Op de Waterhoeve No. 49. Honderd en vierde jaargang. 1902. WOENSDAG 23 APRIL. Amsterdamsche Brieyen. Buitenland. FEUILLETON. W. Heimburg. Vertailing van HERMINA. ALKMAAHSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag en Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele rijk ff 1, 3 Nummers f ©,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone advertentiën Per regel ff 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER ZOON Voordam C 9. KENNISGEVING. Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te Alkmaar brengtop grond van artikel 1 der wet van 22 Mei 1845 (Staatsblad No. 22) ter kennis der ingezetenen dat bij hem ingekomen en aan den Ontvanger der Rijks directe belastingen binnen deze gemeente ter invordering zijn overgegeven het kohier der porsoneele belasting No. 4 voor het dienstjaar 1902 executoir verklaard door den Directeur der directe belastingen in Noordholland te Amsterdam den 19 April j.l.; dat ieder verplicht is zijn aanslag op de bij de Wet bepaalde wijze, te voldoen en dat heden ingaat de termijn van zes weken, binnen welken daartegen bezwaarschriften kunnen worden ingediend. Het Hoofd van het Plaatselijk Bestuur voornoemd, Alkmaar, den 21 April 1902. G. RIPPING. XII. De zomer is In 't land dat schenen Zondag de uitbottende boomen langs de grachten den Amsterdam mers toe te roepen. En zij geloofden daaraan maar wat graag, ze trokken hun zomerkleerenaan, maakten afspraken voor mooie fietstochten of zochten een plaatsje in over volle treinen om zich naar buiten te laten vervoeren. Het was Zondag een ware uittochtHaarlem en omstreken met de mooie bloembollen-velden kregen het leeuwenaandeel, maar ook over het ©ooi werden hon derden en honderden uitgestort, die zich daar, als elk jaar, verbaasden dat de natuur er zooveel verder was dan in de stad. Ik behoorde tot degenen, die de kleurige en geurige velden versmaadden om stilte te zoeken in de Gooische bosschen en heidevelden. O, die is daar zoo heerlijk te vinden. Aan het station ziet men uit eiken trein dichte drommen komen en men vreest, dat er van een eenzame wandeling, die zoo verleidelijk is na maanden van roeze moezige stadsdrukte, ternauwernood sprake zal zijn, maar het Gooi is groot, de menscben verdeelen zich en uren kan men dwalen zonder iemand tegen te komen. Bussum is wel het meest geschikte uitgangspunt voor wandelingen. Wiedeu weg weet bereikt door mooie kweeke- rijen en geurig eiken hakhout de uitspanning Jan Tabak"; daar kan men het aloude bosch van Bredins ingaan of men kan even den straatweg volgen en bij het fort zijn zwerftocht beginnen in de bosschen van Crayloo. Eindelijk komt men uit nabij Huizeroog, dan de hei over naar Blarieum via den Tafelberg en vervolgens terug door het dorp Blarieum, Laren en langs den Gooischen Boer. Wie dezen tocht maakt heeft voor drie weken frissche lucht in zijn longen en tegen den tijd, dat zij weer opraakt, drijft het heimwee naar bosch en hei hem tot een herhaling. Te Bussum zelf is een wandeling in het Spiegel ook een ware verkwikking, 't Is merkwaardig, zooals deze Gooische gemeente is vooruitgegaan. Ook in het soort villa's is veel verandering gekomen. Vroeger huldigde men er meer de bescheidenheid, de weelde aan het naburige wma&esmKammmtBmBimBBim&aimmmmmssamSBSBmismtni&amasmeaBtia DOOR 56) »Dat verandert niets aan de zaak zelf," gaat zijne moeder voort. Zij zit zoo recht als een kaars, houdt haar zakdoek in beide handen geklemd slaat de oogeu neer en spreekt met een eentonige stemalsof ze een van buiten geleerde les opzegt: »Daar ik nu moet vreezen, dat 't niets meer zal helpen je op andere wegen te brengen omdat gij in je hart mij al lang niet meer het recht toekent mij met je zaken te bemoeien, en om dat gjj zelfs zoo slecht zijt geweest mij de schuld te geven van je lot, dat gij toch alleen aan jezelve te dan ken hebt en dat je blijkbaar niet bevalt zoo heb ik besloten van mijn moederlijke rechten op je afstand te doen en je met Maurits' toestemming je vaderlijk erf deel uit te betalen. De advocaat Knorr hier zal het ver dere met je in orde brengen en is met mijn volmacht voorzien zoodat ge hem naar zijn kantoor kunt verge zellen waar je je vermogen in klinkende mnnt uitbe taald zal worden. Van dit oogenblik af heeft noch je broeder Manrits noch ik iets met je te maken en zijt gij vrij man om je eigendom te vermeerderen of te verspelen niemand heeft zich dan verder daarmee te bemoeien." Zij zwijgtal de anderen ook. De advocaat tikt met zijn pennemes op de tafelover Hanne's aangezicht rollen een paar tranen van toorn over haar man of van aan doening over die edelmoedige moeder, weet zij waar schijnlijk zelve niet. »Wees zoo goed, mijnheer Knorr, mijn zoon Karei Hilversum overlatende, doch die dagen zijn voorbij. Ik zag toch Zondag villa's, die een luxe-oord als Wiesbaden geen oneer zonden hebben aangedaan. Iutusschen vernam ik tevens, dat er wel wat al te stoute berekeningen ziju gemaakt in verband met den trek van de Amsterdammers naar buiten. De villa's ziju als paddestoelen uit den grond verrezen in enkele maanden heeft men lanen zien ont staan waar de nachtegaal in het opgaaud hout zijn liedjes kweelde en nu komt men tot de ontdekking, dat er feitelijk te voel is gebouwd. In geen jarsn ziju zooveel villa's onverhuurd gebleven als dit voorjaar. Een Bussummer, dien ik hierover interviewde, ver klaarde mij, dat er van te veel bouwen feiteljjk geen sprake was. Er kon wel een mouienteele tegenslag zijn, maar dat zoa nooit lang duren, want Bnssnm heeft het niet te loochenen voorrecht, dat het ligt op zandgrond, die in geen richting zoo dicht nabij Amsterdam te vinden is. Daarbij is de lucht er zoo gezond door da onmiddel lijke nabijheid van nitgesfrekte bosschen (ook dennenhout) en de zee, dat sukkelende gezinnen er wel heen moeten. Maar dan die vele leege huizen zoo vroeg ik mijn zegsman. Hij schreef dit hieraan toe, dat de Watergraafs meer en het Linnaenspark zoo plotseling en vogue waren gekomen, maar, zoo liet bij hierop volgen, die bni drijft wel over. Hoe dan ook, families die alleen de zomer maanden te Bussum doorbrengen en zich anders met allerlei hokjes moeten vergenoegen, zullen dit jaar voor hetzelfde geld een villa kunnen krijgen. Die ontdekking, op mijn Bussumsche reis gedaan, vond ik te interessant om daarvan hier niet met een enkel woord melding te maken. En nn nog een mear speciaal Amsterdamsche zaak. Vooreerst het goede berient, dat het bestaan van de ATederlandsche Opera, dank zij den stenn van eenige vermogende kunstvrienden, voor den tijd van driejaren is verzekerd. Dit jaar zijn wij dus bespaard voor allerlei alarmeerende berichten betreffende opheffingemplooi- looze artisten arme koristen enz. enz. Anders is 't met het tooneel. Elk jaar weer, als de contracten vernieuwd moeten worden gaan de geruchten door de pers van breken van jaren oude banden, van splitsing en scheuring, 't Zou wel eens interessant zijn om precies te weten hoe die dingen nog steeds in de wereld komen. Gissen kan ik 't wel. Er is b.v. een artist bjj het Nederlandsch Tooneel wiens contract ten einde loopt. Op een goeden dag komt 't een op nieuws belusten rapporter in de ge dachte eens bij hem te gaan informeeren of hij ook weer voor het volgend speelseizoen is geëngageerd. Natuur lijk vraagt hij den tooneelspeler, ot deze zich opnieuw verbonden heeft. Wat moet zoo'n artist nn antwoorden, wanneer hij zelf nog niets weat en in spanning verkeert over den afloop Zijn gevoel van eigenwaarde verbiedt hem een gulle bekentenis. Nog één stapje verder en dan beweert hij dat hij er sterk over denkt zich bij een ander gezelschap aan te sluiten die kleine pressie op zijn Raad van Beheer om toch eindelijk uit den hoek te komen is vergeeflijk. In de krant komt dan te staau, dat de Koninklijke Vereeniging bedreigd wordt met het verlies van eeu voortreffelijke kracht de scheidenden zijn altijd het voortreffelijkst. Dat gaat van mond tot den inhoud van het testament made te deelen", zegt Madame nu. Karei zit met gebogen hoofd hij ziet geweldig rood en trekt voortdurend aan zijn knevel. De rechtsge leerde neemt thans het woord »Vergunt mij nog eens den »laatsten wil" vau den overledene voor te lezen." Als hij aan het gedeelte komt>Wii zij echter anders handelen als het bestuur haar bij het toenemen van de jaren soms moeielijk begint te vallen of als een van onze zonen eeu ander beroep kiest dan dat van heere- boer, waarin hij meer zin heeft en zij hem niet met raad en daad ter zijde kan staan of als wat God verhoede 1 de zoon zich tegen zijne moeder verzet of een slecht leven leidtdan staat 't haar vrij hem van haar toezicht te ontslaan dan leest de advocaat dit met verheffing van stem. Na een pauze gedurende welke 't doodstil in de kamer is gebleven, leest do oude heer een geschreven stuk voor, waaruit blijkt, dat Madame Bauldauf haar zoon Karei het landgoed Oharlottenhof met den geheelen inventaris, zoo roerende als onroerende goederen, in eigendom afstaat, zoo mede het derde deel van haar vermogen na aftrek der aanzienljjke sommen, die Karei buiten en behalve de hem verstrekte geldelijke hulp gedurende de laatste jaren ge vraagd en ontvangen heeft. Niettemin rest hem nog een groot fortuin, waardoor hij in de gelegenheid is zich te verbeteren en een anderen weg in te slaan. Langzamerhand heeft Karei het hoofd opgericht. Het gevoel van die vreeselijke zorg ontheven te zijn, staalt ziju zenuwen en bezielt hem met nieuwen levensmoed het bewustzijn, voortaan zijn eigen baas te wezen, maakt hem letterlijk dronken van blijdschap; den toorn van zjjne moe der te stillen, schijnt hem een kleinigheid toe. »Ik hoop u te bewijzen, dat ik mijn zaken goed k a n besturen moe der," zegt hij»ik zal alles doen om u tevreden te stellen en uw verloren vertrouwen weer te herwinnen.' »Ik zal God op mijn knieën danken, als ik dat mag beleven," antwoordt zij met trillende lippen. »Geef mij de pen mond en eindelijk weet iedereen dat de bewuste artist heengaatreeds een contract met een ander gezelschap gesloten heeft enz. Wie daaronder het kalmst van allen blijftdat is de Raad van Beheer hij kent den loop van zaken en als hij den tjjd daar acht spreekt hij maar ook niet vroeger. Dit jaar wordt de geboorte van al dergelijke geruchten niet weinig in de hand gewerkt doordat zich in de hoofdstad inderdaad een aantal heeren hebben vereenigd, die zich voor de kunst nuttig willen maken. Het is de groep aangevoerd door den heer Ramann die reeds de Vereeniging voor Vocale en Dramatische Kunst schiep en die ook het Lyrisch Tooneel flink steunt. Deze heeren zijn werkelijk van plan een soort model-tooneel te scheppen, maar model-artisten stellen hooge financieele eischaa en hebben velerlei nnkken of zij daarvan ge diend zijn is nog zeer de vraag. Beweerd wordtdat Louis Bouwmeester en mevrouw Maun-Bouwmeester zich aan de nieuwe onderneming zouden hebben verbonden maar ik geloof dat zoo grif niet. Om met een kunstenaar als Bouwmeester op een goeden voet te blijven moet men een milieu hebben als op het Leidscheplein en een Raad van Beheerdie wat durft ondernemenging Bouwmeester weg van het Nederlandsch Tooneeldan zou hij zichzelf daarmee den grootsten ondienst bewijzen. Vroeger of later zon het berouw komen en dan zou hij heelwat minder eischen kunnen stellen. Een feit is alleen dat met beide artisten nog geen contract voor het nieuwe speelseizoen is geteekend dat verklaart veel BHIitilK. Zooals wij in ons laatste nummer onder de telegrammen meldden, is het voorstel tot grondwets herziening met 84 tegen 64 stemmen verworpen, slechts 4 leden waren afwezigde rechterzijde stemde als één man tegen. Wat nu Iu de eerste plaats kan met vrij groote zekerheid geconstateerd worden dat bloedige botsingenalthans van eenigzins groote afmetingen tusschen de volkspartij en de gewapende maoht niet te vreezen zijn. Na het incident te Leuven (zie eveneens het vorig nummer), waar een 6-tal dooden en doodelijk gekwetsten te betreuren zijnis de rust nergens op ernstige wijze gestoord. Men mag dus aannemen dat het volk de raadgevingen van ziju leiders om kalm te blijven en niet door het uitlokken van troebelen aan ds waardigheid der betoogingen af brenk te doen ter harte heeft genomen. En verd r Verder niets, althans voorloopig. Do Algemeene Raad der arbeiderspartij heeft besloten den arbeid te hervatten, in Brussel en omstreken is dit dadelijk geschied en ook uit Charleroi komen be richten dat de metaal- en glaswerkers zich bij 's Raads besluit hebben nedergelegd de mijnwerkers schijnen te zullen volgen. Van de Velde het socialistische Ka merlid heeft in een interview verklaard dat de min derheid in de Kamer niet tot het vaak gebruikte middel van obstructionisme zal overgaan. Moet men nit dit alles opmakendat de leiders der volkspartij gegevens hebben om te vermoeden dat de Koning op wien zjj Langzaam en met bevende hand zet ze haar naam- teekening, Karei volgt haar. Hij maakt nog een dikke krul onder de zijne, staat vervolgens op en wil de oude vrouw omhelzen met een vroolijk: Wel bedankt, moedertje! Dat's een lumineus idee van n 1" Zij weert hem echter af met de hand. »Ik ben niet gestemd om te - schertsen, we zijn nog niet weer goede vrienden." Zij staan nu tegenover elkaar, Madame Baldauf en haar zoon, en naar deu adem hijgend, laat zij er op volgen »Gij hebt mij al te veel verdriet gedaan God moge 't je vergevenLangzaam keert zij hem den rug toe en verlaat het vertrek. Hanne wil haar volgen, maar zij wenkt deze at. Als de deur zich achter haar heeft gesloten, blijft 't een geruime poos stil. Goede hemel, mijnheer Knorr brengt Karei eindelijk stamelend uit. »0, hadt ge dien goudregen soms als een belooning opgevat?" vraagt deze sarcastisch. »Neen, beste jongen, ge zijt nu uitbetaald, en als ge dus van avond weer speelt 6d verliest, plukt gij je eigen veeren nit En mag ik je nu nog eens iots zeggen, Karei Ik heb je al gekend, toen ge nog in een lange jurk bij je moeder op schoot zat, en wat waren je brave ouders toen gelukkig met je! Nu, zoo'n oude vriend van de familie zooals ik, mag 't wel wagen, je eens onder het oog te brengen, dat ook een groote vogel heel schielijk kaal geplukt kan zijn Ik heb 't helaas maar al te dikwijls in mijn praktjjk beleefd. Word dus verstandig, Karei, en laat die vroolijko huzaren alléén in de kroeg zitten spelen, ge wordt toch geen baron door met hen om te gaan, geen van die heeren beschouwt je als zijns gelijke, al verliest ge nog veel meer aan hen En zeker zal ook mevrouw Hanne zich oneindig beter op haar plaats voelen, als ze thuis haar plichten waar neemt, dan in de »salons." Eu daarom nog eens weest verstandig, ter wille van de oude vrouw, die ge zoo bitter gekrenkt hebt 1" Het jonge paar heeft zwijgend deze vaderlijke toespraak aangehoord. Hanne ziet Karei onafgewend aan, die de

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1902 | | pagina 1