Op de Waterhoeve
Honderd en vierde jaargang.
1902.
VRIJDAG
28 MAART.
TOELATING
\XT ekelijksche veemarkten.
Amsterdamsciie Brieven.
Nederland.
van leerlingen op de vier Gemeentescholen.
ingaande 24 Maart a.s. de keuring
in stede van 's Maandags voortaan
zal worden gehouden des Zaterdags
en dat gedurende de maand Mei
AL het op de Zaterdagsche markt
aan te brengen vee, UITSLUITEND
aangevoerd mag worden langs de
Houttilstraat bij het kruispunt van
Paardesteeg, Pieterstraat en Peper
straat.
FEUILLETON
W. Me i m t> n r g.
Vertaling van HER MINA.
NO. 38. Tweede blad.
Deze Courant wordt Slnsiisg-, J»®aderdiig-
en Baterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f 0,0tt. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prp der gewone advertentiën
Per regel f <3,10. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco jaan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOONVoordam 0 9.
Telefoonnummer 3.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
noodigen belanghebbenden, die met 1 Met a.s. kinderen
op eene der vier Gemeentescholen toegelaten wen
schen te zien uitdaarvan vóór 15 April 19(18
aangifte te doen bij de hoofden dier scholen onder
overlegging van het geboortebriefje en het inën-
tlngsbrlefje der kinderen waarvan toelating ge
vraagd wordt.
Voor de aangifte aan de derde Gemeenteschool
(hoofd de heer A. P. Zeilmaker) bestaat gelegenheid
aan het schoolgebouw aan den Koningsweg, des morgens
van 8'/2 tot 9 nur.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar G. RIPPING, Voorzitter.
24 Maart 1902. C. D. DONATH Secretaris.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente
ALKMAAR brengen ter kennis van belanghebbenden, dat
Het is voorts gedurende dien tijd aan aanvoerders en
kooplieden nadrnkkeljjk verboden op den toegangsweg
handel te drijven en met rijtuigen, die de markt be
zoeken, denzelfden weg terng te nemen, ten einde den
geregelden aanvoer niet noodeloos te belemmeren.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar G. RIPPING Voorzitter.
26 Maart 1902. C. D. DONATH, Secretaris.
IX.
Wij leven tegenwoordig toch in een vreemden tijd.
Nauwelijks is het voorjaar aangebroken, de periode,
waarin het werk loskomt, of daar staan wjj weer voor
een conflict ln de bouwvakken, dat duizenden
guldens verloren doet gaan zonder dat iemand iets daar
aan heeft. Een conflict, zoo volkomen noodeloos, zoo ge
makkelijk nit den weg te ruimen, wanneer bij beide
partijen maar wat goede wil had voorgezeten.
In een vorigen brief schreef ik reeds over de werk
staking in de Indische bnnrt, die is begonnen met de
DOOR
47)
Hij breekt af, klopt min of meer bedremmeld met zijn
zweep tegen zijn laarzen en houdt steeds de oogen op
Eva gevestigddie hoe langer hoe verlegener wordt.
Ernstig zelfs streng staat zij daar in haar eenvoudige
zwarte japon vóór hem, een dier personen, die anders
eenvoudig voor hem niet bestaan, maar die hem op dit
oogenblik toch zonderling treft, daar ze hem aan iemand
herinnert, die sinds lang nit zijn leven verdwenen is
aan zijne moeder. Even ernstig eu streng zag deze er als
jonge wednwe nit, wanneer ze haar vijf wilde bengels
zacht en liefderijk vermaande om zoet te zijn de vijf
ondeugende jongens, die haar overleden echtgenoot haar
als eenige bezitting achterliet, toen hij zich te Wiesbaden
in een der wandelpaden, die de speelzalen omgeven, wegens
schulden een kogel door het hoofd joeg. Jnist zoo bedroefd,
zoo stil, zoo berustend als dit jonge schepseltje hier, had
zijne moeder indertijd vóór hen gestaanhij herinnert
't zich nog best, want hij is de ondste. Zij was bezweken
onder de taak, die haar werd opgelegd. Toen haar jongste
zoon als cadet op de militaire school was geplaatst, stierf
zjj in een ziekenhuis te Berlijn. Nooit had zij er bjj haar
leven zoo tevreden uitgezien als toen ze daar in de kist
lag. En toen zij nn dood en begraven was, kwam het
geluk tot het jonge geslacht in den vorm van een groote
erfenis. Dientengevolge hadden zjj alle vijf cavaleristen
knnnen worden en waren zij allen getrouwd, behalve hij
en de jongste. Merkwaardig, zooals Eva op zijn vroeg
gestorven moeder geleek 1
steenzetters en zich langzamerhand uitbreidde. De werk
lieden waren solidair en do patroons ook, voorzooverre
dat onder concnrreerende werkgevers mogelijk is. Zoo
stond men tegenover elkaar, totdat van de patroons een
voorstel kwam om alle werklieden weder aan den arbeid
te doen gaan met de bepaling, dat eene commissie zon
worden benoemd van drie patroons en drie werklieden
met een onpartijdig voorzitter, drie de grieven zon heb
ben te onderzoeken en te beslechten de besluiten van
deze commissie zonden èn voor patroons èn werklieden
verbindend zijn. Dit voorstel had het groote nadeel, dat
't van den kant der patroons-vereenigingen kwam, zoodat
't dadelijk door de andere partij met wantrouwen werd
begroet. Ware het uitgegaan van onpartijdigen, waar
schijnlijk zon het in betere aarde zijn gevallen. Nn ant
woordden de meeste werklieden-vereecigingen, dat zij
sympathie hadden voor het plan om de geschillen te
dorn onderzoeken, maar tevens, dat zij vooiafniet wensch-
ten te beloven dat zij zich bij de uitspraak van znlk
een commissie zonden neerleggen, Op die manier zon men
natuurlijk geen stap verder bomen en zoo zijn de patroons,
aangesloten bjj de Aannemers-socidteit «Amsterdam", de
afdeeling «Amsterdam" van den Nederlandschen Aan-
nemersbond, Amstels Bonwkring en de afdeeling «Tim
merlieden en Metselaars" van den R. K. Gildenbond tot
een algeheele uitsluiting van de bij hen in dienst zijnde
metselaarsopperlieden en sjonwerlieden overgegaan.
Verschillende karweien liggen daardoor stil. Waar nog
gewerkt wordt, geschiedt dit voorzooverre 't karweien
betreft in banden van de leden der zooevengenoemde
corporaties alleen door timmerliedensteenhouwers,
stneadoors en dergeljjke, maar door het staken van de
metselwerken zullen ook zjj na eenigen tjjd niet voort
kunnen.
De leiding van de werklieden is, gelijk bjj stakingen
en uitsluitingen gebruikelijk is, wöder in handen van het
Plaatseljjk Arbeids-secretariaat. Dat maakt een verzoe
ning niet gemakkeljjker. De bastaarderen daarvan heb
ben al zoo herhaaldelijk gMoond, dat elke conciliante
politiek hun vreemd is en zjj meer dienen om tot vol
houden aan te sporen dan om tot een voor de arbeiders
zoo voordeelig mogelijke schikking te geraken. Die hou
ding is misschien best te rechtvaardigen, maar zjj zon
toch zeker in kracht winnen, wanneer de gevolgen van
dat volharden ook drukten op hen, die de batoogen daar
voor leveren. Nn is dit niet het geval; de bestnurderen
van het N. A. S. hebben hnn vaste salarissen, alleen krijgt
tijdens een staking hunne functie meer raison d'etre. Zjj
zjjn zeker wel de minst geschikte personen om 't tot een
vergelijk te brengen met de patroons. En toch zal hier
van beide kanten iets moeten worden toegegeven. Het
conflict spruit voort nit de vraag naar hooger loon
wanneer de beide partjjen eerst eenige weken do schade
voelen, die zjj lijden, komt er wel een stemming om den
middenweg te bewandelen. Zuivere loonsgeschillen worden
het gomakkeljjkst bjjgelegd.
Slechter staat 't er voor, wanneer de strjjd te voor-
schjjn is geroepen door oen zuivere princepe-questie,
«Wilt ge hier uitgaan?" vraagt hjj eindelijk, op zijde
tredende om haar te laten passeeren.
«Ja dank nIk was op weg naar het kerkhof."
Hjj slnit, ais iets dat van zelf spreekt, de poort aehter
hen beiden en gaat met haar mede om die van het kerkhof
voor haar te openen, wat hjj niet meer dan natuurljjk
vindt. Maar in Eva's hoofdje rjjst een gedachte op ze
heeft zooveel gehoord van zjjn ridderljjkheid, zijn edel
moedigheid, die tegen zjjn lichtzinnigheid moeten opwegen
Als ze hem eens vriendelijk vroeg geen bezoeken bjj
Hanne af te leggen
Opeens bljjft zjj bij de zwartgeverfde poort stilstaan en
vraai t«Ik zon n wel eens iets willen zeggen, mijnheer
Finkendorp hebt ge een oogenblik tijd voor mij
Eigenlijk niet want hij weet, dat iemand diar inds
in het heerenhnis verlangend naar bem zit nit te kijken.
Maar als hjj de oogen van het jonge meisje zoo ernstig
op zich gericht ziet, buigt hjj toestemmend en volgt haar
op het middelpad van het kleine kerkhof, dat van beide
zijden door cipressen ingesloten, zich stil en eenzaam
vóór hen uitstrekt. «Ik hoop toch geen zedenpreek
vraagt hjj schertsend«de plek is hier anders daarvoor
uitstekend geschikt."
«Daartoe zon mij het recht ontbreken," antwoordt
Eva «'t is maar een verzoek
«O weeAls een dame mij iets verzoekt, ben ik nooit
in staat om neen te zeggen dan zal ik wel moeten
toegeven 1" roept hjj.
«Ik wil geen antwoord, zelfs geen belofte, mijnheer
Fickendorp, ik deel u do zaak eenvoudig mede, ge kont
doen wat ge wilt P"
«Dat's koninkljjk gedacht!" herneemt hjj lachend.
«Welnu dan uw gehoorzame slaaf neigt ootmoedig
het oor 1"
«O, tegenover mjj moet go dien toon niet aanslaan!"
komt zjj hiertegen op.
Hjj mompelt iets en kijkt den anderen kant uit.
«Ik smeek genade voor het oude hnis, dat gij daar
ginds in de verte ziet," heft zij aan. »De vrede ddar
staat op het punt om te doserteeren I" Zjj glimlacht even
zooals bjj de diamantbewerkers. Wie met beginselen
gaat transigeeren is een verloren man. Bjj dezen groep
van arbeiders ig nn een verzoenings commissie werkzaam,
bestaande nit een aantal zeer achtenswaardige ingezetenen,
die 't zeker heel goed meenen maar weinig zullen kunnen
uitrichten. De werklieden zullen tot het uiterste vol
houden, omdat toegeven een onhorstelbaren kDak zon
brengen aan hnnne organisatie, die voor hen de groote
kracht isde juweliers knnnen zich gemakkelijk schrap
zetten, omdat er in den handel van geslepen niets om
gaat en zjj nog rnime voorraden bezitten, 't Zal hier
naar alle waarschjjnljjkheid zoo lang gaan, totdat de
honger den werklieden drijft om zieh overwonnen te
geven of totdat er zooveel geld voor do juweliers zal te
verdienen zjjn, dat zjj liever daarvan profiiteoren dan
strak vast te honden aan hnnne wenschen omtrent het
samenwerken van georganisoerden en ongeorganiseerden
Met dat al heeft de nijverheid te Amsterdam geducht
te lijden door do langzamerhand periodiek terngkeerende
strikes en locks-ont. En de Amsterdamsche afdeeling
van de Maatschappjj, die geroepen is om de-e njjverheid
te bevorderen bezit ook al niet het ware vunr om de
strjjdende partijen tot elkaar te brengen. De jongste
vergadering werd, behalve door het bestnur, bjjgewoond
door twee leden er waren meer pers-representanten
dan leden. In een dergeljjke vereeniging zou men toch
wel een bespreking mogen verwachten van de geschillen,
die de harten en hoofden van zoovele duizenden nijveren
te Amsterdam vervollen en waarom zon 't onmogeljjk
zjjn dat een bemiddelingsvoorstel van deze zjjde succes
had. Reeds het pogen in die richting zon lofwaardig zijn
en zeker beter te verdedigen dan de fataliteits-redeneering,
dat men 't maar met mekaar moet uitvechten.
Jnist een van deze dagen van strijd is door «Liefda
digheid naar Vermogen" uitverkoren voor zjjne jaarver
gadering. Het genootschap had wel een betere kenze
kunnen doen. Of het had voor den dag moeten komen
met een opgavehoeveel gezinnen zijn ondersteund
direct of indirect ten gevolge van het staken of uit
sluiten der kostwinners. Zoo'n statistiek zou èn voor
patroons èn voor werklieden zeer nuttig bannen zjjn
vooral ook onder de huidige omstandigheden.
En nn winnen ook de geruchten weer veld dat het
Koninklijk Echtpaar dit jaar het gew -ne bezoek aan de
hoofdstad niet zal brengen. Men mag zeggen wat men
wil, maar pleizierige dagen beleven wjj tegenwoordig
toch wel allerminst.
De Burgemeester van Hoorn heeft eene fraaie
zilveren medaille ontvangen met de beeldtonis van Prins
Hendrik aan de voorzjjde, en aan de keerzijde do Faam,
die den datum van 's Prinsen bezoek op 17 Maart j.l.
aan deze stad, in een gedenksteen grift. Daarbjj was ge
voegd een schrijven van 's Prinsen adjudant, Jhr. van
Snchtolen van de Haare, bevattende de nifnoodiging, deze
medaille te willen plaatsen in het West-Friesch Museum.
over haar militaire uitdrukkingen en gaat daarop ernstig
voort«Ik heb er nn zooveel treurigs beleefd aan het
ziekbed van de onde mevrouw Baldanf, die zich kwelt
en verontrust over allerlei dingen, die misschien nog
slechts in haar verbeelding bestaan, maar toch kannen
gebeuren, als Zij verstomt eensklaps en ziet den
graaf radeloos, onthutst, verward aan. Goede hemel, ze
mag geen enkel woord meer zeggen, ze is op het pent
iets heel doms nit te brengen, als ze ham vraagt Hanne
voortaan te vermjjden, daar hij anders het geluk en den
vrede van zoo on zooveel menschen "arstoortZe weet
immers niet of 't niet zeer onschuld ge beweegredenen
zjjn, die hem hierheen voeren. Of Haime's gezegden over
Finkendorp niet geheel nit do lacht zijn gegrepen. Een
purperen blos van schaamte verspreidt zich weer over
haar smal gezichtje en geeft haar iets zóó hulpeloos en
innemends, zoo iets liefs en echt meisjesachtigs, dat de
ritmeester zich inwendig over die onverwachte ontmoe
ting verheugt.
«Wel zoo zegt hij met een ondeugend lachje, »nw
paardje blijft daar, naar ik merk, voor een hindernis
staan komaan, waag nn den sprong over den greppel
maar Niet Gaat 't niet
«Neem niet kwalijk!" stamelt Eva.
«O, daarvan is geen sprakeIk zal u zelfs een handje
helpen, zoodat go er overheen komt, al is 't dan niet
zonder angst en schrik! Weet ge wel, jnffrouw, wat ge
zoo even doen wildet
»Ja," zegt Eva zacht, «iets heel ondoordachts, maar
de angst heeft mij daartoe gedreven."
«Ik moet n toch aan het veistand brengen, dat ga
met znlke menschlievende bemoeiingen veel kwaad kunt
uitrichten," gaat hjj voort, den blik steeds op haar ge
vestigd, «en 't is toevallig een groot geiuk, dat ik jnist
degeen ben, tot wien gij u zoo vertronwcljjk wendt. Ge
legt een vrij wonderlijk getaigenis ai van de vrouw des
huizes, voor wie ge zoo bjjzonder bezorgd zjjfe, als ge een
heer, die daar bezoeken aflegt, tot voorzichtigheid maant
of hem zelfs wilt verzoeken dien omgang te staken
Want d&t was nw bedoeling, niet waar, juffrouw