ARMENZORG. No. 56. Eerste Wad. Honderd en vierde jaargang. 1902. ZONDAG 11 MEI. Buitenland. Ne derland. ALklHAARSCflE COURANT. Donderdag' Abonnementsprijs Alkmaar f ©,80 5 franco door het Deze Courant wordt Blus da g-, en Katerdagavond uitgegeven, per 3 maanden voor geheele rijk f 1> 3 Nummers f O,O®. Afzonderlijke nummers 3 ets. Prtys der gewone advertentlën Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER ZOONVoordam C 9. Telefoonnummer 3. Ofschoon onder het tegenwoordige ministerie het uit zicht op herziening der Armenwet voorloopig is ver vlogen, blijft het onderwerp steads de algemeene belang stelling verdienen. Daarenboven kan ook zonder wets wijziging verbetering in de armenzorg worden tot stand gebracht en de noodige samenwerking worden verkregen tnsschen de verschillende armbesturen, om in onderling overleg de taak te vervullen, waartoe zij alle geroe pen zijn. Aandacht verdienen daarom de beschouwingen, door een man van ervaring als de heer G. H. Hintzen, aan het thans ingetrokken ontwerp tot herziening der Armen wet gewijd in het tweede deel van De Economist van het vorige jaar. Hjj juicht op vele punten dat onderwerp toe, maar waarschuwt tegen misverstand en te hoog ge spannen verwachtingen. Een voordeel van de nieuwe regeling acht ook hij de instelling van het Centraal Register, dat, zonder de vrij - heid der kerkelijke en particuliere instellingen van wel dadigheid te verkorten, inlichtingen verschaft, waarmee de burgerlijke armbesturen rekening kunnen houden, doch dat ten aanzien van de armen, die slechts van ééne kerkelijke of bijzondere instelling onderstand ontvangen, voor alle armbesturen geheim big ft. De samenstelling van het burgerlijk armbestuur zou daarenboven de zoo zeer gewenschte samenwerking bevorderen. Dat bestuur toch zou ten minste uit vijf personen moeteu bestaan in groote gemeenten natuurlijk uit een grooter aantal voor de kleinste helft zoo mogelijk vertegenwoordigers der kerkelijke bijzondere of gemengde instellingen van weldadigheid, te bonoemen nit een door de bosturen dezer instellingen in te zenden voordracht. Waar wijkbesturen bestaan, zonden de voorzitter dier besturen ook zitting in het burgerlijk armbestuur hebben. Alleen in gemeenten van minder dan 3001) inwoners zon het beheer van het burgerlijk armbestuur aau burgemeester en wathouders kunnen worden opgedragen. Als een belangrijk verschil tnsschen de bestaande Armenwet in bet bedoelde ontwerp wordt gewoonlijk ge noemd, dat is vervallen het voorschrift, dat het bur gerlijk armbestuur geen onderstand verleent dan bij volstrekte onvermijdelijkheid". Het ontwerp schrijft voor dat het burgerlijk armbestuur den arme op zijn aanvrage ondersteuning kan verstrekken, wanneer hij die niet of niet voldoende ontvangt van andere instellingen van wel dadigheid of van derden". Intnsschen ligt het verschil hier meer in de praktijk dan in de woorden der wet. Het hangt er maar van af, wanneer men die onvermijde lijkheid aanwezig acht; en daarover zal ook onder de bestaande wet, jjde een dikwijls geheel anders oordeelen dan de ander. Het karakter van armenzorg van over heidswege brengt overigens ni3t mee, dat ondersteuning wordt verleendwaar dit vermeden kan wordenen als de onderstand onvermijdelijk wordt geoordeeld dan gebiedt de wet zeker niet, dat hij op geheel onvoldoende en niet doeltreffende wijze wordt verleend. Merkwaardig zijn in dit opzicht de voorschriften der Duitsche wetgeving waarop de heer Hintzen ons wijst. Ofschoon in Dnitschland het te recht geroemde El- berfelder stelsel zich vrij heeft kunnen ontwikkelen bevatte de Pruisische wet van 1842 het voorschrift dat de armbesturen geen eischen moeten inwilligen die boven het noodzakelijke gaan (liber das Noth- wendige binansgehen) terwijl de tegenwoordige wet van 1871de ondersteuning beperkt tot het verschaffen van woning (Obdach), 0 nontbeerlijk levensonderhoud, ziekenverpleging en begrafenis. Een voorstander van het Elbeiferder stelsel, Dr. Schmidt is van meening dat openbare armenzorg, die de grenzen van het volstrekt noozakelijke overschrijdtde grootste gevaren voor de gemeenschap ten gevolge heeft. In Breslau bestaat het voorschriftdat de openbare armenverzorging als onaf- wijsbaren plicht heeft te beschouwen, zich bij de onder stenning te bepalen tot het volstrekt noodzakelijke en onontbeerlijke. Eindelijk is te Elberfeld zelf in de instructie voor de armenverzorging de bepaling opgenomen dat de besturen bij het verleenen of aanvallen van onder stand zich zullen houden aan de als onafwijsbaar nood zakelijk erkende maat (das als unabweislich nothwendig erkannte Mass). Naast zulke voorschriften behoeft inderdaad de beper king tot volstrekte onvermijdelijkheid in onze Armenwet ons niet te dwingen tot een te karige ondersteuning, of te beletten dat met de werkelijke belangen van den behoeftige rekening worde gebonden. Zij dient om te voorkomendat armenzorg van overheidswegedie voor ieder gelijkelijk moet openstaan, te uitlokkend zou worden en ook hen zou aantrekken die, zij het dan ook met de grootste inspanning er tot nog toe in slaagden zich daarvan te onthouden en dat zalhoe de Armenwet ook luidenooit nit het oog verloren mogen worden. Dit is een zaak van praktijk. Onderlinge voorlichting der armbestaren, persoonlijk onderzosk en betere bekend heid met de bijzondere omstandigheden der ondersteuning vragenden, mogelijk geworden door een talrijk personeel in 1899 telde Elberfeld 565, Leipzig 931 armbezoe kels en vooral persoonlijke toewijding kunnen hier den rechten weg doen volgen. Maar ook al wacht men zich voor onnoodig verleende of te ruime bedeeling dat de kosten der openbare armenzorg bij wijziging der Armenwet zouden verminderen, gelooft de heer Hintzen evenmin als wij. Daarvoor zijn er te veel onden van dagen zieken zwakken weduwen met kinderen om niet te spreken van gebrek aan werk en andere tijdelijke ongunstige omstandigheden. Zouden de werkhuizen in dit opzicht verbetering aan brengen In elke gemeente zou een werkhuis moeten zijn, met dien verstande, dat verschillende gemsenten een gemeenschappelijk werkhuis zouden kunnen oprichten, of door de gemeente een overeenkomst zou kunnen worden gesloten met een andere gemeente of oen kerkelijke, bij zondere of gemengde instelling van weldadigheid, die zelve een werkhuis heeft opgericht, om armen voor hare rekening in dat werkhuis op te nemeD. Die werkhuizen zonden bestemd zijn voor armen, die ondersteuning ver zoeken, doch tot werken in staat zijn en wier armlas tigheid een gevolg is van hun eigen gedrag. Te hunnen aanzien is het ontwerp inderdaad zeer streng. Zij zonden alleen ondersteund kunnen worden door opneming in een werkhuis, zoodat alle andere, zelfs tijdelijke ondersteuning hun zon woiden geweigerd. Wat meer is, die op zijn verzoek om onderstand ten antwoord krijgt, dat hjj dien alleen kan verkrijgen in het wanthuis, maar dezen vorm van onderstand niet aanneemt, of wel het werkhuis weer verlaat zonder toestemming van den directeur, zou, in dien hij niet voorziet in de behoeften van zijn vrouw en inwonende minderjarige kinderen, en het niet bljjkt dat hij naar zijn vermogen getracht heeft daarin te voorzien, veroordeeld worden tot plaatsing in een rijks werkinrichting van ten hoogste drie jaren. Het nnt van deze werkhuizen mag worden erken 1 maar dat zij tot vermindering van kosten zouden bijdra gen, schijnt zeer twijfelachtig. Da aanvragen om onder stand aan personen als hier bedoeld zijn, zullen tegen woordig wel meestal worden afgewezen. Die eenmaal in n werkhuis was opgenomen, omdat zyn armlastigheid een gevolg was »van zijn gedragingen" zon het daaren boven zeker niet spoedig verlaten, of gevaar loopen er weldra weer zijn toevlucht toe te moeten nemen. Den heer Hintzer komen de voorschriften ten opzichte der werkhuizen dan ook te streng, te stellig en onvoorwaar delijk voor, en hij zou in dit opzicht aan de armbesturen wat meer vrijheid van handelen willen toekennen. DUlTSCHliANiD. De »Köln. Zeit." publiceert ean volgens haar zeggen, authentieke correspondentie tnsschen de beide Boeren-presidentea en lord Roberts indertjjd gevoerd, over de schennis van de oorlogswettenwaar van beide partijen elkaar over en weer betichtten. Dc protesten van de Boeren slaan meest op gevallen waarin inboorlingen, aangevoerd door Engelschen, Repu blikeinsche troepen aanvielen, en vooral op het gevecht bij Derdepoort, waar vrouwen en kinderen bloot gestaan hebben aan verschrikkelijke wreedhedon, en have en goed vernield en verbrand werd, Uit deze correspondentie zou ook blijken, uit officieele stukken gevonden in het Engelsche kamp te Dundee, dat het Britsche gouvernement getracht heeft zich te be dienen van Basuto'3 als huurlingen. ENIOHIiAÏÏB. Lord Salisbury heeft den 7 een rede voering gehouden, die niet minder verbazing wekt door de naïviteit van den spreker, dan door de lichtgeloovig heid van zijn hoorders. Zonder blikken of blozen beweerde Engolands premier voor de zóó veelste maal, dat de Boeren den oorlog hadden aangevangen door hun inval Engelsch gebied, en recht had, zich tegen op dat Engeland het meest volkomen zulk een inval met alle kracht te verzetten. Hoe vaak en klemmend deze averechtsche voorstelling ook weerlegd is, ze vond ook ditmaal luide toejuiching. Over de vredesonderhandelingen zeide Salisbury: »Ik kan niet, terwijl deze onderhandelingen hangende zijn, spreken over de verschillende kansen, maar ik wenscb het misverstand weg te nemen dat de Regeering bereid is te luisteren naar alles dat om zoo te zeggen een terug tocht beteekent uit haar vroegere stelling of de erkenning dat de rechten, waarop zij aanspraak maakt, niet langer gelden. Zij kan niet toelaten dat na de verschrikkelijke opofferingen, die het land zich getroost heeft, de dingen terugglijden tot een positie, waaruit de vijand den strijd zon kunnen hernieuwen, zoodra het oogenblik daartoe geschikt leek. De macht van de Regeering over het land moet zoo groot zijn, dat dit onmogelijk is." Het Britsche departement van oorlog berekent de maandelijksche verliezen in Zuid-Afrika gedurende April op 129 officieren en 3139 man, onder welke niet zijn be grepen de gewonden, te weten 55 officieren eu 447 man. De verliezen zijn als volgt verdeeld; gesneuveld 14 offi cieren en 99 man, aan wonden bezweken 5 en 41, aan ziekte of ten gevolga van ongelukken gestorven 16 en 351, vermist of krijgsgevangen 1 en 17, als invalide naar Engeland teinggezonden 93 officieren en 2631 man. VKRHESr.-STA.THMr. Uit Washington seint Reuter van den 8 Majoor Snijman de officieele vertegenwoordiger van de Boeren in de Vereenigae Staten heeft gisteren bij president Roosevelt geluncht. Dit bezoek gaf aanleiding tot veel commentaren. Wel wordt elke politieke be- teekenis er aan ontzegd maar de openbare meening in de Vereenigdo Staten is in den jongston tijd gunstiger geworden voor de Boerenzaakin de afgeloopen week zijn meer dan tienduizend petities ingekomen waarin bij het Congres wordt aangedrongen een motie van sympathie met de Boeren aan te nemen. ZUID-AFR1H.A. Gelijk uit de vorige berichten te voorspellen vielis Ookiep dat door de Boeren be legerd werd ontzetook Steinkop waarin de Boeren zich genesteld hadden werd door de Engelschen bezet. Kitchener seint dat zijne verliezen by beide operaties dooden en 8 gewonden bedroegen de verliezen der Boeren waren natuurlijk »zwaar". Verder seint de opperbevelhebber van den 6 dat volgens berichten van de colonnes in de afgeloopen week 10 Boeren werden gedood 122 gevangen genomen en 14 de wapens hebben neergelegd. Bovendien werden 106 gewereD en 1600 patronen en eenige voorraden buit gemaakt. Kolonel Cooper, de commandant van de versterking die naar Port Nolloth gezonden is verdreef de Boeren van den Steinkop de eenige versterkte positie op den weg naar Ookiep. Kolonel Rochfortdie in den Oranje Vrijstaat samen werkt met de politietroepen in de districten Hoopstad en Bloemhof, joeg de daar aanwezige cojnmando's uiteen. Deeolonue van Bruce Hamelton die tan zuiden van de lijn Heidelberg-Standerton de Vaal overtroknam 87 Boeren gevangen in de nabijheid van de blokhuizen- linie van Heilbron. De colonne van kolanel Colenbrander heeft in Noord- Transvaal de operatie hervat tegen Beijers wiens com mando aanzienlijk verminderd is. De colonne van Ian Hamilton heeft een aanzienlijke strook ten Westen van Klerksdorp schoongeveegddit gebied is thans van vijanden ontblootwat de toekom stige operatiën zal vergemakkelijken. Hen spoorweg ongeluk ln Frankrijk. Een trein met ongeveer 300 pelgrims bomende nit de bnnrt vru Brugge en bestemd naar Lonrdes is ont spoord tnsschen Amiens en Compiègne. De voorste personenwagen vloog uit de rails en ging dwars over den weg staan, zoodat de heele verdere trein ei op terecht kwam. Bijna alle verongelukten zaten dan ook in dezen wagen. Het vroom gezang der pelgrims, dat pas weerklonken had, verstomde eensklaps en werd vervangen door een vreeselijk gegil. De machinist jjlde naar het naastbijzijnde station en liet zoo vlug mogelijk hulp komen. Bij onderzoek bleek, dat acht reizigers ge dood waren, vreeselijk verminkt, en dat van de vijf-en- twintig gewonden elf zeer ernstig gekwetst zijn. Tegelijk met dezen pelgrimstrein waren vijf andere treinen uit verschillende Belgische plaatsen naar Lourdes vertrokken. Toestand der Koningin. De bulletins van den 9 luidden 's Morgens 9 uur. Ook de afgeloopen nacht werd door H. M. de Koningin rustig doorgebracht. Temperatuurs- verheffingen blijven uit. De voedselopname is voldoende. De toestand mag bepaald bevredigend genoemd worden. Middag bulletin De gunstige toestand van Hare Majes teit de Koningin blijft tot op dit oogenblik aanhouden. H. M. de Koningin heeft den 9 wederom besluiten met bare handteekening bekrachtigd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1902 | | pagina 1