De Dorpsapostel.
No. 85.
Honderd en vierde jaargang,
1902
VRIJDAG
18 JULI.
Buitenland.
FEUILLETON.
ALKMAARSËHË COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f O,SOj franco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f 0,0tt. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f ®,lö. Groote letters" naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER
ZOONYoordam O 9.
BlilljGIK. De tegenwoordigheid van het Hollandsehe
oorlogschip »Evertssn" te Antwerpen, wordt aldaar zeer
op prijs gesteld en de welkomstgroeten zijn zóó enthou-
siant als men van de warm bloedige Belgen slechts ver
wachten kan.
Zoo schrijft het .Handelsblad van Antwerpen"
»Het zijn meer dan vrienden, het zijn broeders, die in
ons midden zjjn gekomen en wij roepen hun welkom toe,
niet in een vreemd land, maar te midden van een volk
van dezelfde taal en denzelfden landaard, een volk dat
trotsch en fier is te behooren tot dien ouden Nederland-
schen stam, wiens faam eens over heel het aardrijk was
verbreid",
»Laat deze week nogmaals wezen een week van ver
broedering en van de hartelijkste vriendschap. Laten
andermaal de wederzijdsche gehechtheid en genegenheid
bezegeld worden in feestvreugde en gezellig samenzijn
en laat ons hopen, dat deze stemming de heerschende
blijve in de toekomstige betrekkingen tusschen beide
landen en dat immer een gevoel en eene betrachting
naar vrede en broederlijkheid".
DUITSCULAND. Ins ons vorig nummer maakten
wij melding van de wel niet zeer eerbiedige maar toch
nog al koddige wijze, waarop een Duitschenhatende Pool
er het Praagsche politieblad heeft laten inloopen, door
daarin een hatelijk bericht aan Keizer Wilhelm's adres
te doen opnemen.
Ziehier het bericht zelf, waarin de puntjes blijkbaar
zóó iets ongepasts vervangen, dat men de woorden niet
durft overnemen
.Keizer Wilhelm, zoon van den te Charlottenburg bij
Berlijn wonenden Keizer Priedrich, die in het gesticht
van prof. dr. von Buclow (Bülow te Berlijn opge
sloten was, is eenige weken geleden van daar ontvlncht,
an wordt sinds dien vermist. Eenige dagen geleden werd
hij te Mariënberggezien. Gelieve naar hem met
ijver te zoeken en den uitslag bekend te maken."
EHVGIüIiAlVD. Behalve Salisbury treedt voorloopig
alleen Hicks Beach, de minister van financiën af.
Balfour bracht warme hulde aan zijn grooten voor
ganger en besloot met de bescheiden woorden
»De plaats die hij thans onvervuld achterliet is moeilijk
te vervullen, en ze wordt nog moeilijker nadat hij die
zoolang met eere heeft ingenomen ik vlei mijzelf niet
met het denkbeeld, dat ik die kan vervullen maar die
plaats kan niet ledig big ven en omdat de Koning het
wenscht zal ik mijn best doen haar zoo goed mogelijk te
vervullen".
Roman naar het Duitsch van LUDWICH GANGHOPER
door
W. ZAALBERG.
Uitgave van H. J. W. BEOHT te Amsterdam
verkrijgbaar a f 4,50 bij de Uitgevers dezer Courant.
13)
.Och, twisten zullen ze wel weer," zei Roman lachend.
.Een geluk, dat Hanspeter 'r niet isAnders konden ze
wat hooren van de Christelijke liefde en van menschen-
liefde op de wereld."
Maar Michel alsof het een zijner dienstplichten was
om de nieuwsgierigheid van de dochter des huizes te
bevredigen liep naar de twistenden toe, om te ver
nemen wat er was.
Het kerkhof hek was slechts half open. Zij konden alzoo
met hun drieën naast elkaar er niet door en de boerin
ging vooruit. Dit oogenblik maakte Roman zich ten
nutteom zijn bruidje hartelijk de hand te drukken.
Julie werd rood tot achter haar ooren, sloeg haastig een
spiedenden blik om zich heen, hief dan de onschuldvolle
oogen naar Roman op en lachte hem vriendelijk toe. Maar
daar draaide ook reeds moeder het hoofd om en knorde
.Natuurlijk 1 Er motten alweer handjes en oogjes wor
den gegevenZelfs op de kerkgang nogWaar men
liever aan Onze Lieve Heer moet denken Bjj mijn
ziel, liever pas ik nog op een zak vol muizen dan op
twee zulke verliefde lui!"
Roman lachte en Julie sloeg de oogen neer.
Dicht bij de kerkdeur haalde Michiel de drie weer in
en berichtte: »ze hebben dan nachtwachter in de maling
genomen, omdat hij van nacht van twaalf uur af de uren
niet heeft geroepen. Toen de lui 'm niet hoorden, zijn ze
wakker geworden en nou beschimpen ze 'ml''
.Zal wel geslapen hebben dacht de Staudamersche.
»Dèn betaalt men ook voor niks!"
»Hij zou wat gezien hebben, zegt iemaar wat,
daar wil ie niet mee voor den dag 't Kon 'm scha
doen, zegt ze, as ie babbelde. En gezichten snijdt ie
Zusver, dat men zou kunnen gelooven, dat de duivel 'm
verschenen was."
Met den Koning blijft het goed gaan. Het bulletin
van den 16 luidt
»De Koning heeft de reis van Londen naar Cowes
goed doorstaan hij leed volstrekt niet door den over
tocht en bracht een goeden nacht door. Zijn algemeens
toestand is uitstekend. Hij gevoelde zich door de ver
andering van lucht en omgeving aangenaam aangedaan.
Zijn rustbed werd gistermiddag gedurende twee uren op
de brug in de open lucht geplaatst".
Ook Chamberlain gaat vooruit doch is nog zwakker,
dan men aanvankelijk verwacht had. De .Daily Mail"
zegt dat verandering van lucht hoog noodig ishet
hart schijnt onregelmatig te werken.
KUSIjAHrj). Terwijl de Ozar den Koning van Italië
zoo luisterrijk mogelijk ontvangt en beide vorsten aan
elkander de hartelijke dronken wijden, die bij dergelijke
gelegenheden steeds uitgewisseld worden is ook de toon
der groote bladen zeer vóórkomend voor den gast uit
het Zuiden. De .Noria Vremia" schrijft o. a.»De toe
nadering van Italië tot Frankrjjk en Rusland zal aan
het Drievoudig Verbond een nieuw aanzien geven on een
nieuwen waarborg vormen voor den vrede van Europa".
®IJID-AFltIKA. Voor hen die met wantrouwen
in de Engelsche telegrammen lazen dat de Boeren zich
wonderwel met den nieuwen staat van zaken verzoenden,
komt zeker het bericht niet onverwachtdat er ernstige
moeieljjkheden te vreezen zijn. Het eerste en tot dusver
eenige telegram is van den 14 uit Pretoria en luidt
.Overal neemt men teekenen van reactie waar, na het
gevoel van verlichting over hot eindigen der vijandelijk
heden. Elementen van tweedracht duiken op. De vroegere
National scouts samengesteld uit Boeren die zich hadden
overgegevenzijn het voorwerp van bitteren haat en
vervolging van de zijde der burgers die tot het einde
gevochten hebben zelfs beweert men dat eenige National
scouts zijn doodgeschoten.
De haat is zoo groot dat de burgers groene strikjes
dragen om zich te onderscheiden van de National scouts
en van de Boeren die den eeu van trouw aflegden ge
durende den oorlog.
De Boeren toonen niet voornemens te zijn hun nationa
liteit te laten varenstrikjes in de Transvaalsche en
Vrijstaatsche kleuren worden openlijk gedragen terwjjl
sommige leiders de burgers voorpraten dat de nationali
teit niet verloren is als de behoorlijke middelen worden
gebruikt om haar te behouden. Vele burgers zeggen dat
zij er toe gebracht werden zich over te geven door een
valsche voorstelling der voorwaarden, hetgeen ongerecht
vaardigd is. In vele gevallen beschuldigden de burgers
hun leiders van trouwbreuk. In een geval hebben vele
.Loop jij dwaze kerel!" De Staudamersche bekruiste
zich, nam het gebedenboek van onder haar arm en stapte
achter Roman en Julie de kerk in, die reeds half gevuld
was. Bij het wjjwaterbakje, waarin zij alle de vingers
dooptenscheidden zij van elkaar. Da Staudamersche
en Julie gingen naar haar bidstoel, die heel vooraan onder
den preekstoel stond. Roman en Michiel klommen naar
de gaanderij, waar de plaats der ongehuwde jongelieden
was; eer zij aan de trap kwamen, moesten zij de bid-
stoelen langs, die den uitersten hoek der kerk vulden
daar hadden de van elders gekomenen, die in het dorp
niet thuis hoorden, hun plaats. In een dezer bidstoelen
knielde vrouw Altenöder met haar dochtertje. Liesbeth
hield over haar gevouwen handen het gelaat zoo diep
gebogen, dat enkel nog haar zwart kroeshaar van onder
den hoofddoek te zien was. Maar toen haar moeder
Roman komen zag, knikte zij met glansvolle oogen tegen
hem op. Zooveel dankbaarheid sprak uit dien stommen
blik, dat 't den jongen man vreemd warm om het hart
weid en eene heete gloed hem naar de wangen steeg.
Toen hij de steile trap opklauterde, keek hij nog eenmaal om.
Een oogenblikje later kwam Hanspeter, ademloos, alsof
hij reeds bevreesd was, om het beste deel van den zegen
te verliezen. Hij doopte de vingers in het wijwaterbakje,
waarop hij plotseling kalm scheen gewordsn, want zijn
gezicht werd geheel anders. Men las het in zijne oogen,
dat de heiligheid der plaats en de godsdienstige stemming
hem zoo geheel vervulde als het bloed zijne aderen. Ieder
wichtje van zijn drie centenaars was een beginnend gebed.
Waar hij voorbijging, gichelden de menschen achter zijn
rug. De broek van zijn zondags pak zag er dan ook nog
veel verschrikkelijker uit dan zijn werkdagsbroek; de stijve
lodenbuismouwen leken wel boonestroowissen endestjjve
borstpanden stonden van elkaar als de planken van een
open schuurdeur. De ineengedraaide zjjden halsdoek was te
kort voor den omvang van zijn hals en zoo schoot er
van de uiterste punten slechts een klein stukje over voor
een knoop, die over zijn hemdboord en adamsappel was
opgekropen tot onder de kin. Dat was nu zeker een aan
blik waarom men lachen kon; hadden de lui echter
slechts een heel klein beetje hooger gekekenin zijn
kinderlijk vrome geloovige oogen zij waren ernstig
gebleven. Maar zoo gaat het nu eenmaal in de wereld
men ziet aan zichzelven aan anderen en aan de wereld
altoos enkel het halve en waardelooze niet het goede
en het geheel ziet altoos alleen de broek van Hans
peter niet zijne oogen.
Boeren zich overgegeven na een toespraak van hun aan"
voerder die later zeide dat hij verkeerd begrepen was
en dat hij niet tot de overgave had geadviseerd.
In Transvaal zijn de moeilijkheden grooter dan in de
Oranjerivier-kolonie".
Instorting.
De hooge, vrijstaande klokketoren (Campanile) van
de St.-Marcuskerk te Venetië, is den 14 ingestort en de
daaraan grenzende .Loggeta", een klein, sierlijk marmeren
gebouw, een werk van Sansowino (1540) is daarbij mede
vernield.
Op de plaats, waar de toren stond, verrijst nu een
groote, wel 30 meter hooge puinhoop, welke den toegang
tot het St.-Marcusplein en de kerk verspert.
Gelukkig is geen mensch gedood bij het ongeluk.
's Morgens te half tien werd door technici een onder
zoek ingesteld, die dadelijk daarop alle huizen en winkels
lieten ontruimen. Tien minuten daarna had de instorting
plaats.
Het instorten van den toren wordt toegeschreven aan
de bagger werken, welke op groote schaal en her
haalde malen in het Canal-Grande zijn ondernomen.
Ook oppert men de veronderstelling, dat het ongeluk
te wijten zou zijn aan de jongste aardbevingen
te Salonika.
De klokketoren, welke een marmeren front had, was
ongeveer 100 meter hoog en men had vandaar een heerlijk
uitzicht over Venetië en omstreken.
Be vermaarde prachtige St.-Marcus kerk, waarvan de
toren deel uitmaakte, is tusschen 976 en 1071 in Byzan-
tijnsch-Romaanschen stijl gebouwd, in de 14e eeuw met toe-
voegselen in spitsboogstijl versierd en nog niet lang ge
leden gerestaureerd.
In de Italiaaneche Kamer heeft de Minister van Onder
wijs medegedeeld, dat de Prefect van politie in Venetië
Zondag de Regeering had gewaarschuwd, dat de klokke
toren bouwvallig werd en dat hij in allerijl voorzorgs
maatregelen had genomen.
De Minister herinnerde voorte, hoe in November 1.1.
reeds onrustbarende geruchten omtrent den klokketoren
liepen maar hoe toen een commissie van desk undi-
g e n had verklaard, dat er volstrekt geen gevaar
bestond.
Nu is last gegeven tot een nauwkeurig onderzoek van
de St.-Marcus kerk, het Paleis en de overige gebouwen
op het plein.
De gemeenteraad van Venetië heeft reeds een crediet
van 250.000 gulden ingewilligd voor den wederopbouw
van den klokketoren.
Men vreest, dat ook het paleis Lucca op instorten staat.
(N. v. d. D.)
En omdat hij van meening was, dat in de kerk alleen
Onze Lieve Heer rechten heeft en anders niemand
ging hij den bidstoel, waarin Nannemie en Liesbeth
knieldenvoorbij met neergeslagen oogen alsof hjj geen
wereldsche gedachten in zijn binnenste wou toelaten.
Reeds was elke bidstoel in de kerk bezeten nog
altoos kwamen er de deur in in onafgebroken opvolging,
de een lachend en fluisterend de ander zwijgend en met
hangend hoofd. Toen ook de gangen tusschen de bid
stoelen volgepropt waren met mensehen moesten zij
die te laat gekomen waren in het kerkportaal blijven
of buiten op het kerkhof staan. Sommigen kwamen waar
schijnlijk wel graag te laatwant buiten in de lekkere
winterzon was 't prettiger dan in de duffe koude kerk.
En daar werd gemompeld en gelachen en de eene grap
na de andere uitgehaald terwijl de vriendelijke predi
cate, die do eerwaarde heer Felicianus Horadam tot zijn
aandaehtigen in Christus" hield nauwelijks doorklonk
tot buiten de opan kerkdeur.
Tegen het einde van de preek was er op het kerkhof
een klein opstootje. Er kwamen drie knapen met een
belangrijk bericht zij hadden de tong van den nacht
wacht los gekregen en wisten thanswaarom hij na
middernacht de uren niet opgezongen had. Hem was iets
•griezeligs" overkomen vertelden zijen daardoor had
hjj een schrik gekregen die hem met pijn in 't lijf in
bed had gejaagd zooals de sprong van een kat de keu
kenmuis haar gat in jaagt. Hij had in het geestenunr
den «vleeschelijken" gezien, wiens naam men liefst met
drie kruisjes teekeat.
Van de luidie op het kerkhof dat bericht hoorden
bekruisten da meesten zich ook een zeker teeken, dat
zij het «griezelige" geloofden een paar anderen schud
den twijfelend het hoofd, en slechts een enkele was zoo
verstandig, dat hij zei: »Da's allemaal dom geklets Hij
zal wel een stuk in z'n kraag gehad hebben, en nou mot
ie zich met zu'ske vertelsels uitliegen 1"
Maar toen er werd beweerd, dat de »vleeschelijke",
dien de nachtwacht had gezien er had uitgezien als een
stier, die op zijne achterpooten staat zoo groot sterk en
zwart, en dat hij in den tuin der huisjesflikster, die toch
bekend stond als »zoo een", hout had gekloofd, eu toen
de buurman van vrouw Altenöder met de duurste eeden
bezwoer, dat hij des avonds bij haar hut geen splintertje
hout had gezien den volgenden morgen een netjes ge
kloofde vaam en dat hij heel duidelijk omstreeks mid
dernacht het verdachte zagen en kloppen had gehoord
