Op de Waterhoeve,
No. 72.
Honderd en vierde jaargang.
1902.
WOENSDAG
18 J U NI.
Crevonden Voorwerpen.
Buitenland.
FHUILLBTOIV.
W. Heimbnrg.
Vertaling van II ER MINA. -
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer 3.
Prys der gewone advertentlën s
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOONVoordam C 9.
Te bevragen aan het bureau van politie op werkdagen
des morgens tusschen 9 en 12 uur
Een kinderzak inh. 5 ets., een zilveren hoedenpen, een
dop van een kinderwagen een paar zeemlederen hand
schoenen een witte kinderrok een rood bont zakje, een
broche drie zeeuwsche knoopjes, een opzetkam, drie para-
pluies, een zak met portemonnaie inh. eenige centen
een bruin hondje een zwarte handwagen een gouden
ring met steentjeeen koperen dasspeld een dop van
een kinderwagen.
Alkmaar, De Commissaris van Politie,
13 Juni 1902. S. M. B. MODDERMAN Jr.
Onderstaande persoon wordt verzocht zich
ten spoedigste ter Secretarie aan 'te melden
afdeeling bevolking:
JHlftTJE VAK DDK BRUGGB
geb. te Vlaardiqgen den 3 Augustus 1873 gekomen
uit de gemeente Amsterdam.
©HIWA. Volgens te Berlijn uit Peking ontvangen
officieele berichten hebben de vertegenwoordigers der
mogendheden definitief aangenomen het door den Duit-
schen gezant reeds sedert maanden aanbevolen plan tot
verdeeling van de Chineesche schadevergoeding. Dit plan
werd met algemeeDe stemmen goedgekeurd, nadat de
bezwaren door enkelen daartegen aangevoerd, waren opge
heven.
BKEEliAKD. De Koning heeft bij gelegenheid van
een militaire taptoe koude gevat. De ongesteldheid is
echter van zeer lichten aard.
De kroningsfeesten in Engeland zullen een week in
beslag nemen. De eerste drie dagen, 21, 24 en 25 Juni
zullen gewijd zijn aan de ontvangst van de vertegenwoor
digers van de vreemde vorsten, buitengewone gezanten
en eere-ministers van de koloniën met de gebruikljjke
feestmalen. De 26ste is de dag van de kroning, en den
volgenden dag zal de kroningsstoet een tocht door de
stad maken,
DOOR
(SLOT).
De eerste kerstdag breekt aan. Eva komt al vroeg uit
haar kamer waar zij met het kind slaapt. Ze heeft den
kleinen jongen aan de hand en gaat naar beneden, om met
Manrits te ontbijten. Ze heeft zich netjes gekleed; de grijze
japon staat haar goed bij haar fiissche wangen en prettige
bruine oogen. Ook het kind is op zjjn zondagsch uitge
dost in zijn blauw fluweelen kiel en wit boezelaartje
zijn stokpaard heeft hij voorzichtig in den arm. Beiden
loopen langzaam Eva talmt wetende dat haar verloofde
haar wacht. Ze begrijpt die verandering nog nauwelijks,
ze voelt alleen dat ze onuitsprekelijk gelukkig zoo
stilzoo dankbaar gelukkig is.
Als zjj den kleine voor zich uit schuivend de huis
kamer binnentreedt staat Manrits haar bij het venster
te wachten. Schielijk keert hij zich om en komt met een
wonderljjk ernstig gezicht op haar toe.
»Eva", zegt hijterwijl hij den arm om haar heen slaat
en haar een zoen geeft, »Karel is
Verschrikt ziet ze hem aan, en merkt dat zijn oogeD
vochtig zijn en zijn lippen beven, »Dood vraagt zjj
met stokkende adem.
Moeder weet er nog niets van, Eva, wij moeten 't
haar voorzichtig vertellen Karei heeft een ongeluk
gekregen. De rentmeester kwam 't ons straks mee-
deelen. Van ochtend vroeg is hij dood thuisgebracht.
Zóo begint ons geluk in het zwart gekleed."
Zij staan nog hand in hand, als in de naaste kamer, d»
eetkamer, Madame's stem zich laat hooren. Zij begroet
den rentmeester: «Goedenmorgen vriend Eckelberg, wat
voert je al zoo vroeg naar ïïohenburg
Eva wil er ijlings heengaan maar Manrits weerhoudt
haar. «Neenblijf hierDe oude man weet wel, hoe hij
met haar moet omgaan."
Een paar schielijke vragen en antwoorden, die niet te
verstaan zijn en nu diepe stilte. Daarop voetstappen, die
zich verwijderen. Madame gaat weer naar boven. Eva
snelt haar achterna en haalt haar bij de deur van de
slaapkamer in. Zjj wijst het jonge meisje af. »Laat mij
maar alleen, Eefje laat mij maar aan mijzeive over.
Maurits zal wel alles bezorgen wat noodig is, laat
mij maar en wederom doet zjj de deur achter zich op
slot en bljjft daar zonder toespraak, zonder troost, geheel
alleen.
Den 2Ssten Juni heeft de vlootrevue te Portsmouth
plaats waarvan de Koning en de Koningin den volgenden
dag te Londen terugkeeren. Den 30en Juni is er een gala
voorstelling in de opera, den volgenden dag een garden
party in het kasteel van Windsor. Den 2en Jnli ver
trekken de vorsteljjke gasten, den 3en Juli woont het
koninklijk paar een dienst in St. Paul bij. Den 4en Jnli
worden de Indische prinsen aan het departement van
koloniën ontvangen en den 5en wordt de teestweek be
sloten met 's Konings feestmaal aan de armen.
Aan de vlootrevue op de reede van Spithead zullen
122 Britsche oorlogsschepen deelnemen, gerangschikt in
acht colonnes, waarvan enkele meer dan vijf kilometer
lang zullen zjjn. Bovendien zullen nog een tweehonderdtal
koopvaardijvaartnigen tegenwoordig zjjn en zestien buiten-
landsehe oorlogsschepen. De »Victoria and Albert" zal de
vorsteljjke personen langs de vloot voeren, des avonds zal
de algemeene verlichting in oogenschonw worden ge
nomen en precies te middernacht worden op het lossen
van een schot alle lichten gedoofd.
ZYJID-AFRIRA. De ontwapening der Boeren gaat
met snelle schreden voorwaarts. Bij grootere en kleinere
troepen komen zjj de wapens inleveren. «Gentral News"
seint van 12 dezer nit Pretoria
«Het geheele commando van Pretorius en ongeveer
zestig man van Liebenbergs commando reden vanochtend
hier het marktplein op en gaven zich overDe
helft van de mannen reed op muilezels. Alle beesten
waren in droevigen staat De Boeren waren allen
goed gebouwdegehardestreng uitziende menschen.
Zelfs de jonge knapen onder hen hadden een flink, krijgs.
haftig voorkomen. Op het plein stegen de mannen af
en hun aanvoerder sprak hen toe. Na zjjn toespraak
riepen de Bnrgers driemaal hartelijk hoera
Luidens de laatste telegrammen heeft generaal Delarey
800 man te Lichtenborg binnengebracht en bedraagt het
aantal Boeren, die zich tot gisteren, 15 Juni, zjjn koman
overgeven te zamen 16500.
Commandant Kempde rechterhand van generaal
Delarey, heeft zich den 6 Juni onderworpen.
Hij zei; «Wjj hebben gedaan, wat in onze macht was
Maurits is naar Charlottenhof gereden. Eva loopt onge
durig met den kleinen ouderloozen jongen de eene kamer
in en de andere nit. Een doodsehe stilte heerscht door het
gansche huis. 's Middags komt Robert om nadere bijzonder
heden te vernemen, maar Eva weet niets, en Robert ziet
er tegenop om haar mede te deelen, wat er van Karel's
laatste nren wordt verteld. Hij is dood en dat's mis
schien nog maar het beste
Manrits komt eerst laat terug zijn eerste vraag is naar
zijne moeder.
»Ze loopt boven op en neer," zegt Eva, »maar ze
antwoordt niet als ik of een ander bjj haar aanklop."
Eerst den volgenden morgen verlangt zij iets te eten
en wil ze den kleinen Karei zien. Eva en Maurits gaan
stil huns weegs 't is nu geen tjjd om gelukkig te zijn.
Madame Baidauf, Maurits, Eva en het kind wonen alle
vier de begrafenis bjj. Onder het terugrjjden hondt Ma
dame het kind op schoot, alsof zjj zich moet vastklampen
aan het laatste, wat haar van haar zoon is overgebleven.
Hare oogen gloeien in het bleek gelaat; schreien kan ze
niet. Zij is niet te bewegen om de nalatenschap te regelen
of te aanvaarden Manrits en de raad van voogdij moeten
alles maar onderzoeken en in orde brengen.
De uitslag is zeer treurig. Charlottenhof is zwaar
gehypothekeerd. Hoe 't mogelijk is geweest, zulke groote
sommen in zoo korten tijd te verkwisten, is moeiljjk te
begrijpen. Maurits weet 't met spelen! Madame wil
geen nadere bijzonderheden hooren. Stilzwjjgend neemt
Maurits weer het opperbestuur over Charlottenhof op zich
met behulp van den opzichter, die zijn verzoek om ontslag
weer intrekthij had 't tegen nieuwjaar ingediend.
Na verloop van eenigen tijd zit Madame weer, zooals
gewoonlijk, in de huiskamer aan het venBter te breien
ze praat met den kleinen jongen, ze praat met Manrits en
Eva, en 's avonds leest Eva haar de courant boven op hare
kamer voor men zon kannen denken, dat er niets naars
was gebeurd. Maar de oogen van de onde vronw zijn
altijd droog en branden haar in het hoofd. Het stille
geluk van het verloofde paar verraadt zich door niets
nanweljjks drukken ze elkaar heimeljjk de hand of wisselen
zjj een blik. Madame vermoedt niets, en ze willen geen
wanklank in haar droefheid mengen. Alles is weer als
van ouds. Iets alleen niet.
»Eva, merkt ge wel, hoe goed Manrits tegenwoordig
voor het kind is vraagt Madame op zekeren dag.
«Vroeger zag hjj het arme stumpertje nanweljjks aan."
»Ja, tante, hjj is erg vriendeljjk voor Kareltje."
»Hjj is een goed mensch en heeft toch altjjd bjj anderen
in de sohadnw gestaan maar dat worden de besten Eva."
Zij knikt bedroefd met het hoofd.
«Ja. tante, hjj is zeker een van de besten I"
»Als wij den kleinen jongen eens alleen voor onze
rekening hebben, Eva, dé.ar, in dat nieuwe huis, dan moeten
we oppassen niet al te zwak voor hem te zjjn. Hij heeft
streng opzicht noodig, Eva, en eigenlijk moest hjj in
Maurits' handen blijveD, maar God weet, welk een
soort van dochter hij mij zal bezorgen."
en moeten tevreden zijn te meer waar lord Kitchener
zelf verklaard heeft, dit het geen schande is zich over
te geven.
De overmacht was te grooten al hadden we den
strijd nog eenige jaren kannen voortzetten dan hadden
wij toch niet de zekerheid van winnen. De menschen
zjjn mat de vredesvoorwaarden tevreden. "Wij voelen geen
wrok jegens Engeland en volgens mjj zal er in de toe
komst geen bitterheid heerschen. Integendeelwij zullen
het goed met elkaar kannen vinden. Wjj hadden ge
dacht dat aan ons de overwinning zou zijn. Zeer kort
geleden pas zagen wij den toestand anders in. Een van
de redenen waarom wij ons overgaven was dat er in
Oost-Transvaal absoluut geen levensmiddelen meer waren.
In West-Transvaal hadden wij nog voorraden zeker wel
voor twee jaren."
Een Rentertelegram nit Pretoria meldt dat Botha,
de Wet en Delarey de volgende maand naar Europa
zullen vertrekken.
Het stoomschip «Canada" is den 12 van Southamp
ton vertrokken naar Gibraltar van waar het stoom zal
zetten naar Sint-Helenaom een gedeelte der krijgsge
vangenen terng te brengen naar Transvaal. Onder deze
zal zich bevinden generaal Cronjé, die van eind Februari
1900 in gevangenschap verkeert.
De „Koningin-Regentes" bij Martinique.
Uit een schrijven door een der officieren van de
«Koningin-Regentes" aan «Het Vad." gezonden, deelt
deze omtrent de ramp het volgende mede
In Cnracio was ongeveer f 1500 gecollecteerd en het
Holl. gouvernement had f 5000 beschikbaar gesteld, en
daar hadden we nn levensmiddelen, kleederen, desinfec
tie en verbandmiddelen voor gekocht. Toen we hot rom
meltje in hadden, vertrokken we dadelijk naar Fort de
France, waar we .Pinkster-Maandag aankwamen. Onze
hulpmiddelen werden dankbaar aanvaard. Er waren wel
veel vluchtelingen, zoodat levensmiddolen altjjd wel te
pas kwamen, maar gebrek was er niet. Dinsdagmorgen
werden we plotseling gewekt: «de valkaan barst weer
uit" en jawel toen we aan dek kwamen, zagen we uit
een donkere leiblauwe wolk, waarin bliksemflitsen onop-
«Ze zal wel veel van het kind honden, tante," troost
Eva haar.
En de weken gaan om, de lente is op handen, en als
de onde dame naar Charlottenhof rijdt, zonder een van de
anderen te vragen om mee te gaan, en Eva met het kind
in den tuin op en neer wandelt, komt Maurits haar achterop
en vraagt: «Zouden wij 't haar vandaag maar niet ver
tellen, Eva? Ze moet wat opgevroolijkt worden. Ik geloof,
dat ze eens naar het graf wil gaan en ze schjjut hem dus
te hebben vergeven." Daarop wandelen zjj met het kind tus
schen hen in naar het nienwe huis, dat nu bijna voltooid
is, en loopen door de gezellige kamers en verheugen
zich over het uitgebouwde hoekraam en het fraaie uitzicht.
«Maar wat zal moeder beginnen zonder jou, Eva
zucht Maurits, hare hand streelend.
«Dat's ook niet van haar te vergen, Maurits. Zjj moet
ginds bjj ons blijven ze zal ons niet hinderen
«Vraag 't haar zelve, Eva! Ze zal 't niet willen
«O, ik zal haar wel overtuigen maar hoe zullen wij 't
toch aanleggen om haar aan het verstand te brengen, dat wij
beiden Zij blijft steken en kijkt met een gelukkig
lachje naar hem op.
«Dat zullen we maar aan het toeval overlaten. Eefje
En ze keeren terng naar het groote hnis, daar Eva met
het kind een uurtje naar broeder Robert wil gaan.
«Wacht nog een poosje," verzoekt Manrits. «Zjj komt
zeker gauw thuis."
Zjj blijven in de woonkamer en spelen met den kleinen
jongen. Maurits moet hem op zjjn knie paardje laten rijden
en Eva het versje daarbij zingen met de eene hand hondt
hjj het kind met de andere Eva omvat.
«Ho, ho, paardje op een draf!" zingt zij. «Mau
rits, nn weet ik 't ik zeg «moeder" in plaats van
«tante", dan merkt zjj 't dadeljjk J" roept ze op eens.
«O, ze zal 't toch wel gauw merken verzekert hij.
«Maar we moeten ons wat bedaard honden onze
bljjdschap zon haar kunnen hinderen," zegt Eva.
Nn zjjn zij alle drie stil en verroeren zich ook niet
als het rijtuig terugkomt en Madame door do gang nadert,
't Is een kostelijke voorjaarsdag, tnschen licht en donker,
als zjj binnentreedt en haar sjaal afdoendede kleine
groep op de sofa in het oog krijgt. Daar staat zij als een
beeld van de smartde volle wangen ingezonkende
vroeger zoo rjjzige gestalte gebogen nooit heeft die
verandering Eva zoo getroffen als nu terwjjl zij den blik
vol blijde verwachting op de oude vronw houdt gevestigd.
Madame laat de stille bedroefde oogen als vragend op
haar rusten maar nu loopt het kind haar al te gemoet
«Oma Oma I" En het jonge paar staat op en treedt op
haar toe, en Eva slaat de armen om haar hals «Lieve
besie moeder 1"
Nn vloeien de eerste tranen sedert den dood van haar
zoon over het gerimpeld gelaat. «Mijn dochterMjjn
dochter I Nu heb ik geen zorg meer niet voor het
kind en niet voor Manrits! God zij gedankt voor dezen
bigden dag, den eersten sinds lange jaren
