In afwachting. No. 62. Eerste blad. Honderd en vierde jaargang. 1902. ZONDAG 25 MEI. Buitenland. ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het rijk f 1, 3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone advertentlën Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte^ Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER ZOONVoordam C 9. De vredesonderhandelingen worden voortgezet. Te Pretoria zijn de afgevaardigden van de bjjeenkomst der Boeren Transvalere en Vrijstaters te zamen gekomen om te beraadslagen en te stemmen over de Engelsche voorstellen. In spanning zal ieder die dezen heerlijken strijd voor vrijheid en recht gedurende reeds ruim derde half jaar met warme belangstelling heeft gevolgd den uitslag verbeiden. Hoe die vermoedeljjk zijn zal, is niet met eenigen grond te voorspellen. Wij kennen hier den werkelijken toestand niet, en wij kunnen de kaosen van het verzet, de mogelijkheid zelfs om het met eenige hoop op gunstigen uitslag voort te zetten niet beoor- deelen. Officiëele tijdingen worden nog niet verzonden. Alles wat wij hoeren is afkomstig van dagblad-corres pondenten, en ook hun telegrammen staan onder censuur. Wat ons bereikt, mag als volkomen onbetrouwbaar worden aangemerkt. De bijzonderheden die zij hun bladen seinenkunnen zij niet weten. Het is niet aan te nemen dat de Boeren-leiders en aanvoerders nog wel voordat hun bijeenkomst heeft plaats gehad en zjj met elkander hebben kunnen sameuspreken en overleggen hun persoonlijk gevoelen zoo duidelijk 'zouden hebben geopenbaardals deze heeren ons willen verzekeren. Wat kan men gelooven van berichten, dat Christiaan de Wet stellig voor den vrede zal stemmenen bereid is zijn afvalligen broeder de hand te reiken Wat van het verhaaldat Botha persoonlijk voor den vrede is maar er niet voor wil werken Alleen Steyn en de la Rey zouden voor het voortzetten van den oorlog zijn. Hier is stof voor allerlei onderstellingen, voor weddenschappen en beursspelalleen niet voor een op redelijke gronden steunend oordeel. Ééne zaak is zeker: nog nooit zijn de Boeren-leiders zoo goed in de gelegenheid geweest om den algemeenen toestand te overzien. Ze zijn thans bijeen geweest en hebben elkaar kunnen inlichten. Niet wat hun alleen persoonlijk bekend is uit hun eigen omgeving uit de streek waar zij werkzaam waren, of uit wellicht schaarsche en misschien niet altijd betrouwbare berichten van elders, zal de grondslag kunnen zijn van hun oordeelmaar ook wat zij thans uitvoerig vernamen uit vertrouwde bron. Die tot nog Hoe naar eigen waarneming den toe stand gunstig beoordeelden zullen wellicht geneigd zijn hun oordeel te wijzigen op grond van ongunstiger mede- deelingen van anderenmaar ook zijwien de moed begon te ontzinken, kunnen nieuwen moed scheppen uit hetgeen zij van hun medestrijders uit andere streken vernemen. Naar welke zjjde zal de evenaar overslaan P Wat komen de Boeren-afgevaardigden te Pretoria doen Onderhandelen; maar waarover? Is er in de groote samenkomst te Vereenigingwaarvan thans de acht of meer afgevaardigden met Kitchener en Miluer bijeen zijn een besluit genomen dan zon dit ook op eenvou diger wjjze kannen zijn medegedeeld. Komen zij alleen om formeel een overeenkomst vast te stellen en te onder teekenen waarvan de grondslagen reeds te Vereeniging, misschien bij meerderheid van stemmen waren aange nomen Of zijn nieuwe onderhandelingen begonnen Ziedaar vragendie gemakkelijk gesteld maar moeilijk beantwoord kunnen worden, 't Is mogeljjk, dat de door de Engelsche regeering gestelde vredesvoorwaarden niet zijn aangenomen en dat nu de Boeren-afgevaardigden hunnerzijds met voorstellen aankomen. In dat geval zouden de onderhandelingen nog eenigen tijd knnnen duren tenzij de Engelsche regeering de voorstellen der Boeren kortweg mocht afwijzen. Is er onder do Boeren veel verschil van gevoelen blij ven bestaan ook na hnn onderlinge beraadslaging Ziedaar een tweede belangrijke vraag. Er zullen er zijn, die naar den vrede nijgenook al zijn de voorwaarden harden anderen die van geen onderwerping met opoffering hunner onafhankelijkheid willen hooren. Mis schien is de meerderheid aan de eene of andere zijde zoo groot, dat ook de minderheid zich ten slotte gewonnen geeft en de meerderheid volgt. Zoo nietdan is het gevaardat de eendracht verloren gaat, niet geheel buitengesloten, en rijst de vraag, of na den afval van hen die zich met de Engelsche voorwaarden vereenigen, de overblij venden in staat zullen zijn het verzet voort te zetten. Ook al is de Engelsche regeering in den laatsten tijd iets toeschietelijker geworden er bestaat nog maar al te veel grond voor de vree3, dat haar voorstellen van dien aard zullen blijven, dat we het diep zouden moeten betreuren, indien de Boeren moesten besluiten ze aan te nemen. Zoo gaarne zouden W9 vernemen, dat ze zich krachtig genoeg bevonden om gunstiger voorwaarden te eischen, of, zoo die worden afgewezen den strijd voort te zetten. Hoe langer zjj het verzet volhouden al zij het op den tegenwoordigen voet, zonder te winnen, maar ook zonder den strjjd op te geven en de Engelsehen met rust te laten, hoe moeilijker Engelands positie moet worden. Maar nog eens, wjj kennen den toestand niet, laat ons daarom niet oordeelenal bljjven wij hopen en wenschen, dat de Boeren zich nog sterk en eendrachtig genoeg znllen gevoelen om te harde voorwaarden te knnnen verwerpen Hoe treurig komt weer de onkunde of de kwade trouw van sommige Engelsche bladen aan den dag, die den Transvaalschen regeeringsvorm voorstelden als een soort van dwingelandij van Kruger en zijn aanhangers, waar aan de groote menigte zich goed- of kwaadschiks had te onderwerpen. Bij deze vredesonderhandelingen kannen zij zienzoo zij willen zienhoe alleen onderling overleg en eendracht de banden zijn die de burgers bijeenhouden en tusschen vrede of oorlog de keuze bepalen Een der meest onjuiste, maar niettemin in Engeland begrijpelijker wijze steeds gehandhaafde en onjuiste voor stelling is deze dat de Boeren den oorlog gewild en Engeland zonder reden aangevallen hebben. Engelands eerste minister heeft dit nog onlangs voor de zooveelste maal herhaald. Het is een genoegen te lezen, hoe in een Engelsch tijdschrift door een Engelschman de onhoud baarheid van die bewering nog eens aan de kaak wordt gesteld. Als gij volhoudtdat de Boeren ons hebben aangevallen »zonder eenigo grond van beklag", zegt de schrijver tot Lord Salisbury, dan schijnt ge in deze zaak geen gevoel van eer te hebben want eer de republieken in beweging kwamen, bedreigden Engelsche agenten haar met wapengeweld en beproefden andere agenten haar verraderlijk met wapengeweld te overrompelen, blijkbaar onder onze goedkeuring. Wij brachten onze troepen naar Zuid-Afrika en steeds dichter bij de grenzen der repu- bliekeu by het Parlement werden daartoe de kredieten aangevraagd, en voor heel de wereld werd het duidelijk gemaaktdat we slechts wachtten om op den voor ons meest geschikten tijd ons ultimatum te zenden. Is het dan wonder, dat de republieken onraad bespeurend, ons verzochten onze troepen terug te trekken en scheidsrechters uitspraak te laten doen, en toen wij dit weigerden, den eersten stap deden Misschien hadden zij verstandiger gehandeld met onzen aanval af te wachten maar deze dwaling, zoo het een dwaling is, geeft n geen recht om te zeggen, dat zij voor haar handelingen geen gegronde redenen hadden. ENDEIiAAfD. De stemming aangaande den uitslag der vredes-onderhandelingen is na de laatste telegrammen uit Zuid-Afrika ontvangen veel hoopvoller geworden. De »Daily Mail" deelt mede dat door de Engelsche regeering feitelijk een ultimatum is gesteld en dat de aanneming daarvan door de Boeren wordt verwacht. De ministerraad zou dan ook naar aanleiding van belangrijke telegrammen van lord Milner en lord Kitchener zijn bijeengeroepen. De Daily Chronicle" beweert uit zeer goede bron te bunnen melden, dat als gevolg der te Pretoria gehouden conferentie tusschen de Boerenleiders, lord Kitchener en lord Milner de vrede feitelijk verzekerd ishet gevolg daarvan zal zijn een onmiddelljjke staking der vijande lijkheden, in afwachting van de aanneming der Engelsche voorwaarden door de Boeren. Ook het feitdat zes gedelegeerden naar Pretoria vertrokken zijn om met Kitchener en Milner de voor waarden te regelenen dat deze deputatie bestaat uit drie Transvalers en drie Vrijstaters wekt in Engeland de hoop op een spoedig vergelijk. En niet alleen in Engeland. De »Voss. Ztg." meent dat het zenden dezer delegatie naar Pretoria niet anders zijn kan dan het gevolg van een verkregen overeenstem ming der Boeren. Het blad zegt derhalve»Het ver schil van inzicht dat tusschen de Boeren aan beide zijden van de Vaal zou bestaan hebben is opgeheven en zelfs de als onverzoenlijk bekend staande comman danten denken er niet meer aau den strijd tot het .bittere einde" voort te zetten, maar toonen zich bereid door toegeven den vrede en de mogelijkh. id van het voortbestaan van het Hollandsche ras in Zuid-Afrika te verzekeren. Onder welke voorwaarden znllen wij spoedig genoeg ervaren. Maar wjj achten het thans zeker dat de Boeren afstand gedaan hebben van den eisch om onafhankelijkheid, en dat zij genoegen hebben genomen met de toezegging van zelfstandig bestuur binnen niet al te langen tijden amnestie voor hun medestrijders uit de kolonie." Groote verontwaardiging is in de pers gewekt door het besluit van den gemeenteraad van Battersea (een buitenwijk van Londen) in het Parlement vertegen woordigd door den werkman-afgevaardigde John Burns om niet te teekenen op het adres van sympathie dat den Koning bij zijne kroning zal worden aangeboden. De radicalen en de werklieden in den raad verklaarden in deze kioning geen feest te zien zoolang de af schuwelijke oorlog in Zuid-Afrika duurde. FRAIKB1JH. De Parijsche sous-chef van de veiligheidsdienstHamard is er van overtuigd af gaande op de inlichtingen die hij uit Liverpool kreeg dat de familie Humbert in die stad zich schuil houdt. De arrestatie is thans slechts een quaestie van tijd zeggen de Pransehe bladen wat niet weg neemt dat een premie van 25,000 franes is uitgeloofd aan hem of haardie een aanhouding doet. De rechter-commisaaris Leydet is nog druk bezig met zijn onderzoek dat tot nu toe geen resultaten heeft op geleverd. Alleen wordt de overtuiging dieper gevestigd dat er geen Crawford bestaat of bestaan heeft. RUSEiAWD. Met een bezoek aan Sint Petersburg heeft president Loubet zijne Russische reis bekroond. Door een ontzaggelijke menigte werd hij toegejuicht. Toespraken waarin de Pransch-Russische unie werd geroemd, werden gewisseld tusschen den president en de geestelijkheid en autoriteiten. In het Winterpaleis ontving de president de ministers van binnenlandsche zaken en financiën, deputatiën van den adel van Petersburg en Moskou, van provinciale en gemeentelijke lichamen. Verder nog deputatiën van boeren die hem brood en zout aanboden. Den 23 had aan boord van de Montcalm het afscheids- dejenner plaats, waaraan door den Czaar en de Czarina werd deelgenomen. President Loubet bracht den volgenden toast op den Czaar uit »Sire, door uwe komst en die der keizerin aan boord van de Montcalm, hebt gij de Fransche marine een eer bewezen, dio zij diep gevoelt. De gevoelens onzer zee lieden voor de dappere Russische kameraden laten geen ge legenheid voorbijgaan om zich te uiten. »Eergisteren in de wateren van het verre Oosten, gis teren in de Middelandsche Zee overal is hun samen komen een getuigenis van de eenheid hunner landen, »Ik neem van mijn verblijf in dit gastvrij rijk een blijde en onvergankelijke herinnering mede; en Frankrijk dat met vreugde het onthaal vernam, aan zijn vertegenwoor diger hier bereid, zal blijven vasthouden aan het ver bond, waarvan Rusland evengoed als Frankrijk de wel doende actie inziet. »Ik drink-op het succes en den roem van het dappere Russische leger." De Keizer antwoordde »Het is ons hoogst aangenaam, der Keizerin en mij, ons opnieuw te bevinden te midden der dappere Fransche zeelieden. Met een bijzonder genoegen, gevoelen wij ons in Frankrijk nu wij aan boord zijn van dit fraaie schip. »Wij danken u hartelijk voor uw bezoek, en wjj ver zoeken u onze meest sympathieke, onze beste wenschen te willen overbrengen aan Frankrijk, de trouwe vriend en onveranderlijke bondgenoot vau Rusland. »Ik drink op den voorspoed van de roemrijke Fransche marine." SPANJE. Echt Spaansch zijn de kroningsfeesten te Madrid besloten met een koninklijk stierengevecht voor edellieden, »la Corrida Real con Caballeros en plaza". Volgens de traditie der middeleeuwen werden de stieren door de zonen van de oudste huizen te paard met de lans bevochten. De traditie werd voor deze gelegenheid weder in eere gebracht. De koninkljjke loge werd bewaakt door hellebardiers, voor eventueele invallen van de woedende stieren. Deze bewaking is noodig, want bij de kroning van Alphonso XII werden drie hellebardiers door de stieren gedood. Negen prachtige stieren werden achtereenvolgens door Spanje's beroemste matadors gedood. In het prachtig versierde arena waren 15000 toe schouwers. De gevangen genomen anarchisten te Madrid hadden in een bijeenkomst, verleden week V oensdag gehouden, gezworen ontplofbare voorwerpen te werpen in het Koninklijk rijtuig, wanneer de stoet van de Kamer zou gaan naar de kerk. Het gerucht loopt dat het complot ook gesmeed was tegen enkele vreemde vorsten. De voornaamste samen zweerder was Francisco Suarez, die in '94 tot zeven jaren dwangarbeid veroordeeld werd ook wegens bommen- werping. De politie heeft zeer strenge voorzorgsmaatregelen ge nomen. Straten, stegen, huizen, verhuurde kamers, alles wordt bewaakt. Zelfs brandweermannen worden met sur veillance-diensten belast.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1902 | | pagina 1