelaat werd
doodsbleek toen ze doorreed.
Peggy lag nog waar ze was neergeworpen. Catharina
knielde op het natte gras en hief het witte doode gelaat
op, dat ze tegen haar boezem aangedrukt hield, terwijl
de mannen er zwijgend en stokstijf bijstonden.
Ze keek op en haar lippen bewogen zich, doch er
kwam geen geluid. De mannen wendden zich af en lichtten
Sambo's beenen op om hem te onderzoeken, terwijl ze
binnensmonds met elkaar spraken.
Catharina legde haar last neer en trok de japon glad.
Ze vouwde Peggy's handen over de borst en veegde de
modder van het gelaat vóór ze weer opstond.
«Breng haar naar Great Lowlands,'' beval ze met een
hooge, schelle stem.
Vóór ze Peggy opnamen, legde een der mannen zijn
saamgevouwen jas op het hek, dat ze uit de hongsels go-
licht hadden 't Was als smeekte die recht uitgestrekte,
onbedekte gestalte om een bedekking. Catharina trok haar
rok uit en legde dien over gelaat en gestalte, en de dragers
beurden hun last op,
Onder al den afschuw, waardoor Catharina zich als ver
stijfd roeide, spoedden bare gedachten zich voort. Het
leven worstelde binnen in haar als een gevangene, die
zich tegen de spjjlen van zijn gevangenis aanwerptmaar
haar geest was onbevangen en zorgde voor 't geen Peggy
behoefde.
Ze steeg weer op en reed snel terug naar de hoeve,
terwijl ze zieh door de mannen liet volgen.
Zoo bleek als de doode zelf, ontmoette ze hen weer
aan de deur en bracht ze naar haar eigen kamer, waar
ze haar bed in gereedheid had gebrachtZe had een
der dienstboden om haar moeder gezonden, die naar de
pastorie was, de andere was om den dokter gegaan. Geheel
alleen in hnis, deed Catharina voor Peggy, wat Martha
voor haar ouden man gedaan had. Toen de dokter kwam,
lag Peggy daar vredig in haar doodskleed en er was geen
reden haar rust te verstoren.
Tom was al den goheelen morgen weg. De gedachte
aan hem lag zwaar eu drukkend op Catharina's hart
telkens als er iemand kwam, sidderde ze van vrees zijn
stem te hooren.
De dood had met geweld do rust van Great Lowlands
verstoord. Menechen gingen in en uit. Er moesteen onderzoek
plaats hebbben. Catharina moest iedereen te woord staau,
vragen beantwoorden en schikkingen maken. Ze had geen
in merg en been, die de stad zijner inwoning innig lief
had ea als bij meende haar belang te kannen dienen
niet zwe9g. Een zijner illusies een boulevard van het
Centraalstation naar den Munttoren heeft hij niet verwe
zenlijkt gezienomdat men den nieuwen Beurs juist
midden in don door hem aanbevolen weg is gaan zetten.
Hij heeft met al zijn kracht daartegen gevochten en met
zijn medestander, den heer J. F. von Glahn alles ge
daan om een geschikter plaats voor den Mercuriustempel
te doen kiezen. Doch men heeft naar zijn stem niet wil
len luisteren. Meer succes heeft hij g had met zjjn jjveren
voor de belangen van dan winkelstand, dat hem een zetel
in de Kamer van Koophandel bezorgde. Hij had in dit
ambt en in verschillende andere door hem bekleede pos
ten nog zooveel nuttigs kannen doen. Doch typhus wierp
hem op het ziekbed en enkele dagen later stond zijne
vrouw met wie hij nog maar pas getrouwd was aan
zijne doodsponde. Het bericht van zijn dood heeft groot
leedwezen gewektwant de Plines stond in Amsterdam
goed bekend en men had recht nog veel van zijn werk
zaamheden te verwachten.
Op het kerkhof te Diemerbrug is zijn stoffelijk over
schot onder zeor groote blijken van belangstelling Woens
dagmiddag ter ruste gelegd.
füKOElLAKD. De begrafenis van de slachtoffers van
het vergaan der «Cobra" heeft te Grimsby plaats gehad.
De tegenwoordigheid daarbij van den bevelhebber van
een aldaar vertoevend Fransch oorlogschip heeft een zeer
goeden indruk gemaakt op het Eugelsche publiek dat deze
beleefdheid op hoogen prijs stelde.
De oorzaak van deze ramp schijnt nog steeds niet met
zekerheid bekend te zijn, althans de «Globe" deelt mede
dat het schip niet op een klip geloopen is, het wrak zou
op een diepte van zeven vademen liggen.
Terwijl de bladen jammeren over de sombere tijdingen
nit Zuid-Afrika, moeten zij er tegelijk op wijzen, dat het
leger in Engelsch-Indië lang niet is, wat 't zijn moet.
Niet alleen zij;: do troepen fdeolingec, die daarvoor in
aanmerking kwamen, sedert Augustus 1899 niet afgelost,
en wachten, dus geheele regimenten reeds twee jaar op
den terugkeer naar Engeland; maar het is «ook niet
mogelijk da soldaten en onderofficieren, wier engagements
tijd om is, te ontslaan, omdat er geen andere zijn die
hen kunnen vervangen en het niet raadzaam wordt ge
oordeeld het land nog meer van Engelsche troepen te
ontblooten. Het is bekend, dat meer dan een jaar geleden
lord Wolseley, toen die nog commandant-generaal was,
verklaard heett de verantwoordelijkheid niet langer te
willen dragen.
Van de zestigduizend man Engelsche troepen, die
thans nog in Indië zijn, heeft de kleinste helft zijn dienst
tijd volbracht. De manschappen, die zich verleden jaar
hebben laten overhalen om bij te teekenen voor een jaar,
zijn niet geneigd dit nog eens te doen, zelfs niet verlokt
door de prachtige voorwaarden die de Regeeriüg in dit
bijzondere geval heeft gesteld.
tijd voor droef heid. Ze moest brieven schrijven en tele
grammen verzenden.
Toen Mrs. Fleming het voorhuis in kwam, zag ze op
tafel een telegram liggen, geadresseerd aan Kolonel Jacob,
The Moat, Chester. De naam had een vage herinnering
in Catharina gewektvoor Mrs. Fleming was hij als de
geest van een doode liefde. Geheel de tragedie in haar onmid
dellijke nabijheid vergetende, viel ze bevend en zenuwachtig
in een stoel neer. Daar vond Catharina haar schreiende.
Nog geheel versteend, zooals ze was sedert het oogen-
blik, dat ze naar de plaats van het onheil was heenge
reden, kwam het meisje naar haar toe. In haar oogen
las men den afschuw, haar gelaat was onbewegelijk en bleek.
«Moederlief, u moet n Diet zoo overstuur maken",
zeide ze teeder.
Mrs. Fleming wischte hare oogen af en keek op.
»'t Is vreeselijk", snikte ze. «Ik heb het altijd wel
gezegd, dat het berijden van die jonge paarden nog eens
haar dood zon zijn Catharina", haar toon veranderde
in dien van nieuwsgierige belangstelling, «Catharina, hoe
wist je 't adres van Kolonel Jacob
«Peggy had het me gezegd," zeide Catharina.
Haar stem trilde, nu wist ze, waarom Peggy het
haar gezegd bad.
«Het moot dezelfde zijn zeide Mrs. Fleming snel.
«Hoe wist ze eigenlijk
»'t Was haar oom. Het telegram is om hem mede te
deelen Ik heb hem verzocht hier te komen
Bevend stond Mrs. Fleming op. «Het moet dezelfde zijn.
Haar oom Je neemt al te veel op je, Catharina,"
zeide ze met trillende stem. «Je hadt me eerst moeten
raadplegen Niet dat ik niet blijde zal zijn hem weer
te zienvoegde zij er bij en een zwakke glimlach brak
door haar protest heen.
«Er zat niets anders op," zeide Catharina ernBtig.
Peggy is hier't zou zoo eenzaam zijn geweest in haar
huisje
Mr;. Fleming begon opniouwte schreien: «O, Catliarina!"
zeide ze verwijtend «hoe kon je haar nu hier brengen,
terwijl ik zoo ziek en zenuwachtig ban!...."
