Op de Waterhoeve
No. 49.
Honderd en vierde jaargang.
1902.
WOENSDAG
23 APRIL.
Amsterdamsche Brieyen.
Buitenland.
FEUILLETON.
W. Heimburg.
Vertailing van HERMINA.
ALKMAAHSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag
en Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het
geheele rijk ff 1,
3 Nummers f ©,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel ff 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOON Voordam C 9.
KENNISGEVING.
Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te Alkmaar
brengtop grond van artikel 1 der wet van 22 Mei
1845 (Staatsblad No. 22) ter kennis der ingezetenen
dat bij hem ingekomen en aan den Ontvanger der Rijks
directe belastingen binnen deze gemeente ter invordering
zijn overgegeven
het kohier der porsoneele belasting No. 4 voor het
dienstjaar 1902 executoir verklaard door den Directeur
der directe belastingen in Noordholland te Amsterdam
den 19 April j.l.;
dat ieder verplicht is zijn aanslag op de bij de Wet
bepaalde wijze, te voldoen en dat heden ingaat de termijn
van zes weken, binnen welken daartegen bezwaarschriften
kunnen worden ingediend.
Het Hoofd van het Plaatselijk Bestuur voornoemd,
Alkmaar, den 21 April 1902. G. RIPPING.
XII.
De zomer is In 't land dat schenen Zondag de
uitbottende boomen langs de grachten den Amsterdam
mers toe te roepen. En zij geloofden daaraan maar wat
graag, ze trokken hun zomerkleerenaan, maakten afspraken
voor mooie fietstochten of zochten een plaatsje in over
volle treinen om zich naar buiten te laten vervoeren. Het
was Zondag een ware uittochtHaarlem en omstreken
met de mooie bloembollen-velden kregen het
leeuwenaandeel, maar ook over het ©ooi werden hon
derden en honderden uitgestort, die zich daar, als elk jaar,
verbaasden dat de natuur er zooveel verder was dan in
de stad.
Ik behoorde tot degenen, die de kleurige en geurige
velden versmaadden om stilte te zoeken in de Gooische
bosschen en heidevelden. O, die is daar zoo heerlijk te
vinden. Aan het station ziet men uit eiken trein dichte
drommen komen en men vreest, dat er van een eenzame
wandeling, die zoo verleidelijk is na maanden van roeze
moezige stadsdrukte, ternauwernood sprake zal zijn, maar
het Gooi is groot, de menscben verdeelen zich en uren
kan men dwalen zonder iemand tegen te komen.
Bussum is wel het meest geschikte uitgangspunt voor
wandelingen. Wiedeu weg weet bereikt door mooie kweeke-
rijen en geurig eiken hakhout de uitspanning Jan Tabak";
daar kan men het aloude bosch van Bredins ingaan of
men kan even den straatweg volgen en bij het fort zijn
zwerftocht beginnen in de bosschen van Crayloo. Eindelijk
komt men uit nabij Huizeroog, dan de hei over naar
Blarieum via den Tafelberg en vervolgens terug door het
dorp Blarieum, Laren en langs den Gooischen Boer. Wie
dezen tocht maakt heeft voor drie weken frissche lucht
in zijn longen en tegen den tijd, dat zij weer opraakt,
drijft het heimwee naar bosch en hei hem tot een herhaling.
Te Bussum zelf is een wandeling in het Spiegel ook
een ware verkwikking, 't Is merkwaardig, zooals deze
Gooische gemeente is vooruitgegaan. Ook in het soort
villa's is veel verandering gekomen. Vroeger huldigde
men er meer de bescheidenheid, de weelde aan het naburige
wma&esmKammmtBmBimBBim&aimmmmmssamSBSBmismtni&amasmeaBtia
DOOR
56)
»Dat verandert niets aan de zaak zelf," gaat zijne
moeder voort. Zij zit zoo recht als een kaars, houdt haar
zakdoek in beide handen geklemd slaat de oogeu neer
en spreekt met een eentonige stemalsof ze een van
buiten geleerde les opzegt: »Daar ik nu moet vreezen,
dat 't niets meer zal helpen je op andere wegen te
brengen omdat gij in je hart mij al lang niet meer
het recht toekent mij met je zaken te bemoeien, en om
dat gjj zelfs zoo slecht zijt geweest mij de schuld te
geven van je lot, dat gij toch alleen aan jezelve te dan
ken hebt en dat je blijkbaar niet bevalt zoo heb ik
besloten van mijn moederlijke rechten op je afstand te
doen en je met Maurits' toestemming je vaderlijk erf
deel uit te betalen. De advocaat Knorr hier zal het ver
dere met je in orde brengen en is met mijn volmacht
voorzien zoodat ge hem naar zijn kantoor kunt verge
zellen waar je je vermogen in klinkende mnnt uitbe
taald zal worden. Van dit oogenblik af heeft noch je
broeder Manrits noch ik iets met je te maken en zijt
gij vrij man om je eigendom te vermeerderen of te
verspelen niemand heeft zich dan verder daarmee te
bemoeien."
Zij zwijgtal de anderen ook. De advocaat tikt met
zijn pennemes op de tafelover Hanne's aangezicht rollen
een paar tranen van toorn over haar man of van aan
doening over die edelmoedige moeder, weet zij waar
schijnlijk zelve niet.
»Wees zoo goed, mijnheer Knorr, mijn zoon Karei
Hilversum overlatende, doch die dagen zijn voorbij. Ik
zag toch Zondag villa's, die een luxe-oord als Wiesbaden
geen oneer zonden hebben aangedaan. Iutusschen vernam
ik tevens, dat er wel wat al te stoute berekeningen ziju
gemaakt in verband met den trek van de Amsterdammers
naar buiten. De villa's ziju als paddestoelen uit den grond
verrezen in enkele maanden heeft men lanen zien ont
staan waar de nachtegaal in het opgaaud hout zijn liedjes
kweelde en nu komt men tot de ontdekking, dat er
feitelijk te voel is gebouwd. In geen jarsn ziju zooveel
villa's onverhuurd gebleven als dit voorjaar.
Een Bussummer, dien ik hierover interviewde, ver
klaarde mij, dat er van te veel bouwen feiteljjk geen
sprake was. Er kon wel een mouienteele tegenslag zijn,
maar dat zoa nooit lang duren, want Bnssnm heeft het
niet te loochenen voorrecht, dat het ligt op zandgrond,
die in geen richting zoo dicht nabij Amsterdam te vinden
is. Daarbij is de lucht er zoo gezond door da onmiddel
lijke nabijheid van nitgesfrekte bosschen (ook dennenhout)
en de zee, dat sukkelende gezinnen er wel heen moeten.
Maar dan die vele leege huizen zoo vroeg ik mijn
zegsman. Hij schreef dit hieraan toe, dat de Watergraafs
meer en het Linnaenspark zoo plotseling en vogue waren
gekomen, maar, zoo liet bij hierop volgen, die bni drijft
wel over. Hoe dan ook, families die alleen de zomer
maanden te Bussum doorbrengen en zich anders met
allerlei hokjes moeten vergenoegen, zullen dit jaar voor
hetzelfde geld een villa kunnen krijgen. Die ontdekking,
op mijn Bussumsche reis gedaan, vond ik te interessant om
daarvan hier niet met een enkel woord melding te maken.
En nn nog een mear speciaal Amsterdamsche zaak.
Vooreerst het goede berient, dat het bestaan van de
ATederlandsche Opera, dank zij den stenn van eenige
vermogende kunstvrienden, voor den tijd van driejaren
is verzekerd. Dit jaar zijn wij dus bespaard voor allerlei
alarmeerende berichten betreffende opheffingemplooi-
looze artisten arme koristen enz. enz. Anders is 't met
het tooneel. Elk jaar weer, als de contracten vernieuwd
moeten worden gaan de geruchten door de pers van
breken van jaren oude banden, van splitsing en scheuring,
't Zou wel eens interessant zijn om precies te weten
hoe die dingen nog steeds in de wereld komen. Gissen
kan ik 't wel. Er is b.v. een artist bjj het Nederlandsch
Tooneel wiens contract ten einde loopt. Op een goeden
dag komt 't een op nieuws belusten rapporter in de ge
dachte eens bij hem te gaan informeeren of hij ook
weer voor het volgend speelseizoen is geëngageerd. Natuur
lijk vraagt hij den tooneelspeler, ot deze zich opnieuw
verbonden heeft. Wat moet zoo'n artist nn antwoorden,
wanneer hij zelf nog niets weat en in spanning verkeert
over den afloop Zijn gevoel van eigenwaarde verbiedt
hem een gulle bekentenis. Nog één stapje verder en dan
beweert hij dat hij er sterk over denkt zich bij een
ander gezelschap aan te sluiten die kleine pressie op
zijn Raad van Beheer om toch eindelijk uit den hoek
te komen is vergeeflijk. In de krant komt dan te staau,
dat de Koninklijke Vereeniging bedreigd wordt met het
verlies van eeu voortreffelijke kracht de scheidenden
zijn altijd het voortreffelijkst. Dat gaat van mond tot
den inhoud van het testament made te deelen", zegt
Madame nu.
Karei zit met gebogen hoofd hij ziet geweldig rood
en trekt voortdurend aan zijn knevel. De rechtsge
leerde neemt thans het woord »Vergunt mij nog eens
den »laatsten wil" vau den overledene voor te lezen."
Als hij aan het gedeelte komt>Wii zij echter anders
handelen als het bestuur haar bij het toenemen van de
jaren soms moeielijk begint te vallen of als een van
onze zonen eeu ander beroep kiest dan dat van heere-
boer, waarin hij meer zin heeft en zij hem niet met
raad en daad ter zijde kan staan of als wat God
verhoede 1 de zoon zich tegen zijne moeder verzet of een
slecht leven leidtdan staat 't haar vrij hem van haar
toezicht te ontslaan dan leest de advocaat dit met
verheffing van stem.
Na een pauze gedurende welke 't doodstil in de kamer
is gebleven, leest do oude heer een geschreven stuk voor,
waaruit blijkt, dat Madame Bauldauf haar zoon Karei het
landgoed Oharlottenhof met den geheelen inventaris, zoo
roerende als onroerende goederen, in eigendom afstaat, zoo
mede het derde deel van haar vermogen na aftrek der
aanzienljjke sommen, die Karei buiten en behalve de hem
verstrekte geldelijke hulp gedurende de laatste jaren ge
vraagd en ontvangen heeft.
Niettemin rest hem nog een groot fortuin, waardoor hij
in de gelegenheid is zich te verbeteren en een anderen
weg in te slaan.
Langzamerhand heeft Karei het hoofd opgericht. Het
gevoel van die vreeselijke zorg ontheven te zijn, staalt ziju
zenuwen en bezielt hem met nieuwen levensmoed het
bewustzijn, voortaan zijn eigen baas te wezen, maakt hem
letterlijk dronken van blijdschap; den toorn van zjjne moe
der te stillen, schijnt hem een kleinigheid toe. »Ik hoop
u te bewijzen, dat ik mijn zaken goed k a n besturen moe
der," zegt hij»ik zal alles doen om u tevreden te stellen
en uw verloren vertrouwen weer te herwinnen.'
»Ik zal God op mijn knieën danken, als ik dat mag
beleven," antwoordt zij met trillende lippen. »Geef mij
de pen
mond en eindelijk weet iedereen dat de bewuste artist
heengaatreeds een contract met een ander gezelschap
gesloten heeft enz. Wie daaronder het kalmst van allen
blijftdat is de Raad van Beheer hij kent den loop
van zaken en als hij den tjjd daar acht spreekt hij
maar ook niet vroeger.
Dit jaar wordt de geboorte van al dergelijke geruchten
niet weinig in de hand gewerkt doordat zich in de
hoofdstad inderdaad een aantal heeren hebben vereenigd,
die zich voor de kunst nuttig willen maken. Het is de
groep aangevoerd door den heer Ramann die reeds de
Vereeniging voor Vocale en Dramatische Kunst schiep
en die ook het Lyrisch Tooneel flink steunt. Deze
heeren zijn werkelijk van plan een soort model-tooneel
te scheppen, maar model-artisten stellen hooge financieele
eischaa en hebben velerlei nnkken of zij daarvan ge
diend zijn is nog zeer de vraag. Beweerd wordtdat
Louis Bouwmeester en mevrouw Maun-Bouwmeester zich
aan de nieuwe onderneming zouden hebben verbonden
maar ik geloof dat zoo grif niet. Om met een kunstenaar
als Bouwmeester op een goeden voet te blijven moet
men een milieu hebben als op het Leidscheplein en een
Raad van Beheerdie wat durft ondernemenging
Bouwmeester weg van het Nederlandsch Tooneeldan
zou hij zichzelf daarmee den grootsten ondienst bewijzen.
Vroeger of later zon het berouw komen en dan zou hij
heelwat minder eischen kunnen stellen. Een feit is
alleen dat met beide artisten nog geen contract voor
het nieuwe speelseizoen is geteekend dat verklaart veel
BHIitilK. Zooals wij in ons laatste nummer onder
de telegrammen meldden, is het voorstel tot grondwets
herziening met 84 tegen 64 stemmen verworpen, slechts
4 leden waren afwezigde rechterzijde stemde als één
man tegen. Wat nu Iu de eerste plaats kan met vrij
groote zekerheid geconstateerd worden dat bloedige
botsingenalthans van eenigzins groote afmetingen
tusschen de volkspartij en de gewapende maoht niet te
vreezen zijn. Na het incident te Leuven (zie eveneens
het vorig nummer), waar een 6-tal dooden en doodelijk
gekwetsten te betreuren zijnis de rust nergens op
ernstige wijze gestoord. Men mag dus aannemen dat
het volk de raadgevingen van ziju leiders om kalm te
blijven en niet door het uitlokken van troebelen aan ds
waardigheid der betoogingen af brenk te doen ter harte
heeft genomen. En verd r Verder niets, althans
voorloopig. Do Algemeene Raad der arbeiderspartij heeft
besloten den arbeid te hervatten, in Brussel en omstreken
is dit dadelijk geschied en ook uit Charleroi komen be
richten dat de metaal- en glaswerkers zich bij 's Raads
besluit hebben nedergelegd de mijnwerkers schijnen
te zullen volgen. Van de Velde het socialistische Ka
merlid heeft in een interview verklaard dat de min
derheid in de Kamer niet tot het vaak gebruikte middel
van obstructionisme zal overgaan. Moet men nit dit
alles opmakendat de leiders der volkspartij gegevens
hebben om te vermoeden dat de Koning op wien zjj
Langzaam en met bevende hand zet ze haar naam-
teekening, Karei volgt haar. Hij maakt nog een dikke
krul onder de zijne, staat vervolgens op en wil de oude
vrouw omhelzen met een vroolijk: Wel bedankt, moedertje!
Dat's een lumineus idee van n 1"
Zij weert hem echter af met de hand. »Ik ben niet
gestemd om te - schertsen, we zijn nog niet weer goede
vrienden."
Zij staan nu tegenover elkaar, Madame Baldauf en haar
zoon, en naar deu adem hijgend, laat zij er op volgen
»Gij hebt mij al te veel verdriet gedaan God moge
't je vergevenLangzaam keert zij hem den rug toe
en verlaat het vertrek. Hanne wil haar volgen, maar zij
wenkt deze at.
Als de deur zich achter haar heeft gesloten, blijft 't een
geruime poos stil. Goede hemel, mijnheer Knorr
brengt Karei eindelijk stamelend uit.
»0, hadt ge dien goudregen soms als een belooning
opgevat?" vraagt deze sarcastisch. »Neen, beste jongen, ge
zijt nu uitbetaald, en als ge dus van avond weer speelt
6d verliest, plukt gij je eigen veeren nit En mag ik
je nu nog eens iots zeggen, Karei Ik heb je al gekend,
toen ge nog in een lange jurk bij je moeder op schoot
zat, en wat waren je brave ouders toen gelukkig met je!
Nu, zoo'n oude vriend van de familie zooals ik, mag 't wel
wagen, je eens onder het oog te brengen, dat ook een
groote vogel heel schielijk kaal geplukt kan zijn Ik heb
't helaas maar al te dikwijls in mijn praktjjk beleefd. Word
dus verstandig, Karei, en laat die vroolijko huzaren alléén
in de kroeg zitten spelen, ge wordt toch geen baron door
met hen om te gaan, geen van die heeren beschouwt je
als zijns gelijke, al verliest ge nog veel meer aan hen
En zeker zal ook mevrouw Hanne zich oneindig beter op
haar plaats voelen, als ze thuis haar plichten waar
neemt, dan in de »salons." Eu daarom nog eens weest
verstandig, ter wille van de oude vrouw, die ge zoo bitter
gekrenkt hebt 1"
Het jonge paar heeft zwijgend deze vaderlijke toespraak
aangehoord. Hanne ziet Karei onafgewend aan, die de