In afwachting.
No. 62. Eerste blad.
Honderd en vierde jaargang.
1902.
ZONDAG
25 MEI.
Buitenland.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het
rijk f 1,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentlën
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte^
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOONVoordam C 9.
De vredesonderhandelingen worden voortgezet. Te
Pretoria zijn de afgevaardigden van de bjjeenkomst der
Boeren Transvalere en Vrijstaters te zamen gekomen
om te beraadslagen en te stemmen over de Engelsche
voorstellen. In spanning zal ieder die dezen heerlijken
strijd voor vrijheid en recht gedurende reeds ruim derde
half jaar met warme belangstelling heeft gevolgd den
uitslag verbeiden. Hoe die vermoedeljjk zijn zal, is niet
met eenigen grond te voorspellen. Wij kennen hier den
werkelijken toestand niet, en wij kunnen de kaosen van
het verzet, de mogelijkheid zelfs om het met eenige
hoop op gunstigen uitslag voort te zetten niet beoor-
deelen. Officiëele tijdingen worden nog niet verzonden.
Alles wat wij hoeren is afkomstig van dagblad-corres
pondenten, en ook hun telegrammen staan onder censuur.
Wat ons bereikt, mag als volkomen onbetrouwbaar worden
aangemerkt. De bijzonderheden die zij hun bladen
seinenkunnen zij niet weten. Het is niet aan te
nemen dat de Boeren-leiders en aanvoerders nog wel
voordat hun bijeenkomst heeft plaats gehad en zjj met
elkander hebben kunnen sameuspreken en overleggen
hun persoonlijk gevoelen zoo duidelijk 'zouden hebben
geopenbaardals deze heeren ons willen verzekeren.
Wat kan men gelooven van berichten, dat Christiaan de
Wet stellig voor den vrede zal stemmenen bereid is
zijn afvalligen broeder de hand te reiken Wat van het
verhaaldat Botha persoonlijk voor den vrede is maar
er niet voor wil werken Alleen Steyn en de la Rey
zouden voor het voortzetten van den oorlog zijn. Hier
is stof voor allerlei onderstellingen, voor weddenschappen
en beursspelalleen niet voor een op redelijke gronden
steunend oordeel.
Ééne zaak is zeker: nog nooit zijn de Boeren-leiders
zoo goed in de gelegenheid geweest om den algemeenen
toestand te overzien. Ze zijn thans bijeen geweest en
hebben elkaar kunnen inlichten. Niet wat hun alleen
persoonlijk bekend is uit hun eigen omgeving uit de
streek waar zij werkzaam waren, of uit wellicht schaarsche
en misschien niet altijd betrouwbare berichten van elders,
zal de grondslag kunnen zijn van hun oordeelmaar
ook wat zij thans uitvoerig vernamen uit vertrouwde
bron. Die tot nog Hoe naar eigen waarneming den toe
stand gunstig beoordeelden zullen wellicht geneigd zijn
hun oordeel te wijzigen op grond van ongunstiger mede-
deelingen van anderenmaar ook zijwien de moed
begon te ontzinken, kunnen nieuwen moed scheppen uit
hetgeen zij van hun medestrijders uit andere streken
vernemen. Naar welke zjjde zal de evenaar overslaan P
Wat komen de Boeren-afgevaardigden te Pretoria doen
Onderhandelen; maar waarover? Is er in de groote
samenkomst te Vereenigingwaarvan thans de acht of
meer afgevaardigden met Kitchener en Miluer bijeen
zijn een besluit genomen dan zon dit ook op eenvou
diger wjjze kannen zijn medegedeeld. Komen zij alleen
om formeel een overeenkomst vast te stellen en te onder
teekenen waarvan de grondslagen reeds te Vereeniging,
misschien bij meerderheid van stemmen waren aange
nomen Of zijn nieuwe onderhandelingen begonnen
Ziedaar vragendie gemakkelijk gesteld maar moeilijk
beantwoord kunnen worden, 't Is mogeljjk, dat de door
de Engelsche regeering gestelde vredesvoorwaarden niet
zijn aangenomen en dat nu de Boeren-afgevaardigden
hunnerzijds met voorstellen aankomen. In dat geval
zouden de onderhandelingen nog eenigen tijd knnnen
duren tenzij de Engelsche regeering de voorstellen der
Boeren kortweg mocht afwijzen.
Is er onder do Boeren veel verschil van gevoelen blij
ven bestaan ook na hnn onderlinge beraadslaging
Ziedaar een tweede belangrijke vraag. Er zullen er zijn,
die naar den vrede nijgenook al zijn de voorwaarden
harden anderen die van geen onderwerping met
opoffering hunner onafhankelijkheid willen hooren. Mis
schien is de meerderheid aan de eene of andere zijde zoo
groot, dat ook de minderheid zich ten slotte gewonnen
geeft en de meerderheid volgt. Zoo nietdan is het
gevaardat de eendracht verloren gaat, niet geheel
buitengesloten, en rijst de vraag, of na den afval van
hen die zich met de Engelsche voorwaarden vereenigen,
de overblij venden in staat zullen zijn het verzet voort
te zetten.
Ook al is de Engelsche regeering in den laatsten tijd
iets toeschietelijker geworden er bestaat nog maar al
te veel grond voor de vree3, dat haar voorstellen van
dien aard zullen blijven, dat we het diep zouden moeten
betreuren, indien de Boeren moesten besluiten ze aan te
nemen. Zoo gaarne zouden W9 vernemen, dat ze zich
krachtig genoeg bevonden om gunstiger voorwaarden te
eischen, of, zoo die worden afgewezen den strijd voort
te zetten. Hoe langer zjj het verzet volhouden al zij
het op den tegenwoordigen voet, zonder te winnen, maar
ook zonder den strjjd op te geven en de Engelsehen met
rust te laten, hoe moeilijker Engelands positie moet
worden. Maar nog eens, wjj kennen den toestand niet,
laat ons daarom niet oordeelenal bljjven wij hopen en
wenschen, dat de Boeren zich nog sterk en eendrachtig
genoeg znllen gevoelen om te harde voorwaarden te
knnnen verwerpen
Hoe treurig komt weer de onkunde of de kwade trouw
van sommige Engelsche bladen aan den dag, die den
Transvaalschen regeeringsvorm voorstelden als een soort
van dwingelandij van Kruger en zijn aanhangers, waar
aan de groote menigte zich goed- of kwaadschiks had te
onderwerpen. Bij deze vredesonderhandelingen kannen
zij zienzoo zij willen zienhoe alleen onderling
overleg en eendracht de banden zijn die de burgers
bijeenhouden en tusschen vrede of oorlog de keuze bepalen
Een der meest onjuiste, maar niettemin in Engeland
begrijpelijker wijze steeds gehandhaafde en onjuiste voor
stelling is deze dat de Boeren den oorlog gewild en
Engeland zonder reden aangevallen hebben. Engelands
eerste minister heeft dit nog onlangs voor de zooveelste
maal herhaald. Het is een genoegen te lezen, hoe in
een Engelsch tijdschrift door een Engelschman de onhoud
baarheid van die bewering nog eens aan de kaak wordt
gesteld. Als gij volhoudtdat de Boeren ons hebben
aangevallen »zonder eenigo grond van beklag", zegt de
schrijver tot Lord Salisbury, dan schijnt ge in deze zaak
geen gevoel van eer te hebben want eer de republieken
in beweging kwamen, bedreigden Engelsche agenten haar
met wapengeweld en beproefden andere agenten haar
verraderlijk met wapengeweld te overrompelen, blijkbaar
onder onze goedkeuring. Wij brachten onze troepen naar
Zuid-Afrika en steeds dichter bij de grenzen der repu-
bliekeu by het Parlement werden daartoe de kredieten
aangevraagd, en voor heel de wereld werd het duidelijk
gemaaktdat we slechts wachtten om op den voor ons
meest geschikten tijd ons ultimatum te zenden. Is het
dan wonder, dat de republieken onraad bespeurend, ons
verzochten onze troepen terug te trekken en scheidsrechters
uitspraak te laten doen, en toen wij dit weigerden, den
eersten stap deden Misschien hadden zij verstandiger
gehandeld met onzen aanval af te wachten maar deze
dwaling, zoo het een dwaling is, geeft n geen recht om
te zeggen, dat zij voor haar handelingen geen gegronde
redenen hadden.
ENDEIiAAfD. De stemming aangaande den uitslag
der vredes-onderhandelingen is na de laatste telegrammen
uit Zuid-Afrika ontvangen veel hoopvoller geworden.
De »Daily Mail" deelt mede dat door de Engelsche
regeering feitelijk een ultimatum is gesteld en dat de
aanneming daarvan door de Boeren wordt verwacht. De
ministerraad zou dan ook naar aanleiding van belangrijke
telegrammen van lord Milner en lord Kitchener zijn
bijeengeroepen.
De Daily Chronicle" beweert uit zeer goede bron te
bunnen melden, dat als gevolg der te Pretoria gehouden
conferentie tusschen de Boerenleiders, lord Kitchener en
lord Milner de vrede feitelijk verzekerd ishet gevolg
daarvan zal zijn een onmiddelljjke staking der vijande
lijkheden, in afwachting van de aanneming der Engelsche
voorwaarden door de Boeren.
Ook het feitdat zes gedelegeerden naar Pretoria
vertrokken zijn om met Kitchener en Milner de voor
waarden te regelenen dat deze deputatie bestaat uit
drie Transvalers en drie Vrijstaters wekt in Engeland
de hoop op een spoedig vergelijk.
En niet alleen in Engeland. De »Voss. Ztg." meent
dat het zenden dezer delegatie naar Pretoria niet anders
zijn kan dan het gevolg van een verkregen overeenstem
ming der Boeren. Het blad zegt derhalve»Het ver
schil van inzicht dat tusschen de Boeren aan beide
zijden van de Vaal zou bestaan hebben is opgeheven
en zelfs de als onverzoenlijk bekend staande comman
danten denken er niet meer aau den strijd tot het
.bittere einde" voort te zetten, maar toonen zich bereid
door toegeven den vrede en de mogelijkh. id van het
voortbestaan van het Hollandsche ras in Zuid-Afrika te
verzekeren. Onder welke voorwaarden znllen wij spoedig
genoeg ervaren. Maar wjj achten het thans zeker dat
de Boeren afstand gedaan hebben van den eisch om
onafhankelijkheid, en dat zij genoegen hebben genomen
met de toezegging van zelfstandig bestuur binnen niet
al te langen tijden amnestie voor hun medestrijders
uit de kolonie."
Groote verontwaardiging is in de pers gewekt door
het besluit van den gemeenteraad van Battersea (een
buitenwijk van Londen) in het Parlement vertegen
woordigd door den werkman-afgevaardigde John Burns
om niet te teekenen op het adres van sympathie dat
den Koning bij zijne kroning zal worden aangeboden.
De radicalen en de werklieden in den raad verklaarden
in deze kioning geen feest te zien zoolang de af
schuwelijke oorlog in Zuid-Afrika duurde.
FRAIKB1JH. De Parijsche sous-chef van de
veiligheidsdienstHamard is er van overtuigd af
gaande op de inlichtingen die hij uit Liverpool kreeg
dat de familie Humbert in die stad zich schuil houdt.
De arrestatie is thans slechts een quaestie van tijd
zeggen de Pransehe bladen wat niet weg neemt dat
een premie van 25,000 franes is uitgeloofd aan hem of
haardie een aanhouding doet.
De rechter-commisaaris Leydet is nog druk bezig met
zijn onderzoek dat tot nu toe geen resultaten heeft op
geleverd. Alleen wordt de overtuiging dieper gevestigd
dat er geen Crawford bestaat of bestaan heeft.
RUSEiAWD. Met een bezoek aan Sint Petersburg
heeft president Loubet zijne Russische reis bekroond. Door
een ontzaggelijke menigte werd hij toegejuicht. Toespraken
waarin de Pransch-Russische unie werd geroemd, werden
gewisseld tusschen den president en de geestelijkheid en
autoriteiten.
In het Winterpaleis ontving de president de ministers
van binnenlandsche zaken en financiën, deputatiën van
den adel van Petersburg en Moskou, van provinciale en
gemeentelijke lichamen. Verder nog deputatiën van boeren
die hem brood en zout aanboden.
Den 23 had aan boord van de Montcalm het afscheids-
dejenner plaats, waaraan door den Czaar en de Czarina
werd deelgenomen.
President Loubet bracht den volgenden toast op den
Czaar uit
»Sire, door uwe komst en die der keizerin aan boord
van de Montcalm, hebt gij de Fransche marine een eer
bewezen, dio zij diep gevoelt. De gevoelens onzer zee
lieden voor de dappere Russische kameraden laten geen ge
legenheid voorbijgaan om zich te uiten.
»Eergisteren in de wateren van het verre Oosten, gis
teren in de Middelandsche Zee overal is hun samen
komen een getuigenis van de eenheid hunner landen,
»Ik neem van mijn verblijf in dit gastvrij rijk een
blijde en onvergankelijke herinnering mede; en Frankrijk
dat met vreugde het onthaal vernam, aan zijn vertegenwoor
diger hier bereid, zal blijven vasthouden aan het ver
bond, waarvan Rusland evengoed als Frankrijk de wel
doende actie inziet.
»Ik drink-op het succes en den roem van het dappere
Russische leger."
De Keizer antwoordde
»Het is ons hoogst aangenaam, der Keizerin en mij, ons
opnieuw te bevinden te midden der dappere Fransche
zeelieden. Met een bijzonder genoegen, gevoelen wij ons
in Frankrijk nu wij aan boord zijn van dit fraaie schip.
»Wij danken u hartelijk voor uw bezoek, en wjj ver
zoeken u onze meest sympathieke, onze beste wenschen
te willen overbrengen aan Frankrijk, de trouwe vriend en
onveranderlijke bondgenoot vau Rusland.
»Ik drink op den voorspoed van de roemrijke Fransche
marine."
SPANJE. Echt Spaansch zijn de kroningsfeesten te
Madrid besloten met een koninklijk stierengevecht voor
edellieden, »la Corrida Real con Caballeros en plaza".
Volgens de traditie der middeleeuwen werden de stieren
door de zonen van de oudste huizen te paard met de lans
bevochten. De traditie werd voor deze gelegenheid weder
in eere gebracht.
De koninkljjke loge werd bewaakt door hellebardiers,
voor eventueele invallen van de woedende stieren. Deze
bewaking is noodig, want bij de kroning van Alphonso
XII werden drie hellebardiers door de stieren gedood.
Negen prachtige stieren werden achtereenvolgens door
Spanje's beroemste matadors gedood.
In het prachtig versierde arena waren 15000 toe
schouwers.
De gevangen genomen anarchisten te Madrid hadden
in een bijeenkomst, verleden week V oensdag gehouden,
gezworen ontplofbare voorwerpen te werpen in het
Koninklijk rijtuig, wanneer de stoet van de Kamer zou
gaan naar de kerk.
Het gerucht loopt dat het complot ook gesmeed was
tegen enkele vreemde vorsten. De voornaamste samen
zweerder was Francisco Suarez, die in '94 tot zeven
jaren dwangarbeid veroordeeld werd ook wegens bommen-
werping.
De politie heeft zeer strenge voorzorgsmaatregelen ge
nomen. Straten, stegen, huizen, verhuurde kamers, alles
wordt bewaakt. Zelfs brandweermannen worden met sur
veillance-diensten belast.