Op de Waterhoeve
No. 31.
Honderd en vierde jaargang,
i m2.
WOENSDAG
12 MAART.
NATIONALE MILITIE.
Wilhelmus Johannes Bieman.
FARIJSCHE BRIEVEN;
Buitenland.
FEUILLETON
W. Heim bnr g1.
Vertaling van HERMINA.
ALRMAARSCHË COURANT.
Deze Courant wordt I n s d g-, lOonderdng-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f O,SOfranco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f O,O0. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer 3.
S'rijs der gewone advertentiën i
Per regel f 0,16. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan da Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON, Vooidam C 9.
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR
gelast, krachtens bekomen aanschrijving ouderstaanden
verlofganger der Zeemilitie, lichting 1900om
zich op 3 April 190S, des middags ten 12 uur, aan
te melden aan boord van Hr. Ms. vaartuig .Bloedhond"
te Willemsoord
Hij moet voorzien zijn van zjjn verlofpas en heeft
recht op vrij transport naar zijn korps, tijdig ter ge
meente-secretarie aan te vragen.
Alkmaar, De Burgemeester voornoemd
8 Maart 1902. G. RIPPING.
IV.
Parijs, 26 Februari 1902.
Victor Hugo. De week van Victor Hugo ligt achter
ons dat waren mooie dagen, zoo echt feestelijk. Vooral
de Zondag was zulk een echte populaire feestdagen
het is bepaald jammer dat juist 's morgens eeno vergade
ring van arbeiders-vereenigingen moest ontaarden in eene
manifestatie van anarchisten. Het is altijd moeilijk in
die gevallen partij te kiezen de vergadering bad eigen
lijk ten doel middelen te beramen, om werk te verschaffen
aan de arbeiders van die vakken welke thans niet veel
te doen hebben, maar in de zaal waren vele jonge lieden,
waaronder eenige revolutiemannen, vrij veel anarchisten,
jonge studenten en vele jonge Rassen. De politie was
nog al in groot getal rondom het gebouw van de
.Bourse du Travail" aanwezig maar men men rekende
toch niet op zulk een manifestatieop eens zag men
een opgewonden publiek in 't gebouw komen en voor
men zich eigenlijk recht rekenschap kon geven van wat
er gebeurdeontstond eene vechtpartij tusschsn agenten
en manifestanten. Het beste bewijs dat de politie zelve
verrast werd, is wel dat zeven en dertig ageuten gewond
werden, Als vreemdeling zijn wij altijd voorzichtig met
het bezoeken van openbare vergaderingen zoo licht
bevindt men zich op eens midden in zoo n opstootje de
agenten gaan dan nogal ruw te werk en moet men bjj
ongeluk mede naar het bureau dan kan men zeker zijn
eene kleine veroordeelmg vau de strafrechtbank op te
loopen en men heeft bovendien nog de kans uit het land
te worden gewezen.
Keeren wij terug tot Victor Hugo. Wat hadden alle
bladen het vol daarvan geen enkel geïilusteerd blad
dat niet een bijzonder nummer geheel aan Victor Hugo
wijdde.
Alle couranten gaven het officieele feestprogramma
bovendien kon men dat nog afzonderlijk koopen bij de
.camelots" of straatventers, die ons ook groote en kleine
afbeeldingen in druk en photographic van den dichter
DOOR
42)
.Ja, dat wil ik wel gelooven zegt madame. .Geef
mij eens een glas water, Eefja neen dat in de karaf
is niet koud meer Amalie heeft zooeven do karaf in je
kamer frisch gevuld en Zij ziet het jonge meisje
smeakend aan.
Eva begrijpt haar en verlaat het vertrek. Op haar
kamer zot zij zich op den eersten den besten stoel, dicht
bij de deur vouwt de handen in den schoot en staart
onbeweeglijk voor zich uit met den ouden bitteren trek
om den mond. 't Is doodstil om haar heen een
drukkende, benauwende stilte. Ze beeft op het oogeublik
maar ééne gedachte ze wilde dat ze thuis was in haar
eigen rustige kleine woning en dat zo Dora's trouwe
stem hoorde. Z9 ia zoo zielsbedroefd. Die oogen van
de oude vrouw met die sombere half verschrikte uit
drukking ('at lachen van Karei zijn moeilijk spreken
de wjjnluchtdie hij meebracht I
Na een lange poosals 't reeds begint te schemeren
hoort zij zware stappen op den overloop en op de trap
't is Karei, die naar beneden gaat. Nu hoort ze een
deur dichtslaan. Eva staat op om zich weer bij madame
Baldauf te voegen. Als zij de slaapkamer van deze
doorgaatdringt uit de woonkamer van de oude dame
een bitter geween tot haar door; stil sluipt zij naar
haar eigen kamer terug. Eensklaps beginnen de avond
klokken van de kleine kerk te luiden en hnlt een zachte
voorjaarsregen boomen, weilanden en wegen in een door-
scbijnenden sluier. Mat een laatsten luiden slag eindigt
aanboden. Voor de verzamelaars van postkaarten zagen
geheele seriën van Victor Hugo het licht, maar het feest,
hetwelk ons het best beviel, was dat van Zondag op de
Place des Vosges (Vogezen-plein), daar zongen wel twaalf
honderd zangers eene cantate aan den grooten dichter
daar werd Victor Hugo op alle mogelijke wijzen ver
heerlijkt door mnziek en zang, daar werd zijn borstbeeld
gekroond door de Muse van Parijs en toen 's avonds al
die duizenden lichten en ballons en oriflammen het plein
en die menigte in een zee van licht baadden ja toen
waren wij weer eens echt in ons oude feestelijk Parijs.
Wij spraken daar van la .Muse de Paris", iedere dichter
heeft zijne Muse dus moebt die op dit feest niet ont
breken. Daarom had men alle werkstertjes van Parijs
nitgenoodigd nit haar midden de Muse te kiezende
jonge dame die op den feestdag het beeld van Hugo
met bloemen zou tooien. En zij kwamen, al die juffertjes,
wel vijftien honderd naaisters, modistes, brodeuses
typografen corsetières, bloemen maaksters enz. enz., en
eene aardige brunette van 21 jaren werd met meerderheid
van stemmen gekozen, en daar deze eene typographe is,
zoo koos men tot, demoiselles d' honneur zooveel als
bruidsmeisjes vier andere juffertjes, ieder uit een ander
vak. Die jonge dames hebben niat alleen da eer, maar
ook nog eenige kleine voordaehin wantzjj het nit
aardigheid of om reclame te makenmaar zij kregen
van verschillende firma's aardige geschenken, en, vooral
mooie costunms van de grootste dames-kleermakers
vau Parijs.
De president van den ministerraad, de heer Waldeck-
Rousseau heeft geen geluk gehad dat hij juist midden
in die feestelijkheden een ongelukje moest krijgen. Dat
was alweer een tramway die een rijtuig omwerpt. Ditmaal
is de minister het slachtoffer, misschien zullen die trams
nu een beetje voorzichtiger behandeld worden. Want
men moet niet denkeu, dat znlke ouge7alien tot de zeld
zaamheden behooren. Onlangs nog waren wij op den
Boulevard Malesherbes getuigen van eene dergelijke botsing,
een tram wierp rijtuig met koetsier en al boven op een
Tri-porteur dat zijn van die wagentjes welke door een
wielrijder bestuurd worden. Dat de Tri in vele stukken
gebroken eu gekneusd werdbehoeft wel geen batoog.
En pas zijn de feesten van Victor Hago voorby ot wij
naderen al weer tot Halfvasten of Mi-Oaréme. Ja dat
zonden wij toch wel willen weten wij ziju al zoo lang
hier dat wij ons niet meer herinneren tenminste niet-
juisthoe in Holland het waterwild b gebouwd wordt,
Is dat vleesch of vised Wjj ziju hier nu ia de veertig-
daagscbe Vastenen dan worden hirr juist de meeste
wilde eendon talingen eu smicetua gegeten en een
wildhandelaar verklaarde ons dat die vogels beschouwd
worden als .maigre" dat is dus mager in tegenstelling
van vet en vleesch, men eet die juist even als visch op
de strengste vastendagen. Holland stuurt zeer veel vau
die vogels naar de Parijsche marktmen maakt er hier
goede prijzen voor. Niet altijd echter, het valt ook wel
eens tegen en dan dr igt do afzender uit Holland dat
hij bij die prijzen zijne vogels dan maar liever aan die
»ber...de" Engelschen stuurt. Onze vriend, de wild-
het gelui en nu valt de klok van het hesrenhuis in, een
schril klinkende klokdie meldt dat bot dagwerk is
afgeioopen en de dienstboden aan den maaltijd toept. Eu
als Eva zich omkeertstaat madame Baldauf achter
haar en zegt met zulk een zachte stem als Eva nog nooit
nit haar mond heeft gehoord»Kom kindliefgaat ge
mee aan tafel? De heer des huizes zal ons wachten."
Maar als zij beneden komen ontbreekt de heer des
huizes aan den maaltijd.
Den volgenden morgen gaat madame met Eva naar
de kerk en later nog een poos in het park wandelen.
Bij de broeibedden ontmoeten zij Amalie, die een mandje
met kropsla aan den arm heett.
»Hebt ge mijn zoon van ochtend vroeg zien uitrijden
vraagt madame.
»Mjjnheer slaapt nog. Laurens heeft weer moeten uit
spannen", antwoordt het meisje.
Madame is blijkbaar zeer teleurgesteld. Als zij thuis
komen, staat Karei onder de veranda in een onberispelijk
grijs huiscostuum en twee fraaie ruikers violen in de
hand die hij de trap afsnellend aan de beide dames
overhandigt. »Eigen gewas 1" zegt hij trotsch.
»'t Verwondert mij je nog hier te zien' begint madame,
zonder hem te bedanken, »ik meende begrepen te hebben
dat ge al vroeg naar B srlijn zoudt gaan om Hanne te halen
*Ocb, moeder", komt hij knorrig hiertegen op, »laat
mij toch eens een poos bekomen, ze zal niet dadelijk
vandaag overreden worden! Ik vind niets zóó vervelend
als aan iemand, die 't niet kent, Birljjn te laten zien,
in al die winkels te gaan, de paleizen te bewonderen
en zelfs o ontzetting naar het Panopticum te
moeten 1 Neen weet gevan dat alles geniet Hanne
veel beter alleen met de Lindners. Ik wil ook liever
niet zien hoe mijne vrouw ze moet een heel aardig
sommetje hebben meegenomen 1 haar spaarpenningen
bij Gerson ten offer brengt, waarheen mevrouw Lindner
naar natuurlijk aanstonds den weg zal wijzen. Vei beeld
u, moeder", gaat hij voort, terwjjl bij de asch van zjju
sigaar met de pink gladstrjjktwaaraan een uiterst ge-
handelaar hier zeide dan ook, dat hij graag zou willen
dat de Boeren het nog maar een paar jaar volhouden
want (dat zjjn zjjne woorden) »dan zullen de Engelschen
»toch ook wel gedwongen worden inkomende rechten op
»het wild te heffen om daarmede de oorlogskosten te
dekken". Men ziet dat de wensch van dien koopman
voor het succes der Boeren nog al erg belangzuchtig is.
T. M. T.
CHIiA. De reeds herhaaldeljjk verspreide berichten,
dat er een nieuw Bokssrsoproer in de provincie Kwangsi
te verwachten is, worden door de laatste telegrammen
nit China bevestigd. Vóór de Europeescha troepen terug
getrokken werden, gingen er geruchten, die een herleving
dezer volmaakt begrijpelijke nationale beweging deden
vreezen, doch thans nemen zjj vasten vorm aan. Leiders
der revolutionairen zjjn de bekende, in ongenade gevallen
prins Toean en de generaal Toeng-foe-sian. Zjj schjjnen
voornemens te zjjn zich gewapenderhand van het bestuur
der provincie meester te maken; de Regeering zond reeds
troepen tegen hen uit. Waarschjjnljjk zal het echter zeer
moeieljjk, zoo niet onmogelijk blijken deze beweging te
fnuiken. Sedert jaren heeft 't Ohineesche volk ernstige
en gegronde grieven tegen de baatzuchtige vbeschavers"
uit het Westen, en het gedrag der Europeesche officieren
en soldaten die, alles wat waarde had, stalen en da hou
ding der Verbonden Regeenngen, die zelt een deel van
de buit ontvingen (men denke aan Daitschland en Italië,
Frankrjjk was zoo eerlijk de reeds aangekomen
scheepslading terug te zenden) zal het vertrouwen der
gele broederen" zeker niet hebben doen toenemen.
HlïttHLAlVO. Eindelijk kan de Regeering zich niet
langer ontveinzen dat de politieke toestand in Ierland
ernstige redenen tot bezorgdheid geeft en zjj heeft ge
meend het derde bataljon van het Suffolk Regiment
(dat reeds voor Afrika opgeroepen was) naar het onrus
tige eiland te zenden. Of het echter gelukken zal met
een klein vertoon van macht het Iersche volk dat zich
in zjjn jarenlangen, onvermoeiden strjjd tegen Engelands
voogdjjtaaivolhardend en tot het bezigen van alle
middelen bereid toonde tot rust te brengen valt zeer
zeker te betwijfe en. Zouden ten slotte de door Transvaal
en Vrjjstaat zoo lang verwachte verwikkeling van En
geland met een andere mogendheid, met Ierland ontstaan
De oorlogscorrespondent van de »Daily Mail" tracht
in een telegram aan zjjn blad den indruk van zjjn zeer
pessimistisch artikel over den duur van den oorlog te
verzwakken zeer gelukkig is hjj daarin niet. Hjj seint
»De toestand is hoop roller dan hjj ooit te voren was.
Men moet zich herinneren dat bjj het voeren van een
oorlog over een zoo uitgebreid grondgebied nooit een
voldoend aantal troepen kan aanwezig zijneen feit
waarmede slechts enkele persone i in Engeland voort
durend rekening bielden. Een leger van een millioen
man zou niet te groot zjjn. Ook moet men niet uit het
oog verliezen dat onze jongste successen in de Oranje-
soigneerdebuitengewoon lange nagel prijkt»mjjne
beminneljjke ega maakt alles te gelde wat ze maar
grjjpen en vangen kan elk eielke kip enfin, alles,
wat er gemist kan worden Daarvan zeg ik maar niets;
doch de twee jonce snippen, die ik met moeite had ge
schoten en waarop ik mjj als een kind verheugde heeft
ze ook achter mijn rug verschacherd aan den kastelein
van het casino en zoo heb ik er bij slot van rekening
toch nog een gegeten maar duur betaald natuurlijk
Dat er nog een paar viooltjes in de broeikassen over
waren is uitsluitend aan de groeikracht van de plant
te danken, want doorgaans verkoopt zjj het dozijn voor
een dubbeltje. Ge kunt ook sparen moeder maar bij
haar vergeleken zjjt ge niets en niemendal
»Gaat ge er dus niet heen
Wel neen 1 Ik heb 't u nn immers gezegd. Van
avond hoop ik de eer te hebben juffrouw Eva met het
rjjtuig naar Hohenburg terug te brengen."
»Straks moet ik je eens onder vier oogen in je kamer
spreken", zegt madame.
»Nuals 't moe dan maar dadelijk dan is 't
voorbij en kan men van den Zondag genieten", zucht
hjj lachend met een grappig gebaar naar de hnisdenr
wjjzende. »Gaat ge mee
»Neem wat rust Evazegt madame tot het jonge
meisje »ge ziet bleekge zjjt niet gewoon zoo vroeg
in de lucat te zjjn. Ik kom je straks tegen het eten
af halen."
Evadie inderdaad niets op haar gemak is die zich
angstig en benauwd gevoelt, alsof een iwaar onweer op het
punt is van los te barsten, scheidt zich in de gang van
ue anderen en gaat naar boven Slapen kan ze nog niet
en zj zet zich dus weer bij het venster en steunt het
moede hoofd met de hand. De kamer van den heer des
huizes schjjnt onder de hare te wezenwant zij hoort
de stemmen van moeder en zoon die zich duideljjk
laten onderscheiden, zonder dat zjj nochtans de woorden
kan verstaan.
Het jonge meisje valt allengs in een lichte sluimering,
waaruit zjj opschrikt door het luid en driftig spreken
